SEIAGER
lliwti Nltiis-
COURANT.
Almmtit- LuiMM
BRIEVEN OVER ENGELAND.
Eerste Blad.
Z
Feuilleton.
De Witte Muizen.
Reclames,
Binnenlandsch Nieuws.
Donderdag 21 Juli 1927.
70ste Jaargang No. 8086.
Dit blad verschijnt viermaal por week: Dinsdag, Woenndag, Donder
dag en Zaterdag. BIJ Inzending tot's morgens 8 uur, worden Adver-
tentiön nog zooveel mogelijk in het eoratuitltomond nummer geplaatst.
Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen.
POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20.
Prijs por 3 maanden fl.65. Losse nummors 0 cent. ADVERTEN-
TIöN van 1 tot 5 regels f1.10, iedere regel moer 20 cent (bowijsno.
inbegrepen). Groote lettors worden naar plaatsruimte borekond.
dit nummer bestaat uit twee bladen.
16 Juli 1927.
De wenschan va® eemi mensöh zijn zoo verschillend
als do menschen zelf.
Ik heb ©en. neef, .waea» grootete verlangen is
oon radio te hebben. Niet uit onbekendheid met
zoo'n ding, want zijn grootvader lijdt er al eenig©
j'aren aam. Toch verlangt hij er naar. Als ik er
een had, zou ik alleen maar verbuigen er waer
af te komen.
Een ander verlangt naar een E ordj©. Uok ©enigs
zins vreomd, maar toch beter te begrijpen dan het
voorgaande.
Mijn jongste zoon verlangt naar een. geheelem
inhoud van eiken speelgoedwinkel, dien hij ziet. Hij"
uit zyn verlangens vaak op zoo'n manier, dat ze.
althans voor een bescheiden'gedeelte, vervuld wor
den. Zijn laatste methode was Als volgt:
In den morgen ziet hij oen bootje op wielen.
Zoo'n soort van ding, waar jevan alles mee kunt
doen: rijden, varen, en bovendien den maat er uit
halen om hem als schepje te gebruiken, want het
-zeil is van blik en eenigs/ins gebogen. Op dit veel
zijdig ontwikkelde instrament vestigt zich het vu
rig verlangen van onzen jongste® telg.
Hij vraagt niet adn zijd moeder: „Mag ik dat
bootje hebben?"4 Wel neen, hij volgt een geheel
andere politiek. „Als vader vanmiddag thuis komt,
neemt hij vast dat bootje voor mij mee.' „Wel
nee, jongen, hoe kom je er bjJP" „O ja, vader doet
liet vast." „Maar vader weet niet eens, dat je dat
bootje graag wil hebbend' „O, dat weet vader best.
's Middags, - als 't jonge mensch den slaap des
reohtvanrdigem wemschers slaapt, gaat moeder vader
van de tram halen. Je kunt zoo'n kind, dat zoofa
vast vertrouwen heeft, tooh niet teleurstellen? Eu
de ouders koopeu het bootje, dat kan varen en rij
den, ea waarvan je mast en zeil tezamen als schep--
jo kunt gebruiken. Maar vader zet het, als hjQ
thuis komt, wieg in' zijtn bureau. Missohlsuis
het jonge meaisoh heb vergeten, en dan kan het
later dienst doem.
IJdele hoop, die trouwens heel flauwtjes was.
vader het wist.
De weneoh van mijn zoon bepaaldt zich in dat
geval tot 85 oen ten. De wensohön van mijn oudere
kinderen gaan meestal wat hooger: tennis, rackets,
phototoeetellen, fietsen. De wonsohen van mijn
vrouw zal ik maar niet verklappen. En van
müzelf?
laren lang is de grootste gaweeat: De Emeyolof-
loedia Britannioa. Is gewe8 L want sinds vier
'ju eigendom. Mijn d
wel, dat ik voor al dab gield (we zullen* maar niet
zeggen hoeveel het is), heel wat anders had kun
nen krijg n. 'waaronder zij, bij nader onderzoek,
bleek te verstaan allerlei versierselen voor haar
eigen kamertje, maar voor mij is de Britannioa
een groot, een wonderlijk bezit.
