Schager Courant
De Mesalliance.
VAN HEINDE
EN VERRE
Tweede Blad.
Staatsloter"
Binnenlandsch Nieuws.
Woensdag 27 Juli 1927
70ste Jaargang. No. 8089.
Een verhaal van liefde on list, door G. R.
Harold Higgins lag behagelijk uitgestrekt in een
van de leunstoelen van zijn vader en keek met ver
liefde blikken naar diens secretaresse, Maimie El-
som. Deze jonge dame was bijzonder knap, te knap
eigenlijk om de particuliere secretaresse te zijn van
Sir Higgins. Per slot van rekening had ze maar
heel doodgewoon, geestdoodend werk te doen, neen
eigenlijk was ze daar veel te goed voor; of ze ech
ter niet een goed figuur zou maken, als schoondoch
ter van Sir Higgins, dat was een ander zaak.
Even glimlachte Harold, toen het meisje hein met
een doordringenden Mik cxpnam.
Je weet dat ik van je houd, lieveling, begon
hij, toen ze nog steeds zweeg. Maar je weet dat
mijn vader er op staat, dat ik een meisje van adel
trouw. Als ik hem vertel, dat ik met zijn secreta
resse in het huwelijksbootje zal stappen, besterft
de goede man het van schrik.
En wat leelijker is, hij zou me onterven.
Maimie trok haar wenkbrauwen op.
Kun je het niet zonder hem stellen? vroeg ze.
Laat hem zijn geld houden. Werk voor je eigen
brood. Je weet dat ik je daarbij kan helpen
Neen, ik zou niet willen, dat mijn vrouw werk
zaam was, buiten de huishouding, wierp Harold
daar tegen in. En wat mij zelf betreft, mij is nooit
werken geleerd. Mijn vader beeft nu eenmaal van
mlij een rijke nietsdoener gemaakt en bij is daarin
tamelijk wei geslaagd.
Werk! Je hebt goed praten. Alagde oude beer
mij niet langer wil onderhouden, moet ik van hon
ger omkomen.
Hij zuchtte diep. Maimie klom bij wijze van ver
troosting op den rand van zijn stoel, gaf hem een
kus op zijn voorhoofd en zei i Je vraagt me ook
nooit, wie mijn ouders zijn.
Je weet misschien niet, dat Elsom niet mij<n
eeenige naanri is?
Harold keek verbaasd op. Nee?
1 Ik heb den familienaam weggelaten, toen ik
als secretaresse een betrekking kreeg.
Wat ze hem nu vertelde, deed hem vol vreugde
opspringen. Dat zullen wij probeeren, riep hij
enthousiast uit, dat gelukt zeker.
Toen khste hij Maimie en fluisterdev haar veel
lieve dingen in haar oor:
Sir Higgins was de bekende fabrikant van ver
duurzaamd vleesch. Door zijn verdiensten, den
lande bewezen tijdens den oorlog, door de troepen
geregeld van nieuwe vleeschvoorraden te voorzien,
was hij in den adelstand verheven, alhoewel zijn
beschaving in het algemeen geen tred had gehouden
met zijn vooruitgang, wat aanzien en rijkdom be
treft.
Harold, zei de baronet, ik zie, dat je vandaag
je monocle niet draagt.
Zijn zoon haastte zich het glas in zijn ooghoek te
duwen, waarop zijn vader een goedkeurend ge
brom liet hooren.
Toen schraapte hij de keel en zei op ernstigen
toon: Harold, ik heb iets gewichtigs met je te
bespreken.
Met mijoh.gaat uw gang.
Je weet dat mijn hoop op jou gebouwd is, Ha
rold. Ik heb je als een heer laten opvoeden. Nu
verlang ik ook dat je van jou kant eens wat toe
genegenheid betoont.
