MARKIEZEN
K. BLAAUBOER,
VAN HEINDE
EN VERRE
Reclames.
Plaatselijk Nieuws.
VOOR
SCHAGEN.
Vraagt prijsopgave. Levering binnen 8 dagen.
StaatsloterF
Door Jean Mc Pherson met de schooltasch gevolgd,
f;aat miss Doris de marmeren hal van het paleis uit,
angs de beide schilderijen uit de zestiende eeuw
het eene werd op 55.000 dollar geschat, het andere,
tien voet breed en twaalf meter vijf voet lang. op
85,000 dollar, en zij bereikt nu, ongeveer een uur na
het ontwaken, de deur van haar groote palets.
Op weg naar school door detec
tives bewaakt.
Bij de deur wacht haar eigen chauffeur met de
door miss Duke voor vandaag gekozen auto acht
wagens in verschillende kleuren zijn beschikbaar
om haar naar de naburige, in de vijfde dwarsstraat
staande school te rijden., Jean Mc Pherson heeft den
chauffeur de schooltasch overhandigd, Doris stapt
den wagen in, de deur klapt zacht in het slot en
langzaam gaat de geruischloozen wagen op weg.
En de beide detectives, die miss Doris bewaken van
het oogenblik af, dat zij uit de hal kwam, vergezellen
haar nu tot de vijf blokken huizen verwijderde
school.
Bevrijd U van die rugpijn.
Rugpijn waarschuwt u, dat uw nieren ver
zwakt kunnen zijn. Uit rugpijn blijkt dan, dat
gij een specifiek niermiddel dient te gebruiken
om deze belangrijke levensorganen te versterken.
Waag u niet aan uitstel! Begin onmiddellijk
Fosteris Rugpijn Nieren Pillen te gebruiken. Dit
middel kan aan de nieren nieuwe kraoht geven,
zorg dragen voor goede bloedzuivering, en rugrpijn,
blaasstooraissen, waterzuchtigs Zwellingen, jpijn in
de spieren of gewrichten, matheid, vermoeidheid,
zenuwachtigheid, duizeligheid en urinestooornisson
doen verdwijnen.
Tal van mannen, en vrouwen, die gedurende de
laatste 25 jaren leden aan nierkwalen en de pijn
lijke verschijnselen daarvan, getuigden, dat Foster's
Pillen hun kraoht en gezondheid herstelden.
Aarzel niet! De werking van dit specifieke mid
del is rechtstreeks op de nieren gericht, en als
deze organen gloed werken, wordt het bloed be
hoorlijk gezuiverd en krachtig. Daarom worden
Foster's Rugpijn Nieren Pillen dan ook algemeen
aanbevolen tegen rheumatidk, lendepijn, ischias,
rugpijn en andere ernstige gevolgen van nier
zwakte.
Verkrijgbaar (in glasverpakking met geel etiket
let hier vooral op) bij apotheken en drogisten a
f 1.75 per flacon.
THEATER RCYAL.
De film. die Zondag in het Theater Royal draait,
is een van de grootste, zoo niet zijn allergrootste,
van Douglas Fairbanka. Zij: is getiteld „De dief van
Bagdad" en heeft allerwege zoo'n groote bekendheid
verworven^ dat weflhaaist iedereen ervan gehooijd
heeft, maar tot nog toe nog niet in de gelegenheid
was het te zien. Die gelegenheid is thans daar.
Wij kunnen onze lezers er nog het volgende van
vertellen: Het is een Arabische fantasie ia twaalf
acten.
