Alpino NltOIS-
Voor het flrentsche Veenkind.
Dinsdag 15 Februari 1927.
70ste Jaargang No. 7999.
Eerste Blad.
Ingezonden Stukken.
Feuilleton.
ALS EEN MAN EEN
MAN IS
Plaatselijk Nieuws.
ACER
COURANT.
blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woenndag, Dondor-
en Zaterdag. Bij inzending tot 'b morgens 8 uur, vorden Adver-
nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
UilgeversN.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen.
POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20.
Prijs per 3 maanden f 1.55. Losse nummera 0 cent ADVERTEN-
TlëN van 1 tot 5 regels fl.10, Iedere regel meer 20 cent (bewijsno,
inbegrepen). Grooto letters worden naar plaatsruimte berekend.
DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN.
M. de R.
In de Schager Courant van Dinsdag 8 Febr. wor-
Hi wij Sociaal-Democraten beschuldigd dat wij de
Ui9houd8ehool „verdacht" maken. Wij zouden den
jer Nobel willen vragen: „aan wien de schuld?"
at de huishoudschool besproken wordt? De huis-
uudschool wordt door de gemeente Schagen ge-
ibsidieerd en de subsidieaanvrage wordt steeds
rooter, reden waarom ondergeteekenden eens aan
vragen gingen „hoe zit dit of dat". Daarop kregen
iij geen voldoend antwoord, en met de opmerking
an een raadslid, „dat hoe minder over de huis-
loudschool werd gesproken, hoe beter en dat wij
[vel dankbaar mochten zijn in onze gemeente een
dergelijke inrichting te hebben", konden wij ons niet
tevreden stellen.
Nu hebben wij on de school noch op haar voor-
titter ot directeur iets tegen, maar toch meenen wij
a\a leden van den raad het recht te hebben om te
vragen: „hoe is de finantieele regeling", omdat de
subsidieaanvraag alle jaren hooger wordt. Dat ach
ten wij onzen plicht. Bij de behandeling van de be-
grooting voor 1927 hebben wij gevraagd „wat ge-
leurt er met de school als de heer Nobel komt te
iverlijden" en welk inkomen moet men hebben om
In aanmerking te komen voor verminderd school-
[eld of kosteloos onderwijs? Ons inziens heel een
voudige vragen: In 1926 kon men op het raadhuis
een antwoord geven op een paar andere vragen
our de begrotingscommissie voor dat jaar gesteld,
len zou zich tot den heer Nobel wenden om inlich-
ingen en dat is inderdaad gebeurd. Wij kregen
intwoord „heel beleefd": „Wendt u tot den Minister
im inlichtingen", met andere woorden „waar be-
uoei je je eigenlijk mee". Wij willen niet aannemen
Jat de heer Nobel het niet wist. Intusschen hebben
wij nog een paar maal naar deze zaak gevraagd,
maar aan de weet kwamen wij niets. Toen hebben
wij aangedrongen op een paar gedelegeerden in het
Muur, waar wij als subsidieerende gemeente recht
op hebben. Met „spul en moeite" eindelijk één on
zer in het bestuur: de burgemeester. In November
\mwad en tot op heden nog geen vergadering bij-
"■"voond, dus weten wij nog niets. En waarom nu
e vragen? Omdat het perceel Sectie E, no. 651
particulier eigendom is van den heer Nobel. In de
subsidie zit ook rente en aflossing van dat gebouw.
Verbeeld je: de heer Nobel eigenaar en wij rente en
aflossing betalen, plus huur. Op de vraag hoelang
"e rente en aflossing duurt kon niemand antwoord
ven. Wel werd gesproken tot* „zekere waarde"
maar tot „welke waarde" was niet bekend.
Bij de behandeling van de ibegrooting voor 1927 is
door ons tegen die sifbsidie gestemd. We hebben
toen onderstaand adres aan Gedeputeerde Staten ge-
tonden:
Ondergeteekenden, K. Bakker en J. Bregman
leden van den Raad der gemeente Schagen, ge
ven met versohuldigden eerbied te kennen, dat
zij bij de behandeling der gemeentebegroting
voor het dienstjaar 1Ö27, hun stem niet hebben
gegeven voor het verleenen van een subsidie
aan de Vereeniging voor LandbouVhuishoudon-
derwijs (directeur de heer GeNobel te LutJ©win
kel) en wel om de volgende reden:
dat op de bij de subsidie-aanvraag overgeleg
de begrooting telken jare een post voorkomt van
12000.— voor huur(?);
door HAROLD BELL WRIGHT.
