Alfsitti Nitus- Alratmit- inilimllil Dinsdag 15 Maart 1927. 70ste Jaargang No. 8015, Eerste Blad. )e Ned. Herv. Kerk te Warmenhuizen. Feuilleton. ALS EEN MAN EEN MAN IS Binnenlandsch Nieuws. SCHAGER COURANT. |t blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder- ig en Zaterdag. BIJ inzending tot 'smorgen9 8 uur, './orden Adver- itlën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst. UitgeversN.V. v.h. TRAPMAN 3 Co.. Schagen. POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20. Prijs per 8 maanden f 1.63. Losse nummers 8 cent. ADVERTEN- TlëN van 1 tot 5 regels f 1.10^ iedere regel meer 20 cent (bewijsno. inbegrepen). Groote letters worden naar plaatsruimte berekend. dit nummer bestaat uit twee bladen. In het nabij gelegen Warmenhuizen bezit de Ned. lerv. Gemeente een kerkgebouw, dat tot de mooiste ran de provincie gerekend mag worden. Weinig dorpskerken zijn van binnen zoowel als van de bui enzijde zulke sieraden van het land als deze. En toch, hoe weinig wordt dit rijke pronkstukje op do plaats zelf gewaardeerd! Sinds jaar en dag is er in de laatste eeuw r.an do kerk gelapt en geflikt. Er hebben reparaties plaats "ad, die niet doelmatig waren. Men heeft een ge- !to afgebroken en ook zelfs een poging gedaan het overgebleven gedeelte, dat erg scheef ge it was, weer recht overeind te zetten. [Ben mooie gewelfschildering, het werk nog wel den beroemden Jan.van Schoor!, moest enkele tallen jaren later wegens bouwvalligen staat van kerk, uit het choorgewelf worden verwijderd, 'aftorn, allerlei lotswisselingen heeft het kerkge- ivv moeten doormaken. De Commissie voor de Rijksmonumentenzorg heeft loedelijk begrepen, dat de toestand als hij te nenhuizen was, zóó niet langer kon blijven. In 921 heeft tenminste de architect-teekenaar van het ijksbureau de kerk opgemeten en tevens een kosten- erekening gemaakt, nadat reeds eerder een grondig üderzoek naar den staat van kerk en toren was in- jsteld. Een en ander geschiedde natuurlijk in over- g met het kerkbestuur ter plaatse. Na 1921 werden geen ingrijpende herstellingen meer an het gebouw verricht: men liet den toestand zoo- Is hij was en bepaalde zich voornamelijk tot het her tel van het dak van het gebouw dat in.hooge mate ik was. Voorts werden die tallooze kleine reparaties edaan, welke meestal voor den dag komen wanneer en gebouw in staat van verval verkeert.. Aan groote iparaties was natuurlijk geen denken, daar de fi- anciën zulks niet zouden hebben geduld. Reeds oor het jaarlijks toenemend onderhoud waren de asten gestegen en zoodoende moest voor enkele ja- en een toevlucht worden genomen tot hoofdelijken mslag, om in de gelegenheid te zijn de kerkelijke tfddelen op peil te houden. Nu zijn sedert meer dan zes jaren verloopen en e toestand van de Hervormde Kerk te Warmenhui- i is er niet beter op geworden. Intusschen hopen ptimistisch gestemden misschien nog steeds dat de legeering, voorgelicht door de Monumenten-commis-. ie, het noodige op de begrooting zal brengen om it eigen kas de kerkvoogdij tot restaurcercn in staat b stellen. Maar die hoop zal dan niet licht worden ervuld, omdat ieder jaar aanzienlijke sommen voor ndere zeer belangrijke restauratiewerken in^ ons tnd worden gevorderd. Talrijke, reeds aangevangen Bstauraties verslinden zulke