ilicieei Ritus-
Quick Quaker
Arrondissement» Rechtbank
te Alkmaar.
Feuilleton.
Papieren Rozen
Het oorlogsspel op den
Balkan.
Woensdag 18 Mei 1927.
mm
70sfe Jaargang No. 8051.
COURANT.
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, vorden Adver-
tentiön nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen.
POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20.
Prijs per 3 maanden f 1.65. Losse nummers 8 cent. ADVERTEN-
HëN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 cent (bewflsno.
inbegrepen). Groote lettors worden naar plaatsruimte berekend.
Zitting van Maandag 16 Mei.
VOOR DEN POLITIERECHTER.
DRIEMAAL IS SCHEEPSRECHT
Voor de derde maal moet S. V. te Anna Paoilowna
terecht staan terzake van oplichting, gepleegd den
28sten November van het vorige jaar aldaar. Hij had
namelijk bij den manufacturier Jb. v. d. Waal een
leeren jas gekocht en die niet betaald, daarbij voor
gevende. dat hij Corn. Hoogstraten heette, een te
goeder naam bekend staand iemand, z
Bij de eerste behandeling had verdachte den po
litierechter beloofd1 het bedrag te zullen betalen,
doch toen daar niets van kwam, word hij de tweede
maal tot 4 maanden hechtenis veroordeeld.
Voor den derden en laatsten keer wordt hij. nadat
gebleken is. dat hij bezig is. het bedrag af te betalen,
tot f 50 boete of 50 dagen hechtenis veroordeeld.
EEN TER ZAKE DESKUNDIGE.
In de volgende zaak staat als verdachte terecht
een Heldersche slagersknecht. Corn. V., die den 8en
Februari zijn stadgenoot P. L. v. Wijk. zou hebben
mishandeld. Van W.. die ziekendrager is. en als
zoodanig z-ich blijkbaar „voelt" en weet hoeveel een
mensch kan hebben, vertelt, dat hij na eenige woor
den met verdachte, van dezen een paar klappen te
gen zijn hoofd heeft gekregen, waarvan er een vlak
boven zijn slaap. Niu treedt de deskundigheid naar
voren. Niet zonder eenige bolangstelling. al kijkt
zijne edelachtbare wat ongeloovig. hoort de politie
rechter naar het verhaal van den ziekendrager, die
tot de eindconclusie was gekomen, dat naar alle
waarschijnlijkheid een bloeduitstorting was opge
treden,.
Een feit was. dat de klap slechts zeer licht aan
kwam, en noch de O, v. J.. noch de politierechter
kunnen gelooven. dat v. W. voor iets dergelijks zes
visites bij den dokter heeft moeten afleggen, waar
voor hij een schadevergoeding wanscht te ontvan
gen van f 9.
Wanneer ook nog een sergeant zfln licht in deze
zaak heeft laten schijnen, en daarna nog eenige
vragen wil stellen, maar lekkertjes zijn. (mond kan
houcien. omdat alleen de politiechtejj vraagt, wordt
verdachte tenslotte tot f 1 boete of 10 dagen hech
tenis veroordeeld, terwijl hij 1 visite a f 1^0 schade
vergoeding moet betalen.
SMAADSCHRIFT*
Met een zekere zelfbewustheid trad ze binnen*
Haar ranke lijf gehuld in een oogverblindende lila
mantel. met een dito hoed. waarop vier dito kunst
rozen tot een bosje saamgebonden, op haar hoofd'.
Ze was nog druk bezig op het „bokkebankje" haar
lijfigen voorraad papier naar volgorde te rangschik
ken. toen de politierechter eindelijk wel eens van
haar wilde weten, wie en w«t ze was en waar ze
vandaan kwam. Tusschen de vragen van den poli
tierechter door of ze eindelijk nu eens even wilde
luisteren, vernamen we. dat ze JesJe D, was, 43
lente» achter den rug had en afkomstig uit Bakhui
zen.
