2100.
Raad Schoort.
Tweede Blad.
SU GUEHSMDIIItCHT OMSTREEKS
Feuilletofl.
GEEN GEWETEN.
Douv/eEqber^
Zaterdag 6 November 1926.
69ste Jaargang. No. 7942.
f De professor begon een nieuw hoofdstuk van zijn
voordracht.
„Dianies en hoeren," zoi hijij de geschiedenis van
den wereldoorlog, Zijn politieke, economische on
voor een gedeelte ook zijnqulbureele gevolgen, heb
ik reeds behandeld. Wij zijn gekomen aan het in-
terossante hoodstuk dor aigemeene wereldgeschie
denis. Alvorens hot tijdvak, dat nu volgt, tot in al
zijn kleinigheden te behandelen, en dat ongeveer
tusschen do jaren 1920 en1 1950 is gelegen, Zou ik
gaarne doze zonderlinge periode willen karakte-
risceren.
Men kan den tijd om en bi] 1950 niofc beter aan-
gevon, dan door liom met, hot tijdvak der
twintigduizend couranten bijna evenveel tijdschrif
ten beschikt, wordt zelfs met geen enkel woord ge
waagd. hoe ongclocflzjk het ook Hinkt, dat de auto
mobiel en de spoorbaan om dezelfde reden onge
schikt z'iin, teneinde de toekomst te beheerschem.
En toch lag er niets naders voor de hand., dan de
verdere ontwikkeling van deze beide verkeersmid
delen met het grootste wantrouwen te beschou
wen. Wij weten, hoe snel de benzine-auto als1 ver-
keers- en transportmiddel zijn hoogtepunt bereikt
heeft, en hoe dat daarna -plotseling is blijven sto
ep raak, onmacht en kortzichtigheid te bestempelen.
Om dit te begrijpen, is hot misschien praotisoh,
er een doel' der besdhavinglsontwilckoling uit te no
men, afgescheiden van allés te beschouwen on
daaruit hot tegenstrijdige en verkeerde te besbudeo-
rcn. Ik zal! beginnen mot een-deel van heb uiterste
lieven van eiken tijd te kenboekenen, namelijk hot
verkeer.
In hot bogin was ik do meoning toogodoan, dat
do mensehen uit dien tijd trachtten, hun leven
door talrijke uitvindingen te vergemakkelijken.
Daardoor werden zo allaven der machines, zij moes
ten hot worden, want aan den andoren kant stelden
den diezelfde mensoh en dé nadoelen van hei. mecha
nisme tegenover volledige onmacht. Op het. laatst
neemt men, met betrekking tot de verkeerstechniek,
experimenten, die ons heden een glimlach afdwin-
jgen. Mon arbeidt koorbsaohtig aan do verbetering
van den benzinemotor. In hot jaar 192Ü
brengt een Engelsyhe, motorrenmer het snelheids
record op 250 K.M. per uur, maar men kan deze
snelheid niet nuttig maken aam de praktijk, daar
de ongelooflijk verwaarloosde wegen zooiets ver
hinderen. De straten voeren zonder uitzondering
tusschen de huizen in de dorpen door en midden
door do stad. Uitgezonderd de race-wegen kent
mon geen afzonderlijke aubosbraton. Zoo komt het,
dat taU'ooze ongevallen in dorpen en in do nabij
heid daarvan, door oogstwagens, dieren en andere
hindernissen plaats vinden. De statistiek van de
jaren 1925 tot 1940 vertelt, daarvan in het bijzonder
in ontzettend aanschouwelijke getallen.
Dames en hoeren! Men kan zich de onmacht van
dat tijdvak met betrekking tot dé verkeerstechniek
niet beter voorstellen, dan 'door het noemen van
getallen. In heb jaar 1925 vallen dagelijks in Euro
pa 250 cLöodeoa tengevolge van1 het verkeer te be-
j treuren. Dit aantal is in het jaar 1940 verhonderd
voudigd (Groote beweging onder de toehoorders).