groote. bedragen, dat lechts zelden een nieuwe begonnen wordt. Bovendien olgt het Rijk in zijn wijze van restaureeren tegen- Toordig meer en meer een ander stelsel dan tot dus- erre. Thans zien we n.1. een met Rijkssteun uitgevoerde estauratie meestal op deze manier behandeld: Het lijksbureau voor de Monumentenzorg treedt op als irchitect en het werk wordt dan ter plaatse uitge- door harold bell wright. Voor Nederland bewerkt door C. F. VAN DER HORST. LMaar ik kon niet vergeten/' ziedde hij,, Ik kon niet los kamwpi van de overtuiging* dat e mij toebehoorde, evenals ik voelde dab ik! jou tebohoorde. Ik kon heb gevoel nieb van jnj,i afzet- an, dat een geheimzinnige hoogere wet, dezclf- |e wet die het samentroffen bestuurt van de heeav flke vrije schepselen die op deze heuvelen levenj, - dat diezelfde web ook jou em mij' tot elkander lad gebracht. Em 'zoo, terwijl ik werkte, an Jachtte vergeten, vervolgde ik mijn droom1 als van >tos. Iin idie stemming* heb ik het eerst deze plek eaiem. Ik was op reis door deze streek, om voor 0 maatschappij' plannen van ontginning te ond erzoeken en ik kampeerde op deze zelrde plek. ton avond zag ik alles voor mij1, zooals heil ra dezen avond geworden is Ik plaatste de tent aar en bouwde heb vuur op, ik bond je hangtmat ader den boom len Zat' met (jou in1 de avondb Jheinering...;Maar terwijl ik Zoo droomde, lachte mijzelf uit, 'Want ik kon nieb galoovon dat de woom ooit werkelijkheid Zou worden. Toen ik daar- Ja terug kwam m Presoott, vond ik daar een1 brief van een vriend uit Cleveland, die mij' meldde Jat Larry voor een jaar, of langer naar het bui tenland was vertrokkeh en een anderen.' .brief vam maatschappij die .mij weer naar het Oosten riep J* zoo hield ik in Cleveland stal en Nu weet ik 'Wit droomen soms uitkomen." dwaze jongen," zed.de Helen zacht, je dan denken dat .ik het niet geweten heb? toon je heenging, was ik er zóó zeker van dab je mij' terug Zoudt komen, dat ik geen oegenp gedacht heb dat het anders Zou kunnen wor- i®ft. Ik dacht dat je niet sprak, omdat je voelde wt je te arm wfas, dat je te weinig had aan; te «eden en dat" je eerst op joZelf en1 _op je werk jViltle kunnen wijzen, voordat je rag1 vroeg jo «Wttpfc mSj 'te deelen. -Ik heb' geen oagenlblik! geloofd dat je aan mijn liefde voor jou Zoudt jraimen twijfelen....ik voelde dat je dat moest we- «fc en zoo zie je dat ik óók, al wachtende, jngh' voerd met behulp van een gemeentebouwmeester, een opzichter van landsgebouwen, of een dergelijk amb tenaar. De onderneming gaat dan geheel uit van den betrokkene, b.v. het gemeentebestuur, het polderbe stuur de kerkvoogdij, enz. De betrokkene bezorgt ook zelf de financiering. En voor het geval het dan een belangrijk monument van geschiedenis en kunst geldt, is de kans op een Rijkssteun natuurlijk' niet uitgesloten. Dat de Hervormde Kerk van Warmenhuizen met haar toren inderdaad een belangrijk monument is, aan het behoud'waarvan het Noordekwartier veel is gelegen, wil ik trachten in het kort hierna uiteen te zetten. De kerk, die voor de Hervorming gewijd was aan de H. Urusula en de XI duizend Maagden, moet in oude tijden slechts zeer gering in afmetingen zijn geweest. Die kleine, oude kerk sloot toen aan bij een eenvoudigen toren, waarvan de grondslagen nog te vinden zijn in de onderste