SchagerCourant
De Diamant.
m
em
Uit het Hart van Holland.
Douwe Eqberij
Tweede Blad.
U
n
SC
LAN
R heu matische
zenuwpijnen
Kloosterbalsem
Plaatselijk Nieuws.
Zaterdag II December 1926.
69ste Jaargang. No. 7962.
Beschutting» zoekend tegen de Zuid-Afrikaansche
middagzon zaten Jim BihGngs met zijn jonge vrouw
Kitty en den kleinen Hollander, die hun pad
gekruist had, in de schaapskooi bijéén, Zij waren
nog! itenige dagreizen van Kaapstad verwijderd
en l>evonden zion midden in de eenzame woestenij
Met angstige oogen sloeg Kitty{ terwijl zij bezig
was haar oaby te verzorgen, de bedde mannen gade,
die de g.&zen reeds verscheidene malen gevuld had
den en waarschuwde haar man, toch wat voorzich
tig te zijn.
Maar Jimmy lachte hardop en stoorde er zacn niet
aan. Hij was een reus van gestalte, dooli zijn vrouw
nid gelijk, want het drinken bekwam hem slecht.
7 - - Ua K nt ^1 O 1 t" 11 I rkfVTl
Nog eGtö oogetnlhGi) on Tiü~ zou hem! hebben. Zijn
paard gehoorzaamde weer schitterend. Nu was Lij
naast hem, een greep, en daar lag de schelm, voor
hem op het zadel.
Van Straten keek vol ontzetting ui het van woede
en opwinding vertrokken gelaat van den diamant-
zoeker
„Wat Vilt U, meneer? w
„Jouw en je klepper den hals omdraaien, aas je
mij iden diamant niet teruggeeft. Geloof niet,
schurk dat, ik er niot aan zal denken, dat je mis
schien den steen ingeslikt zult hebben ik
ben reeds langer dan sedert den dag van gister
in Zuid-Afrika."
Het werd den kleinen Hollander angstig te moede
Deze razende was tot alles in staat en op dit
oogenblik geloofde de ellendige maar weekhartige
Jimmy dat van zichzelf eveneens.
„Ik heb den steen niet
Jim Billing trok rijn revolver, toen plotseling van
den rand van het bosch luide stommen schalden:
Opkijkend word Jimmy vijf kaffers gewaar, ge
wapend met goede repeteergeweren, welks loopen
cj> hem gericht waren. De hemel1 mocht weten, waar
zij idiie .voortreffelijke wapenen vandaan hadden,
maar Van Straten wist -dat wel, want nog dienzelf
den dag had hij ze hun in ruil voor lui paard yellert
avon. De Hollander kreeg weer kleur. Jimmy
in de haast alleen zijn revolver meegenomen..
'erwijl twee zwarten jn# den aanslag bleven lig
gen, trokken de overigen Jimmy van zijn paard. Hij
zag on terecht, want in zulke gev;
nu-edelijkhcid ver te zoeken.
De kioino Hollander voedde zich oen beetje on-
hn xwas weerlboe.
Te
trokken de overigen Jimmy van rijn
zettrbo do tanden op elkaar en liet zich jnet onver
stoorbare kalmte alles welgevallen. Hij bemerkte
al spoedig dat Van Straten, die ze ongedeerd lie
ten, een goede bekende van ze was. Op een toe
ken van dozen werd liy op zijn paard vastgebon
den, waarna hij werd meegevoerd, urenlang totdat
kraai a
-dt mji
neemt eerst dien kerel den diamant
unnen brengen.
Jimmy zag den blik van Van Straten, zoo heet-
Jte do lïonander, en laohto nogmaals, dat het er
DB<3van davordo.
„Eet hem niet op met je oogen, manheer. Je
hem toch niet."
Van Straten word het steeds onbehaaglijker.
I Imaar jeen magische kracht hield hein aan zijn
p'aata gebonden; zijn vingers bewogen zich zenuw-
»g< gemakkelijke vondst, mijhhee£r?"
.ÓoniakkoHjk zeg* U?Wat?_Nuja, ik J
,N"
Kimbcriey en daar lag hïj bi het gesteente on
wachtte daar blijkbaar op mij, opdat ik hem U
zoo ongdvcer Zou lamnen schenken.
v'OOf
.'cnii
it
ui
ag«
oopi
ehui
De Hollander voelde onwillekeurig naar zijn re
volver.
