Schaper Courant
WOUDA's
Het Duitschland van heden door
een Franschen bril gezien.
Tweede Blad.
Blanke Boekweitgort
Marktoverzicht van
Noordscharwoude.
Gemengd Nieuws.
-
Dinsdag 6 September 1927.
70ste Jaargang. No. 8112.
(Vervolg).
Terwijl de Franschman naar Hamburg spoorde,
was het hem alsof het geruisch der wielen een krijgs-
marscfh speelden. Doch zijn aandacht werd spoedig
afgeleid. De spoorwegverbinding van Berlijn naar
Hahiburg is zoo buitengewoon goed, dat men er Duit-
sche propaganda in voelt. Wel tien verschillende be
ambten komen u bezoeken zoodra de trein uit Berlijn
weggeschoven is. Elke beambte salueert op militaire
wijze vóór en nadat hij zijn boodschap gedaan heeft:
uw biljet, uw extra plaatsbewijs, wilt u eten, wilt
u drinken, wilt u sigaren of sigaretten en ten slotte,
wilt u telephoneeren. U kunt, terwijl de trein rijdt,
uw hotelkamer bestellen of informeeren of het paard,
waarop u gewed heeft, het eerste aangekomen is,
gij kunt effecten koopen en verkoopen, in één woord,
het is alles „up to date" geregeld. Er zijn speciale
telephooncompartimenten in den trein, waar gij rus
tig ongehoord en ongestoord kunt spreken. Hoe ge
ruststellend dat alles, geen oorlog maar vrede, alles
ingericht op het zakenleven van dezen tijd: time is
moneyl
Men komt het prachtige uitstekend geoutilleerde
station binnen en voelt dadelijk, dat men hier in een
wereldstad is. Het 'hotel Atlantic, waarheen de
Franschman zich begaf, accentueerde dit nog eens.
De naam al is suggestief! Atlantic! Het verplaatst
Hamburg als het ware van Alster, Elbe en Noordzee
naar Hudson en Atlantische Oceaan.
De Franschman was onder den indruk van zijn
hotel met zijn 800 kamers, waarbij vóór alles op
hygiëne en zindelijkheid gelet was. Alle mededeelin-
gen der directie zijn in zes talen gedaan, zoodat de
vele reizigers, die uit alle werelddeelen door de Ham
burger reederijen worden aangevoerd of weggebracht,
zich niet het hoofd behoeven te breken door te trach
ten 'in een vreemde taal te denken.
De Franschman verliet zijn hotel en ging de haven
zien. Waar hieven zijn Marseille, zijn Bordeaux, zijn
le Havre? Geweldige havenstad dat Hamburg, de 3e
'haven der wereld!
IDe Hamburgers reeders en kooplieden, wellicht de
meest energieke der wereld, hebben reeds weer bijna
het geheele gedurende en na den oorlog verloren
tonnage scheepsruimte ingehaald, alle verloren han
delsbetrekkingen opnieuw aangeknoopt.
De Franschman bezichtigde de groote scheepswerf
van BI ohm en. Voss en zag en hoorde hoe daar
scheepsreuzen in elkaar geklonken werden, reuzen
die zullen varen naar Noord- en Zuid-Amerika, die
zullen varen naar de kolonies der geallieerden, die
zullen verdringen de Fransche reederijen. Zij zullen
Jdie Fransche reederijen verdringen, voordat de Duit-
schers hun schepen beter ingericht, beter bemand,
zindelijker hebben dan de Franschen.
Daarbij de Duitsche taaiheid om overal zaken aan
te knoopen, ook in de voor hen bijna ontoegankelijke
landen als de Fransche kolonies.
De Franschman zag in Hamburg verscheidene ste
den vereenigd. Hij zag er Liverpool met zijn gewel
dige 'handelshavens en droogdoks; Toulon met zijn
werven en werftumult; Amsterdam met zijn grachten
door de stad, Belfort met zijn roode gebouwen en
Genève met zijn rustige meer.