Ja, antwoordde Harold zwakjes.
i Morgen, ging de Vleeschmagnaat voort, zal
Lady Arabella Montressor de Courcyhm,
hmik zeg Lady
Ja, ja,*dat hoor ik
Arabella Montressor de Courcy ons de
eer aandoen, bij ons te dineeren.
Hij hield even stil, als om den indruk van zijn
woorden na te gaan en vervolgde:
Harold, je weet \yat je te doen staat.
Oh goede genade, mompelde Harold, ik wou
Wat wou je?
Oh niets....
De Lady..., ging de vader voort
Kunt u haar niet Bella noemen, viel Herold
er tusschen.
Oh ja, merkte de vader op. De gedachte, dat hij
eenj dame van adel met haar voornaam kon aan
spreken, scheen hem aangenaam te zijn. Waarom
ook niet, spoedig -was ze zijn schoondochter. Wat wa
ren de tijden veranderd. En het was allemaal zijn
eigen werk geweest.
Ze kon wel eens weigeren, veronderstelde Ha
rold.
Weigeren, neen, dat zeker niet Ze -heeft jou
evenzeer noodig als jij -haar. Want ze is straatarm.
En bovendien, mijn beste jongen, jij bent niet be
paald leelijk en daarbij heb ik je een gentlemanop-
voeding gegeven.
wou, dat u maar eens een man van me .ge
maakt had, barstte Harold los. Waarom hebt u
mij niet leeren werkén, om een nuttig lid van de
maatschappij te worden, inplaats van op mijn eigen
familie te parasiteeren.
Zijn vader keek hem met verbazing aan. Dat had
lij niet verwacht.
Dus, zei hij, je wilt Lady...., ik meen Bella, niet
rouwen?
Neen!
Nog n°oit had zijn zoon zijn gedachten zoo
laastig uitgebracht. Zijn -wenkbrauwen trokken zich
Ireigend samen.
Zie eens hier, mijn beste jongen, dreigde hij,
lat is allemaal onzin, ik heb duizenden voor je
ïtgegeven, je kreeg wat je vroeg. En nu ineens wer
en? Jij?
In ieder geval wil ik niet met Bella trouwen,
as het antwoord.
En waarom niet?
Ik -heb iemand anders lief, begon Harold.
Lief dreunde de baronet na. Wat heeft liefde
lermee te maken? Luister eens, moderne Romeo,
c zal twee mogelijkheden voor je openlaten. Of je
ouwt binnen drie maanden meteen dame van adel,
je vérlaat mijn huis voor goed. En als je werkelijk
,eei? adellijk meisje trouwt, krijg je van mij een
•uidschat van vijftigduizend pond. Maar als je zelf
Kost wil verdienen, ga je gang maar...
Hij liep de kamer uit en sloeg van ouwindinnz de
>ur achter zich dicht.
Lady Arabellt kwam-en Lady Arabella gin# maar
aJ°l baar 111 et ten huwelijk. Zijn 'vader
id deze indolentie van zijn zoon met een dhisteren
ik aanschouwd.
TP1en. f®] ^i.: tijd gaaa zijn gang, mijn waarde,
ik blbf, bij wat ik gezegd heb.
J Ik heb -spoedig verrassend nieuws voor ui. vader
itwoordde Harold hierop luchtigjes. Ik kan u niet
eer zeggen.
iSir Higgons giijnAde achter zijn krant. Hij' twij
felde niet over het eind van deze historie en ook
Harold voor zich, was zeker van zijn zaak.
Zeg juffrouw Elsom, dat ze hier moet komen,
beval hij. Dat meisje moest -maar eens wat meer
uitvoeren, dacht hiji bij zichzelf.
De zoon volvoerde gaarne den opdracht van zijn
vader, maar, 'het duurde geruimen tijd, voordat hij
terugkwam. Eerst 'had hij met een teeder gebaar zijn
lieveling in de armen gesloten.
Twee dagen later hoorde Sir Higgins het groote
nieuws. Hij- zat aan de lunch wat na te soezen, toen
zijn zoon plotseling binnenstormde.
