1 Alieieei Nitiws-
Mratniit- LnliNfllil
WOUDA's
J
De opheffing van het
Kantongerecht alhier.
Dinsdag 2 November 1926.
6%te Jaargang No, 7939,
Eerste Blad.
darktoverzicht van
Noordscharwoude.
Feuilleton.
GEEN GEWETEN.
Schrijnende Handen
na de Wasch
PUROL
Ingezonden Stukken.
Blanke Boekweitgort
SCHAKER
blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder-
COURANT.
ilad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder- j llifrfovoro- NV w Ji TRAPMAN fn Srhstfon Priia Per 3 maanden Jl.05. Losse nummers 0 cent. ADVEBTEN-
n Zaterdag. Bij inzonding tot 'smorgens 8 uur, wordenAdver- Uitgever» 11.V. V.ll. innrimn UU., OLUdgeil. TIjiN van j tot 5 regel9 f l.io, iedere regel meer 20 cent (bowijsno.
Sn nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer goplaatst. f POSTREKENING No, 23330.
INT. TELEF. No. 20. j inbegrepen). Grooto letters worden naar plaatsruimte berekend.
t NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN.
Verbetering in de prijzen van
witte en gele kooi, Lagere prijs
voor roode kool,
s we met den toestand aan de markt een verge-
ïg maken met de vorige week, die in vele op-
ten beter was dan haar voorgangers, zien we te-
itelling en bemoediging. Waar teleurstelling was
echter de aanvoer veel grooter te zijn dan de
week. Dit hewijs weer dat behoefte aan afzet-
de hoofdoorzaak moet zijn van de lage prijzen
leor dan ook het afzetgebied meer uitgebreid
of door uitbreiding van terrein of door het
een of andere reden voelen van meer behoef-
'het*bestaande afzetgebied is er een groote kans
iet met de prijzen nog wel terecht zal komen,
n ligt echter ook opgesloten, dat het van belang
zijn oen weg te vinden om den aanvoer meer
de behoefte te regelen. Als dat eens mogelijk
,t zijn, zou althans het gevaar van een te groo-
laanvoer zijn ondervangen,
hoeverre dat mogelijk is zonder aan het stelsel
•licht veilen tekort to doen en zonder oen deel de
te laten worden van een gewijzigd systeem,,
en we buiten beschouwing laten daar we dit een
ngrijke taak achten voor hen, die met do leiding
,o organisaties der tuinders zijn belast. We zien
zeker in een oordeelkundige aanvoer eèn verbe
lg voor den tuinder, mits de maatregelen wei-
wogen en van alle kanten bezien worden toege-
iets wat onze voilingbésturen zeer goed is toe-
rouwd. Het spreekt wel vanzelf dat ook iets an-
gedaan kan worden om een overvloedigen aan
tegen te gaan. We wijzen hierbij op de propa-
da voor afwisseling in productie, kasproductie
waarin zeer zeker veel goeds gelogen is.
et dit laatste bereikt men een produc'tiekans het
iele jaar door, waardoor de risico van den, tuin-
minder groot* wordt. Door de uitvoering van
laatste zal o.i. noodzakelijke toepassing van het
ite noodig zijn. Immers kasproductie geeft veel ar
en vraagt weinig grond,
an de groote bouwoppervlakte zal door den kas-
Bid arbeidskracht onttrokken worden, die slechts
deele aangevuld zal kunnen worden en dus wel
Ige wisseling in den verbouw zal noodig maken,
e Langendijker gewoonte echter om de kat uit
boom te'kijken, zal wel tot gevolg hebben, dat
proces zich niet zoo vlug voltrekt en er dus alle
igenheid zal zijn om de verschillende moeilijkje
te overwegen. Een feit is, dat er iet» zal dienen
gebeuren en liefst in een niot al te langzaam
po. Bezien we meer in het bijzonder de prijzen
de roodo kool die de beide laatste dagen om-
g gingen. Werd de eerste dagon als hoogste no-
ing f 4.404.70, ja zelfs eenmaal f 4.90 gemaakt,
zen die vrij gelijk waren aan de laatste dezer
de vorige week. de beide laatste dagen liepen
terug-op f 3.50 en f 3.90, terwijl Zaterdag als
.(ite noteering f 1.30 gemaakt werd. Echter was
aanvoer het dubbele van de vorige week, waar
jr de verlaagde prijzon wel te verklaren zijn.