In Bagdad, de wonderlijke stad van het Oosten,
loefde Ahmed de Dief uitsluitend van roof. Nadat
hij de stad door vervolgd was, omdat hij een be-
tooverd koord had gestolen, door middel waarvan
hij zich in veiligheid kon brengen, kwam hij on
verwachts in een moskee op het oogenblik van het
gebed. Norsch luisterde hij naar de plechtige woor
den van den vizier: „O geloovigen verdient Uw ge
luk in naam van den God der Waarheid". Vertoornd
riep hij uit: „Je liegt Wat ik wil bezitten, neem
ik. :Zjoo krijg ik mijn geluk 1"
Deze verstokte dief drong, geholpen door zijn too-
verkoord, des nachts het Paleis van den Kalif bin
nen. Terwijl hij bezig is de edelgesteenten te roo-
ven, treffen lieflijke klanken zijn oor. Door de
sctfoone melodie betooverd. betreedt hij de kamer
van de prinses. Vreemde gevoelens wellen in hem
op. Langdurig staart hij naar het schoone slapende
meisje. De slaap van de prinses wordt onrustig
en met de vingers raakt zij de hand van Ahmed
aan. Zij ontwaakt hierdoor en stoot een kreet van
schrik uit. De dief verbergt zich. maar wordt opge
merkt door een Mongoolsche slavin, die hij echter
snappen. Hij1 was langs het huis van den dokter
gdkomen en gehoorzamend aan de ingeving' van
neb oogenblik had hij aangebeld1.
Zoo. dus je bent weer thuis.
i Myeirs had ztqb gezicht weer in1 de gewone,
vriendelijke plooi. Het schelle zingen en heb piano
getingel aan den overkant van den hall waren nu
opgehouden. Rorie stond inin of meer jongens-
achtigrV-erlejglen te kijken.
Ja, u had me gevraagd1 om1 u eens te komen
opzoeken als ik weer op Four Winds was en ik
heb nu maar van de 'invitatie gebruik gemaakt.
Ik hoop dat ik niet ongelegen kom.
Je bent natuurlijk van harte welkom', maar
ongelukkiger wijze moet ik tegen Zes uur in Bed-
mund Zijn. Ik ga loopen; voor vandaag! heb ik
genoeg van de rijderij. Je hebt er zeker mets tegen
om een eindje mee te gaan?
Graag.
r R-orie was juist in stemming voor een flinke
wandeling.
Voor zaj de deur uitgingen, riep de dokter ^ijn
vrouw: Bremda!
Hij herhaalde zijn roep, maar kreeg geen ant
woord en schouderophalend ging, hij met zijn met
gezel naar buiten.
Het was niet koud en de regen had opgehouden.
Met flinken pas liepen de beide mannen den mod-
derigen weg af.
Je hebt vrienden te logeeren, nietwaar?
vroeg Myers.
Ja, een paar vrienden uit de stad. Het werd
een beetje saai zoo alleen.
Dat kan ik me begrijpen... Nog niet erover
gedacht om mijn raad op te volgen?
Uw raad
Om een vrouw te zoeken.
Nog niet, zei R-orie tamelijk' kortaf,. Een
poos1 zweeg hij; dan opeens barstte hij1 uit:
Het is een ellendige boel, hier op de wereld*,
vindt u ook niet? Maar mr. Fergerson. beweert
Üat het aan mij ligt enl niet aan de werelc^
Maar ik heb nog piet kunnen ontdekken waarom
dat zoo is.
Dr. Myers ontweek do vraag. Arme Teddy,
zei hjj, Ik ben benieuwd hoe het met hem is.
Hij is toch niet ziek, vroeg .Rorie verschrikt.
Myers knikte heel ernstig.
Hij is gevallen, een; leelijkei val... met zijn
hoofd tegen een tafel. Hij. is niet meer zoo jong
als je met het oog op zijn helderen' geest wel zou
denken en ik maak me werkelijk een beetje on
gerust.
Daar wist ik heelemaal niets van. Hij hlad het
me toch wel even kunnen laten berichten-
r Dat Zou hij zeker gedaan hebbenl als hij
gekund had, maar hij is tot gisteren vrijwel
voortdurend bewusteloos geweest. Ik hob bericht
gehad van ztijtni Londensohen miedicus. Het schijnt
den ochtend na je vertrek uit Londen gebeurt te
zijn.
Ik vind het leoht beroerd. Er kloük_ oprecht
bezorgdheid in Rorie's stem. Een' aardige oude
baas vindt u ook niet?
