Alltltci Ritus- DE GESTOLEN BROCHE. Eerste Blad. Het Prov. Waterleidingbedrijf in Noord- Holland over 1926. Feuilleton. Gemengd Nieuws. Woensdag 24 Augustus 1927. SCRARER 70ste Jaargang No. 8105. COURANT. Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, vorden Adver- tentiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst. Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN <2 Co., Schagen. POSTREKENING No. 23330. INT. TEIEF. No. 20. Prijs per 8 maanden fl.05. Losse nummers 8 cont ADVERTEN- TIöN van 1 tot 5 regels fl.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno. inbegrepen). Groote lettors worden naar plaatsruimte borekond. DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN. deelingen van bet Staatstoezicht op de Volksgezond heid". Het blijkt, dat sedert 1908 (vroegere gegevens staan niet ten dienste) het volstrekte aantal gevallen sterk afneemt en dat voor bet eerst in 1926 bet aantal ty- phusgevallen in Noord-Holland, per 100.000 inwoners berekend, belangrijk beneden bet Landgemiddelde gebleven is. Het aantal Noord-Hollandsche gevallen in 1926 is inderdaad merkwaardig gering, zóó gering, dat men hior niet alleen aan de uitwerking van verschillen de hygiënische maatregelen, waarvan de aanleg der waterleiding stellig een der meest werkzame is, zal moeten denken, maar ook wel aan andere toevallige gunstig gewerkt hebbende omstandigheden. Aansluiting. Het aantal gemeenten, dot in 1926, onder aanvaar ding voor bun ingezetenen van de door Gedeputeer de Staten geëischte aansluitingsverplichting, tot aan sluiting besluiten kon, was nog maar gering. Thans Verschenen is bet verslag van Noord-Hollands Prov. Waterleidingbedrijf over 1920, het P.W.N. In 1926 zijn niet minder dan 302 kilometers buis- leiding aangelegd en in exploitatie genomen. De aansluitbeweging in de reeds eerder aangesloten gemeenten geschiedde in een over bet algemeen tot menton wSrden meegedeeld, dat de gemeenten~Wierin- SchSl dat, practiech ge - B^^n^geel^Deze laatete aan- De stand van zaken op bet eind van 1926 was als volgt: Noord-Holland telt 129 gem., waarvan op de eilanden 5 gem. en dus op het vaste land 124 gem. Daarvan zorgen voor zich zelf geheel 18 gem., ge deeltelijk 2. Het verzorgingsgebied van het P.W.N. kan zich dus uitstrekken over geheel 104 gem., gedeeltelijk 2. Daarvan waren op 31 Dec. 1926 aangesloten of kwa men eerlang in aanmerking .voor aansluiting 100 gem., gedeeltelijk 2, zoodat op 1 Januari 1927 te voorzien blijven tezamien 4 gem. Daarvan besloten in 1927 nog 2 gemeenten tot toetreding. Financieels resultaten. De financieele resultaten geven alle reden tot te vredenheid. Behalve de gewone bedrijfslasten, konden rente en afschrijvingen (deze laatste naar het annuïteiten- stelsel berekend) worden opgebracht, terwijl nog, nadat het noodige was terzijde gelegd voor extra-af schrijving van buiten gebruik gestelde activa en van de bij conversie der leeningen gemaakte zegelkosten, gereserveerd kon worden voor vernieuwing van brandkranen en voor pensioenen en premiën, waar na nog een bedrag van rond f 96.000 aan de exploita tie-reserve kon worden toegevoegd. Deze is daar mede tot een bedrag van rond f223.000 opgevoerd. sproken, alle aausluitbaren inderdaad aangesloten waren. ,xl In 37 gemeenten werd het aansluitingspsrcentage tot 90 en daarboven opgevoerd. Daartegenover staan enkele andere, die, ofschoon reeds sedert Juli 1921, resp. April 1924, aan het net aangesloten, het slechts tot een percentage van 51 resp. 47 konden brengen. Op 31 Dec. 1926 waren in het toenmalige verzon gingsgebied aanwezig 72,968 {- v. j. 61.249) aansluit- plichtige perceelen. Daarvan waren op dat tijdstip aangesloten 