Schager Courant Koning Steenkool. aticK erbalsenv Uit het Hart van Holland. Zaterdag 20 November 1926 69ste Jaargang. No. 7950. Derde Blad. Binnenlandsch Nieuws. Reclames. Zorg voor een H. i I Onlang» kreeg lk oene invltatio van mijn vriend, don Biui'MkuoimiiMhual uit de Wost Hidlng van York- ilili'u om in hel Carbon RoBtfiurant to komen dlnoo- rwn. Nu I» de Carlton nog altijd een der chicste, zoo niet het chicste restaurant van Londen, waar men lekor ls werkelijke Beau Monde to zion. Daar zal nie- mund heongaan in zijn „compleetje van 1'oek of C. ii Amuar in avontollet, wellicht slecht» diner- Jacquet, smoking zegt gij in Holland, maar eeidot nog in „fill dress". dat 1» uw rok en witte «la». Daar lk zoowel rok al» dlner-iaquet aan zou kunnen (loon, bolde ik uit mijn club even de familie op om ;e hoo- ren, wal mijn gastheer aan zou trekken. Ik trof nio- mand en gaf mijn nummer op. Later word ik opge beld door de dochter, die mij vroeg of lk 'smiddugs vrij was. Ik was vrij en aavaardde do hint en vroeg of zij on haar nichtje Morgorie, met mij zou tten willen theedrinken. We zaten nog niet goud en wel gezellig te praten of de meisjes keken el kuur aan en zelden Iets waarop Marjorle, al» de best bospruuk.e, het woord nam. Vindt je het erg gek al» ik je vraag, vanavond vooral niet het woord „steen kool" to gebruiken. Ik zei. dat ik het heelemaal niet pek vond, maar daar waren zij niet tevreden mee, de lieve meisjes. Kijk een» hier, wij zijn naar lxmdon gegaan, om oom Herbert afleiding te geven, die steen koolstaking gaat op zijn zenuwen en nu zult u zien, dat hij vanavond toch steeds over steonkool wil 'beginnen en hot zou juist zoo goed zijn als J)U oon paar uur afgeleid werd, Wij. Eileen en ik, hebben bedacht om jou te inviteeren als afleiding. Ik zotte loo'n treurig gezicht, dat de meisjes het uitproesten. Ja, zei ik, mannen zijn nu eenmaal IJdel, en ik ben n bijzonder ijdel man. Toen ik nu hoorde, dat jul- bedacht hadden om mij te vragen was ik in de olken en nu ik de reden hoor, ben ik diep in een mijnput. Zie je nu wel, Eileen, daar spreekt Jack toch over steenkool. Ik heb het woord niet in mijn mond) gehad, protes teerde ik. je zegt dat maar om mij af te leiden, nu jullie mij zwaar in mijn ijdelheid gekwetst hebben, ik geloot', dat ik het diner nog afzeg, ik heb jullie nu toch bij mij en vanavond zal ik geen woord te gen jullie kunnen spreken, anders is oom Herbert niet afgeleid. Marjorie's mooie oogen keken mij een moment zoo verwijtend aan, dat ik beschaamd was en boos op mezelf. Booze tongen beweren, dat Mar- jorie en ik altijd hopeloos flirten, maar dat is na tuurlijk onzin, ik flirt nooit naar mijn meening. Om mijn figuur te redden, vertelde ik, dat ik zeker van avond de situatie zou redden, omdat ik nu wel niet bepaald een toonbeeld van tact was (een ,.ahl" van Marjorie dat ik quasi niet hoorde) maar een expert van jongs af in het spreken over andere dingen, in dien een bepaald onderwerp „taboe" was. Vertel daar eens wat meer van. vroegen de meis jes en na nog een lekker kopje thee, zonder suiker, gedronken te hebben, begon ik te zeggen, dat het fctttaboecbe onderwerp toen „suiker" was. Als jongen logeerende op een prachtig buiten, van een oud fa milielid was daar suiker dermate „taboe", datmen er niet alleen niet over spreken mocht, maar het pro duct zelf