lagen steen van den tegen- woordigen toren. Het fundament laat n.1. zien dat de voorganger was opgebouwd uit reuzen-moppen, de be kende groote baksteenen die in onze streken vooral in de 12 en 13de eeuw gebezigd zijn. Hoe laag het dak van het kerkje uit die dagen reikte, is nog te zien aan de moet die men thans in de kerk tegen den torenmuur ziet afgeteekend.. Na een eeuw, of misschien nog langer daarna, bleek de kerk te klein en ik veronderstel dat toen een aan vang is gemaakt met een aanzienlijke uitbreiding. Er bestaat alle reden te vermoeden dat toen (n.1. in het begin van de 15e eeuw) het Choor dat wij thans nog kennen, tegen het onaanzienlijke kerkje werd aangebouwd. Het choor, dat iets hooger ligt dan de kerk zelf, heeft drie traveëen en is gesloten met 5 zijden van een 10-hoek. In 1 en 4 (gerekend van de Noordzijde) ziet men kleine toegangspoortjes, die beiden blijkbaar met een lager gelegen choor rekening houden; het eerste daarvan is dicht gemetseld. Het geheele choor is van ramen voorzien, doch de meesten zijn geheel of halverwege dicht gemetseld, iets wat ook samen hangt met de verhooging van het choor (men denke hier b.v. aan het plaatsen van een altaar). In tal rijke ramen zijn hier de oorspronkelijke raamstijlen nog aanwezig. Niet lang nadat die groote verbouwing heeft plaats gehad, zijn er in de kerk alweer veranderingen in getreden. Nog in dezelfde eeuw (15e eeuw) heeft het dorp Warmenhuizen zich misschien zoodanig uitge breid, dat een nieuwe vergrooting van het gebouw ge- wenscht was gebleken. Of het dorp zoo in bloei was toegenomen door gunstige ligging of door economi sche voordeelen wie zal het zeggen? Wij tasten in het duister." Zeker is in ieder geval, dat er-eeen grootsch en kostbaar plan is uitgevoerd. Als ik 't uit de steenen De coifeïne van de koffie gaat even als de andere alcaloïden in de melk over en kan daarin chemisch aangewezen worden) De zuigeling neemt dus reeds met de moedermelk het zenuwprikkelende alcaloïd, de coffeïne, in zich op en dan verwonderen zich de moeders, wanneer het kind schreeuwt, niet wil sla pen en aan storingen In de stofwisseling lijdt Dr. H. T. Nieolai, Neisse. droomen heb gehad." „Maar me je dam. nieb," (antwoordde hij', als voind liij: het een oogenblik maoilij'k aam. rijn eigen geluk te igoloiovien, begrip je heb dan milat? Larry is zoo'n prachtkerel au jalui waart beiden zoo bevriend en je scheen altijd' veel van hein te houden en met rijn rijkdom kon hij1 je zooveel geven dat ik 'wist ijle naait te kunnen geven....V „Natuurlijk, ik houd veel van Larry, iedereen houdt vain hem. Hij heeft volstrekt niets anders in de wereld te doen dan Ziohzelven1 aangenaam te maken. Stam, ik geloof niet dab hij in zijn heele leven ooit een enkel ding gedaan heeft dab noodig of nuttig, was. Hij had zelfs iemand om hem te helpen aankleeden. Hij is beschaafd pa ontwikkeld en vroolijk en geestig en helder jen goedhartig....hij! heeft in* het kort al do hoeda nigheden idie mlan van een behoorlijk schoothondje verlangen kan en je kunt het niet nalaten van hem te houden, neb als je van een aardig, nutte loos huisdier zJoudt houden." .Stamford lachte, zij had Lawranoe Kmigkt aoo nauwkeurig beschreven. „Die goede, oude Larry," Zeade hij', „wat een kerel zou hij' geworden, zifn, als hijT