Voor Nederland bewerkt dooar
C. F. VAN DER HORST.
21.
Toen de zwarte een jaar oud' was. had ik voortdu
rend het oog op hem. evenals trouwens sommige an
dere cowboys, die den troep nu en dan ontmoet had
den. want toen -hij nog een veulen was, kon je al
rien. wat er van hem zou worden. In dat jaar
"werden de wilde paarden te talrijk en wij besloten
lacht op hen te gaanmaken om hun aantal wat te
dunnen, zooals wij dat alle twee of drie jaar doen.
Iedereen had het natuurlijk op den zwarte gemunt
op een goeden dag tegen het einde van de jacht,
toen de verschillende troepen al grotendeels ver
spreid waren, reed ik uit om hem te zoeken. Ik ach
wrvölgde een ouden schimmelhet was dezelfde
dien- wij vandaag gereden -hadden.... en op eens,
ontmoet ik hem op den top van den heuvel,
Mst waar wij nu naar hem toe reden. Het was zoo
®Pel in zijn werk gegaan, dat hij een minuut lang
«ven verward was als ik...» en ik verzeker je, ik beef
de als een riet. -Het lukte mij dichterbij' te kernen,
en voor dat hij weg kon loopen. had mijn strik hem te
n^ken. Tot op dit oogenblik weet ik niet waar de
oude schimmel dien ik achtervolgde, gebleven was.
h» als een leeuw ep een poos wist ik niet. of
nu mij, dan ik hem had. Waar hij was toen nog maar
®^veulen van een jaar en eindelijk was ik hem de
hield Fhil even stil. met een eigenaardige uit-
urukking op zijn gezicht Patches wachtte, zonder iets
te zeggen.
de cowboy, eindelijk na een lange
«urze ing, „ik kan het niet verklaren.... en ik spreek
mij i n 'dikwijls over. want het is het vreemdste
Revai wat mij -ooit. gebeurd is, maar toen ik in de
in van ^ien zw&rteni hengst keek en- hij' mij' recht
al. -ï ffszicht zag. toen voelde ik mij zoo bedroefd
wL n?5 in. cmijn levex. gevoeld had. Het
vaVr 1 schaamde alsof ik mij aan iets heiligs
t/Jirep-I waren' daar samen alleen, hij en ik en
hftiS ®amen worstelden, bedacht ik, wat dat voor
zijn moest..», getemd te worden en 'beschaafd en
dat in die f 2000, volgens mededeeling van den
heer Nobel zijn begrepen rente en aflossing van
het gebouw waarin het onderwijs wordt gege
ven;
dat dit gebouw noch aan de gemeente, noch
aan de Vereeniging behoort, doch eigendom is
van den heer Nobel, zoodat èn gemeente èn rijk
èn provincie dus rente en aflossing betalen in
strijd met art. 26 onder b. der Nijverheidson
derwijswet, waarin alleen gesproken wordt over
rente en aflossing voor geldleeningen voor ge
houwen in het bezit der schoolbesturen;
dat verder op die begrooting niet voorkomt
een bedrag ter tegemoetkoming in de kosten der
gemeente van subsidiën en bijdragen van par
ticulieren (art. 25, 3), zoodat door de Vereeniging
zelf niets wordt bijgedragen.
Redenen waarom ondergeteekenden Uw Colle
ge beleefd verzoeken, alvorens tot goedkeuring
van de op de begrooting voorkomende subsidie
aanvrage te besluiten, een onderzoek in te stel
len, omdat b.v. bij 't overlijden van den heer
Nobel de Vereeniging en gemeente het gebouw
zouden missen waarvoor steeds rente en aflos
sing was betaald.
w.g. K. BAKKER.
J. BREGMAN.
in de verwachting dat wij iets te weten zouden ko
men,
Uit de courant van Dinsdag 8 Febr. weten wij nu
alvast wat. De heer No-bel zegt: „Wanneer de Ver
eeniging voor Landbouwhuishoudonderwijs dit
wenscht wordt ten allen tijde afstand gedaan van
het gebouw". Of G. S. met dat antwoord tevreden
zullen zijn zullen wij afwachten.
