Schager Courant
Koning Steenkool.
aticK
erbalsenv
Uit het Hart van Holland.
Zaterdag 20 November 1926
69ste Jaargang. No. 7950.
Derde Blad.
Binnenlandsch Nieuws.
Reclames.
Zorg voor een
H. i I
Onlang» kreeg lk oene invltatio van mijn vriend,
don Biui'MkuoimiiMhual uit de Wost Hidlng van York-
ilili'u om in hel Carbon RoBtfiurant to komen dlnoo-
rwn. Nu I» de Carlton nog altijd een der chicste, zoo
niet het chicste restaurant van Londen, waar men
lekor ls werkelijke Beau Monde to zion. Daar zal nie-
mund heongaan in zijn „compleetje van 1'oek of C.
ii Amuar in avontollet, wellicht slecht» diner-
Jacquet, smoking zegt gij in Holland, maar eeidot
nog in „fill dress". dat 1» uw rok en witte «la». Daar
lk zoowel rok al» dlner-iaquet aan zou kunnen (loon,
bolde ik uit mijn club even de familie op om ;e hoo-
ren, wal mijn gastheer aan zou trekken. Ik trof nio-
mand en gaf mijn nummer op. Later word ik opge
beld door de dochter, die mij vroeg of lk 'smiddugs
vrij was. Ik was vrij en aavaardde do hint en
vroeg of zij on haar nichtje Morgorie, met mij zou
tten willen theedrinken. We zaten nog niet goud en
wel gezellig te praten of de meisjes keken el kuur
aan en zelden Iets waarop Marjorle, al» de best
bospruuk.e, het woord nam. Vindt je het erg gek al»
ik je vraag, vanavond vooral niet het woord „steen
kool" to gebruiken. Ik zei. dat ik het heelemaal niet
pek vond, maar daar waren zij niet tevreden mee, de
lieve meisjes. Kijk een» hier, wij zijn naar lxmdon
gegaan, om oom Herbert afleiding te geven, die steen
koolstaking gaat op zijn zenuwen en nu zult u zien,
dat hij vanavond toch steeds over steonkool wil
'beginnen en hot zou juist zoo goed zijn als J)U oon
paar uur afgeleid werd, Wij. Eileen en ik, hebben
bedacht om jou te inviteeren als afleiding. Ik zotte
loo'n treurig gezicht, dat de meisjes het uitproesten.
Ja, zei ik, mannen zijn nu eenmaal IJdel, en ik ben
n bijzonder ijdel man. Toen ik nu hoorde, dat jul-
bedacht hadden om mij te vragen was ik in de
olken en nu ik de reden hoor, ben ik diep in een
mijnput. Zie je nu wel, Eileen, daar spreekt Jack
toch over steenkool.
Ik heb het woord niet in mijn mond) gehad, protes
teerde ik. je zegt dat maar om mij af te leiden, nu
jullie mij zwaar in mijn ijdelheid gekwetst hebben,
ik geloot', dat ik het diner nog afzeg, ik heb jullie
nu toch bij mij en vanavond zal ik geen woord te
gen jullie kunnen spreken, anders is oom Herbert
niet afgeleid. Marjorie's mooie oogen keken mij een
moment zoo verwijtend aan, dat ik beschaamd was
en boos op mezelf. Booze tongen beweren, dat Mar-
jorie en ik altijd hopeloos flirten, maar dat is na
tuurlijk onzin, ik flirt nooit naar mijn meening. Om
mijn figuur te redden, vertelde ik, dat ik zeker van
avond de situatie zou redden, omdat ik nu wel niet
bepaald een toonbeeld van tact was (een ,.ahl" van
Marjorie dat ik quasi niet hoorde) maar een expert
van jongs af in het spreken over andere dingen, in
dien een bepaald onderwerp „taboe" was.
