i«baoer Courant
55,
De Verroomsching van de
Engelsche Staatskerk.
Hoest-
Tweede Blad.
1 tabletten
Binnetiiandsch Nieuws.
DE MELKMACHINE.
350,OM f W
350.081
'•dep
Zaterdag 5 Maart 1927.
70ste Jaargang. No. 8010.
Een plantkundige fantazie!
(Nadruk, verboden.)
heb in de etalage van een bloemenzaak een Ne
ss zien staan, die naar de lezer vermoedelijk
tot de vleeschetende planten behoort. De be
ling van de etaleerende winkelier is waarschijn-
dat men deze plant koo.pen zal. maar ik meen
te doen. den argeloozen adspirant-kooper te
schuwen, omdat ik bij ondervinding weet wat
vreeselijke gevolgen dat kan hebben.
0*8t was op de verjaardag van mijn vrouw, dat een
onze vrienden haar ook zoo.n Nephentes stuur-
Nephentes Carnivora dit laatste is Latijn
moet. naar de vriendelijke schenker mijn vrouw
fcrzekerde. ..Geluk" beteekenen. 1).
- plant was monstrueus Kroot en we moesten
nu» op den «rond zetten daar ze op Keen enkele
over
oementafel of ook maar o-p een bankje kon worden
in<i™fci>)aatst zonder het stucadoorwerk van het plafond
UL3'2 beschadigen.
1 yan den aanvang af koesterde lk. al géén bijzon-
ere sympathie voor de plant, ze han om zoo te zeg-
ik kan niet verklaren hoe ik op de gedachte
wam iets acherbaks. iets verraderlijks over zich.
lissohien kwam het door %de ziekelijke geel-bruine
Heur of door de bloesems waarvan het Onderste gé-
KOül eelte aan de kwabbige onderkin van een sohoonmoe-
---E- uit een humoristisch blad deed denken.
irlij was ons ook verteld dat de plant de eigen-
teid; had dat zij kleine vliegen, ja zelfs af en toe
die het ongeluk -hadden in de opening van
bloesem verzeild te raken. opat. Mijn vrouw was
Wij met het, cadeau, alsof ze de Siameesch-e twee-
of een andere bezienswaardigheid van dat
■esent -had gekregen en ze stelde zich vooral
van het amusement dat onze nieuwe
it aan de kinderen zou verschaffen.
Da eerste dagen leek de heele familie gek. Mijn
vrouw, allerminst een specimen van „slanke lijn!"
-fladderde met jeugdig vuur-langs de wanden om
rliegen dood te slaan en ze haar lieveling als voed-
t! te reiken. zeer tot schade van haar postuums!
Ie kinderen kropen rond en zochten mieren, oude
ites kwamen aanzetten met doode vlinders die ze
.vleugels hadden uitgetrokken; in 't kort. voor een
lerenbeschermer zou het een hartbrekend schouw-
lel geweest zijn!
Maar. een dergelijke geestdrift is nooit bestendig
reactie bleef dan ook niet uit. Mijn vrouw
oest al baar aandacht op haar nieuwen voorjaar-s
intel concentreeren en de voedering van de Nephen-
raakte een beetje op den'achtergrond. Een beetje
êiig stond ze daar vergeten in haar pot.
-Tot plotstling h'et merkwaardige, het griezelig-v-er-
hrikkelijke gebeurde. We zouden 's middags bief-
üc eten. U moet weten dat we altijd kleine bief-
ikjes hebben; één per persoon en een exemplaar
ir bovenop voor de eer van de schotel of voor
torjUnge visite) en onze Louise had zejuist op tafel
.et. ofschoon het heele gezin met nog eenige tan-
in de slaapkamer veneenigd was om met gepasten
rbied en bewondering E>1 la's thans-voltooide nieuwe
orjaarsmantel in oogenschouw te nemen
De critiscbe discussie werd met luid- gesnap en ge-
ater tengevolge het overwegend1 vrouwelijke
ratingent in' het publiek op de trap voortgezet.
We arriveerden tenslotte ih.de eetkamer. Toen ik
Ij verstaanbaar kon maken, vroeg ik aan mijn
Duw: Wat eten we vanmiddag?