Vader, riep hij, ik ben getrouwd, geef mij de
cheque.
WatJij".Getrouwd?
Waarom heh Je dat zoo op je eigen houtje onder
nomen?
Luister, vader, herinnert u zich, hoe weinig
mededeelzaam Maimie Elsom steeds omtrent haar
oudere was? Nu is de vader van uw secretaresse
eenDuke. 1).
Duke.
Een dochter van een Duke. luidde het bevesti
gend antwoord.
—Waar is mijn chequeboek? riep de vader uit.
En toen hiji met bevende handen in de zakken
tastte, om zijn chequeboek te voorschijn te halen,
trad Harold opi Maimie toe, die inmiddels was bin
nengekomen.
Sir Higgins oogen glommen van trots. En dan
te denken, dat jij het niet beneden je geacht hebt.
met een jongen als Harold te trouwen.
Ik 'heb voor u gewerkt, merkte het meisje op,
maar ik ben daar trotsch op. daar ik bewijzen
wilde, dat ik voor mijn eigen onderhoud kan zor-
gen.
Wacht de auto, Maimie?
Ja, lieveling.
Vooruit dan maar.
De baronet keek met een trotschen blik het twee
tal na.
Nog dienzelfden avond- las Sir Higgins in zijn
courant, onder het society-nieuws, dat Harold Hig
gins, den zoon van den vleeschmagnaat, in het hu
welijk was getreden met Maimie E. Duke, dochter
van Henri Elsom Duke, handelaar in fruit, wonende
Pavementstra&t 19.
1). .Duke" beteekent Hertog, maar is hier als
eigennaam bedoeld1, waardoor Sir Higgins wordt mis
leid.
wel.
Trekking vm Maandag 25 Juli.
Ie Klasse -1© Lijst.
Nio. 15945 t 5000.
Nos. 1951 en 2128 elk -f 1500.
No. 18654 1000.
Nos. 6092 7016 14858 192B4 20581 elk f 100.
Prijzen van f 20.
53 83 125 1JT0 171 2f& 221 315 325
330 376 382 553 591 736 ,796 873 900
938 '950 ÏOU 1028 1030 1035 .1102 —11 19
1153 1179 1275 1339 1354 1476 1478 1486 1503
1507 1512 1517 1526 1659 11560 1722 1774 1S47
1852 1880 1910 1902 1925 1£72 2023 2058 2078
2156 2159 2262 2289 2347 2375 2396 2408 2417
2532 2611 2641 2818 2850 2971 3056 3136 3139
3267 321/7 3350 3368 34213 3449 3493 3503 >1
3538 3610 3633 3768 3860 3903 3910 3915 3929
3933 3949 3998 4073 4156 4186 4208 4303 4389
4474 4507 4733 4784 4806 4898 5005 5080 5146
522,5 5269 52(71 5329 5399 5955 5963 ööU 6u83
6102 0135 6147 6168 6175 6197 62188 6410 6426
6475 6481 6493 .6013 6528 6579 6582 6595 6596
6631 6670 —92 672ft 6843 —60 —68 —84 6939
6949 6975 6990 7166 7198 1199 7241 7243 7263
7335 7359 7379 7418 7482 7512 7589 7676 7 82
7683 7759 7792 7826 7878 7899 7920 7983 7990
7992 8009 8071 8103 8113 8fl22 8140 8148 8151
8221 8240 8265 8303 8320 8339 8407 8483 8502
8512 8535 8588 8646 8709 8741 8746 —52 8886
8902 8925 8969 9017 9109 9115 9119 9144 9166
9198 9264 9307 9320 9391 9424 - 9456 9480 9559
9579 9680 9768 9800 9814 9838 9388 9898 9911
9923 9925 9974 10001 10034 10070 10073 10166 16168
10195 10213 10228 10231 10315 10320 10356 10392 10396
10526 10534 10560 10>58 10702 10740 10805 10901O9I2
109j3 11117 —145 —164 —302 —204 213 11249 112J7
11287 11291 11299 11304 —314 —325 —375 —432 11482
