Alltlltl Nitiws-
BRIEVEN OVER ENGELAND.
WitteSter
KEG KOFFIE
NEELS'
Heeren- en' Jongenskleeding.
Eerste Blad.
Kledingmagazijnen Helder.
W&" Onze prijzen zijn 20 goedkooper.
Feuilleton.
Papieren Rozen
Pruimtabak
Zaterdag 30 April 1927.
SCHAEER
70ste Jaargang No. 8041.
COURANT.
Dit blad verschijnt viermaal por week: Dinsdag, Woensdag, Donder-*
dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, './orden Adver-
tentiën nog zooveel mogelijk in het eeretuitlcomend nummer geplaatst.
Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen.
POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20.
Prijs per 3 maanden f 1.65. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN-
TÏÖN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno.
inbegrepen). Grooto letters worden naar plaatsruimte berekend.
DIT NUMMER BESTAAT UIT VIJF BLADEN.
Grootste keuze In
Wij sturen zichtzending ter vergelijking
van prijs en kwaliteit.
Zondags tot 12 uur geopend.
Reiskosten worden vergoed.
23 April 1927.
Wij! kunnen ons het leven niet meer voorstellen,
ponder al de duizetnidctn kleine gemakken dia- ana
bestaan zooveel eenvoudiger en lichter maken. Het
meerendeel er van nemien wi} aan. als dingen, die er
behooren te zijn. We zijn er. om zoo te zeggen,
mee geboren. „Waar zijn de lucifers dan toch?"
zeggen we ongeduldig, en we maken ons boos. om
dat we naar de keuken moeten loopen, als we onze
sigaar willen aansteken. Wat moesten onze voor-
vaderén doen. als ze hun kampvuur wilden ontste
ken? Daar was iets meer voor noodig. dan een wan
deling naar de keuken.
Er zijn evenwel ook nog verscheidene onder de
nieuwere gemakken, die ons. oudere menschen nog
altijd treffen, door het vernuftige van huni vinding.
De stofzuigmachine. de motorgrasmaaier, zelfs de
,,ioudeirw©tsoJie7 fiets af en toe. Ik heranner *!mie
den tijd, toen in ons dorp niemand een fiets haa
ein «de verschoning' van «den stoomwagen van Baokx
een gebeurtenis was, waar we dagen over spraken.
Het is nog Piet zoo heiel lang geleden, een jaar
of Zeven, aeht jmisséhien; dat ik voor die eerste
maal een eleofcrisch keteltje Zag aansluiten1 op een
stopoontact.. In dien tijd had ik geen1 enkel stop
contact in het huis, dat wij bewoonden. Neen, er
was heelemjaal geen eleotrische leiding aanwezig.
Tegenwoordig Zijin wij ,al niet meer tevreden1, wan
neer er geen stopcontact aanwezig is in elke *kar
nier, de slaapkamer niet te vergeten. Ja, in som
mige kamers moeten er twee zijn, één met te ver
van de piano, een ander dicht bij het buffet.
Wie gebruikt er nog een gewone pen? OnZe
grootvaders versneden met grootje vaardigheid hun
ganzepennen. Onze vaders waren in de Wolken
met de stalen pen, die dat onophoudelijke versnij
den overbodig maakten. Wat een tijdsbesparing i
Wij gunnen ons zelfs den tijd niet om in 'te doopen.
De meeste jongens, die naar de H.B.S. gaan, ver
heugen zich in het bezat van** een vulpen.
De roman van een Circusmeisje
uit het Engelsch van
RYBT M. AYRES.
Vertaald door J. VAN DER SLUYS.
(Nadruk verboden.)
Onze gast gaat vanmiddag met me mee Waar
Redmund, verbelde de dokter. Hijl beweert dat
hij een of ander geheim moet opgraven. Wat is
het Teddy... Een vermiste erfgenaam pf een ge
heim huwelijk?
De oude Fergerson lachte. Je romantische
fantasie speelt je parten, het is maar om een paar
dóódsimpele informaties to doen.