Bij dagvaarding bleek, dat ze in Bet ..Groentje",
een voetbalblad, geredigeerd door een Zaanslchen
handelsreiziger, een ingezonden stuk had doen plaat
sen. door haar onderteekend. waarin zij het bestuur
van de voetbalclub West-Frisia uit Énkhuizen ©r
van betichtte, den keeper van V.S.V, te hebben om
gekocht. Een en ander is al lang geleden. als we
goed hoorden in 1924.
Het motief hiertoe was dit. Haar man. jsa 1» na
melijk gQjiuwd, Is voor hetzelfde feit door den Voet
balbond gestraft geworden, maar volgens haar was
De roman van een Grcusmeisje
uit het Engelsch van
RVBT M. AYRES.
Vertaald door J. VAN DER SLUYS.
(Nadruk verboden.)
Brendas romantische geest was teleurgesteld. Ro-
derieks spoedige terugkomst in het dorp sloeg
naar verdenkingen grondig den bodem in. Ze moest
haar hoele theorie over het geval horzien en nu
de sleutel, waar ze zoo zeker van geweest
was, ïuet bleek to passen, wist sae niet waar 00
andere vandaan moest halon-
Fin toen zo het kleine landhuisje van mrs. Fouw-
i01!*. a k&d. haar anders zoo levendigs
ïantaaLe haar n»g steeds in den steek gtelaten.
i i.^10 !nas steeds op het bed! bijl dei sofa
mtiewtoaat lag. «agi mrs. Myora het pad opkomen
fin een uitdrukking van ontstemming es vervaling
kwam op haar gezicht.
kiet van de dakftersvroaiw; ze voelde bij
dat or iets stak achter haar telkens her-
Ü-firu doorzichtige kruisverhooJren. Maar op haar
Mjd.aljjfce manier wist Rosalie haar tooh telkens
WmLinNï eea\ i» het riet te storen.
i-nïS? binnenkwam, slaagde Hij e* tooh
t* g'hmlaieh te foroeerem en op de vragen van
'f.tersvrouw antwoordde ae, dat «e met zjpo-
SWlwd «u ooed iwd geslapen.'
rr..^ ^'kelijkhead had ze geen oog! dicht gedaan,
"ZL3* leek haar eenvoudiger en minder var-
grang^hoorde1113^ 8,aag'ei131 haar bezoekster
i 00^h naast het bed cm maakte haar
SfSSfi «ohBttBeni» bodrillerigen toon inibr-
Ï3 öïr8' of hot waar wan wat
rïïJ ®3L do goedo vrouw beaamde dit maar;
meisje btotar dan do dob&er eri' zijn
vrouw. Met groot vertoon stapte mm Myers on
dit €tQ, °f>e:rlde hot, met de mededeeling,
hier zoo stctffïg warm was en de kamer
Rosalie huiverde even, maar zweeg.
De dokter al hier geweest, vandaag? Niet? 0,
het bestuur van West-Frisia er ook aan debet en
dus moesten die nu ook gestraft worden. Of de weg,
die de juffrouw hierbij gevolgd heeft, de aangewe
zene was. is zeer te betwijfelen. In alle geval, de
bestuursleden die bereids voorloopig geschorst wa
ren. voelde zich „als mensch en als voetballer", zoo
als de politierechter dat uitdrukte, in hun naam
en goede eer aangetast en diende een aanklacht te
gen haar in.
De juffrouw in het lila scharrelt inmiddels wat
met haar documenten rond, waarvan ook de bestuurs
leden en de redacteur, die als getuigen gedagvaard
zijn, rijkelijk voorzien blijken te zijn, terwijl de heer
O. v. J. tenslotte zegt nog een brief van den man
van verdachte te hebben ontvangen, waarop de po
litierechter niet achter wil blijven .en eveneens een
brief van verdachte's man toont.
