Alltltci Ritus-
DE GESTOLEN BROCHE.
Eerste Blad.
Het Prov. Waterleidingbedrijf in Noord-
Holland over 1926.
Feuilleton.
Gemengd Nieuws.
Woensdag 24 Augustus 1927.
SCRARER
70ste Jaargang No. 8105.
COURANT.
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, vorden Adver-
tentiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN <2 Co., Schagen.
POSTREKENING No. 23330. INT. TEIEF. No. 20.
Prijs per 8 maanden fl.05. Losse nummers 8 cont ADVERTEN-
TIöN van 1 tot 5 regels fl.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno.
inbegrepen). Groote lettors worden naar plaatsruimte borekond.
DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN.
deelingen van bet Staatstoezicht op de Volksgezond
heid".
Het blijkt, dat sedert 1908 (vroegere gegevens staan
niet ten dienste) het volstrekte aantal gevallen sterk
afneemt en dat voor bet eerst in 1926 bet aantal ty-
phusgevallen in Noord-Holland, per 100.000 inwoners
berekend, belangrijk beneden bet Landgemiddelde
gebleven is.
Het aantal Noord-Hollandsche gevallen in 1926 is
inderdaad merkwaardig gering, zóó gering, dat men
hior niet alleen aan de uitwerking van verschillen
de hygiënische maatregelen, waarvan de aanleg der
waterleiding stellig een der meest werkzame is, zal
moeten denken, maar ook wel aan andere toevallige
gunstig gewerkt hebbende omstandigheden.
Aansluiting.
Het aantal gemeenten, dot in 1926, onder aanvaar
ding voor bun ingezetenen van de door Gedeputeer
de Staten geëischte aansluitingsverplichting, tot aan
sluiting besluiten kon, was nog maar gering. Thans
Verschenen is bet verslag van Noord-Hollands
Prov. Waterleidingbedrijf over 1920, het P.W.N.
In 1926 zijn niet minder dan 302 kilometers buis-
leiding aangelegd en in exploitatie genomen.
De aansluitbeweging in de reeds eerder aangesloten
gemeenten geschiedde in een over bet algemeen tot
menton wSrden meegedeeld, dat de gemeenten~Wierin-
SchSl dat, practiech ge - B^^n^geel^Deze laatete aan-
De stand van zaken op bet eind van 1926 was als
volgt: Noord-Holland telt 129 gem., waarvan op de
eilanden 5 gem. en dus op het vaste land 124 gem.
Daarvan zorgen voor zich zelf geheel 18 gem., ge
deeltelijk 2.
Het verzorgingsgebied van het P.W.N. kan zich
dus uitstrekken over geheel 104 gem., gedeeltelijk 2.
Daarvan waren op 31 Dec. 1926 aangesloten of kwa
men eerlang in aanmerking .voor aansluiting 100
gem., gedeeltelijk 2, zoodat op 1 Januari 1927 te
voorzien blijven tezamien 4 gem. Daarvan besloten
in 1927 nog 2 gemeenten tot toetreding.
Financieels resultaten.
De financieele resultaten geven alle reden tot te
vredenheid.
Behalve de gewone bedrijfslasten, konden rente en
afschrijvingen (deze laatste naar het annuïteiten-
stelsel berekend) worden opgebracht, terwijl nog,
nadat het noodige was terzijde gelegd voor extra-af
schrijving van buiten gebruik gestelde activa en van
de bij conversie der leeningen gemaakte zegelkosten,
gereserveerd kon worden voor vernieuwing van
brandkranen en voor pensioenen en premiën, waar
na nog een bedrag van rond f 96.000 aan de exploita
tie-reserve kon worden toegevoegd. Deze is daar
mede tot een bedrag van rond f223.000 opgevoerd.
sproken, alle aausluitbaren inderdaad aangesloten
waren. ,xl
In 37 gemeenten werd het aansluitingspsrcentage
tot 90 en daarboven opgevoerd.
Daartegenover staan enkele andere, die, ofschoon
reeds sedert Juli 1921, resp. April 1924, aan het net
aangesloten, het slechts tot een percentage van 51
resp. 47 konden brengen.
Op 31 Dec. 1926 waren in het toenmalige verzon
gingsgebied aanwezig 72,968 {- v. j. 61.249) aansluit-
plichtige perceelen. Daarvan waren op dat tijdstip
aangesloten 58,956 v. j. 52,502), zijnde rond 80.5
(v. j. 83 Bovendien waren toen 2.089 (v. j. 1741)
niet aansluitplichtige perceelen aangesloten.