Brenda mengde zich met haar zenuwachtig hooge
stem in het gesprok
Eustaoe is daar in Bedmund anders niet om
een roman verlegen; hij heeft er daar zelf ,een.
Eon zielig cdrousmeisje dat de vorige week een
ongeluk heeft gehad. Ze schijnt grooteni indruk
op hem gemaakt te hebben, schertste Ze, liif
stuurt haar druiven en port en ander lokkers.
Werkelijk?
.Het gezicht van den. ouden Fergerson verried
hlet in het minst bijzoondero belangstelling, maar
zijn. vingers sloten zich iets vaster om zijn wijn
glas..
Je wilt toch niet zeggen; dat er in eenl gat als
Bedmund een circus is?
Toch wel,_ tenminste eenmaal in het jaar.
Van mijlenver uit den «omtrek komen de menschen
er heen. Het meisje waarvan Brenda vertelde werk
te aan het trapezium. Ze is er af gevallen. liet
moest niet toegelaten worden; de toeren die zijl deed
schijnen werkelijk levensgevaarlijk te züjtn. Ik was
toevallig in de buurt en Zo heten1" mn roepen'. Het
is een wonder dat &jji het «overleefd heeft, .m'aar
haar rug is leelijk boZoerd. Een van die kermis
gasten, die beweert dat_ hij' haar voogd, is, ver
belde me, dat het meisje een soort goudmijlntje
voor bem« is, hij wilde me ik weet niet wat be
palen als ik haar boter kan maken Ze hebben haar
in het dorp achtergelaten, want het circus moest
natuurlijk verderop. Ik kon haar daar in heb dorp
goed onderdak brengen, bij ecu vrouw/ die wel
verstand heeft van verplegen.
En dat rijln wij1, gewone menschen. Op de kant
toren is het schrijven allang afgeschaft. De mar
ohine doet het vlugger, beter en netter. De ma
chine schrijft en de machine telt. Ze maakt som
men, en vergist zich nooit. ^Wanneer ze een brief
schrijft, maakt Ze een tegeljjknertijd eeti oopie.
De machine speelt piano voor ons, "heel machi
naal en zonder eén enkele fout. Bij' den tandarts
boort ze onze Mezen uit, «en bij! den; kapper knipt
ze ons haar. Wij menschen worden inbussohen hoe
langer hoe gemakzuchtiger. Als er eens iets aan
een van onze machines mankeert, klagen we steen
cm been.
De machines Zouden een veel grooter geluk» voor
do mecosehhedd kunnen Zijn, wanneer wij wijzer wa-
ren. Zij' zouden ons een massa tijd .kunnen bespar
ren, dien wij. tot «ons geluk en welzijn zouden)
kunnen gebruiken. Maar dat doem wij dikwijls
niet.
Daar is bijvoorbeeld de fiets. Een heel nuttige
machine, die «ons in staat stelt in1 oen derde van|
den tijd, dien1 wij anders noodig zouden hébben],
naar heb station1 of naar onS werk tel gaan. Maar
wat doen Wij We gaan in da zomervacantie en
pension. Natuurlijk zoeken wo een mooie plaats
^dt, waar we onze hearlpke vrije weken zullen
doorbrengen'. Apeldoorn misschien, «of Zuidlaren of
Bergen. De fietsen gaan mee, en de fietskaarten
van. den Bioud. Denkt ge, dat we in Apeldoorn
blijven? Wal nee, vandaag zitten we in ArediA-mi bf
Rozendaal, morgen in Loohem, Deventer, het Ud-
delenneer, Nunspeet, overalo Zijn we te vinden,
behalve in Apeldoorn. Als we de nuttige fiets maar
met bij ons hadden gehad, Zouden' we heerlijk uit
gerust van «onZe vacanbie zijn thn T«g«F>Trnrm
De auto is natuurlijk nog veel grooter ramp.
Ik, ken een familie, die besloten heeft dezem zomer
te gaan «en de auto thuis te laten. Ook de
ficte. Ze keert, om uit te rusten, terug tot het
eerste «en meest natuurlijke vervoermiddel, dat den
mensoh is gegeven. Ik geloof niet, dat ze er be
rouw over^ zal hebben.