Aan de rustige Alster was het Genève, aan de ruste-
looze Elbe waar men reeds de nabijheid van de zee
rook was het.... Hamburg, typisch Hamburg, de han
delshoofdstad van het machtige Duitsche Rijk.
Daar aan de Elbe hebben de Hamburgers 'het stand
beeld van Bismarck opgericht, een geweldig groeten
bronzen Bismarck. Bismarck was de vriend van Ham
burg, aan hem heeft de Hamburger veel te danken,
de IJzeren Kanselier opende hun oogen voor nieuwe
handelswegen voor expansie der scheepvaart.
Zeker, Wilhelm II trachtte op zijn manier ook veel
te doen voor Hamburg en maakte Balin den bekwa
men directeur-generaal der Hamburg—Amerika-Linie,
Hamburg's grootste reederij tot zijn vriend. Maar te
vens was hij de kwade geest van Hamburg met zijn
militarisme, met zijn wansmaak. Leelijke gebouwen,
groot, pompeus, maar smakeloos, staren overal in
Hamburg den vreemdeling aan. Slechts de namen:
Afrika Hans, Asia Hans, Chili Hans, Peru Hans en
nog zooveel meer verplaatsen u dadelijk in den we-
reldomvattenden handel van deze wereldstad.
De Hamburgers thans weer meer Bismarck dan
Wilhelm II, zien nu wel de fouten van al die lee-
lij'ke bouwerij in en spraken tegen den Franschman
over „Ungeheuer".
Hamburg, de 'havenplaats waar zeelieden en han
delsreizigers uit alle werelddeelen bijna zeker
minstens éénmaal in hun leven de voet zetten, heeft
één bepaald kwartier, waar deze cosmopolieten zich
kunnen amuseeren, dat is de voorstad St. Pauli.
St. Pauli is met de stad gegroeid. Dertig jaar gele
den nog betrekkelijk klein, met enkele tingeltangels
(Duitsche gemeenzame betiteling van een music hall),
die de namen Klapperstorch, Zillerthal, Grosse Frei-
heit etc. droegen, is het nu „le grand bazar nordigue
d' ivresse et de prostitution, la Gomorche des bruines",
zooals onze Franschman het zeer juist schildert.
St. Pauli is inderdaad op zijn manier ongeëvenaard in
de wereld. Ik heb veel van de wereld gezien, maar
St. Pauli heeft iets heel bijzonders, is als het ware
de heksenketel van alle Europeesche, Oostersche,
Westersehe, Middellan-dsche Zee'sche fuiverij en on
zedelijkheid.
Zillerthal is nu, evenals Grosse Freiheit en Klepper-
storéh, .geweldig groot, deze zaken zijn reeds herhaal
delijk van eigenaar verwisseld, verscheidene eigena
ren rentenieren nu ergens in een keurige villa, alsof
hun geld niet met schande verdiend is.
Wie eenigszins zelfrespect heeft, zal niet lang kun
nen zien naar dat charlestonnen, van vier „Brün-
hildes", in dat groote bierlokaal of vermaak scheppen
in de worstelwedstrijd (10 ronden) van andere onge
lukkige deernen.
Wanneer ge dan buiten komt, dan ziet ge in de
T> terstrasse de Schuppo's te paard gereed om op te
xeden, wanneer bijvoorbeeld de matrozen van de
„Rote Marine", waarvoor iedereen doodsbenauwd is,
'het in hun 'hoofd mochten halen eens te gaan ver-
toonen hoe gevaarlijk ze zijn.
Ge komt langs „Beiersche dorpen", Chineesche en
Japansche theehuizen, langs de z.g.n. gesloten stra
ten, waarin de huizen zoo somber staan als treurden
zij over hetgeen binnen de muren geschiedt Ge komt
ook langs een „Sovjet har".