Een van de beste menschen die er bestaan.
met een dolk bedreigt, zoodat zij niet durft te
ontsnappen.
De Prinses, die achttien jaar geworden was,
moest nu een gemaal kiezen.
Drie Prinsen, de Prins van de Mongolen, die van
Indië, en die van 'Perzië. dongen om haar hand.
Maar op den dag, die voor de ontvangst van de
vrijers was vastgesteld, kwam zich ook een vierde
aanmelden: .Prins Ahmed". Een schoon jong vorst
was hij. zooals hij daar te paard zat. Zoo schoon,
dat de Prinses op het eerste gezicht van hem hield.
De vierde Prins had succes.
Eenige uren later ontving hij in de Troonzaal den
verlovingsring. Maar de liefde had hem gelouterd en
hij smeekte de prinses haar geschenk terug te ne
men, omdat hij een bedrieger, een gewone dief was.
Nu klaagt ook de Mongoolsche slavin hem aan en
Ahmed ondervindt de gevolgen van zijn eerlijkheid.
De -Kalif laat hem meedoogenloos geeselen en het
paleis uitwerpen. De Prinses echter, heeft geweigerd
haar ring terug te nemen en de dief neemt hem nü
als een talisman mee.
Ahmed snelt in zijn wanhoop naar de Moskee en
werpt zich aan de voeten van den vizier. Deze be
merkt. dat er veel in de ziel van Ahmed veranderd
is en besluit hem in de gelegenheid te stellen ziin
geluk te verdienen. De Kalif had namelijk zijn doch
ter bevolen op nieuw een keuze te doen. Maar de
Prinses had reeds haar hart aan Ahmed gegeven.
Om nu tijd te winnen zegt zij, dat zij haar hand zal
schenken aan dien Prins, die haar na verloop van
zes maanden het zeldzaamste geschenk brengt.
De vizier vertelt Ahmed nu van een zilveren too-
verkist. die hem in staat zal stellen naar de hand
van de prinses te dingen.
Ahmed onderneemt een gevaarlijke reis. Als over
winnaar legt hij het eerste deel: „De vallei der mon
sters" af. Dan komt hij in 'het „Rijk van Kristal'dat
op den bodem der zee ligt. Hier ontkomt hij aan
de verlokkingen -van de gevaarlijke sirenen en be
reikt verder zonder te Aarzelen den top van den
„Trap met de Duizend Treden", waardoor hij mees
ter wordt van het „Gevleugelde Paard". Nog moet
hij gaan door het „Vuurdal", maar het schijnt alsof'
zijn liefde voor de Prinses hem pantsert en ten slot
te smaakt hij het genoegen het Tooverkistje in han
den te krijgen, hetgeen niet gemakkelijk is. omdat
het verborgen is in den mantel der onzichtbaarheid.,
Intusschen zijn ook de andere Prinsen op zoek
gegaan naar hun zeldzame schatten. De veroverings
zuchtige Mongoolsche Prins laat zijn raadsman ln
Bagdad achter en weet door diens toedoen een ge
heim leger binnen de muren van de stad te krijgen.
Aan het einde van de zesde maand komen de drie
personen samen. De Prins van Indië heeft een
kristallen kogel gevonden, waarin men het verleden
en de toekomst zien kan. De Prins van Perzië toont
het „Vliegende Tapijt", dat hij door een toeval heeft
kunnen verkrijgen, terwijl de Prins der Mongolen
eenbetooverden appel bezit, waarmede hij in staat
is ziekten te genezen en zelfs dooden tot leven op te
wekken. Om volstrekt zeker te zijn van de hand
van de Prinses, had de Prins van de Mongolen haar
aan het einde van de zesde maand laten vergiftigen.
Nu komen de Prinsen de macht van hun schatten
toonen. Door middel van het kristal leeren zij den
wanhopigen toestand van de Prinses kennen. Het
betooverde tapijt (brengt hen vliegensvlug naar het
Paleis van den Kalif. En de tooverappel geeft de
Prinses leven en gezondheid terug. Maar de Prinses
weet toch nog een keuze te ontwijken.