De machine, door onze voorvaderen uitgevonden,
met geestdrift ontvangen werd een geesel voor
de menschhoid uit dien tijd. In dien tijd is er alleen
de machine, die hartstocht naar verdere vervol
making, de altijd en snel opkomende behoefte naar
nieuwe uitvindingen. Daardoor verwaarloosd men
do omgeving der machine, de voorwaarden, waar
onder de machine loven moet, om vruchten af te
werpen, om het verkeer zich te laten ontwikkelen.
De mensohen van dien tijd zijn opgezweept en ge
hypnotiseerd door de gedachte, dat zij het leven
konden verfraaien door vereenvoudiging, zooals zij
zich uitdriikten, dat zij het konden tayloriseercn
door de indienstelling van de meest practische me
chanismen. Dit vasthouden aan.1 een materieel idee
wekt in het idee zelf een ongelooflijke en voor puf
moeilijk te begrjjpen kortzichtigheid op. Om bij
het verkeer te blijven: De jaren na den wereldoor
log brachten een ongehoorde vlucht van het auto
mobilisme. Dadelijk gelooft deze gemakkelijk te^over
tuigen tijd, dat de benzine-auto het verkeersmiddel
van de toekomst worden Zal1. De verstoppingen in
der straten van New-York, die .Spoedig na den1 yreJ
reldoorl'og een dreigenden omvang aannemen, is
geen waarschuwing. Ook de spoorweg wordt hoop-,
vol beoordeeJid.De onophoudelijk voorkomende,steeds
korter op elkaar volgende spoorwegongelukken, wor
den als onvermijdelijk beschouwd. Met alleen de
volmaakte machine en de hoogst mogelijk opgevoer
de snelheid voor oogen, ziet men het eenvoudige
niet. Dames en heeren! In de gezamenlijke toenter
tijd verschijnende wereldpers^ die over minstens
ken. Nog veel duidelijker schijnt dit, wanneer ik
niet wil spreken van een terugslag in de ontwikke
ling, maar toch van een vermindering van de ver
dere ontwikkeling bij den spoorweg .en ook bij'
den ondergrondspoorweg. Do groote hindernis. ;de
stijve rails, die de oorzaak zijn van alle ongelukken,
is in haar remmende werking door de mensohen uit
dien tijd niet ontdekt geworden'. Dat bijna alle on
gelukken daaraan zijn toe te schrijven, dat spoor
wegwagens gedwongen zijn op rail1» te loopen, dus
op een broze, aan elke verwoesting blootgestelde
stof, werd over bet hoofd gezien.
Het was toch zoo natuurlijk, wanneer de men-
schen van den toenmallgen tijd zich aan hot ver
keersmiddel hadden vastgehouden, dat noch de ver-
stoppnig, noch de onzekerheid van de nauwe straten
behoefde te vretzen, noch afhing van de broos
heid van den onderbouw hot vliegtuig. Deze
weg is dan ook instinctief door velen voor do
juiste gehouden on wij kunnen liet idealisime dier
mensohen niet bespotten: zij hadden gelijk, te ge-
looven, dat de gevaren, aan het weer verbonden,
to overwinnen waren, en dat het vliegtuigverkeer
eenmaal evenzoo veilig Zou werken al's spoorweg en
automobiel. Wanneer de mensohen uit den tijd van
1930 thans het luchtverkeer zouden kunnen zien,
dan zouden zo waarschijnlijk verbaasd staan over
Zijn geringe vooruitgang, 'volgens de hersenschim
achtige voorspellingen in de toentertijd verschijnen
de couranten en fljdsohriften, zou de lucht later
door vliegers als door wolken verduisterd zijn. Niets
in eec schiu wordt ingebouwd;, SüscTTieden tot drie
honderd kilometer per uur op heb water bereiken
kar. De tweede mededeling rsrisÜ rm con ttc?-
seiijk spoorwegongeluk, waarbij,, ondanks dat d8
verongelukte trein slechts met een s'nelhei/d van
Vijf en vijftig kilometer per uur reed, talrijke m.en-
schenl'evens vernietigd werdenWanneer de men-
sChen toen deZe courantenberichten gelezen heb
ben, dan hebben ze uit het golezene geen andere
revolgtrekking kunnen maken, dan dat de toe
komst aan het verkeer te water behoorde, want ah
leen dit i9 vrij1 van de hiervoor genoemde hinder*
daarvan is, uitgekomen. Het luchtverkeer bedraagt
heden nauwelijks een honderdste deel' van hot ge-
hoolo vorkeer en zal waarschijnlijk nog moer acli-
teruit gaan. Hot eigenaardige van hot geval is
echter, dat het zich niet laat verklaren, Zooals
in do toenmalige wereldpers, die, zooals u gehoord
hebt, reeds zoor degelijk was, niemand qp het idéé
kwam, dat spoorweg, automobiel 'en vliegtuig om
dezelfde reden onvoorbeschikt waren, om het we-
reldverlöeer te veroveren, Zoo had ook niemand,
zelfs zij niet met een ver vooruitzenden blik, zulk
oen varkeersvorm kunnen voorspellen, waarvan zich
chcn qp het oogenbl'jk bedienen, en die de
mogelijke is geworden en altijd Zijn fcalv
Dames en lieoren. Voor mij' Bgt toevallig een cou
rant uit het jaar megentienhonderzov<:meutwintig.