11523 11530 11538 11567 11635 —658 —790 —868 —880
11855 11901 —925 —960 —986 12157^12222 12300 12312
12347 12388 12411 12441 121462 12477 12496 .zoóO 12.,79
12589 12608 12613 12560 12690 12698 12928 12951 12381
13010 13019 13102 13140 13141 13201 —233 —297 -^00
13305 13309 13352 13410 13439 13654 13655 13561 —662
13712 13740 13771 13778 13834 13969 14203 14214, 14230
14288 14313 14338 14424 14432 14461 14462 i4488 1-1512
14534 14566 14655 14660 14703 14813 14818 14877 14914
14919 14933 14972 15052 15082 15104 15-47 15232 15305
15363 15379 15393 15438 15465 15474 15548 15705 15819
15857 15858 15865 15914 15973 16006 16013 16090 16170
16181 16312 16367 16426 16468 16503 16508 16527 16543
16606 16702 16779 16818 16832 16864 16868 16888 —899
16929 16932 16973 16985 16991 16994 17020 17244 17261
17319 17339 17432 17437 17470 17472 17475 —501 —5,19
17540 17590 17618 17628 17635 17678 17887 17981 18012
18104 18182 18196 18354 18373 18460 18512 18570 —609
18652 18707 18719 18760 18803 18841 18888 19040 19043
19071 19108 19119 19145 —44.9 —184 19399 —505 —522
19546 19584 19597 19650 19657 19695 19707 19742 —819
19839 19900 19909 19995 —999 20114 20145 20188 20263
20267 20334 20407 20418 20421 20474 20484 20540; 20587
20652 20710 20889 20914 20954 20996
PLANTENZIEKTENLEJER.
248.
Vragen en mededeelingen, deze rubriek betreffen
de, in te zenden aan den heer M. van Stijgeren te
Heiloo, wat betreft Kennemerland en den Langen-
dijik en aan den heer K. van Keulen, Veenenlaan 88,
Hoorn, wat aangaat de Sti^ek, de Bangerd en de
Be ernst er.
NESTKASTJES.
Mevr. Koelemey schrijft mij-: Zoudt U ons, door
Uw tusschenkamst een drietall nestkastjes kunnen
laten toezenden. Verleden jaar kwamen er geen
meesjes in, maar dit jaar werden de beide kastjes
bezet; in ieder waren wöl 10 kleine meesjes geboren
en het eene kastje werd, nadat de eene familie het
verlaten had oogenbükikelijk weer bezet;
en zit er nu steeds nog
een te broeden. Ik vind het we'1 aardig, vooral het
drukke heen en weer vliegen, om de kleintjes te
voederen. Het is jammer, dat op een gegeven moment
alle verdwenen zijn, om schijnbaar niet weer te
keeren. Onze doornhaag zit vol met spinraggen, zou
mien zeggen en wij vonden, dat ze uit dankbaarheid
die wel mot hun 22en leeg haddon kunnen eten.
Mijn man heeft de kastjes groen gecarbolineumd,
dat hindert toch1 niets?
Antwoord: Gaarne zou ik aan Uw verzoek voM'oen
en nestkastj es opzenden, maar aangezien U Uw
adres er niet bijl vermeld hebt, is me dit tot m'n
spijt onmogelijk. Nu tracht in 'lkings dezen weg Uw
adres te weten te komen en hoop, dat U mij spoe
dig zult willen berichten. Wat het uitvliegen betreft,
dit is slechts schijnbaar, want de meesjes blijven in
de omgeving van hun nestkastje. Dat Uw man het
kastje gecajbolineerd heeft, hindert niets.
HET ZWART OP DE KRUISBESSEN.