Het aantal aansluitingen steeg van 5&502 tot 61.045,
dus met 6802.
De daling in het aansluitings-percentage is een
gevolg van het feit, dat op 31 Dec. 1926 gemeenten
met een relatief vrij sterke bevolking (aansluitbar-
ren) eerst kort te voren in exploitatie genomen wa
ren (Haarlemmermeer, Aalsmeer, Andijk), zoodat het
aantal aangeslotenen daarin betrekkelijk gering was(
hetgeen het algemeen gemiddelde natuurlijk nadee-
lig beïnvloedde.
Het succes eener goede watervoorziening bij de
veehouderijen en zuivelfabrieken is nog steeds stij
gend en zal, volgens de besturen der betrokken oiv
ganisaties, nog belangrijk grooter worden, indien het
bedrijf wijziging zou willen brengen in het thans
bestaand tarief en daaruit een plooi zou willen weg
strijken, die niet alleen voor de middelmatige g&-
bruikers tot een h.i. te hoogen prijs aanleiding geeft,
doch door de betrokkenen als een onbillijkheid wordt
gevoeld. Bij het ter perse gaan van dit verslag is in
het geopperde bezwaar voorzien door een tariefswij
ziging, die is ingegaan op 1 Juli 1927).
Het aantal op 31 Dec. 1926 aan het leidingnet aan
gesloten zuivelfabrieken bedroeg 71, tegen 60 een
jaar te voren.
Typhus.
Ten vervolge op en ter aanvulling van hetgeen in
het vorig jaarverslag opgemerkt werd omtrent de
vermindering van het aantal officieel geconstateerde
typhusgevallen in de provincie Noordholland, welke
vermindering, naar dezerzijdsche meening, voor een
groot deel mag worden toegeschreven aan het toe
nemend gebruik van leidingwater, is opgenomen een
meer uitgebreid en tot 1926 bijgewerkt overzicht
van het aantal gevallen van febris typhoïdea in dit
gewest en in de overige provinciën, ontleend aan de
gegevens, voorkomende m de „Verslagen on Mede-
Novelle van SZINHOLD ORTMANN.
(Vrij naar het Duitsch.)
HOOFDSTUK VI.
Het was op een somheren Augustusavond, toen
Rudolf Imherg nich langzaam en in vermoeide hou
ding als iemand, die een onaangename taak voor
den boeg heeft, begaf naar het oude huis in de Jo-
nannesstnaat. Hij was in een paar maanden tijds erg
veranderd. Zijn .gezicht was bleek en mager igewor-
den; een hittere, smartelijke trek lag over zijn ge
laat. In zijn oogen echteT en op zijn voorhoofd stond
een onwankelbaar besluit vast.
Bij het huis van Mevrouw Willisen gokoman was
er dan ook van aarzelen geen sprake, doch hij trok
met vaste hand aan de bel. Toen hem open werd
gedaan en toen hij de slanke meisjesgestalte in het
halfduister van do gang herkende, trad hij snel over
den drempel.
„U bent het juffrouw Greta? Goddankl En uw
gezondheid heeft er niet al ta veel onder geleden
met waar? 1
rict> "Ank** Imherg", antwoordde zij,
d<! hamd redkte.„Men sterft niet zoo
gemakkelijk, als men den wil en den plicht heeft
kom™, ïr Wilt.u zo° vriendelijk zijn binnen te
komen? Mijn moeder is uitgegaan, om zich dn eon
zaak, waar veel handenarbeid noodig is, persoonlijk
blik terug^' iIaar verwacht haar ieder oogen-
Zij sprak meer en sneller dan anders, als om over
heen te kotnem die Rudolf toch
onmogelijk kon ontgaan. Toen zij in de verlichte
huiskamer tegenover elkaar stonden, schrikten bei-
5™ d6 groote veranderingen, die ze hadden on-
dergaan smds ze elkander voor hei .aatst hadden ge-
hewlLIk^w?! 40011 waa-uit d^PO bezorgd-
TmitaiS ttV"^ 21 u er ontdaan uit, mijnheer
Dnbepg! U bent toch niet ziek geweest?"
da't wff /~.een kpötj® overwerkt misschien. Maar
1 'üeeft noelemaal mets te beteekenen. Ik wil
POLITIEK MISDRIJF?