Er is van alles te koop in St. Pauli. Natuurlijk ge
neert de Hamburger zich^'el voor deze „hel", maar
bij zal het goed praU'iVönfcr er op te wijzen, dat
Hamburg nu eenmaal wereldhaven is met een heel
bijzonder mengelmoes van clientèle en die cliëntèle
bediend wenscht te worden zooals zij dat verkiest
Welnu, iedere klant vindt in St. Pauli datgene wat hij
speciaal verlangt. Zoo is St. Pauli het immoreele
prototype van het deftige Hamburg. Zakendoen met
iedereen, in hetgeen iedereen eischt. Groot is Ham
burg als handels- en havenstad, groot is St. Pauli
als
De Franschman verbaasd over hetgeen hij in de
haven van Hamburg gezien heeft, gaat eens op
kondschap uit omtrent cijfers.
Hij ziet, dat terwijl in 1914, toen de wereldoorlog
uitbrak, Duitschland 4580 schepen met een tonnen-
maat van 3.153.724 en op 1 Januari® 1926 339 sche
pen met een tonnenmaat van 3.228.674 bezat.
Minder schepen, grooter tonnenmaat
Hoeveel schepen heeft Duitschland niet gedurende
en na den oorlog verloren en toch reeds 7 jaar nadat
de vrede geteekend werd, is de tonnage grooter dan
in 1914.
Slechtere schepen zijn in een zeer kort tijdsbestek
door betere vervangen. De Franschman weet hoe het
bii hem in Frankrijk staat, hoe daar op scheepvaart
gebied alles kunstmatig geschiedt
Hij verlaat Hamburg met zeer gemengde gevoe
lens, want terwijl hij in Berlijn, Munchen en elders
nergens -het gevoel heeft gehad, dat men tegen hem
omdat hij Franschman is, iets heeft, voelt hij dat in
Hamburg zeer sterk. In Hamburg kijkt men hem den
„Franzose" met den nek aan. Met de grootste verba
zing ziet hij dan dat men den Engelschman niet al
leen zonder rancune, maar zelfs zeer tegemoetkomend
behandelt. Hij wrijft zich de oogen uit en denkt, ik
heb toch indertijd goed gelezen: „Gott strafe Eng-
land". Heeft Hamburg dan' heelemaal vergeten dat
het in de oorlogsjaren juist in Engeland den groot
sten vijand zag?
De Franschman praat er eens over met een Duit-
scher, met wien hij zeer bevriend is. Deze Duitscher
is Frankrijk zeer welgezind en houdt niet erg van de
Engelschen Wat moet de Franschman nu hooren?
Toen de oorlog uit was, was de Engelschman den
oorlog vergeten. Hij kende geen rancune, betreurde
zijn dooden, betreurde den oorlog, maar nu heette
de oorlog uit en dus moest hij ook werkelijk uit zijn.
Zoo vat de Engelschman oorlogvoeren op. Vechten
zoo goed en hard als het kan, maar als het uit is,
dan trachten elkaar te waardeeren.
Al heel spoedig kwamen Engelsche assuradeurs,
reeders, handelaren naar Hamburg en werden even
goed ontvangen als omgekeerd de Hamburgers in
Engeland.
Met Frankrijk ging alles stroef, de Franschman
kwam ook naar Hamburg, maar alleen om rond te
snuffelen of men iets conto van de oorlogsschuld
kon bemachtigen. Wilde een Engelschman een schip
of sleepboot huren, 'hij was welkom, want het bleef
een gewone handelszaak. Kwam een Franschman
en kreeg die op huurcontract de sleepboot of iets an
ders en beviel het schip hem, dan liep hij door mid
del van een politiek vriendje naar den minister en
dan werd het schip of de boot als oorlogsschuldbe
taling ingepikt.
Dan de bezetting van Duitschland niet te verge
ten. De Franschen hadden heel Duitschland wel
willen bezetten en als de Engelschen er niet ge
weest waren, zou dat misschien gebeurd zijn.