Wageningen schrijft me hieromtrent het volgende:
Over de Macrosporium dor kruisbessen „het
zwart" is weinig meer bekend, dan reeds jaren gele
den door Prof. Ritzema Bos in de bekende brochure
„In de Amerikaansche kruisbessenmeeldauw" ge
schreven werd. Ik twijfelde er eenigszins aan, of
Macrosporium wel de oorzaak was van de vlekken,
d'ie voorkwamen op de kruisbessen, welke mij door
U werden toegezonden. Daarom nam ik verleden
jaar een paar proeven. Ik kweekte uit de bessen met
zwarte vlekken inderdaad een Macrosporiumsoort op
en infecteerde daarmede afgeplukte kruisbessen.
Dit gelukte, van deze bessen kregen wel niet allo,
maar toch eenige een paar duidelijke zwarte vlek
ken. Daar zulke proeven toen, evenals zij nu weer
en elk jaar zouden doen. in den allerdruksten tijd
vielen, kor. ik geen gelegenheid vinden ook een
paar bessen, die nog aan de struiken zaten, te in-
fecteeren en nu zie ik er ook geen kans toe, daar
het nog veel drukker is dan verleden jaar. Ik weet
niet op welke wijze de xiekte overblijft, dus even
min, waar ze vandaan komt. Er is nooit veel aan
dacht aan de ziekte besteed, omdat er ooit iets van
economische beteekenis ervan is gebleken. Nu blijkt
echter, dat „het zwart" van practisch belang is.
Misschien is het goed, dat wiji de ziekte een volgend
jaar zelf eens in studie nemen? Daarom is het noo
dig nu al vast gegevens te verzamelen. Tot zoover
Wageningen. Wie geeft mij nu aan de hand van de
navolgende vragen gegevens over deze ziekte?
Komt de ziekte ieder jaar op dezelfde struiken
voor? Heeft men den indruk, dat de ziekte zich elk
jaar meer en meer uitbreidt? Staan de aangetaste
struiken beschut? Heeft er besmetting plaats? Helpt
een bespuiting met carbolineum? Of met alcalische
Bourgondische pap? Zijn alle variëteiten aangetast?
Wie van de geachte lezers helpt mij aan gegevens
voor deze ziekte? Bij voorbaat mijn hartelijken dank.
WINKELSLUITING.
De Kamer van Koophandel voor West Friesland
heeft ©en adres gezonden aan den minister van
Arbeid, H. en N., maar aanleiding van het onder
werp winkelsluiting en werktijdenbesluit.
De doorvoering van een beperkten arbeidstijd,
waarbij, zcoals in net voorontwerp wordt gezegd,
zelfs gerekend wordt op eeri wekelijkschen onaf
gebroken rusttijd van ten minste 32 uren en bo
vendien op een vrijten halven1 dag vóór oif! ha 1 uur
des namiddags, alsmede op voorgeschreven mini
mum-rusttijden, moert, zegt adressante, voor den
winkelstand van een zoodanige ingrijpende betee
kenis zijn, dat de Kamer zich afvraagt, of den ,\verk
gever daardoor iniob een te groote beperking, in zijn
vrijheid, de werktijden to regelen^ wordt opgelegd.
Naast een doen dooien van het winkelpersoneel in
de vooid elan van do Arbeidswet 1919.. mag toch
'niet uit het oog worden verloron, dat dej te treffen
■maatregelen zoodanig moeten zijn, dat de lasten
voor den winkelierwerkgever niet zoo zwaar wor
den, dat zij tot groote moeilijkheden aanleiding
kullen khnnen geven.
Mede is de Kamer van oordeel, dat een alge
heel© Zoindagssluitnig voor de kleinere steden en
hot platteland groote bezwaren met zich zal bren
gen. Maar niet minder voor de badplaatsen en< voor
.'die gemeenten, die zich, voorabdes Zondags, in een
druk vieemdelingenbezoek mogen verheugen.