Maar het eind is er nu van gezocht en wanneer Ge
O. v. J. de ten laste legging wettig en overtuigend
bewezen acht en daarom tegen verdachte f20 boete
of 20 dagen hechtenis eischt, meent de laatste de
aansprakelijkheid van het ingezonden stuk nog even
op den redacteur-handelsreiziger te moeten schui
ven, waarop de politierechter haar tenslotte weer
naar Enkhuizen terugstuurt met f10 boete of 10 da
gen hechtenis, waarover ze nog 14 dagen denkt te
piekeren, om tegen dat vonnis in hooger beroep te
gaan.
148 GULDEN .ACHTEROVER GEDRUKT"
Een 34-jarige- vrachtrijder te Schoorl, Anth. Z., had
in Juli van het jaar 1925 een drietal bedragen, welke
hij voor de weduwe v. Duin te Schoorl aan den gros
sierder Groot voor geleverde waren had moeten af
dragen, en gezamelijk een som van 148 guiden be
liepen, in zijn zak gehouden en ze ten eigen bate ge
bruikt
Verdachte zal zijn best doen het bedrag aan do we
duwe, die in dit geval de schade lijdt, terug te beta
len. Dit geeft den politierechter aanleiding om de
zaak tot heden over 14 dagen uit te stellen en in
handen te geven van den den ambtenaar Yan de
reclasseering.
KLAASEBOSGH—LUIZENBOSCH,
j Jacobus N» te Hoorn, die niet verschenen Is, had
in den avond van den twintigsten Maart zijn stad
genoot niet aangesproken bij diens werkelijken naam,
Klaasebosch, maar „luizenbosch" gezegd. Deze kleine
'naamsverandering viel nochtans niet in den smaak
van Klaasebosch, die deswege een aanklacht in dien-
da
Verdachte wordt tot f 10 boet© of 10 dagen hech
tenis veroordeeld.
ROTSMERIS.
Het is werkelijko ók geen vleiende benaming, wan
neer een rijksveldwachter zich den naam van „vuile
rotsmeris" hoort toevoegen. Dit overkwam namelijk
den rijksveldwachter Bontebal te Wervershoof, toen
hij den loteling Jb. I. aldaar tot wat rustigheid aan
maande.
De laatste wordt deswege tot 115 boete of 15 da
gen hechtenis veroordeeld.
AL TE VROOLIJK
Tegen de verdachten, die eigenlijk afzonderlijk
voor de vierschaar verschijnen, wordt gelijk uit
spraak gedaan. Het waren een tweetal Alkmaarsche
hoeren G. L. en J. B., die zich een beetje vroolijk go-
maakt hadden en toen een klein verschil met de
politie kregen. Ze worden tot f40 boete of 40 dagen
hechtenis veroordeeld
EEN BRUTAALTJE.
Eon donker uitziend 18-jarig Egmond aan Zee-
ërtje, Adriaantje Z., van het vrouwelijk geslacht,
wordt ten laste gelegd, dat zó pp den zesden Apri!
een paar kousen uit den winkel van juffrouw Wij-
ker heeft meegenomen.
Met veel omhaal van woorden vertelt se, dat er
hii komt zeker nog. Hij heeft het heel druk. „Four
Winds" is weer bewoond. Ze ratelde op één toon
voort, zoodat het leek, alsof er op het landgoed
minstens een epidemie was uitgebroken, die haar
;man volkomen in beslag nam.
Mrs. Fowler ging op haar medodeeling in. Is
het werkelijk al weer bewoond? Wat is het al weer
een tijd geleden, dat de oude heer gestorven is.
Dat is anders nog maar pas drie weken geleden,
antwoordde Brenda snibbig. Maar ik moet toege
ven, dat ik niet gedacht had, dat Roderick Briton
hier ooit zou komen wonen.
Ze sloeg Rosalie aandachtig gade om te zien welke
uitwerking haar woorden op haar hadden gehad. Het
meisje lag met gesloten oogleden, die donker afstaken
tegen het bleeke gezicht, maar als mrs. Myers ook
ecni schijn van emotie verwacht had, kwam ze be
drogen uit.
