1 Alieieei Nitiws- Mratniit- LnliNfllil WOUDA's J De opheffing van het Kantongerecht alhier. Dinsdag 2 November 1926. 6%te Jaargang No, 7939, Eerste Blad. darktoverzicht van Noordscharwoude. Feuilleton. GEEN GEWETEN. Schrijnende Handen na de Wasch PUROL Ingezonden Stukken. Blanke Boekweitgort SCHAKER blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder- COURANT. ilad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder- j llifrfovoro- NV w Ji TRAPMAN fn Srhstfon Priia Per 3 maanden Jl.05. Losse nummers 0 cent. ADVEBTEN- n Zaterdag. Bij inzonding tot 'smorgens 8 uur, wordenAdver- Uitgever» 11.V. V.ll. innrimn UU., OLUdgeil. TIjiN van j tot 5 regel9 f l.io, iedere regel meer 20 cent (bowijsno. Sn nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer goplaatst. f POSTREKENING No, 23330. INT. TELEF. No. 20. j inbegrepen). Grooto letters worden naar plaatsruimte berekend. t NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN. Verbetering in de prijzen van witte en gele kooi, Lagere prijs voor roode kool, s we met den toestand aan de markt een verge- ïg maken met de vorige week, die in vele op- ten beter was dan haar voorgangers, zien we te- itelling en bemoediging. Waar teleurstelling was echter de aanvoer veel grooter te zijn dan de week. Dit hewijs weer dat behoefte aan afzet- de hoofdoorzaak moet zijn van de lage prijzen leor dan ook het afzetgebied meer uitgebreid of door uitbreiding van terrein of door het een of andere reden voelen van meer behoef- 'het*bestaande afzetgebied is er een groote kans iet met de prijzen nog wel terecht zal komen, n ligt echter ook opgesloten, dat het van belang zijn oen weg te vinden om den aanvoer meer de behoefte te regelen. Als dat eens mogelijk ,t zijn, zou althans het gevaar van een te groo- laanvoer zijn ondervangen, hoeverre dat mogelijk is zonder aan het stelsel •licht veilen tekort to doen en zonder oen deel de te laten worden van een gewijzigd systeem,, en we buiten beschouwing laten daar we dit een ngrijke taak achten voor hen, die met do leiding ,o organisaties der tuinders zijn belast. We zien zeker in een oordeelkundige aanvoer eèn verbe lg voor den tuinder, mits de maatregelen wei- wogen en van alle kanten bezien worden toege- iets wat onze voilingbésturen zeer goed is toe- rouwd. Het spreekt wel vanzelf dat ook iets an- gedaan kan worden om een overvloedigen aan tegen te gaan. We wijzen hierbij op de propa- da voor afwisseling in productie, kasproductie waarin zeer zeker veel goeds gelogen is. et dit laatste bereikt men een produc'tiekans het iele jaar door, waardoor de risico van den, tuin- minder groot* wordt. Door de uitvoering van laatste zal o.i. noodzakelijke toepassing van het ite noodig zijn. Immers kasproductie geeft veel ar en vraagt weinig grond, an de groote bouwoppervlakte zal door den kas- Bid arbeidskracht onttrokken worden, die slechts deele aangevuld zal kunnen worden en dus wel Ige wisseling in den verbouw zal noodig maken, e Langendijker gewoonte echter om de kat uit boom te'kijken, zal wel tot gevolg hebben, dat proces zich niet zoo vlug voltrekt en er dus alle igenheid zal zijn om de verschillende moeilijkje te overwegen. Een feit is, dat er iet» zal dienen gebeuren en liefst in een niot al te langzaam po. Bezien we meer in het bijzonder de prijzen de roodo kool die de beide laatste dagen om- g gingen. Werd de eerste dagon als hoogste no- ing f 4.404.70, ja zelfs eenmaal f 4.90 gemaakt, zen die vrij gelijk waren aan de laatste dezer de vorige week. de beide laatste dagen liepen terug-op f 3.50 en f 3.90, terwijl Zaterdag als .(ite noteering f 1.30 gemaakt werd. Echter was aanvoer het dubbele van de vorige week, waar jr de verlaagde prijzon wel te verklaren zijn. 