Dat vinden wij te gek om over te spreken. Zooals
de zaken nu gaan zal die vereeniging dat nooit wen-
schen, want zooals gezegd: „de zaak gaat best, de
vereeniging geeft geen cent steun", wat wil je nog
meer. Tot voor korten tijd geheel baas en geen cent
bijgedragen.
Blijkbaar geeft de heer Nobel de voorkeur om in
de Schager Courant te antwoorden. Waarom zoo'n
paar vragen niet beantwoord in een schrijven aan
den Raad? De lust bekruipt ons haast om bedoelde
vragen, die de school dan in opspraak brengen, vra
genderwijs in de Schager Courant te plaatsen, mis
schien zouden wij dan spoediger antwoord krijgen.
Doch wij zullen dat niet doen. 't Is ons aangenamer
de zaak af te doen waar 't behoort en wel op het
raadhuis. Maar 't wordt zeker „hyper-modern" om
de belangen der gemeente Schagen in de Schager
Courant af te doen. Wij voor ons kunnen het ge
meentebelang daarmee niet gediend vinden.
Wat punt 2 betreft over de leerlinge: „eerst toe
laten, toen weer er af en thans weer op die school",
is het antwoord aan B. en W.
Voor de plaatsing M. de R., van bovenstaande u
bij voorbaat dankzeggend, verblijven wij,
Hoogachtend,
J. BREGMAN.
K. BAKKER.
Schagen, 13 Febr. 1927.
De proefnemingen met coffeïnevrije koflie HAG
hebben goede resultaten gehad. Voor hartlijders
en zenuwpatiënten is koffie HAG een aange
naam en weldoend genotmiddel. Koffie HAG
verdient echter algemeen aanbeveling, omdat
ook smaak en aroma bijzonder fijn zijn en de
schadelijke werking ontbreekt.
Dr. R.... (Z.)
opgenomen. Het Witte Kruis noch de behandelende
geneesheer heeft daarover'iets te beslissen.
3o. De Provincie geeft alleen subsidie voor die
personen, waarvan het consultatiebureau beslist
beeft, dat het nuttig en nogdig is."
4o. Ook de Raad van Arbeid handelt op dezelfde
wijze. Nog onlangs is aan een persoon in de Ge
meente Barsingerhorn door den Raad van Arbeid
geweigerd gelden te verstrekken voor opname in
een sanatorium.
5o. De afdeeling Barsingerhorn van „Het Witte
Kruis" is in het bezit van 4 ligtenten, die zeer goed
zijn. De patiënten weigeren echter óf daarin te blij
ven óf de behandeling zoolang voort te zetten als
de geneesheer het noodig vindt. Dit laatste is nog
onlangs voorgekomen. Het niet goed gebruiken van
de ligtenten hangt af van den onwil der patiënten.
Het bestuur van „Het Witie Kruis"
afdeeling „Barsingerhorn".
Waarde RedacteurI
Vergun mij s.v'.pl. een klein plaatsje in uw veel
gelezen blad. Bij voorbaat mijn dank.
Het is naar aanleiding van de vergadering der Ge
zondheidscommissie alhier gehouden, op Vrijdag 12
Februari,, waar ik onder meer zie staan: handelen
de over het provinciaal waterleidingsbedrijf, de aan
sluiting van den Lagedijk aan het provinciaal wa
terleidingnet, wordt nog niet verkregen om financi-
eele redenen.
Ik en misschien meerderen van Lagedijk, stond
daar paf van, hoe dat besluit toch is genomen, daar
wij allen nog steeds in afwachting zijn op het ad
vies van den heer Bel.
De zaak zit zoo: het was omstreeks Maart van
het vorige jaar, dat wij alle buurtbewoners van Lar
gedijk, nog eens ter dier zake bij elkander hebben
geroepen, m het lokaal van den heer G. Schoorl, on
der leiding van den heer Bel. De uitslag van die
besprekingen is toen tot ons aller genoegen aange
nomen. Aan het einde van die bijeenkomst heb ik
toen aan den heer Bel verzocht, mij een staatje
zwart op wit ter hand te stellen van de kosten van
ieder pand en het recht op de hoeveelheid water,
Zeer tot mijn genoegen heeft de heer Bel mij
daags daarna dat staatje al gebracht, wat ik toen
aan ieder gezin kon toonen. De heer Bel heeft mij
toen beloofd op het eerste schrijven van Bloemen-
daal mij te komen bezoeken. Dit ia niet gebeurd,
niettegenstaande hij mij tot tweemaal toe op de
markt beloofde te zullen komen, daar hij een brief
had ontvangen. Zonder dat bezoek aan mij, kon de
heele zaak toch geen voortgang hebben, want daar
zit dit aan vast: De kosten die heel hoog waren, kon
den door ons buurtje niet geheel worden gedragen,
ergo zou ik na het bezoek van den heer Bel, direct
een verzoekschrift aan den gemeenteraad richten
om financieelen steun, waar wij wel geen hooge
verwachting van hadden, maar wat toch de aange
wezen weg was. Daar ik voor onze buurt verantwoor
ding schuldig ben, is nu mijn vraag: Hoe zit dat?
