chagerCourant
De negers op de eilanden.
'M
II
De
Melkafscheidingen
de
li ai
Vierde Blad.
Gemengd Nieuws.
Het Communistische
Complot op Java.
P«r»l|
:ECT
EH|
on
:rkoopj
'Zaterdag 20 November 1926.
69ste Jaargang. No. 7950.
■N
I UI8TERING DOOR EEN WETHOUDER.
Fff meldi nlt Guuh nan <Um liunodon-Ulln, dal
«ito wm houder, Globüti gonunnvd. gearresteerd
dor bo»rliukllglug ongeveer 2fM),000 mark «ïlt do
foor workloiiKODvertorKlnK ton. oigon ba'e bo-
to hobbon.
00TENDEEL8 VERBRAND.
n zwnro brand hooft d« hol ft van hot dorp Rnp-
orf bij M'dningftn In dn a»rh gnlugtl. Er wrrd-n
Bonhutzcn mot bijgebouwen, veel vee on groote
Idcn veevoedor oen prooi der vlammen.
NSTIO ONGEVAL IN EEN JttARMER GROEVE.
pinld wordt, dal in een marmergroeve bij Dl-
mn «tslger, waarop zich ze» arhoiib i». wfOD*
van -n hoogte, van u*
De arbeider», die zich op don steiger bovon*
wiirden zwaar gewond.
1GE STORM.
r, rovolgi. van don hovigun nborm staaft ver-
eanio tioclcu van don stunt Marylaml 0.00 tot
ouder ater. tih IVn-inictowu in don
J Alllüsa. lui H-i w .li. -ion-.111«l.i.l, 11/uilIer
i moor dan 20 vinachorfViiarfcuigem tqifc zinkon
i gebracht. Twee wnlvlsolivaarder» wnrdan ymg-
Igon 4in liofc motorschip „Morril" van do vloot.
jacht, maakt op de dranksmokkelaars, werd
e Kost. geworpen.
roming im Colorado worden goteiaterd door
becuwstorm, dio In Mont&na was opgestoken,
ginperntuur was imncdon lmt, vriespunt. De tele-
icJio verbindingen onder vonden groote stoiu-ui
fREN EN HOOKfcN.
Tsjechoslowukije overweegt men het invoeren
en prijsverhooging voor de goedkoope sigaret-
aten om uit de opbrengst de tabaksverkoop
ategie de onderwijzerssalarissen te kunijen
teren. Als dan de onderwijzers voortaan ïr.aar
'het roóken onder l,iun knapen gaan. aanmoedi-
in stee van het tegen te gaan.
IMMUNISME EN COÖPERATIE
Izwestia publiceert een tot nu toe onuitgegeven
kei van Lenin geschreven eind 1018 of begin 1919.
I!t artikel betoogt* Lenin <de noodzakelijkheid van
zoeken van contact met bourgeois-kringen en
samenwerking met de coöperaties. Hij bestrijdt
leening als zou de coöperatieve beweging, om-
jij is voortgesproten uit dte kapitalistische samen-
ïg. voor het bolsjewisme van geen nut zijn. In-
ndeel. de coöperatie is een wapen dat aan de
den der bourgeoisie moet worden ontwrongen en
iötbaar moet worden gemaakt aan de zaak van
communisme.
verband met den strijd, die thans gaande is tus-
ra de partij-meerderheid en de oppositie wordt
publicatie van dit artikel niert zonder beteekenis
ht.
EBREK ONDER DE JODEN IN RUSLAND,
er comnrunistische joodsche blad Der Stern uit
jkou publiceert een «proeo tot de sowjet-regaering
de verschillende 'joodsche organisaties in de
fjet-unie om de joodsche kolonisten in het Zuiden
i Rusland te hulp te komen en het hun mogelijk
naken, den winter door te komen. Naar het blad
zekert, bestaat er in de joodsche kolonie's een
s;ig gebrek aan voedsel voor imensch en vee. aan
lingen enz.; 30 pet. der kolonisten woont in
(fgehutten en lijdt honger. Wanneer niet aanstonds
"p verleend wordt, dreigt een ernstige ramp.