Zaterdagmiddag is te Ludwigslust aan de lijn
Hamburg—Berlijn in een vijver het lijk opgehaald
van een jongeman, die met een touw gewurgd bleek
te zijn. Nabij de plaats waiar zijn lijk werd gevon
den, is de man 'gezien in gezelschap van twee man
nen, idie weer spoorloos verdwenen zijn. De doode
had een hemd aan, alLs leden van volksche organisa
ties wel dragen. De politie vermoedt daarom met een
politiek misdrijf te doen te hebben. Het slachtoffer
zou de te Bremen zeer bekende volksche propagan
dist Köhne zijn.
NOODLOTTIGE TWIST.
Te Belzig trad Zondag een gezelschap liliputters
op bij een feest van de brandweer. Na afloop van het
feest kreeg een chauffeur van ibet gezelschap ruzie
met twee vrouwelijke leden van den troep, die zoo
hoog liep, dat de herbergier de twistenden buiten
de deur zette. Toen kort daarop de bezoekers het
lokaal verlieten, werd uit de duisternis een schot ge
lost, waardoor een koopman gedood werd. Voorbij
gangers hadden gezien, dat de chauffeur de daad had
gepleegd, vervolgden hem en slaagden er in hem in'
een nabij gelegen dorp in te halen en aan de poiltie
over te leveren. Hij legde een bekentenis af, maar
beweende dat het schot per ongeluk was afgegaan.
NOG NET GERED.
Verleden week Maandag was een geoloog, prof.
Lawrence Ashley, door een tot nog toe niet onder
zochten, nauwen omgang binnengedrongen in de
Nickajackigrot, bij' Shellmound, in Tennessee, om te
onderzoeken of inderdaad de Cherokee Indianen daar
gewOond.hebben en of er nog geheime ingangen dn
Georgië en Albama lagen. Hij werd denzelfden dag
levend begraven, door een aardstorting, die hem den
eendgen uitweg versperde. Hij had maar weinig le
vensmiddelen en een beetje carbid bij zich, maar
met inspanning van alle krachten is hij er na haast
oen weck in geslaagd zich mot behulp van een kleine
schop door de versperring heen te werken. Toen was
hij ook totaal uitgeput: Zondag is hij in hulpeloozen
toestand gevonden door een hulpexpeditie, die er op
uit getrokken was, nadat vrienden van Ashley Vrij
dag alarm geslagen hadden.
TEGEN DE NUTTELOOZE OCEAANVLUOHTEN.
De ongelukkige afloop van de wedvlucht San Fran-
aiscoHonoloeloe, waarbij twee vliegtuigen zoek ge
raakt zijn, terwijl nu ook nog een derde toestel, dat
uitgevlogen was, om de vermisten te zoeken, verlo
ren is geraakt, maakt dat er in de Ver. Staten stem
men opgaan om nu aan de nuttelooze vluchten over
den Oceaan eens een eind te maken. Eerst zijn Nun-
gesser en Coli omgekomen, toen de St. Roman en
zijn metgezel, nu weer zeven menschen bij deze wed
vlucht (ongeacht de drie, die bij de voorberediding al
verongeulkt zijn), en dat acht men welletjes. Indien
met de vluchten de aviatiek inderdaad vooruitge-
bracht werd, zou het wat anders zijn, maar volgens
de tegenstanders is dat niet het geval, zijn het slechts
hravourstukjes om 'n sensatiezoekend publiek te be
vredigen en zichzelf een kortstondige beroemdheid te
verwerven. En dat, zoo zeggen ze, is zooveel men-
schenlevens niet waard. En evenmin de verspilling
van kapitaal, die met de pogingen tot opsporing van
de vermisten gemoeid ia Zijn er thans niet een veer
tigtal schepen, koopvaarders en oorlogsbodems, al
vier dagen aan het afzoeken van de zee tusechen de
Amerikaansche kust en de Hawaï-eilanden? Men sla
de oeconomische verspilling, die hiermee gemoeid
is, toch vooral niet te laag aan. Inderdaad k-an de
vraag rijzen of alle Oceaanvluchten, die den Iaat-
sten tijd uitgevoerd zijn volledig verantwoord waren.
Vooral tegen een wedvlucht kunnen in dat opzicht
gegronde bezwaren aangevoerd worden en ook tegen
een deel van de vluchten over den Atlandtischen
Oceaan, «die alleen sportieve waarde hebben. Daar
naast valt echter, zooals hier meermalen uiteengezet
is, do beteekenis van sommige dier vluchten niet te
ontkennen, die de wegbereiders zijn van eon post-,
passagiers- en vrachtverkeer over den Oceaan, dat
vroeger of later ongetwijfeld komen zal.
