Allllttl NitllS-
Moderne Foto's
Onder voortdurende contrdte
Eerste Blad.
Arpad Moldovan,
Nieuwe Kiedorp. - Filiaal Noordscharwoude.
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
Feuilleton.
Papieren Rozen
"WSSiW a—
VERPAKTE LEVENSMIDDELEN
Donderdag 14 April 1927.
SCHAKER
70ste Jaargang No. 8033.
COURANT.
Ült blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver-
tentiön nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
UilgeversN.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen.
POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20.
Prijs per 3 maandenf 1.65. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN-
TïëN van 1 tot 5 regels f i.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno.
inbegrepen). Grooto letters worden naar plaatsruimte berekend.
DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN.
in eenvoudige tot meest artistieke
uitvoering.
Specialiteit in Vergrootingen
en Reproducties.
Opnamen ooit aan hui».
FOTOGRAFISCH ATELIER
■Zitting van Dinsdag 12 April,
POSTWISSELVERVALSCH3NG.
Wordt voortgezet de zaak tegen Gr. P i. Ik, ter
zake van bet vervalschen van een postwissel in dien
zin, dat ze een postwissel van een buurvrouw zich
wederrechtelijk had toegeëigend en na met diens
naam te hébben onderteekend, het bedrag, groot f 7J30
te hebben geïnd. De zaak was indertijd, omdat ver
dachte hardnekkig bleef ontkennen, voor nader on
derzoek uitgesteld. Dit onderzoek, uitgevoerd' door
een schriftgeleerde en gevolgd door een chemisch on
derzoek, om uit te maken, of de inkt, waarmee was
onderteekend, dezelfde was, als die, welke verdachte
pleegt te gebruiken, heeft tot de conclusie geleid, dat
verdachte inderdaad de valschheid in geschrifte ge
pleegd heeft. Desondanks blijft zij hardnekkig ont
kennen, maar de 0. v. J. thans aan het woord ko
mende, acht het haar ten laste gelegde volkomen be
wezen en vraagt, daarbij dn aanmerking nemende,
dat verdachte nooit iets ten harer nadeele heeft mis
dreven, een ge'ldhdete van f 100 subs. 2 maanden
hechtenis.
Nadat haar verdediger, Mr. van Loockeren Cam
pagne, voor een lichtere straf had gepleit, wordt het
onderzoek in deze zaak gesloten en de uitspraak
op heden over 14 dagen bepaald,
KERKE BUURT CONTRA DEN HOOFDONDER
WIJZER.
Volgen thans een drietal beklaagden, Bart. v. D., J.
Sp. en P. K., wonende te Kerkebuurt, gemeente Ha
renkarspel, terzake van. mishandeling van, den hoofd
onderwijzer Immens aldaar,
Aa* v. D. wordt ten laste gelegd^ dat hij1 I. zou
hebben geschopt, terwijl Sp. en K. geslagen en met
de klomp gegooid zouden hebben.
Als eerste getuige,wordt gehoord de hoofdonderwij
zer Immen9, die verklaarde dat het in den avond
van den derden Maart was, dat hij bezig was avond-
De roman van een Circusmeisje
uit het Engelsoh van
RYBY M. AYRES.
Vertaald door J. VAN DER SLUYS.
g (Nadruk verboden.)
Daarop kwam het dier kwispelstaartend naaf
ur?1' ivüSi R°dmiok streek hem met een afwezigen
hefkozond over den kop, hij hield van dieren
en dat sqhenen zij te merken. Soott itond naast
nv nachtjes van vreugde. Do jonge
Briton trok rijn. schoenen uit en hing zijn overjas
op, hij duwde zyn koude natte neus tegen de
j A yap döfflï jengien baas, als om diens aan
dacht te trekken.
tra? °PliöP- kwam de hond
fSÏ .e.ef-lT °tP" onderste treden van do
^5®^ em met m «w*»»»33»8
fioderiok keek naar hot dier.
Tfesrm1' Soott., Do aan.
hankobjkheia van het boeat g-aj hem oen vreemd
STÏihT Hü had rioT
Ti meor te bebbo"
f" de hm» een levensgroot portret
van zyn vader, het was kort geledere daar opgei-
lüst .,stak haar gS
JLS!andf™ portretten
at. Rioderick bleef kstaam. Hir Echtte d«n kan-
SC SSE
lachen. Hij had
n l <J,ood* wat hy de laatste
paar uron gedaan had en hij was blij blij, dat
les te geven, toen hij op een gegeven oogenblik ge
stommel hoorde. Naar buiten gaande, om te zien
wat er aan de hand was, zou hij zijn overvallen. Hij
kwam tegenover verdachte Sp. te staan, die hem,
ofschoon hij het niet gezien heeft, een klap op zijn
arm moet hebben gegeven. Den volgenden dag had
hij tenminste pijn in dien arm. Hij is toen gevlucht
tot voor de woning van Bommer, maar werd ach
tervolgd door K., die hem met de klomp gegooid had.