ET PROCES-LAMBRINO.
icht jaar geleden is mevrouw Zizl Lambrmo te
ssa ten overstaan van een Russischen geeste-
e, getrouwd met Karei, den kroonprins van Roe
de. Een jaar later is uit dit huwelijk een zoontje
oren on kort daarop is het huwelijk ontbonden,
die gelegenheid heeft mevrouw Lambrino 500000
schadevergoeding ontvangen en een jaarltijksohe
teering van 110.000 frank. Mevrouw Lambrino
pat echter van dit geld met haar zoontje van
W jaar niet te kunnen rondkomen en eisoht nu
rechtbank te Parijs, waar Zij., evenals haar
man, thans woont, oen schadeloosstelling
ld milicien frank. Mr. Albert Salmon verde-
Ihaar belangen. Bovendien edsoht mevrouw Lam
j>, dat haar zoontje, dat wordt opgevoed aan
Michelet-lycoum te Vanves, daar ingeschreven
borden onder den naam van zijn vader: Ka-
van Hohenzollern. Deze, die zien behalve van
huwelijksjuk, dat Zijn genegenheid voor Zizi
abrino hem had opgelegd, ook van het huwe-
Lheeft bevrijd, dat hij, naar men zeide om dy-
weke redenen, met prinses Hellena van Grieken-
i had gesloten, wil' van de eischen van de moe
van zijn kind niets weten. Zij hebben reeds ver-
dat mr. Paul Boncour, Frankrijk's socialisti-
verteg/nwoordiger in den Volkenbond de be-
-®. van prins Karei behartigt. Naar wij in èen
'yscho krant lezen, heeft Karei zich over de te-
tellingen van zijn eerste twee huwelijken al
f_get.roosfc door een nieuwe liefde; hij leeft te
ils een eenvoudig burger. Karei Caralman ge
en. wil' van zijn'reen ten op den troon Van
g—jnië niets weten.
[De behandeling van dit „Parijsche" proces is gis-
i begonnen en trekt heel' veel belangstelling van
zoo de elegante wereld wordt genoemd. In de
van gisteren heeft mr. Salmon een over
gegeven van de onaangename bejegeningen,
jan mevrouw Lambrino na haar huwelijk met
kroonprins heeft blootgestaan. Haar tegen-
'ers zijn zoo ver gegaan van te beweren, dat
zoontje, voor welks rechten zijn nu ppkomt.
let kind van prins Karei .is.
Boncour heeft den verdediger van mevrouw
Mjino geantwoord, dat liet huwelijk van deze
'ins Karei' door de Roemeenscthe rechtspraak
kot gedaan en voorts betoogd, dat mevrouw
ino geen schadevergoeding kon eischen daar
benadeeld is geworden Haar huwelijk was
wt geheim gesloten. Het moést worden vernie-
omdat de Roemeensche Grondwet aan een
g» van de regeerende niet toestaat een Roeineen-
te trtouwen.
135-JARIGE.
«iftri iSafcaliu *n district Tulcea (Dobroedsja) is
'fli i vrouw> Maria Ustav, .overleden. Haar
5 ari!i lan^ hoeft ZU Roon ziekte gekend, cn nie-
?WVan ^aspr zeven kinderen is ooit ziek geweest.
p.j®6 cn tachtig" kleinkinderen on achtorkleinkin-
.n woonden. haar uitvaart bij.
,(]g 'heekntho^I teefde van ^roon-to en vi8Ch> an was
Js ^°tmeniö en Hialgarije komen verhoudingsge-
iBrto wat honderdjarigen voor, wat aan het ge-
ae dieet wordt toegeschreven.
KINDERVERLAMMING.
In Ilolloway (Londen) heeft zich een geval van kin-
Jerverlammlng voorgedaan. Ook op een echool met
een 500-tal leerlingen ie een geval on oon verdacht
Seyal geconetatoerd. De kinderen zijn voor veertlon
agon naar hui» gestuurd, terwijl de gebouwen lijn
ontsmet.
VAN LONDEN NAAR OALCUTTA IN EEN ROEI
BOOT.