Vertel daar eens wat meer van. vroegen de meis
jes en na nog een lekker kopje thee, zonder suiker,
gedronken te hebben, begon ik te zeggen, dat het
fctttaboecbe onderwerp toen „suiker" was. Als jongen
logeerende op een prachtig buiten, van een oud fa
milielid was daar suiker dermate „taboe", datmen
er niet alleen niet over spreken mocht, maar het pro
duct zelf in de eetkamer en huiskamer geweerd
werd. De oude heer hield1 veel van praten en ik ook,
we praatten honderd uit. nooit over suiker. Hij nam
mij mee uit rijden en vroeg of wij ergens zouden uit
spannen, neen zei ik, denkende bij uitspannen wordt
het thee. dus .suiker", liever de paarden wat laten
stappen en dat wij wat tamme kastanjes kunnen
koopen, die gaan we dan lekker piepen in den haard
van uw studeerkamer. Inderdaad heb ik me door die
grap tegen gepofte kastanjes gegeten, maar aan den
ouden heer heb ik verder, tot zijn dood, een goed
vriend gehad.
Maar waar zal je nu over spreken dear Jack. je
kunt toch met oom Herbert niet, alsof je nog een
jonden was, over gepofte kas anjes aaan praten. Lie
ve kinderen, zei ik. op gevaar af. dat jullie zullen ga
pen en mij vreeselijk zullen vinden, zal ik het van
avond elk oogenblik da: er gevaar dreigen zal voor
het woord steenkool, gaan spreken over het droogste
onderwerp, dat er bestaat: water
Zoo geschiedde, ik spiak over Zuiderzee. Biesbosch.
watervallen en IJsland, over de Magara. bandjirs op
lava: overal en steeds was water troef! De meisjes
lachten zich slap en -toen oom Herbert later even
weg was zeiden ze, dat ik een „oude snoes" was. Ik
iad veel liever gehad, dat ze me een „jongen lam-
1 meling" genoemd hadden. Het is wat te zeggen met
ijdele mannen.
Had oom Herbert reden o-m zich aan de staking te
ergeren? Naar mijn meening wel. vooral, omdat de
uitmuntende geest, die er in de mijnen, die ik in Ja
nuari nog met hem bezocht had verpest was gewor
den door de agitatie van propagandisten.
Eileen vertelde mij 's middags nog hoe haar broer
Harald bijna het slachtoffer was geworden van de
onlusten nabij de mijn Rossington Harald kwam met
zijn Laucia naar huis gereden en wist niets van
moeilijkheden, totdat hij. bij het omslaan van een
hoek, opeens vrijwel midden in de herrie zat. Geluk
kig waren vlak in zijn buurt, eenige jonge mannen,
die hem kenden, daar zij als boy scouts onder hem
gediend hadden. Zij zorgden er voor, dat hij draaien
kon en langs een anderen weg huiswaaris keeren.
Den ouden manager, een Schot, waarbij' ik nog ge
dineerd had, was het ten slotte gelukt erger te voor
komen en de stakers te kalmeeren. Er waren echter
al leelijke klappen gevallen.
In Benley, waar ik in Januari met den staf van
de mijn gedejeuneerd ha-de waren enkele van de leden
van den staf bij onlusten gewond geraakt en iuist.
degeen. die voor 'de staking door mannen, vrouwen
en kinderen bijna aanbeden werd om zijn recht- en
hulpvaardigheid, was vTij ernstig gewond geraakt in
do verdediging Van een paar „safety men", dat zijn
lieden die zorgen voor de veiligheid in de miin, dus
uitpompen van water en luchtverversching. Men
"ilde, na een opruiende rede van Cook, die safety
ton weg hebben, dan zouden de mijnen ondergeloo-
Wn en wellicht voor goed onbruikbaar geworden
jijn. Gelukkig is het ook in Bentley niet zoo ver ge
komen. en is overal hier in Engeland het gezond
vorstand der mijnwerkers grooter gebleken dan dat
van hun leiders zoodat nergens de safety men zijn
ingerukt, doch aan het werk gebleven.
Sedert mijn diner is de zaak plotseling: veel' ten
goede gekeerd.
In het Ministerie had jtioh reeds eerder een
gtoonkool-oonimissie gevormd, waarvan Baldwin als
•neinier de voorzitter, en bij diens afwezigheid Win-
8ton Churchill de leider was.
