Alltlltl Nitiws- BRIEVEN OVER ENGELAND. WitteSter KEG KOFFIE NEELS' Heeren- en' Jongenskleeding. Eerste Blad. Kledingmagazijnen Helder. W&" Onze prijzen zijn 20 goedkooper. Feuilleton. Papieren Rozen Pruimtabak Zaterdag 30 April 1927. SCHAEER 70ste Jaargang No. 8041. COURANT. Dit blad verschijnt viermaal por week: Dinsdag, Woensdag, Donder-* dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, './orden Adver- tentiën nog zooveel mogelijk in het eeretuitlcomend nummer geplaatst. Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen. POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20. Prijs per 3 maanden f 1.65. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN- TÏÖN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno. inbegrepen). Grooto letters worden naar plaatsruimte berekend. DIT NUMMER BESTAAT UIT VIJF BLADEN. Grootste keuze In Wij sturen zichtzending ter vergelijking van prijs en kwaliteit. Zondags tot 12 uur geopend. Reiskosten worden vergoed. 23 April 1927. Wij! kunnen ons het leven niet meer voorstellen, ponder al de duizetnidctn kleine gemakken dia- ana bestaan zooveel eenvoudiger en lichter maken. Het meerendeel er van nemien wi} aan. als dingen, die er behooren te zijn. We zijn er. om zoo te zeggen, mee geboren. „Waar zijn de lucifers dan toch?" zeggen we ongeduldig, en we maken ons boos. om dat we naar de keuken moeten loopen, als we onze sigaar willen aansteken. Wat moesten onze voor- vaderén doen. als ze hun kampvuur wilden ontste ken? Daar was iets meer voor noodig. dan een wan deling naar de keuken. Er zijn evenwel ook nog verscheidene onder de nieuwere gemakken, die ons. oudere menschen nog altijd treffen, door het vernuftige van huni vinding. De stofzuigmachine. de motorgrasmaaier, zelfs de ,,ioudeirw©tsoJie7 fiets af en toe. Ik heranner *!mie den tijd, toen in ons dorp niemand een fiets haa ein «de verschoning' van «den stoomwagen van Baokx een gebeurtenis was, waar we dagen over spraken. Het is nog Piet zoo heiel lang geleden, een jaar of Zeven, aeht jmisséhien; dat ik voor die eerste maal een eleofcrisch keteltje Zag aansluiten1 op een stopoontact.. In dien tijd had ik geen1 enkel stop contact in het huis, dat wij bewoonden. Neen, er was heelemjaal geen eleotrische leiding aanwezig. Tegenwoordig Zijin wij ,al niet meer tevreden1, wan neer er geen stopcontact aanwezig is in elke *kar nier, de slaapkamer niet te vergeten. Ja, in som mige kamers moeten er twee zijn, één met te ver van de piano, een ander dicht bij het buffet. Wie gebruikt er nog een gewone pen? OnZe grootvaders versneden met grootje vaardigheid hun ganzepennen. Onze vaders waren in de Wolken met de stalen pen, die dat onophoudelijke versnij den overbodig maakten. Wat een tijdsbesparing i Wij gunnen ons zelfs den tijd niet om in 'te doopen. De meeste jongens, die naar de H.B.S. gaan, ver heugen zich in het bezat van** een vulpen. De roman van een Circusmeisje uit het Engelsch van RYBT M. AYRES. Vertaald door J. VAN DER SLUYS. (Nadruk verboden.) Onze gast gaat vanmiddag met me mee Waar Redmund, verbelde de dokter. Hijl beweert dat hij een of ander geheim moet opgraven. Wat is het Teddy... Een vermiste erfgenaam pf een ge heim huwelijk? De oude Fergerson lachte. Je romantische fantasie speelt je parten, het is maar om een paar dóódsimpele