Schager Courant De Mesalliance. VAN HEINDE EN VERRE Tweede Blad. Staatsloter" Binnenlandsch Nieuws. Woensdag 27 Juli 1927 70ste Jaargang. No. 8089. Een verhaal van liefde on list, door G. R. Harold Higgins lag behagelijk uitgestrekt in een van de leunstoelen van zijn vader en keek met ver liefde blikken naar diens secretaresse, Maimie El- som. Deze jonge dame was bijzonder knap, te knap eigenlijk om de particuliere secretaresse te zijn van Sir Higgins. Per slot van rekening had ze maar heel doodgewoon, geestdoodend werk te doen, neen eigenlijk was ze daar veel te goed voor; of ze ech ter niet een goed figuur zou maken, als schoondoch ter van Sir Higgins, dat was een ander zaak. Even glimlachte Harold, toen het meisje hein met een doordringenden Mik cxpnam. Je weet dat ik van je houd, lieveling, begon hij, toen ze nog steeds zweeg. Maar je weet dat mijn vader er op staat, dat ik een meisje van adel trouw. Als ik hem vertel, dat ik met zijn secreta resse in het huwelijksbootje zal stappen, besterft de goede man het van schrik. En wat leelijker is, hij zou me onterven. Maimie trok haar wenkbrauwen op. Kun je het niet zonder hem stellen? vroeg ze. Laat hem zijn geld houden. Werk voor je eigen brood. Je weet dat ik je daarbij kan helpen Neen, ik zou niet willen, dat mijn vrouw werk zaam was, buiten de huishouding, wierp Harold daar tegen in. En wat mij zelf betreft, mij is nooit werken geleerd. Mijn vader beeft nu eenmaal van mlij een rijke nietsdoener gemaakt en bij is daarin tamelijk wei geslaagd. Werk! Je hebt goed praten. Alagde oude beer mij niet langer wil onderhouden, moet ik van hon ger omkomen. Hij zuchtte diep. Maimie klom bij wijze van ver troosting op den rand van zijn stoel, gaf hem een kus op zijn voorhoofd en zei i Je vraagt me ook nooit, wie mijn ouders zijn. Je weet misschien niet, dat Elsom niet mij<n eeenige naanri is? Harold keek verbaasd op. Nee? 1 Ik heb den familienaam weggelaten, toen ik als secretaresse een betrekking kreeg. Wat ze hem nu vertelde, deed hem vol vreugde opspringen. Dat zullen wij probeeren, riep hij enthousiast uit, dat gelukt zeker. Toen khste hij Maimie en fluisterdev haar veel lieve dingen in haar oor: Sir Higgins was de bekende fabrikant van ver duurzaamd vleesch. Door zijn verdiensten, den lande bewezen tijdens den oorlog, door de troepen geregeld van nieuwe vleeschvoorraden te voorzien, was hij in den adelstand verheven, alhoewel zijn beschaving in het algemeen geen tred had gehouden met zijn vooruitgang, wat aanzien en rijkdom be treft. Harold, zei de baronet, ik zie, dat je vandaag je monocle niet draagt. Zijn zoon haastte zich het glas in zijn ooghoek te duwen, waarop zijn vader een goedkeurend ge brom liet hooren. Toen schraapte hij de keel en zei op ernstigen toon: Harold, ik heb iets gewichtigs met je te bespreken. Met mijoh.gaat uw gang. Je weet dat mijn hoop op jou gebouwd is, Ha rold. Ik heb je als een heer laten opvoeden. Nu verlang ik ook dat je van jou kant eens wat toe genegenheid betoont. Ja, antwoordde Harold zwakjes. i Morgen, ging de Vleeschmagnaat voort, zal Lady Arabella Montressor de Courcyhm, hmik zeg Lady Ja, ja,*dat hoor ik Arabella Montressor de Courcy ons de eer aandoen, bij ons te dineeren. Hij hield even stil, als om den indruk van zijn woorden na te gaan en vervolgde: Harold, je weet \yat je te doen staat. Oh goede genade, mompelde Harold, ik wou Wat wou je? Oh niets.... De Lady..., ging de vader voort Kunt u haar niet Bella noemen, viel Herold er tusschen. Oh ja, merkte de vader op. De gedachte, dat hij eenj dame van adel met haar voornaam kon aan spreken, scheen hem aangenaam te zijn. Waarom ook