Een eikenhouten kastje. Daar begint het me©.
Wie een Encyciopcedia Britammiea koopt, koopt
het ©ikemhouten kastje, dat er hij behoort, "t Is
in den koop begrepen, 't Komt in zijn geheel,
netjes in een krat verpakt met een hoeveelheid
stroo, ter bescherming van de glazon deurtjes, er
om lieen, voldoende om drie watermeters, tegen
drie ijskoude winters te beschermen, 't Is, volgens
andere menschen heel aardig.
Maar wat hebben w© met het kastje eigenlijk
moedig? D© inhoud is van heel wat meer belang.
Welnu, die bestaat uit 16 zware deelen. 't Kun
nen er ook 32 zijn, maar dan is de Enoyölopaedia
\ael duurde®. Die 32 kunnen ze f i in e n hed fijn©
leersoort gebonden, zijn, en de boeken kunnen ge
drukt zijn op India papier, dat zóó dun is, dat je
12 bladzijden omslaat, als je denkt, dat je er éem
te pakken hebt, en dan kost heb heel© stelletje,
als ik me niet vergis, een achthonderd] gulden.
Maar dat is voor milliannairs. Gewone menschen
koopen, na lahge aarzeling, de zestier-n deelon,
telkens twee deelen in één hand gebonden. Gewoon
papier, en eenvoudige groven linnen band. Wat
er in staat, is in elk geval precies hetzelfde.
Die 16 deelen nu bestaan elk uit ongeveer twee
duizend bladzijden. Tezamen dus eem 32 duizend
pagü'ina'-s met wijsheid.
Als Hollander sla je al gauw op wat er over
je eigen land te lezen staat. Je zoekt dus het woord
„Dutoh" op en: vindt eerst ruim twee kolommen
over de OostindiBche Compagnie. Dan ruim vijf
over de Hollandsche taal, ruim aehttien over de
Holkndsohe letterkunde, dertien over dJe iHolland-
sché oorlogen, en nog ruim één kolom over de
West-Indische Compagnie..
Lees je nu een van deze artikelen, bijvoorbeeld
dat over de Hollandsche taal, dan' merk je, dat
het geschreven is door iemand, die er goed' van op
de hoogte is. De uitspraak van de iToll
klinkers wordt zoo goed mogelijk a;
;am de iiollandsohe
geven. Na
tuurlijk blijft zoodets altijd heel moeilijk:, omdat ver
wijzing, naar de Engielscha klanken lang niet altijd
opgaat. Dat dö Hollandsche ui ongeveer wordt
uitgesproken als de Engelsche oy is erg onge
veer. Maar daarom noemt de
Zuiderzee ook altijd Zoiderzee.
Dat gedeelte over de uitspraak vatö onze taal
gaat af en toe tot in bijzonderheden, die men niet
zoo direct im een toch tamelijk .beknopt artikel
zou verwachten. Bijvoorbeeld dat in sommige dia
lecten de t aan heb eind van een woord wordt
weggelaten, en man uitspreekt heef en nie, inplaats
van heeft en niet. Dab een oe voor een m wel e
verkort wordt tot o, en' de menscheen blom zegj
inplaats van bloem. Dat goede wordt uib
0 A^s we nu eemi ander deel nemen, enl wie zoeken
het woord Holland op, dan krijgen we eerst een
aardrijkskundig gedeelte, vergezeld van een zeer
behoorlijke kaart, waar plaatsen als Winkel, Koe
dijk, Wognum op voor koinen. Dit aardrijkskundig
gedeelte bestaat uit een zestien .kolommen, en
wordt gevolgd door een geschiedenis van twintig-
kolommen. Deze geschiedenis begint, met d© Unie
van Utrecht in.1579 en gaat tot 1909, de geboorte
van prinses Juliana.