in de eetkamer en huiskamer geweerd werd. De oude heer hield1 veel van praten en ik ook, we praatten honderd uit. nooit over suiker. Hij nam mij mee uit rijden en vroeg of wij ergens zouden uit spannen, neen zei ik, denkende bij uitspannen wordt het thee. dus .suiker", liever de paarden wat laten stappen en dat wij wat tamme kastanjes kunnen koopen, die gaan we dan lekker piepen in den haard van uw studeerkamer. Inderdaad heb ik me door die grap tegen gepofte kastanjes gegeten, maar aan den ouden heer heb ik verder, tot zijn dood, een goed vriend gehad. Maar waar zal je nu over spreken dear Jack. je kunt toch met oom Herbert niet, alsof je nog een jonden was, over gepofte kas anjes aaan praten. Lie ve kinderen, zei ik. op gevaar af. dat jullie zullen ga pen en mij vreeselijk zullen vinden, zal ik het van avond elk oogenblik da: er gevaar dreigen zal voor het woord steenkool, gaan spreken over het droogste onderwerp, dat er bestaat: water Zoo geschiedde, ik spiak over Zuiderzee. Biesbosch. watervallen en IJsland, over de Magara. bandjirs op lava: overal en steeds was water troef! De meisjes lachten zich slap en -toen oom Herbert later even weg was zeiden ze, dat ik een „oude snoes" was. Ik iad veel liever gehad, dat ze me een „jongen lam- 1 meling" genoemd hadden. Het is wat te zeggen met ijdele mannen. Had oom Herbert reden o-m zich aan de staking te ergeren? Naar mijn meening wel. vooral, omdat de uitmuntende geest, die er in de mijnen, die ik in Ja nuari nog met hem bezocht had verpest was gewor den door de agitatie van propagandisten. Eileen vertelde mij 's middags nog hoe haar broer Harald bijna het slachtoffer was geworden van de onlusten nabij de mijn Rossington Harald kwam met zijn Laucia naar huis gereden en wist niets van moeilijkheden, totdat hij. bij het omslaan van een hoek, opeens vrijwel midden in de herrie zat. Geluk kig waren vlak in zijn buurt, eenige jonge mannen, die hem kenden, daar zij als boy scouts onder hem gediend hadden. Zij zorgden er voor, dat hij draaien kon en langs een anderen weg huiswaaris keeren. Den ouden manager, een Schot, waarbij' ik nog ge dineerd had, was het ten slotte gelukt erger te voor komen en de stakers te kalmeeren. Er waren echter al leelijke klappen gevallen. In Benley, waar ik in Januari met den staf van de mijn gedejeuneerd ha-de waren enkele van de leden van den staf bij onlusten gewond geraakt en iuist. degeen. die voor 'de staking door mannen, vrouwen en kinderen bijna aanbeden werd om zijn recht- en hulpvaardigheid, was vTij ernstig gewond geraakt in do verdediging Van een paar „safety men", dat zijn lieden die zorgen voor de veiligheid in de miin, dus uitpompen van water en luchtverversching. Men "ilde, na een opruiende rede van Cook, die safety ton weg hebben, dan zouden de mijnen ondergeloo- Wn en wellicht voor goed onbruikbaar geworden jijn. Gelukkig is het ook in Bentley niet zoo ver ge komen. en is overal hier in Engeland het gezond vorstand der mijnwerkers grooter gebleken dan dat van hun leiders zoodat nergens de safety men zijn ingerukt, doch aan het werk gebleven. Sedert mijn diner is de zaak plotseling: veel' ten goede gekeerd. In het Ministerie had jtioh reeds eerder een gtoonkool-oonimissie gevormd, waarvan Baldwin als •neinier de voorzitter, en bij diens afwezigheid Win- 8ton Churchill de leider