VAN DIT EN VAN DAT
EN VAN ALLES WAT
R A D I o.
.DAMRUBRIEK
EEN PARADIJS GELIJK...
Bijvoegsel der Schager Courant van Zaterdag 9 Juli 1927. No. 8079.
üf
9
p
o
S
11
m
H
s
SP
IV
éi
B
9
9
11
m
IR
18
11
W
9
H
9
!U
11
9
1!
H
B
3/
V
VACANTIE.
Ze zouden het dan maar eens wagen,
Aan alle regen komt een end,
En in zoo'n kikkerpoel als Holland
Is men wel nattigheid gewend!
Ze zaten al zoo lang te wachten,
De barometer ging vooruit,
Pa nam dus aan 't loket de kaartjes
En tegelijk een kloek besluit.
Ze stapten in den trein en zwegen
Regen!
Ze stopten aan een kleine halte
Vlak bij de bosschen en de hei,
Toen trok er net een'donderbuitje
Bijwijze van oen groet voorbij.
Ma's pugekuif was glad bedorven,
Pa wrong z'n zomerpantalon,
En weet de heele badhistorie
Aan de verduist'ring van de zon!
Zoo kwamen ze op „Welgelegen"
Regen!
Heel het pension leek uitgestorven
Er was geen sterveling te zien,
De booiften stonden traag te druppen,
Net op de hoed van tante Lienl
En toen ze eind'lijk binnentrokken,
Onthutst, mistroostig, klef en bang,
Liep er een spoor van modderwater
Vanaf de voordeur door de gang!
Ze hadden wel hun deel gekregen
Regen!
Maar op een morgen, ha, hoe heerlijk,
De zon scheen vroolijk in een plas,
Toen schreed^ een opgewekt gezelschap
Door 't pas gemaaide, malsche gras!
Hoewel een klein half uurtje later,
Want kort duurt soms vacantie-pret,
Verschoonde pa zich op z'n kamer
En tante lag doorweekt te bed!
Ze hadden weer hun deel gekregen!
Regen!
Ze streden dapper veertien dagen,
Toen was de levensmoed er uit,
Ma zat maar sokken aan te breien,
Pa trommelde wat op de ruit!
'tWas 's avonds al maar domineeren,
Dat viel ook op den duur niet mee
En dan die ellenlange middag,
Zoo tusschen lunch-tijd en diner,
Die kon zoo op je stemming wegen!
Regen!
Ze trokken in hun gummijassen
In alle stilte naar den trein,
Toen lagen hei, pension en bosschen
In volle zomerzonneschijn!
En toen ze weer in eigen woning
Des avonds praten van den strop
En van hun zuur verteerde duiten
Stak pa met „Sssst!" z'n vinger op.
Ze keken elkaar aan en zwegen!
Regen!
Jufi 1927.
Alle rechten voorbehouden.
KROES.
Lieveling-, ie bent liet
licht van miin leven, de hoop mif-
n.e,r toT^komst. de ziel van mijn
alles. Ik zou de wereld voor je
willen veroveren, ik zou voor je
willen sterven. Wil ie de miine
worden
^iiNee, maar jif mag- wel
de miine worden.
TelevisieDe onbeperkte mo
gelijkheden van de radio.
i
De televisie" nadert meer en meer haar verwe-
-ih/kin.; althans eenige onderzoekers h'ebben,
'z kl(' resuhaat bereikt na ijverig eni doelbewust
zoeken naar. de oplossing van dit zoo buitengewoon
belangrijk© en interessante probleem.
Din -en die men vroeger voor onmogelijk hield,
zin gebleken wel mogelijk te zijn. Dit neemt daarom
niet weg, dat bij iedere verdere schrede voorwaarts
eerst tal van groote moeilijkheden te overwinnen
zijn, waarbij uiteraard slechts de direct betrokkenen
eenig idee van de grootte van deze moeilijkheden
hebben.