niet, spoedig -was ze zijn schoondochter. Wat wa ren de tijden veranderd. En het was allemaal zijn eigen werk geweest. Ze kon wel eens weigeren, veronderstelde Ha rold. Weigeren, neen, dat zeker niet Ze -heeft jou evenzeer noodig als jij -haar. Want ze is straatarm. En bovendien, mijn beste jongen, jij bent niet be paald leelijk en daarbij heb ik je een gentlemanop- voeding gegeven. wou, dat u maar eens een man van me .ge maakt had, barstte Harold los. Waarom hebt u mij niet leeren werkén, om een nuttig lid van de maatschappij te worden, inplaats van op mijn eigen familie te parasiteeren. Zijn vader keek hem met verbazing aan. Dat had lij niet verwacht. Dus, zei hij, je wilt Lady...., ik meen Bella, niet rouwen? Neen! Nog n°oit had zijn zoon zijn gedachten zoo laastig uitgebracht. Zijn -wenkbrauwen trokken zich Ireigend samen. Zie eens hier, mijn beste jongen, dreigde hij, lat is allemaal onzin, ik heb duizenden voor je ïtgegeven, je kreeg wat je vroeg. En nu ineens wer en? Jij? In ieder geval wil ik niet met Bella trouwen, as het antwoord. En waarom niet? Ik -heb iemand anders lief, begon Harold. Lief dreunde de baronet na. Wat heeft liefde lermee te maken? Luister eens, moderne Romeo, c zal twee mogelijkheden voor je openlaten. Of je ouwt binnen drie maanden meteen dame van adel, je vérlaat mijn huis voor goed. En als je werkelijk ,eei? adellijk meisje trouwt, krijg je van mij een •uidschat van vijftigduizend pond. Maar als je zelf Kost wil verdienen, ga je gang maar... Hij liep de kamer uit en sloeg van ouwindinnz de >ur achter zich dicht. Lady Arabellt kwam-en Lady Arabella gin# maar aJ°l baar 111 et ten huwelijk. Zijn 'vader id deze indolentie van zijn zoon met een dhisteren ik aanschouwd. TP1en. f®] ^i.: tijd gaaa zijn gang, mijn waarde, ik blbf, bij wat ik gezegd heb. J Ik heb -spoedig verrassend nieuws voor ui. vader itwoordde Harold hierop luchtigjes. Ik kan u niet eer zeggen. iSir Higgons giijnAde achter zijn krant. Hij' twij felde niet over het eind van deze historie en ook Harold voor zich, was zeker van zijn zaak. Zeg juffrouw Elsom, dat ze hier moet komen, beval hij. Dat meisje moest -maar eens wat meer uitvoeren, dacht hiji bij zichzelf. De zoon volvoerde gaarne den opdracht van zijn vader, maar, 'het duurde geruimen tijd, voordat hij terugkwam. Eerst 'had hij met een teeder gebaar zijn lieveling in de armen gesloten. Twee dagen later hoorde Sir Higgins het groote nieuws. Hij- zat aan de lunch wat na te soezen, toen zijn zoon plotseling binnenstormde. Vader, riep hij, ik ben getrouwd, geef mij de cheque. WatJij".Getrouwd? Waarom heh Je dat zoo op je eigen houtje onder nomen? Luister, vader, herinnert u zich, hoe weinig mededeelzaam Maimie Elsom steeds omtrent haar oudere was? Nu is de vader van uw secretaresse eenDuke. 1). Duke. Een dochter van een Duke. luidde het bevesti gend antwoord. —Waar is mijn chequeboek? riep de vader uit. En toen hiji met bevende handen in de zakken tastte, om zijn chequeboek te voorschijn te halen, trad Harold opi Maimie toe, die inmiddels was bin nengekomen. Sir Higgins oogen glommen van trots. En dan te denken, dat jij het niet beneden je geacht hebt. met een jongen als Harold te trouwen. Ik 'heb voor u gewerkt, merkte het meisje op, maar ik ben daar trotsch op. daar ik bewijzen wilde, dat ik voor mijn eigen onderhoud kan zor- gen. Wacht de auto, Maimie? Ja, lieveling. Vooruit dan maar. De baronet keek met een trotschen blik het twee tal na. Nog dienzelfden avond- las Sir Higgins in zijn courant, onder het society-nieuws, dat Harold Hig gins, den zoon van den vleeschmagnaat, in het hu welijk was getreden met Maimie E. Duke, dochter van Henri Elsom Duke, handelaar in fruit, wonende Pavementstra&t 19. 