Biefstuk, was het antwoord. Dat weet Je toch
nmers: je hebt ze toch zelf besteld. (De natuur
tijn vrouw is 'sterker gebleken dan mijn leer./(lt|P
in man die .zich respecteert, zich nooit met HuMe
|ke commissies moet belasten.). Ik begrijp nietvQJ^
ouise nog niet heeft opgedaan.
Ze belde en zei: Louise. wil je het vleesch bren-
mi
Louise keek naar de tafel on vervolgens ons aan,
kt met het gezicht van één schaap, maar van een
thaapskooi op volle sterkte.
- Het vleesch? De biefstuk? Die heb ik Immers
tobrachtl
Alle blikken richtten zich op den gruwelljk-leegom
totel op tafel. Daar hadden de biefstukjes op ge-
fcig acht stuks.
- Hectorl. riep mijn vrouw.
(ton spoor van den hond te zien. Het leed geen
m roofdlor onzo malsche biefstukjes sol
ui had gemaakt en than9 met een- geweten dat in
'tu slechten toestand was als zijn vermoedolijk-
grtaden maag. verre bleèf van don hulsel li ken- haard
Jfcn restant koud -vleesch. dat in allerijl uit de
wwnkast was opgediept, kon niet dan op hoogst
Waardige wijze no biefstukjes vervangen on in oonl-
«mate sombere stemming vingen we ons middag
maal aan.
Plotseling schrok ik op. Heb jé dat gehoord,
t ik aan mijn vrouw.
Wat?, zei ze, terwijl zo een aardappel, die ze
"hst op haar vork had geprikt, omhoog hield.
- Dat eigenaardige geluid. Het klonk alsof iemand
het spuwen was.
Onzin, was het gedecideerde antwoord. (Mijn
touw geeft nooit anders dan gedecideerde antwoor-
*n>. Wie zou hier in huis zoo ongemanierd zijn?
Maar ais om haar woorden te logenstraffen klonk
W oen zeer gruwelijk spuwgeluid. Een koude rilling
1()i> mij over den rug: zoo een soort koude rilling
te een mensch alleen in de aangrijpende, tragische
Dementen van zijn leven voelt!
r~ Ella, zei ik op .plechtig-somberen toon, - schrik
het ia de Nephentes die gespuwd heeft.
Mijn vnouw liet den aard appel vallen. Met mannen
tod stond ik op. vreezend voor het luguber-vreem-
schouwspel dat zich voor mijn oogen zou ontrol-
[iiö somber vermoeden bleek juist. En in de onder
dak van den bloesem zwommen onze biefstukjes in
heel-nieuwe saus. die men in geen kookboek ter
vinden zal. Onze vriendelijke plant had het
Tl H? 7n'a^e naar binnen gewerkt en in mijn verhou-
^QFdheid loek het me alsof zij daar stond en zich
i Vo un)fan(^iik de tanden uithaaldel
i.jj was natuurlijk onze eigen schuld, want we
van.[j ,wd«n er op bedacht, moeten zijn. dat een plant die
ac J !!e, ?et- ^mh, wanneer hij verwaarloosd wordt
^a,.s hier het geval was geweest terwille van den
aoorg oorjaarsmantel van mijn vrouw, zich -middelen
®el.verschaffen, om -het begeerde voedsel te be-
Naaiu ?en-
ie rif- iJt WlKe tafelschuimer direct buiten de deur
77 te) SwS"" ^aar mijn vrouw. die. zooals U al wel ge-
',w ®nlt hebben, een zacht karakter heeft, smeek-
986 «h .cenat*e- Het zou dan ook wel jammer geweest
i tv Vewwr Ze onnitPUttelijke onderwerp van con-
.wsotie met haar vriendinnen, niet meer in nature
demons treeren!
kregen, wij een eter meer in onze toch al niet
- huishouding... en watJ voor een eter! We
uaaon eiken dag e enschaaltje bouil'lon-vlees-ch in
de vratige muilen van- onze „kamerplant"- leeg. maar
het was alsof ze ons met een hongerigon klik blééf
aankijken.