„Televisie", het draadloos projecteeren van een
beeld op een in de huiskamer gespannen pirojectie-
doek. Niet van een opname van een gebeurtenis,
die zich elders heeft afgespeeld! de bioscoop
projecteert deze gebeurtenissen immers allang, zij
het dan niet draadloos anaar van een voorval
dat zich op het moment van de projectie zelf af
speelt: paardenrennen, een voetbalwedstrijd, ja. wat
Diet al. Wij behoeven niet bij de sportevenementen
alleen te blijven, alles wat zich maar even daar
toe leent, kan .opgenomen" en uitgezonden worden
om elders op hetzelfde moment door oen .ontvang
apparaat" óntvangen en geprojecteerd te worden.
•De Televisie is, evenals dit het geval Is bij de
Draadlooze telefonie en telegrafie, weer in drie af
zonderlijke deelen te splitsen en wel het „opnemen",
het „overbrengen" en het .ontvangen en weerge
ven" of in dit geval het „projecteeren".
Eerst het „opnemen!". Hierbij heeft men dank
baar gebruik gemaakt van den weg, dien het film
apparaat aanwees. Men heeft een dergelijk toestel,
althans in grove trekken, aanvaard en bruikbaar
gemaakt voor dit doel, Het beeld wordt hierbij niet
op een normale film opgenomen, maar op een spe
ciaal geprepareerd lint, of iets van dien aard. Wij
zouden kunnen zeggen, dat het beeld op het lint
geworpen, dit zoodanig verandert, dat het invloed
uitoefent op een later door dit lint te voeren elec-
trischen stroom. De weerstand die het lint na de
belichting aan dezen stroom biedt, is dus afhan
kelijk van de meer of minder intense belichting.
Kan men nu, als praktisch resultaat van deze
eigenschap van het gebruikte lint. in het zend
apparaat deze weerstandswijzigingen omzetten
in stroomiwijzigingen en dit is mogelijk gebleken
dan wordt het tweede deel van de opdracht, het
,cver brengen" eenvoudig teruggebracht tot de
draadlooze telefonie.
En dan hebben we ten slotte het ..weergeven". Hier
mede is men tot nu toé nog het minst gevorderd,
al zijn er ook hierbij resultaten aan te wijzen. Voor
het duidelijk projecteeren van de beelden op het
projectiedoek, moet men o.a. beschikken over een
lichtbron van beduidende sterkte en die „centraal
opgesteld" kan worden. Deze was niet te vinden,
zoodat men overging tot een combinatie van een
zevental lichtbronnen, waarbij' dus de intense ver
lichting vanuit één punt, verviel. Het resultaat was
dan ook, een eigenaardig uittrekken en inkrimpen
van de beelden, wat natuurlijk een „vervormd"
beeld gaf.
Het „ontvangen" en .weergeven" zal dus nog
extra moeilijkheden opleveren. Wij komen op deze
hoogst belangrijke kwestie later terug.
Op één punt willen wij nog wijzen. De gebeurte
nissen kunnen zich overal afspelen. Wij zijn, veel
meer dan dit het geval is met uitgezonden muziek,
dus genoodzaakt om met het ontvangapparaat deze
gebeurtenissen op te zoeken. Daardoor ontstaat als
het ware een vierde „deel" in het geheele proces,
nl. het „overbrengen" van het beeld, liefst in
stroomvariaties uitgedrukt, naar den zender.
Onder redactie van GEO VAN DAM,
Heemskercklaan 4, Baarn.
Alle brieven, deze rubriek betreffende, gelieve men
te zenden aan bovenstaand adres of via het bureau
van ons blad te Schagen.
WEDSTRIJD-PROBLEEM No. 29.
van G. Pors, Dordrecht
Zwart: 9.
WM
Wit: 11.
De diagramstand in cijfers behoort te zijn: Zwart, 8
schijven, op: 3 69 11 17 en 26 met 1 dam op 16. Wit
11 schijven, op: 15 18 22 23 29 31 32 34 37 38 en 44
Wit speelt en wint!
OPLOSSING PROBLEEM No. 26.
van A. Renooij, Hoogwoud.
e .liagr mst nd in cijfers was: Zwart, 13 scV-
I' 7- 'Sj; 1. en t,
Uhiiv< :i O. 27 28 1 34 3", JS 41 4"> 43 47 4
,t spee t. c.p 27—21 (23X37 A.B 4 —42 .37X48
.3 2822 ,18 X27 F.G.), 32-28 2.X43), 21X 3
"16X47), 4^X38 47 X49), 45-34 (48X30) en 35
int!