'it witte kool daarentegen, waarvan de aanvoer L linder was dan de vorige week, gingon een flink tage in prijs omhoog. Werd Maandag f 1.30— f 1.90 gemaakt, wat reeds hooger was dan de vorige week, Zaterdag kon f 1.70—2.30 genoteerd wórden, terwijl Donderdag en Vrijdag de markt nog iets hooger was. Ook voor de gele kool is een verbeterde toestand ingetreden. Men ziet hier niet meer die prijzen van 80 cent en lager, doch de laagste prijs die deze week besteed is, is f 1.20, terwijl deze meestal twee gul den of daarboven was. De hoogste prijs die besteed is. is f 4.70 .terwijl bijna allo hoogste noteeringen boven do f 4 waren. Het verschil is gering, vergele ken bij de laatste dagon dor vorige week, doch de doorsneeprijs is bevredigend beter geworden. Ook worden enkele malon Deensche witte aange voerd, die meestal den te lagen prijs van om de f 2.50 opbrachten. De aardappelenaanvoer was ook nu van weinig beteekenis. Schotsche muizen brachten om do 5 gul den op, blauwe en bravo'® f 2.70 of iets meer. De uienaanvoer was.zeer gering en de prijs was hooger. Meestal werd tusschon 14 en f 4.50 ge maakt. De drielingen on nep brachten lagere prijzen op. Ook de peenaanvoer was lager. Echter de prijzen bleven vrij gelijk, van f 3f 4. De bloemkoolaanvoer. was nog weer belangrijk grooter.- al is dan ook de aanvoer van le kwaliteit niet groot meer. Voor de besten werden dikke prij zen gemaakt, althans do beide laatste dag^ri, toen de hoogste notoering respect, f 28.60 en f 32,10 was. De laagste noteeringen waren meestal boven f 16 ter wijl voor de 2o soort van f 1 tot f 6.70 gemaakt werd Rest ons nog een enkel partijtje kroten, dat f 2.40 en» een partijtje rapen dat f 1.20 opbracht. De totaal aanvoer was: 8300 Kg. aardappelen, 15650 Kg. uien, 302Ö0 Kg. peen, 376000 Kg. roode, 282150 Kg. witte. 72800 Kg. gele en 19150 Kg. Deensche witte kool, 1800 Kg. kroten, 23 Kg. rapen, en 23500 stuks 'bloemkool, totaal ongeveer 85 wagons, tegen 70 de vorige week. Bróek op Langendijk had een aanvoer van klein 100 wagons, waarvan 88 kool en in Warmenbuizen werden 30 wagons aangevoerd, voor het grootste deel uit witte kool bestaande. Roman van REINHOLD ORTMANN. Komt u maar binnen, mavtouw. Iljj merkt er pets van en heb zal' u geruststellen hom te want het gaat, God zij dank, sinds1 gisteren ?ear iets beter mot hem." Hfeborgs slanke gestalte was het, die op dezie loodiging onhoorbaar het zieken vertrok! oiiuien- i Zonder een woord te sproken gat Zij jui- W Heieen een hand en ging toen op de to naar het bod, dat voor een vriji groot scherm fü tocht en aL te schel' licht beschermd word. iütenlang blikte zij onafgebroken op het bleeke, oyallou gezicht met de vastgesLoten oogon en cjo «tik neerhangende mondhoeken. Toen plotse- boog zi| zien voorover, gevolg gevend aan een iwoerskl;inbaren aandrang en Zachtjes beroerden 'lippen het bleeke voorhoofd van V alen tin Dü- ,.Ood is barmhartig. Hij zal bemii niet laten Zeddo juffrouw Iieleen aóhter haar met ^japt© stem en toen keken beide vrouwen elkan- rj,de oogon met oen van die blikken, die dui- JJJfaal moer zeggen dan lange verhalen en uit- bekentenissen verlï. on inderdaad voor elkander niet meer kW* hoe het er in haar harten uitzag. Reeds JtJ. .H®n dag, waarop Ingeborg voor de eerste JSJJwbovea was verschenen, teneinde zich ze- te verschaffen omtrent Valentin Düring- to - -toestand, wist juffrouw Heleon van welL Kirji 40 gevoelens van de vreemde jonge vrouw ivjifiK 2^e^° waren. Hoewel Zij door haar strenge JfW op het gebied der zoden, die door zekere uieiceurige opwellingen van ijverzucht geens- verzacht werd, aanvankelijk geneigd was ge- de solioone, bleeke bezoekster te verwen- bad de gemeenschappelijkheid van beider en de verzoenende