Zij bevat twee buitengewoon interessante mededeo-
ïmgesn. De eene zegt dat het aan een ingenieur ge
lukt is, een benzin e-motor van drieduizend-vi erhom
derd paardekraohten te oonstrueereni, en een ulb-
gewerkt voorbeeld vertelt, dat men met behulp
van deze machine, wanneer zij5 op de juiste wijze
de mensohen
eenigst
Wat zouden de mensohen' Van hot jaar 1927 Zeg
gen, wanneer zij zagen, dat thans het land door
kunstmatig aangelegde kanalen doorsneden was,
waarlangs zonder eenige moeite en met slechts ge
ring gevaar en zonder lawaai het transport van1 ge
weldige massa's mensohen en goederen werd vol
trokken. Hoe diep moeten wij onze arme Voor
vaderen van dien tijd wel betreuren, dat ziiji gedtwom-
gen waren, hun reizen in bedompte spoorwegcou-
pé's of in snorrende automobielen te maken!
Een gemiddelde ouderdom van het verkeer willen
wij den tijd van negentienhonderdtwintig tot' ne-
gentienhonderdvijftig noemen. De blik, zelfs van' de
moedigsten en scherpzinnigsten is versperd en wij
zullen nu in het vervolg deze aigemeene karakte
ristiek zien, zooals alle andere vruchten van dien
tijd onder den körtzichtigen geest leden. Ik zal U
het tegenstrijdige en de toenmalige ontwikkeling
toonen, die zich met moderne ideeën sierde, en toch
noch volgens de oudste recepten der geheime kan
sel ar ei werkte; in de kunst, die bij de groote massa
gebracht moet worden en dei' toch maar alleen hij
de hoogste standen succes heeft; in het schoolwezen
waar hervorming op hervorming geschapen werd en
waar men niet ziet, dat in overvolle klassen elke
hervorming in rook opgaat. Ik zal U onzin en, kort
zichtigheid van den toenmaligen tijd bewijzen in de
sociale ontwikkeling, die door den Staat geëischt
werd, maar toch door allen ook door don slechtst
betaalden volksman met wantrouwen werd aangeke
ken; terloops wil ik even het sexueele vraagstuk
aanraken en aantoonon, hoe reeds toon de poligo-
mistiache aanleg van het mannelijk geslacht open
lijk erkend werd on hoe altijd nog echtbroukon
voorkwamen, welke nog altijd bestraft werden en
tot kwaadsprekerij aanleiding gaven. E'erst na deze
aigemeene uiteenzotting wil ik de geschiedenis van
eiken ongelukkigen cn met zichzelf ontevreden tijd
in het bijzonder behandelen. Deze voorafgaande be
merkingen echter zullen noodt gzijn om het verloop
van de dingen beter te begrijpen, want wie de psy
chologie van eiken tijd niet kent, dien schijnen de
handelingen der toenmalige monschen raadselachtig
on op den duur onbegrijpelijk, als de wildste "eba-
ren der alleroudste voorvaderen.
HANS! BUSSMANN.
(Geschichtsvortragum 2100).
Roman van REINHOLD ORTMANN.
36.