De Engelschen hebben hun gekleurde troepen
dadelijk naar hun kolonies teruggezonden en heb
ben Engelsche Tommies naar he% Bezette Gebied
gestuurd. De Franschen 'hebben gekleurde troepen
naar het Rijnland gezonden en de vreemdelingen,
die Wiesbaden bezocht hebben in de laatste jaren
spreken schande van die zwarte Fransche bezet
tingstroepen en prijzen de Britten, die de Fran
schen in Westfalen afgelost hebben.
Hoort men ooit van moord of aanslagen op En.
gelsche bezettingssoldaten? Steeds weer worden er
Duitschers beschuldigd Fransche officieren en sol
daten beleedigd en aangevallen te hebben. Geeft,
dit niet te denken.
Eh, nu weer hebben de Franschen met band en
tand tegengehouden, dat het bezettingsleger met
10.000 man verminderd zou worden. De Engelschen
hebben dat doorgezet! En hoe?
(Ze hebben het voor hun ex-vijanden opgenomen,
omdat die in hun recht waren.
De Duitschers hebben zich aan het vredesverdrag
gehouden, hebben wapens uitgeleverd en vernie
tigd, hebben de versterkingen in het Oosten van
het Rijk geslecht, machinerieën, die oorlogsmate
riaal kunnen vervaardigen, onbruikbaar gemaakt.
De Engelschen willen zich nu ook hunner ziids aan
het contract houden en dus de lasten voor Duitsch
land verminderen.
De Franschen willen van die vermindering liever
niet weten, komen steeds met chicanes omtrent de
uitvoering van het verdrag door de Duitschers en al
wordt dan door de commissie- waarin ook de Fran
schen zitting hebben, uitgemaakt dat do chicane
hoogst onredelijk was en de Duitschers hun plicht
gedaan hebben, dan blijft de Franschman nog
liefst weigerachtig.
Nu heeft de Engelschman den Franschman tot
rede gebracht, is er niet op ingegaan om slechts
10.000 Engelschen en Belgen terug te trekken, is er
op blijven staan: percentsgewijze, en heeft dat
doorgezet.
Wiji Duitschers zien lierver Engelsche bezettings
troepen in ons land dan Fransche, al zien wil het
liefst natuurlijk ons vaderland geheel vrii van
vreemde troepen.
Wiji gevoelen heel sterk, dat indien het Fran
sche percentage gestegen zou wezen tegenover 'het
Engelsche, de positie onzer landslieden in het Be
zette Gebied slechter, zoo niet bedenkelijk gewor
den zou "Ito.
Wiji Duitschers lezen ook] couranten. Leest gij
ooit van een antiJDuitsche redevoering door een
Engelsche minister of Parlementslid of journalist?
Gaat er een da» vooibij. dat er niet in Frankrijk
een anti-Duitsch vertoog gehouden wordt?
Wij' Duitschers zijn ontwapend, ziin omringd
door de onder Franschen invloed ten koste van
Duitschen bodem en Duitsche bewoners gestichte
Randstaten en toch wil men in Frankrijk van geen
verzoening met ons weten.
De Franschman spoorde weer naar zijn geliefd
Parijs terug en dacht na over alles wat hij gezien
en gehoord had en kon maar steeds niet van zich
afzetten het gevoel van vrees.
(Vrees voor dit energieke, vlijtige Duitsche volk.
Vrees ten opzichte van vredelievende, vrees ten
opzichte van oorlogszuchtige concurrentie.
Hij voelde levendig dat de toekomst van Europa
feitelijk afhangt van een eerlijke, trouwe vriend
schap tuaschen Frankrijk en Duitschland. Niet
dadelijk vriendschap, maar althans een verhouding
van oprechte toenadering., die op den duur tot
vriendschap zal kunnen leiden.