Die oommissie heeft geen gemakkelijke taak, voor
nj iuet, nadat de Mining Association (dat is de ver
suffing van Mijneigenaren) geweigerd heeft mot
Jj, Minor's Federation (dat is .de federatie van
mijnwerkers) te onderhandelen, daar zii! do leiders
uaarvan minderwaardige landverraders vinden, die
o-a. met Russisch gelid geprobeerd hebben, Kritisch
eig ondom te doen vernielen door to trachten do
«afety men te doen inrukken.
De Ministerieelo Coinui.» e i nu druk aan he
mderhandtien met beide partijen.
Ik l eb in mijne artiko.» van hot voorjaar uit-
jeegd, hoe abso.uufc de mijneigenaren weigeren een
uat-Lnale rogeling te aanvaarden en aleont» bereid
zijn districtegewijzp te regelen. Evenmin al» men
y on» den bodem van Heer-Hugowaard op éon
Un kan «teilen mot de Drentvolie heide, kan men
n Engeland den borlom van Wole» vergelijken mol
dien van Nivrthnum herlandDe geologie, ho on ge i
ernyhi» 1h> verschillen in de versmul end© «toen
kool-distrieten maJton een uniforme re.el nr nm
',e ijk put wil zoggen or Inlijven zaken over, <11
wol uniform voor hot geheel» i'und to regelen zijn
Ei' zijn bepaalde prln ine» omtrent minimum
loon on maximum werktijd, dlo absoluut in oon
nationale ro-roling fchuln nooron. Dit hebben <i©
eigenaren ook ga.mie utm de ltogeerinx»;'ommi se
V egogeven, miuir zij o.fuhen voor elk cllstrlob vrij
lioia van handelen ten opBiohtc van extra-lom ou
extra werktijd, dan echter natuurlijk binnen de
brpflingon van do (Iozmi zomer aani'ono een Aoh,
urigo orkdng-web. Nu is hot oigoua i.rdige. dal de
Mijne'genaren bij hun vasthouden mm de distel fc
raio regeling voorbij gezien bobben do mogelijk
.0 (1 <.in novum tg* punten natlonau te regelen
Nu do llegeerings-conunisslo dan ook in dat
jicht, (pit, stram
heid in de ledema
ten behoeven U niet
meer te kwellen.
Crypt naar het
heerl-jke wrijfmid-
del, dat tot diep in
de huid zyn welda
dig veriachtende
werking voortzet.
Uw spieren lenig
maakt en Uw py-
ren verdrijft, des
beroemden AKKUk
Versachtend suiverend genezend
Ovirel rarlrrijgbkar ia porcelelnen pot tap n»
«O Qr. f 0.60 j SO Gr. L-1 100 Gr. fL79
opricht oon succes bereikt had bij do müneigonar
en, kon zij met gerustheid gaan onderhandelen
met do mijnwerkers. Dit geschiedde, maar de fode-
iu o kwam plotseling met den eisoh, dat er een
nnmiseie zou gewrmd worden, die weer opnieuw
.ordero mogelijkheden z.ai gaan bescudeerun. De
nijne gonaron z.en daarin geen hou, en wel in dö
©komst weer aliorloi herrie en werpen het idéé
an met de Federatie earaon te werken, vorre van
zich of.
zult zich herinneren, dat lk in een vroeger
trtike! verteld heo, hoe o a. een M ijn wcrker-K a-
nordd mij verleide, dat de voruoudingen tusschen
e d stri< bs-mijnwerkur ,- rganl at.o In Yorlvshiro's
>©n.ridliur uitmuntend wa» on hoe eigenmachtig on
ar.dfcwtfr de hesbuui'H.eden v.n de Finaratio altijd
praken, dikwijls tot zclirik on ergernis der arhei-
iwrs-parlementsleden, d.e do gooilo za.k z igon l.o
derven,
liet is sedert helaas maar al to Boer uitgekomen.