Terwijl de Kalif met zijn hof nadenken en deli-
bereeren over een mogelijke beslissing, valt het ge
heime Mongoolsche leger de stad aan. terwijl zelfs
het paleis van den Kalif bezet wordt. Maar nu is
ook Ahmed van 'zijn avontuurlijke reis terug. Hij
heeft eindelijk na veel moeite het too verkast je in
zijn bezit gekregen en het zal blijken, dat de Vizier
Van de lagere school af Zü'n1 we dikke vrienden.
Rorie had er hu berouw vani dat hij den laafcsfcen
tijd niet altijd ©ven vriendelijk over den advocaat
gedacht had.
Ze liepen een poos Zwelgend voort.
U gaat zeker naar een patiënt? vroeg1 Rorie.
Ja, een jong meisje. Ook een ernstige val.
Haar rug is erg bezeerd.
Is er gevaar bij? vroeg Rorie beleefdheids
halve, maar zonder veel innerlijke belangstelling.
In het begin ben ik bang geweest dat Ze
het niet zou halm, maar ik heb er den besten spe
cialist uit Londen by. Die komt morgen om haar
te opereeren. HÜ heeft alle hoop, maar zóó op
timistisch ben ik nu weer niet. De moeilijkheid Is
dat de patiënte Zelf niet het minst meewerkt om
in het leven te blijVen... ik heb zoo een fataal
gebrek; aan levenswil nog nooit meegemaakt bij"
zoo'n jong meisje; ze is pas axshttien jaar.
Pas achttien jaar, herhaalde Rorie peinzend.
Rosalie was ook pas achttien geweest.
De lichten van Bedmnnd werden nu zichtbaar.
De torenklok sloeg galmend.
Dat. hebben we vlug gedaan', Zei Myers.
Hoor eens, je zult buiten op me moeten
wachten. Ik kan je moeilijk mee naar binneü he-
baetn; het is maar een Mem huisje.
Maar de menschen hebben toch Zeker geld,
dat ze een duren1 specialist kunnen betalen.
Neen, dat zal ik met Iddler wel vinden.
Die heeft nog wel eens wat voor een arme patiënt
Idie speciaal op Zijn hulp is aangewezen, over.
De Londensche ohic betaalt het dubbel en dwars.
De voogd van het meisje beweerde wel, dat hij"
goed zou betalen als het meisje weer beter werd,
maar ik geloof niet, dat we op dien man te veel
moetenrekenen; hij heeft geen penny.
Een idee flitste door Rone's geest: Ik weet
wat, laat mij' het betalen, dokter. Ik heb meer
geld dan gced voor me is en' Fergerson heeft groot
gelijk als hij zeg+t dat ik het nog nooit behoorlijk
besteed heb.
Mvers aarzelde; hij wilde niet den' indruk wekken
alsof hij op Roderiekfs liefdadigheid had gespe
culeerd. Wei, zei hij1 eindelijk LangZaami, het
is heel vriendelijk van je. Het bind schijnt nie
mand op de wereld te hebben, behalve die voogd,
en die schijnt me niet veel zaaks. Ze wordt hier bij
vreemden verpleegd. Kijk, hier is het huisje.
De blinden van de kamer waar Rosalie lag.
stonden open. Hij kbn den rossigen gloed van het
haardvuur zien en de vage lijhen van een figuur
op het bed voor den haard.
Is dat het meisje vroeg hij1.
Ja, het arme kind is bang voor de) operatie.
Ellendig, zei Rorie met een huivering. Hjj
was eens geopereerd voor een lichte blinde darm
ontsteking in een mooi particulier ziekenhuisje,
omringd dloor alle mogelijke luxe en' comfort, maar
hij ,kcu Zich toch zfijta eigen angst nog heel goed
herinnerenden voelde medelijden met hem arme, een
zame meisje.