Op een dag dat we kalfsraeout aten. moesten we
letterlijk onz9 borden vasthouden. Later hoorde ik.
dat -het inderdaad' wetenschappelijk is vastgesteld,
dat de Nephentes carnivera dol Is op dit gerecht!
Ben doodenkele maal hebben we plezier beleefd
van de vraatzucht van ons „beestje". We hadden mijn
schoonmoeder op visite en die zocht als een gek naar
ii.
Een groote stap in de richting van Verroomsching
is ontegenzeggelijk de (Re vision of' the Prayer Book,
de herziening; dus van het Gebedenboek.
Merkwaardig is het dat er lieden zijn, die de
Anglo Catholica den schuld dezer herziening
geven en bewezen dat die het er om te doen is om
clö Roomsche mis weer terug te krijgen en weer an
deren die bewezen dat het de schuld is der Moder
nen, die zoo veel mogelijk het ware geloof willen
verdoezelen.
Nu hebben echter de Anglo Catholics, de Roomsch-
gezinden, die onder leiding van Lord Halifax zooveel
doen om de Staatskerk weer bij Rome te doen in
lijven, niet de schuld aan de revisie en evenmin de
modernen.
De schuld ligt heel eenvoudig bij het feit, dat het
Prayer Book, dit statuut der Engelsche Staatskerk
hopeloos verouderd was en dat toen in 1904 Lord
Balfour een „Royal Commission on Ecclesiastical
Discipline" in het leven had geroepen, deze commis
sie twee jaar later op herziening aandrong', waarop
de Aartsbisschoppen van Canterbury en York on
middellijk de zaak ter hand namen, zooals ook hun
plicht was.
Wanneer men nu hoort, dat het Prayer Book niet
meer herzien was sedert 1662, dan is het licht te be
grijpen, dat eene herziening geen overtollige bezig
heid is. De herziening van 1662 was een gevolg van
het herstel van het Koningschap.
Het Prayer Book van 1604 dat gebaseerd was op
dat van 1549, het z.g.n. Edwardsche gebedenboek, was
in 1645 verboden geworden. De dagen der Puriteinen
waren echter geteld en in 1662 werd bij de herzie
ning van het Prayer Book absoluut niet gelet op hun
verzoeken, hun protesten, hun argumenten. De bis
schoppen voelden zich zoo sterk tengevolge van de
royalistische geest die er zoowel in het Parlement als
in het land heerschte, dat zij zich konden veroorlo
ven de in discrediet geraakte Puriteinen te weer
staan.
Eigenlijk is in 1662 de Verroomsching reeds be
gonnen en wel als tegenslag op deonverdraagzaam-
heid der.Puriteinen.
Wanneer ik in Holland kom en ter kerke ga er.
vooral wanneer dat geschiedt ten plattel and e. dan
kan ik mij dikwijls ergeren aan de ongemotiveerde
onverdraagzaamheid, die er onder dé strenge Cal
vinisten heerscht.
Ging die onverdraagzaamheid uitsluitend tegen
Katholieken, dan zou ik het mij kunnen verklaren,
de Katholieken zijn ook zeer onverdraagzaam cn een
Zwitsersch vriend van mij, die verleden week via
Turijn—Parijs naar Engeland was gereisd, vertelde
mij in die eerste stad toevallig te hebben gehoord
hoe een Katholiek geestelijke van den kansel had
gezegd, dat het tijd/ werd aille Protestanten, te ver
moorden.
De onverdraagzaamheid der Protestanten in Hol
land is echter vooral onderling en dat is zeer te be
treuren, vooral omdat tegenover de verdeeldheid der
Protestanten staat de aaneengesloten macht der
Roomscha'Uerlc. Nu geef ik dadelijk toe, dat het Pro-
testantsche begrip het vrijheidsbegrip als basis heeft,
maar dat neemt niet weg, dat het schoone Pro
testante Geloof meer kracht zou hebben, meer be
vrediging aan velen zou geven, indien men niet zoo
hopeloos verdeeld was en de leiders hun vrije uren
eens gebruikten om elkaar e vinden en te trachten
tot samenwerking te komen op die punten, waarover
alle Protestanten het eens zijn. Maar helaas worden
de vrije uren gebruikt om te zoeken naar hetgeen
verdeelt inplaats van naar hetgeen vereenigt en men
ziet het vooral bij de jongeren uit de meer gegoede
klassen der maatschappij, een tegenzin wordt opge
wekt om zich met de „Kerk", waar toch altijd ruzie
is, in te laten.