58,956 v. j. 52,502), zijnde rond 80.5 (v. j. 83 Bovendien waren toen 2.089 (v. j. 1741) niet aansluitplichtige perceelen aangesloten. Het aantal aansluitingen steeg van 5&502 tot 61.045, dus met 6802. De daling in het aansluitings-percentage is een gevolg van het feit, dat op 31 Dec. 1926 gemeenten met een relatief vrij sterke bevolking (aansluitbar- ren) eerst kort te voren in exploitatie genomen wa ren (Haarlemmermeer, Aalsmeer, Andijk), zoodat het aantal aangeslotenen daarin betrekkelijk gering was( hetgeen het algemeen gemiddelde natuurlijk nadee- lig beïnvloedde. Het succes eener goede watervoorziening bij de veehouderijen en zuivelfabrieken is nog steeds stij gend en zal, volgens de besturen der betrokken oiv ganisaties, nog belangrijk grooter worden, indien het bedrijf wijziging zou willen brengen in het thans bestaand tarief en daaruit een plooi zou willen weg strijken, die niet alleen voor de middelmatige g&- bruikers tot een h.i. te hoogen prijs aanleiding geeft, doch door de betrokkenen als een onbillijkheid wordt gevoeld. Bij het ter perse gaan van dit verslag is in het geopperde bezwaar voorzien door een tariefswij ziging, die is ingegaan op 1 Juli 1927). Het aantal op 31 Dec. 1926 aan het leidingnet aan gesloten zuivelfabrieken bedroeg 71, tegen 60 een jaar te voren. Typhus. Ten vervolge op en ter aanvulling van hetgeen in het vorig jaarverslag opgemerkt werd omtrent de vermindering van het aantal officieel geconstateerde typhusgevallen in de provincie Noordholland, welke vermindering, naar dezerzijdsche meening, voor een groot deel mag worden toegeschreven aan het toe nemend gebruik van leidingwater, is opgenomen een meer uitgebreid en tot 1926 bijgewerkt overzicht van het aantal gevallen van febris typhoïdea in dit gewest en in de overige provinciën, ontleend aan de gegevens, voorkomende m de „Verslagen on Mede- Novelle van SZINHOLD ORTMANN. (Vrij naar het Duitsch.) HOOFDSTUK VI. Het was op een somheren Augustusavond, toen Rudolf Imherg nich langzaam en in vermoeide hou ding als iemand, die een onaangename taak voor den boeg heeft, begaf naar het oude huis in de Jo- nannesstnaat. Hij was in een paar maanden tijds erg veranderd. Zijn .gezicht was bleek en mager igewor- den; een hittere, smartelijke trek lag over zijn ge laat. In zijn oogen echteT en op zijn voorhoofd stond een onwankelbaar besluit vast. Bij het huis van Mevrouw Willisen gokoman was er dan ook van aarzelen geen sprake, doch hij trok met vaste hand aan de bel. Toen hem open werd gedaan en toen hij de slanke meisjesgestalte in het halfduister van do gang herkende, trad hij snel over den drempel. „U bent het juffrouw Greta? Goddankl En uw gezondheid heeft er niet al ta veel onder geleden met waar? 1 rict> "Ank** Imherg", antwoordde zij, d<! hamd redkte.„Men sterft niet zoo gemakkelijk, als men den wil en den plicht heeft kom™, ïr Wilt.u zo° vriendelijk zijn binnen te komen? Mijn moeder is uitgegaan, om zich dn eon zaak, waar veel handenarbeid noodig is, persoonlijk blik terug^' iIaar verwacht haar ieder oogen- Zij sprak meer en sneller dan anders, als om over heen te kotnem die Rudolf toch onmogelijk kon ontgaan. Toen zij in de verlichte huiskamer tegenover elkaar stonden, schrikten bei- 5™ d6 groote veranderingen, die ze hadden on- dergaan smds ze elkander voor hei .aatst hadden ge- hewlLIk^w?! 40011 waa-uit d^PO bezorgd- TmitaiS ttV"^ 21 u er ontdaan uit, mijnheer Dnbepg! U bent toch niet ziek geweest?" da't wff /~.een kpötj® overwerkt misschien. Maar 1 'üeeft noelemaal mets te beteekenen. Ik wil POLITIEK MISDRIJF? Zaterdagmiddag is te Ludwigslust aan de lijn Hamburg—Berlijn in een vijver het lijk opgehaald van een