'it witte kool daarentegen, waarvan de aanvoer
L linder was dan de vorige week, gingon een flink
tage in prijs omhoog. Werd Maandag f 1.30—
f 1.90 gemaakt, wat reeds hooger was dan de vorige
week, Zaterdag kon f 1.70—2.30 genoteerd wórden,
terwijl Donderdag en Vrijdag de markt nog iets
hooger was.
Ook voor de gele kool is een verbeterde toestand
ingetreden. Men ziet hier niet meer die prijzen van
80 cent en lager, doch de laagste prijs die deze week
besteed is, is f 1.20, terwijl deze meestal twee gul
den of daarboven was. De hoogste prijs die besteed
is. is f 4.70 .terwijl bijna allo hoogste noteeringen
boven do f 4 waren. Het verschil is gering, vergele
ken bij de laatste dagon dor vorige week, doch de
doorsneeprijs is bevredigend beter geworden.
Ook worden enkele malon Deensche witte aange
voerd, die meestal den te lagen prijs van om de
f 2.50 opbrachten.
De aardappelenaanvoer was ook nu van weinig
beteekenis. Schotsche muizen brachten om do 5 gul
den op, blauwe en bravo'® f 2.70 of iets meer.
De uienaanvoer was.zeer gering en de prijs was
hooger. Meestal werd tusschon 14 en f 4.50 ge
maakt. De drielingen on nep brachten lagere prijzen
op.
Ook de peenaanvoer was lager. Echter de prijzen
bleven vrij gelijk, van f 3f 4.
De bloemkoolaanvoer. was nog weer belangrijk
grooter.- al is dan ook de aanvoer van le kwaliteit
niet groot meer. Voor de besten werden dikke prij
zen gemaakt, althans do beide laatste dag^ri, toen
de hoogste notoering respect, f 28.60 en f 32,10 was.
De laagste noteeringen waren meestal boven f 16 ter
wijl voor de 2o soort van f 1 tot f 6.70 gemaakt werd
Rest ons nog een enkel partijtje kroten, dat f 2.40
en» een partijtje rapen dat f 1.20 opbracht.
De totaal aanvoer was: 8300 Kg. aardappelen, 15650
Kg. uien, 302Ö0 Kg. peen, 376000 Kg. roode, 282150
Kg. witte. 72800 Kg. gele en 19150 Kg. Deensche witte
kool, 1800 Kg. kroten, 23 Kg. rapen, en 23500 stuks
'bloemkool, totaal ongeveer 85 wagons, tegen 70 de
vorige week.
Bróek op Langendijk had een aanvoer van klein
100 wagons, waarvan 88 kool en in Warmenbuizen
werden 30 wagons aangevoerd, voor het grootste deel
uit witte kool bestaande.
Roman van REINHOLD ORTMANN.
Komt u maar binnen, mavtouw. Iljj merkt er
pets van en heb zal' u geruststellen hom te
want het gaat, God zij dank, sinds1 gisteren
?ear iets beter mot hem."