We bobben roods melding gemaakt van de „schip
breuk" van het roeibootje waarmee de Deen Nlel
VontfROdt en zijn gezel Christlan Jlansen r<-n reis
(rachtten te maken van Lomden nunr Calcut a. BIJ
San Phüto <do la Mar, niet ver van Santander, werd
hun bootje door do golvon op do klippon verbrijzeld,
Ventogodt solf wist zich te rodden., hij had «Jechts
lichto verwondingen opgoloopen. llanson eohtor heeft
hol waagstuk mot don dood moeton 'bekoopon; hot
lijk vAn den lB-iangsfi jungrnmn i« irtutlg vor-
mlnkt hl] SanUmder aangespoeld. Hanson wo.» eigon-
Ijjik roods do vlordo partnor van Vnntogodt, Zijn hoi-
da mets eompftgnoh», Tietssl on JToargthMn blëven
al Hpoivil'lg ifegen de vormooioniiBson van de rol» iniot
uj)gowa.H»im. Toen kwam zijn vrouw, oen dor
bcsio r<H*J«ters van de wwold, hun plnats innemon,.
tot hll eon nletiwon compagnon zou hobhon govon-
don. Zo hhilp hom do buitungewone moellljkUodon
van het traject Bayxmne-Bllbao-Santander overwin
nen. Toen kwam Hansen haar vervangen, die reeds
den eereten dag van den tocht den dood vond.
De onlusten nog niet bedwongen. Een
treilen met de communisten verwacht.
Wet zegt het buitenland?
Wanneer men de berichten, dlo binnen -.men, me#
Kolouvon offloleol nlouw. blijft nog etoede uit
den «ouden or winwljzinpcu r,tjn, dut de bevolking
munbolpt tegen de communiiten. Kenlgo naar hun
kampong terugkeorondo oommunleten werdon duor
de bovolking omringeld en aan hot bostuur overgule-
verd. Ver«et wordt oogonhllkkulljk guetraft. Zoo wer-
ilun to Padalarang van vier psaeeorinde Inlander»,
die vnr«et plnogden, er onmiddellijk twee neergelegd.
Hot blokan lator twee leider, van do oommunl.tan lo
lijn.
In Mlddon-Java «IJn totaal 300 pereoneon opgebor-
DE WE8T-INDISCHE mPEPERPOT".
Do rolHcorruspunclout van hot Berl. Tgbl. gooft hot
volgondo vorhaal van zijn bozook aan ile VVost-In-
discho .Archipel.
Op oon van de sprookjesachtige dagen, dio ik op
lo Antillen doorbracht, ut ik uit den Wost-InilUchen
poporpot. Dat was bij don hoor wiens familie
joods op het eiland wuh, toen do Boekaniers en Kli-
ItUKtior» het or nog onvollig maakten. „Maar hot i«
vandaag poporpot", had de huisvrouw gozogd, toon
zij mij uitnoodlgd». Anders moet u wuchten tot cle
i orstvolgende stoomboot, uit New-York komt. Dan
kunnen wij, denk ik, bevroren schapenvleesch heb
ben
Ik zoi „peperpot", en natuurlijk gaf hot niet alleen
peperpot op de met oud famlliezilver gedekte ma
honiehouten tafel, maar kreeft en vlsch bovendien, en
patrijzon oh woudduiven on palmkool en vruchten,
ju, het was zolfs overvloedig te noemen. De peperpot
echter was een soort Htorkgepepord vleeschgorecht.
lalf klppenvlcesch, half varkenavleesch, gekruid met
le echte onvervalschte Spaansche peper. Het smaakte
«oed en daarom vroeg ik eens op welko wijze het pre-
t ies werd toebereid.
,.Men neemt", zei mevrouw G., „een groote aarden
kruik, zooals de inboorlingen hebben, en doet er fijn
gesneden varkensvleesch in, hetgeen reeds bruin ge
braden is, clan een kip, ook reeds gaar en ontbeend,
een groote ui, een dozijn chalotjes, wat 'gedroogde
Chilivruchten, U weet wel, van den peperstruik. Daar
na een suuce: twee lepels rietsuiker, anderhalve lepel
zout, een theelepel cayonne peper, tien eetlepels
„caasareep", dat is het sap van do bittere cassave, en*
dat hoele zaakje laat men koken, afwisselend boven
een klein vuur en een groot vuur
„Hoe lang laat u het koken?" vroeg ik, mot het
notitieboekje in de hand.