mieb zoo gevledd en verwend en benijd en bedorven was, en dat' xalles om het.geld van zijn vader. Zijn hart is rechtschapen en als je wat dieper kijkt, is hij van bet echte hout gesneden. Ik geloof dab wij' daarom allen van hem hielden ondanks ziij'n nutte loosheid.." „Ik wou dat je mijn vader gekend had, Stam/" Zeide Helen peinzend, alsof ook zij zich tot- spreken gedwongen voelde door het verlangen dat haar levensgezel meer mocht weten van de dim-» gen die haar dieper leven hadden aangeraakt. ,Da,t wilde ik ook," antwoordde hg\ „Ik ben er Zeker /an dat hij1 een prachtmensoh is geweest." „Hg was mijln ideaal," vervolgde Zij zacht. „Van den tij'd af dat ik een klein meisje was, maalde hij mij tot Zijn vertrouwde. Tot zijn dood Zijin wij altijd samen gewoed. Je weet mijh moedor is gestorven, toen ik nog een klein kind was. Menigmaal nam hij' mif mledo, wanneer hij! zijn patiënten ging beZaeken, ik bleef dan in het rij tuigje zitten dat voor het huis bleef wachten. En op die lange tochten', somfs ver het land in, sprak hij dan met mijl zooals ik geloof, dat niet vele vaders mót hun dochters spreken. En om dat hij, mijtn vader en ook omdat hif een geleerde was en Omdat Wij' zooveel alleen waren, geloofde ik dat hij de verstandigste en de beste man inl de heele wereld was en dat niets van wat hif overblijfsels, die de kerk van thans ons biedt, goed lees, dan meen ik daaruit te moeten opmaken dat men indertijd begonnen is met het restant van het oude kerkje, dus het schip dat nog overeind stond t.usschen het toen nieuwe choor en den toren, weg to breken. Men zette daarna een nieuw schip in het open gekomen Vak. Naast het schip werden aan beide kanten zijbeuken geplaatst. Tusschen schip en zijbeuken verrezen kolommen, eenvoudig van base ment, maar met prachtig bewerkte natuursteenen kapiteelen. Correspondeerend met de kolommen, voor zag men de zijbeuken van sierlijke, slanke kolonet- ten. Misschien werd ook juist in dien tijd ten gevolge van de uitgestrektheid van het gebouw, het choor verhoogd, teneinde naar deze plaats, waar toch de eeredienst geconcentreerd was, speciale aandacht to kunnen trekken. Uit latere prenten is nog op te ma ken, dat bij de kerk ook zelfs nog (vermoedelijk in denzelfden tijd) een dwarspand is aangebouwd, zoo dat hier dus een zeer mooie en belangrijke dorps kerk was ontstaan. De kroon werd op het werk gezet toon een sierlijke hooge toren het kleine bouwsel ver vangen kon en vooral ook toen Jan van SchoorI, die in deze omstreken zoo dikwijls vertoefde, terwijl hij zich bezig hield met de bedijking van de nabijgele gen Zijpe (1551 en volgende jaren), de gewelfschil dering heeft aangebracht. Daar geen schriftelijke gegevens voorhanden zijn over de bouwgeschiedenis van de oude kerk .van Warmenhuizen, meen ik aldus hetgeen wij hier voor onze oogen kunnen zien, eenigszins gedateerd te heb ben. Naar aanleiding hiervan echter nog een opmer king. Dikwijls is de ouderdom van een gebouw te be speuren uit bepaalde verschijnselen van constructie- versiering enz. die dan bij een ander gebouw geda teerd kunnen worden. Of deze regel bij hetgeen mij in deze kerk trof, opgaat, durf ik niet te beslissen, maar 'n typisch feit is, dat de kerk van W. 