Zo probeerde een nieuwen aanval. Als je weer
zoover beter bent, zal i'k eens met je langs „Four
Winds" rijden, het is een prachtig oud buiten. Rode-
rick's vrouw zal daar heel gelukkig worden.
Het bleeke meisjesgezicht bleef even onbewogen;
maar mrs. Fowler vroeg geïnteresseerd:
-—Zijn vrouw? Is hij dan van plan te trouwen?
Brenda aarzelde. Ik geloof, dat er een dame in
Londen is, van wie hij heel veel hield, maar toen
bleek, dat hij niets van zijn vader zou -erven, liet zo
hem schieten en verloofde zich met een rijken Ame
rikaan. Maar die i» eergisteren! bij eetn autoongteluk
om het leven gekomen en ik durf voorspellen, dat
ze nu wel weor probeeren zal om Roderick aan bet
lijntje te krijgen.
Mr. Briton zal zich toch niet op die manier als
eiacn 'kwajongen laten behandelen, aed rnrs. Fowler
smalend, maar Brenda haalde d!e schouders op.
Maaonen Hjjn Hoo onberekenbaar al» er aan
Vrouw in het spel is, «ei ae gewichtig-.
Zo stand op oni knoopte haar mantel dicht. Zo
keek maar Rosalie, maar zie moest bot de conclusie
komen, dat ook heb laatste vliegertje niet was
opgegaan. Heb leek wel alsof bo in rt geheel
•aiob geluisterd had. Haar oogeu bleven lusteloos
'staren naar de spaarzame, gole' bladeren, die nog
aan do boomen huiverden in diea voahtigan herfst
wind..
Toen mr®. Myers edeh tat haar richtte leek het
wel alsof ae wakke® schrikte.
Dt. .Iddler koant Vrijdag bij je, weet; je
dat air «ca ze op beschermende toon. Ik hoop
dat jo begrijpt wat dab beteektenb en dit je hot
niets van.aan is, dat ze de kousen gekocht heeft, dat
ze ze nog aan haar tante had laten zien, enz., enz.
Wanneer ze uitgepraat is, kunnen we als vrij zeker
aannemen, dat ze de snoezige grijze sokjes van
fil d'écosse „vergeten" heeft te betalen.
Nu ze hoort, dat de O. v. J., die met het oog op
haar jonkvrouwelijkheid, nog geen gevangenisstraf
tegen haar wil eischen, f50 boete of 50 dagen hech
tenis vraagt, stelt ze voor om de kousen nog maar
eens te betalen, zoodat de politierechter, die wel moet
inzien, dat er met dit brutaaltje weinig is aan te
vangen, haar terfslotte veroordeeld tot f15 boete of
15 dagen hechtenis, met de mededeeling, dat wanneer
ze geen spaarpot heeft, ze maar zoo spoedig het geid
bij elkaar moet zien te krijgen.
VLUQKOKEND HAVERMOUT
voor Uw Baby,
Nadat het politieke onweer de laatste maanden
op onrustbarende wijze over de Balkanstaten ge
woed heeft, waarbij ook het overige deel van Europa
zich een weinig op zijn grondvesten voelde wanke
len, breekt op het oogenblik de zon weer door do
wolken, al is het misschien voor tijdelijk en daar
enboven ook nog misschien verradelijk. De elementen
zijn voorloopig echter tot rust gekomen, de politieke
geest verlangt na maandenlange heeten strijd, naar
eenige kalmte, -waarin zij dapper wordt bijgestaan
het sterke „nieuwe regime" van Zuid-Slaviö, dat zijn
parlement tot na den zomer naar huis heeft ge
stuurd.