was. Die oommissie heeft geen gemakkelijke taak, voor nj iuet, nadat de Mining Association (dat is de ver suffing van Mijneigenaren) geweigerd heeft mot Jj, Minor's Federation (dat is .de federatie van mijnwerkers) te onderhandelen, daar zii! do leiders uaarvan minderwaardige landverraders vinden, die o-a. met Russisch gelid geprobeerd hebben, Kritisch eig ondom te doen vernielen door to trachten do «afety men te doen inrukken. De Ministerieelo Coinui.» e i nu druk aan he mderhandtien met beide partijen. Ik l eb in mijne artiko.» van hot voorjaar uit- jeegd, hoe abso.uufc de mijneigenaren weigeren een uat-Lnale rogeling te aanvaarden en aleont» bereid zijn districtegewijzp te regelen. Evenmin al» men y on» den bodem van Heer-Hugowaard op éon Un kan «teilen mot de Drentvolie heide, kan men n Engeland den borlom van Wole» vergelijken mol dien van Nivrthnum herlandDe geologie, ho on ge i ernyhi» 1h> verschillen in de versmul end© «toen kool-distrieten maJton een uniforme re.el nr nm ',e ijk put wil zoggen or Inlijven zaken over, <11 wol uniform voor hot geheel» i'und to regelen zijn Ei' zijn bepaalde prln ine» omtrent minimum loon on maximum werktijd, dlo absoluut in oon nationale ro-roling fchuln nooron. Dit hebben <i© eigenaren ook ga.mie utm de ltogeerinx»;'ommi se V egogeven, miuir zij o.fuhen voor elk cllstrlob vrij lioia van handelen ten opBiohtc van extra-lom ou extra werktijd, dan echter natuurlijk binnen de brpflingon van do (Iozmi zomer aani'ono een Aoh, urigo orkdng-web. Nu is hot oigoua i.rdige. dal de Mijne'genaren bij hun vasthouden mm de distel fc raio regeling voorbij gezien bobben do mogelijk .0 (1 <.in novum tg* punten natlonau te regelen Nu do llegeerings-conunisslo dan ook in dat jicht, (pit, stram heid in de ledema ten behoeven U niet meer te kwellen. Crypt naar het heerl-jke wrijfmid- del, dat tot diep in de huid zyn welda dig veriachtende werking voortzet. Uw spieren lenig maakt en Uw py- ren verdrijft, des beroemden AKKUk Versachtend suiverend genezend Ovirel rarlrrijgbkar ia porcelelnen pot tap n» «O Qr. f 0.60 j SO Gr. L-1 100 Gr. fL79 opricht oon succes bereikt had bij do müneigonar en, kon zij met gerustheid gaan onderhandelen met do mijnwerkers. Dit geschiedde, maar de fode- iu o kwam plotseling met den eisoh, dat er een nnmiseie zou gewrmd worden, die weer opnieuw .ordero mogelijkheden z.ai gaan bescudeerun. De nijne gonaron z.en daarin geen hou, en wel in dö ©komst weer aliorloi herrie en werpen het idéé an met de Federatie earaon te werken, vorre van zich of. zult zich herinneren, dat lk in een vroeger trtike! verteld heo, hoe o a. een M ijn wcrker-K a- nordd mij verleide, dat de voruoudingen tusschen e d stri< bs-mijnwerkur ,- rganl at.o In Yorlvshiro's >©n.ridliur uitmuntend wa» on hoe eigenmachtig on ar.dfcwtfr de hesbuui'H.eden v.n de Finaratio altijd praken, dikwijls tot zclirik on ergernis der arhei- iwrs-parlementsleden, d.e do gooilo za.k z igon l.o derven, liet is sedert helaas maar al to Boer uitgekomen. De hoeren Herbert Smith en Oook zijn wol zeer hardl'eorseli. Zij bobben hun land. onorme sin ide ..oge«;racht, sonado niet onder oijfor» te brongen .Juitsoho, Eranscho on Bo,gi»che mijnon fie.Axm kans gezien, oontraotim al' to sluiten, die sedert twee) generatie» door Engolsohe jnijneigonumi uf- gosloton worden. De Bribeolie