1). .Duke" beteekent Hertog, maar is hier als eigennaam bedoeld1, waardoor Sir Higgins wordt mis leid. wel. Trekking vm Maandag 25 Juli. Ie Klasse -1© Lijst. Nio. 15945 t 5000. Nos. 1951 en 2128 elk -f 1500. No. 18654 1000. Nos. 6092 7016 14858 192B4 20581 elk f 100. Prijzen van f 20. 53 83 125 1JT0 171 2f& 221 315 325 330 376 382 553 591 736 ,796 873 900 938 '950 ÏOU 1028 1030 1035 .1102 —11 19 1153 1179 1275 1339 1354 1476 1478 1486 1503 1507 1512 1517 1526 1659 11560 1722 1774 1S47 1852 1880 1910 1902 1925 1£72 2023 2058 2078 2156 2159 2262 2289 2347 2375 2396 2408 2417 2532 2611 2641 2818 2850 2971 3056 3136 3139 3267 321/7 3350 3368 34213 3449 3493 3503 >1 3538 3610 3633 3768 3860 3903 3910 3915 3929 3933 3949 3998 4073 4156 4186 4208 4303 4389 4474 4507 4733 4784 4806 4898 5005 5080 5146 522,5 5269 52(71 5329 5399 5955 5963 ööU 6u83 6102 0135 6147 6168 6175 6197 62188 6410 6426 6475 6481 6493 .6013 6528 6579 6582 6595 6596 6631 6670 —92 672ft 6843 —60 —68 —84 6939 6949 6975 6990 7166 7198 1199 7241 7243 7263 7335 7359 7379 7418 7482 7512 7589 7676 7 82 7683 7759 7792 7826 7878 7899 7920 7983 7990 7992 8009 8071 8103 8113 8fl22 8140 8148 8151 8221 8240 8265 8303 8320 8339 8407 8483 8502 8512 8535 8588 8646 8709 8741 8746 —52 8886 8902 8925 8969 9017 9109 9115 9119 9144 9166 9198 9264 9307 9320 9391 9424 - 9456 9480 9559 9579 9680 9768 9800 9814 9838 9388 9898 9911 9923 9925 9974 10001 10034 10070 10073 10166 16168 10195 10213 10228 10231 10315 10320 10356 10392 10396 10526 10534 10560 10>58 10702 10740 10805 10901O9I2 109j3 11117 —145 —164 —302 —204 213 11249 112J7 11287 11291 11299 11304 —314 —325 —375 —432 11482 11523 11530 11538 11567 11635 —658 —790 —868 —880 11855 11901 —925 —960 —986 12157^12222 12300 12312 12347 12388 12411 12441 121462 12477 12496 .zoóO 12.,79 12589 12608 12613 12560 12690 12698 12928 12951 12381 13010 13019 13102 13140 13141 13201 —233 —297 -^00 13305 13309 13352 13410 13439 13654 13655 13561 —662 13712 13740 13771 13778 13834 13969 14203 14214, 14230 14288 14313 14338 14424 14432 14461 14462 i4488 1-1512 14534 14566 14655 14660 14703 14813 14818 14877 14914 14919 14933 14972 15052 15082 15104 15-47 15232 15305 15363 15379 15393 15438 15465 15474 15548 15705 15819 15857 15858 15865 15914 15973 16006 16013 16090 16170 16181 16312 16367 16426 16468 16503 16508 16527 16543 16606 16702 16779 16818 16832 16864 16868 16888 —899 16929 16932 16973 16985 16991 16994 17020 17244 17261 17319 17339 17432 17437 17470 17472 17475 —501 —5,19 17540 17590 17618 17628 17635 17678 17887 17981 18012 18104 18182 18196 18354 18373 18460 18512 18570 —609 18652 18707 18719 18760 18803 18841 18888 19040 19043 19071 19108 19119 19145 —44.9 —184 19399 —505 —522 19546 19584 19597 19650 19657 19695 19707 19742 —819 19839 19900 19909 19995 —999 20114 20145 20188 20263 20267 20334 20407 20418 20421 20474 20484 20540; 20587 20652 20710 20889 20914 20954 20996 PLANTENZIEKTENLEJER. 248. Vragen en mededeelingen, deze rubriek betreffen de, in te zenden aan den heer M. van Stijgeren te Heiloo, wat betreft Kennemerland en den Langen- dijik en aan den heer K. van Keulen, Veenenlaan 88, Hoorn, wat aangaat de Sti^ek, de Bangerd en de Be ernst er. NESTKASTJES. Mevr. Koelemey schrijft mij-: Zoudt U ons, door Uw tusschenkamst een drietall nestkastjes kunnen laten toezenden. Verleden jaar kwamen er geen meesjes in, maar dit jaar werden de beide kastjes bezet; in ieder waren wöl 10 kleine meesjes geboren en het eene kastje werd, nadat de eene familie het verlaten had oogenbükikelijk weer bezet; en zit er nu steeds nog een