„O", zei mevrouw G., „steeds maar door, dag en
nacht. Onze peperpot, waaruit wij nu net gegeten
hebben, kookt reeds ononderbroken zeven en ne
gentig Jaren. Natuurlijk moet men steeds bijvullen,
maar er blijft altijd wat in den pot achter; dat be
hoort zoo."
Ik hield dat laatste voor een grap. Later echter,
tp de koele veranda tegenover een bloeionden boom
met een juweelen-ballet van kleine kolibries, toonde
de heer G. mij niet alleen een oud document uit het
jaar 1760, inhoudende de namen, den koopprijs en de
plaats van herkomst van 245 negerslaven dezer plan
tage, maar ook een huishoudboek van een bet-over
grootmoeder, waarin de aanteekening: een nieuwe
peperpot opgesteld in de plaats van den gebrokene.
In het jaar des He eren 'achttienhonderd negen en
twintig.
Dat was de pot, waaruit ik daar straks gegeten
had, een gerecht dat sedert dien tijd óp het vuur ge
staan had.
Ik kan het niet helpen, dit phanta9üsche eilanden
rijk, waar ik op hot oogenblik reis, komt mij voor
als een peperpot; heet, naar uitheemsche kruiden
ruikend, een wilde mengeling, waarin opgenomen de
smaak van opeenvolgende eeuwen
Wat in dezen keeten peperpot smoort, ik wilde,
dat ik het zou kunnen zeggen. Maar ik kan trachten
een paar ingrediënten uit dit afgrijselijke Antillen-
gerecht te visschen.
Op Barbados wonen negers, blanken en „roodvoe-
ten". Dieroodvoeten zijn bla,nke menschen, die als ne
gers leven, afstammelingen van de blanke slaven en
slavinnen, die naar de plantage's gezonden werden,
na de Iiersche onderdrukking door Cromwell en na
het oproer van den hertog van Monnouth in de ze
ventiende eeuw. Ik ken verder op Barbados het graf
van Ferdinando Paleologos, die een nakomeling van
dén laatsten keizer van Byzanz was, en ouderling
van de kerk St. John en voorvader van talloozo Bar-
bados-mulaitten: Op het eiland Montserrat heeten de
zwartste zwarten Patrick O'Donnovan of zooiets en
spreken duidelijk Iersch, wegens den Ierschen slaaf-
die hun overgrootmoeder heeft lief gehad. Op het
eiland saba, dat uit een enkele vulkanische kegel be
staat, niet ver van Portorico, wonen alleen blanken,
met zomersproeten, blond en blauw van oogen. Zij
wonen in den krater van de vulkaan cn zien de zee
alleen, wanneer zij over den kraterrand klauteren.
Ondanks zijn zij de meest beroemde scheepstimmer
lieden van de Antillen. Zij leven onder een Holland-
schen gouverneur, maar spreken alleen Engelsch. Het
zijn de afstammelingen der oude Bukaniers en Fli-
bustiers. Men spreekt overigens Fransch op Trini-
iad, Dominica en Santa Lucia, dat Engelsche kolo
niën zijn. Het tegenwoordige eiland St. Martin be
hoort voor de helft aan Nederland, voor de andere
helft aan Frankrijk, en de negers spreken beicle ta
len. Op Curagao, dat. eveneens llollandsch is, spreekt
men een „papiamento", dat een ware peperpot van
talen is: Spaansch, Hollandsch, Engelsch, Fransch,
Karaïbisch, Afrikaansch; ook Europeanen hebben
zich dit taaltje eigen gemaakt. Op het eiland St. Tho
mas, dat sedert 1917 Amerika behoort, heet de hoofd
straat nog altijd „Ivronprindsgade", omdat de eilan
dengroep door de eeuwen heen Deensch was.
Er zijn nog Karaïben op Dominicla, en in het bin
nenland van Porto Rico een andere Indianenstam, de
zachtzinnige Arawaken, wier vrouwen door velen als
le schoonste der wereld worden gehouden. Er leven
Hindoe's op Trinidad en Martinique, Chineezen bijna
overal en Syrische handelaren op de meeste ei lam
den. Maar dat zijn alleen de toespijzen in den West-
ndischen peperpot.
Waarop het aankomt, dat zijn negers, negers, ne
gers.