„Komaan, laten wij"1 er met moer over praten,
w.' I noor U\mü" den steen niet verkoctpon wilt.
Tweeduizend (pond bied ik CJ. Bodenk, dat U het
gemakkelijk kan verdienen."
.Jaar het volgende oogenblik had hij1 reeds 'berouw
over hetgeen hij gezegd had.
Jimmy sloeg met zijn vuist do kist, itoodat de
hazenoot-groote diamant tegelhk mot do wliisky-
f[esch omhoogi efprong, en do baby er van begon
te schroion.
„0, Kittyha ha die meneer is verduiveld
geestig. Tien jaar lang; heb ik bij Johannislmrgl
goud gedolvenmet voor niets, dat kunt jü
;eIooven, meneer, neen, voor een) landgenoot van
J, dien ik alles toevertrouwde dier er tenslotte
nico dp den loop ging.Weet je hot nog,
Kitty, daar lieerden we voor het eerst otp onze hoede
41<3 rijn.Wbltuu, en toen dacht ik, waarom ook
VSiamaoo/hen? .Zie en toen vond ik die daar,
colcmaat biet moefllijk. Maar ditmaal, on 'dat .kunt
U gelooven, zal' geen schelm mij! bedriegen."
Do ÏTioJllafcider was oipgestaain en zefldei koud;
„Ik begrijp nu wel, dat u mij' den steen niet wilt
verkoopnn. Dt wensdh U een goede reis en loef wel."
Jim gaf geen antwoord en ging op een houtblok
zitten; spoedig was hij ingeslapen.
Een half uur later sloeg hij onrustig de oogen op
toen Kitty die met 'de baby in de schaduw van .een
,e paar bnomen gezeten had, weer binnenkwam.
„Kitty," Hij sprong op Geef hem mij1]
den steen, Kjtitv, Weet je, wij walton er t ons een
stuk land voor koopeoi. en daarop een klein; huisje
bouwen. Lieve kemel!, hdt was ..geen gemakke
lijke weg daarheen
Kitty sperde de oogen wijd open. „Ik kom{ juist
binnen
Ais een razende begon Jim den grond voor de
kist' miet zijn vingers om te woelen.
Niets.Waar is de Hollander?" kreet hij
„Hen half uur geleden reed hü weg, als zat ax
duivel hem op de hielen."
Jim greep naar zijn hoofd, on trilde over rijn
~"onaai
Lui:
>P
ld,
llllll
Ie g<
en.
op
vest
st va ganscho lichaam.
a „Ons landhet huisje. Ditmaal zal hij: mij
niet ontsnapen."
Vi
t, vo
UR.
!AA(
er lel
likt
erve
zichtbare spoor van den vikchteling na. Als een
dode (hazewindhond, die een haas achtervolgt, vloog
Jimmy over do eiiidelooze grasvlakte. Tranon van
smart en ingehouden woede over de schelmenstreek
en over zijn lichtzinnigheid, welden in zijn oogen
op. Einde.ijk was het zoover gekomen, dat hij zich
een rustig bestaan had verzekerd en nu
Jimmy zag plotseling op en wreef zijn oogen uit
om beter te kuimeu zien. Daar, heel ml de verte,
dat zwarte punt, dat moest hem zijn. „Hoera; ik
haal hem in, het punt wordt steeds -grocter. De
hemel zij je genadig." Dichter, steeds diohtcr kwam
hij naderbij. Plotseling doemde van links Oen stof-
wo'k op, die langzaam aan vooruitschoof en rioh
tens otie tussdhen Jimmy en den roover plaatste.
Jim Billy ontstak in namolooze woede. „Een
kudde schapen de gieren zullen ze opvreten, ik
moet er door." Reeds was de vervolgde achter de
stof zee verdwenen, maar Jimmy stormde blinde
lings in de zelfde richting verder.
Uij Was nu midden onder de schapen, rijn paard
sprong plotseling met een ruk op Zy een .reusach
tige herdershond had het 'beest in zijn dijbeen ge
beten. 'Schots en scheef sprong het tusschen de
sóhapen rond. De herders schoten op Jim, doch
zonder hem ,te raken.