te broeden. Ik vind het we'1 aardig, vooral het drukke heen en weer vliegen, om de kleintjes te voederen. Het is jammer, dat op een gegeven moment alle verdwenen zijn, om schijnbaar niet weer te keeren. Onze doornhaag zit vol met spinraggen, zou mien zeggen en wij vonden, dat ze uit dankbaarheid die wel mot hun 22en leeg haddon kunnen eten. Mijn man heeft de kastjes groen gecarbolineumd, dat hindert toch1 niets? Antwoord: Gaarne zou ik aan Uw verzoek voM'oen en nestkastj es opzenden, maar aangezien U Uw adres er niet bijl vermeld hebt, is me dit tot m'n spijt onmogelijk. Nu tracht in 'lkings dezen weg Uw adres te weten te komen en hoop, dat U mij spoe dig zult willen berichten. Wat het uitvliegen betreft, dit is slechts schijnbaar, want de meesjes blijven in de omgeving van hun nestkastje. Dat Uw man het kastje gecajbolineerd heeft, hindert niets. HET ZWART OP DE KRUISBESSEN. Wageningen schrijft me hieromtrent het volgende: Over de Macrosporium dor kruisbessen „het zwart" is weinig meer bekend, dan reeds jaren gele den door Prof. Ritzema Bos in de bekende brochure „In de Amerikaansche kruisbessenmeeldauw" ge schreven werd. Ik twijfelde er eenigszins aan, of Macrosporium wel de oorzaak was van de vlekken, d'ie voorkwamen op de kruisbessen, welke mij door U werden toegezonden. Daarom nam ik verleden jaar een paar proeven. Ik kweekte uit de bessen met zwarte vlekken inderdaad een Macrosporiumsoort op en infecteerde daarmede afgeplukte kruisbessen. Dit gelukte, van deze bessen kregen wel niet allo, maar toch eenige een paar duidelijke zwarte vlek ken. Daar zulke proeven toen, evenals zij nu weer en elk jaar zouden doen. in den allerdruksten tijd vielen, kor. ik geen gelegenheid vinden ook een paar bessen, die nog aan de struiken zaten, te in- fecteeren en nu zie ik er ook geen kans toe, daar het nog veel drukker is dan verleden jaar. Ik weet niet op welke wijze de xiekte overblijft, dus even min, waar ze vandaan komt. Er is nooit veel aan dacht aan de ziekte besteed, omdat er ooit iets van economische beteekenis ervan is gebleken. Nu blijkt echter, dat „het zwart" van practisch belang is. Misschien is het goed, dat wiji de ziekte een volgend jaar zelf eens in studie nemen? Daarom is het noo dig nu al vast gegevens te verzamelen. Tot zoover Wageningen. Wie geeft mij nu aan de hand van de navolgende vragen gegevens over deze ziekte? Komt de ziekte ieder jaar op dezelfde struiken voor? Heeft men den indruk, dat de ziekte zich elk jaar meer en meer uitbreidt? Staan de aangetaste struiken beschut? Heeft er besmetting plaats? Helpt een bespuiting met carbolineum? Of met alcalische Bourgondische pap? Zijn alle variëteiten aangetast? Wie van de geachte lezers helpt mij aan gegevens voor deze ziekte? Bij voorbaat mijn hartelijken dank. WINKELSLUITING. De Kamer van Koophandel voor West Friesland heeft ©en adres gezonden aan den minister van Arbeid, H. en N., maar aanleiding van het onder werp winkelsluiting en werktijdenbesluit. De doorvoering van een beperkten arbeidstijd, waarbij, zcoals in net voorontwerp wordt gezegd, zelfs gerekend wordt op eeri wekelijkschen onaf gebroken rusttijd van ten minste 32 uren en bo vendien op een vrijten halven1 dag vóór oif! ha 1 uur des namiddags, alsmede op voorgeschreven mini mum-rusttijden, moert, zegt adressante, voor den winkelstand van een zoodanige ingrijpende betee kenis zijn, dat de Kamer zich afvraagt, of den ,\verk gever daardoor iniob een te groote beperking, in zijn vrijheid, de werktijden to regelen^ wordt opgelegd. Naast een doen dooien van het winkelpersoneel in de vooid elan van do Arbeidswet 1919.. mag toch 'niet uit het oog worden