In de geweldige ruïnes van het oude fort Brimstone
Hill op het Engelsche eiland St. Kitts, zag ik een
apenvolk rondspringen, die uit de nabijgelegen jungle
wildernis) bleken te komen, Nu zijn er op do Kleine
Anrtllen in het algemeen weinig apen, en ik vroeg een
blanken kolonist, hoe het kwam, dat er op St. Kitt
zooveel waren. „Dat do duivel ze hale", riep de man
uit, „zij vreten al onze bananen op. Weet u, wat dat
voor apen zijn? Europeesche apen, meneer! Indertijd,
toen op Brimstone Hill het groote Engelsche garni
zoen^ ingekwartierd was, in deze kazernes, waarvnn
U de ruïnes hier ziet, pleegden de soldaten apen uit
Gribaltar moe te brengen: u woot, dut daar apen ziln.
Dozo nu hier zijn do nukomolipgon yan do uit Eu
ropa In hot oorwoud geïmporteerde apen. Merkwaar
dig, niet?"
Niets morkwaardigor, dacht ik, dun de geschiedenis
mot do negers, die men uit Afrika hierheen ver
scheept heeft, heule stammen, ganacho groote naties!
Menigmaal, wannour ik in de stinkende uegerstra-
ton der Wost-Tndischo kolonistonsteden ronddool,
komt do geduchte in inij op: waar zouden do voor
vaderen dezer negers geleefd hebben? Ilot ls moeilijk
uit te maken, evenals van straathonden, waarvan ook
nooit met zekerheid is te zeggen of er hot bloed van
een teckel In stroomt, of dat or een terrier in steekt.
Toch laten zich, wanneer men ze mot wat meer nauw
keurigheid gadeslaat, alle Afrlkaansche rassentypen
herkennen, vanaf den dwergachtigen Boschjesman
tot. aan. den rousachtigon Nublër. Een enkelen keffr,
zolfs zeer zelden, ziet men oon fijnbesneden bruinen
kop, waarin men Arabisch bloed meent te herkennen.
Maar dat is meestal een speling van de natuur; de
meeste negers op de Antillen zijn hopelooze
bastaards, met alle naties van Europa gekruist, met
Indianen en Hindoes, met Syriërs en Chineezen, met
Pal&ologenprinsen en Spaansche hidalgo's, met Deen-
sche vikingen en Engelsche flibustiers. Het kookt
en kookt in den reusaebtigen West-Indisohen pepr
pot, sedert drie lange eeuwen; en ik zou wel eens
willen weten wat er te voorschijn komt, als het een
maal gaar is.
Om de West-Indische zoetigheden, als suiker, cho
colade, vanille en bananen, hebben de Europeesche
naties langen tijd als snoeplustige kinderen gestreden.
De zeventiende, achttiende, ja zelfs do negentiende
eeuw was nog van West-Indische eilandenoorlog ver
vuld, van zeeslagen, waarvan de inzet de verlokkende
chocolade cn suiker was. Om der wlle van de
suiker zijn de oorspronkelijke bewoners, de Indi
anen uitgemoord geworden. Om dezelfde suiker heb
ben de slavenhalers half Afrika naar de Stille Ca-
r&ïbènzee verscheept. Nu, nadat de groote rooverij
geëindigd is (en <jo waarde van de West-Indische
rietsuiker tot het onbekende is gedaald), nu hebben
vier blanke naties het eilandenrijk onder elkaar ver
deeld, om nog maar van een Mulatton- en neger-re
publiek te zwijgen.
Het land, waaruit. Engeland en Spanje de grootste
rijkdommen geput hebben, is thans een curioos ge
bied, zonder veel economische beteekenis, voor wie
dan ook. De laatste resten van het Franscbe kolo-
nistengebied in West-Indië, de eilanden Martinique,
Keizerin Josephine en het wilde Guadeloupe zijn ver
waarloosde landen, verwoest door vulkanen en door
grootsche politiek, op het oogenblik gekweld door de
crisis der Fransche valuta, de speelplaats van partij-
intriges. Het Britsche West-Indië is een chaos van
matig geadministreerde dwergkoloniën, die tot nu
toe nog niet tot een vernuftige eenheid georgani
seerd geworden zijn. Ik spreek nu van de Kleine An
tillen, die alleen ik ken. Niemand kan zich de verwar
ring voorstellen, die hier heerscht. Bijna elk eilandje
is een staat, betaalt zijn eigen gouverneur. Daar de
eilanden niets aan olkaar uitleveren, bestaat er ge
nerlei verbinding tusschen hen. De groote moderne
bondsstaat Britsch West-Indië, waarvan wel altijd
sprake is, wil maar niet tot stand komen.