Myers opende het hekje. Wacht je op me?
Ja, ik ga Zoolang, im de herberg.
Wordt vervolgd,
van de Moskee de waarheid zeide. toen hij hem de
hand van de Prinses beloofde. Want het tooverkastje
geeft hem een grooter macht dan een van de Prin
sen door zijn zeldzame schatten bezit. Hij kan een
ljger oproepen uit de aarde en uit de lucht, het
geen hij dan ook niet verzuimt te doen. Bijna gek
von angst, vluchton de Mongoolsche krijgslieden
«roor het wonderleger en spoedig is de stad van de
Mongolen bevrijd.
Nu erkent de Kalif. dat Ahmed de waardigste is
om den man van ziin dochter te worden. Hij spreekt
den vroegeren dief van Bagdad met den naam
„Prins" aan en geeft hem plechtig zijn schoone
dochter tot vrouw.
TreWring yam Donderdag 19 Mei.
5e klaase 4e lijst
No. 3320 f 1000.
Nos. 8300 17727 18746 19333 elk f 200.
Nes. 1329 2016 8952 11428 18841 14063 14975 19999
elk f 100.
Prijzen van f 70.
291 297' 486' 440 465 656 753 1001 1002
1042 1218 1274 1501 1600 16-2 1622 1928 2067
2099 2175 2429 2460 2520 2534 2904 2989 2970
2974 8091 8121 8186 3808 3368 3607 3608 —54
4008 4601 4669 4776 4797 4800 4840 4858 5106
5199 5245 5305 —15 5684 —98 5715 —59 5894
5902 6232 6253 6298 6409 6470 6505 6717 7205
7238 7264 7238 7308 7342 7349 7602 7756 7882
8337 8345 8423 8607 8699 8774 8836 —80 8896
9069 9126 9152 9374 9554 9785 9886: 9929 9933
10080 10123 10339 10357 10491 10563 —986 11068 —136
11295 134 —541 —738 11742 11765 —950 12078 12105
12161 12348 12359 12468 —685 —710 —791 —983 12202
13310 13340 13664' 13844 13907 13959 14086 14333 14338
14360 14387 14405 14667 14759 14840 14894 14947 15053
15249 15687 15710 15768 15789 15899 15952 16050 —118
16139 16677 16866 17084 17215 17247 17310 17366 —402
17419 17464 17477 17499 18187 18284 18374 18383 519
18691 1S8S4 —983 19061 19120 19234 —494 19710 19823
20004 20254 20918 20989
LENTE IN NANTES.
Aan de Westkust van Frankrijk, daar waar de
rivier de Loire in den Atlantischen Oceaan uitmondt,
ligt het stadje Nantes. dat altijd den roep van. een
soliede. goed burgerlijke stad gehad heeft, ofschoon
er geenszins eenigen grond voor aanwezig is. dat de
burgers van Nantes deugdzamer zouden zijn dan
andere menschen. Misschien dat het een gevolg is
van historische suggestie, die uitging van het Edict
van Nantes, waarvan toch zeker iedere lezer wel
eens gehoord heeft en zoo niet. dan moet hij zijn
geschiedenisboekje nog maar eens op slaan en on
der het hoofdstuk Hugenooten of Hendrik IV kij
ken. In ieder geval: Nantes gaat sedert eeuwen door
voor buitengewoon moreel. Menschen. die het beter
weten, lachen er om. zooals de Parijzenaars lachen,
wanneer nog altijd van het lichtzinnige Parijs
gesproken wordt. Maar de roem van de goede oude
stad Nantes bleef onaangetast tot aan deze lente,
die in Nantes merkwaardige gevoelens schiep.