De hoeren Herbert Smith en Oook zijn wol zeer
hardl'eorseli. Zij bobben hun land. onorme sin ide
..oge«;racht, sonado niet onder oijfor» te brongen
.Juitsoho, Eranscho on Bo,gi»che mijnon fie.Axm
kans gezien, oontraotim al' to sluiten, die sedert
twee) generatie» door Engolsohe jnijneigonumi uf-
gosloton worden.
De Bribeolie Industrio U hot niot anders gegaan,
vndero landen pr.iiltoerclon van do situatio, liob-
goon bogrijpeljjk on liun goed rochb was.
lk z.o hier in Engoianü iodoren dag hoe hard de
slagen zijn geweest, die nijverheid en doordoor
handel, bunkwozon, scheepvaart, middenstand en
arbeidersstand getroffen hobbon.
De Engelschraan klaagt niet spoedig, maar jiu
klaagt hij. Lr wordt in eiken aUiid geleden.
is te Ingrijpen lioe Herbert Smith, maar vooral
Thomas Oook gehaat wordt. Men verleide inij de
volgende ware geschiedenis. Tn J'Vankrijk iiabn do
Chomin des Dumes is een groot Engolsch kerkhof.
Vlak by don ingang ligt volgens het opschrift op
het knus: Thomas Oook. Een klein industrieel uit
Engeland, wiens zoon door ook op dat kerkhof lag,
kwam met zijn vrouw 'liet kerkhof binnen. Hij leest
den naam en zegt opeons: God g ive, dat daar een
andoren Thomas Cook logl De Engolsehe bewaker
van liet gTaf, een ex-eolidaat zei: dat hebben roods
honderden voor U gezegd.
Iiceveel g(?ziniien zuilen Cook vervloeken. Wat
heeft hij niet eon ellende in duizenden gezinnon
gebracht, want hot Zal nog lang duren voor het
steenkolen- en andere induvstrioelo bedrijf weer in
vollen gang is. Wat hoeft hij met ui zijn beloften on
met zijn stryd gewonnen? Feitelijk niets. De distric-
torale regeling en do loon-quoostie winnen de mijn
eigenaren. De rest, do nationale regeling van zaken,
die uitberoard nationaal goregold kunnen worden,
zou toch geschied zijn» men Biet 't aan den 8-urigen
werktijd.
Wellicht is, wa.iuieer U dit artikel' leest, reeds
het wa.pensitilstandsverdrag in het kamp van Ko
ning Steenkool geteekend.
V reeselijk heeft de oorlog huisgehouden.
Wie worden het meest getroffen? Mijn vriend
Don Herbert, de .steenkool-magnaat, heeft er geen
boterham minder om gegeten, Herbert Smith en
Vechten tegen schimmen. Het gezag van
het parlement.
De begrootingsd..batten zijn in de Tweede Kamer
aangevangen en kenmerken zich door een nog groo-
tere matheid en lusteloosheid dan in de laatste ja
ren al het geval was gedurende het ministerie Ruys
de Beerehrouck, waarop men geen vat kon krijgen
door de onaandoenlijkheid van den leider voorna
melijk. Maar nu hebben we een ministerie, dat zich
zelf uitdrukkelijk heeft verklaard tot intermezzo-
cabinet, tot een ministerie, dat men niet voor vol
mag aanzien, zeker dus niet in politieleen zin. liet
heeft maar een schijnleven. Nu, wie vecht mot opge
wektheid tegen een schim?
Inderdaad, er is iets zwevends, onwezenlijks in de
ze debatten, men zou kunnen zeggen: iets griezeling3.
Er is geen houvast aan.
Wat toch is steeds het hoogtepunt van liet jaar
ïijksche steekspel bij de behandeling van üe hegroo-
iuig, waarvan de cijfers gewoonlijk niet nt' bijna
niet worden besproken? Dit, dat de oppos'tio ver
klaart, dat het ministerie zoo gauw mogelijk zijn
-ïczen te pakken heeft, dat het eigeniijk in het go-
;ool niet aan de groene taf9l had beho»ren plaats
ie riemen, dat het vlak tegenover het landsbelang
•tond. En dan kwamen de partijen, waarop het mi
nisterie steunde, en die moesten verk'aron. dat er
iooit een zoo uitmuntend ministerie was geweest,
aa zijn heengaan een ramp voor het land zou zijn.