Industrio U hot niot anders gegaan, vndero landen pr.iiltoerclon van do situatio, liob- goon bogrijpeljjk on liun goed rochb was. lk z.o hier in Engoianü iodoren dag hoe hard de slagen zijn geweest, die nijverheid en doordoor handel, bunkwozon, scheepvaart, middenstand en arbeidersstand getroffen hobbon. De Engelschraan klaagt niet spoedig, maar jiu klaagt hij. Lr wordt in eiken aUiid geleden. is te Ingrijpen lioe Herbert Smith, maar vooral Thomas Oook gehaat wordt. Men verleide inij de volgende ware geschiedenis. Tn J'Vankrijk iiabn do Chomin des Dumes is een groot Engolsch kerkhof. Vlak by don ingang ligt volgens het opschrift op het knus: Thomas Oook. Een klein industrieel uit Engeland, wiens zoon door ook op dat kerkhof lag, kwam met zijn vrouw 'liet kerkhof binnen. Hij leest den naam en zegt opeons: God g ive, dat daar een andoren Thomas Cook logl De Engolsehe bewaker van liet gTaf, een ex-eolidaat zei: dat hebben roods honderden voor U gezegd. Iiceveel g(?ziniien zuilen Cook vervloeken. Wat heeft hij niet eon ellende in duizenden gezinnon gebracht, want hot Zal nog lang duren voor het steenkolen- en andere induvstrioelo bedrijf weer in vollen gang is. Wat hoeft hij met ui zijn beloften on met zijn stryd gewonnen? Feitelijk niets. De distric- torale regeling en do loon-quoostie winnen de mijn eigenaren. De rest, do nationale regeling van zaken, die uitberoard nationaal goregold kunnen worden, zou toch geschied zijn» men Biet 't aan den 8-urigen werktijd. Wellicht is, wa.iuieer U dit artikel' leest, reeds het wa.pensitilstandsverdrag in het kamp van Ko ning Steenkool geteekend. V reeselijk heeft de oorlog huisgehouden. Wie worden het meest getroffen? Mijn vriend Don Herbert, de .steenkool-magnaat, heeft er geen boterham minder om gegeten, Herbert Smith en Vechten tegen schimmen. Het gezag van het parlement. De begrootingsd..batten zijn in de Tweede Kamer aangevangen en kenmerken zich door een nog groo- tere matheid en lusteloosheid dan in de laatste ja ren al het geval was gedurende het ministerie Ruys de Beerehrouck, waarop men geen vat kon krijgen door de onaandoenlijkheid van den leider voorna melijk. Maar nu hebben we een ministerie, dat zich zelf uitdrukkelijk heeft verklaard tot intermezzo- cabinet, tot een ministerie, dat men niet voor vol mag aanzien, zeker dus niet in politieleen zin. liet heeft maar een schijnleven. Nu, wie vecht mot opge wektheid tegen een schim? Inderdaad, er is iets zwevends, onwezenlijks in de ze debatten, men zou kunnen zeggen: iets griezeling3. Er is geen houvast aan. Wat toch is steeds het hoogtepunt van liet jaar ïijksche steekspel bij de behandeling van üe hegroo- iuig, waarvan de cijfers gewoonlijk niet nt' bijna niet worden besproken? Dit, dat de oppos'tio ver klaart, dat het ministerie zoo gauw mogelijk zijn -ïczen te pakken heeft, dat het eigeniijk in het go- ;ool niet aan de groene taf9l had beho»ren plaats ie riemen, dat het vlak tegenover het landsbelang •tond. En dan kwamen de partijen, waarop het mi nisterie steunde, en die moesten verk'aron. dat er iooit een zoo uitmuntend ministerie was geweest, aa zijn heengaan een ramp voor het land zou zijn. at de politieke situatie trouwens gjen unu-T mi nisterie mogelijk maakte. Zoo heeft de oudste par- i'nieiilaire rot het altijd gehoord, jaa^ in lair uit, •ccit anuërs en niemand kan het zich anders \ooj icilcn, men is er „op ingesteld". Doch nu verva.t iüi ahes. Het ergste, uat men een minister kan toe- jigen, is, dat hij weg moet. WelmTu, dc he^r Dc eer zegt zelf immers niet anders? Hij 7>df is de eer- ii.