Verdachte v. D. was daar naar buiten gekomen en
had hem een schop in den rug gegeven. Dit wordt
door v. D. erkend.
De beide eerst verdachten ontkennen echter.
De heer Sp. geeft het volgende beeld van het ge
beurde. Op den bewusten dag was zijn zoontje met
nog drie andere jongens, waronder ook het zoontje
van den heer Kieft, door den hoofddnderwijzer ge
slagen geworden. Ofschoon de jongens niet geheel
en al zonder schuld waren,betgeen verdachte vol
mondig erkent, zou de hoofdonderwijzer toch wel
Wat al to streng zijn opgetreden en zou dit niet bij
één keer zijn gebleven. Verdachte had derhalve het
plan opgevat om den hoof onderwijzer daar eens over
te spreken. Met Kieft en do beide jongens zou hij er
dien avond heen gaan. Oj) weg daarheen, zag hij, dat
zijn zoontje door den heer Immens was beetgepakt.
Hij was toen tusschenbeide gesprongen en had den
heer Immens gedreigd hem tg slaan. Hij was daar
toe echter niet in de gelegenheid gekomen, ofschoon
hij verklaart er op dat moment veel zin in gehad
te hebben. De heer Immens was daarop gevlucht.
De president wijs verdachte er op, dat hij met deze
daad geenszins in het belang van de jeugd heeft ge
handeld.
K. zegt bij het heele voorval tegenwoordig te zijn ge
weest, maar ontkent met de klomp te hebben ge
gooid. Evenmin had hij1 gezien, dat verdachte Sp.
geslagen had. Eir waren op dat oogenblik veel men-
schen op de been en het was donker, zoodat het
moeilijk was, iets te onderscheiden.
•Verdachte v. D. vertelt, hoe de hoofdonderwijzer
een allesbehalve geziene persoonlijkheid op Kerke
buurt is, die bekend sttaat, dat 'hij1 de ikindëren af
beult. Op dien dag had hij, 's middags thuisgekomen,
daar een jongen aangetroffen familie van zijn
vrouw -—die eerst door den meester geschopt en
later in den gang was geslagen, dat hij: er dagen
daarna nog hinder van had. De jongen was daaren
boven nog iemand, wiens geestvermogens ook nog
•gekrenkt waren.
De President vraagt of verdachte dat van dat
slaan allemaal gelooft, hetgeen deze bevestigend be
antwoordt.
's Avonds, vervolgt verdachte) had! bijl gezien, hoe
de heer Immens werd nagezeten. Hij' was toen in
zijn drift naar buiten gestoven en had den heer Im
mens een schop te geven. Hij zegt echter zeer wel te
voelen, dat het misschien niet goed van hem was, en
het is ook geenszins zijn plan om in den vervolge
dcri heer Immens altijd te ontwijken.
Getuige Immens verklaart nog, dat feet niet zoo
zeer haat is, die de monschen op Kerkebuurt tegen
hem koesteren. Het is misschien, dat de menschen
niet kunnen verdragen, dat hij niet dn alle opzichten
de voetsporen van zijn voorganger, den heer Blad,
drukt, Getuige erkent, dat hij vroeger misschien
hij in staat geweest was, eern flinken Map tegen
don familietrots to geven. Hij had .hot gevoel, dat
zij het allen wisten, 'die lange statige» rij van voor
vaderen, die nu op hem, den laats ten van hun: ge
slacht, neerzagen, met grimmige afkeuring. Weer
lachte hij onverschillig, toen hij den kandelaar
'liet zakken- hij blies het kleine vlammetje uit en
ging in hot donker verder naar boven.
Blimt, de fltijfdeftige huisknecht, bracht de kof
fie binnen en trok zach naar heb buffet terug,
met een sphinxaohtigo uitdrukking in de oogen.
Rorick had don heel en nacht geen oog dicht
gedaan, zijn hoofd barstte, hij' had het gevoel als
een man, die op een mooie lentemorgen gewekt
wordt dooi- gouden zonnestralen, die op zijn ge
zicht schijnen en tot het besef komt, dat heb de
dag van zijn executie is.
Hij dronk zijn kop koffie in' één teug leeg
en keek .naar Blunt.
Deze zag liet raam uit met een eigenaardige
waakzame uitdrukking op zlijn gewoonlijk strak
gezioht.