Hfeborgs slanke gestalte was het, die op dezie
loodiging onhoorbaar het zieken vertrok! oiiuien-
i Zonder een woord te sproken gat Zij jui-
W Heieen een hand en ging toen op de
to naar het bod, dat voor een vriji groot scherm
fü tocht en aL te schel' licht beschermd word.
iütenlang blikte zij onafgebroken op het bleeke,
oyallou gezicht met de vastgesLoten oogon en cjo
«tik neerhangende mondhoeken. Toen plotse-
boog zi| zien voorover, gevolg gevend aan een
iwoerskl;inbaren aandrang en Zachtjes beroerden
'lippen het bleeke voorhoofd van V alen tin Dü-
,.Ood is barmhartig. Hij zal bemii niet laten
Zeddo juffrouw Iieleen aóhter haar met
^japt© stem en toen keken beide vrouwen elkan-
rj,de oogon met oen van die blikken, die dui-
JJJfaal moer zeggen dan lange verhalen en uit-
bekentenissen
verlï. on inderdaad voor elkander niet meer
kW* hoe het er in haar harten uitzag. Reeds
JtJ. .H®n dag, waarop Ingeborg voor de eerste
JSJJwbovea was verschenen, teneinde zich ze-
te verschaffen omtrent Valentin Düring-
to - -toestand, wist juffrouw Heleon van welL
Kirji 40 gevoelens van de vreemde jonge vrouw
ivjifiK 2^e^° waren. Hoewel Zij door haar strenge
JfW op het gebied der zoden, die door zekere
uieiceurige opwellingen van ijverzucht geens-
verzacht werd, aanvankelijk geneigd was ge-
de solioone, bleeke bezoekster te verwen-
bad de gemeenschappelijkheid van beider
en de verzoenende nabijheid van dón dood, die
lai! 011 ran4 van not ziekbed Scheen te
T' f1 aargezindheid toch spoedig in medelij den-
vBineming veranderd. Voor zioh zelf haa zij
^venchen nooit hoogvliegende verwachtingen
k&r liefde voor Valentin Düringhoffen wa« van
verzacht en geneest men spoedig met
Doos 30-60-90 ct,
Mijnheer de 'Redatteur,
Mag ik nog eens eenige plaatsruimte in Uw blad.
Het was mij bekend dat bet Polderbestuur van Zijpe
en Hazepolder Woensdag 20 October zou vergaderen
om naar aanleiding van het in de vorige vergade
ring genomen besluit (voorstel HooiJ) de kwestie der
Contribuabele, Egalemonts on Nollenlanden weer in
behandeling te nemen. U zal begrijpen dat ik zeer
nieuwsgierig was naar het verslag van de Schager
Courant.- en met belangstelling heb ik dan'ook dat
verslag gelezen, het was werkelijk interessant. Zoo
te verwachten was heeft de heer Hooij zich danig
verweerd om zijn positie te redden- Is hem dat ge
lukt? Laat ik evenals den vorig.en Keer het verslag
Voor Winkeliers by Gross.
v.h. M. DE HAAR fce Alkmaar.
dion stillen, onbaatzuchtigen aard, die bereid is
alles te geven, zender daarvoor een andere boloo-
ning te verlangen dam heb geluk in de nabijheid
van het geliefde wezen -te ademen, van tijd tot tijd
don klank van zijn stem te hoor en on misschien!
somtijds oen blik van vriendelijke waardeering te
ontvangen. Zij had hot steeds, alis oen uitgemaakte
zaak beschouwd, dat Valentin Düringhoffen op
zekeren dag" met een mooien verstanding meisje in
het huwelijk Zou treden; ja, Zij1 had zioh dikwijls
m de levendigste kleuren do schitterende, bekoor
lijke verschijning van de gelukkigeuitgeschilderd,
wie het beschoren Zou zijn door zijn sterke hand
door het leven te worden geleid. Thans echter nu
aan dit ziekbed voor die andere iedere stoutei
wensch'evengoed was uitgesloten als voor haarzelf,
thans had een echt vrouwelijk medegevoel1 over
ieder ander gevoel de overwinning "behaald. Tus
schon beide vrouwen was daardoor, zonder dat
het in haar woorden tot uitdrukking was gekomen,
een soort van stille kameraadschap ontstaan, waar
door beiden zich innig tob elkander voelden aan
getrokken en die haar met leen oprecht wederzij dsoh
vertrouwen vervulde.