\ die het gezegd heeft. Hij gaat zelfs verder en ;<gi. dat hij er eigeniijk niet is, dat het maar zijn virale lichaam is, dat daar zit en do astrale licha- .uii van k.e an,.ere excellenties. Dan is der i-ppositie och wei het gras voor de voeten weggemaaid, er is fin oppositie, er valt niets te opponeeren en dus ,rt,t. er ook niets te verdedigen. Hoe onbehagelijk de menschen in de Kamer zien rnrbij voelen, blijkt wel daaruit, dat sommige spre- ers toch maar doen alsof er aangevallen is en aan iet verdedigen gaan, zonderlinger wijze i3gen de be schermden zeiven in. Zoowel de heer Heemskerk als ie heer Noiens, maar vooral de heer Heemskerk bell en getracht, den eerste-minister aan het verstand te rengen, iat hij zich volstrekt niet zoo behoeft weg .e cijferen, als hij deed en dat hij waarschijnlijk wel ang minister zou blijven. Dit had de strekking cm ïem in te prenten, dat hij zich niet om het maar niet zoo parlementair doch duidelijker en korter te zeggen dan het in de Kamer geschiedde overal van mocht afdraaien. Immers dit heeft men in de stuk ken, die aan de mondelinge behandeling van de ^taatsbegrooting voorafgingen, herhaaldelijk kunnen lezen: dit moet blijven rusten gedurende het bewind van het tegenwoordige ministerie, daaraan kan niets veranderd worden gedurende het bewind van het te genwoordige minsterie, hieraan kan een intermezzo kabinet niet tornen, daarvan moet een intermezzo kabinet afblijven, kortom, aan iets dat maar last en moeilijkheid en strijd en haken en oogen kan go- ven, kan zulk een ministerie niet raken en we heb ben den indruk, dat menig oud-minister de verzuch ting zal hebben geslaakt, dat het nog zoo kwaad niet is, in een intermezzokabiniet te zitten. Men zit veel vaster en vooral veel rustiger. Wie het van oen heel nuchteren kant bekijken wil, zou zich moeten af vragen, of den ministers in deze positie wel het volle tractement toekomt, maar men kan het ook van een minder gemoedelijke zijde zien cn dan vraagt men, of die stelling, dat deze ministers iets anders zouden zijn dan andere ministers en op andere wijze tegenover de Kamer staan en hof landsbelang voor namelijk, niet in f'lagranten strijd is met de grond wet. De grondwet kent niet anders dan ministers die door den Koning naar welgevallen worden aangesteld en ontslagen en verantwoordelijk zijn aan de Staten- Goneraal, uitzonderingen kent zij niet. Geen minister kan zich verontschuldigen wegens het niet voorstel len van een wet bijvoorbeeld, die hij zelf goed acht, met een beroep op de samenstelling van de Kamer. Enfin, juist omdat ieder toch met den minister zei ven aanneemt, dat we met een intermezzo te doen hebben, maakt men zich niet erg druk. Is dus het aangevangen gevecht tusschen 'Kamer en regeering niet zoo fel als andere jaren we ma ken een uitzondering voor den heer Stenhuis, die al thans in schijn fel was tegen de regeering, maar toch zijn pijlen eigenlijk richtte op de „bourgeoisie" en over de hoofden van de regeerders# sprak tot het publiek. Zijn rede zou niet veel anders zijn geweest welke menschen er ook achter de groene tafel zou den