Onmiddellijk op dit artikel volgt een ander over
do Provincie Holland, dat ook geheel geschiedkun
dig is, en begint bij den'eersten graaf van Holland,
Dirk 1, in 92*2, en eindigt mot Stadhouder Willem
V, terwijl heb in de tien kolommen, waaruit heb
bestaat, nog allerlei' bijzonderheden vertelt, over
het ambt van raadpensionaris, over de Staten van
Holland enz.
Zoeken we eindelijk nog het artikel Netherlands
op, in deel 19elk van de 16 deelen bestaat,
zooals ik zei, uit twee gedeelten, zoodat de numme
ring gaat tot 32 dan vinden we daar nog weer
©en geschiedkundig© verhandeling, die gaat van de
oudste tijden tot 1579 em zestien kolommen be
slaat. Een Eugelschman, die' wat over ons land
Uit heb Amerikaansoh van
RICHARD HARDING DA VIS.
Vertaald door Willy H. v,an der Tak
(Nadruk verboden)
24. t
Toen Roddy, uitgerust en opgefrischt, met volko
men normale pols en geest kwam lunchen, ver
telde Hster hem alles wat Vivente hem toevertrouwd
had.
Als dat allemaal waar is. was Rod-dy's ant
woord. hoe gauwer Rojes dan vrij is. hoe beter,
u en vanavond aan de tunnel beginnen.
Het corpa genietroepen bestond uit Mc. Kildrick.
Roddy en Peter. Toen hun dagtaak aan de vuur
toren wasafgeioopen Sn de andere werklieden naar
de stad teruggingen, bleef dat drietal achter. Ze
tt?6*!?11 naar Gen kleine baai o-p korten afstand van
al Marroe, nadat ze bun breekijzers, houweelen en
staven dynamiet in Rod-dy's boot hadden verhor-
gen, Om zeven uur hadden ze zich een weg gebaand
door de laurierstruiken en Mc. Kildrick begon den
op Kionel. terwijl Roddy en Peter op den
w *1 - kreeg hem niet, zooals hij ge
bluft had. in een uur open. maar om tien uur wa
ren de ijzeren staven, die de steenen vasthielden,
doorgevij'ld en was het cement losgemaakt. De
werktuigen en het dynamiet werden goed verstopt
en de laurierstruiken werden zoo voor do opening
gelegd, dat ze het resultaat van hun bombardement
verborgen.
1 We zullen zeggen.' verklaarde Roddy, dat
■we -aan. bet palingen spietsen zijn geweest en ik
stel ine voor om nu naar .Dos Hermanos" te gaan
om dat te vertellen voor het geval iemand ons met
ae noot op stap heeft zien gaan of terugkomen. Ze
vonden het café. als gewoonlijk. stampvol. Mannen
allerlei politieke partijen, officieren van het le
ger en van het kleine oorlogsschip in de haven
ge.r, ambtenaren van e douane, Vogaisten, en ge
heime aanhangers van Rojas, zaten daar vriend
schappelijk! en in bonte riji bijl elkaar. De Amerikanen
groetten al hun kennissen heel onpartijdig en baan
den zich een weg naar een leeg tafeltje in het ïhid-
aen van de zaal. Ze zaten nauwelijks toen uit eeij
vap de verste hoeken een jonge man hen met zijn
(hand toewuifde en op hun toekwam. Ze herkenden
wil weten, kam dtis zoowel op aarcteijk&kunxRg! als
johtedkUnidig1 gebied heel wat kennis opdoen.,
.vendien wordt aan het eind van elk artikel een
uitgebreide lijst van werken gegeven, waarin men
meer over dezelfde onderwerpen kan lezen.