In een zeer rechtzinnige gemeente heb ik hot mee-
gomaakt, dat de dominee oen gezang liet zingen en
dat de gemeente op een paar na met ware Cromwell-
gezichten voor zich uitstarend, weigerden een mond
.open te doen. Men wilde uitsluitend psalmen zingen.
'Helaas moest ik fater van den dorpspredikant, degeen
die een gezang had1 opgegeven kwam voor den ring.
vernemen,' dat de puurheid der gemeentenaren nu
niet bepaald in.overeenstemming was met hun Puri-
teinsche gezichten.
Reeds in 1668 probeerde men» het Prayer Book
zoodanig gewijzigd te krijgen, dat de Puriteinaohe
Dissenters (afvalligen) tevreden gesteld zouden wor-
don maar de pogingen li spon op niet# uit, evenals
die van 1689.
Pas in de 19e eeuw worden kleine wijzigingen aan
gebracht. De diensten omtrent hoet z.g. martelaar
schap van Karei I. omtrent het herstel van het ko
ningschap on het Buskruit-verraad van Guy Fawkes
werden in 1859 afgeschaft en in 1871 on 1872 word er
moer elasticiteit ann de opvatting omtrent het Prayer
Book gegeven, terwijl in 1830 eon mislukte poging
tot revisie werd gedaan. Nu eindelijk, ruim 20 Jaar
nadat Lord Balfour gelegenhoid had geschonkon tot
oon herziening te geraken hebbon do aartsbisschoppen
van Canterbury en York de Synodes opgeroepen om
te hoornn welke de voorstellen van herziening zijn.
Zoo zijn op Maandag, 7 Februari do beide synoden
in het aartsbisschoppelijk paleis te Lembeth aan
den -overkant van de Theems juist tegenover het Hou
se of Parli&mont gelegen, bijeengekomen.
Er was reeds heel wat aan die vergadering voor
afgegaan.
Tot 1919 ging alles in een heel langzaam tempo
maar in dat jaar kreeg de Church Assembly de
Groote Kerkvergadering recht van wetgeving en
toen ging het met zulk een spoed." dat. in Juli 1923
bij elkaar kwam om het herziene boek te beoordee-
len. De herziening werd goedgekeurd en nu moest het
House of Clergy (geestelijken-parlement zou men kun
nen zeggen) en het House of Laity (leekenparlement)
ieder afzonderlijk de zaak behandelen. Terwijl de
A9seimibliy geen recht van amendement heeft, hetben
de „Houses" dat wel en ook de Synoden kunnen wijzi
gingen en toevoegingen aanbrengen.
De (Royal Comimission van 1904 achtte in 1906 de
zaak zeer urgent omdat er langzamerhand door gees
telijken diensten geleid werden, die (maar al te veel
geleken op papistische misbediening, terwijl ook het
sacrament op een wijze behandeld werd, die moest
voeren tot de aanbidding ervan.
Eigenaardig is nu. dat Dr. Pollock,bisschop van
Norwich en Dr. Barnes, bisschop van Birmingham,
zich absoluut niet met de revisie kunnen vereeni-
gingen omdat ze vinden dat zij juist die twee zaken
toelaat. Nu beweren de voorstanders der revisie wel,
dat zij invoeren het bewaren van het sacrament, maar
slechts voor zieken. Dat is echter uit een zuiver evan
gelisch oogpunt bezien een doekje voor het bloeden.
Over één ding is men het roerend eens. dat is over
de wijziging in het huwelijksformulier, waardoor -de
vrouw nu gelijkberechtigd wordt met den man en
het akelige woordje: „gehoorzamen", dat toch im
mers geen enkele vrouw doet. al geven sommigen, die
diplomatiek ziin. hun echtgenooten wel eens den
schijn alsof, zal verdwijnen.