De scherpe oogen van den professor hadden de
zelfde ontdekking gedaan en bliksemsnel stond -hij
vlak naast den privaat-docent, om het manuscript
te grijpen. Met den'moed der wanhoop trachtte Ar
tois hem dat te beletten en er ontstond een korte
worsteling tusschen de beide mannen. Maar profes
sor Wallroth was ondanks rijn leeftijd verreweg de
sterkste. V
„Nietswaardige, waag je het zelfs je aan mij
to vergrijpen?" 1
Daarop slingerde hij1 den doctor van- Zich af, die
■op den grond tuimelde en nam heb manuscript uit
do kachel, om het in de borstzak van zijn overjas
op te bergen.
„Ga daar aan de tafel' zitten," beval' hij' kort
af. ,en geschreven, wat ik dicteeren Zal'. Maar snel
want de minuten zijn kostbaar."
Doctor Siegmund Arbois zag er uit als een ge
tuchtigde hond, toen hij1 na een korte aarzeling
afin zijn. schrijftafel ging Zitten, om .aan heb bevel'
van cijnschoonvader te gehoorzamen.
mZoodra hij1 zag, dat Arbois de pen ter hand had-
genomen, begon de professor te dicteeren:
„Ik, ondergebeekendo verklaar naar waarheid,
dab ik in de mij toegeschreven ontdekking van de
zoogenaamde kunstmatige kinine niet het gering
ste aandeel heb, maar dat ik door snood misbruik
van vertrouwen, eerliooze verduistering en gemeene
diefstal, begaan ben opzichte van den doodzieken
ohem.ker Valentin Diirmghoffeu
„„Neen, neen neen!" stoof Arbois op; terwijl1 hij
zDn pen neergooide. „Doe met mij' wat n wilt,
maar dat zal1 ik nooit schrijven."
Prof essor Wallroth haalde zijn horloge te voor-
schjjn. Ik geef u drie .minuten bedenktijd," zeide
«y met onverbiddel'ij'ke strengheid. „Als ge dan
nog niet besloten mocht hebben te schrijven, dan
zend. ik uw eigen ddenstmeisjo naar de politie en
een waarlijk söhrikaanjagonden grijns.
„Houdt u' ïfPJj voor stotterde hij
als door schrik verlamd.
Doch Wallroth liet hem niet uitspreken. „Nog
twee minutenIk zal bewijzen, dat gij1 den door
u schandelijk bestolen Valehtin Düringhoffen uit
vrees voor ontdekking van uw bedrog van het le
ven hebt traohten te berooven, terwijl gij tijdens
de afwezigheid van zijn verpleegster een sterke
dosis van de zoogenaamde kunstmatige kinine door
zijn medicijn, hebt geschud, wel' wetend, dat zulks
met zekerheid den dood van dien patiënt tengevoh
ge zou hebben gehad. Nog t één minuut. Wilt gij
thans schrijven, doctor Artois?"
Al'sof zich plotseling een oenbenaarslast op Zijn
schouders had gewenteld, was de privaat-docent
weer op Zijn stoel neergevallen. Hij wilde spreken,
maar rijn 1'PPGn bewogen rioh, zonder dat een
geluid "waarneembaar was en hoewel' zijp bevende
vingers nauwelijks nog in staat waren de pen te
kantoeren, schreef hij toch volgens' 't onbarm
hartige dictaat van den professor de verpletterende
bekentenis van Zijn schuld ten einde.
Wallroth nam het door .Artois onderteekende vel
papier van de tafel en las het nog eens opmerkzaam
van het eerste tot het laatste woord over.
„Goed," zeidie' hij'. Voorlioopig> Zijn wil nu met»
elkander ldaar. Da,ar de Voorzienigheid genadig
genoeg was, het gelükken van uw misdaad te ver
hinderen, moge de strenge straf u bespaard blijven
fcerwillé van mijn arm kirid, dat helaas nog uw
afschrikwekkenden paam draagt. Gij Zult u in het
een of ander verborgen hoekje terugtrekken, tot
dat 'de scheiding is uitgesproken, en moet dan
Europa voor altijd verlaten. Dit Zijn mijn eenige
voorwaarden. U weet, dat ik u in het tuchthuis
kan doen. opsluiten, indien u het Zoudt durven
wagen één dezer voorwaarden onvervuld te laten.