Het cultureele onderscheid is bijna ongelooflijk;
Barbados is een vooruitgaand klein Engelsch eiland,
dat op aarde^ het dichtst bevolkt is, en waar men
alles doet om' gelijken tred met den voortgang der
beschaving te houden; Dominica daarentegen is een
complete wildernis; en op Barbuda wonen de negers
(reusachtige vetgemeste negers, die eens onder het
slavenjuk gezucht hebben, als paarden in het haam)
in ronde rieten kralen, als in de Congo. Er zijn ka
tholieke kerken en minstens twintig soorten protes
tante om van Hindoesche en Mohammedaansche niet
te spreken; in werkelijkheid gelooft een deel der ne-!
gers in hun hart alleen maar aan den Obea£-man en
oan de duivelskunst van de groote slang. Maar er
zijn ook Mormonen ij Adventisten van den Zeven
den Dag.
Het eenmaal Deonschc, thans Amerikaansche ei
land Virgin-Island is er niet beter aan toe. De Ver-
ecnigde Staten passen hun moordend toltarief ook op
deze eilanden toe, die eens-bijna uitsluitend van han
del met de naburige -landen leefde, en bekommert
zich overigens niet over de kolonies, die zij tijdens
den oorlog van Denemarken gekocht heeft, omdat zij
vreesden, dat het -#el eens een vlootbasis aan
Duitschland zou kunnen verschaffen.
Nog heerscht de blanke over die sprookjesachtige
eilanden van West-Indië, maar wat heeft hij eraan?
In werkelijkheid ontstaat hier, langzaam en lang
zaam het land van met Europeesche manieren toe
geruste negers, met deze eene gemeenschappelijke
eigenschap: hun haat tegen de blanken. Op Marti
nique spuwen de negers op den grond voor het ge-
enkmaal van hun beroemde landsvrouwe Jose
phine; zij was de dochter van een planter, dio de
slavernij in' de hand werkte. „Ik ben geen slaaf!"
zegt de neger, wanneer een blanke ruw tegen hem
uitvaart. Ieder eiland heeft een club. die uit blanken
i'estaat en waarin de beroemde Aloxander Dumos
niet werd opgenomen, omdat er een weinig neger-
bloeddoor zijn aderen stroomde; maar er zijn ook
clubs voor zwarten, waarin gedistingeerde gentle-,
men (niet erg donker, maar met kroosharen) billard
spelen: en de blanke moet niet denken, hierin toe
gang te krijgen. Reeds zijn er hier en daar zwarte doc
toren, advocaten, journalisten en politieke leidors;
hot zal niet lang meer duren, of zij kunnen zich in
alles zelf redden. Reeds danst men in Europa op de
maat der neger-trommet, van de groote mystieke oer-
woud-trommél. Wij zijn bezig zoo'n beetje te „ver
negeren" en dat is nog maar het begin. Wij hebben
zoowat half Afrika naar West-Indië overgebracht
en daar in den peperpot gedaan, „beschaafd" en
goed vermengd; laat den peperpot nog een kleine
eouw koken en zie dan toe, hoe het donkere gerecht
ons smaakt! Kweeken wij, groote blanke naties, hier
misschien de leiders van een geweldige zwarte om
wenteling, de leeraars en generaals van Afrika, de
wrekers van de vervloekten in het oude slavenschip?
gen. Bij den aanval ln het Bojolallsche zijn 8 commu
nisten gedood en 20 gewond. Te Laboean moet de vij
and belangrijke verliezen hebben geleden. Overal
hangt een lijkenlucht.
Eon aantal communisten ls naar de suikerstreken
opgetrokken om daat tot ongeregeldheden op te
ruien. De sulkerfahrioken sljn daarop met 200 go-
weren, die uit 8oerabaJa waron aangevoerd, bewa-
pend. Behalve dat verschillende telefoondraden zijn
doorgosnoden en oon tabaksloods in brand is gesto
ken, is hot to DJókja overigen» zoor rustig.