at de politieke situatie trouwens gjen unu-T mi
nisterie mogelijk maakte. Zoo heeft de oudste par-
i'nieiilaire rot het altijd gehoord, jaa^ in lair uit,
•ccit anuërs en niemand kan het zich anders \ooj
icilcn, men is er „op ingesteld". Doch nu verva.t
iüi ahes. Het ergste, uat men een minister kan toe-
jigen, is, dat hij weg moet. WelmTu, dc he^r Dc
eer zegt zelf immers niet anders? Hij 7>df is de eer-
ii.\ die het gezegd heeft. Hij gaat zelfs verder en
;<gi. dat hij er eigeniijk niet is, dat het maar zijn
virale lichaam is, dat daar zit en do astrale licha-
.uii van k.e an,.ere excellenties. Dan is der i-ppositie
och wei het gras voor de voeten weggemaaid, er is
fin oppositie, er valt niets te opponeeren en dus
,rt,t. er ook niets te verdedigen.
Hoe onbehagelijk de menschen in de Kamer zien
rnrbij voelen, blijkt wel daaruit, dat sommige spre-
ers toch maar doen alsof er aangevallen is en aan
iet verdedigen gaan, zonderlinger wijze i3gen de be
schermden zeiven in. Zoowel de heer Heemskerk als
ie heer Noiens, maar vooral de heer Heemskerk bell
en getracht, den eerste-minister aan het verstand te
rengen, iat hij zich volstrekt niet zoo behoeft weg
.e cijferen, als hij deed en dat hij waarschijnlijk wel
ang minister zou blijven. Dit had de strekking cm
ïem in te prenten, dat hij zich niet om het maar
niet zoo parlementair doch duidelijker en korter te
zeggen dan het in de Kamer geschiedde overal van
mocht afdraaien. Immers dit heeft men in de stuk
ken, die aan de mondelinge behandeling van de
^taatsbegrooting voorafgingen, herhaaldelijk kunnen
lezen: dit moet blijven rusten gedurende het bewind
van het tegenwoordige ministerie, daaraan kan niets
veranderd worden gedurende het bewind van het te
genwoordige minsterie, hieraan kan een intermezzo
kabinet niet tornen, daarvan moet een intermezzo
kabinet afblijven, kortom, aan iets dat maar last en
moeilijkheid en strijd en haken en oogen kan go-
ven, kan zulk een ministerie niet raken en we heb
ben den indruk, dat menig oud-minister de verzuch
ting zal hebben geslaakt, dat het nog zoo kwaad niet
is, in een intermezzokabiniet te zitten. Men zit veel
vaster en vooral veel rustiger. Wie het van oen heel
nuchteren kant bekijken wil, zou zich moeten af
vragen, of den ministers in deze positie wel het volle
tractement toekomt, maar men kan het ook van
een minder gemoedelijke zijde zien cn dan vraagt
men, of die stelling, dat deze ministers iets anders
zouden zijn dan andere ministers en op andere wijze
tegenover de Kamer staan en hof landsbelang voor
namelijk, niet in f'lagranten strijd is met de grond
wet. De grondwet kent niet anders dan ministers die
door den Koning naar welgevallen worden aangesteld
en ontslagen en verantwoordelijk zijn aan de Staten-
Goneraal, uitzonderingen kent zij niet. Geen minister
kan zich verontschuldigen wegens het niet voorstel
len van een wet bijvoorbeeld, die hij zelf goed acht,
met een beroep op de samenstelling van de Kamer.
Enfin, juist omdat ieder toch met den minister zei
ven aanneemt, dat we met een intermezzo te doen
hebben, maakt men zich niet erg druk.