Nochtans kan echter de politieke storm, die bij
na een half jaar lang op den Balkan eri aan de
kusten van de Adriatische Zee, woedde en nu uit
een oogpunt van vermoeidheid of misschien ook ten
gevolge van andere oorzaken, tot bedaren is geko
men, niet voor goed van de baan zijn. Italië en Zuid-
Slavië zullen ook in de toekomst nog vijandig tegen
over elkaar staan en bij de huidigo gemoedsstem
ming in Europa is een oorlog over het vraagstuk,
waarom het hier gaat, misschien niet geheel en al
onvermijdelijk
Waarom het hiér gaat? De grondoorzaak is reeds
sedert lang klaar en duidelijk. Het vredesverdrag van
1919, dat een einde maakte aan den grooten wereld
oorlog, heeft Italië niet datgene gebracht, wat van
de zijde der groote machthebbers indertijd te Londen
is beloofd, wanneer het aan den oorlog deelnam. Het
sterk ontwikkelde nationale gevoel in Italië schijnt
zich, het kost wat hot kost, boven alles een uitbrei
ding van Italië te willen verzekeren.
Niet alleen uit eon historisch oogpunt denk aan
de uitgestrekte bezittingen van het Romeinsche im
perialisme is dit verlangen naar uitbreiding to
beschouwen, ook de tegenwoordige nationale nood,
de overbevolking namelijk en het gebrek aan voe
dingsmiddelen. dwingen het Italiaansohc volk zich
buiten de grenzen van hun eigen land hun levens-
bestaan te zoeken. En dan richtte Italië het eerst
zijn blik naar de Noord-Oost grens van riln land.
het gebied van de Adria, waarvan op het oogenblik
een deel toebehoort aan Zuid-Slavië. hetgeen steeds
een doom in het oog van Italië ls geweest. Reeds
waardeert daifc je zoo'u schitterende behandeling
krijgt. Dat zou long miat iedereen in jouw om-
standigbedeni toügien
Brenda's toon ergerde Rosalie buitengerwoon,
maar op haar effen gezichtje vertrok geen spier
en zo »ed op haar gewone Hidzarao manier:
Iedereen is toch hoo lier voor me.
Toen mrs. Fowler de bezoekster had uitgelaten
en in de kleine kamer terugkwam, schudde Rosalies
lichaam van het snikken en de tranen liepen co-er
haar gezichtje-
Wat is er lieveling? Scheelt er wat aan?
vroeg ze verschrikt.
De vriendelijke vrouw knielde bij het bed en
Rosalie sloeg haar armen om haar heen.
Ooh mrs. Fowler, als ze me tooh maar met
rust wilden laten... als ze me maar lieten sterven.,
zo meunen het' Hoo goed, maar het zon voel vrieiy
delijker van hen zijnZe weten niet wa.t ze
doen, stamelde ze tussohea baar hartbrekend snik
ken door...,.
Mrs. Myar® was bdjaaa thuis, toen ze Roderick
Briton in aiih auto tegen kwam. Höj reed lang
zaam: Söatb, de ruige herdershond Hat niaast hem.
Roderick groette beleefd ctn Brenda gaf hem
oen gonadigen knik terug, alsof hij er een eer in
mooht stellen dat ze zich verwaardigde hem terug
te groeten. Maar in! haar hart was za geweldig
ialoersoh van den1 aardigen kleinen wagen waarin
hij reed. Ze had al zoo vaak vorgeefsoho pogingen
gedaan om haar man te bewegen het ouderwetscho
rijtuig af te schaffen, maar hij schoen gehecht
aan de oude rammelkast, zooals zij hot ding, noemde.
Rorio vond dat mrs. Myers er veel ouder uitzag
dan hij haar zich in Hij'n herinnering had voor
gesteld. Hij reed den weg naar Bodmund op en
kreeg oen eigenaardig gevoel, toen hij weer door
die small» laan met de hooge heggen aeed. liet
was hom alsof hij in een streek kwam, waar hij
in een ver verleden eens geweest was. Hij kon
zich bijna niet realiseeren dat het nog maar drie
weken geleden was, dat hij op dien winderigen
morgen oij het. kruispunt; afscheid nam van Rosalie.