hebben gezeten, tenzij Socialisten men had nu gelegenheid eens aan zelfbeschouwing te doen. Er werd nog al veel gesproken over de verzwakking van het gezag van het parlement en dus van het parlementair stelsel. Reeds jaren wordt er al ge klaagd over het dalen van het peil der Kamerleden. Uiteraard is dat heel lang in het parlement zelf vol komen genegeerd. Vergissen we ons niet. dan ia de heer Marchant de eerste geweest, die daar mee heeft gebroken en de Kamer en de Kamerleden te gen de beschuldigingen in heel het land in bescher ming heeft genomen. In elk geval kwam hij er 'tel kens ip terug en ging hij het verst in de verkla ring dat het niet zoo erg was als algemeen werd be weerd), hij hield vol, dat het peil in het geheel niet was gedaald. Zijn s elling was. dat weliswaar er nu niet meer zoo voortreffelijke figuren in de Kamer zaten als vroeger, maar dat er ook nu niet meer zoo vele absoluut waardelooze elementen in zijn en dat als men nu het gemiddelde neemt, dit niet zooveel slechter zou zijn dan het gemiddelde in vroeger ia- en. Of die redeneering opgaat, staat te bezien. Het kan zijn dat de Kamer in vorige tijdperken een zeer zroot aantal nullen bezat, de buitenstaander kan dat niet zoo weten, omdat die nullen gewoonlijk hun mond' hielden in de openbare zitting en hun dom heden bewaarden voor de afdeelingsvergaderingen terwijl thans de allerdomsten hun stem luide doen klinken. Laat dit dan zoo zijn. Toch kan men niet met gemiddelden werken in dit geval. Het landsbe lang eischt, dat de allerbesten, die in het land te vinden zijn. ook deel uitmaken van de volks/erte- genwoordiging en zeker zich daarvoor niet schamen Hun invloed zal dan toch niet worden opgewogen door een groot aantal, onbeduidendheden, die destijds immers veel volgzamer waren dan de tegenwoordige niemendallen. Een zoo saamgestelde Kamer was dan toch oneidig beter dan een, die nagenoeg uitsluitend uit middelmatigheden bestaat en waarin voortreffe lijke menschen weigeren, zitting te nemen. Thans heeft de heer Albarda over teere aangele genheden gesproken. Hij gaf wel een zekere malaise 'oe in de vertegenwoordiging, maar die schreef hij toe aan den overgangsstand, waarin alle parlementen zich thans zouden bevinden, natuurlijk: den over gang tusschen den toestand, waarin de bourgeois baas waren en dien, waarin de arbeiders haas zul len zijn. Nu kan de een nog niet zonder den an der en vandaar de last. Weldra zal het anders en beter zijn, maar ook hij ontkende, dat het peil was gedaald. Bij de debatten over het Belgisch verdrag had men hoogstaande redevoeringen gehoord, na tuurlijk stonden die van zijn partijgenooten het hoogst, dat spreekt van zelf. Ook hier zeggen we weer: laat het zoo zijn als hij zegt, dan vergeet hij dan toch een zeer voornaam ding: die debatten wel ke hij juist aanhaalde ten bewijze dat men nu ook nog wel fatsoenlijk kan praten, als men wil. betroffen allen een zaak. die de politieke partijen als zoodanig niet scheidt. Hier behoefde men niet te spreken over beginselen van 'Staatsbeleid, hier kon men het en oigenlijk moest men het zonder „bourgeois en kapitalist", zonder clericaal en liberaal afdoen. Kalm te blijven nis er niets is, wat u opwindt, is niet zoo moeilijk, Maar in den tijd van Borgeslus en Tyde- man en De Beaufort, van Schaapman en Kuyper en Lohman. kon men spreken