Wat Sta je daar zoo te koekeloeren,vroeg
Roderick geïrriteerd.
Blunt kwatm naderbij. In Zijn toon klonk belee-
digde waardigheid.
Sinds vanmorgen vroeg sTuipfc er een man om
het huis rond, Mr. Rorick., Ik heb hem nu' al
eenmaal weggejaagd, maar ik zie hem nu, juint
weer door derf heg gluren. Zijn manier van kyV
ken staat mij' friet aan, Mr Rorick.
Zeker een bedelaar.
Neen, dat denk ik niet mijnheer. Ik geloof
met dat hij' een van die gewone bedelaars is. die
meestal hier voorbijkomen. Hij is gebrekkig, Mr.
Roriok.
GrobrcMdgRibrick schrok, hij stond op
en tuurde naar. buiten. Ik aio hem niet. Aan
welken kant van het hek was hij?
Hij is nu weg. Mr. Rcxrie. Ik geloof, dat
hn zag. dat ik maar hem keek. Hij is den weg
Stuur Scobt <op hem af, als hij ,'weer komt,
De' wil niet, dat h:er lamdloopers rondsluipen. En
laat den wagen voorkomen. Blunt, ik ga naar
Londen.
Ia, mijnheer Blunt keek eerdgisSins be
zorgd naar rijn jongen meestor.
staat KEG's Zelfrijzend Bak
meel bovenaan. Dagelijks wordt het door
ons gekeurd, opdat er niet één klacht komt
over dit prima artikel.
Nu de feestdagen weer in 't zicht zijn, wil
ook de huisvrouw iets heel fijns maken, hetzij
cake of oliebollen; en om dit tedoen^bestelt
ze bij den winkelier:
KEG's ZELFRIJZEND BAKMEEL,
want dan worden de hulsgenooten op
zeer tijns getracteerd. Iets
Een,pak kost.slechts^23_cent.
KEG
wel eens te hardhandig is opgetrdhen, doch sedert hij
heeft ingezien, dat hij daarmede niets bereikte, is hij,
van dat systeem al heel spoedig afgestapt.
Nadat nog de onderwijzer Bos en de getuige Bom
mer gehoord' zijn, en de president er nogmaals op
heeft gewezen, dat hier door de ouders met heel
weinig tact is opgetreden, komt de O. v. J. aan het
word. Deze wijst er verdachtenop, dat zij' bezig zljii
het gezag van dón hoofdonderwijzer te ondermijnen,
on dat ze nu niet moeten denken, dat ze hiermede
de belangen van hun kinderen dienen, integendeel,
zelfs zeer groote schade veroorzaken. Ten aanzien
van de strafbepaling, moet hij' op grond van onvol
doende bewijs de beide verdachten K. en Sp. vrij
spreken. Verdachte v. D. mpet hij: echter, ofschoon
deze een alleszins sympathieke houding tijdens de
behandeling heeft aangenomen, op grond van diens
eigen bekentenis veroordeelen. Hij! zal zicb echter tot
een lichte straf bepalen en vraagt f 15 boete of 15 da
gen hechtenis.
Zult U zult U vanavond nog terug- rijft,
Mr. RarieP
.Zeker.
Blunt verliet die kamer met groote waardigheid.
Rorie liep opnieuw naar heb raam en ging" nu
zoo staan, achter de lange gordijnen, dat hij van
den weg af niet te zien was. Hij stak 'zijn hoofd
iets naar voren, zijn oogen zochten den verwaaiden
tuin af, maar ofschoon hij een paar minuten ge
duldig wachtte, vam den gebrekkige was niets
moer te bespeuren.
Maar toen hij een half uur later in.' do auto hot
groote hek uitreed, keken twee kwaadaardige oogen
uit de dichte haag naar hem en twee groote han
den balden zich tot vuisten. De gebrekkige zond
'hem een vloek achterna op rijn weg naar Londen.
V.
In die schemerige stilte van do kleine dorpskerk
werden een mam on oen vrouw in het? huwelijk
verbonden
Buiteuf .joeg de wind de dorre bladeren over
de graven van het oude kerkhof, een .trieste 'ro-
'gen kletterde neer.
De langzame stem van den geestelijke klocnk
eentonig dcor de kleine kerk als een stem in een
droom. Rorie luisterde ernaar met een onwezen
lijk gevoel; hij kon zich nauwelijks realisoeren, dat
heb geen droom was; do omgeving, de verlogen
stem v^m^hob meisje naast hem, haar bevende vin
gers in zijn hand, heb .moest een droom sJjjin, waart-
uit hij spoedig zou ontwaken om zichzelf terug te
vanden in zijn weelderige kamers in Izuiden.