informaties to doen. Brenda mengde zich met haar zenuwachtig hooge stem in het gesprok Eustaoe is daar in Bedmund anders niet om een roman verlegen; hij heeft er daar zelf ,een. Eon zielig cdrousmeisje dat de vorige week een ongeluk heeft gehad. Ze schijnt grooteni indruk op hem gemaakt te hebben, schertste Ze, liif stuurt haar druiven en port en ander lokkers. Werkelijk? .Het gezicht van den. ouden Fergerson verried hlet in het minst bijzoondero belangstelling, maar zijn. vingers sloten zich iets vaster om zijn wijn glas.. Je wilt toch niet zeggen; dat er in eenl gat als Bedmund een circus is? Toch wel,_ tenminste eenmaal in het jaar. Van mijlenver uit den «omtrek komen de menschen er heen. Het meisje waarvan Brenda vertelde werk te aan het trapezium. Ze is er af gevallen. liet moest niet toegelaten worden; de toeren die zijl deed schijnen werkelijk levensgevaarlijk te züjtn. Ik was toevallig in de buurt en Zo heten1" mn roepen'. Het is een wonder dat &jji het «overleefd heeft, .m'aar haar rug is leelijk boZoerd. Een van die kermis gasten, die beweert dat_ hij' haar voogd, is, ver belde me, dat het meisje een soort goudmijlntje voor bem« is, hij wilde me ik weet niet wat be palen als ik haar boter kan maken Ze hebben haar in het dorp achtergelaten, want het circus moest natuurlijk verderop. Ik kon haar daar in heb dorp goed onderdak brengen, bij ecu vrouw/ die wel verstand heeft van verplegen. En dat rijln wij1, gewone menschen. Op de kant toren is het schrijven allang afgeschaft. De mar ohine doet het vlugger, beter en netter. De ma chine schrijft en de machine telt. Ze maakt som men, en vergist zich nooit. ^Wanneer ze een brief schrijft, maakt Ze een tegeljjknertijd eeti oopie. De machine speelt piano voor ons, "heel machi naal en zonder eén enkele fout. Bij' den tandarts boort ze onze Mezen uit, «en bij! den; kapper knipt ze ons haar. Wij menschen worden inbussohen hoe langer hoe gemakzuchtiger. Als er eens iets aan een van onze machines mankeert, klagen we steen cm been. De machines Zouden een veel grooter geluk» voor do mecosehhedd kunnen Zijn, wanneer wij wijzer wa- ren. Zij' zouden ons een massa tijd .kunnen bespar ren, dien wij. tot «ons geluk en welzijn zouden) kunnen gebruiken. Maar dat doem wij dikwijls niet. Daar is bijvoorbeeld de fiets. Een heel nuttige machine, die «ons in staat stelt in1 oen derde van| den tijd, dien1 wij anders noodig zouden hébben], naar heb station1 of naar onS werk tel gaan. Maar wat doen Wij We gaan in da zomervacantie en pension. Natuurlijk zoeken wo een mooie plaats ^dt, waar we onze hearlpke vrije weken zullen doorbrengen'. Apeldoorn misschien, «of Zuidlaren of Bergen. De fietsen gaan mee, en de fietskaarten van. den Bioud. Denkt ge, dat we in Apeldoorn blijven? Wal nee, vandaag zitten we in ArediA-mi bf Rozendaal, morgen in Loohem, Deventer, het Ud- delenneer, Nunspeet, overalo Zijn we te vinden, behalve in Apeldoorn. Als we de nuttige fiets maar met bij ons hadden gehad, Zouden' we heerlijk uit gerust van «onZe vacanbie zijn thn T«g«F>Trnrm De auto is natuurlijk nog veel grooter ramp. Ik, ken een familie, die besloten heeft dezem zomer te gaan «en de auto thuis te laten. Ook de ficte. Ze keert, om uit te rusten, terug tot het eerste «en meest natuurlijke vervoermiddel, dat den mensoh is gegeven. Ik