IDe Franschman heeft echter te veel angst voor
degenen in wie hij ziet de afstammelingen van
Attila en zijne horden, die hij reeds weer in de toe
komst ziet komen aanmarcheeren. op de muziek der
groote Duitsche componisten, op de woorden der
groote Duitsche dichters.
Angst voor het volki van bijna tachtig millioen
zielen- .angst voor den invloed van dichters als
Uhland, Schiller en Goethe. componisten als Beet
hoven, Wagner, Schumann en Schubert. krijgs
oversten als Moltke, staatslieden als Bismarck,
reeders als Ballin. industrieleen als Krupp en
S tinnes.
Angst voor een Badische Anilin und Sodafabnk,
die ondanks alle Fransche overwinningspressie nog
onafhankelijk de meest belangrijke experimenten
neemt en wellicht binnenkorteen gas zal hebben
uitgevonden, waardoor diuizendj Duitsche vliegers
in vijf uur tijd het geheele Fransche volk bedwelmd
of gedood zal hebben, indien de revanche komt.
Revanche? Zeker, de Franschman weet heel goed.
dat dit krachtige volk ondanks onderlinge ver
deeldheid over monarchie of republiek, over oude
vlag of Judenflagge ten slotte krachtig en eensge-
Zenuwachtig, Overspannen
en Slapeloos.
Mljnhardt's Zenuwtabletten
zullen Uw zenuwen kalmeeren en sterken en
Uw slapeloosheid verdrijven.
Buisje 75 ct. Bij Apoth. en Drogisten.
zind zou wezen wanneer het de kans schoon zou
zien om de vernedering te niet te doen. Minder
zwaar dan ElzasXotharingen ligt het grondbezit
in het Oosten weggenomen ten koste van ontwik
kelde Duitschers ten behoeve van analphabetische
Wass e rpol acken" (1),
Geen verstandig mensch kan verwachten, dat de
Duitscher ?ioh bijl het verdrag van Versailles zal
neerleggen. Het wordt een quaestie van tijd. het
wordt een quaestie van diplomatie, het wordt een
quaestie van takt.
De Franschman voelt dat hoe eerder zijn volk
tracht den Duitscher te vinden op terreinen, waar
zij elkaar kunnen vinden, en tracht te ecarteeren de
factoren, die de eeuwenlange verdeeldheid hebben
gevoed, hoe beter het voor den Franschman zal
zijn. Want dan zal men nog op basis van gelijkheid
het met elkaar eens kunnen worden over de Oost
en Westgrenzen, over koloniaal bezit en imandaten-
quaesties, terwijl anders.
Reeds heeft Krupp een schitterende fabriek in
'Zweden, op enkele uren varen van de Duitsche
kust. Reeds werkt de Badische Aiiilin und Soda-
fahrik dag en nacht aan het oplossen van proble.
men, die het verderf van de vijanden van Duitsch
land beteekenen. Of Stahlhelm de lakens uitdeelt
of de RerpuMikeinsche partij, heeft ten slotte geen
beteekenis voor Frankrijk, zoolang Frankrijk geen
aansluiting verkregen heeft met Duitschland op
basis van gelijkheid, op basis van wederzijdsch ver
trouwen en wederzijdsche betrouwbaarheid.
Daar ligt het probleem voor gansch Europa! Met
een verzoend, bevriend Duitschland en Frankrijk
staat Europa! Ander» valt het nog dieper, dan het
nu reeds gevallen is voor de voeten van het mee-
doogenloos egoistische, hypocritische, den Mammom
aanbiddende Amerika, dat reeds 70 pet. van al het
goud ter wereld het hare noemt en daarop snoe
ven tracht de verdere 30 pet. in de wacht te sleepen.
Mijn Franschman voelt dat zoo levendig en be
zweert zijn landgenooten om te komen tot een .xap-
prochement" met Duitschland en te gebruiken het
wapen bijl uitnemendheid der Fransche natie: „la
raison" (het verstand, de rede).