VAN CHINEESCH DIPLOMAAT TOT BELGISCH
MONNIK.
De correspondent der N.R.Ct. te Brussel meldt, dat
volgens een bericht in de katholieke bladen de Chi-
neesahe gewezen diplomaat Loe om opneming in Ide
Benedictijnerabdij te Lophem dn West-Vlaanderen
heeft verzocht. Loe was achteenvolgens gezantischaps-
attaché te Sint Petersburg en gezant te 's-Graven-
hage en eindigde zijn diplomatieke loopbaan als ge
zant te Bern en gedelegeerde van Qhina bij den Vol
naet vragen, juffrouw Greta, hoe u deze vreeselijke
drie maanden...."
„Neen, neen", viel zij hem «neekend ln de rede.
„Vraagt u daarnaar niet! Laat ons er nooit over pra
ten, ik verzoek het u dringend!"
„Natuurlijk niet, als u dit zoo wilt Ik kwam fei
telijk om over iets anders met u te praten en ik be
schouw het als een gelukkig toeval, dat de afwezig
heid van uw moeder mij in staat stelt, het zonder
omwegen te doen. Gelooft u aan de oprechtheid van
mijn vriendschap, juffrouw Greta?"
„Hoe zou ik daaraan mogen twijfelen na alles,
wat u voor mij wat u voor ons heeft gedaan!"
„Och, dat was maar bitter weinig en uw moeder
had wel gelijk, toen zij mij verweet, dat het u meer
nadeel dan voordeel had opgeleverd. Nu echter, nu
zou ik iets willen doen, dat u... neen, zoo niet. Neemt
<u het mij niet kwalijk, als ik het niet op de juiste
wijze onder woorden te brengen".
Het viel he mnu toch oneindig veel moeilijker, dan
hij het zich had voorgesteld. Dat hij zijn aanzoek
niet in het gewaad van een Vurige liefdesverklaring
kon steken, daarover was hij geen oogenblik in twij
fel geweest. Maar hij had zich over den geschikten
vonri het hoofd niet gebroken, omdat hij dacht
dat op het beslissende moment hem de passende
woorden wel te binnen zouden schieten. Nu ontdekte
hij tot zijn groote schrik, hoezeer hij zdch daarin
vergist had.
Hoeveel magerder en bleeker zij in deze -drie maan
den ook geworden was, was zij hem nooit lieftalliger
toegeschenen dan dn ideze zoete verwarring, veroor
zaakt door zijn onhandige inleiding. En hij voelde
(datj hij dit bekoorlijke jonge meisje, dat er als het
ware voor geschapen was een liefhebbenden man ge
lukkig te maken, zijn hand niet als een edelmoedig,
genadig geschenk mocht aanbieden. (Hij beminde
haar niet, daarvan gevoelde hij zich ook nu nog tot
in het diepst van zijn hart overtuigd beminde haar
tenminste niet zoo, als hij het eens had gedroomd de
wouw te beminnen, Idie zijn levensgeluk als een
trouwe gezellin zou vormen. Maar de gedachte, zijn
gansc'he leven aan het hare te verbinden, had nu,
sinds hij haar in al haar teere, zachte schoonheid
voor zich zag, toch al het beangstigende en drukken
de voor hem verloren alles, dat hem het recht zou
hebben gegeven, zijn besluit nog langer als een daad
van zelfopoffering te beschouwen. Ja, het flitste voor
de eerste maal als een somberd gedachte door zijn
brein, dat zij het misschien was, die hier het zwaar
ste offer zou moeten brengen, en dit onbestemde ge
voel deed hem seconden lang aarzelend en onzeker
kenbond. Sedert eenige maanden, na den dood van
zijn vrouw, een Belgische, was hij uit de diplomatie
getreden. Het blijkt ook dit smartelijk verlies te zijn
geweest, dat hem er toe bracht de monnikspij aan 4e
trekken.
CHARUE CHAPLTN.
Reuter meldt uit Los Angelos, dat de advocaat van
Mrs. Chaplin heeft meegedeeld, er ln het echtschei-
idingsproces zijner cliënte overeenstemming is be
reikt endat er met betrekking tot de verdeeling der
eigendommen een regeling is getroffen.
Dientengevolge ia de scheidde» uitgesproken.
ORGANISEEREN VAN EEN BOYCOT VAN AME
RIKAANSCHE WAREN.