nabijheid van dón dood, die lai! 011 ran4 van not ziekbed Scheen te T' f1 aargezindheid toch spoedig in medelij den- vBineming veranderd. Voor zioh zelf haa zij ^venchen nooit hoogvliegende verwachtingen k&r liefde voor Valentin Düringhoffen wa« van verzacht en geneest men spoedig met Doos 30-60-90 ct, Mijnheer de 'Redatteur, Mag ik nog eens eenige plaatsruimte in Uw blad. Het was mij bekend dat bet Polderbestuur van Zijpe en Hazepolder Woensdag 20 October zou vergaderen om naar aanleiding van het in de vorige vergade ring genomen besluit (voorstel HooiJ) de kwestie der Contribuabele, Egalemonts on Nollenlanden weer in behandeling te nemen. U zal begrijpen dat ik zeer nieuwsgierig was naar het verslag van de Schager Courant.- en met belangstelling heb ik dan'ook dat verslag gelezen, het was werkelijk interessant. Zoo te verwachten was heeft de heer Hooij zich danig verweerd om zijn positie te redden- Is hem dat ge lukt? Laat ik evenals den vorig.en Keer het verslag Voor Winkeliers by Gross. v.h. M. DE HAAR fce Alkmaar. dion stillen, onbaatzuchtigen aard, die bereid is alles te geven, zender daarvoor een andere boloo- ning te verlangen dam heb geluk in de nabijheid van het geliefde wezen -te ademen, van tijd tot tijd don klank van zijn stem te hoor en on misschien! somtijds oen blik van vriendelijke waardeering te ontvangen. Zij had hot steeds, alis oen uitgemaakte zaak beschouwd, dat Valentin Düringhoffen op zekeren dag" met een mooien verstanding meisje in het huwelijk Zou treden; ja, Zij1 had zioh dikwijls m de levendigste kleuren do schitterende, bekoor lijke verschijning van de gelukkigeuitgeschilderd, wie het beschoren Zou zijn door zijn sterke hand door het leven te worden geleid. Thans echter nu aan dit ziekbed voor die andere iedere stoutei wensch'evengoed was uitgesloten als voor haarzelf, thans had een echt vrouwelijk medegevoel1 over ieder ander gevoel de overwinning "behaald. Tus schon beide vrouwen was daardoor, zonder dat het in haar woorden tot uitdrukking was gekomen, een soort van stille kameraadschap ontstaan, waar door beiden zich innig tob elkander voelden aan getrokken en die haar met leen oprecht wederzij dsoh vertrouwen vervulde. Toen Ingeborg zich van den Zieke afwendde, be gaven zjj zioh naar het venster en begonnen op voorzdohtigen, fluisterenden toon een gesprek, waar van natuurlijk Valentin Hüringhoffen het eenige onderwerp was. Juffrouw Heieen toonde Zich thans mededeelzamer, dan Zij het onder den drukkend en iast van haar vreoselijko zorgen ooit te voren ge weest was. Op haar ernstige, eenvoudige wijze sprak zij over do verschrikkelijke uren, die zij ge durende de laatste weken hier in dit vertrek door leefd had. y „In ai deze kwellende koortsfantasieën scheen slechts éen enkel onderwerp voortdurend zijn ge dachten» bezig te houden," zeide zij o.a., ,die ont dekking en dat manuscript namelijk, .dat hij .op den eersten dag van zijn ziekte aan doctor Artois heef't overhandigd." „Aan mijn man?" vroeg Ingeborg verbaasd. ,Een ontdekking? Daarvan heb ik tot op dit oogenblik in 't geheel niets geweten.' In de overtuiging, dat zij met deZe onbescheiden heid onmogelijk een onrecht kon begaan, vertelde juffrouw Heiben haar van den brief aan professor Wallroth, dien zij volgens Düringhoffens dictaat had moeten schry'ven en dien zjj zich jonuit- wischbaar woord voor woord in haar geheugen had ingeprent. Zij legde haar uit hoe 't gekomen in de Schager Courant volgen, ik 'kan dat dunkt mij gerust doen,1 wij lezers van de Schager Courant we ten. dat de verslagen van de verschillende vergade ringen steeds zeer correct zijn. De heer Hooij begint zijn redevoering met te zeg gen, dat het besluit genomen in de vorige vergade ring wettig