Maar ook op andere plaatsen dan de bovenge
noemde is nog wel wat over Holland te vinden-
De index van alle deelen staat in deel 32. Zoeken
we 'nu in dezen index Schagen op, dan vinden w©
daarachter twee verwij zingen. De eerste geeft de
plaats kan, waar Sehagen te vinden is op ae kaart
van Nederland. De tweede geeft in een artikel
Noord-Holland het volgende:... Sohagei^ dat bloeide
in de 12e eeuw en tot een heerlijkheid werd ge^
maakt, in het begin van de 15e eeuw ten behoeve
van een natuurlijken zoon van Graaf Albreoht van
Heiland. Het kasteel werd verwoest in dö 19e
eeuw, maar twee torens (gerestaureerd in 1879),
staan er nog van.
Maar weinig menschen hebben geen last van
aambeien, doen velen1 bevrijdden zich spoedig van
dezo kwaal door het gebruik van Foster's Zalf.
Deze zalf gaat de ontsteking tegen, en wordt ook
mot het grootste succes gebruikt tegen bloedende
en uitwendig© aambeden.
Foster's Zalf is alom verkrijgbaar f 1.75 por
doos, f 1,per tube.
DE STRIJD OVER DEN PROVINCIALEN: WEG
NAAR HET GOOL
Het volgende adres werd toegezonden aan de
Provinciale Staten van Noord-Holland
Aan het - College van.' Previnicdal© Staten die®
Provincie Noord-Holland1,
geeft met verschuldigde®! eerbied te kennen, het
Studie- en Propaganda Comité „Het Nederlanosohe
.Landschap'' tot behoud van boesohen en landgoe
dereu, benoemd door d© besturen van den A.N.W.B.
©ri van de Ned. Ver. tot Beh. van Natuurmonument
ten;
dat het comité, in, vergadering bijeen op 15 Juli
1927, met bezorgdheid, kennis heeft genomen van.
de bestaande plannen tot aanleg van ©en weg van
Amsterdam naar Hilversum, met: name wat betreft
het gedeelte tus9chen het Lutje Gat en Hilversum
dat daarmede volgens zijn oordeel, afgescheiden
van de directe schade aan het landsohapeschoon
dm© t werken zal, die de affectieve waarde voor
de eigenaren zal doen dalen, nl. de verminderde
piëteit, die zij zullen gevoelen voor hunne bezit
tingen, wanneer daaraan door het ingrijpen der
Overheid het historische en intieme karakter zal v
zijn ontnomen;
redenen waarom-adressant Uw College met den
meesten aandrang verzoekt, het daarheen te lei
den, dat voor bedoelden provincialen weg een
ander tracé gekozen worde dan thans is voorge
slagen.
Voor het Comité voornoemd,
(w.g.) Edo Bergs ma, voorzatter.
Jan den' Tpx, secretaris.
EEN SCHRIJVEN VAN BUSSUM'S BURGEMEES
TER.
Voor het persoonlijk bezoek van de leden der
Provinciale Staten van Noord-Holland aan het Gooi
ibm het tracé' aan den nieuwen weg over heb
Zandpad in oogensohouw te nemen, hebben zij
van den burgemeester vain Busaoim, den lieer De
Bordes, een uitvoerig schrijven ontvangen, waarin
een pleidooi gehouden wordt voor het ongerept
bewaren van net natuurschoon dat door den be
oogden aanleg van den nieuwen verkeersweg be
dreigd wordt.
Het nut van den aanleg van den weg over het
Zandpad naar het Luye Gat laat schrijver onbe
sproken, omdat daartoe reeds een besluit geval
len is. Slechts volstaat hij met weer te geven de-
vrijwel algemeen© meernng' in het Gooi, dat men
volkomen tevreden zou zijn met de afdoende ver
betering van den rijksweg AmsterdamAmersfoort,
De aanleg van een broeden verkeersweg door de
fraaie buitenplaatsen echter zal diep worden be
treurd.