Maar voor heel veel evangelischen zijn deze en an
dere wijzigingen heel aannemelijk tegen andere revi-
si©maatregelen ziin zij zeer gekant. Bisschop Bar
nes zegt dat èn de bepaling omtrent den dienst van
bet avondmaal èn die omtrent het bewaren van sa
crament voor de zieken èn die omtrent de geïmpro
viseerde gebeden meer en meer naar het Roomsche
doen toesluipen. Hij ziet reeds boe de geestelijken
die sympathie voor Rome hebben, van de improvisatie
gebruik zullen maken om tot Heiligen te- bidden.
Ook de oud-bisschop Knox ziet de sterke neiging
om weer naar mis en apdere Roomsche gebruiken
terug te keeren.
'De tegenstandors van het nieuwe boek zien een boo
peloos aantal hiaten, die allemaal zullen leiden tot
verschillende practijk bij de godsdienstoefening.
Daarom wordt er van gesproken om aan den kerke-
raad bevoegdheid te geven om in geval er verschil
van opvatting omtrent de toepassing van het Prayer
Book is, te deoideeren omtrent die toepassing.
Maar wie miln vqrig artikel gelezen heeft, zali be
grijpen, hoe hopeloos ontredderd do toestand dan zal
wordeni Nu reeds komen kruizen en Maria-kapellen
de kerk binnen, hoe moet dat worden, als do kerke-
raad zeggenschap over de opvatting van het groote
kerkelijk statuut het Book of Common Prayer mag
hebben. Ligt het niet reeds in het woord „common"
opgesloten, dat (men iets moet hebben dat voor de
gemeenschap, voor allen. is. Maar dan is het nieuw
ontworpen Prayer Book zeker niet geschikt om allen
te bevredigen. Wel heeft de aartsbisschop van York
reeds spoedig nadat zijn presideeronde van Canter
bury de openingsrede gehouden had, de aanwezigen
enbuitenstaanders bezworen om toch eensgezind te
blijven, maar dat is dlles goed en wel zei Sir WÜlli-
am vandaag nog'tegen mij. maar het is alleen maar
jammer, dat iedereen dan moet denken zooals hij en
zijn collega en door hen met voorkeur benoemde met
zeer katholieke neigingen behebte bisschoppen willen
Dat inderdaad de aartsbisschoppen van Canterbu
ry en York reeds vele jaren gezorgd hebben, dat hun
aanhanger^ benoemd werden tot bisschop, staat vast.
Ik heb het zelf in mijn familiekring ondervonden.
Neef Teddy om hem niet nader aan te duiden
is. als derde zoon, dominee geworden, maar is zoo
verschrikkelijk Roomseh in al zijn gedragingen, dat ik
zooveel mogelijk uit zijn buurt blijf. Ik zou voor geen
geld ter wereld naar zijn kerk gaan en hem daarna
'ontmoeten, want ik hoor dat hij absoluut als een
Roomseh Katholiek geestelijke uitgedoscht is. Daar
hij zeer' veel kans heeft om Lord te worden en in
elk geval vader is van een toekomstigen Lord, daar
ziin broers slecht9 dochters hehben. is hij zoo bru
taal als de beul en werkt zelfs met wierook, zooals
rr.ijn nicht Sally mij vertelde. Mffar Roomsche nei
gingen zitten hem: in het (bloed, want zijn beide zus
ters zijn Roomseh geworden. Tot groote ergernis van
den oudsten broeder, den Lord, ijvereni die zusters
zeer voor hun nieuwe geloof, maar er i3 niets aan te
doen. Inmiddels is Teddy's brutaliteit hem niet on
dienstig geweest, want hij is bisschop gev/orden.
Trouwens, aan brutaliteit ontfyreekt het den Roomseh
gezinden niet. want Sir William vertelde mij. dat of
schoon over het nieuwe Prayer Book pas op 20 Febr.
de beslissing zou vallen, reeds drie edities ervan te
Oxford gedrukt en verzonden waren.