Is dus het aangevangen gevecht tusschen 'Kamer
en regeering niet zoo fel als andere jaren we ma
ken een uitzondering voor den heer Stenhuis, die al
thans in schijn fel was tegen de regeering, maar
toch zijn pijlen eigenlijk richtte op de „bourgeoisie"
en over de hoofden van de regeerders# sprak tot het
publiek. Zijn rede zou niet veel anders zijn geweest
welke menschen er ook achter de groene tafel zou
den hebben gezeten, tenzij Socialisten men had
nu gelegenheid eens aan zelfbeschouwing te doen. Er
werd nog al veel gesproken over de verzwakking
van het gezag van het parlement en dus van het
parlementair stelsel. Reeds jaren wordt er al ge
klaagd over het dalen van het peil der Kamerleden.
Uiteraard is dat heel lang in het parlement zelf vol
komen genegeerd. Vergissen we ons niet. dan ia de
heer Marchant de eerste geweest, die daar mee
heeft gebroken en de Kamer en de Kamerleden te
gen de beschuldigingen in heel het land in bescher
ming heeft genomen. In elk geval kwam hij er 'tel
kens ip terug en ging hij het verst in de verkla
ring dat het niet zoo erg was als algemeen werd be
weerd), hij hield vol, dat het peil in het geheel niet
was gedaald. Zijn s elling was. dat weliswaar er
nu niet meer zoo voortreffelijke figuren in de Kamer
zaten als vroeger, maar dat er ook nu niet meer zoo
vele absoluut waardelooze elementen in zijn en dat
als men nu het gemiddelde neemt, dit niet zooveel
slechter zou zijn dan het gemiddelde in vroeger ia-
en. Of die redeneering opgaat, staat te bezien. Het
kan zijn dat de Kamer in vorige tijdperken een zeer
zroot aantal nullen bezat, de buitenstaander kan dat
niet zoo weten, omdat die nullen gewoonlijk hun
mond' hielden in de openbare zitting en hun dom
heden bewaarden voor de afdeelingsvergaderingen
terwijl thans de allerdomsten hun stem luide doen
klinken. Laat dit dan zoo zijn. Toch kan men niet
met gemiddelden werken in dit geval. Het landsbe
lang eischt, dat de allerbesten, die in het land te
vinden zijn. ook deel uitmaken van de volks/erte-
genwoordiging en zeker zich daarvoor niet schamen
Hun invloed zal dan toch niet worden opgewogen
door een groot aantal, onbeduidendheden, die destijds
immers veel volgzamer waren dan de tegenwoordige
niemendallen. Een zoo saamgestelde Kamer was dan
toch oneidig beter dan een, die nagenoeg uitsluitend
uit middelmatigheden bestaat en waarin voortreffe
lijke menschen weigeren, zitting te nemen.
Thans heeft de heer Albarda over teere aangele
genheden gesproken. Hij gaf wel een zekere malaise
'oe in de vertegenwoordiging, maar die schreef hij
toe aan den overgangsstand, waarin alle parlementen
zich thans zouden bevinden, natuurlijk: den over
gang tusschen den toestand, waarin de bourgeois
baas waren en dien, waarin de arbeiders haas zul
len zijn. Nu kan de een nog niet zonder den an
der en vandaar de last. Weldra zal het anders en
beter zijn, maar ook hij ontkende, dat het peil was
gedaald. Bij de debatten over het Belgisch verdrag
had men hoogstaande redevoeringen gehoord, na
tuurlijk stonden die van zijn partijgenooten het
hoogst, dat spreekt van zelf. Ook hier zeggen we
weer: laat het zoo zijn als hij zegt, dan vergeet hij
dan toch een zeer voornaam ding: die debatten wel
ke hij juist aanhaalde ten bewijze dat men nu ook
nog wel fatsoenlijk kan praten, als men wil. betroffen
allen een zaak. die de politieke partijen als zoodanig
niet scheidt. Hier behoefde men niet te spreken over
beginselen van 'Staatsbeleid, hier kon men het en
oigenlijk moest men het zonder „bourgeois en
kapitalist", zonder clericaal en liberaal afdoen. Kalm
te blijven nis er niets is, wat u opwindt, is niet zoo
moeilijk, Maar in den tijd van Borgeslus en Tyde-
man en De Beaufort, van Schaapman en Kuyper en
Lohman. kon men spreken over de diepste ver
schillen in wereldbeschouwingb, die de partijen scheidi
den .zonder elkander uit te schelden en zoader te
spreken pour la galerie.