Enkele jaren1 geleden1 kocht de gemeente Bussum
voor bijna twee ton het schitterende buiten „Ban
tam", en stelde de poort daarvan voor na tuur Kef-
hebbers open. En nu moet het Gooa de verbij sten
ter plaatse, ernstig gevaar ontstaat voor het be
houd van de landgoederen, door welke d© weg ge
projecteerd is, en wel om drieërlei reden:
ten eerste omdat de waarde van de gronden,
aan den neiuwem verkoorsweg gelegen, belangrijk
zal stijgen, terwyl de fiscus door een verhoogde®
aanslag in de Vermogans o.q. auooessiebolastang den
eigenaren alle belang zal geven, zich ten spoedigste
van dien grond te ontdoen;
ten tweede, omdat, deze Waard© en dit Ixslamig
nog ptorkon zullen stijgen, en tevens de bestaande
toestand .nóo: sterker aangetast, indien het zal ko
men tot bebouwing langs den weg, welke bebou»
wing volgens de hoersehende jurisprudentie op are.
31 van do Woningwet niet kan worden tegengegaan
door vaststelling van ©en uitbreidingsplan, zonder
dat de betreffende gronden binnen een jiaas wor
den onteigend1;:
ten darde, omdat tegelijk met deze faeboran, die
de geldswaarde der terreinen doen stijgen, een an-
rendé J* ij ding vernemen, dat opnieuw een groot
gevaar dat schoon© geheel bedreigt, en dat zelfs
da landgoederen door Gooosohe gemeenten in het
aagemjeon belang voor behoud! van natuurschaonr
aangekocht, niet zullen worden gespaard^
Schrijver koestert de stellige verwachting, dat
Ged. Staten dit plan niet tot uitvoering zullen
waar toon blijkens verscheidene beslis sin-
nut van heb behoud van natuurschoon ter
dege wordt ingezien.
DE EERSTE LIJN VAN HET AO.T.-BEDRUE
WORDT ZONDAG GEOPEND.
Gisteren zijn in ons land aangekomen de Mer
cedes-Benz wagens, die voor het A. T. O bedrijf
zullen worden gebruikt. Zij ziln op het oogenbKk te
Gorinchem gestald en op 24 dézer zullen enkele
bussen voor de eerste lij® GorinchemPapendxecht-
sohe Veer in gebruik worden genomen.
DE WOESTELING DOOR EEN SABELHOUW
GEWOND.
Dinsdagnamiddag heeft een zekere H. in do
ITinthamcrstraat te ,s-Hertogenbrech ©en /ohauf
tour lastig gevallen). Toon de politie hom hiervoor
arresteerde, heeft hij in het: posthuis, waarnaar hjj'
werd overgebracht, op het oogeuliJik, dat de aan
dacht dor twee agenten werd afgeleid, oen der
agenten bij de koel gegrepen, op den grond gewor
pen en gepoogd hem te wurgen, terwijl de andere
agent met een zware stool dusdanig word toege
takeld, dat hij zijn kameraad niet onmiddellijk kon
hulp bieden.
Bij het gevecht dab ontstond en waarbij de on
derliggende agent het zwaar fce verantwoorden had,
werd de andere agent genoodzaakt van zijn wape
nen derden vice-president van de Forrester Con
struction Coanipany: Mr. Sam Coldwell.
Mr. Coldwell was dien middag gearriveerd. Hij
had hij Kolonel Vega copieus gedineerd; en toen hij
die bekende gezichten ontdekte, werd zijn neiging
om familiaar te worden, vermoedelijk mede een ge
volg van de fonkelende wijnen waarmee zijn uit
stekende maaltijd besproeid was. nog grooter. Hij
naderde de employé,® van de maatschappij als
iemand, die gunsten uitdeelt en er zeker van is. dat
hij met die gunsten de menschen een groote eer be
wijst. Hij waardeerde het zeer. dat hij sedert zijn
aankomst dè man van het oo°-enblik was geweest.