Toen Ingeborg zich van den Zieke afwendde, be
gaven zjj zioh naar het venster en begonnen op
voorzdohtigen, fluisterenden toon een gesprek, waar
van natuurlijk Valentin Hüringhoffen het eenige
onderwerp was. Juffrouw Heieen toonde Zich thans
mededeelzamer, dan Zij het onder den drukkend en
iast van haar vreoselijko zorgen ooit te voren ge
weest was. Op haar ernstige, eenvoudige wijze
sprak zij over do verschrikkelijke uren, die zij ge
durende de laatste weken hier in dit vertrek door
leefd had. y
„In ai deze kwellende koortsfantasieën scheen
slechts éen enkel onderwerp voortdurend zijn ge
dachten» bezig te houden," zeide zij o.a., ,die ont
dekking en dat manuscript namelijk, .dat hij .op
den eersten dag van zijn ziekte aan doctor Artois
heef't overhandigd."
„Aan mijn man?" vroeg Ingeborg verbaasd. ,Een
ontdekking? Daarvan heb ik tot op dit oogenblik
in 't geheel niets geweten.'
In de overtuiging, dat zij met deZe onbescheiden
heid onmogelijk een onrecht kon begaan, vertelde
juffrouw Heiben haar van den brief aan professor
Wallroth, dien zij volgens Düringhoffens dictaat
had moeten schry'ven en dien zjj zich jonuit-
wischbaar woord voor woord in haar geheugen
had ingeprent. Zij legde haar uit hoe 't gekomen
in de Schager Courant volgen, ik 'kan dat dunkt mij
gerust doen,1 wij lezers van de Schager Courant we
ten. dat de verslagen van de verschillende vergade
ringen steeds zeer correct zijn.
De heer Hooij begint zijn redevoering met te zeg
gen, dat het besluit genomen in de vorige vergade
ring wettig is, alleen de Dijkgraaf heeft verzuimd
het ter visie te leggen. De heer Hooij tracht dat met
art. 57 lid 13 en 14 van het Algemeen reglement op
de waterschappen van Noord-Holland aan to toonen.
Art. 11 van hot Bijzonder reglement van Zijpe on
Hazepolder, zegt HooiJ, heeft in' deze geen waarde.
Maar als art. 11 van' dat Bijzonder reglement geen
waarde heeft, mijnheer Hooij; waarvoor wordt er dan
een bijzonder reglement op na gehouden? Heeft dat
Bijzonder reglement dan alleen waarde wanneer
hot in Uw kraam te pas komt? Zeer terecht merkt
do heer Rezelman op, dat hot Algemeen reglement
is voor alle waterschappen, bet bijzonder reglement
voor Zijpe en Hazepolder.
Art. 57, lid' 13 en 14 zegt: Onderwerpen die tot de
bevoegdheid van de vergadering van Hoofd-Iagelan-
den behooren zijn:
13. Do vaststelling van1 den legger bij art. 100 voor
geschreven.
14. Het toestaan van de veranderingen in de
schuldplichtigheid, zooal® die bij den legger is vast
gesteld, wanneer daartoe termen bestaan.
Maar nu komt art. 11 van het Bijzonder reglement
van Zijpe en Hazepolder en zegt:
Behalve in do gevallen, genoemd in art. 102 van
het Algemeen reglement, wordt verandering in do
schuldplichtigheid, zooals die overeenkomstig de
art. 100 en 101 van ovengenoemd reglement is vast
gesteld; bovendien toegestaan, wanneer een of meer
dere perceelen de kenmerken der klasse, waartoe
zij volgens den legger behooren, hebben verloren en
in een andere klasse zijn overgegaan.