Hot ovorgrooto deel van de leiders en van de voor
aanstaande communisten op West-Java Is than» op
gepakt en olk oogenblik kan men oen treffen met de
opruier» verwachten. Het zal een harde los zijn, waar-
moe Kapt. Beoking, nan wlon de leiding is opgedra
gen, denkt aan tn vangen, wanneer hij een samen
trekken dor troepen van drie zijden voltooid heeft.
Wat zegt het buitonland van deze onlusten pp
Java. Het blad. „T Intranslgoant" morlct op, dat liet
govaar nog niot goheel is bezworen. Hot zal dat niet
zijn alvorens allo naties, dlo In hot Oosten „gemeen
schappelijke belangen hebben, ook ocu, „gomoon-
schappolljke politiek" zullen hebben aanvaard.
„Eon gemeenschappelijke politiek van vordodlglng
togen do bolsjewistische Inflatie, wolko laatste
van Shanghai tot Fez rondom Europa samontrokt
haar »ystcmatl»ch in •lkjuider grijpend cordon.
„Het ls tijd dat nu te begrijpen on daarna t.« han
del on".
Het Engelsch» blad, de „Manch. Guardian", die al
zeer slecht over ons koloniaal stelsel schijnt te zijn
ingelicht, schrijft het volgende:
„Het Nederlnndsch® koloniale stelsel heeft ln den
loop der tijden niet veel verandering ondergaan. Het
vormt nog altijd een despotlumo, zij het or een van
goedwtlllgon aard, en de kolonies worden nog ln
hoofdzaak uit het standpunt van de baten bosohouwd,
De gouvorneur-gonernal veroenlgt in zich do wetge
vende on do ultvoornndo macht, alleen -gecontroleerd
door hot vor verwijderde Parlement in Den Haag.
Hij bestuurt alleen door middel van do Nuclorlund-
9che ambtenaren, want do Inlandsche ambtenaars
klasse, geschapen ln 1918, is verstoken van macht en
kan er nooit toe geraken. De Javsansche Volksraad,
opgericht in 1917, is niet anders dan een debating
club on zolfs daar bobben do inlanders niet meer
lan 20 van do 40 loden. Overal heeft do Nodcrlandscho
ambtenaar de overmacht en de ontwikkelde Inlander
ls er beginnen achter -te komen dat deze ovormacht
niet wordt gehandhaafd in zijn belung, tfoch veeleer
in het Nodorlandsch belang en dat veeleer Java'S
baten dan Jnva's welvaart het werkelijke doel is van
de regeeringszorg. Toen de ambtenaar het legenda-
dariscn overwicht van don blanke vertegenwoordig
de, werkte dit stelsel opperbest; maar in deze da
gen van verlichting en strijdlustig nationall-uno
vormt het een gemakkelijk mikpunt voor kritiek.
Do overgang van kritiek tot verzet is niet moeilijk
en het is mogelijk dat de inlandsche beweging op
Java laatstbedoeld stadium heeft bereikt."
Dit zijn onwaarheden, zoo groot als koeien, want
het beste bewijs, dat Nederland zijn kolonies niet in
hoofdzaak uit het standpunt van de baten beschouwd,
is, dat er sedert een halve eeuw geen bijdragen uit
Oost-Indië meer in de Nederlandsche schatkist wor
den gestort.
De bewering, dat de Inlandsche ambtenaarsklasse,
in 1918 geschapen, van allo macht verstoken zou zijn
is al even onwaard. Altijd heeft Nederland het be
ginsel gehuldigd, om door tusschenkomst van de
Inlandsche hoofden de bevolking te besturen en rtog
kort geleden bij zijn intrede hoeft d.e nieuwe gou
verneur-generaal verklaard, dat de inlanders voor
verantwoordelijke betrekkingen, ja zelfs voor de al
lerhoogste functies in aanmerking zullen komen.
liet Engelsche blad deed dus beter eerst goed zijn
inlichtingen in to winnen alvorens artikelen neer
te schrijven, waarin het Nederland er van beschul
digd zijn koloniën niet goed te beheeren. Eerst maar
eens z'n eigen tuintje schoon te wieden.