Boor hot Landelijk Oamlté van Actie voor SaOco
ön Vaezetti is aan hot N.V.V. hietö volgeodlö tele
gram gestuurd!:
AJa grootste vakcentrale van dit land verzoeken
wij u, ie navolging van biet besluit dar Noorweeg.-
schie en Aigen tijnsche arbeiders en in overeenstem
ming met het voorstel van Firn mem op het I.V.V^
oongres te Parijs, onverwijld hiet initiatief te na
men tot het organiseerem van een algemeenen boy-
oot van Amerikaansche waren, als protest der ar
beidersklasse tegen des moord op Baooo en Van?
uetti.
EEN BURGEMEESTER DIE STEEDS TE LAAT
KOMT.
De heer James Wakier, de burgemeester van
New York, heetffc de vorige week in Ierland ver
toeft, waar hij zich naam heeft gemaakt door
steeds te laat te komen, en dat in Ierland, Waar
men niet pp een kwartiertje pleegt te zien. Het
is hJeal erg. 's Burgemeesters eemge verontschul
diging is, dat hif Het zoo druk heeft, terwijl hij
toch eigenlijk maar een vakantiereisje maakt. Zon
dagochtend zou hjj met een extratreön om 10 uur
Van Dublin naar Killajmjey gaan en dia posttrein
naar Cork 'werd 20 minuten opgehouden om den
extratrein den voorgang te geven. Burgemeester
Walker kwam echter niet opdagen en om' elf uur
werd de extrartrein afjgazegd. De arme man was
ook pas om 2 uur 's nachts teruggekeerd uit Kil-
dara. Om 10 uur was hjj naar de mis gegaan, doch
daarna had hij! zich in plaats van naari.net station
naar zijn hotel begaven, waar hij pntbeat en ween
naar bed ging. zeggende, dat hjjt zich niet wel ge
noeg gevoelde voor het uitstapje naar Killamqy.
's Middags maakte hij! eetn rondrit doocr Dublin
ien daarna pakte hn! zijn kotters om terug jie keen
been naar Londen. De atsprakent, die hui mat ge*
houden had, zoo beloofde hij, zal hjj weldra komen
inhalen.
Tot de menschen bij wien dia burgemeester te
laat is gekomen, behooren o.a. de Amerikaansohe
gezant en de goeverneur en minister-president van
aan Vrijstaat; die beide laatsben hebbeen bijna
een uur op hem moeten wachten.
BRANDSTICHTING?
Te Markröhlitz ten Zuiden van Halle brak faj
de woning van een1 nachtwaker brand uit, waarbij
de beide kinderen van dan nachtwaker, een meisje
van zeven en een jongen van negen laar in aa
vlammen omkwamen.
De nachtwaker werd! als verdacht van brand
stichting gearresteerd.
AAN HONDSDOLHEID GESTORVEN.
Naar uit Klostonieunburg gemeld Wordt, werd
daar dezer dagen onder verdachte verschijnselen
een 8 jarige schalier, August Jastrembly gehee-
ten, in hot tiekenhuia opgenomen, waar h& kort
daarna stierf.
XJit biet onderzoek bleek, dat dia jongen paar
tevergeefs naar woorden zoeken.
Maar hij zag de pijn, «Me zij bij zijn aarzelen
leed, en (daarom maakte hij er door een snel besluit
een eind aan.
.Ik ben gekomen, juffrouw Greta, om u een vraag
te stellen, de gewichtigste, die door een man tot een
jong meisje kan gericht worden. Wilt u mij ten aan-
schouwe van de ganscbe wereld het recht verleenen,
om u helpend en beschermend ter zijde te staan?
Niet slechts tot den dag, waarop uw rechtvaardi
ging zal plaats hebben, maar voor altijd en niet
als uw vriend, maar als uw echtgenoot?"
Het was geschied, en hij haalde diep adem. Een
zonderlinge blijmoedigheid gevoelde hij op hetzelfde
oogenblik, dat hij het beslissende woord gesproken
had. Alle zware strijd, dien hij de laatste drie
maanden had gevoerd, scheen voor hem wegge
vaagd. Al was het geluk, waarnaar hij thans zijn
hand uitstrekte niet bedwelmend en overweldigend,
doch rustig en bescheiden, toch was het geluk dat
deed de stemming van dit oogenblik hem duidelijk
en overtuigend gevoelen.
Toen Greta bleef zwijgen, wilde hij op haar toe
gaan omi haar hand in de zijne te nemen, maar als
of ze zijn gedachte raadde, keek zij op en de stomme
bede in haar oogen deed hem ontsteld van zijn voor
nemen afzien.