'n over eenkomst vertoont met die van het dorp Haringhui zen. Die overeenkomst moet in vroeger dagen nog veel grooter zijn geweest Hetgeen in beide kerken vooral zoo typisch over eenstemde, was de structuur en afwerking van het schip, met de zijbeuken. Zijn heele geschiedende leert Wanmenhuizen's keerk.- gelbouw zelf ons niet. Maar er bestaan oude prenten die bij het onderzoek in die richting behulpzaam' 'kun nen zijn. Daaruit blijkt dan ook. zooaüs ilk! reeds op merkte. dlat de kerk vroeger nog 'n transept rijk was en voorts diat '(verbonden aan de 2e travee uit het WO aan die Z.zijde een partaai was opgetrokken en dat er meerdere dalken waren. Bovendien stond, daar. waar het hooge kruilsdlak bijeenkwam een dakruiter. Een gekleurde prent van Warmenhuizen. gezien van de herberg ..die Moriaan" dfoor B. Bulthuis (1794; aan wezig. in idie prentverzameling op hot Alkmaarsche gemeente-archief) laat den dakruiter nog zien en ook, d'e Zuideirzijbeuk. Ibesttomdi toentertijd1 blijkbaar nog. Spoedig 'diaaraa is het waarschijnlijk! aan de bouwvalligheid en aap: ide hooge onderhoudskosten te wijten geweest, dat portaal, dwarspand, dakruiter en Noorden-zijbeuk aügebrofcen zijn en dat het mooie gebouw daarmee jammerlijk verminkt i6 geworden. Tenslote nog enJktele bijzonderheden over den te- genwoordigen toestand van do kerk. De muren zijn oip verschillende punten verzakt, zoo'dlat breede scheuren, die dwars door het metsel werk lOopen zichtbaar zijn. varieerend in. lengte. 1). De Noordel. zijmuur helt aanmerkelijk in N. rich ting en de choormuren hellen in tegengestelde rich ting. Ook de kolommen hebben neiging tot hellen, vooral de Nd. zij. die bovendien over de geheele linie een enmstigen knik vert.o-ont op de hoogte van die ka piteelen. 'n toestand, die natuurlijk verergerd wordt door het fedt. dat er kolommen1 zijn die een gedeelte van den voet missen. zaide pcf deed,, verkeerd kon rijh. Em zoo was mijn ideaal mam, ide man aam wtöni ik migZulve kon gievem, de soort van den 'mam diien mijn vadem het allerhoogste plaatste, een mam zooals jij', Stam. Bjijna dan laatsten keer dat mijn' vadetrt en ik samen spraken, teri.de hjji tot mtf: „Het zal ïiu niet lang" duren en de mannen koimen je asoq» ken ien ier aal om mam je kopren vdagjeju zijinj lo ven met hom' te deelen. BoWaar je ideaal mami veilig! in ,het diepste van je hart, en' bedenk dat, onverschillig wat oem Inam je moge aanbieden van S"kdom of maatschappelijkón rang, ials hji je eaal mieb is, als je hem niet kunt eerbiedagjeni en bewonderen om zijn mannelijk karakter, zeg dam neen, land, wat er aak gebeuren mag....(Maar wanneer je ideaal man komt, die mam die jo aan bied iem bewondering afdwingt voor d'e kracht van ziij'n karakter, de man djien je gedwongen bent lief te hebben, neem hem tob je levensgezel, om het even hoe licht zijin beurs ook -is en hoe be scheiden Zyn rang in de wereld ook mag zifn/4 Zoodra ik je Werkelijk leerde kennen, gaf ik er mij rokensohap van, wat "je voor mij waart....Maar ik wefnsohte toch dat mijln vader lang genoeg had mogen leven iom' je te kennen./ 2aj" bleven staren maar het dansende kampvuur en_ Wisten dat Zij 5m hun liefde die hoogere efenj- heid gevonden hadden, die geen gesproken woord van noodo heeft. Toen Zeide Stamford;„Als ik denk, da/t wijl dachten twee jaar en nog langer te moeten wach ten, en dank Zij een> 'dbode aanstelling, zyh Wit nu hier in weinig minder dan een jaarl" „Neen, niet dank Zij je aanstelling.'