is, alleen de Dijkgraaf heeft verzuimd het ter visie te leggen. De heer Hooij tracht dat met art. 57 lid 13 en 14 van het Algemeen reglement op de waterschappen van Noord-Holland aan to toonen. Art. 11 van hot Bijzonder reglement van Zijpe on Hazepolder, zegt HooiJ, heeft in' deze geen waarde. Maar als art. 11 van' dat Bijzonder reglement geen waarde heeft, mijnheer Hooij; waarvoor wordt er dan een bijzonder reglement op na gehouden? Heeft dat Bijzonder reglement dan alleen waarde wanneer hot in Uw kraam te pas komt? Zeer terecht merkt do heer Rezelman op, dat hot Algemeen reglement is voor alle waterschappen, bet bijzonder reglement voor Zijpe en Hazepolder. Art. 57, lid' 13 en 14 zegt: Onderwerpen die tot de bevoegdheid van de vergadering van Hoofd-Iagelan- den behooren zijn: 13. Do vaststelling van1 den legger bij art. 100 voor geschreven. 14. Het toestaan van de veranderingen in de schuldplichtigheid, zooal® die bij den legger is vast gesteld, wanneer daartoe termen bestaan. Maar nu komt art. 11 van het Bijzonder reglement van Zijpe en Hazepolder en zegt: Behalve in do gevallen, genoemd in art. 102 van het Algemeen reglement, wordt verandering in do schuldplichtigheid, zooals die overeenkomstig de art. 100 en 101 van ovengenoemd reglement is vast gesteld; bovendien toegestaan, wanneer een of meer dere perceelen de kenmerken der klasse, waartoe zij volgens den legger behooren, hebben verloren en in een andere klasse zijn overgegaan. Een besluit tot dusdanige wijziging wordt niet ge nomen dan nadat het door Dijkgraaf en Heemraden daarvoor opgemaakt ontwerp gedurende een maand na voorafgaande openbare bekendmaking voor do TcgsViiden tor inzago hoeft gologon en nadat om trent de ingekomen bezwaren ia beslist. De aldus ge wijzigde legger blijft, onverminderd de bepalingen van art. 102 en 103 van het Algemeon reglement, go- durende ten minste 10 Jaar, van kracht, na welks tijdstip opnieuw tot eene herziening z^l kunnen worden overgegaan. Dit bewuste en zoo belangrijke art. 11 is goedge keurd bij Kon. besluit van 5 April 1917, No. 22, is na tuurlijk niet in strijd me't het Algem. reglement, neen staat in nauw verband met het Algemeen reglement, wat blijkt omdat telkens het Algemeen reglement wordt aangehaald, en dat art. 11 wil de heer Hooij zoo maar pardoes eventjes van onwaarde Verklaren, in dit geval. Nu mijnheer, U durfde in de vorige ver gadering beweren dat de Commissie in 1916 oen han digheid heeft gebruikt, haar hoe moeten wij nu Uw optreden kwalificeeren? U vergastte do vergadering nog op1 een verhaal, waarin U vertelde, dat U met de kous op den kop was thuis gekomen, zou U dio kans nu weer niet loopen? U weet wel heel aardig een air van „ik weet het" aan te nemon en verkoopt verbazend voel praats, maar het genomen besluit i® en blijft on wettig. U zegt dat de Dijkgraaf een vorzuim heeft gepleegd door het besluit Van de vorige vergadering niet ter visie te leggen, het komt mij voor, dat de Dijkgraaf, indien hij dat had gedaan een groote blunder bad gemaakt. Wel had de Dijkgraaf in deze laatste vergadering zich niet moeten laten overbluf fen door Uw woordenvloed en had htë pon bij stuk moeten houden en had een Commissie moeten be noemen, niet/tegenstaande' de weigeringen van en» kele personen om in die Commissie zitting te ne men. En U, mijnheer Hooij, schermde in dó vorige vergadering met oprechtheid en eerlijkheid, welnu, dan had U het voorstel van don Dijkgraaf moeten toejuichen om een Commissie te benoemen, be staande uit éen lid van de Contribuabele landen, éóa lid van de Egalementalanden en één geheel onpar tijdig persoon aan te wijzen door den Noordholland- schen Bond van Waterschappen. Wanneer U zoo van oprechtheid en eerlijkheid