„U antwoordt me niet?" vroeg hij. „Was er in
mijn verzoek iets, dat u gekrenkt of beleedigd heeft,
Juffrouw Greta?"
„Neen", antwoordde zij zacht. „Ik gevoel de groote
edelmoedigheid van hetgeen u zoudt willen doen,
en u kunt ervan verzekerd zijn, dat ik u mijn leven
lang daarvoor dankbaar zal blijven, maar
„Maar?" Hij had dit woord niet opgewondener
en angstiger kunnen herhalen, dan wanneer hij
met do hoop van een werkelijken minnaar hierheen
zou zijn gekomen. „Maar u slaat mijn verzoek al?"
„Zou u mij dan nog langer achting kunnen toedra
gen, mijnheer Imherg, indien ik anders handelde?"
Daarop was hij niet voorbereid geweest. Hij stot
terde wel een paar woorden, maar het was geen antr
woord op haar vraag. En zij kwam hem in zijn ra
deloosheid te hulp.
„U hebt om mijnentwille het vaderlijk huis ver
laten," ging zij voort. „Spreekt u zulks niet tegen,
want ik weet het, al is het dan ook pas sinds van
daag. En daar u in de dwaling verkeert, dat u bij
mij iets goed hebt te maken, wilt u nu zelfs voor den
moeilijksten, noodlottigsten stap niet terugdeinzen,
den laatsten, dien u naar omstandigheden ten slotte
nog voor mij zoudt kunnen doen. Dat is edel en
grootmoedig maar het is veel te edel en veel te
grootmoedig, mijnheer Imherg, dan dat ik het zou
mogen aannemen."
.,Maar u vergist zich de beteekenis die u aan
mijn handelwijze geeft, is verkeerd ik verzeker
Haar kalm: hoofdschudden deed hem plotseling
zwijgen.
„Laten wij ook nu toch oprecht tegenover elkan
der zijn zooals wij dat tot mijn groote vreugde tot
op heden altijd geweest zijn. Als ik u op uw eer en
geweten af vroeg, of u mij uit liefde, uit echte, wer
kelijke liefde tot vrouw begeerde, zoudt u me dan
recht in de oogen mogen kijken en mij met ja dur
ven antwoorden?"
Er was een stern in zijn binnenste, die hem toeriep,
te doen wat zij daar verlangde een stem, die hem
stellig niet door het verstand werd ingegeven, doch
uit het dibpst van zijn hart opwelde. Maar hij kon
het niet over zich verkrijgen deze roepstem te ge
hoorzamen. Want hoe hij de gevoelens, die hij je
gens Greta Willisen koesterde ook mocht noemen
de groote en machtige liefde, de liefde, waaraan
zij zelf biji haar vraag ongetwijfeld had gedacht, was
het niet. Dus keek hij haar niet in de oogen en
zweeg.
Zij echter sprak met een lichte glimlach on met
een plotselingo opgewektheid, die hij in zijn dwaas
heid voor echt opnam, verder: „Nu, wilt u nu nog
langer beweren dat ik mij. vergis? Ware vrienden
moeten voor alles eerlijk zijn en ik weet dat u veel
te veel mijn vriend bent om mij te bedriegen. Opdat
u zich echter later soms niet met geheel ongegronde
verwijten zult kwellen, wil ik u nog iets zeggen. Als
u mo nu met de heiligste eeden bezworen had, dat
het geheel on al uw bedoeling niet was, mijl een goed
heid te bewijzen, maar dat u zelf aan een gebro
ken hart zou sterven indien ik uw aanzoek van de
hand wees dan had u desondanks een blauwtje
geloopen. En daarom zoudt u toch niet boos op mij
zijn geweest, niet waar?
„Hoe zou iemand boos op u kunnen zijn, juffrouw
Greta!" antwoordde hij geheel in de war en met ten
gevoel van oprecht verdriet in het hart. „Ik had ge
hoopt, dat dit onderhoud anders afgeloopen zou
zijn; maar u hebt me allen moed ontnomen ve.-der
bij u aan te dringen."
„Neen, dat mtoet u ook niet doen. Dat zou u maar
evenzeer in ongelegenheid brengen als het 't mij
deed. Wij moeten ons maar indenken, dat wij dit
kwartiertje slechts als een droom beleefd hebben en
dit oogenblik vergeten als de een of andere dwaze
inval"
Wordt vervolgd.