Wilt gij u dus aan deze eischen onderwerpen?"
Siegmund Artois antwoordde slechts door een
stommen hoofdknik, waarop de professor yertroik.
Met een rauwe kreet van de waanzinnigste ver
twijfeling viel' de privaat-docent na zijn vertrek
voorover op Zijn schrijftafel".
Om ongeveer tien uur van dienZelfden dag mel
de het dienstmeisje van den doctor met doodeljjk
ontsteld, vaalbleek gezicht' naar den portier van
L. iX T-v - i j.i, T. TT- Ii.
at u wegens poging tob moord arresteeren."
^-r^s wilde glimlachen; maar Zijn ge- onistena, vaaa.tw.eejt ges&ienu naar aen portier van
laatstrekkon vertrokken zich inpl'aats daarvan tot het huis, om to vertellen, dat haar mijnheer met
CCMTE FRIESCHE
HEERENBAAI
Een meevaller voor de gemeente
kas.
Voorzitter vervolgt de mededeelingeml met die
kennisgeving, dat een verhaAl mogelijk is .gebleken
voor vcrplogingskosten van een krankzinnige en wel
tob een bedrag vAni plf.m1. f 1400, welk .bedrag dan
nog verminderd zal! warden mét het provinciaal
aandeel op dit verhaal;
Een ongezegeld vlerzoék is ingekomen van den
heer Huisman, om een lichtpunt op Zijn weg en
verbetering van dien Weg.
Voorzitter merkt qp, dat het niet gewenscht iS>
voor één huis een1 lichtpunt aan te Brengen.
Een goede daad,
Dank rif de samenwerking is-het eenige
li sonen in de gemeente gelulfb, voor eefn jcmgon, die;
'do handdssohool te Ajkmaar wilde bezoek vu.
S bedrag van f 75.84 bij' elkaar te krijgen, welk be*
'i drag dit jaar en volgend jaar voor dit doel tó
worden afgestaan. Door het geméentobestum*hm»
op deze wij'Zo de gevraagde ganantiestelEng, t&ks
die gemeente Alkmaar vraagt?, gegeven worden.
Opnieuw het Tehuis voor ouden
van dagen en hulpbehoevenden.
Eigenmachtig optreden van
een ambtenaar afgekeurd.
van den Raad, op Donderdag 4
November 1926, des morgens 10 uur,.
Allé lieden rijn aanwezig.
Voorzitter de heer Baron' Van Fridagh, burge
meester, secretaris de heer Smits.
Na opening volgt lering der notulen, Zé worden
onder, dankzegging goedgekeurd.
Mededeelingen.
Voorzitter deelt mede, dat bij d!o op 13 Oobobetr
1.1. gedane kasopname bij den- administrateur van
het G.E.B. overeenkomstig de boeken m kas was
f 4256.42^/a.
Ged. Staten hebben goedgekeurd het raadsbesluit
waarbij aan1 het Burgerlijk Armbestuur vergun
ning werd Verleend, een Tehuis voor Ouden van
Dagen en Hulpbehoevenden te maken.
Eveneens,werd goedgekeurd de gewijzigde veror
dening van het G.E.B. en wel wat betreft de
eventueelé beschikbaarstelling, van de winst van
het bedrijf voor de gemeentekas. Voorts werdenl
goedgekeurd de af- en overschrijvingen dienst 1925,
en de gemeentebegroobmg, dienst .1926.
De begroeting voor 1927' van den Keuringsdienst
van Waren te Alkmaar, sluit met een eind
cijfer van f 86000. Van den zelfden 'dienst moot
voor 1926 f 348.95 worden uitgetrokken, terwijl1 de
^bijdrage voor dat 'jaar was geraamd ,op f 800.
Ten aanzien van den waterdruk te Groet, welke
bij een brandspuitbeproerVing niet voldoende bleek,
is een schrijven ingekomen waarin im de eerste
plaats werd opgemerkt, dat deze branldspuitbo-
proeving niet bekend was en dus geen ambtenaar
van hec P.W.B. aanwezig was, dat bij' een her
nieuwd onderzoek op 8 September bleek, dat die
capaciteit voor 1 slang voldoende, Voor 2 slangen
bevredigend was, docin 'diat verwacht wordt, lolat
inderdaad dte verbinding der twee doodioiopen-
de einden gunstig zal' weiken en het bedrijf dun
ook bereid is aan dien wensch tegemoet te komen.