houdt, was dit voorstel toch zeker voor U een aannemelijk voorstel. Moa® hot kwam zeker niet erg in Uw kraam te pos. Zou U niet beter kunnen zeggen, het doel heiligt do mid delen. in plaats van te spreken van oprechtheid on eerlijkheid?: De secretaris, de heer Bleek, meende toch ook nog een duit in het zakje te moeten gooien om zijn vriend Hooij te helpen. De heer Bleek zegt: door de meerderheid van de vergadering is een ontwera besluit vastgelegd. Dat had ter visie moeten. Ifl&saa, Maar mijnheer Bleek, moet U er nog eens aan wed den herinnerd dat U een brief aan Ged. Staten diirft schrijven, waarin U schrijft: geboord de voordmehi van het bestuur, enz., terwijl er nooit een voordracht van het bestuur is geweest en meent U dit zoo goedl te kunnen praten? U zegt: vorige maal is er een be sluit genomen en de heer Bruin antwoordt daarop: toch geen hesluit van Dijkgraaf on Heemraden. Én nu komt U met de groote wijsheid aan dragon: Het gevoelen van de meerderheid is een ontwerp besluit. Het gevoelon van de meerderheid wordt natuurlijk mede bedoeld, do meerderheid dor Hoofdingelanden die in de vorige vergadering het voorstel Hooij aan nam. U wilt wel zoo goed zijn, mijnheer Bleek, in dit blad een duidelijke uitoonzetting te geven van Uw snuggere beweringen, want werkelijk waar, Ik heb al menigeen er naar gevraagd, maar niemand schijnt mij er een verklaring van te kunnen geven. Zoo' oppervlakkig beschouwd, komt het mij voor, dat U beter had' gedaan met Uw mond te houden. Het komt al absoluut niet te pa® dat een secretaris zich in do discussie mengt en Uw redoneering komt mij wel wat al to ongerijmd voor. De heer Hooij' zegt, het er niet bij te zullen laten zitten on een der Hoofd-Ingelanden zegt: Enfin, de tijd zal het leeren hoe mijnheer de Dijkgraaf zich hieruit zal redden. En het zal mij en vele met mij bonieuwon, hoe de heer Hooij zich hieruit zal redden. Met groote be langstelling zien zeer velen Uw verder werken te gemoet. Een Ingeland van Zijpe on Hazepolder. was, dat inploat» van den professor, dio ongoJhlcki- gerwijzo juist op reis was gegaan, doofcor Artois aan net 'dringend vorZook gevolg had gogevan en met welk een vriendoNjko Doreidwili i gnoid hij' dio oprlraoht van Zijn doodiznoken< vriend had aanvaard. s,Er# moet daarbij, wel van iets buitengewoon 'go- wichtigs sprake Zijn geweest," voogdio ztij er aan toe, „wanc mijnheer Düximghoffon sprak in zijn ij lenden koorts daarover veel' vaker aan over iet» anders. Voor zoover ik uit zijn dikwijls onbo- grijpelyke wartaal wijs kon worden, was hot een geneesmiddel1, dat hij govonden meende, to hebben, oen vervangingsmiddel voor kinine en morfine. Het was akelig, hoe lang on onsamenhangend hü daar over kon spreken, noewel' hiji tooh klaarblijkelijk niet het minste besef van Zijn woorden had. Maar mijn hemel', wat hebt u, boste mevrouw? De lucht in dit vertrek is te drukkend voor u u bent niet wel." i Ingeborg was inderdaad opvallend' bleeker gewor den en gedurende eenige seconden had Zij' m een aanval van onmaoht steun moeten zoeken tegen liet raamkozijn- Maar zij beantwoordde Heieens vraag door een vastberaden ontkennende beweging. „Neen, neen het is niets. Zend mij nog niet weg ik smeek u er om. U weet dus Zeer beslist, dat mijnheer Düringhoffen, alvorens het bewustzijn te verlezen, aan mijin man iets heeft gegeven?'