*' ant woordde Helen geestig, „dank Zij heb verstand en de kracht en het karakter van roijn man." Twee van: do drie weken waren voorbij gegaan vain het verlof dab dón ingenieur was toegestaan, toen mevrouw Manhlng een Zekeren avond haar man mededeelde, dab hij', als de verzorger van de huishouding eenige leeftocht had te verschaffen voor het avondmaal. „Em wat verlangt Hare Majesteit vam, Keuken- land?" vroeg hif. „Misschien wildbraad r' Zij1 schudde haar hoofd vastbesloten. „Je zoudt te ver moeten Weggaan en te lang moeten weg blijven." „Maar je Zoudt natuurlijk met mij*1 meegaan./ Wederom schudde Zij haar hoofd. "„Ik heb iets anders te 'doen. Ik kam n|iet altijd mot je meet/ gaan', als jij er op Wittrefet. Gav niet te ver weg, blijf bdmnem het bereik van mijn stem en breng mij wat van die smakelijke kwartels die wij vóór eetn paar dagen gehad hebben." Nóoidlottig to voor (het gebouw de uiterat slechte staat van de trekJhalken. waardoor het verband' tucr schen de inuren verdwijnt. (De druk van het zware daik verergert, diezen toestand nog. Iiu dit opricht vertoont d'e kerk jutot djezelfd'o verschijnselen ala de kerk vam Ot'erieek voor haar 'afbraak. Betreffende1 dit laatste dient nog. opgemerkt, dat nagenoeg alle trekbal'ken in de kerk van Waimenn huizen langs de muren afgerot zijn. Ook de sleutel stukken ondOr do trekbalken em die in den N. zijbeuk hebben dlit gebrek» De muurstijlen zijn bijha zonder uiteomderdngi aam dien muurkant volkomen vertpulr verdl. Zaj: zijn op verscihMendle plekken ter voorko ming vam het afvallen van houtresten met schroten omtingeldL Doordat die schroten op bedriegelijke wijze gieverfdi zijn in de kleur van den stijl v.ait de slechte toestand niet gemakkelijk opl De evenzeer bouwvallige Nd. zijbeuk' -vindt die oo*H zaak van zijn gebrek, blinmen, hoofdzakelijk im het verbroken verband in d'e kolonetten en buiten in het fedt. dat vele contreforten door zettingen en scheu ringen geen dienst meer verrichten. Imqngeveer ge lijke mate geldt dit voor 'fc choor. dat van.' binnen een iware ruime is. Die toetetand vam den toren is in verhouding tot dien vande kerk niet slecht te noemen. Groote schade ondervindt 't muurwerk echter, vam de küdancfp. Hoe verderfelijk deze fraaie plant kan werken, bleek wel' bijl de thans afgebroken kerk vam1 Oterleek. Er zou over den toestand nog meer te vertellen rijn -Dat do mogelijkheid van afbraak van zoo'n mooi gebouw, als dit niet denkbeeldig is, bewijlst wel do silooping van do mooie toren en kerk van Harenkar- sipell Laten wij: hopen, dat hetzij het kerkbestuur tor plaatse, hetzij een commissie van gel angstellenden uit de gemeente Warmenhuizen er den stoot toe wil geven, om zoo mogelijk mat steun van particulieren1, vereenagingm (naburige kerken), gemeente, provin cie en rijk de nooidlige fondsen tot herstel van hun plaatselijk monument bijeen te verzamelen. Moge dam het oud;e bouwwerk onder R'ijkstoericht zoo goed mogelijk gerestaureerd worden op dat het als monu ment in stand1 zal blijven. Mn 7. HELONJK. Alkimiaan, .11 Maart 1927. 