jongeman, die met een touw gewurgd bleek te zijn. Nabij de plaats waiar zijn lijk werd gevon den, is de man 'gezien in gezelschap van twee man nen, idie weer spoorloos verdwenen zijn. De doode had een hemd aan, alLs leden van volksche organisa ties wel dragen. De politie vermoedt daarom met een politiek misdrijf te doen te hebben. Het slachtoffer zou de te Bremen zeer bekende volksche propagan dist Köhne zijn. NOODLOTTIGE TWIST. Te Belzig trad Zondag een gezelschap liliputters op bij een feest van de brandweer. Na afloop van het feest kreeg een chauffeur van ibet gezelschap ruzie met twee vrouwelijke leden van den troep, die zoo hoog liep, dat de herbergier de twistenden buiten de deur zette. Toen kort daarop de bezoekers het lokaal verlieten, werd uit de duisternis een schot ge lost, waardoor een koopman gedood werd. Voorbij gangers hadden gezien, dat de chauffeur de daad had gepleegd, vervolgden hem en slaagden er in hem in' een nabij gelegen dorp in te halen en aan de poiltie over te leveren. Hij legde een bekentenis af, maar beweende dat het schot per ongeluk was afgegaan. NOG NET GERED. Verleden week Maandag was een geoloog, prof. Lawrence Ashley, door een tot nog toe niet onder zochten, nauwen omgang binnengedrongen in de Nickajackigrot, bij' Shellmound, in Tennessee, om te onderzoeken of inderdaad de Cherokee Indianen daar gewOond.hebben en of er nog geheime ingangen dn Georgië en Albama lagen. Hij werd denzelfden dag levend begraven, door een aardstorting, die hem den eendgen uitweg versperde. Hij had maar weinig le vensmiddelen en een beetje carbid bij zich, maar met inspanning van alle krachten is hij er na haast oen weck in geslaagd zich mot behulp van een kleine schop door de versperring heen te werken. Toen was hij ook totaal uitgeput: Zondag is hij in hulpeloozen toestand gevonden door een hulpexpeditie, die er op uit getrokken was, nadat vrienden van Ashley Vrij dag alarm geslagen hadden. TEGEN DE NUTTELOOZE OCEAANVLUOHTEN. De ongelukkige afloop van de wedvlucht San Fran- aiscoHonoloeloe, waarbij twee vliegtuigen zoek ge raakt zijn, terwijl nu ook nog een derde toestel, dat uitgevlogen was, om de vermisten te zoeken, verlo ren is geraakt, maakt dat er in de Ver. Staten stem men opgaan om nu aan de nuttelooze vluchten over den Oceaan eens een eind te maken. Eerst zijn Nun- gesser en Coli omgekomen, toen de St. Roman en zijn metgezel, nu weer zeven menschen bij deze wed vlucht (ongeacht de drie, die bij de voorberediding al verongeulkt zijn), en dat acht men welletjes. Indien met de vluchten de aviatiek inderdaad vooruitge- bracht werd, zou het wat anders zijn, maar volgens de tegenstanders is dat niet het geval, zijn het slechts hravourstukjes om 'n sensatiezoekend publiek te be vredigen en zichzelf een kortstondige beroemdheid te verwerven. En dat, zoo zeggen ze, is zooveel men- schenlevens niet waard. En evenmin de verspilling van kapitaal, die met de pogingen tot opsporing van de vermisten gemoeid ia Zijn er thans niet een veer tigtal schepen, koopvaarders en oorlogsbodems, al vier dagen aan het afzoeken van de zee tusechen de Amerikaansche kust en de Hawaï-eilanden? Men sla de oeconomische verspilling, die hiermee gemoeid is, toch vooral niet te laag aan. Inderdaad k-an de vraag rijzen of alle Oceaanvluchten, die den Iaat- sten tijd uitgevoerd zijn volledig verantwoord waren. Vooral tegen een wedvlucht kunnen in dat opzicht gegronde bezwaren aangevoerd worden en ook tegen een deel van de vluchten over den Atlandtischen Oceaan, «die alleen sportieve waarde hebben. Daar naast valt echter, zooals hier meermalen uiteengezet is, do beteekenis van sommige dier vluchten niet te ontkennen, die