Ik zei in het begin van mijtal brief, dat wij
mopperen, wanneer wo eens evén
de lucifers niet kunnen' vinden. Ze Zij!n' nog maar
heel jong, die lucifers, maar hebben toch al heel
wat beleefd in haar kort bestaan. Althans in En
geland. De reden hiervan is, dat verschillende Mi
nisters van Fin anciën hun begieeng" oog er cm
hebben laten vallen.
Nu is het weer Mr. Churohilll, die voorstelt de
belasting op de lucifers to verhoogem. Te verhoo-
OVERTREFT ALLE ANDERE
».SMAAK« STEVIGHEID
En is er kans op herstal, vroeg Fergerson
op eem toon die van mot meer, belangstelling ge
tuigde dan van beleefd deelnemen aan een tafël-
gesprek.
Ik kan het nog niet zeggen, er zit niets
geen fut meer in haar. Ze werkt zelf zoo weinig
mee, het is net «of heb haar niets schelen kan' om
beter te worden. Het leek wel alsof ze 'teleurge
steld was toen ik Zei dat ik aalla hoop hadl haar
er door te halen. Ik dcoik dat ze eeoi moeilijk 'lo
ven heeft, dat arm© kind.
Je gaat er vanmiddag heen, he?
Natuurlijk, anwoordde Brenda voor haar man
Eustaoe slaat geen dag over. Ik word vast nog
j aioersok, voegde Ze er lachend aan toe.
Myers keek zijln vrouw met eon blik vol liefde
aan. Dat kun je anders wel laten' hoor. Het
is nog een Mnd, bovendien geloof ik waarachtig
ook nog dat ze getrouwd is.
Getrouwd I riep Brenda «een en al verbazing.
3k dacht dat Ze pas zee tien was.
Wel/neen; achttien. Maar ze had een ring
aan «eem lint om haar hals. Ik zag het toen ik
haar het eerst onderzocht cm het was het eerste
waar ze naar vroeg, teen ze weer bü kennis kwam.
Mi's. Myers was hoogeljjk geïnteresseerd. Ook zij
hoorde dit voor het eerst.
Waarom1 heb j*e me dat niet eerder verteld,'
Eustace?
Ik denk dat ik het vergeten Leb. Ik heh
nog meer patiënten. Hü Zocht m zijn zak.
Zij vroeg me of ik den ring voor haar wilde
bewaren, ze scheen vreesalijk bang voor Sherny,
dat is die man waar ik hot daarnet over had,
hem in handen zou krijgen. Daar heb je hem.
Hij haalde een blauwzijden lint uit zijn porte
feuille, aan het mnd zat een kleine gouden ring.
Hij liet zijn bezit in Fargersotn's hand glijden.
Deze, in lange jaren van tegenover moealjjfce si
tuaties staan, gewoon geraakt om zich- te be-
heers«oh«en liet niets blijken van de emotie waar
mee hu het ringetje aannam. Hij bekeek het glim
lachend.
M'rs. Meyrs stond op en kwaim bij1 hem1. ZSj was
opgewonden en bombardeerde haar man met al
lerlei nerveuze vragen. De dokter scheen zich van
het goval^ weinig aan to trekken en' lunohte rustig
verder, hij had al zooveel vreemde romantische
dingen in zijn praktijk meegemaakt, was al zoo
vaak de vertrouwde geweest van patiënten var
allerlei stand «en leeftijd. Hij Zei 'tegen zijn vrouw
dat hij niet moer wist dan hij1 al verteld had!, 'dat
het meisje hom niets geZcgd had, dat hij dokter
kinderleesboeken
(a prachtband, van Bepr.&Ronri
*n met teekenlngen van Jan Wira,
Eet leesboek Poes 50 Bannen
't Boek van Hens 60
'UCastcelkg 75
2AANDAM
KEG's KOFFIE In prijzen van i
75-65-60-55-50 en 45 ot. per pond.
gen, wel te verstaan, want de belasting Zelf werd
al ingevoerd tijdens dien oorlog, toen veel geslikt/
werd, «dat in gewone tijden een geweldigen tegen
stand veroorzaakt zou hébben. Andere ministère
hadden heb in elk geval vroeger «ondoenlijk gevond
den een luoifersbelasting ingevoerd te krijgen.