In een park werd feest gevierd, dat noch een pro-
testantsch, noch een katholiek karakter droeg, maar
eenvoudig heidensch was. Heeren en dames, zoons
en dochters uit de allerbeste standen verschenen in
costuums. die anders alleen bij intieme kunstenaars-
feesten gezien worden, wanneer kracht en schoon
heid zegenrijk over de kleedingverordening trium-
pheeren. De faunen en dryaden van Nantes dansten
met elkaar in den maneschijn tussehen de hoornen,
als hielden zij' een generale repetitie voor een
nieuwe revue in het „Casino de Paris". Achl En ze
zouden niet alleen gedanst hebben! Zij speelden
do zalige revue zelfs tot het einde toe uit, zonder zich
achter de schermen te verschuilen en zonder dat
'eenige valsche schaamte van verkapte preutse'!!-1
heidëen vluchtig rood over hun wangen wierp. D'e
helden van dit feest behoorden echter geenszins
tot het gilde der kunstminnende broeders. Een ar-
beidersblad. dat er natuurlijk als de- pinken bij was,
publiceerde een heel Ristje van die lente-vierende
Nantenaren, waarbij o.a. voorkwamen: twee poli
tici. een dokter, meerdere groot-industrieelen. rijke
■zakenlui, aanzienlijke ambtenaren met hun dames.
!enz„ al met al'een tachtig bekehde4 persoonlijkheden
van „onbesproken" naam.
De courant Schrijft; „Deze heeren onderscheidden
zich als voorstanders van moraliteit, zij. geven wel
dadigheidsfeesten tot redding van gevallen meisjes,
zij: zijn de beschermers van- zedelijkheid' en gods
dienst, de voorvechters van de nationale eenheid.
'AUeen in een gesloten park, wanneer ze onder
elkaar zijn, toonen zij zich, zooals zij er werkelijk
uitzien, zonder maskers en zonder hemden".
Maar Nantes houdt van fatsoen 1 In een Car
navalsoptocht zou een der versierde wagens het bo
vengenoemde feest uitbeelden; de politie had dit
echter verboden. De couranten werden daarom ver
zocht, van deze schandaalgeschiedenis niets te pu-
'bliceeren; zij' hebben dat verbod opgevolgd, tot op
een slechtgezind orgaan na. het communistische
blad „Le Travailleur". Nochthans wordt van deze
.surprise-partii" in Nantes nu ook in de Parijsche
bladen verteld. Nantes zal van nieuw of aan beroemd
worden, zooals voor 329 jaar terug door het Edict
van Nantes. Alleen gaat het nu een beetje geheim
zinniger sous le manteau want de .Lente van
Nantes" zal men tevergeefs in één onzer geschiede
nisboekjes zoeken.
lijkheid was, kon niet verondersteld worden. Men
geloofde, dat de onderneming toch zeker wel een
zuivere winst van 4000 Zloty gehad had. zoodat
Kuroki ongeveer een vijfde deel had ontvangen van
hetgeen hij hebben moest. De politie en de rech
ters van Lodz zullen nog trachten dat althans ge
rechtigheid voor hem verkregen wordt. Inmiddels
heeft Kuroki ondervonden, dat men ook van het
hongeren niet vet wordt.
DE BEDROGEN HONGERKUNSTENAAR.
Kuroki zoo luid'de zeldzamerwijze zijn honger-
naam naar den beroemden Japanschen generaal
uit den Russisch-Japanschen oorlog 1 is een kleine,
schonkige man. 51 laar oud. Hij is afkomstig uit Po
len. Noodgedwongen kwam hij er toe zijn huidige
beroep uit te oefenen. Toen elke poging, om geld te
verdienen, mislukte, en hij door den honcer steeds
magerder werd. kwam hij op den schitterenden inval
om w e r k e 1 ij k te hongeren.