verloron, dat dej te treffen ■maatregelen zoodanig moeten zijn, dat de lasten voor den winkelierwerkgever niet zoo zwaar wor den, dat zij tot groote moeilijkheden aanleiding kullen khnnen geven. Mede is de Kamer van oordeel, dat een alge heel© Zoindagssluitnig voor de kleinere steden en hot platteland groote bezwaren met zich zal bren gen. Maar niet minder voor de badplaatsen en< voor .'die gemeenten, die zich, voorabdes Zondags, in een druk vieemdelingenbezoek mogen verheugen. Daar adressante weet, dat anderen erkennen, dat ook de winkelbedienden tenslotte prof.teeren /van de voordeelen, die de Arbe.dswet-19.9 aan de 'arbeiders in het algemeen heeft toegekend, ziet zij under de oogen de mogelijkheid, dat voorstellen De Schager Oudjes en geleiders(sters) op hun Autotocht van j.l. Vrijdag, voor „Duinvermaak" op Bergen. Huiveringwekkende curiosa. Bij den onlangsgenoemden Hongaarschen grond bezitter, die zijn zoon twintig jaren lang in een stal verscholen hield, omdat de ongelukkige door een gru- welijk-wonderlijk spel van de natuur meer dier dan mensch was geworden, over het gansche lichaam be haard en met apenvoeten, die konden grijpen gelijk handen, bij dezen, in den grond beschouwd, zeer be- treurenswaardigen vader, heeft zich nu een koopman uit Göding (Tsjechoslowakije), Weinberger gevoegd, tegen wien de strengste straf misschien nog te licht zou zijn. Hij hield zijn dochter vijf en twintig jaar gevangen en dwong 'haar, te leven in een kist, die aan den voorkant met tralies was afgesloten. Den buren vertelde hij, dat zijn dochter bij familie in Weenen was ondergebracht. Na deze ontdekking voert 'hij ter zijner verdediging aan, dat de geestvermogens van zijn dochter gekrenkt waren en hij geen geld had om haar in een krankzinnigengesticht te laten verple gen. De bewoners van Göding vlechten er een romanti sche geschiedenis om heen. Zij vertellen elkander op fluisterenden toon, dat het meisje in haar jeugdja ren verliefd geweest was op een christelijk 1 eeraar, maar dat de joodsche vader dit huwelijk niet een andersdenkende niet wilde toestaan en haar daarom in de getraliede kist opsloot. In werkelijkheid was het meisje natuurlijk altijd al zwakzinnig geweest, daar anders de vreeselijke opsluiting niet mogelijk was geweest en het motief was gierigheid of armoede of beide, en misschien ook schaamte. De asch van den geliefde. In het vrome België mag men zich na zijn dood niet laten verbranden, zelfs niet wanneer men een kettersche Engelschman is. Weshalve werd het lijk van zulk een 'laatste naaf hier gezonden ©mi in het crematorium te Westerveld veraschtite worden. Haar oogen in tranen zwemmende, verscheen een I^uitsche vrouw, aldus het Berl. Nbl., die na de verbranding de urn met asch van ihaar verbranden echtgenoot op- eischte. Den volgenden dag liet zich echter de werka- lijke van deugdelijke legitimatiepapieren voorziene echtgenoote van den verbrande aandienen, die, met droge oogen, zooals alleen een Engelsche dat kan, eveneens aanspraak maakte op het stoffelijk over schot. Intusschen was echter de Duitsche met het heilige reliquie naar haar „Heimat" vertrokken, zoo dat de Engelsche met ledige handen en tot stikkens toe van woede naar België terugreisde, waar zij haar mededingster, die haar nog na den dood van haar man, hetn echt op dezen wlide benem,en een proces zal gaan aandoen. Amerikaansche „SchweizerkSse". Het leven van het Zwitsersche kaasje in Amerika staat danig op het spel. De vooruitstrevende Amerika nen willen namelijk hun eigen „Schweizerkase" ma ken. „Swisse Cheese" zal dan op de verpakking ko men te staan, „Made in U.S.A." Och, waarom ook dit niet. Den laatsten