Onder anderen Mr. Robert Lowe, de latere Lord
Sherbrooke, die in 1871 voorstelde, om een belasting
•van een halven stuiver te leggen op doosjes met
een inhoud van 100 houten lucifers «of minder, en
een belasting van een stuiver op doosjes met I00r
waslucifers. Hij stelde zich voor op die manier
om 6 a 7 toBliöen gulden jaarlijks uit de zakken
van zijin medeburgers te halen. Ieder doosje zou
voorzien moeten zijln van een zegel. De
Zaken waren al zojpver gevorderd, dat het zegel
zelf al «ontworpen was. Het vertoonde een bran
dende lucifer, met daaromheen de woorden: Ex
luoe lucoüum: uit licht een weinig voordeel. Maar
Minister Lowe zag zich genoodzaakt zijn plan op te
geven.
was en geen rechter van instructie en dus ook
niet verder gevraagd had.
Mrs. Myers liet den kleinen ring aan haar
eigen vinger glijden. Hij was zoo klein dat hij
bij haar niet verder kwam «dan1 heb eerste vingerlid
Misschien is het heelemaal geen trouwring;
of misschien is het «die van haar moeder, denk je
ook Iniet Fergerson?
Dat is best mogelijk, Zed de advocaat on
verschillig.
De dokten «dronk Zjjn glas leeg en keek op zijln
horloge.
Ik wil je iet .ha,as ten, zei hij, tegen .Zijn
vriend, Maar ik héb heb buitengewoon druk.
Mr. Fergerson isibond op: Ik oen tot je be
schikking.
Hij' nam den ring weer van Brenda aan en be
keek hem nog eens nauwkeurig. Hif was nog heele
maal nieuw, «of hij zoo (uit een 'ju weiiers winkel
kwam1. Hfj dacht niet innig medelijden aan het
arme Mnd dat hem maar Zoo kort gedragen had.
Brenda deed de beide mannen uitgeleide tot in
de hall
Ik vind het niets aardig van jullie om me zoo
alleen achter te 'laten, zei ze een beetje coqp.et.
Maar je komt toch terug voor de thee, Fergerson?
Als ik mag, heel graag.
Toen de beide mannen in het rijtuigje wegreden
keek de oude Fergerson door de ruit naar de open
deur, waar de eenige vrouw waarnaar zijn innigste
gedachten ooit waren uitgegaan in het bleeke zon
licht van den herfstmiddag stond.
Brenda ziet er nog altijd goed uit?, vroeg Mijers,
terwijl hiji de plaid over zijn knieën trok. Hij zei het
op den zelfvoldanen toon van een man die zichzelf
een voortreffelijk echtgenoot vond en die zich niet
zou kunnen voorstellen, dat aan z ij n zijde een vrouw
ook maar iets aan levensgeluk te kort zou komen.
Hij scheen niet verbaasd geen antwoord te krijgen;
misschien verwachtte hij« ook «een, maar hij' zou toch
in elk «geval ten zeerste verwonderd zijn geweest als
Fergerson hem verteld had' dat hij precies het tegen
overgestelde vond, namelijk, dat Brenda er verre van
gelukkig, ja lijdend uitzag. Het -was een lange weg
naar Bemund. Fergerson zat naar buiten te kijken
naar het eentinge, herftstige landschap en de rit
scheen hem eindeloos. Hij vroeg zich of hoe het hem
te moede zou zijn als hij Roderick's vrouw zag. Ilij
bad een opgewonden gevoel zooals hij' het in jaren
niet gekend had; hit bewoog rusteloos op zijn plaats
heen en weer en bleef meer dan eens het antwoord
schuldig op de opmerkingen van zijn gastheer.