Aldus besloten zat hij overdag onbewegelijk in
zijn stoel en ging 's avonds met een rammelende
maag naar bed. Met deze kuur was hij drie dagen
bezig tot het bericht van zijn vrijwillig honger-lijden
in zijn geboorteplaats bekend werd. Kinderen en
vreemdelingen gingen op weg om de „bezienswaar
digheid" eens wat van naderbij te bekijken. Kuroki
hongerde zeven dagen, toen er een impresario ver
scheen, die hem veel geld beloofde, wanneer hij in
het openbaar wilde „optreden". Lodz was het eerste
engagement. Een en twintig dagen en nachten moest
Kuroki zonder eenig vast voedsel blijven. Hij zat
in een ruime glazen kooi waarin men honger
kunstenaars meestal pleegt onder te brengen die
van hoven door een dicht traliewerk van ijzerdïaad
was afgedekt, heel op zijn gemak in een leeren club
fauteuil. Dag in. dag uit, nacht in. nacht uit in
elkaar gedoken, apatisch, staarde hij van achter
zijn donkere brilleglazen strak voor zich uit. Kuroki
droeg een fijne zijden pyama. Verder zag men in ziin
kooi een bed met één wollen deken, een menigte
fleschjes mineraalwater, borstels, wasebgerei, ciga-
retten. boeken, couranten en parfumfleschjes. Aan
de wanden hingen plakkaten met de volgende op
schriften: ...Men wordt verzocht in de nabijheid van
Kuroki niet te eten. Zachtjes spreken. Verboden te
rooken". Men waagde het nauwelijks naderbij te
komen. Op een bord aan den wand las men: „Slaap
onregelmatig, zware, hoofdpijnen, pols 101. tempo
ratuur 35. gewicht 83 pond." Wel wat opgelucht
was Kuroki, toen ziin vrijwillige vastentijd verstreken
was. maar niettemin trots op zijn daad. Edoch er
deed zich een kleine tegenslag, voor. Toen de hon
gerkunstenaar zijn impresario en de drie andere
deelhebbers van de onderneming de gemaakte winst
zouden gaan veróeelen Kuroki zou 60 procent
krijgen bleek dat drie blokken met entréekaarten
waren verdwenen. De eene compagnon, Plewka. had
3000 Zloty in zijn zak gestoken, en was daar mee
van door gegaan. Oe overige deelhebbers weigerden
Kuroki inzage van de boeken te geven. Deze. die
bijna onmachtig van den honger uit de kooi gedra
gen was. kreeg tenslotte 500 Zloty. Alle dreigen en
brullen hielp niets. Hoe hoog de ontvangst in werke-
DE GASTVRIJE LANDHEER.
Het gebeurde in de omgeving van Lüttich. een
plaatsje in België, dat een hoer bij zijn landheer
de pacht kwam betalen. Hij trof de familie juist aan
tafel, waarom men hem beduidde, dat hij maar een
oogenblikje geduld most hebben. HU keek toe. hoe
de dames en heeren de heerlijke spijzen genoten, en
kon zich tenslotte niet meer inhouden en vertelde
nu het volgende: „Moet u weten, mevrouw, mijn
zeug heeft 13 .biggetjes gekregen en ze heeft maar 12
tepels".
,Ach'„ zeide de medelijdende barones, ,en wat
moet de dertiende dan, wanneer de andere twaalf
drinken?"
„Och. mevrouw d'e barones." antwoordde de boer,
..dan doet 'ie net al9 ik. hij kijkt toe en wacht
zijn beurt af".'
DE DUBBELGANGERS, ABRAHAM EN ISRAËL.
Het volgende speelde zich voor het New-Yorksche
gerecht af:
Abraham Groszmann, die zich dezer dagen voor
het gerecht te verantwoorden had, was al dadelijk
woedend op zijn broer Israël. Ter verduidelijking
diene. dat Abraham en Israël tweelingbroe
ders zijn en op elkander gelijken als het eene ei
op het andere. Een werkelijk onderscheid bestaat er
tussehen hen heiden slechts in zooverre, dat Abra
ham getrouwd en Israël jonggezel gebleven
is. Nu was Abraham op zekeren dag spoorloos ver
dwenen en zijn betere helft was er met recht over
verontwaarigd, dat hij' haar tot afscheid niet min
stens ziin chequeboek had achtergelaten. Een toeval
wilde, dat zij hem nog in dezelfde week op dén
Broadway ontmoette. Maar Abraham deed zeer won
derlijk. Hij liep zijn vrouw voorbij, zonder haar te
groeten en toen zij' hem staande hield en naar zijn
zonderling gedrag vroeg, beweerde hij bil kris en
kras, dat hij heelemaal geen Abraham Groszman
heette en dat hij er zich ook niet van bewust was,
ooit in den echt verbonden te zijn geweest. Dat ging
mevrouw Abraham Grcsziman toch werkelijk „bo
ven haar pet" en zij' liet den vermeenden Abraham
kortweg in hechtenis nemen. Aldus stond Israël
heden voor 't gerecht, en hij was met recht woedend
op zijn broer Abraham, die hem dat koopje op zijn
dak geschoven had.