tijd zijn wij wel gewend, dat men van verschillende artikelen, die destijds wereldbe roemd waren om de streek, waar ze vandaan kwamen, allerwege „Ersatz" bekomt. En dat in Amerika niet het allerminst. Daar kan men heel gemakkelijk op bestelling Perzische tapijten krijgen, die in Amerika geweven zijn, dus waarom zou men het er ook niet eens met Zwitsersche kaasjes r^^heeren? Simple cornme bonjour" nietwaar? De Amerikaansche melk fabrieken, die op het oogen'blik onder de concurren tie van de Zwitsersche kaasindustrie te lijden hebben, zijn eens een bezoek bij president Coolidge gaan afleg gen en hebben voor dezen uiteengezet, dat -zij e v e n- goed kaas kunnen maken als de herders in het Berner Oberland, reden waarom de invoerrechten van 25 p r o c e n t op „Schweizerkase" veel te laag was. Naar aanleiding hiervan zal de president de invoer rechten verhoogen, opdat de goedé Zwitsersche „Schweizerkase" daar niet meer zoo goedkoop ver kocht kan worden, waarna de Amerikaansche kaas industrie een stevige propaganda voor de Amerikaan sche „Schweizerkase" zullen voeren, die zij met minstens zooveel sierlijkheid zullen namaken, als de echte opdat de Amerikaansche huisvrouwen zich verrukt zullen gaan toonen over het mooie „Ersatz" en zich langzamerhand de voorkeur voor de echte Schweizerkase" gaan afwennen. Emancipatie in Azië. In Secunlerabad, in Indië, houdt men zich nog aan de oude zeden der voorvaderen vast. De dochter ont vangt den toekomstigen echtgenoot uit handen van haar ouders en heeft hem maar te trouwen, of ze wil of niet. Doch de beweging totb ve^" ''"ng van de vrouw uit de tirannieke handen van den man, dringt ook door tot Secunderabad en vordert natuurlijk in de be ginne offers, die eenmaal misschien als martelaressen vereerd zullen worden. Een elfjarig Mahrattameisje, genaamd Chinavolbai, werd door haar vader gedwon gen, een man te trouwen, dien zij in het geheel niet mocht lijden. Zij ontliep den ge-haten echtgenoot en verdronk zich. Dergelijke tragische voorvallen komen in China nauwelijks meer voor. Hier is de emancipatie der vrouwen reeds zóóver doorgedrongen, dat de man nen zich genoodzaakt gezien hebben een „bond van onderdrukte echtgeno.o.t.e.n" in het leven te roepen, om zich tegen de vrouwen te kunnen verwe ren. Deze revolutie heeft 'het traditioneele familiele ven in het Oostersche rijk den doodsteek gegeven. De vrouwen hebben den geest van den nieu wen tij d sneller begrepen dan hun echtgenooten en zich vanaf den dag van heden van alle patriarchale banden vrijgemaakt, die hen tot op hjet oogenblik nog aan hun kamer en keuken gevangen hielden. Aller eerst vielen de lange haren het „bobbed hoofd" ten offer, dan werden de huiselijke plicht», als koken, schoon houden, 'kinderverzorging, enz.?«n den kap stok gehangen. Daarvoor kwamen de „rebelsche dames in een club tezamen, om over den toestand te debatteeren, optochten te arrangeeren en hun persoon lijk standpunt te verdedigen. Mevrouw Sunjatsen, de weduwe van den eersten staatspresident, staat aan het hoofd van de beweging. Wat bleef den betreurenswaardigen, van alle hui selijke verkeer beroofden mannen anders over, dan zich eveneens te organiseeren. Hoezeer zij onder het juk van de moderne vrouwen lijden, blijkt wel uit de wij ze waarop zij anti-propaganda voeren: „Onder steuning van allen, die onder den druk van hun vrouwen gebukt gaan!" „Afschaffing van alle op onrechtvaardigheid gebaseerde huiselijke overeen komsten, die door vrouwen aan hun mannen worden opgelegd!" „Leve de "vyereld beweging tot bevrij ding van getrouwde mannen 1"

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1927 | | pagina 5