Er zullen nog wel meer los komen over de nete
lige zaak, men heeft er nu zoo goede gelegenheid
voor.
Thomas Cook, <1© arbeiders-leiderSj .evenmin. Maar
in de middenstands- en arbeiders-gezinnen, daar js
gebrek geleden, daar beeft men gevoeld, hoe maoh-
tig: Koning: Steenkool is, lioo dien* rijk bijnt is eon
staat in hot Rijk van Groot-Britannië, een »taat Bjo
machtig, dat wanneer het oorlog i.» in het rijk vun
Koning Steenkool, liet trotscho .Britseho Wereld
rijk wunkolt op zijn grondvesten, gctrolïen wordt in
zyn hart. en ziel van ©conomUuh leven.
Hot Engolsrho volk .ia ik heb het dikwijl*
reed» gezegd, sentimenteel en daarom had men zoo
vurig gelioopt, dat op 11 November, op Armlsblou
Da,y, ook ae Wapenstilêtand in het Stconkool-
rbk gesloten zou z\jn. Hot 'hooft niet mogen zijn.
Mot mhrllc mi beven zien volon hier don winter
tegemoet, Wat moetdo huismoeder doen. z inder
doenkoei Geloof mij, in menig Engels h hui je
bidt moeder iederen avond, vbor zii na lp l>od gaat.,
dat ©r spoedig Vrede moge komen In hot kamp van
Kuning Steenkool.
Verkoudheden en Koorts
verdrijft men apocdig met Mijnhurdt's
Sanapirin tabletten
Qenczcnd, pijnstillend, koortswerend.
Glazen buisje 75 ct. BIJ Apoth. en Drog.
TOCH RADIO-DISTRrBUTIB.
B. en W. hebben thans aan de Eerste Nederl.
Radio-centrale to Koog aan do Zaan vergunning,,
verleend tot hot oprienten van een radio-eïistribu-
tio-centrale iop dezelfde wijze als zij' exploiteert in
do Zaansfcroek, waarbij reeos 500 abonné s zijn aan
gesloten.
LUCHTSPIEGELING?
Feu lozer schrijft, aan 'het Bd'bld.
Toen de boot Stavoren--Enkhuizen van 2.27 Dcn-
lerdagmicldag eerstgenoemde lift ven verliet, word
d© aandacht van de passagiers en hot personeel' go-
troffeu door een merkwaardig schouwspel!. Niot
heel ver in zee, naar leekenschatti ng op oen kwar
tier varen afstands, rees oenvzwarte .„rug" uit zee
op, die geen der passagiers daar ooit liaa waarge
nomen en waarvan de bemanning verklaarde, dat
het, hoe onbegrijpelijk ook, Enk huizon moest zijn,
>mdat liet niet anders wozon kon. Ook Urk toe
kende zich heel zwart en duidelijk tegen do ongewo
ne lucht af en zelfs do daara.cntor gelogen kusten/
waren vang waarneembaar. Allengs begon Enlchui-
zen iets terug to wijken, maar bleef toch ongewoon
duidelijk zichtbaar. De reis werd door liet
uiterst zeldzame schouwspel verkort.
AUTO OP EEN STOEP.
Eergistermiddag ruim 12 uur is te Zutphen een
auto, komende van de Rozengracht, op den scher
pen hoek OverwelvingNieuwstad door te groote
vaart op de stoep van eon daar ge vestigden schoen
winkel gereden. Op die stoep liepen een moeder met
haar kind. De kleine raakte beklemd tusschen voor
wiel en spatbord, en werd met een gebroken been
den winkel Binnengedragen, om later naar het zie
kenhuis te worden vervoerd. De moeder, hevig ge
schrokken, bleef ongedeerd. De winkelruit was ver
splinterd.
OPRUIING.
Het Hdbld. verneemt, dat bij de justitie in Den
Haag een aanklacht wegens opruiing is ingediend
tegen het communistisch Kamerlid, "den heer L.
de Visser naar aanleiding: van eon redevoering door
dit Kamerlid te Assen in het openbaar gehouden,
kort na de militaire relletjes aldaar en waarin de
beer De Visser den militairen zou hebben geraden,
als hun „vuren" gecommandeerd werd, ,,le schie
ten niet op hunne makkers, doch op „de sterren".