Zijn jvmg g^ezioht stond ernstig.
voelde, dat hij naar zijn z.n veel to weinig
wist omtrent den dood van het meisje, dab zoo
heel kort Hijn vrouw wa® geweest. Ilij zou zoo
graag willen weten wat ze Wel tegen Shorny ge
zegd had voordat ze stierf, of hair laiitste woor
den missohien een boodschap van vergiffenis voor
hom waion geweest; maar hij Zou heb wel noodt
na de sluiting van den wapenstilstand, traden de
beide tegenstanders tegen elkaar in 't strijdperk. Het
begon met de inbezitneming van Dalmatië door Ita
lië. De putsch van Italiëns dichter-generaal d'An-
nunzio, te Fiuipe. volgda Grensconflicten volgden
elkaar in snel tempo op. Onderdrukking der Slavische
minderheden deden er veel kwaad aan. Een eeuwige
strijd in de pers, waarhij men vj,n weerszijden
elkaar verachtelijkheden naar het hoofd wierp en
daarbij' dagenlange debatten in beider, parlementen,
voorspelden niet veel goeds.
Ondanks dat alles werd toch nog in 1924 tusschen
heide staten een vriendschap verdrag geslo
ten. Op het oogenblik is men er echter meer dan over
tuigd van. dat dit verdrag een fiasco geleden heeft.
Het verdrag was misschien nooit tot stand geko
men. wanneer er niet een Alhaneesch vraagstuk ge
weest was. Bij hetzelfde verdrag waren Italië en
Zuid-Slavië overeengekomen, om de onafhankelijk
heid van Albanië te erkennen en zich niet met diens
binnenlandsche politiek te bemoeien. In Zuid-Slavië
woonde echter de weggejaagde Achmed Zogoe, die
weer heel graag naar zijn land. Albanië, wilde terug-
keeren. en den presidentszetel bezetten. Dit gelukte
inderdaad met de hulp van den Zuid-Slavischen
minister van buitenlandsche zaken, Nint§jitsj.
Toentertijd heeft Italië echter gezwegen, maar het
geld en goede woorden is veel gedaan te krijgen en
het slot was. dat Achmed Zogoe het Tirana-verdrag
met Mussolini sloot.
Dit Tirana-verdrag nu, is wel de grondoorzaak van
den sterk gspannen toestand, die op het oogenblik
niet alleen de Balkanstaten en Italië beheerscht,
maar voor een groot gedeelte ook de aandacht van
hetoverige Europa heeft, ondanks de verklaring van
Mussolini. dat het verdrag alleen en uitsluitend Ita
lië en Albanië aangaat en niemand anders, dus ook
Zuid-Slavië niet.
Bulten het Verdrag van Tirana is er nog iets. dat
geenszins de toenadering tusschen Italië en Zuid-
Slavië bevordert. Bij het hiervoor genoemde vriend
schapsverdrag tusschen de beide landen in 1924 go-
sloten, bevond zich ook een bepaling betreffende de
vestiging, waarin wordt bepaald., dat de wederzijde
sche staatsburgers op bet wederzijdsche gebied vrij
mogen reizen, handeldrijven, elk bedrijf mogen uit
oefenen. ook voor rekening van buiten]andsch deel
hebbenden, en zich op het wederzijdsche gebied ooïi
vast mogen vestigen.
Daar echter Italië Zuld^SlaviS zoowel op industri
eel als cultureel en financieel gebied verre vooruit i»
en bovendien Mussolini de Zuid-Slavische scheep
vaart allerlei belemmeringen in den weg legde ou
niets wil weten van de Belgrador leuze: ..De Balkan
voor de Balkanvolken", zijn bi} de Zuid-Slaviërs. on
inzonderheid de Kroaten. spoedig ernstige bedenkin
gen tegen die vrijgevige bepalingen gerezen.