de wegbereiders zijn van eon post-, passagiers- en vrachtverkeer over den Oceaan, dat vroeger of later ongetwijfeld komen zal. VAN CHINEESCH DIPLOMAAT TOT BELGISCH MONNIK. De correspondent der N.R.Ct. te Brussel meldt, dat volgens een bericht in de katholieke bladen de Chi- neesahe gewezen diplomaat Loe om opneming in Ide Benedictijnerabdij te Lophem dn West-Vlaanderen heeft verzocht. Loe was achteenvolgens gezantischaps- attaché te Sint Petersburg en gezant te 's-Graven- hage en eindigde zijn diplomatieke loopbaan als ge zant te Bern en gedelegeerde van Qhina bij den Vol naet vragen, juffrouw Greta, hoe u deze vreeselijke drie maanden...." „Neen, neen", viel zij hem «neekend ln de rede. „Vraagt u daarnaar niet! Laat ons er nooit over pra ten, ik verzoek het u dringend!" „Natuurlijk niet, als u dit zoo wilt Ik kwam fei telijk om over iets anders met u te praten en ik be schouw het als een gelukkig toeval, dat de afwezig heid van uw moeder mij in staat stelt, het zonder omwegen te doen. Gelooft u aan de oprechtheid van mijn vriendschap, juffrouw Greta?" „Hoe zou ik daaraan mogen twijfelen na alles, wat u voor mij wat u voor ons heeft gedaan!" „Och, dat was maar bitter weinig en uw moeder had wel gelijk, toen zij mij verweet, dat het u meer nadeel dan voordeel had opgeleverd. Nu echter, nu zou ik iets willen doen, dat u... neen, zoo niet. Neemt <u het mij niet kwalijk, als ik het niet op de juiste wijze onder woorden te brengen". Het viel he mnu toch oneindig veel moeilijker, dan hij het zich had voorgesteld. Dat hij zijn aanzoek niet in het gewaad van een Vurige liefdesverklaring kon steken, daarover was hij geen oogenblik in twij fel geweest. Maar hij had zich over den geschikten vonri het hoofd niet gebroken, omdat hij dacht dat op het beslissende moment hem de passende woorden wel te binnen zouden schieten. Nu ontdekte hij tot zijn groote schrik, hoezeer hij zdch daarin vergist had. Hoeveel magerder en bleeker zij in deze -drie maan den ook geworden was, was zij hem nooit lieftalliger toegeschenen dan dn ideze zoete verwarring, veroor zaakt door zijn onhandige inleiding. En hij voelde (datj hij dit bekoorlijke jonge meisje, dat er als het ware voor geschapen was een liefhebbenden man ge lukkig te maken, zijn hand niet als een edelmoedig, genadig geschenk mocht aanbieden. (Hij beminde haar niet, daarvan gevoelde hij zich ook nu nog tot in het diepst van zijn hart overtuigd beminde haar tenminste niet zoo, als hij het eens had gedroomd de wouw te beminnen, Idie zijn levensgeluk als een trouwe gezellin zou vormen. Maar de gedachte, zijn gansc'he leven aan het hare te verbinden, had nu, sinds hij haar in al haar teere, zachte schoonheid voor zich zag, toch al het beangstigende en drukken de voor hem verloren alles, dat hem het recht zou hebben gegeven, zijn besluit nog langer als een daad van zelfopoffering te beschouwen. Ja, het flitste voor de eerste maal als een somberd gedachte door zijn brein, dat zij het misschien was, die hier het zwaar ste offer zou moeten brengen, en dit onbestemde ge voel deed hem seconden lang aarzelend en onzeker kenbond. Sedert eenige maanden, na den dood van zijn vrouw, een Belgische, was hij uit de diplomatie getreden. Het blijkt ook dit smartelijk verlies te zijn geweest, dat hem er toe bracht de monnikspij aan 4e trekken. CHARUE CHAPLTN. Reuter meldt uit Los Angelos, dat de advocaat van Mrs. Chaplin heeft meegedeeld, er ln het echtschei- idingsproces zijner cliënte overeenstemming is be reikt endat er met betrekking tot de verdeeling der eigendommen een regeling is getroffen. Dientengevolge ia de scheidde» uitgesproken. ORGANISEEREN VAN EEN BOYCOT VAN AME RIKAANSCHE WAREN. Boor hot Landelijk Oamlté van Actie voor SaOco ön Vaezetti is aan hot N.V.V. hietö volgeodlö tele gram gestuurd!: AJa grootste vakcentrale van dit land verzoeken wij u, ie navolging van biet besluit dar Noorweeg.