Wanneer de Franschen hun verstand gebruiken
en den Duitschers met waarlijk vertrouwen de
vriend-schapshand toesteken, zuilen de Duitschers
die hand dan van harte en eerlijk grijpen? Ziehier
de laatste verzuchting van mijn Franschman!
Zoo sprak ik aan boord van de „Batavier IV"
tot mijn Duitscher.
Ik verwachtte geen antwoord, geen polimiek!
Ik zou ook niet op een discussie zijn ingegaan. Een
goede nachtrust kon slechts bevorderend werken
op de digestie van zooveel stof. Des anderen daags
ontmoetten wiji elkaar aan dek. De Duitscher kwam
naar mijl toe en zei-de. U is voorstander van een
..al! Europe"? Ja. antwoordde ik. De Duitscher nam
mijn hand met de woorden: Mogen wij dat nog
hel even!
Juist naderden wiji een Noorsche kruiser, die op
de Maas lag. Er was vlagereparade aan boord. De
tonen van het Noorsche Volkslied stierven weg.
het Wilhelmus van Nassauen werd door de Noor
sche scheepskape'1 ingezet. Ik ontblootte het hoofd.
Engelsche passagier» en mijn Duitscher deden het
zelfde, vier Hollandsche handelsreizigers kwamen
juist naar voren en zeiden: Wat is dat voor flauwe
kul?
Toen het er later op aankwam, te profiteeren van
hun Nederlandschap, door den inspecteur van po
litie te verzoeken hun passen het eerste na te zien,,
toen was het Nederlanderschap geen flauwe kul!
Mijn Duitscher had gezien, dat die Hollandsche lef
schoppers -hun hoed hadden opgehouden en een
opmerking hadden gemaakt en zei: zulke lieden,
die slechte Vaderlanders zijn», zullien nooit de groo
te gedachte ..all Europa" (de Statenbond Europa)
'helpen bevorderen. Ik als Duitscher voel minach
ting voor zulke lieden en zou niet gaarne met -hen
over één Europeesche kam geschoren worden.
Zoo is het. Begin in eigen huis! Houdt dat schoon,
Iaat dat eerbiedigen.
Terwijil ik schrijf, viert men Koninginnedag. Ik
eindig dezen brief door in te stemmen met den
kreet, die ons eeuwen door groot gemaakt heeft,
die ons eeuwen door in strijd of *-• neutraliteit ge-
idiend heeft om ons te doen eerbiedigen, die ons ook
weer in een Statenbond Europa een bevoorrechte
pUpoto. zou doen innemen:
Orand e Boven.
(1). Duitsche schimpnaam voor Polen en andere
half-Slavische naburen.
Voor Winkeliers bij Gtoss.
v.h. M. DE HAAS te Alkmaar.
Roode kool minder aanvoer, la
ger prijzen. Witte kool grooter
aanvoer met vrijwel gelijke prij
zen. Gele kool nog kleine
aanvoer met terngloopende prij
zen. Bloemkoolprijzen veel la
ger. Aardappelen de laatste
dagen iets hooger. Uienprijzen
iets hooger. Nepprijzen aan
merkelijk lager. Totaal week-
resnltaat matig.
Het is1 dit jaar lang niet gemakkelijk omi een
zuiveren indruk te geven van de financieele resul
taten van den tuinbouw. Vergelijken we de -prij
zen van de diverse producten bijl die van het vorig
jaar., dan is de opbrengst uitstekend te noemen.
Dit betreft vrijwel alle producten.
Echter is de stand van het gewas van dien aard,
dat zelfs met nog boogere prijzen, de finantieele
uitkomsten, die het vorig jaar verre van best wa
ren, thans niet van betere resultaten gesproken
kan worden. Misgewas, vooral in kool en bloem
kool. is' oorzaak dat er te weinig in 't laaidje komt
en daardoor is het niet mogelijk een prijs te maken
die bevrediging brengt.