Hei; loopt dus oorspronkelijk tusschen Italië en
Zuid-Slavië, maar wanneer Mussolini zegt, dat be
halve Albanië, er verder niemand iets mee noodig
heeft, gaat het dan maar op, dat Europa de oogeQ
sluit voor de gevaren, die de vrede op den Balkan
bedreigen? Zal Europa na de pas opgedane erva<-
ringen van den wereldoorlog er ten tweeden male
blind tegenover staan? Want de gevaren bestaan en
zonder al te groote fantasie of overdrijving kan men
gerust zeggen, dat een Zuid -SI avisch—Italiaansch
conflict op grond va* den huidigen stand van zako*
in Europa naar alle waarschijnlijkheid het ingrijpen
der andere mogendheden, zij het dan ook voorloop!»
verdedigenderwijze, noodzakelijk maakt.
Des te meer ontzetting verwekte deze roorstefllïsS
in eon tijdvak, dat de gedachten aan den eeuwigen
vrede door een Bond de volken wil dienen. Gelijk
eens in de schitterende, maar huichelachtige triuurf-
dagen van het imperialisme, schnchert ook nu wee*
op egoïstische wijze de diplomatie der machtige
mogendheden; zij speelt haar -~>el met don oorlog,
en de vrede la voor haar maar larie. Eén ®chot in
te wefcetn fcomemi.
.Hü vroeg aioh ai, waar höfc efircu» tm wel Hom
zijn, de geduldig plompe olifanten, de koddige
clown op stelten. Zo trokken van dorp tot dorp
nu, waren voorgoed uit zijn loven verdwenen. Zo
Houden er wel steeds zieliger en sjovelar op wor
den. Rosalie was nu voorgoed uit dit leven weg
genomen. Dat verzachtte de tragiek van haar dood
tenminste, want hoe vaak had »e hem niet ver
tok! dat ze dit leven haatte.. Maar hü... met
mooie beloften van een betere toekomst nad hij
haar gepaaid... bedrogen.
Het gezicht, van het kruispunt stuitte den
stroom van Hijn gedachten en de slanke kerktoren
yan Bedmund kwam nu boven de boomen uit. Een
impulsief verlangen om het schemerige kerkje nog
eens te tien, greep hem aan.
Htt hield stil, bi? de ingangpoorif Hijschreed
over het hellende kerkhof en ging do kleine deur
binnen. Opnieuw kwam hii onder den indruk van
het somber ploohtige van dit simpele dorpskerkje.
Voor het altaar brandde een eenzaam, rood licht
en do amechtige koster was bezig in de banken
gedenkboeken reöht to leggon.
Hier was hii getrouwd. Daar was het venster,
waardoor een bleekte Himnestraal op Rosalie's gte-
ziehtjet was gevallen. Nog geen drie weiken... het
Jokten jaren.
Dn koster keerde Hiah toevallig oma en de beide
mannen keken elkoer een oiwiblik aan. Daarop
Roderick haastig naar buiten.
IHj reed weg met het gevoel alsof hr? van een
begTattenis kwam, maar "tooh had hij met hot ge
voel, dat het RooaJie was geweest, die hij in hst
graf had gelegd.
Do wagen, aten ruist de laan inzwenken toon
Rarie uit alle macht remde en met sahrik in ffijn
stem waarschuwend rierp:
- Pos tooh op in vredesnaam.
Een mm sprong plotieling naar dan kant van
den weg... nauwelijks ontsnapt aan de kans om
oyorneuen te worden Roder'ok draaide Bieh op Hijn
plaats om, t:un hij langzaam verder reed. een booe
woord op do lippen. Maar het bleef op de lippen,
w.-mti de man, dien hij bijna overreden had, was
gobneklcig» had lange ledematen en dik stoppelig
knar en sombere kwaadaardige oogem onder ruigö,
overhangende wenkbrauwen. In BÏjn handen droeg
hij een boe pracht ge roode rooBen.
Wordt vervolgd.