Een besluit tot dusdanige wijziging wordt niet ge
nomen dan nadat het door Dijkgraaf en Heemraden
daarvoor opgemaakt ontwerp gedurende een maand
na voorafgaande openbare bekendmaking voor do
TcgsViiden tor inzago hoeft gologon en nadat om
trent de ingekomen bezwaren ia beslist. De aldus ge
wijzigde legger blijft, onverminderd de bepalingen
van art. 102 en 103 van het Algemeon reglement, go-
durende ten minste 10 Jaar, van kracht, na welks
tijdstip opnieuw tot eene herziening z^l kunnen
worden overgegaan.
Dit bewuste en zoo belangrijke art. 11 is goedge
keurd bij Kon. besluit van 5 April 1917, No. 22, is na
tuurlijk niet in strijd me't het Algem. reglement, neen
staat in nauw verband met het Algemeen reglement,
wat blijkt omdat telkens het Algemeen reglement
wordt aangehaald, en dat art. 11 wil de heer Hooij
zoo maar pardoes eventjes van onwaarde Verklaren,
in dit geval. Nu mijnheer, U durfde in de vorige ver
gadering beweren dat de Commissie in 1916 oen han
digheid heeft gebruikt, haar hoe moeten wij nu Uw
optreden kwalificeeren?
U vergastte do vergadering nog op1 een verhaal,
waarin U vertelde, dat U met de kous op den kop
was thuis gekomen, zou U dio kans nu weer niet
loopen? U weet wel heel aardig een air van „ik
weet het" aan te nemon en verkoopt verbazend voel
praats, maar het genomen besluit i® en blijft on
wettig. U zegt dat de Dijkgraaf een vorzuim heeft
gepleegd door het besluit Van de vorige vergadering
niet ter visie te leggen, het komt mij voor, dat de
Dijkgraaf, indien hij dat had gedaan een groote
blunder bad gemaakt. Wel had de Dijkgraaf in deze
laatste vergadering zich niet moeten laten overbluf
fen door Uw woordenvloed en had htë pon bij stuk
moeten houden en had een Commissie moeten be
noemen, niet/tegenstaande' de weigeringen van en»
kele personen om in die Commissie zitting te ne
men. En U, mijnheer Hooij, schermde in dó vorige
vergadering met oprechtheid en eerlijkheid, welnu,
dan had U het voorstel van don Dijkgraaf moeten
toejuichen om een Commissie te benoemen, be
staande uit éen lid van de Contribuabele landen, éóa
lid van de Egalementalanden en één geheel onpar
tijdig persoon aan te wijzen door den Noordholland-
schen Bond van Waterschappen. Wanneer U zoo van
oprechtheid en eerlijkheid houdt, was dit voorstel
toch zeker voor U een aannemelijk voorstel. Moa®
hot kwam zeker niet erg in Uw kraam te pos. Zou
U niet beter kunnen zeggen, het doel heiligt do mid
delen. in plaats van te spreken van oprechtheid on
eerlijkheid?: De secretaris, de heer Bleek, meende toch
ook nog een duit in het zakje te moeten gooien om
zijn vriend Hooij te helpen. De heer Bleek zegt: door
de meerderheid van de vergadering is een ontwera
besluit vastgelegd. Dat had ter visie moeten. Ifl&saa,
Maar mijnheer Bleek, moet U er nog eens aan wed
den herinnerd dat U een brief aan Ged. Staten diirft
schrijven, waarin U schrijft: geboord de voordmehi
van het bestuur, enz., terwijl er nooit een voordracht
van het bestuur is geweest en meent U dit zoo goedl
te kunnen praten? U zegt: vorige maal is er een be
sluit genomen en de heer Bruin antwoordt daarop:
toch geen hesluit van Dijkgraaf on Heemraden. Én
nu komt U met de groote wijsheid aan dragon: Het
gevoelen van de meerderheid is een ontwerp besluit.