Neemt de heer Bel dat besluit zoo maar of heeft
een ander, die soms iets hooger aanzien heeft, dat
werkje zoo maar overgenomen.
In de hoop, dat de heer Bel mij in het volgend
nummer eenige inlichtingen verschaft, opdat wif we
ten waar ons aan te houden.
Nogmaals mijn dank voor de gastvrijheid in uw
blad.
Namens alle buren,
P. BREED,
Lagedijk, Schagen.
TUBERCULOSE
en wat er voor gedaan wordt in de Gemeente
Barsingerhorn.
lo. In 1926 is alleen uitgegeven voor verpleeg-
gelden in sanatoria voor lijders of lijderessen aan
tuberculose de somma van f 731.25, zeker geen ge
ring bedrag.
2o. Een ieder, die in een sanatorium opgenomen
wenscht te worden, moet eerst onderzocht worden
op het consultatiebureau te Alkmaar op advies van
den behandelenden medicus. Op dat consultatiebu
reau beslist men of de patiënt al of niet zal worden
Prikkelbaarheid
komt vaak" voort uit
slechte spijsvertering,
Alle spijsverterings
stoornissen moeten
spoedig zwichten voor
Posters Maagpijlen,
het laxeermiddel bij
uitnemendheid.
roste r-a Maagplllan
Alom verkrijgbaar t f 0.65 per Bacon.
wat hij worden zou wanneer men hem liet leven «oo-
als God hem geschapen had"..„ HU wachtte weer en
lachte verlegen,
„Liet le hem toen heengaan?" vroeg Patches.
„Zoo is het. Patches. Ik kon niet anders., ik kon
niet. Een van de jongens kwam er juist op aan. toen
ik hem losliet en je begrijpt. dat de heele farm er
moord en brand' over schreeuwde.Na zoo'n jacht doen
wij onze heele vangst hijeen en verkoopen het dan
aan wie het meeste biedt en dat wordt dan onder het
personeel verdeeld De jongens verbeeldden zich dat
de zwaarte meer waard was dan vijf van de anderen
die gevangen waren en zoo kon je hun niet kwalijk
nemen, dat zU het land hadden. Maar ik maakte het
goed met hen. door mijn heele aandeel terug te ge
ven en toen konden zij niets meer zeggen. Zoo komt
het dat de zwarte mijn eigendom is en het is een al-
gemeene overeenkomst dat ik voor hem zorg. In het
de vorige rodeo heeft een kerel meegereden die een
poging op zwarte gewaaugd heeft.... maar kort
daarna heeft hij' de streek verlaten, en niemand heeft
hem ooit weer gezien.... Zie Je, ik geloof stellig dat
dat paard mij nog kent. Zoo dikwijls ik in, deze buurt
kom, zie dk hem. en dan begroeten wij' elkander, zoo
als wij dat vandaag gedaan hebben. Ik verheeld mij
dat hij dat even prettig vindt als ik. ik zou niet kun
nen zeggen waarom, maar het doet mU goed' hem
weer eens te zien. Tk hen hang dat je mij geweldig
dwaas vindt, maar dat is nu eenmaal miin manier
van voelen en daarom noemen ze mij Phil Wilde-
paard."
Een poosje reden rij in stilte voort. toen zij Pat
ches ernstig: Ik weet niet hoe ik je moet zeggen wat
ik denk. Phil. maar ik begrijp je en in het diepst van
miin hart benijd ik je.H
En de cowboy keek zijn metgezel aan en in zijn
oogen zag hU iets dat hem herinnerde aan hetgeen
hij in de oogen van het wilde paard had gezien, op
dien dag toen hij het dier de vrijheid had hergeven.