over de diepste ver schillen in wereldbeschouwingb, die de partijen scheidi den .zonder elkander uit te schelden en zoader te spreken pour la galerie. Er zullen nog wel meer los komen over de nete lige zaak, men heeft er nu zoo goede gelegenheid voor. Thomas Cook, <1© arbeiders-leiderSj .evenmin. Maar in de middenstands- en arbeiders-gezinnen, daar js gebrek geleden, daar beeft men gevoeld, hoe maoh- tig: Koning: Steenkool is, lioo dien* rijk bijnt is eon staat in hot Rijk van Groot-Britannië, een »taat Bjo machtig, dat wanneer het oorlog i.» in het rijk vun Koning Steenkool, liet trotscho .Britseho Wereld rijk wunkolt op zijn grondvesten, gctrolïen wordt in zyn hart. en ziel van ©conomUuh leven. Hot Engolsrho volk .ia ik heb het dikwijl* reed» gezegd, sentimenteel en daarom had men zoo vurig gelioopt, dat op 11 November, op Armlsblou Da,y, ook ae Wapenstilêtand in het Stconkool- rbk gesloten zou z\jn. Hot 'hooft niet mogen zijn. Mot mhrllc mi beven zien volon hier don winter tegemoet, Wat moetdo huismoeder doen. z inder doenkoei Geloof mij, in menig Engels h hui je bidt moeder iederen avond, vbor zii na lp l>od gaat., dat ©r spoedig Vrede moge komen In hot kamp van Kuning Steenkool. Verkoudheden en Koorts verdrijft men apocdig met Mijnhurdt's Sanapirin tabletten Qenczcnd, pijnstillend, koortswerend. Glazen buisje 75 ct. BIJ Apoth. en Drog. TOCH RADIO-DISTRrBUTIB. B. en W. hebben thans aan de Eerste Nederl. Radio-centrale to Koog aan do Zaan vergunning,, verleend tot hot oprienten van een radio-eïistribu- tio-centrale iop dezelfde wijze als zij' exploiteert in do Zaansfcroek, waarbij reeos 500 abonné s zijn aan gesloten. LUCHTSPIEGELING? Feu lozer schrijft, aan 'het Bd'bld. Toen de boot Stavoren--Enkhuizen van 2.27 Dcn- lerdagmicldag eerstgenoemde lift ven verliet, word d© aandacht van de passagiers en hot personeel' go- troffeu door een merkwaardig schouwspel!. Niot heel ver in zee, naar leekenschatti ng op oen kwar tier varen afstands, rees oenvzwarte .„rug" uit zee op, die geen der passagiers daar ooit liaa waarge nomen en waarvan de bemanning verklaarde, dat het, hoe onbegrijpelijk ook, Enk huizon moest zijn, >mdat liet niet anders wozon kon. Ook Urk toe kende zich heel zwart en duidelijk tegen do ongewo ne lucht af en zelfs do daara.cntor gelogen kusten/ waren vang waarneembaar. Allengs begon Enlchui- zen iets terug to wijken, maar bleef toch ongewoon duidelijk zichtbaar. De reis werd door liet uiterst zeldzame schouwspel verkort. AUTO OP EEN STOEP. Eergistermiddag ruim 12 uur is te Zutphen een auto, komende van de Rozengracht, op den scher pen hoek OverwelvingNieuwstad door te groote vaart op de stoep van eon daar ge vestigden schoen winkel gereden. Op die stoep liepen een moeder met haar kind. De kleine raakte beklemd tusschen voor wiel en spatbord, en werd met een gebroken been den winkel Binnengedragen, om later naar het zie kenhuis te worden vervoerd. De moeder, hevig ge schrokken, bleef ongedeerd. De winkelruit was ver splinterd. OPRUIING. Het Hdbld. verneemt, dat bij de justitie in Den Haag een aanklacht wegens opruiing is ingediend tegen het communistisch Kamerlid, "den heer L. de Visser naar aanleiding: van eon redevoering door dit Kamerlid te Assen in het openbaar gehouden, kort na de militaire relletjes aldaar en waarin de beer De Visser den