Myers 'keek hem/ met verbaasden blik van opzij
Eooals ik! reeds Zed, was «die minister van Finan
ciën in 1916 gelukkiger. Mr. MoEjenna voerde toen
de volgende belasting: in: een invoerrecht van' f 2,10
per 10.000 lucifers «en een accijns van f 2,00 per
10.000 lucifers, in beide gevallen verpakt in doosjes
van ten hoogste 80 stuks. Hjj verwachtte daarvan
ongeveer 24 mrillioen gulden' per jaar. Invoerrecht
en accijns zijn nadien nog verhoogd tot respectief
Mfilijk f 3,10 «en f 3,00. De inkomsten waren vaa
Maart 1925 tot Maart 1926 uit invoerrechten
1.711.182 pond sterling en uit accijnzen 1,633,790
pond sterling. Te zamen dus meer dan 40 millioeoa
jgnilden.
volgens Mr. Churohill was de opbrengst verla
den jaar nog. hooger: ruim 42 «en een half mülioen.
Hjj stalt nu voor invoerrecht en accijnzen beide
met 20 pot. te verhoogen, maar inplaats van de
belasting te Jieffen per 10.000 lucifers, Zooals tot
nu toe, zal zij jper doosje gaan en afhangen van de
hoeveelheid, die het doosje bevat. Er zijn tegen
woordig doosjes m/et '60 lucifers en oninder. Som-
aan. - Word eens wakker, ouwe jongen, zei hij' ten
slotte. Waar zit je over te piekeren?
Fergerson schrok op uit zijn gepeins. Zijn gedach
ten waren in Londen bij den jone-en Briton. Hij twij
felde er niet aan of Rorie's berouwvolle stemming zou
wel alweer weggesmolten zijn. Hij' voorzag groote
moeilijkheden als de jonge vrouw den Dood eens biji
den neus nam en terugkrabbelde in bet leven, waar
aan ze zoo weinig meer scheen te hechten.
Gedurende de rest van den rit moest hij, zich for-
ceeren om het gesprek te helpen gaande houden. Hij
ademde verlucht op toen het wagentje eindelijk stil
hield en Myers het portier opende.
Hier moet ik zijn. zei de dokter Ik denk dat
ik een halfuurtje noodig heb. Sutor kan je brengen
waar je zijn moet.
Mag ik niet mee om je protegeetje te zien?,
vroeg Fergerson luchtig.
Maar natuurlijk kerel: ik had geen flauw vermoe
den dat het je zou interesseeren. Myers ging vooruit
het smalle pad op dat naar het kleine landhuisje
voerde. Het stond in een tuin vol late, kleurige
herfstbloemen en was helder wit gepleisterd. Op de
bruine deur was boven de brievenbus een klein
naamplaatje geschroefd: Mrs. Fowler.
Voordat de dokter zijn hand kon uitstrekken naar
de bel, werd de uer reeds geopend en 'n kleine, le
vendige vrouw met aan de slapen grijzend kastanje
bruin baar. Ze droeg een verpleegsterscostuum.
Eenigszins verwonderd keek ze naar mr. Ferger
son. Myers legde zijn hoed op een houten stoel in
•de gang en duwde een deur aan den linkerkant open.
Zijn heele.optreden had iets huiselijks; iets leven
digs en «prettigs dat zijn opwekkende uitwerking
op zijn patiënten zelden miste.
Fergerson bleef aarzelend in de gang staan. Mrs.
Fowler vroeg, terwijl ze de voordeur dichtdeed:
Wilt U ook niet binnenkomen, mijnheer?
Ze ging -hem voor naar de kamer. Déze was klein,
maar gezellig; een helder .vuur brandde in de
groote schouw; voor de remmen hingen korte mous
selinen gordijnen met zwierige strookjes, een vaas
met chrysanten stond op de tafel en aan den wand
hingen een paar vroolijke gekleurde, van «goeden
smaak getuigende prenten.
Maar van dit alles nam de advocaat weinig of geen
notitie. Zijn heele aandacht werd' in beslag genomen
door het meisje, dat dicht bij' het vuur in een hel
der bed lag,
Dr. Myers ging naast haar zitten, en nam haar
hand in de zijne, terwijl hii opgewekt tegen haar
praatte. Zij' keek naar hem met een matten glim
lach. Haar oogen met de lange zwarte wimpers leken