Was temet Patches ook in dagen van weleer gevan
gen geweest in den strik van omstandigheden en om
geving. was ook hij; beroofd van zijn erfdeel Gods?
Phil glimlachte om den inval, maar ondanks den
glimlach voelde hij de waarheid daarvan. En met een
oprecht medegevoelbesefte hij ook deze waarheid,
dat deze man door de kracht die in het diepst van zijn
hart lag. terug winnen kon wat hij verloren had.
zoo reden dien dag de man van de natuur en de
man van de stad naast elkander, en het verwant
schapsgevoel dat alk van hen instintmatig bespeurd
had. weid versterkt. Zij ondervonden dat een weder-
ziidsch begrijpen dat niet onder woorden was te
brengen, hen dichter tot elkander bracht.
Nog weinige dagen en een gebeurtenis kwam hun
vriendschap bevestigen voor hun heele leven.
naar zil meenden.
NEGENDE HOOFDSTUK.
De mannen van Tailholt.
Phil en Patches reden dien dag in de streek bU
Old-Camp. In het begin van den namiddag hoorden
zij het vootdurende Janken van een kalf, en toen zU
op het geluid af reden, vonden zij het dier in het ce
derhout dat daar de heuvels overdekt. Het kalf was
kortelings met het brandijzer van de Tailholt ge
merkt.. Phil beeerde den dag tevoren, waarschijnn-
lijk in den laten namiddag. Het dier riep om zijn
moeder.
,Het is vreemd dat de moeder' niet in de buurt is.
zeide Patches.
„Het zou nog vreemder zijn, als zij hier wel was,
antwoordde de cowboy kortaf, en hij1 keek van het
kaJlf naar den veraf gelegen Tailholt-berg alsof hij
een vraagstuk overdacht, waarvan hij om een of an
dere redenzijn metgezel geen deelgenoot wilde maken
„Het dient tot niets, naar die moeder te zoeken."
voegde hij er verstoord aan toe. „Zoo gaat het altijd.
Als wij gisteren dezen weg gereden ha-den in plaats
over de int-Washrk kom altijd een dag te laat."
Er was iets in de manier en in den rustigen toon
van den gewoonlijk zoo zonnig gestemden opzichter
dat zijn metgezel weerhield een vraag: tot hem te
richten of een verklaring aan de hand te doen met
die vrijmoedigheid, die zich al van den eersten dag
had eigen gemaakt. Gedurende de uren die nu volg
den. zeide Phil zeer weinig, en als hij iets zeide. wei
nig meer dan enkele woorden, terwijl Patches voor
kwam dat bij1 de streek waardoor zij reden, met on
gewone aandacht opnam. Toen zij weinig opgewekt
hun middagbrood genuttigd hadden, steeg hij weer
onmiddellijk in het zadel en had geen lust. om als
gewoonlijk, nog wat te keuvelen.
De namiddag liep ten einde en reeds hadden zij
den weg huiswaarts ondernomen, toen' zij een bul van
de Kruis-Driehoek zagen, die blijkbaar in een ge
vecht gewond was. Het dier was een van de Here
ford®, waarop de Deken zoo bijzonder gestéld was en
de wond had dringend verzorging noodig.
„Wij zullen die wond moeten schoonmaken,"
zeide Phil. „anders komen de wormen ey bij." Hij
haalde- zijn riem voor den dag en loerde op den bul,
die een mistroostige sombere uitdaging liet hooren.
„Kan ik je helpen?" vroeg Patches: niet bijzonder
op ziin gemak,, toen hii het geweldige dier zag. want
in zijn kortstondige óndervinding was dit het eerste
Geachte Plaatsgenooten.
In de Schager Courant van Zaterdag J.L werd u
mededeeling gedaan, dat te Schagen een comité ia
gevormd, met het doel gelden enz. in te zamelen
tot steunverleening aan „het Drentsche Veenkind".
Het is misschien noodig nog eens een enkel woord
tot u te richten, u nog eens de ontzettende ellende
af te schilderen welke heerscht daar in den Zuid-
Oosthoek van de provincie Drente.