Een zeer mooi en moeilijk variantenprobleem D
er Rencoij ons compliment!
Een auto is voor dergelijke uitstapjes toch maar „wat je
noemt". Als ik denk aan die stampvolle treinen 1
WARE WOORDEN.
Wie de duizenden kwellingen
kent, dia zooveel stil geween ver
oorzaken, die reikt gaarne vol wel
willendheid, vol medelijden de
hand aan de verstootelingen der
fortuin, de door het lot misdeelden.
De goede daden zijn het beste ar
gument der goede leerstelsels.
Een tevreden mensch, doet als
een leeuwerik, die op eon graszode
even mooi zingt, of hij over het ge
heele weiland beschikt*.
I
Niemand kan macht hebben of
invloed uitoefenen op anderen, als
zijn woorden weersproken worden
door zijn daden.
I#
In de aardrijkskunde hebben we geleerd, dat
Capri een klein eilandje is, gelegen in de Golf van
Napels, in het geschiedenisuur heeft men ons ver
teld, dat de Romeinsche kiezers Augustus en Tibe-
rius er met voorliefde verblijf hielden, terwijl zij,
die ook in de Grieksche mythologie onderricht ge
had hebben, wel eens vernomen zullen hebben, dat
het de streek was waar de zeenimfen zich ophielden
en de één-oogige reuzen en de toovenares Circe, ja,
wanneer we nog verder terug gaan, dan zou Capri
misschien de Hof van Eden geweest zijn, een pa-
radijs, dat alle schoonheden in zich bergt, hetgeen
inen daarvan mag verwachten.
Een van de grootste voordeelen van Capri is, dat
het klimaat, zelfs in de heetste zomer, nog drage
lijk blijft, en voor de reizigers, wier vacantie in de
maanden Juli en Augustus valt, en die graag naar
Italië willen reizen, doch met recht voor de hitte
terugschrikken, is Capri een eldorado. De ligging
van het eiland, het lichte koele briesje, dat er voort
durend staat, de mogelijkheid tot het nemen van
een verfrisschend bad in zee, de aangename koele
nachten, maken, dat men zich op Capri nog lekker
gevoelt, wanneer ze aan de Rivièra en in de groo
te steden het eenvoudig niet meer kunnen uithou
den van de hitte.
De eerste indruk van Capri is betooverend. De
scheepsschroef van de kleine stoomboot die de rei
zigers vanuit Napels voorbij den Vesuvius en het
schiereiland Sorrento, naar Capri brengt, slaat plot
seling achteruit en/ werpt een golf van wit schuim'
over het diep-blauwe water van de Grande Marina,
en van alle kanten komen kleine roeibootjes pijl
snel over het water schieten, om de passagiers op
het eiland te-ontschepen. (De boot zelf kan namelijk
het eiland niet dicht genoeg naderen). Geen schil
derij, geen kleurenfilm, geen dichterswoord is in
staat de overweldigende schoonheid in kleuren weer
te geven, waarin de zee, de booten, de huizen, de
rotsen en de tuinen gedompeld zijn.
De bootjes brengen de reizigers naar den kleinen
wit steenen havendam. Daar staan, afgericht als
soldaten, rechts de pakjesdraagsters, met een kussen
op het hoofd en een blikken mrnnmerschild op de
borst, links de hotelbedienden met den naam van
hun hotel op hun mutsen. Maar die aanduiding al
leen is nog niet voldoende. Luidkeels gillen ze door
een, om' maar zooveel mogelijk de aandacht te trek
ken. Zij nemen de gasten in ontvangst; de draag
sters laden de koffers op hun hoofden. Maar wan
neer men eenmaal aan land: is, dan is men nog
niet in Capri.