Twee lasso's misten eveneens hun doel, en' ten
slotte gelukte heb Jim, na een onmenschelijke in-
spann'ng door do kudde heen te breken. Het duur
de echter langen tijd, alvorens hij1 weer meester
over rijn paard was en toen was hij uit de richting
fos.agen., of de Hollander een anderen kant uit-
gegaan, toen het oogenblik daartoe gunstig1 was.
De wilde jacht ging thans in de richting va:
een tropisch oerwoud, hetwelk zij ooreproijkelijk
boks zouden hebben 'laten liegen. De .zaak werd
nu gevaariijk, want achter het bosch, dat .wist Jim
van vroeger, lag de kraal van een kafferstam, die
niet te vertrouwen Was. AIzoo, opgepast.
'Het paard rende nog altijd als een dofte voor
waarts, maar gelukkig ging: het in de goede richting
De afstand tusschen Jim en den roover werc;
weer k.'einer maar het bosch, wanneer de schurk
dat bereikte, dan
„Ach .wat," sprak Jim zichzelf moed in in het
bosch ruik ik hem, rijden kan ik daar niet."
Zijn hart bonsde, alsof het zou bersten. Maar hij
won veld en tenslotte was hij": don roover tot op
schotsafstand genaderd. Schieten? Neen, dju kon
hh hem niet moer ontkomen. «Levend wilde hjj den
schelm pakken. t
„Er kleeft bloed' aan je hand?" stiet zij1 uit.
.Timmy maakte een afwijzend' gebaar. „Er komt
niet Van, Van het huisje en den tuin. De diamant
- heb ik niet." i
Dan (trok als een zonnestraal over het gelaat
van Kitty een glimlach. Jubelend vloog rij haar
groeten d.ommen man om den hals.
„Maar ik heb hem, Jimmy; oude lieve vechters
baas. De diamant is, waarschijnlijk door dien vuisti
's lag van jouw, in het dekentje van Dolly gespron
gen. Daarin vond jk hem.'
Jim BilEng is nu houthandellaar «n lleeft geluk
kig met vrouw en kind in een lief rustig huisje met
grooten tuin.
in de kraaT .aankwamen. Daar werd hij', doo4
negers aangegrijnsd, aan een paal gebonden,
loordt mij Voor myta
JWel, Vermoor*
mij stal, riep hij de negers toe.
maar
dien hij van
n"ri], naar het den geboeide voor
kwam, den Hollander op dreigenden toon, toe,
maar daarbij blèof het.
Men liet hem gebonden staan, den gansohon Ianr
gen nacht. Hij werd Zorgvuldig bewaakt. Zijn le
dematen werden stijf: hij 'hing tenslotte in ztfn
boeien. Hij dacht min Kitty. Goede God, twaalf uur
geleden was hij nog de gelukkigste mensoh en nu
misschien oen stervende, in ieder geval een hope
loos man. Jai'en lang had hji van een' eigen huis
met tuin en in dit .huis Kitty on zijn kind
gedroomd. De tranen liepen hem over de wangen.
Den volgendon morgen maakten de negers zijn
boeien Bos. Hij kon niet moor staan. Men liet hem
liggen. Hij trachtte zich to. bewegen. Langzaam
aan gelukte hom dit. Hij stond op niemand viel
hem moor lastig. Grijnzend lieten de kaffers toe,
dat hij zijn paard besteeg, en wegreed.
HetBeven was behouden. Maar wat nu? Thans
kon hij opnieuw zijn vrouw en kind naar hot ruwe
mijnBoven terugvoeren. Een versloegen man, met
moodellooZen. verdwaasden blik, kwam hij bil de
schaapskooi terug.
Van uit die verte reeds zag hij' Kitty staan. Hü'
hoe ziji levendig mot een doek zwaaide, die vor-
is weer liet "zakken ion haar boidie handen uit
op haar hart drukte.
Mofc wijd opengf«i>aJ!kte oogen staarde rij den
vertwijfelde aan.
verdrijft de pijn
VOOR HET BEHOUD VAN ONS KANTONGE
RECHT.
Zooals wij in ons vorig nummer reeds mededeel
den, is eene commissie in particuliere audiëntie
ontvangen door den Minister van Justitie, om het
behoud van het Kantongerecht alhier te bepleiten
in verband met de groote belangen, die hiermede
gemoeid zijn voor onze omgeving.