geloof niet, dat ze er be rouw over^ zal hebben. Ik zei in het begin van mijtal brief, dat wij mopperen, wanneer wo eens evén de lucifers niet kunnen' vinden. Ze Zij!n' nog maar heel jong, die lucifers, maar hebben toch al heel wat beleefd in haar kort bestaan. Althans in En geland. De reden hiervan is, dat verschillende Mi nisters van Fin anciën hun begieeng" oog er cm hebben laten vallen. Nu is het weer Mr. Churohilll, die voorstelt de belasting op de lucifers to verhoogem. Te verhoo- OVERTREFT ALLE ANDERE ».SMAAK« STEVIGHEID En is er kans op herstal, vroeg Fergerson op eem toon die van mot meer, belangstelling ge tuigde dan van beleefd deelnemen aan een tafël- gesprek. Ik kan het nog niet zeggen, er zit niets geen fut meer in haar. Ze werkt zelf zoo weinig mee, het is net «of heb haar niets schelen kan' om beter te worden. Het leek wel alsof ze 'teleurge steld was toen ik Zei dat ik aalla hoop hadl haar er door te halen. Ik dcoik dat ze eeoi moeilijk 'lo ven heeft, dat arm© kind. Je gaat er vanmiddag heen, he? Natuurlijk, anwoordde Brenda voor haar man Eustaoe slaat geen dag over. Ik word vast nog j aioersok, voegde Ze er lachend aan toe. Myers keek zijln vrouw met eon blik vol liefde aan. Dat kun je anders wel laten' hoor. Het is nog een Mnd, bovendien geloof ik waarachtig ook nog dat ze getrouwd is. Getrouwd I riep Brenda «een en al verbazing. 3k dacht dat Ze pas zee tien was. Wel/neen; achttien. Maar ze had een ring aan «eem lint om haar hals. Ik zag het toen ik haar het eerst onderzocht cm het was het eerste waar ze naar vroeg, teen ze weer bü kennis kwam. Mi's. Myers was hoogeljjk geïnteresseerd. Ook zij hoorde dit voor het eerst. Waarom1 heb j*e me dat niet eerder verteld,' Eustace? Ik denk dat ik het vergeten Leb. Ik heh nog meer patiënten. Hü Zocht m zijn zak. Zij vroeg me of ik den ring voor haar wilde bewaren, ze scheen vreesalijk bang voor Sherny, dat is die man waar ik hot daarnet over had, hem in handen zou krijgen. Daar heb je hem. Hij haalde een blauwzijden lint uit zijn porte feuille, aan het mnd zat een kleine gouden ring. Hij liet zijn bezit in Fargersotn's hand glijden. Deze, in lange jaren van tegenover moealjjfce si tuaties staan, gewoon geraakt om zich- te be- heers«oh«en liet niets blijken van de emotie waar mee hu het ringetje aannam. Hij bekeek het glim lachend. M'rs. Meyrs stond op en kwaim bij1 hem1. ZSj was opgewonden en bombardeerde haar man met al lerlei nerveuze vragen. De dokter scheen zich van het goval^ weinig aan to trekken en' lunohte rustig verder, hij had al zooveel vreemde romantische dingen in zijn praktijk meegemaakt, was al zoo vaak de vertrouwde geweest van patiënten var allerlei stand «en leeftijd. Hij Zei 'tegen zijn vrouw dat hij niet moer wist dan hij1 al verteld had!, 'dat het meisje hom niets geZcgd had, dat hij dokter kinderleesboeken (a prachtband, van Bepr.