Daar adressante weet, dat anderen erkennen,
dat ook de winkelbedienden tenslotte prof.teeren
/van de voordeelen, die de Arbe.dswet-19.9 aan de
'arbeiders in het algemeen heeft toegekend, ziet
zij under de oogen de mogelijkheid, dat voorstellen
De Schager Oudjes en geleiders(sters) op hun Autotocht van j.l. Vrijdag,
voor „Duinvermaak" op Bergen.
Huiveringwekkende curiosa.
Bij den onlangsgenoemden Hongaarschen grond
bezitter, die zijn zoon twintig jaren lang in een stal
verscholen hield, omdat de ongelukkige door een gru-
welijk-wonderlijk spel van de natuur meer dier dan
mensch was geworden, over het gansche lichaam be
haard en met apenvoeten, die konden grijpen gelijk
handen, bij dezen, in den grond beschouwd, zeer be-
treurenswaardigen vader, heeft zich nu een koopman
uit Göding (Tsjechoslowakije), Weinberger gevoegd,
tegen wien de strengste straf misschien nog te licht
zou zijn. Hij hield zijn dochter vijf en twintig jaar
gevangen en dwong 'haar, te leven in een kist, die aan
den voorkant met tralies was afgesloten. Den buren
vertelde hij, dat zijn dochter bij familie in Weenen
was ondergebracht. Na deze ontdekking voert 'hij ter
zijner verdediging aan, dat de geestvermogens van
zijn dochter gekrenkt waren en hij geen geld had om
haar in een krankzinnigengesticht te laten verple
gen.
De bewoners van Göding vlechten er een romanti
sche geschiedenis om heen. Zij vertellen elkander op
fluisterenden toon, dat het meisje in haar jeugdja
ren verliefd geweest was op een christelijk 1 eeraar,
maar dat de joodsche vader dit huwelijk niet een
andersdenkende niet wilde toestaan en haar daarom
in de getraliede kist opsloot. In werkelijkheid was
het meisje natuurlijk altijd al zwakzinnig geweest,
daar anders de vreeselijke opsluiting niet mogelijk
was geweest en het motief was gierigheid of armoede
of beide, en misschien ook schaamte.
De asch van den geliefde.
In het vrome België mag men zich na zijn dood
niet laten verbranden, zelfs niet wanneer men een
kettersche Engelschman is. Weshalve werd het lijk
van zulk een 'laatste naaf hier gezonden ©mi in het
crematorium te Westerveld veraschtite worden. Haar
oogen in tranen zwemmende, verscheen een I^uitsche
vrouw, aldus het Berl. Nbl., die na de verbranding
de urn met asch van ihaar verbranden echtgenoot op-
eischte. Den volgenden dag liet zich echter de werka-
lijke van deugdelijke legitimatiepapieren voorziene
echtgenoote van den verbrande aandienen, die, met
droge oogen, zooals alleen een Engelsche dat kan,
eveneens aanspraak maakte op het stoffelijk over
schot. Intusschen was echter de Duitsche met het
heilige reliquie naar haar „Heimat" vertrokken, zoo
dat de Engelsche met ledige handen en tot stikkens
toe van woede naar België terugreisde, waar zij haar
mededingster, die haar nog na den dood van haar
man, hetn echt op dezen wlide benem,en een proces
zal gaan aandoen.
Amerikaansche „SchweizerkSse".
Het leven van het Zwitsersche kaasje in Amerika
staat danig op het spel. De vooruitstrevende Amerika
nen willen namelijk hun eigen „Schweizerkase" ma
ken. „Swisse Cheese" zal dan op de verpakking ko
men te staan, „Made in U.S.A." Och, waarom ook dit
niet. Den laatsten tijd zijn wij wel gewend, dat men
van verschillende artikelen, die destijds wereldbe
roemd waren om de streek, waar ze vandaan kwamen,
allerwege „Ersatz" bekomt. En dat in Amerika niet
het allerminst. Daar kan men heel gemakkelijk op
bestelling Perzische tapijten krijgen, die in Amerika
geweven zijn, dus waarom zou men het er ook niet
eens met Zwitsersche kaasjes r^^heeren? Simple
cornme bonjour" nietwaar? De Amerikaansche melk
fabrieken, die op het oogen'blik onder de concurren
tie van de Zwitsersche kaasindustrie te lijden hebben,
zijn eens een bezoek bij president Coolidge gaan afleg
gen en hebben voor dezen uiteengezet, dat -zij e v e n-
goed kaas kunnen maken als de herders in het
Berner Oberland, reden waarom de invoerrechten van
25 p r o c e n t op „Schweizerkase" veel te laag was.