De Roomseh gezinden zijn trouwens in de Synoden
in de meerderheid, hetgeen men reeds den eersten
dag bemerken kon en niet alleen in de zittingszaal,
maar ook door de onmachtige pogingen van de Evan
gelischen op straat. Ik zefe onmachtige pogingen om
dat toch geen enkele afgevaardigde ter Synode an
ders zal stemmen omdat hij op straat ..sandwiebmen'
ziet met groote borden, waarop staat: „Het Evange
lie is het eenige geneesmiddel tegen de mis cn tegen
biechtvaders", of het volgende: „We worden beroofd
van onze Protestantsche erfenis", of: „Denk er om-,
1 ©zonden zullen toch ontdekt worden", en ten slotte
nog: „Gedenk de martelaars".
Verschillende couranten nemen aan het zoogenaam
de „Gevecht om het Gebedenboek" deel en ik ga
thans met tegenzin naar de anders zoo gezellige
„tea'e", want er zijn altijd' wel dames, die zich warm
over de zaak maken. Ik 'houd mij' buiten de zaait,
maar constateer, met leedwezen hoe telken malem,
dat er weer een erger Roomseh tintje in onze kerk
komt en minder lieden ter kerke gaan.
Nu is de Engelschman dol op „compromis", en daar
om heeft men al dadelijk In de 'Synode getracht om
de Evangelischen vast te>' houden door te zeggen: het
wordt slechts eon proef van twee jaan.
Dit heeft echter juist verscheidene tegenstanders
woedend gemaakt, want zeggen die. dat is alleen
maar om stiekum verder to gaan op don ingeslagen
weg en waar men slechts kan. de Roomsche gebrui
ken in te voeren. Het is ongelooflijk, maar er zijn
brutale dominees, die eenvoudig doen alsof zij
Roomseh1 nrioster zijn. Dezulken blijven! dan ook
«terikt cellbatir. inaken van den dienst evenwel een
mis en spelon den biechtvader.
Maar thans is de langverbeide groote dag 20
Febniarl gekornon en zit do Sinode weor te ver-
gadoron. Do oorste stap is goweoat om de zittingen
geheim to houden, publiek on por» worden verwij'
dord on den Synodlston geheimhouding opgelegd'
Sir Wlliliom «elf persman is natuuriljkheelo-
maal niet lngenom enmet dit besluit on zegt. dat dit
bewijst hoe vor de verschillondo richtingon. uit el
kander staan. Etafin, we xullon mooton afwachten wat
de Synode zal beslissen. Do verdooldhoidi is echter
gezaaid.
Terwijl zoo de Ehgelscho Staatskerk quasi Protes
tant blijft, maar in verdeeldheid verzwakt langzaam
maar zeker naar Rome toestuurt, wordt daar in de
Eeuwige Stad dag on dag gewerkt om propaganda
voor de Eenig-Zaliginakonde Kerk-te voeren.
De Societa Catholica do Propaganda Fido. met eon
Nederlandschen kardinaal aan hot hoofd, wijkt nooit
oon duimbreed af van het oogmerk: alles voor Rome.
Ieder jaar worden ondair de naar Rome trekkende
Engelschen weer nieuwe bekéerllngon; gemaakt. Sir
William noemde mij juist weer een paar namen van
zeer bekende dames uit oude Britsche geslachten
en meende dat hij gehoord had, dat de grootste be
keerder in Rome een Hbllandsch priester was.
Zoo ziet men, hoe internationaal die Romsche Kerk
is en hoe machtig.
Toen ik in 192 Rom^ bezocht, trof ik het. dat ik
juist tegelijk met twee fanatieke Roomsche Iersche
dames stond voor het standbeeld van ïgnatius Loyola,
den; stichter van de Jesuiten Orde. Terwijl Loyola
met den hlik naar den hemel gericht, de rechter
hand biddend opgeheven, draagt hij onder de 'linker
arm een boek. waarin met gouden letters geschreven
staat: Ad majorem Gloriam constitutiones socdetas
Jesu. Op den grond voor hem wentelt zich met rol
lende oogen en zich uit beestachtige woede in den
duim bijtend, een menschelijk wezen, terwijl slan
gen rondom, zijn armen kronkelen. ïgnatius Loyola
heeft de rechtervoet op dit als een getemde furie
voorgesteld wezen om te bewijzen dat hij dit wezen
overwonnen heeft.
(Bisschoppen dr Engelsch Staatskerk. Holland
sche dominee's. gij had' eens moeten hooren hoe de
Iersche dames zich over dit beeld uitlieten.