&Ronri *n met teekenlngen van Jan Wira, Eet leesboek Poes 50 Bannen 't Boek van Hens 60 'UCastcelkg 75 2AANDAM KEG's KOFFIE In prijzen van i 75-65-60-55-50 en 45 ot. per pond. gen, wel te verstaan, want de belasting Zelf werd al ingevoerd tijdens dien oorlog, toen veel geslikt/ werd, «dat in gewone tijden een geweldigen tegen stand veroorzaakt zou hébben. Andere ministère hadden heb in elk geval vroeger «ondoenlijk gevond den een luoifersbelasting ingevoerd te krijgen. Onder anderen Mr. Robert Lowe, de latere Lord Sherbrooke, die in 1871 voorstelde, om een belasting •van een halven stuiver te leggen op doosjes met een inhoud van 100 houten lucifers «of minder, en een belasting van een stuiver op doosjes met I00r waslucifers. Hij stelde zich voor op die manier om 6 a 7 toBliöen gulden jaarlijks uit de zakken van zijin medeburgers te halen. Ieder doosje zou voorzien moeten zijln van een zegel. De Zaken waren al zojpver gevorderd, dat het zegel zelf al «ontworpen was. Het vertoonde een bran dende lucifer, met daaromheen de woorden: Ex luoe lucoüum: uit licht een weinig voordeel. Maar Minister Lowe zag zich genoodzaakt zijn plan op te geven. was en geen rechter van instructie en dus ook niet verder gevraagd had. Mrs. Myers liet den kleinen ring aan haar eigen vinger glijden. Hij was zoo klein dat hij bij haar niet verder kwam «dan1 heb eerste vingerlid Misschien is het heelemaal geen trouwring; of misschien is het «die van haar moeder, denk je ook Iniet Fergerson? Dat is best mogelijk, Zed de advocaat on verschillig. De dokten «dronk Zjjn glas leeg en keek op zijln horloge. Ik wil je iet .ha,as ten, zei hij, tegen .Zijn vriend, Maar ik héb heb buitengewoon druk. Mr. Fergerson isibond op: Ik oen tot je be schikking. Hij' nam den ring weer van Brenda aan en be keek hem nog eens nauwkeurig. Hif was nog heele maal nieuw, «of hij zoo (uit een 'ju weiiers winkel kwam1. Hfj dacht niet innig medelijden aan het arme Mnd dat hem maar Zoo kort gedragen had. Brenda deed de beide mannen uitgeleide tot in de hall Ik vind het niets aardig van jullie om me zoo alleen achter te 'laten, zei ze een beetje coqp.et. Maar je komt toch terug voor de thee, Fergerson? Als ik mag, heel graag. Toen de beide mannen in het rijtuigje wegreden keek de oude Fergerson door de ruit naar de open deur, waar de eenige vrouw waarnaar zijn innigste gedachten ooit waren uitgegaan in het bleeke zon licht van den herfstmiddag stond. Brenda ziet er nog altijd goed uit?, vroeg Mijers, terwijl hiji de plaid over zijn knieën trok. Hij zei het op den zelfvoldanen toon van een man die zichzelf een voortreffelijk echtgenoot vond en die zich niet zou kunnen voorstellen, dat aan z ij n zijde een vrouw ook maar iets aan levensgeluk te kort zou komen. Hij scheen niet verbaasd geen antwoord te krijgen; misschien verwachtte hij« ook «een, maar hij' zou toch in elk «geval ten zeerste verwonderd zijn geweest als Fergerson hem verteld had' dat hij precies het tegen overgestelde vond, namelijk, dat Brenda er verre van gelukkig, ja lijdend uitzag. Het -was een lange weg naar Bemund. Fergerson zat naar buiten te kijken naar het eentinge, herftstige landschap en de rit scheen hem eindeloos. Hij vroeg zich of hoe het hem te moede zou zijn als hij Roderick's vrouw zag. Ilij bad een opgewonden gevoel zooals hij' het in jaren niet gekend had; hit bewoog rusteloos op zijn plaats heen en weer en bleef meer dan eens het antwoord schuldig op de opmerkingen van zijn gastheer. Myers 'keek hem/ met verbaasden blik van opzij Eooals ik! reeds Zed, was «die minister van Finan ciën in 1916 gelukkiger. Mr. MoEjenna voerde toen de volgende belasting: in: een invoerrecht van' f 2,10 per 10.000 lucifers «en een accijns van f 2,00 per 10.000 lucifers, in