* „Stellig. De verpleegster had de deur van het aangrenzende vertrek opzettelijk op een kier laten staan, terwijl doctor Artois zich bij den Zieke bevond en ik Zag duidelijk dat de doctor op bevel' van zijn vriend een volgeschreven cahier en ver scheidene glazen met een wit poeder uit de sohuif- la van, deze tafel nam. Hij1 stak dat alles bij zich en vertrok spoedig daarna; maar ik herhaal, me vrouw^ dat hij het zonder twijfel met volle toe stemming van mijnheer Düringhoffen deed." „O, mijn God!" steunde Ingeborg Zacht. Als dat mogelijk was, als hij het in de zekerheid van zijn dood ge/waagd Zou hebben, dat te doen. Neen, neen, wanneer er nog een gerechtigheid Jn den hemel bestaat, dan mag zjj zulk een laagheid niet laten geschieden." Zij begreep als dochter van Iiaar Vader voldoen de van zijn wetenschap, om thans 'niet meer in twijfel te verkeeren omtrent het feit, dat de be roemde ontdekking van haar man niets anders was dan de gelukkige oplossing van het groote probleem, dat Valentin Düringhoffen op dien on- vergetelijken Pinksterdag als het onderwerp van Geachte Redactie, Mag ik een weinig plaatsruimte voor onderstaan de regelen? Bij voorbaat mijn dank. Toon ik uit de dagbladen las, dat een wetsont werp was ingediend tot opheffing van ons Kan tongerecht, drong zich aanstonds de vraag aan mij op, of een dergelijke maatregel wel was in het belang van een goede rechtspraak. Als motief voor opheffing wordt aangovoerd bezuiniging. Ik hoop door onderstaande regelen te mogen aantoonen, dat een bezuiniging als deze een zoer ondemocratische is en belangen van Staatsburgers in gevaar brongt op dusdanige wijze, dat zij reeds daardoor alleen voldoende is veroordeeld. Ik meen den lezer het zjjn eigenlijke levenstaak had aangeduid. Ala jota diep smartelijk» had zij sinds Arfcoisi' succes deze zekerheda gevoeld; nooit; echter 'had zy1 tofc op dit oogonblik den vorsohrikkclijken argw>;an gekoes terd, dat do schitterende resultaten van haar man hot uitvloeisel konden zijn van een gomeone dief stal, van oen lafhartige, jegens een stervende be gane misdaad. Eerst juffrouw Holoons verhaal' had deze overdenking in haar opgewekt; nn dit wan trouwen eenmaal bestond, was een tijdsverloop van eenige minuten voldoende om In haas. hort deze verdenking in zokorluoid te doen overgaan. Juist opende zij' de lippen om ©en verdere haas tige vraag tot het verwonderd naar haar opziende ionge meisje te richten, toon Holeens moeder haar hoofd door de deuropening stak en zeide: „Doctor Artois is hier en wenwcht den zieke volstrekt een ©ogenblik te zien. Mag ik hom niet binnenlaten, Heieen?" „Mijn man. Om Gods wil1 hij mag mij1 hier niet ontmoeten," stamelde Ingeborg verschrikt, ang stig om zich heenkijkend naar ©en reddonden uit weg. ..Verraad mij1 niet het zou ©en scène ge ven. Misschien gelukt het my om ma achter dit scherm voor hem te verbergen." Zij verdween snol achter 't houten Scherm, Idat hoog genoeg was oon haar gestalte volkomen aan het gezicht te onttrekken. Het was inderdaad ook de hoogste tijd, want het volgend© moment stond de privaat-docent reeds: gp den drempel. „Ik vraag excuus," zeide hil met gedempte stem, „maar doctor Giersberg deelde mij mede dat er voor den patiënt geen gevaar aan verbon den is, indien ik een paar minuten bij1 hem was. Ik stelde zooveel! belang In hem en ik beloof u, dat ik niet langer zal blijven dan geoorloofd is." Hjj was de kamer binnengegaan, zonder daar toe verder een uitdrukkelijke toestemming af 'te wachten en met ©en uitdrukking^ vol oprechte deel neming op zijn gelaat, trad hjj op het bed toe. Juf f rouw Heleen, die uit angst voor-den mogelij ken afloop van deze volgens haar begrippen be paald' ontzettende situatie over al haarleden beef de, was nauwelijks in staat hom op .Zijn talrijke, van de meest oprechte belangstelhng getuigende vragen antwoord te geven. Met bijna bovenmen» scheiyke inspanning .verzameld© zy al haar krach ten, ten einde niet door haar opvallend gedrag* de verraadster van darme jong© mevrouw te worden, Wordt vervolgd).!

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1926 | | pagina 1