In het stampvolle restaurant wist iedereen, dat hij
de vertegenwoordiger was van de machtige maat
schappij. die den strijd met de regeering had dur
ven aanbinden.
E® op dit historische oogenblik, fluisterde Roddy
snel tegen zijn vrienden. liet Rodman Forrester de
F.G.C. met alle ap- en dependenties in de steek.
Wees niet zoo stom. smeekte Peter.
Roddy stond op en wachtte de nadering van den
derden vice-preSident met de handen in zijn zakken
Hallo,-jongens, hier hen ik. riep deze jonge -man
opgewekt, verwachtend dat zijn enthousiasme door
het drietal zou worden gedeeld. Maar Roddy draaide
zich om en keek naar zijn 'vrienden, alsof hij wilde
zien voor wien die begroeting bedoeld was.
M)c. Kildrick. niet bepaald op zijn gemak, stond op.
Wel Roddy, riep Sam Coldwell joviaal, hoe
staan de zaken?
Roddy.fronste zijn wenkbrauwen.
.Roddy?. herhaalde hij. alsof hü hem niet goed
verstaan had. Bedoel je mü?
Sam' Coldwell merkte dat er in de zaal een plot
selinge stilte viel. Een kellner. die haastig met een
bladj vol rinkelende glazen kwam aanloopen, werd
door een onzichtbare hand bij zijn voorschoot ge
pakt en tot stilstand gebracht. Het leek Sam' Cold
well. alsof hij in de onnatuurijke stilte Roddy's stom
door een scheepsroeper hoorde. De blanke, gladge
schoren wangen van den derden vice-presidentr die
zoo sterk afstaken bij de donkere, bruinverbrande
gezichten om hem heen. werden langzaam donker
rood.
Wat mankeert jou?, vroeg hij.
iJe hebt mie een telegram gestuurd naar Cura?ao.
antwoordde Roddy onverstoorbaar, om me te ver
tellen. dat ik me alleen met mijn eigen werk moest
bemoeien.
Sam's kleine varkensoogjes keken Roddy min
achtend aan.
Ja, zei hij hoonend, ia opdracht van je vader.
Kijk eens. vervolgde Roddy mijn werkuren
zijn van acht tot vijf. Als je morgen naar de vuur
toren- komt zul je me daar kunnen zien. als ik ine
met mijn eigen zaken bemoei en een troep negers
aan het werk houd tegen het royale honorarium van
twintig dollar in de week. Buiten mijn werkuren kies
ik mijn eigen gezelschap.
Coldwell kwam dicht bij hemi staan en liet zijn
stem dalen.
Ben je wel nuchter?, vroeg, hij.
Volkomen.
Coldwell staarde hem grimmig aan.
Je bent lastiger te temmen dan we dachten,
verklaarde hij. Ik heb een paar mooie verhalen
over jou gehoord. Zijn die waar?
Je houdt er je eigen methoden op na om dat
uit te vinden, nietwaar? Dus je kunt mijn inlich
tingen missen. Hij wuifde met zijn hand naar het
tafeltje. Als je je bij deze (heeren wrlt voegen, zal
het me buitengewoon aangenaam zijn mé terug te
mogen trekken.
Coldwell verwijderde zich een paar stappen en
kwami toen nijdig weer terug.
Ik moet morgen eens een onderhoud onder vier
oogen met je hebben, zei hij. en vanavond zal ik
je vader nog seinen wat jij hier uitvoert.
Roddy sprak zeer luid. dat iedereen in de zaal
hem hooren zou.
Als je er in slaagt om mijn vader belangstel
ling in te boezemen in iets dat zijn zoon betreft,
zal ik je zeer dankbaar zijn.
Terwijl Coldwell naar de deur liep en Roddy zich
met een verontwaardigd' gezicht In zijn stoel liet
terugvallen, brak or een algemeen gezoem' en go-
fluister los. Zelfs voor hen. die geen Engelsch ver
stonden. was de pantomime duidelijk genoeg ge
weest. De geheime agenten van Alvarez verdwenen
zoo onopvallend mogelijk in den nacht. Een half uur
later was het in, Caracas bekend dat do zoon van Mr.