beide gevallen verpakt in doosjes van ten hoogste 80 stuks. Hjj verwachtte daarvan ongeveer 24 mrillioen gulden' per jaar. Invoerrecht en accijns zijn nadien nog verhoogd tot respectief Mfilijk f 3,10 «en f 3,00. De inkomsten waren vaa Maart 1925 tot Maart 1926 uit invoerrechten 1.711.182 pond sterling en uit accijnzen 1,633,790 pond sterling. Te zamen dus meer dan 40 millioeoa jgnilden. volgens Mr. Churohill was de opbrengst verla den jaar nog. hooger: ruim 42 «en een half mülioen. Hjj stalt nu voor invoerrecht en accijnzen beide met 20 pot. te verhoogen, maar inplaats van de belasting te Jieffen per 10.000 lucifers, Zooals tot nu toe, zal zij jper doosje gaan en afhangen van de hoeveelheid, die het doosje bevat. Er zijn tegen woordig doosjes m/et '60 lucifers en oninder. Som- aan. - Word eens wakker, ouwe jongen, zei hij' ten slotte. Waar zit je over te piekeren? Fergerson schrok op uit zijn gepeins. Zijn gedach ten waren in Londen bij den jone-en Briton. Hij twij felde er niet aan of Rorie's berouwvolle stemming zou wel alweer weggesmolten zijn. Hij' voorzag groote moeilijkheden als de jonge vrouw den Dood eens biji den neus nam en terugkrabbelde in bet leven, waar aan ze zoo weinig meer scheen te hechten. Gedurende de rest van den rit moest hij, zich for- ceeren om het gesprek te helpen gaande houden. Hij ademde verlucht op toen het wagentje eindelijk stil hield en Myers het portier opende. Hier moet ik zijn. zei de dokter Ik denk dat ik een halfuurtje noodig heb. Sutor kan je brengen waar je zijn moet. Mag ik niet mee om je protegeetje te zien?, vroeg Fergerson luchtig. Maar natuurlijk kerel: ik had geen flauw vermoe den dat het je zou interesseeren. Myers ging vooruit het smalle pad op dat naar het kleine landhuisje voerde. Het stond in een tuin vol late, kleurige herfstbloemen en was helder wit gepleisterd. Op de bruine deur was boven de brievenbus een klein naamplaatje geschroefd: Mrs. Fowler. Voordat de dokter zijn hand kon uitstrekken naar de bel, werd de uer reeds geopend en 'n kleine, le vendige vrouw met aan de slapen grijzend kastanje bruin baar. Ze droeg een verpleegsterscostuum. Eenigszins verwonderd keek ze naar mr. Ferger son. Myers legde zijn hoed op een houten stoel in •de gang en duwde een deur aan den linkerkant open. Zijn heele.optreden had iets huiselijks; iets leven digs en «prettigs dat zijn opwekkende uitwerking op zijn patiënten zelden miste. Fergerson bleef aarzelend in de gang staan. Mrs. Fowler vroeg, terwijl ze de voordeur dichtdeed: Wilt U ook niet binnenkomen, mijnheer? Ze ging -hem voor naar de kamer. Déze was klein, maar gezellig; een helder .vuur brandde in de groote schouw; voor de remmen hingen korte mous selinen gordijnen met zwierige strookjes, een vaas met chrysanten stond op de tafel en aan den wand hingen een paar vroolijke gekleurde, van «goeden smaak getuigende prenten. Maar van dit alles nam de advocaat weinig of geen notitie. Zijn heele aandacht werd' in beslag genomen door het meisje, dat dicht bij' het vuur in een hel der bed lag, Dr. Myers ging naast haar zitten, en nam haar hand in de zijne, terwijl hii opgewekt tegen haar praatte. Zij' keek naar hem met een matten glim lach. Haar oogen met de lange zwarte wimpers leken

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1927 | | pagina 1