Roode kool daalde in den loop der week met
50 cent tot 1 gulden. Toch waren de laagste no
teeringen nog bij de 3 gulden, tegenover het vorig
jaar in dezelfde week bij do gulden.
Witte kool bracht evenals de vorige week meest
al 2 gulden a f 2.50 op, tegen het \orig jaar
50 ct. tot f 1.30.
Gele kooli bracht nu als hoogste f 6.10 op tegen
het vorig jaar in dezelfde week f 2.30. Hieruit
blijkt dus wel dat de prijzen veel beter zijn en
dus in dit opzicht volkomen tevredenheid zou
kunnen heerschen.
Wat de aardappelen betreft, was de aanvoer vrij
gelijk aan die van de vorige week en liepen de
prijzen de laatste dagen even op. De Schotsche
muizen bijv. waren Zaterdag van f 7 tot f 8.60.
tegen het vorig jaar op denzelfden dag f 3.90—5.
De andere zes aardappelsoorten laten vrijwel de
zelfde resultaten zien-, doch) hiervan is de aanvoer
weinig beteekenend.
Van de spercieboonen was de aanvoer de vorige
week klein 13000 K.G. en nu ruim) 31000 K.G. De
prijzen liepen weliswaar terug -maa-r toch brach
ten de mooie boonen Zaterdag nog bij' de 15 gld. op.
Het vorig jaar was dit nog geen 6 gulden.
Zilveruien en nep wordt weinig meer aange
voerd. Deze uien brachten ook nu weinig op en de
nep was belangrijk lager.
Gple uien en nep werd bijna 18 wagons aange
voerd. zoodat elke verhooging in prijs hiervoor wel
van beteekenis is. De uien liepen de laatste dagen
even op. doch de nep was vooral in vergelijking
tot de vorige week belangrijk lager. De hoogste
noteering is in minder dan 4 dagen tijd gedaald
van 20 gulen op ruim' 8 gulden, terwijl ze van
Woensdag tot Vrijdag nog lager waren en men
meermalen met een prijs bij de vijif gulden tevreden
moest zijn.
Boswortelen, peen en kroten werden weinig
aangevoerd.
Bloemkool', waarvan de aanvoer nog ruim 85000
stuks was, bracht vooral de laatste dagen een veel
te lagen -prijs op. Deze zijn voor zoover het de
beste kwaliteiten betreft, binnen de 14 dagen van
35 gulden tot 12 gulden gedaald. Toch zijn ook de
prijzen nog hooger dan het vorig jaar in dezelfde
week en is de aanvoer vrij gelijk. Afwijkende kwa
liteit bracht de laatste dagen 6 a 7 gulden op en
de tweede soort ging meermalen voor 3 cent of
minder van de hand.
De totaal-aanvoer was deze week ruim 100 wa
gons, waarvan 76 wagons per spoor vervoerd werd.
RAMSAY MACDONALD PLEIT VOOR DE VER
EENIGDE STATEN VAN EUROPA.
Engelsche en Am-erikaansche bladen bevatten een
pleidooi van Ramsay MacDonald. den vroegeren
eerste-minister van. de regeering uit de arbeiders
partij;. voor de stichting van de Vereenigde Staten
van Europa.
Dat Amerika geen deel uitmaakt van den Vol
kenbond, vindt hij. niet erg. Hij; zou tevreden zijn,
heel Europa er voorloopig toe behoorde. Wanneer
Europa zijn, huis in orde brengt, kan Amerika niet
onverschillig blijven. Laten wij ons concentreeren
op de „Vereenigde .Staten van E-uropai" en ons
duidelijk maken wat dit woord beteekent.
De Vereenigde Staten van Europa kunnen geen
verbond met een gemeenschappelijk parlement zijn.