- schie en Aigen tijnsche arbeiders en in overeenstem ming met het voorstel van Firn mem op het I.V.V^ oongres te Parijs, onverwijld hiet initiatief te na men tot het organiseerem van een algemeenen boy- oot van Amerikaansche waren, als protest der ar beidersklasse tegen des moord op Baooo en Van? uetti. EEN BURGEMEESTER DIE STEEDS TE LAAT KOMT. De heer James Wakier, de burgemeester van New York, heetffc de vorige week in Ierland ver toeft, waar hij zich naam heeft gemaakt door steeds te laat te komen, en dat in Ierland, Waar men niet pp een kwartiertje pleegt te zien. Het is hJeal erg. 's Burgemeesters eemge verontschul diging is, dat hif Het zoo druk heeft, terwijl hij toch eigenlijk maar een vakantiereisje maakt. Zon dagochtend zou hjj met een extratreön om 10 uur Van Dublin naar Killajmjey gaan en dia posttrein naar Cork 'werd 20 minuten opgehouden om den extratrein den voorgang te geven. Burgemeester Walker kwam echter niet opdagen en om' elf uur werd de extrartrein afjgazegd. De arme man was ook pas om 2 uur 's nachts teruggekeerd uit Kil- dara. Om 10 uur was hjj naar de mis gegaan, doch daarna had hij! zich in plaats van naari.net station naar zijn hotel begaven, waar hij pntbeat en ween naar bed ging. zeggende, dat hjjt zich niet wel ge noeg gevoelde voor het uitstapje naar Killamqy. 's Middags maakte hij! eetn rondrit doocr Dublin ien daarna pakte hn! zijn kotters om terug jie keen been naar Londen. De atsprakent, die hui mat ge* houden had, zoo beloofde hij, zal hjj weldra komen inhalen. Tot de menschen bij wien dia burgemeester te laat is gekomen, behooren o.a. de Amerikaansohe gezant en de goeverneur en minister-president van aan Vrijstaat; die beide laatsben hebbeen bijna een uur op hem moeten wachten. BRANDSTICHTING? Te Markröhlitz ten Zuiden van Halle brak faj de woning van een1 nachtwaker brand uit, waarbij de beide kinderen van dan nachtwaker, een meisje van zeven en een jongen van negen laar in aa vlammen omkwamen. De nachtwaker werd! als verdacht van brand stichting gearresteerd. AAN HONDSDOLHEID GESTORVEN. Naar uit Klostonieunburg gemeld Wordt, werd daar dezer dagen onder verdachte verschijnselen een 8 jarige schalier, August Jastrembly gehee- ten, in hot tiekenhuia opgenomen, waar h& kort daarna stierf. XJit biet onderzoek bleek, dat dia jongen paar tevergeefs naar woorden zoeken. Maar hij zag de pijn, «Me zij bij zijn aarzelen leed, en (daarom maakte hij er door een snel besluit een eind aan. .Ik ben gekomen, juffrouw Greta, om u een vraag te stellen, de gewichtigste, die door een man tot een jong meisje kan gericht worden. Wilt u mij ten aan- schouwe van de ganscbe wereld het recht verleenen, om u helpend en beschermend ter zijde te staan? Niet slechts tot den dag, waarop uw rechtvaardi ging zal plaats hebben, maar voor altijd en niet als uw vriend, maar als uw echtgenoot?" Het was geschied, en hij haalde diep adem. Een zonderlinge blijmoedigheid gevoelde hij op hetzelfde oogenblik, dat hij het beslissende woord gesproken had. Alle zware strijd, dien hij de laatste drie maanden had gevoerd, scheen voor hem wegge vaagd. Al was het geluk, waarnaar hij thans zijn hand uitstrekte niet bedwelmend en overweldigend, doch rustig en bescheiden, toch was het geluk dat deed de stemming van dit oogenblik hem duidelijk en overtuigend gevoelen. Toen Greta bleef zwijgen, wilde hij op haar toe gaan omi haar hand in de zijne te nemen, maar als of ze zijn gedachte raadde, keek zij