Forrester den vertegenwoordiger van zijn vader, den
aartsvijand van den president. In het openbaar be-
leedigd had en zich blijkbaar openlijk aan de ziide
van Alvarez geschaard had, Tot nu toe was de ..Dos
Hermanos" vrij gebleven van alle politiek, maar toen
Roddy hot café verliet., vonden de officieren van het
leger dat een geschikt oogienblik voor een demon
stratie. Er zat revolutie in de lucht en dat werkte op
ze als champagne. Ze stonden op. hieven hün glazen
omhoog en riepen:
Bravol Bravo I Viva Alvarezl
Roddy haastte zich, naar alle kanten buigend en
knikkend en dankend, naar buiten.
Onder de lampen van de Alameda keek Mc. Kil-
drick hem schelmscb aa®.
Wat beteekent die comedie eigenlijk?, vroeg hij.
Wel, ik dwing Sam zich bloot te geven, ver
klaarde Roddy. en ik sta zelf niet langer op de
zwarte lijst. Let eens op het record dat ik geslagen
heb- Ik heb iedereen beleedigd. Ik heb Rojas belee-
digd'. Vega beleedigd, Coldwell beleedigd. allemaal
vijanden van AJvarez. Dus nu zal die bende van
Alvarez wel dol op me zijn! Nu vertrouwen ze mei
Als ze me er op het oogenblik op betrapten, dat ik
de tunnel aan het openmaken was en ik vertelde
ze dat ik een vuurtoren bezig was te bouwen, zou
den ze me gelooven. Als ik er nog een paar men
schen bij beleedig, geven ze me de orde van Simon
Bolivar!
Den volgenden morgen ging Roddy naar de kerk.
Maar zijn vrome overpeinzingen namen hem niet
heelemaal in beslag. Hij liep langzaam van den in
gang van de kerk naar het altaar, terwijl hij voor
zichtig van pilaar tot pilaar glipte en do rijen knie-
'ende vrouwen inspecteerde. Hij vond de mantilla
een bu,tengewoon lastige vermomming en daar
iedere vrouw in de kerk er een droeg en daar ze
allemaal zwart haar haddon en <iaar achterhoofden,
van .nature n ueenmaal, allemaal erg op elkaar lij
ken, ontdekte hij Sencxrita Inez Rojas pas, toen do
kerkgangers waren opgestaan om weg te gaan. Rod
dy vond dat ze nog nooit zoo mooi was geweest als
nu. in haar zwart satijnen kleed en met de zwarte
kanten mantilla omi haar gezicht heen.
<Ze liep in gezelschap van 'haar moeder en1 haar
zuster en toen ze toevallig opkeek ontdekte ze hem.
Ze gaf geen teeken van herkenning, maar plotseling
uitte ze een lichte kreet en maakte een gebaar alsof
ze wat vergeten of verloren had en ging haastig
terug. Senora Rojas en haar oudsto dochter liepen
door naar de deur. telkens opnieuw begroet door
kennissen, die ze voor het eerst ontmoetten na een
afwezigheid van twee jaar. Inez merkte dat ze niet
op haar etton, stond1 stil en keek Roddy aan. Haar
blik was niet onvriendelijk on Roddy. die maar wei
nig aanmoediging noodig had. haastte zioh om haar
op een afstand te volgen. De kerk was heel donker.
Er viel alleen wat zonlicht naar binnen door de
opengetrokken gordijnen bij de verste ingang en de
misdienaren waren al bezi gde kaarsen uit te doen.
die het altaar hadden verlicht. Terwijl Inez zich
in "het schap van de kerk tusschen de bidstoolen
voorthajstte. liep Roddy door de zijbeuk, verborgen
achter de pilaren.
Wordt vervolgnl.