Altijd weer moet ik denken:, waarom misbruiken
al die geestelijken van de Protestantsche Kerk toch
zoo de heerlijke vrijheid.van het Protestantsche Ge
loof? Die onvolprezen Vrijheid.
Met de wetenschap hoe eensgezind Rome werkt om
het verdeelde Protestantism te verslaan, sid
der ik. bij de herinnering aan dat beeld in de St.
Pieterskerk te Rome, wantdat door Loyola over
wonnen woedende monster was immers de ten on
der gebrachte
Hervorming!
haar yeeren boa. Ik had wel in de gaten, waarop de
Nephentes in zijn hoekje «til!etjes aan het kauwon
want er hingen hem nog oen paar veeren uit
den mond. Maar ik zei lekker niets.... -
Op een keer heeft onze plant flink straf gehad. Dat
was toen Louise bij het afruimen het busje met
Gayenne-peper vergeten had... De Nephentes vloekte
als een huzaar.... maar gelukkig in bloementaal I
Dit was het'begin van het einde Toen ik op een
keer Ie avonds laat thuis kwam. zag ik dat al die
kaken van de Nephentes-bloesems klapperden. De
stengel zwaaide heen en weer en uit de bloemen steeg
een werkelijk-ondraaglijke dranklucht op. Er was
geen twijfel aan.... de Nephentes was aan den drank
geraakt!
Dat deed de deur dicht. Men zou tenslotte een ka
merplant kunnen dulden, die biefstuk en kaaskorsten
verorberde aan bet vloerkleed knabbelde, maar de
beenen van de kinderen hapte en schoonmoederlijke
veeren boa's verschalkte. Maar een plant dio alcoho
list was. kon ik met het oog op de goede zeden in
inijn gezin niet dulden..-.
Het einde was dat ik haar moest neerschieten^
1). carnivora vleeschetende
MIJNHARDT'S
aw Dóos 30ct
Keelpijrttabletten 30 en60ct
n BIJ APOTW.EN
DE IN BRAND GERAAKTE VRACHTAUTO MET
MUNITIE..
Naar aanleiding van het bericht in het Handels
blad: Een groote ramp voorkomen, heeft de directie
der artillerie-inrichtingen het volgende gemeld:
Het bedoelde bericht zou door zijn onjuistheid on
gemotiveerde ongerustheid kunnen wekken.
De ware toedracht is als volgt:
Een vrachtauto, waarop munitie werd vervoerd,
geraakte door defect aan de benzineleiding in brand.
Dit gebeurde op een afstand van ongeveer 500 M.-
van een buskruitmagazijn en eenige K.M. van de
petroleumhaven.
De hoeveelheid en aard der lading was zoodanig
(en zulks in overeenstemming met de desbetreffende
voorschriften), dat zelfs indien de afstand 2o M.
was geweest, geen gevaar voor het magazijn zou
hebben bestaan. De voorschriften zijn van dien
aard, dat nimmer een ramp als waarop het bericht
doelde zou kunnen ontstaan.
Daar carburatorbranden bij auto's altijd mogelijk
zijn, mogen voor vbrvoer van „springstoffen" en
munitiën alleen auto's worden gebruikt, wanneer*
deze speciaal daarvoor zijn ingericht en waarbij o.a.
een brandlocaliseerend schot tusschen motor en laad
ruimte is aangebracht. Dc gebezigde auto was aldus
ingericht. Gebleken is, dat de specia-le inrichting
goed heeft voldaan, want zij heeft het uitbranden
van de laadruimte van den auto voorkomen.
Een en ander neemt niet weg, dat het personeel,
dat de munitie loste uit den auto, waarvan het voor
gedeelte in brand stond, flink is opgetreden.
EEN ONTSNAPPING.
Dinsdagavond heeft, zoo meldt de „Limb. Koer.",
de bewaker van het huis van bewaring te Maas
tricht, bij zijn ronde de ontdekking gedaan, dat de
inbreker uit Heerlen, die de vorige week te Maas
tricht voor de rechtbank wegens zeventien diefstal
len met inbraak in en nabij Heerlen bijna drie jaar
tezamen tegen zich had hooren eischon, was ont
snapt. De man is gevlucht in geva-ngeniskleeren.