De beer J. Cornelissen, Burgemeester onzer Ge
meente, was zoo welwillend ons het een en ander
omtrent het onderhoud met den Minister mede te
deelen. Do belangrijkheid van het Kantongerecht
alhier word door don heer Cornelissen in het licht
gesteld. Betoogd werd, dat Schagen als groot markt
centrum met goede verbindingen, zoo bijzonder gun
stig ligt voor allen, die iets met het Kantongerecht
te maken hebben, zulks in tegenstelling met Den
Helder, dat voor bijna ieder in Hollands Noorder
kwartier slechts met groot tijdverlies te bereiken
is. Tevens werd gewezen op de zeer geringe bezui
niging die verkregen kan worden, daar do getui-
gengelden toch ook alle hooger werden enz., en
daar tegenovergesteld den grooten laat on tijdver
lies, die mot de opheffing van het Kantongerecht
door velen wordt opgelegd.
De Minister, die met de commissie een langdurig
onderhoud had, liet schijnbaar de motieven tegen
opheffing aangevoerd, niet zwaar wegen, en stond
vrijwel afwijzend tegenover hot verzoek. Toch werd
blijkbaar mot aandacht notitie genomen van het ge
sprokene, en de Minister deeldo b.v. mode, dat in
het wetsontworp tot opheffing van Kantongerech
ten de mogelijkheid is geopend, om het Kantonge-
rochtsgebouw te doen blijven bestaan voor het
houden van zlttingon. Dat zou dus botookonon, dat
de Kantonrechter van Heldor alhier zittingen zou
houden. Dezo mogelijkheid is geschapen wogons de
excentrische ligging van de plaats van vestiging van
hot Kantongerecht (in dit geval Don Heldor). Zon
der óok maar eonige toezegging to doen, scheen de
De vredesapostel in zijn kraag gepakt,
Er heeft hier iets plaats gegrepen, dat Den Haag
typeert.
De ges
Je gosehiodenis duurt al' meer dan oom jaar, maar
thans eerst l'igt zij iato open bock voar ieder, ter
'ering. 'Wie hot lopende? Och de prozaïsche, maai*
nuttige instelling, die ai aan, zoovele illusies eeiü
eind maakte, zoovele maskers afrukte: de politie.
De politie, gewaarschuwd door het gemeentelijk
armbestuur. 1
Men Izal' hot verhaal ook welf ten uwent hebben
gelezen: die beroemde vredesapostel Paul.' Beer, de
idealistische Oostenrijker, die hier de wereld kwam
"J izijn kraag gepakt en zlaf als vreem
deling 'Zonder middel van bestaan, over de grens
verbeteren, is bij I:
ietwat vriendellijkcn trek te 'verleeniemi, hjj boog,
maar zijn 'hjdonamaslcer bleef omjvmiajnderd. 4k was
toon met hem klaar. Ik zag, dat hij' huichelde. Al' 5s
nog 'zoo vervuld van de ellende van,1 den oorlog,
het is niet mogelijk, dat men geeni oogenblik! aan
iets anders denkt dan aan het sfagveld en rijb gru
welen, zelfs wanneer men op een podium komt in
een volle zaal om voor een elegant 'gehoor iets voor
te dragen en dit gehoor, bewijst, de beleefdheid,
te applaudisseer en. Het is zelfs niet denkbaar dat
de In den oorlog zwaarst verminkte vijf jaar na
dato nog elke minuut yan dag en nacht aan den
oorlog- denkt, en niet bij machte is, oen vriendelij'
worden gezet. Bij' rijn arrestatie gebeurde nog een
en ander interessants: eerst wist hij1 aan d.o handen'
van de rechercheurs, die hem kwamen arrosteeron,
to ontkomen doordat hij verzocht, Zich eerst even
-u-j-™_-olitiemanjneiDi
anneer niet
dat hij
eenigo uren later door den hoofdcommissaris in
eigen persoon werd aangetroffen, wandelende op
don Soheevningsohon
gen., ncfr bezig Zijn
geschoren.
g, zou hij om Zoo te zeg-
saheren. Thans zit hij
Nu Icon een oplichter, een wat de Duitseherö
noemen Hochstaplcr elke stad uitkiezen voor veld
van werkzaamheid, maar er zij:n niet veel steden in
de wereld, waar liet hem zoo uitmuntend zou zijn
gehikt, te doen wat Paul Beer deed. Met Den H
leed hij een prachtige keus en vermoedelijk h<
hij gedurende den ty^, waarin hjj hier ter stede
tls cab ret- en snelteekenaar vertoefde, ter dega
het Haagsehe karakter bestudeerd.