Het gevoelon van de meerderheid wordt natuurlijk
mede bedoeld, do meerderheid dor Hoofdingelanden
die in de vorige vergadering het voorstel Hooij aan
nam. U wilt wel zoo goed zijn, mijnheer Bleek, in
dit blad een duidelijke uitoonzetting te geven van
Uw snuggere beweringen, want werkelijk waar, Ik
heb al menigeen er naar gevraagd, maar niemand
schijnt mij er een verklaring van te kunnen geven.
Zoo' oppervlakkig beschouwd, komt het mij voor, dat
U beter had' gedaan met Uw mond te houden. Het
komt al absoluut niet te pa® dat een secretaris zich
in do discussie mengt en Uw redoneering komt mij
wel wat al to ongerijmd voor. De heer Hooij' zegt,
het er niet bij te zullen laten zitten on een der
Hoofd-Ingelanden zegt: Enfin, de tijd zal het leeren
hoe mijnheer de Dijkgraaf zich hieruit zal redden.
En het zal mij en vele met mij bonieuwon, hoe de
heer Hooij zich hieruit zal redden. Met groote be
langstelling zien zeer velen Uw verder werken te
gemoet.
Een Ingeland van Zijpe on Hazepolder.
was, dat inploat» van den professor, dio ongoJhlcki-
gerwijzo juist op reis was gegaan, doofcor Artois
aan net 'dringend vorZook gevolg had gogevan en
met welk een vriendoNjko Doreidwili i gnoid hij' dio
oprlraoht van Zijn doodiznoken< vriend had aanvaard.
s,Er# moet daarbij, wel van iets buitengewoon 'go-
wichtigs sprake Zijn geweest," voogdio ztij er aan
toe, „wanc mijnheer Düximghoffon sprak in zijn
ij lenden koorts daarover veel' vaker aan over iet»
anders. Voor zoover ik uit zijn dikwijls onbo-
grijpelyke wartaal wijs kon worden, was hot een
geneesmiddel1, dat hij govonden meende, to hebben,
oen vervangingsmiddel voor kinine en morfine. Het
was akelig, hoe lang on onsamenhangend hü daar
over kon spreken, noewel' hiji tooh klaarblijkelijk
niet het minste besef van Zijn woorden had. Maar
mijn hemel', wat hebt u, boste mevrouw? De lucht
in dit vertrek is te drukkend voor u u bent
niet wel." i
Ingeborg was inderdaad opvallend' bleeker gewor
den en gedurende eenige seconden had Zij' m een
aanval van onmaoht steun moeten zoeken tegen liet
raamkozijn- Maar zij beantwoordde Heieens vraag
door een vastberaden ontkennende beweging.
„Neen, neen het is niets. Zend mij nog niet weg
ik smeek u er om. U weet dus Zeer beslist, dat
mijnheer Düringhoffen, alvorens het bewustzijn te
verlezen, aan mijin man iets heeft gegeven?'*
„Stellig. De verpleegster had de deur van het
aangrenzende vertrek opzettelijk op een kier laten
staan, terwijl doctor Artois zich bij den Zieke
bevond en ik Zag duidelijk dat de doctor op bevel'
van zijn vriend een volgeschreven cahier en ver
scheidene glazen met een wit poeder uit de sohuif-
la van, deze tafel nam. Hij1 stak dat alles bij zich
en vertrok spoedig daarna; maar ik herhaal, me
vrouw^ dat hij het zonder twijfel met volle toe
stemming van mijnheer Düringhoffen deed."
„O, mijn God!" steunde Ingeborg Zacht. Als
dat mogelijk was, als hij het in de zekerheid van
zijn dood ge/waagd Zou hebben, dat te doen.
Neen, neen, wanneer er nog een gerechtigheid Jn
den hemel bestaat, dan mag zjj zulk een laagheid
niet laten geschieden."