Hier beneden aan het strand staan alleen een
paar visschershutten en wat badkoetsjes. Om in
het eigenlijke Capri te komen, voert een kabel-
spoor honderdveertig meter omhoog door heerlijke
tuinen en wijnbergen. Op het terras aan het station
Excuseer, maar u lijkt zo-
sprekend op miin vriend, dai
iedereen er door misleid moe
worden.
Niet iedereen.
Wie dan niet?
Ik zélf.
boven staan zij, die elk jaar gewend zijn den zo
mer huiten door te brengen, en nemen met een
trótsch gevoel, alsof ze reeds met 'het geheele eiland
vertrouwd waren, de nieuw aangekiomenen op.
De nieuwaangekomenen merken dat echter in'
hun verbazing voor al het schoons, dat het eiland
hun oogen biedt, niet op. De straten, de hulzen,
de nauwe steegjes, de winkels, de men-
schen, alles, alles is zoo zindelijk, zoo smaakvol, zoo
geordend, dat men zich niet kan indenken nog
geen drie uren van te voren in het vieze Napels
te zijn geweest! Theaterdecoratie! denkt men onwil
lekeurig en ddn denkt men tegelijkertijd bij zich
zelf: maar het is te mooi, te zuiver, te decoratief!
Maar het is toch inderdaad werkelijk alles zoo
mooi, zoo zuiver, zoo decoratief!
D'e indruk is zoo overweldigend, dat men' het ge
voel krijgt, in een andere wereld te zijn aangekomen
Fotograaf: Zet eens een
vriendelijk gezicht, mevrouw.
Glimlach een beetje.
Haar man: Niet doen, lief
ste. Dan zal niemand je herken
nen
De phantastische schoonheden van Capri zouden
zich alleen in een dik boekdeel kunnen laten vast-
In het Noorden van de stad ligt de „Certosa", een
in 1372 door graaf Giacomio Arcucci di Capri opge
richt klooster, interessant door de verschillende
bouwstijlen, welke in de loop der jaren, dat het ge
bouw verschillende veranderingen heeft ondergaan,
daaraan zijn meegedeeld. Murat, vice-koning van
Napels, maakte in 1808 een kazerne van het kloos;
ter; in 1870 werd het zelfs een militaire gevangenis;
nadat het in 1921 tot een nationaal bouwwerk werd
verklaard, kreeg het de bestemming, die het dp
het oogenblik heeft. De regeering laat het restau1-
reeren, teneinde het tot een museum/ te laten in
richten. In de talrijke vertrekken zullen, dus voor
taan kunstwerken van alle werelddeelen worden
geherbergd.
Op den berg Tiberio staat de ruïne van Palatino
Tiberio In 26 v. Chr. door keizer Augustus begon
nen, werd het later Tiberius, eveneens een Ro-
meinsch keizer, 'belangrijk uitgebreid en door een,
tot aan de Grande Marina, park omgeven. Daar Ti
berius er 10 jaar lang gehuisd heeft, zullen de op
gravingen, die op het oogenblik onder professor
Maiujri van het museum te Napels worden uitge
voerd, hoogstwaarschijnlijk belangrijke dingen aan
het licht brengen.
Wanneer men een bijzonder goed aangeschreven
hotelgast is, dan toont de hotelier U een oud vergeeld
vreemdelingen/boek van 1825 tot 1839, waarin onder
den 17den Augustus van het jaar 1826 een ander
halve bladzijde lang bericht van August Kopisch
staat opgeschreven, waarin deze de ontdekking van
de wereldberoemde „blauwe grot" heeft opgeschre-
'ven. De kwistige natuur heeft buiten deze eene be-
bezienswaaTdigheid, Capri, nog een vierentwintigtal
andere grotten geschonken, die niet minder mooi
zijn Men kan er zich door een schipper in een hark
hpen laten roeien Naar 'rechts bereikt men in twin
tig minuten de heerlijke „groene grot", naar links
vaart men in denzelfden tijd naar de in bijna alle
kleuren glinsterende „schildergrot".
Even romantisch als deze boottocht is een wande
ling over het eiland, die men wel maken moet om
Capri te leeren kennen of men moet bij nacht, om
^en t^d van de.volle maan den Areo Naturale be-
M«rrww*n De Wnsie ven een sprookjeslandschap is