Als 'den dag van gigteren herinnert de sohrüver
van dezen brief rion het optreden van don heer
Paul Beer als lozer van Zijn yred*_ f
?tuk. Die Bezing 'hiaakte zoo blij venden indruk op
mij, omdat ik geen seconde do dupe wag van dezen
man, noch in rijn hoedanigheid van schrijver,
noch in zijn hoedanigheid van apistel mi .ik mij
ïoofdsohuddend afvroeg, hoe 't toch mogo!5jk Was,
Jat z.xxveie overigens verstandige monschon zich
zoo 1'iet-en te pakken nemen.
]$lk gebaar, dat hij maakte, zoowel als elk woord,
lat hij sprak, schreeuwde uit, dat hij oen hansworst
was in het gunstigste geval.
Met e n gezicht a.s böklom hij den brandstapel
>m der wille van het geloof, kwam hij op het po
dium van de zaal1 in hotel \Vittobrug,een van de
gelegenheden, waar alleen de orème de la crème
van de Haagsche wereld pleegt te komen voor
het vieren van een of ander feest of gedenkdag.
Die crème was er ook nu weer en in zóó grooten
getale, dat do zaal schier te klein bleek. De bij
éénkomst was georganiseerd door de veroenigingi
voor Volkenbond en Vrede, een groot deel van het
publiek kwam in gala, de dames zagen er schitte
rend uit en onder de heeren waren er velen, die
zich van louter go wichtigheid nooit verwaardigen
oen toneelvoorstelling bij to wonen in een gewo
nen Hollandsohen schouwburg, waar Hollandsche
acteurs en actrices spelen. Het was vol offioieele
menschen. Het gold hier dan ook geen gewoon stuk,
men kwam hier Miet om zioh - te vermaken, neen,
iiier gold het de lezing va-n een aanklacht tegen den
oorlog en hoe vaak men zulk een aanklacht nu ook
u' gehoord en hoezeer ieder mensoh ter wereld er
ook volkomen mee instemt., gaarne hoorde men de
klacht weer eens. herhalen door een vreemdeling,
die op heel' jeugdigen leeftijd een meesterstuk 'had
geschreven tegen den oorlog, want een meesterstuk
zou het wel' zijn, dat is alles, wanneer het maar
geschreven is door een vreemdeling en vooral wan
neer die vreemdeling heel. jong is.... -of geweest is.
'Tier kwam men niet .als in een schouwburg, maar
aJfe in een fccork.
ITet applaus, du.t hem den absoluut onbekende,
maar ver over onze grens geborene natuurlijk
begroette, vermocht niet zijn martd'aarstronie een
ken groot vriendelijk te beantwoorden. En deze lieer
was. m het goh eelr niet verminkt, heeft vermoedelijk
nooit kruitdamp geroken.
Zijn tweede gebaar was wel. op het kantje van
het gewaagde af: do bloementuil, die een der dwe
pende dames die dezen avond had mogelijk
'maakt, op zijn lezenaar had neergelegd, smeet
met groot vertoon van minachting op rij, zijn bri
stapei'tronie veranderde in het tronie van iemand,
die receds. verbrand is en met holle stem sprak hü
den diepzinnig
dat men met
;en. AJlsof de
>ewijzen aan den aanstellerigen kwibus, zoo iets
had verondersteld. De zaal reageerde niet op deze
grofheid, velen doorzagen do aanstellerij1 nu toch
jl, maar er bleven genoeg over, die meenden, dat
men een genie en een profeet zulke dingen moest
vergeven. Er is gebleken, hoe velen er overbleven en
dat groot aantal1 strekt de scherpzinnigheid van
Den Haag waaxhjk niet tot eer.