Naar aanleiding hiervan zal de president de invoer
rechten verhoogen, opdat de goedé Zwitsersche
„Schweizerkase" daar niet meer zoo goedkoop ver
kocht kan worden, waarna de Amerikaansche kaas
industrie een stevige propaganda voor de Amerikaan
sche „Schweizerkase" zullen voeren, die zij met
minstens zooveel sierlijkheid zullen namaken, als de
echte opdat de Amerikaansche huisvrouwen zich
verrukt zullen gaan toonen over het mooie „Ersatz"
en zich langzamerhand de voorkeur voor de echte
Schweizerkase" gaan afwennen.
Emancipatie in Azië.
In Secunlerabad, in Indië, houdt men zich nog aan
de oude zeden der voorvaderen vast. De dochter ont
vangt den toekomstigen echtgenoot uit handen van
haar ouders en heeft hem maar te trouwen, of ze wil
of niet. Doch de beweging totb ve^" ''"ng van de vrouw
uit de tirannieke handen van den man, dringt ook
door tot Secunderabad en vordert natuurlijk in de be
ginne offers, die eenmaal misschien als martelaressen
vereerd zullen worden. Een elfjarig Mahrattameisje,
genaamd Chinavolbai, werd door haar vader gedwon
gen, een man te trouwen, dien zij in het geheel niet
mocht lijden. Zij ontliep den ge-haten echtgenoot en
verdronk zich.
Dergelijke tragische voorvallen komen in China
nauwelijks meer voor. Hier is de emancipatie der
vrouwen reeds zóóver doorgedrongen, dat de man
nen zich genoodzaakt gezien hebben een „bond van
onderdrukte echtgeno.o.t.e.n" in het leven te
roepen, om zich tegen de vrouwen te kunnen verwe
ren. Deze revolutie heeft 'het traditioneele familiele
ven in het Oostersche rijk den doodsteek gegeven. De
vrouwen hebben den geest van den nieu
wen tij d sneller begrepen dan hun echtgenooten en
zich vanaf den dag van heden van alle patriarchale
banden vrijgemaakt, die hen tot op hjet oogenblik nog
aan hun kamer en keuken gevangen hielden. Aller
eerst vielen de lange haren het „bobbed hoofd" ten
offer, dan werden de huiselijke plicht», als koken,
schoon houden, 'kinderverzorging, enz.?«n den kap
stok gehangen. Daarvoor kwamen de „rebelsche
dames in een club tezamen, om over den toestand te
debatteeren, optochten te arrangeeren en hun persoon
lijk standpunt te verdedigen. Mevrouw Sunjatsen, de
weduwe van den eersten staatspresident, staat aan
het hoofd van de beweging.
Wat bleef den betreurenswaardigen, van alle hui
selijke verkeer beroofden mannen anders over, dan
zich eveneens te organiseeren. Hoezeer zij onder het
juk van de moderne vrouwen lijden, blijkt wel uit de
wij ze waarop zij anti-propaganda voeren: „Onder
steuning van allen, die onder den druk van hun
vrouwen gebukt gaan!" „Afschaffing van alle op
onrechtvaardigheid gebaseerde huiselijke overeen
komsten, die door vrouwen aan hun mannen worden
opgelegd!" „Leve de "vyereld beweging tot bevrij
ding van getrouwde mannen 1"