militairen zou hebben geraden, als hun „vuren" gecommandeerd werd, ,,le schie ten niet op hunne makkers, doch op „de sterren". EEN NIEUWE ENTSTOF TEGEN MOND- EN KLAUWZEER? Dr. A. Hoefnagel' vestigt in De Boerderij de aan dacht op een publicatie in het Fransohe tijd schrift voor diergeneeskunde (Reeueil de médicine vétérinaire), blijkens welke de heer Belin, direc teur van het bacteriologisch instituut te Tours, een entstof tegen mond- en ldauwzeer heeft ver kregen. Deze entstof wordt vervaardigd door runde ren gelijktijdig te besmetten met de entstof van menschen pokken en met de entstof van mond- en klauwzeer. Vier .dagen na deze dubbele besmet ting ontstaan bij de runderen wedsblaren in de mondholte, gevuld met vloeistof, welke vloeistof zoowel de smetstof van de pokken bij den raensöh als de smetstof der tongblaar bevat. Belin hoopt dat het hem gelukken zal door met dezen bliarin- houd dier op dier te enten tenslotte een entstof tegen mend- en klauwzeer te verkrijgen, welke n staat is de runderen langeren tijd onvatbaar te maken voor de ziekte da.n zulks met serum hot geval is. (Het mond- en klauwzeerserum maakt de runderen slechts voor ten hoogste 14 dagen onvat baar). In deskundige kringen worden de resulta ten, welke met Belln's entstof verkregen worden, met belangstelling afgewacht. WETTELIJKE REGELING VAN DE WINKEL SLUITING. De minister van arbeid, handel en nijverheid is thans opnieuw met den Middensbancbraad in overleg getreden omtrent een wettelijke regeling van de winkelsluiting, zulks in verband met het voornemen, tot verdere uitvoering* van de Arbeids wet, binnenkort de totstandkoming te bevorderen van een regeling van arbeid»- en rusttijden van ar beiders in winkels. De Middenstand:sraad, die reeds eenige jaren geleden een ontwerp-winkelsluitings wet aan de reg*eering heeft aangeboden en sinds dien bij herhaling den wensch heeft geuit, dat aan een werktijdenbesluit ten behoeve van het winkel personeel een winkelsluiting bij Rijk-wet zïu ge- (paard gaan, wordt thans in staat gesteld van twee ter zake yoorloopig ontworpen regelingen verti-ouwe lijk kennis tet nemen, teneinde Over aeze, in onder ling verband beschouwd, advies uit te bréngen. Ouderdom is niet enkel' oen kw©3Üe van jaren velen voelen zich jonger op 70-jarigen leeftijd dan anderen van GO of zens 50 jaar. Dit is een ontegen zeggelijk feit, «en men "ltun er verschillende oor zaken voor aangeven. Gewoonlijk hebben ouden van dagen met een jong gemoed bclioorlijk zorg: gedra gen voor hun nieren. Een oude spreekwijze zegt: „Als tiw1 nieren gezond houeft, houden deze u gezand." Ln ouden van dagen kan zooveel' leed bespaard toorden, want voel rugpijn, nrinesboornissen, isohi- OÜ -/L~jjgraveel worden nieren ontbreekt mPI Je bijzondere ver sterkende hulp van Foeter's Rugpijn Nieren Pillen. Door de opwekkende kracht van dit nieriniddel wordt de werkzaamheid der nieren hersteld; het versterkt do nieren en helpt deze om het bloed to filtreeren, terwijl de afmattondo zdekteversohijnso- len der nier aandoening verdwijnen. Waarom zouden ouden van dagen nogliangor lijden, als zij' de bemoe digde hulp onder hun bereik hebben P verkrijgbaar (in glasverpakking met geeï_ etiket lét hier voorat op) bij apotheken en drogisten k t 1.75 per flaoon.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1926 | | pagina 9