Voorzitter doelt mede, dat dé gehouden aan
besteding tot resultaat heeft gehad, dat .de laag
ste insahri'vïngssoim f 7474 bedroeg, terwijl dé
begrooting f 6800 was, welk bedrag na overleg
verhoogd dient te worden met f 200, Zoedat daij
de begroeting f 7000 zou aangeven. Het Armbe
stuur ia niet gemachtigd tot 'een uitgaaf Van f 7474
en B. en W. meenetn, dat het niet gewenscht ié#
den bouw voor dat bedrag te gunnen, noeweli Voor-
ij ritter-Zelf zou will'en, dat deZe zaak nu afliep.
I De heer Schermer wijst in' dé eerste vplaafcs op
(het feit, dat het .bestek zonder medeweten Van
ilden Voorzitter en van de léden' van het Arm
bestuur is veranderd, van welke veranderingen ook
de aannemers officieel' niet top de hoogte waren.
Spr. spreekt er Zijnafkeuring oVer uit; dat de
oprichter iop deZe wijze op eigen gezag heeft ge
handeld;. Vérder meent spr., dat volgens het bestek
de bouw Zeer stevig zou worden en volgens spr. ia
er een tussohenweg tusdohen revolütiebouw en oer-
solieden bouw. Spr. heeft gehoord, dat d'e Sehoorl-
sche aaninemervS overig wenscheh te plegen en dan
het Tehuis met dezelfde indeeling, doch in lichte*
ren bouw voor f 7000 will'en bouwen'. Spr. biedt
daarbij rijn bemiddeling aan.
Voorzitter onderschrijft de meoning van den heer
Schermer, dat het niet goed is, dat dé wy'rigingeö
in het bestek ziin aangebracht, een verschil ma
kende van ruim) x 100, en daarover zijtn dan ook door
B. en W. aanmerkingen gemaakt tegen den betrok
ken beambte. Het is evenwelte goeder trouw ga-
aan. Is hot de bedoéliing opnieuw een insohrijving
te houden? i
Dé heer Schermer Zegt, dat het werk dan zou
gebeuren door dien aannemer, dia den meestem
tijd heeft.
Den heer Duin valt het tegen, dat de kosten zoo
hoog rijn. Voor inventaros. beplanting, poortjes en
hekken Zal er een f 2000 bijkomen, zoo-dat de kos
ten totaal op f 9000 zullen komen. Het is mieti
spr.'s bedodimig, dat het Tehuis wegblijft, maar spr.
zou toch Bi. len W. in overweging geven; met een
goedkooper plan te komen. Spr. zou niet willen
groote, glazige oogen en vreeSehjk vertrokken gelaat
strak en stijf qp den vloer van zijn werkkamer lag.
Men haastte Zich naar de in de nabijheid wonende
doctoren en reeds na verloog van een half uur trar
den twee artsen tegelijkertijd de kamer Van Sieg-
mund Artois binnen,.
Een sterke geur van platgedrukte, bitteren1 aman
delen kwam hen tegemoet; in d© krampachtig sa
mengeknepen rechterhand van het levenlooze li
chaam op het vloerkleed echter was -de hals van
een heel klein flesohje zichtbaar.
„We komien veel te 1'aat, collega" sprak de eeoie
arts tot den andere. „Hij heeft Zich Hiaarblykeljjk
met blauwzuur vergiftigd."