Bij een onderzoek te zijnen huize bleek, dat zijn
vrouw spoorloos was verdwenen.
Naar aanleiding van deze ontsnapping uit het
huis van bewaring te Maastricht meldt men nog
nader:
M. heeft de staven van het celraampje eenigszins
weten te verbuigen. Hij heeft zijn kl9eren in den
tuin van een aan de gevangenis grenzend huis ge
gooid en zijn lichaam gesmeerd met scheerzeep.
Daarna heeft hij zich door de spijlen naar buiten
gewerkt. Hij trok zijn kleeren weer aan cn wist in
de Carnavalsdrulcte naar Heerlen te ontkomen,,
waar hij denzelfdon avond aankwam en zijn echt-
genooto opzocht. De rest van don nacht bracht hij
door in de woning van een van zijn familieleden in
de Huskeskolonie, op eenigen afstand van Heerlen.
Toen evenwel zijn zwager 's morgens van den
nachtdienst op de mijn thuis kwam, weigerde deze
hem verder onderdak te verleonen.
Intusschon was de politie na de ontdekking van de
ontsnapping, die Dinsdagavond om half acht had
plaats gehad, door heel Zuid-Limburg in actie 'om
den inbreker weer te pakken te krijgen.- Eerst tegen
gisteravond 7 uur kreeg do Heorlensche politie er
lucht van, dat hij zich in die plaats ophield. In ver
schillende hulzen word een inval gedaan, echter zon
der resultaat; men kwam alleen te weten dat M. in
eon dezer woningen,had vertoefd. In deze woning
bleef oon rochorcheur achter; do andoren zotten het
onderzoek eldors voort. De achtergebleven recher
cheur wist uit to viaschcn, dat M. zich moest bevin
den in oen niet ver afgelegen woning van G. op don
Sitiardor wog, Hij haalde hulp aan do marechaus
seekazerne en mot oon wachtmeester drong hij hot
aangeduide pand binnen en trof daar M. aan. Deze
werd gearresteerd en naar Maastricht overgebracht.
WINKEL.
De keuring der ingeschrevonen voor de militie-
lichting 1928, uit de gemeenten Nieuwe Niedorp,
Hoogwoud, Oude Niedorp, Winkel, Spanbroek on
Opmeor zal plaats hebben in deze gemeente, op 25
en 26 April a,s.^
In „Voeding en Hygiëne", het populair weekblad,
gewijd aan de Volksgezondheid, lezen wij het volgen
de van de hand van Dr. Van Raalte, Directeur van
den Keuringsdienst van Waren te Amsterdam,
Een onzer lezeressen, leerares aan een der meest
bekende huishoudscholen in ons land, schrijft' ons
d.d. 13 Januari 1927: „Ingesloten knipsel uit „Het
Volk" van 11 Januari U.. doet mij. die ook de bewe
ringen van gebruikers van de melkmachine heb ge
hoord, vragen: Wat moet ik mijn leerlingen van de
huishoudschool, vooral de a.s. leeraressen, hiervan,
vertellen? Zoudt U misschien geneigd zijn, dit on
derwerp in „Voeding en Hygiëne"' te bespreken?"
Wij begrijpen levendig dat het artikel van den heer
H. ter Beek. veearts, lid van de commissie van toe-'
zicht der N.V. „Hofstede Oud-Bussum". in „Het Volk"
dat ook in ons blad is gemeld, de geesten in de war
heeft gebracht.
„Oud Bussum" heeft nl., blijkens dkt artikel
in October 1925 een proef genomen met een Imperia
melkmachine, die als ideaal werd ..aangeprezen,.; in
één stal werden 20 koeien, met deze machine. 20 an
dere met do hand gemolken. De proef, die op 13 Oc
tober werd begonnen, werd op 1 November 1925 ge
staakt. i
De proef viel ongunstig uit. Geconstateerd werd:
1. de melkgift ging belangrijk achteruit, bij som
mige koeien zelfs 3 Kg. per dag.
2. het gemiddelde vetgohalte daalde niet onbelang
rijk en schommelde sterk;