Pas toen hij rijn naam teekende in een oud, muf
register, scheen hü met een rilling te ontwaken
en keek in do bijna verschrikte oogen van heb
mni.sj>o, dat nu rijn vrouw was. Zijn vrouw. De
jonge Bribom voelde al het bloed uit zijn gericht
wegtrekken. Machinaal stak hij de hnnjd uit on
zocht steun bij de tafel.
De oude geestelijke feliciteerde hem. Rorie kroeg
het gevoel, aïrf h\j moest lachen, hij' voelde' de
lach in rijft keinl. opkomen. Dian keoïc hij weer in
de O ogen van het meisje tegenover hein. Br was
ids tragisch in die oogen. Do jonge Briton stapte
impulsief vooruit., Hij logde een hand .oto elk vam
haar teere schouders. Hij bukte zich en kuste ver
legen haar zachte wangen. Hij probeerde te spro
ken, maar hij kon geen woord uitbrengen en plot-
ONtDEB DEi S CHELPENVTSSCHEIRSL
Die beide schelpenvisschers Corh. en Leendert &1, V
der en zoon, wonende te Egmond aam Zee, staan op
alles behalve beste voet imet de overige scbelpen-
visschers. Op een morgen van den 7den Februari,
toen hun collega, de 26-jarige Louw Genet, stond
te. schelpenvisachen, kwaan eensklaps Corn. I&
op hem af. De vorige avond hadden ze ruzie gehad,
die niet bepaald in het voordeel van verdachte was
afgeloopen. Deze was daar nog zoo gebelgd over, dat
hij Genet tegen den grond gooide^ of eigenlijk, in
zee deed' vallen. Hij is toen boven op hem gaan
zitten, waarna zijn zoon die inmiddels naderbij1 waS
gekomen, het slachtoffer, dat geheel onde® water lag,
een trap in het gezicht gaf.
De president brengt hun het laffe va* hu* daad
onder het oog, maar beide verdachten ontkennen,
dat zij hum collega zoo mishandeld hadden als in de
dagvaarding stond. Een tweetal getuigen verklaart
Heling- wauan rij buiten de kerk.
Nu ben je mijn vrouw, zei Roderick-
Er was iets als ontsteltenis in rijn stem', hü nam
rijft .hoed af en liet den vochtigen wind over rij*
gloeiend voorhoofd strijken.
Ja Het wcord kwam fluisterend over haar
lippen. Haar armen hingen lusteloos langs haar
lichaam, terwijl rij hem' met verschrikte oogen aan
keek.
Spijt heit je? vroeg zij hem langzaam.
Eon golf vam medelijden sloeg in den jongen
Briton omhoog, hij dwong zich tot een laoh.
Wat een vraag. Natuurlijk niet! Wü zullen
heel, heel gelukkig zijn em een mooien tijd tege
moet gaan. Br is voor alles gezorgd, de boot ver
trekt morgenmiddag. Je hebt toch niet» vergeten
van wat. ik je gezegd heb?
Noem, zèi zij verlegen.
Zij wandelden liet smalle pad af naar het hekje,
waar Rorie'a auto stond. Eon speciale vergunning,
oem aardig honorarium aam den geestelijke die
niet nieuwsgierig- was ©en rib met. een groen
ten <omwe$' naar oem a%elcgem dorpje, waar nie
mand Rorie kende en hun vreemd huwelijk was
rol trokken.
Er werd iets wakker in den jongen Briton. De
vreemde gevoelloosheid viel vam hom af, rijm her
sens, die de laatste drie dagen verdoofd schenen,
kwamen weer im actie, heft was alsof hij rijm her
innering terugkroeg en weer vooruit kon zien *aar
de jaren, die vóór hom lagen, en hü was bang
bang:„.
Hm wikkelde Rosalie warm im de bontjas, hü
zag hoe rij beefde, toen Zijn hand onopzettelijk
do ha.ro raokbo on opnieuw kwam er wroeging
over hem.
Wees toch niet bang voor mjf zei hij
onhandig. Ik zal heel lief voor je rijft» em- ie
heel gelukkig maken
Wat khmk dat- nuchter. Wat heel anders dam de
>h artetoohtelijlco woorden., die zoo gemakkelijk over
rijn lippen wa.reni gekomen op den avomd dat hSJ
a-fischeaa had gen,omen van Liliam Fane. HÜ1 kreeg
oen afschuw van zichzelf. Hü durfde rijft oogen
met onslnan naar het me'sje naast ham. Zü leg
den deri tem grit zwijgend af. Toen Alpefrton
het geziriit kwam, l:ot Rorie den wagen stilstaan.
Wordt vervolgd.