1). Vooral in den Wi gevel vam den Nld'. zijbeuk, hunne oorsprong vindend in het ondoelmatig aan brengen van, ramen dm de cathechisatie-kam er en het onrutot dichten vam een gat dn het daaronder gele gen berghok. WARMENHUIZEN. Zaterdagavond is alhier da moelmolen, eigtenaar de heer De Wlit, tot den grond toe afgebrand. ZUIDSCHARWOUDE. Mej. J. Groenveld, alhier, telefoniste bij het Rijks telegraaf- en telefoonkantoor te Broek op Langendijk, wordt met ingang van 1 April overgeplaatst naar IJmuiden. ZUIDSCHARWOUDE. De paardenslagerij „De Toekomst" van den heer C. Bruin, is thans in eigendom overgegaan aan den heer Beemsterhoer te Alkmaar. OUDE NIEDORP. In de gehouden vergadering van het bestuur van de Protestantsche Kiesvereeniging alhier, is tot Voor zitter verkozen de heer I. J. Schroevers en tot Vice- Voorzitter de heer H. Fijma. Besloten werd dezer da gen een circulaire aan - de ingezetenen rond te zenden cn de vergadering der kiezers ta bepalen op Donder dag 24 Maart a,a. Zij Sana hem kt heb kreupelhout verdwenen ga giLag* toon aan haar Werk in heb kamp. Züj' hoor aa het weweor ofeaam en glimlachte, terwijl rij hum in haar verbeelding voior rioh zag op dief jacht voor hun avondmaal, alsof rij twee natuurkinderen waren, in plaats van twqe beschaafde "leden vam oen veredeld ras....Toon gjing zij naar de bron om water te holen, om hem een koeloa dronk te g&- vön'j als hij terug kwam. Zij1 was halverwege Wö do bron' on liep Zacht te neuriën, toen een geluid van den lagen heun velrug bij heb kamp haar aandacht trok^Zif bleef staan om te trien en te luisteren. Het gezauig bestierf op haar lippen. Het kon Stamford niet rijn, die daar tefoi nalas tig en uit die richting kwam. Jtn hettziolfdo oogen'bJik dab zij! dit bedacht, hoorde rij1- bet geweer ophieuw afgaan, nu eeln Weinig yerdetr bp het enige dal beneden höt kamp én tegelijkertijd *wctrd het gedruisch op den hen* velrug luider, alsof een zwaar dier tioh een weg baainde door het kreupolbaseh. ^En toen plotseling terwijl 'Zij 'daar stond in angstige besluiteLooshedid^ kwam' daar een stier mét lange horens en woeste oogetn, de steile hellinig hF, aanrennen naar heb kamp. Zwak en hulpeloos van ontzetting, kon Helen niet roepen en niet vluchten, maar stond rif daar vastgenageld door het gevaar dat haar dreigde, Zelfs toiet in staa/t haar oogen' a/f tel wenden vam het monster, d'alt de rustige ofZondering Zoo araun Welijks kwam verstoren;. Achter detn stier Zag rif een •ruiter, eveftt doiu Zinnig im rijn voorkomen en in rip* volle vaart als •het dier dat hg achtervolgde. Eigenaardig, even als in een droom,,, rij .Zag den nek en dö schouders van hef paard' druipende van het Zweet, Zooals het daar met liggenide ooren en wijd operu-j gesperde neusgaten, al zijn zenuwen spanden in een poging om rite berijder enkele voeten dichter bg den vluchteling te brengen. Zij* Zag duidelijk de lederen beenstukken, het verkleurde blauwe buis, den breèden hoed van den' ruiter,, en dat hg in dezelfde hand als dien teugel hef touw vain de laZzo vasthield 'en in Zijln e rechterhand: de half geopende lus.. De teugels hingen slap, als Kou hg! hot paard aan richzelf overlaten. Hg nam den' stcfllen s orong naar beneden Zander een oogenblik te aarzelen-, on met hetzelfde gora'ak en zelfver-» trouwen, alsof rij" iop den beganen' gtrond waren geweest. Wordt' vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1927 | | pagina 1