Het stuk was wel' het allergrootste prul, dat men
zich denken kan en dat onder do grofste tendenz-
stukken nog het grofste en malste is. Geheel in
overeenstemming met den persoondes .schrijvers
trouwens overal quasi diepzinnigheid, die. bij een
oogenblik nadenken domheid of banaliteit blijkt
Voor zoover begTÜpelük werd er niets anders in
gezegd (dan wat alle anarchisten en demagogtetni
zoggen(de oorlog een liefhebberij va-n de rijke
menschen, allo mintairen ezels en schurken, enz. en
dat op de gebruikelijke wijze hartstochtelijk toege
juicht door oen publiek, dat nagenoeg uitsluitend in
net stuk *als de cynische opzettelijke aanstichters
van den oorlog werden aangeklaagd. Maar behalve
het stuk kreeg men van een der dames, die den
avond en den profeet patroniseerden, nog te hooren
wat de groote man zelt uit louter hoogheid en idenr
l'isme niet zeggen kon, maar waarom hot te door*
was: het stuk moest worden opgevoerd, wilde het
voldoende propaganda maken om den .oorlog weg
te vagen en voor de opvoering was in onzen helaas
zoo materialistisch en tijd geld noodig, do kleinig
heid *van twintigduizend gulden, enrin. men be
grijpt het verdere wel: gelegenheid tot 'inteekenen
en geld afdragen daar en daar. Het verdere weet
men uit de berichten: er waren dames, die hun
juweeTen verkochten om.het geld bijeen to brengen,
dat nu wie weet waar is, acteurs werden geënga
geerd na eerst van schoenpoetser of zoo tot acteur
te zijn gepromoveerd, getd kregen ze niet, zo wer
den armlastig en toen eindelijk do politie den man
dwong nu toch met zijn voorstelling voor den dag
te komen of anders het Nederlandsone stof .van rijiu
voeten te slaan, kwam er een pruluitvoering voor
den dag, waarvan niets deugde behalve de recette,
die natuurlijk zeer gunstig beïnvloed was door de
reclame die er met ^zooveel liefde door dwepende
Hagenaars en vooraf Haagsohen werd gemaakt. En
boen kwam de politie.
Wie nu denken mocht, dat deze ervaring ertoe
zal bydragen» dat men wat voorzichtiger wordt
met het schenken van blind vertrouwen aan men
schen, die maar wat uitheemsch en gewichtig doen,
kent Den Haag niet.
De weg is vrij voor een nieuwen profeet.
Wie heeft zin?
CCHTE FRIESCHE
HEERENBAAI
Minister van Justitie wel aan eene oplossing in deze
richting te denken.
De heer Cornelissen heeft een beroep gedaan op
den Minister, toch niet alles zoo weg te nemen
uit de kleinere plaatsen, en te doen verhuizen naar
de stad. Hoe langer hoe meer wordt het platte
land onder het motief van bezuiniging, geschaad
ton bate van de stad. De laatste jaren zijn hiervan
voorheelden te over aan te wijzen,
KAASFABRIEK „DE LOET".
Uitbetaling over 17 Octi—13 Nov. 1926 a fl.58 per
K.G. berekend vet of gemiddeld fö.26 per 100 K.G.
melk.
Hoogste uitbetaling f 11.45, laagste uitbetaling
18.26.
CENTRALE VERWARMING.
De inrichting der centrale verwarming van de
Roomsch Katholieke Kerk alhier, is opgedragen aan
den heer S, Knüwer. Wij vernamen, dat wanneer
deze installatie bevredigende resultaten oplevert,
nabijgolegon Roomsche gebouwen zullen worden
aangesloten.
VERKOOPINO.
Uitslag der verkooping bij den hoer Igesz, op 9
December, ten overstaan van notaris Mr. A. P. H.
de Lango te Alkmaar.
1. Huis, woning, kantoor en graonmaalderij met
schuur on erf, groot 28.30 oren, aan den Dorpsweg
te Dirkshorn, mot losse en vaste machinerieën.
2. Woiland, groot 9&30 aren.
Een on andor oigendom van den heor T. Lange-
Gocombineord gekocht door den heer Dr. Groen-
hardt voor f £>100.48.
THEATER ROYAI* jilt
Deze week draait er al een bijzonder mooie nilni.
Geen draak, maar een film vol sentiment, vol afwis
seling, en ook amusant. Het heet „Vorstenliefde" pxu
is eon dor beste 'Paramountfilms.
De korte inhoud vertelt er ons het volgende van;
In het stadje Gelodonia leeft Prinses AJexandta, bi]x
genaamd „De waan",, een naam, haar dooit haar
overleden vadier geschonken, daar zijl zeer statig en
ernstig is, het hoofd hoog draagt en zichzelf steeds
onder controle hoeft. Haar moeder, Prinses Reatrice,
is een zeor verstandige vrouw, wier levensdoel het
is. voor haar dochter een kroon te bemachtigen.