De oorzaak van al dat lijden zal door ons heel
moeilijk kunnen worden opgespoord en het duistere
in die menschenlevens zullen wij ook niet met één
handomdraai kunnen opheffen, doch alléén de we
tenschap, dat er geleden wórdt, méér dan wij kun*
nen voelen eü begrijpen, heeft het besef in ons wak
ker geroepen, dat er geholpen móét worden, dat wé
'n lichtstraal kunnen brengen in die in duisternis le
vende menschenzielen. Het is een broederschaps
plicht, die zich hier aan ons opdringt, het uitvoeren
van een innrlijken drang tot hulp, hulp aan dé
méér zwakkeren en zwaar getroffenen.
Wel is waar is in de geggeven^ omstaandighederi
met onze goede voornemens zoo weinig te vol bron-
jen, omreden de nood in die Drentsche venen hóóg
s gestegen, omreden daar aan dlles gebrek is. Doch
dit mag ons niet weerhouden, mag ons niet de
oogen doen sluiten voor hetgeen déar gebeurt. Zé
ker, ook in onze naaste omgeving valt ae reddende
hand te reiken, doch het moeizame wat daar in
Drente valt te verwerken, is nog zoo oneindig zwaar
der dan datgene, wat bij ons valt waar te nemen»
En daarom is het noodzakelijk* dat steun wordt ver»"
leend, waar de behoefte het grootst is.
Het Drentsche Veenkind zal zeker ten onder gaan,
zal langzamerhand ten prooi vallen aan de meeat
gevreesde ziekten, omdat de behuizing, voeding, klee-
ii i - ,n in
volwassen dier dat behandeld' moent worden.
.Neen." antwoordde PhilBlijf in de ruimte.
Deze sinjeur la geen kalf en hii' is erg uit zUn hu»
meur.»*"
Binnen enkele seconden was het gebeurd.
Het paard van den cowboy wist bij ondervinding,,
dat dit oproerige doelwit van zijns meester» lazzo
niet in een zachtmoedige stemming verkeerde, en bo
woog zich onrustig, als vreesde het zijn aandeel in
de taak die hen wachtte. Patches zag het zwevende
koord de handen van Phil verlaten. hij zag het
spannen, toen de cowboy het met het gewicht van
zijn paard aantrok.» en onmiddellijk daarna had hij
een verward' visioen, een gevallen worstelend paard,
en daaronder een man op den grond uitgestrekt, en
daarheen losstormend een afschuwelijk gebogen kop
met scherpe horens en woeste oogen.
Patches dacht niet. er was geen tijd om te den
ken. Met een kreet van ontzetting drukte hij diep de
sporen in de lenden van het paard, dat dol van de
pijn voort&prong. Nog eens zette hiji met alle macht
de sporen aan en de volgende sprong van zijn ra
zend paard bracht hem boven die met'verderf be
dreigde horens. Patches herinnerde zich een kreet
van angst en pijn. toen zijn paard zich ophief in de
lucht. Hit heeft nooit geweten hoe hij het heeft aan
gelegd'. om zich" vril! te maken, toen hij met zijn wor
stelend paard' achterover viel. maar hij zag duide
lijk dat Phil weer zijn zadel besteeg en in angstige
spanning sloeg hij den cowboy gade. die vlak voor
den hul zijn paard dwong de aandacht van hetmon-
ster te trekken. De bul nam de verleidelijke uitda
ging aan en deed een nieuwen aanval. Patches. tril
lende van bewondering voor zijn koelbloedigheid en
vardigheid. zag dat Phil zijn lazzo uitwierp, terwijl
zijn verschrikt paard met angstige sprongen aan die
dreigende horens trachtte te ontkomen. De bul bleef
stilstaan, schudde ziin kop in woede over zijn mis
lukking en keek achter zich naar den man te voet.
Maar opnieuw bewogen man en ruiter zich verlei
delijk voor hem," zoo dichtbij, dat het scheen dat
hij ze niet zou kunnen missen en opnieuw deed hij
een aanval maar met het eenige gevolg, dat zijn woe
dende sprong hen nog verder van den hulpeloozen
Patches verwijderde. Nu greep Phil opnieuw zijn lazzo
en de lus kringelde boven zijn hoofd. Ziin paard, in
het besef van de veiligheid die er in. alle gemeen
zame beweging van zijns meesters arm lag. zette zich
schrap en in de weinige ©ogenblikken die toen volg
den. gehoorzaamde hii elk bevel van ziin meester en
deed' zijn werk met bijna menschel Ijk e schrander
heid. Wordt vervolgd