Bij de zoogdieren is de uierfunctie het laatste deel
van de leververrichtingen, die die voortplanting, het
bestendigen van leven tot doel hebben. Het moet
er voor zorgen, dat de voeding van de pasgeboren
vrucht, als na 't baren het directe verbandi tusschen.
haar en de moeder verbroken is. niet onderhevig is
aan stoornissen en onderbrekingen, die haar leven in
gevaar zouden kunnen brengen, zoolang de spijs
verteringsorganen nog niet op volle kracht kunnen
werken. Het uier neemt dus van de geboren vrucht
de functie over, die voor de ongeboren vrucht de
moederboek verricht, met dit verschil dat bil de uiér-
functie het karakter van overgangsmaatregel op den
voorgrond treedt. Tusschen den toestand, zooals zij
zich in de baarmoeder, waar uit iets mikroskopisch
kleins een vrucht fnoet 'groeien, die bij' een koe een
groot gewicht heeft, ontwikkeld beeft en dien zooals
ze definitief moet worden, is het tijdperk van 't zoo
gen ingeschoven, waarin de organen, die in de toe-
ta>mst de voeding moeten bewerkstelligen, zich voor
hun taak bekwaam moeten maken. Bij de in 't wild
levende dieren eindigt d'at tijdperk, als 't niet' meer
noodig is, maar bij onze kunstrassen, die om hun
melkproductie gehouden worden, heeft de mensch
door teeltkeus het zoover weten te brengen, dat de
uierfunctie ver over 't natuurlijke doel heenrsikt en
dat zoowel de jaarlijkscbe periode, die bij 't kalven
begint, als de dadelijkscbe kringloop, die van melken
tot melken zich uitstrekt, uitermate verlengd zijn. In
dien kringloop werd't de helft van 't dagelijksche
kwantum melk geproduceerd; wat bh sommige koeien
een hoeveelheid is van 25 k 30 liter. Voor velen is
hei een puzzle hoe dat mogelijk is. als men aanneemt,
dat de melk reeds gevormd is voor 't melken. Moge
lijk is dat echter alleen als men die veronderstelling
niet als waarheid aanneèmt. Bij proeven die geno
men zijn. bedroeg het quantum melk, dat voor "t
melken in den uier aanwezig was, nog niet t 'zesde
deel van de dagelijksche hoeveelheid, dus nog. geen
derde deel van. wa/t eiken keer afgemolken wordt,
zoodat men tot de conclusie gekomen is. dat 't groot
ste gedeelte van de melk tijdens het melken geyormd
wordt. Voor 'het rechte begrip van dat eigenaardig
mechanisme is eenige kennis noodig van den bouw
van den uier. Zooals men weet, worden d« spenen in
genomen door een holte, de melkcysrerne. die dienst
doet als reservoir. Vanuit die melkcysteme loopen
eenige gangen, of om 't juister uirt te drukken, wordt
die melkcysteme gevormd door samensmelting van
eenige zeer groote gangen, de melkgangen, die op
hun beur' weer ontstaan uit kleinere. De oorspronke
lijke gangetjes, de kleinste ontspringe_n uit blaasjes,
die zich als druiven 'aan een tak, om de mid'del-
groote gangen rangschikken. Het binnenbekleedsel
van die blaasjes is 't melkvormende weefsel en be
staat uit platte, naast elkaar gelegen cellen. Duizen
den en nog eens duizenden van die blaasjes vormen
den tuier. Van hun hoeveelheid hangt de melkrijkdom
af. Met elkaar en elk afzonderlijk worden ze omge
ven door een laag bindweefsel, die ze onderling en
met de huid verbindt. Daarin loopen de zeer talrijke
bloedvaten en de niet minder 'talrijke zenuwen. De
eerste yormen onder de cellen een fijn aetswrk. waar
in 't bloed langzaam stroomt, zoodat de cellen ge
drenkt zijn door de vloeistof waarvan ze melk moe
ten maken. Onder de zenuwen, die nog in verhand
met de u'ierfunctie genoemd moeten worden, kan
men twee soorten onderscheiden, de secreiorische,
'die do cellen tot hun hoogste capaciteit op moeten
voeren en de vaatverwijdende, die het bloed roo on