Het is haar dan ook zeer aangenaam, als Prins
Albert van Kersten—Rodlenfels, op wien zij1 het oog
als haar toekomstig,en vorstelijken schoonzoon heeft
laten vallen., haar dochter komt bezoeken. Prins Al-
hert, die reeds met ongeveer alle Prinsessen in Euro
pa heeft kennis gemaakt, heeft nog steeds zijn keu
ze niet weton te doen en 'hst doel van zijm bezoek'
is dan ook Prinses Alexandra eveneens de „revue"
te laten passeeren. Alexandra echter bemint Dr,
Walter, haar leeraan.
Ter eere van het bezoek van Prin® Albert wordt
des avonds een groot 'bal gegeven, doch tot de niet
geringe teleurstelling van haar moeder, toont Prins
Albert meer belangstelling voor Wanda von Gucki,
een hofdame, dan voor Prinses Alexandra.
Niet zonder grond' vreezende, dat hare plannen
met Alexandra zullen mislukken, laat Prinses Bea-
trice Dr. Walter door haar dochter voor een pic-nic,
die don volgenden d!ag gehouden wordt, uitnoodligen,
on hoopt dat de jalouzie van Prins Albert bij, 't zien
van het geflirt tusschen de twee jongelieden, zal wor
den opgewekt. Ook idit plan mislukt, echter, daar PriDs
Albert nog steeds onder den indruk is van zijn kenr
nismaking met Wanda. Tijdens de pic-nic komt
plotseling een storm opzetten en do vier zien zich
genoodzaakt een schuilplaats te zoeken in een zich
in de nabijheid bevindende oude hut. Hier ver
klaart Dr. Walter aan Alexandra zijn liefde, doch
deze zegt hem, dat er van een verbintenis tusschen
hen beiden nooit iets zal kunnen komen, daar zij
voorbestemd is om koningin te worden.
Prinses Dominica, de moeder van Prins Albert eu
een der machtigste vorstinnen van Europa, verschijnt
dan ton toonoele, teneinde d© verloving van haar
zoon tot een feit te maken, Albert. die zich gedu
rende vele jaren door list buiten het huwelijk wist
te houden, is als was in de handen van zün vastbe
sloten moeder.
Terug in het paleis, waar de feestelijkheden in
verband met de groote gebeurtenis een aanvang ne
men, komt Dr. Walter met den Prins, wegens een
beleedigende opmerking van den laatste over Prin
ses Alexandra in een heftige woordenwisseling, die
ten slotte zoo hoog loopt, dat zij elkander met het
zwaard te lijf gaan. Het gekletter der wapens doet
het geheele huis ontwaken en juist als Prinses
Alexandra naar binnen komt snellen, wordt Dr. Wal
ter verwond. Als een. tijgerin werpt zij zich voor
hem om hem te beschermen en ten aanhoore van al
le aanwezigen verklaart zij haar liefde voor hero,
slaat haar armen om den gewonde heen en kust
hem, tot niet g.eringo ontsteltenis van het geheele
hof.
De Prins verontschuldigt zich den volgenden mor
gen bij Alexandra voor wat den vorigen avond ge
beurde.
De Prinses deelt haar moeder en Prinses Domini
ca mede, dat zij haar engagement met den Prins
verbreekt en van plan is met Dr. Walter te trou
wen. Dominica, woedend over het feit. dat een ge
woon sterveling boven haar vorstelijken zoon ver
kozen wordt, besluit op staanden voet te vertrekken.
De kamer verlatende, stuit zij op haar zoon. die zich
juis't aangenaam bezighoudt met de jongedames van
het hof. Zij beveelt haar zoon zich onmiddellijk reis
vaardig te maken en zij vertrekken, echter niet al
vorens do Prins een laatsten weemoedigen blik op
de achterblijvende jonge schoonen heeft geworpen.
Vader Hyacinth verschijnt dan ten tooneele en
trekt zich het lot van de 2 gelieven aan; hij ver
klaart, dat Alexandra, de stem van haar hart vol
gendie on Dr. Walter tot echtgenoot veririezende.
hiermede een traditie volgt, die reeds eeuwen oud
is. Prinses Beatrice mild gestemd door de woorden
van d©n ouden man, geeft ten slotte haar toestem
ming en zoo worden dan de twee jonge menschen
met elkander vereerügd.