op en de stomme bede in haar oogen deed hem ontsteld van zijn voor nemen afzien. „U antwoordt me niet?" vroeg hij. „Was er in mijn verzoek iets, dat u gekrenkt of beleedigd heeft, Juffrouw Greta?" „Neen", antwoordde zij zacht. „Ik gevoel de groote edelmoedigheid van hetgeen u zoudt willen doen, en u kunt ervan verzekerd zijn, dat ik u mijn leven lang daarvoor dankbaar zal blijven, maar „Maar?" Hij had dit woord niet opgewondener en angstiger kunnen herhalen, dan wanneer hij met do hoop van een werkelijken minnaar hierheen zou zijn gekomen. „Maar u slaat mijn verzoek al?" „Zou u mij dan nog langer achting kunnen toedra gen, mijnheer Imherg, indien ik anders handelde?" Daarop was hij niet voorbereid geweest. Hij stot terde wel een paar woorden, maar het was geen antr woord op haar vraag. En zij kwam hem in zijn ra deloosheid te hulp. „U hebt om mijnentwille het vaderlijk huis ver laten," ging zij voort. „Spreekt u zulks niet tegen, want ik weet het, al is het dan ook pas sinds van daag. En daar u in de dwaling verkeert, dat u bij mij iets goed hebt te maken, wilt u nu zelfs voor den moeilijksten, noodlottigsten stap niet terugdeinzen, den laatsten, dien u naar omstandigheden ten slotte nog voor mij zoudt kunnen doen. Dat is edel en grootmoedig maar het is veel te edel en veel te grootmoedig, mijnheer Imherg, dan dat ik het zou mogen aannemen." .,Maar u vergist zich de beteekenis die u aan mijn handelwijze geeft, is verkeerd ik verzeker Haar kalm: hoofdschudden deed hem plotseling zwijgen. „Laten wij ook nu toch oprecht tegenover elkan der zijn zooals wij dat tot mijn groote vreugde tot op heden altijd geweest zijn. Als ik u op uw eer en geweten af vroeg, of u mij uit liefde, uit echte, wer kelijke liefde tot vrouw begeerde, zoudt u me dan recht in de oogen mogen kijken en mij met ja dur ven antwoorden?" Er was een stern in zijn binnenste, die hem toeriep, te doen wat zij daar verlangde een stem, die hem stellig niet door het verstand werd ingegeven, doch uit het dibpst van zijn hart opwelde. Maar hij kon het niet over zich verkrijgen deze roepstem te ge hoorzamen. Want hoe hij de gevoelens, die hij je gens Greta Willisen koesterde ook mocht noemen de groote en machtige liefde, de liefde, waaraan zij zelf biji haar vraag ongetwijfeld had gedacht, was het niet. Dus keek hij haar niet in de oogen en zweeg. Zij echter sprak met een lichte glimlach on met een plotselingo opgewektheid, die hij in zijn dwaas heid voor echt opnam, verder: „Nu, wilt u nu nog langer beweren dat ik mij. vergis? Ware vrienden moeten voor alles eerlijk zijn en ik weet dat u veel te veel mijn vriend bent om mij te bedriegen. Opdat u zich echter later soms niet met geheel ongegronde verwijten zult kwellen, wil ik u nog iets zeggen. Als u mo nu met de heiligste eeden bezworen had, dat het geheel on al uw bedoeling niet was, mijl een goed heid te bewijzen, maar dat u zelf aan een gebro ken hart zou sterven indien ik uw aanzoek van de hand wees dan had u desondanks een blauwtje geloopen. En daarom zoudt u toch niet boos op mij zijn geweest, niet waar? „Hoe zou iemand boos op u kunnen zijn, juffrouw Greta!" antwoordde hij geheel in de war en met ten gevoel van oprecht verdriet in het hart. „Ik had ge hoopt, dat dit onderhoud anders afgeloopen zou zijn; maar u hebt me allen moed ontnomen ve.-der bij u aan te dringen." „Neen, dat mtoet u ook niet doen. Dat zou u maar evenzeer in ongelegenheid brengen als het 't mij deed. Wij moeten ons maar indenken, dat wij dit kwartiertje slechts als een droom beleefd hebben en dit oogenblik vergeten als de een of andere dwaze inval" Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1927 | | pagina 1