„Mevrouw Groszmann," zei de rechter, „bent u
er zeker van. uw man Abraham Groszman voor u
te hebben gezien?"
„Jawel, edelachtbare," antwoordde mevrouw Grosz
man. „daar ben ik zeker van".
„Maar ik ben Abraham niet. protesteerde Israël,
.doch zijn tweelingbroerl"
Mevrouw Abraham Groszmann lachte eenigszins
spottend: .Dat kan iedereen wel zeggen! Je hebt me
nog nooit verteld, dat je een tweelingbroer had".
Tenslotte ontblootte Israël zijn rechter-boveDarm
en wees triumpheerend op een m o e d e r v 1 ek,
waarvan hij volgens zijn zeggen het alleen-vertoo-
ningsrecht had en zijn broer Abraham niet in staat
was een dergelijk fabrieksmerk te toonen. Wat had
mevrouw daarop te zeggen?
Maar deze trok alleen haar 9chouders op. zulk een
moedervlek kon een ieder zich wel op zijn arm laten
tatoueeren. Israël was ten einde raad en zijn woede
kende geen grenzen.
Tenslotte bood hij dén rechter aan zijn broer Abra
ham persoonlijk voor de rechtbank te voeren, het
geen door den rechter werd toegestaan. Drie dagen
later vond de volgende zitting plaats en werkelijk
Israël nu met zijn tweelingbroer verschenen.
Welke is nu uw man?" vroeg de rechter aan de
verbaasde mevrouw Abraham.
„Die daar-"
„Maar dat is toch niet dezelfde, die u de vorige
maal als uw man hebt aangewezen?"
Het had maar weinig gescheeld of mevrouw Abra
ham was nu ook wegens meineed vervolgd gewor
den. alles om die noodlottige gelijkenis tussehen
Israël en Abraham. Maar de rechter kon niet ontken
nen, dat de gelijkenis inderdaad treffend' was en een
vergissing niet onmogelijk, zoodat „eind goed. al
goed" Abraham met zijn vrouw en Israël in de ge-
noegelijkste stemming huiswaarts keerden.
Sedertdien vertrouwt echter mevrouw Abraham
haar man nog minder langs den weg als voorheen.
Wanneer men zich ook zoo gemakkelijk een alibi
weet te verschaffenl
VOOR EEN KOOPJE.
De lijkenbezorgers of aansprekers behooren in Ame
rika tot de bekwaamste zakenmenschen en afgaande
op hun prachtige zakenhuizen. schijnt hun bestaan
geenszins moeilijkheden op te leveren.
Een van deze heeren plaatst van tijd tot tijd de vol
gende advertentie in de bladen: ..Complete
eerste klas automobielbegrafenis voor
150 dollarsl Wat men voor die 150 dollars krijgt?
Een eikenhouten kist. van binnen met pluche hekleed
)kleur naar keuze), met zilveren handvaten aan beide
einden, alsmede een plaatje waarin de naam van den
doode gegraveerd wordt, zijden kleed, zijden hoofd
kussen, in dezelfde kleur, den doode balsemen, op
siering van de doodenkamer met palmen en kande
laars (kaarsen vrij), indien gewenscht. heerencos-
tuums en damesjaponnen. 1 limousine".
Alles voor 150 dollars.