EEN NIEUWE ENTSTOF TEGEN MOND- EN
KLAUWZEER?
Dr. A. Hoefnagel' vestigt in De Boerderij de aan
dacht op een publicatie in het Fransohe tijd
schrift voor diergeneeskunde (Reeueil de médicine
vétérinaire), blijkens welke de heer Belin, direc
teur van het bacteriologisch instituut te Tours,
een entstof tegen mond- en ldauwzeer heeft ver
kregen. Deze entstof wordt vervaardigd door runde
ren gelijktijdig te besmetten met de entstof van
menschen pokken en met de entstof van mond- en
klauwzeer. Vier .dagen na deze dubbele besmet
ting ontstaan bij de runderen wedsblaren in de
mondholte, gevuld met vloeistof, welke vloeistof
zoowel de smetstof van de pokken bij den raensöh
als de smetstof der tongblaar bevat. Belin hoopt
dat het hem gelukken zal door met dezen bliarin-
houd dier op dier te enten tenslotte een entstof
tegen mend- en klauwzeer te verkrijgen, welke
n staat is de runderen langeren tijd onvatbaar te
maken voor de ziekte da.n zulks met serum hot
geval is. (Het mond- en klauwzeerserum maakt de
runderen slechts voor ten hoogste 14 dagen onvat
baar). In deskundige kringen worden de resulta
ten, welke met Belln's entstof verkregen worden,
met belangstelling afgewacht.
WETTELIJKE REGELING VAN DE WINKEL
SLUITING.
De minister van arbeid, handel en nijverheid
is thans opnieuw met den Middensbancbraad in
overleg getreden omtrent een wettelijke regeling
van de winkelsluiting, zulks in verband met het
voornemen, tot verdere uitvoering* van de Arbeids
wet, binnenkort de totstandkoming te bevorderen
van een regeling van arbeid»- en rusttijden van ar
beiders in winkels. De Middenstand:sraad, die reeds
eenige jaren geleden een ontwerp-winkelsluitings
wet aan de reg*eering heeft aangeboden en sinds
dien bij herhaling den wensch heeft geuit, dat aan
een werktijdenbesluit ten behoeve van het winkel
personeel een winkelsluiting bij Rijk-wet zïu ge-
(paard gaan, wordt thans in staat gesteld van twee
ter zake yoorloopig ontworpen regelingen verti-ouwe
lijk kennis tet nemen, teneinde Over aeze, in onder
ling verband beschouwd, advies uit te bréngen.
Ouderdom is niet enkel' oen kw©3Üe van jaren
velen voelen zich jonger op 70-jarigen leeftijd dan
anderen van GO of zens 50 jaar. Dit is een ontegen
zeggelijk feit, «en men "ltun er verschillende oor
zaken voor aangeven. Gewoonlijk hebben ouden van
dagen met een jong gemoed bclioorlijk zorg: gedra
gen voor hun nieren. Een oude spreekwijze zegt:
„Als tiw1 nieren gezond houeft, houden deze
u gezand."
Ln ouden van dagen kan zooveel' leed bespaard
toorden, want voel rugpijn, nrinesboornissen, isohi-
OÜ -/L~jjgraveel worden
nieren ontbreekt
mPI Je bijzondere ver
sterkende hulp van Foeter's Rugpijn Nieren Pillen.
Door de opwekkende kracht van dit nieriniddel
wordt de werkzaamheid der nieren hersteld; het
versterkt do nieren en helpt deze om het bloed to
filtreeren, terwijl de afmattondo zdekteversohijnso-
len der nier aandoening verdwijnen. Waarom zouden
ouden van dagen nogliangor lijden, als zij' de bemoe
digde hulp onder hun bereik hebben P
verkrijgbaar (in glasverpakking met geeï_ etiket
lét hier voorat op) bij apotheken en drogisten k
t 1.75 per flaoon.