Zij begreep als dochter van Iiaar Vader voldoen
de van zijn wetenschap, om thans 'niet meer in
twijfel te verkeeren omtrent het feit, dat de be
roemde ontdekking van haar man niets anders
was dan de gelukkige oplossing van het groote
probleem, dat Valentin Düringhoffen op dien on-
vergetelijken Pinksterdag als het onderwerp van
Geachte Redactie,
Mag ik een weinig plaatsruimte voor onderstaan
de regelen? Bij voorbaat mijn dank.
Toon ik uit de dagbladen las, dat een wetsont
werp was ingediend tot opheffing van ons Kan
tongerecht, drong zich aanstonds de vraag aan
mij op, of een dergelijke maatregel wel was in het
belang van een goede rechtspraak. Als motief voor
opheffing wordt aangovoerd bezuiniging. Ik hoop
door onderstaande regelen te mogen aantoonen, dat
een bezuiniging als deze een zoer ondemocratische
is en belangen van Staatsburgers in gevaar brongt
op dusdanige wijze, dat zij reeds daardoor alleen
voldoende is veroordeeld. Ik meen den lezer het
zjjn eigenlijke levenstaak had aangeduid. Ala jota
diep smartelijk» had zij sinds Arfcoisi' succes deze
zekerheda gevoeld; nooit; echter 'had zy1 tofc op dit
oogonblik den vorsohrikkclijken argw>;an gekoes
terd, dat do schitterende resultaten van haar man
hot uitvloeisel konden zijn van een gomeone dief
stal, van oen lafhartige, jegens een stervende be
gane misdaad. Eerst juffrouw Holoons verhaal' had
deze overdenking in haar opgewekt; nn dit wan
trouwen eenmaal bestond, was een tijdsverloop van
eenige minuten voldoende om In haas. hort deze
verdenking in zokorluoid te doen overgaan.
Juist opende zij' de lippen om ©en verdere haas
tige vraag tot het verwonderd naar haar opziende
ionge meisje te richten, toon Holeens moeder haar
hoofd door de deuropening stak en zeide: „Doctor
Artois is hier en wenwcht den zieke volstrekt een
©ogenblik te zien. Mag ik hom niet binnenlaten,
Heieen?"
„Mijn man. Om Gods wil1 hij mag mij1 hier
niet ontmoeten," stamelde Ingeborg verschrikt, ang
stig om zich heenkijkend naar ©en reddonden uit
weg. ..Verraad mij1 niet het zou ©en scène ge
ven. Misschien gelukt het my om ma achter dit
scherm voor hem te verbergen."
Zij verdween snol achter 't houten Scherm, Idat
hoog genoeg was oon haar gestalte volkomen aan
het gezicht te onttrekken. Het was inderdaad ook
de hoogste tijd, want het volgend© moment stond
de privaat-docent reeds: gp den drempel.
„Ik vraag excuus," zeide hil met gedempte
stem, „maar doctor Giersberg deelde mij mede
dat er voor den patiënt geen gevaar aan verbon
den is, indien ik een paar minuten bij1 hem was.
Ik stelde zooveel! belang In hem en ik beloof u,
dat ik niet langer zal blijven dan geoorloofd is."
Hjj was de kamer binnengegaan, zonder daar
toe verder een uitdrukkelijke toestemming af 'te
wachten en met ©en uitdrukking^ vol oprechte deel
neming op zijn gelaat, trad hjj op het bed toe.
Juf f rouw Heleen, die uit angst voor-den mogelij
ken afloop van deze volgens haar begrippen be
paald' ontzettende situatie over al haarleden beef
de, was nauwelijks in staat hom op .Zijn talrijke,
van de meest oprechte belangstelhng getuigende
vragen antwoord te geven. Met bijna bovenmen»
scheiyke inspanning .verzameld© zy al haar krach
ten, ten einde niet door haar opvallend gedrag*
de verraadster van darme jong© mevrouw te
worden,
Wordt vervolgd).!