Inmiddefe had professor Wallroth zich naar de
woning van deurwaarder Leopard gespoed, teneinde
Zijn armen jongen vriend, voor wien hij1 steeds de
grootste sympathie en een bijna vaderlijke genegen-
iieid had gekoesterd, een bezoek te brengen. Hij1 trof
daar# tot zijh blij'die verrassing doctor Giersberg,
die juist een nauwkeurig onderzoek van rijn pa
tiënt bejëindigd had. t De beide geleerden, die el
kander sinds tal van jaren kenden en waardeerden,
wisselden een kraohtigen handdruk, waarna doctor
Giersbeirg hem met een van vreugde stralend ge
laat meedeelde, dat hij Valentin' Düringhoffen aan
merkelijk beter had aangetroffen. De kléine dioctoa*
vertelde den professor tot in de Icl'ednste bijzonder-
eden het verlioop der ziekte, hoe hij! den patiënt
reeds had opgegeven en hoe sinds enkele dagen,
dank zij het wonderbaarlijke geneesmiddel van doc
tor Arbois, de riekte plotseling" een gunstige wen
ding had aangenomen. Toen doctor Giersberg zoo-
v-er gekomen wa.s, hief professor Wallroth eens
klaps de hand qp en reikte hem Zwijgend, de ver
ketterende schuldbekentenis van Artois toe. Onder
het lezen van deZe verklaring nam zijtn gelaat zulle
een grimmige uitdrukking aan, dat Zelfs Vader
-eop rd er van geschrokken zou Zijn. Zijn veront
waardiging steeg echter ten top, toen de protWor
hem in korte trekken het verhaal' schetste, dab In
geborg hem gedaan had. -Herhaaldelijk uitte hij
zware verwenschingen aan het adres yan Artois1.
Ondertussöhen scheen heb op fluisterenden toen
gevoerde gesprek den zieke toch te hinderen, want
ijj begon zich onrustig te bewegen., De heeren
besloten daarom te vertrekken.' en juist op dit oogen
blik, opende dé patiënt even, heef eVen slécht, de
oogen en een bijna onmerkbare glimlach als Van
herkenning gleed over Zij'n vermagerd gelaat.
Als door een zelfde gedachte bezield,, drukten,
beide mannen elkander krachtig de hand. „Ge-
hikgewehsoht professor, onze patiënt komt qr on
getwijfeld bovenop. Al's er zich geen verdere com
plicaties voordoen, is onze jonge vriend gered. Maar
er Zal nog geruimen tijd moeten' verloqpen, eer hij1
weer volkomen de oude is. Be geweldige koortsen
hebben zijd) gestel hevig ondermü'nd, Doch
met Gods hulp maak ik hem weer kerngezond."
Hierop namen beiden hartelijk^ afschedd van "el
kaar.
Professor WaUrofh liet er geen gras over groeien
en reeds in het volgende nummer van de „Klini
sche Wochénschrift" kwam do, door Arbois onder
teekende verldaring omtrent Zijn misdaad voor.
Wallroth had daaraan nog de volgende noot toe
gevoegd: „Met verzoek aan alle ^ak-, dag- en
weekbladen bovenstaande over te nemen."
Maar at te gaarne werd dit sensatiewekkend be
richt door de maden overgenomen. Tair van bladen
wijdden, zelfs nog eUlénlange artikelen .aaxq dit in
de geneeskundige wereld gróote opschudding te
weegbrengend voorval. Geen wonder, dabr thans de
naam van den eigenlijken ontdeldcer, y Hén tin. Dü
ringhoffen, op ieders lippen; zweefde.^ Nog langen
tijd werden de gemoederen in beweging gehouden
door de lage handelwijze van den pseudo-ontdek-
ker, doctor Siegmund ilrtois en de tragische om
standigheden waaronder hij den dood Iiad gevonden
Zoodra Edith na haar aankomst te Rome zich
yoorloopig in een hotel1 had geïnstalleerd, seinde
fhaar nader adres a.an Arbois. Toeü professor
allfoth dit tel'egram in handen kreeg, verscheur
de hij dit verachtelijk in duizend snippers'. Drie
dagen waren sinds.de verzending van het telegram
verl'oopen, zonder dat Editli eenig t bericht had
ontvangen. Reeds begon zij ongeduldig 'te worden,
boen dienzelfden dag haar blik viel op een
bericht in het Berlïner Tageblatt"waarin de tra
gische 'dood gemeld werd van doctor Siegmund
Artois. In hetzelfde blad kwam de door hemzelf
onderteekende schuldbekentenis voor.
Doodsbleek stond Edith van Mannstein van haar
stoel' op en gaf order onmiddellijk haar keffers maar
het station .te brengen. Zij nam een eerste klas