Al® er een gemeenschappelijke raad aan het hoofd
komt, mag hij. zich- niet met binnenlandsche aan
gelegenheden- van de deelnemers bemoeien. „Hij
moet de souvereine staten nemen gelijk zij zijn: zijn
eenige zorg moet de buitenlandsche betrekkingen
gelden en bepaaldelijk hun geschillen, die tot hot
singen kunnen leiden. Het moet een lichaam van.
verzoening en arbitrage zijn een lichaam dat de
macht heeft te zeggen: ..Gij' kunt alles doen wat
uw volk verkiest of zal gedoogen. maar wij zullen
niet toestaan dat gij oorlog maakt. Dit behoort niet
tot uwe souvereine bevoegdheden als natie".
Wij- willen, vervolgt MacDonald. geen onderdruk
king van ideeën, wij willen den oorlog uitroeien.
Hïji 'betreurt het, dat het protocol van Genève.
waarin de Vereenigde Staten van Europa een prac-
tischen vorm1 kregen, opzij is geschoven. Het ver
klaarde den oorlog vogelvrij, het bood veiligheid
aan de naties, het maakte arbitrage verplicht en
verklaarde den staat die deze niet wilde aanvaar
den tot den aanvaller en daarom vogelvrij. De
staat was binnen zijn eigen gebied souverein; met
betrekking tot andere staten was hij, dat niet en
kon hij zulk een souvereiniteit niet met wapen
geweld laten gelden.
Al onze conferenties over ontwapening al onze
tractaten over scheidsrechterlijke regeling, al onze
bondgenootschappen bewijzen hoe rechtvaardig en
wijs de oude wijsgeeren en staatslieden waren, die
van de Vereenigde Staten van Europa droomden,
gelijk Erasinus reeds in 1519 deed toen hij- een
krachtig beroep op den vrede deed. daarbij vertrou
wende op den ohristelijken geest der menschelijk-
heid, meer dan op politieke overeenkomsten.
Het probleem zal aan de orde blijven. De scha
duw ervan zal ons blijiven vervolgen „tot een re
geering met een verren en diepen blik in de wer
kelijkheid het tot een van zijn eerste taken zal ma
ken en met succes de moeilijkheden ervan zal over
winnen. N. R. Crt.
OVERSTROOMINGEN IN ROEMENIë.
Ton sevolve van den aanhoudenden regenval
zijn verscheidene Roemeensche rivieren huiten
haar oevers getreden, In Zevenburgen zijn onaf
zienbare landstreken ondergeloopen. Het spoorweg
verkeer tusschen Kronstadt en Fogaras moest
worden gestaakt, daar ettelijke spoorbruggen zijn
weggerukt. Fogaras staat grootendeels onder water.
Ook in de Boekowlna is de toestand zeer ern
stig, iMen schat het aantal slachtoffers in dit ge
bied op ongeveer 20. In den afgeloopen nacht is de
Proet 24 c.M. gewassen en de stad TsjernowitsJ
overstroomd.
DE KONING DER KANNIBALEN.
De politie te Glasgow is, naar de oorrespondent
van de D'aily Chroniole meldt, dezer dagen opge
schrikt en gedurende «enige uren bezig gehouden
door een geheim zinnig individu, dat vanuit ver
schillende dealen van de etad telefonisch alarm
maakte.
Ongeveer 10 uur 's morgens bereikte haar de
mededeeling, dat er in het district Charing Gross
een moord werd begaan. Eien# aantal agenten
snelde naar de plaats des onheils, maar hier was
niets te men. Het bleak nader, dat uit een zenuw
inrichting een jonge man was verdwenen, en men
vermoedde, dat deziel de oorzaak van het- alarm
was. toen daarna de inrichting verscheidene mar
len steedis uit een onder deel der stad werd] opga*
beid. De politie nam maatregelen om hiem te van^
gen, maar_ tevergeefsoh. De jongeling genoot van
zijn vrijheid en bracht hiervan zijn medische ver
zorgers op de hoogte. Ten Slotte lukte het één
der beambten van de inrichting om' hem, toen
hij wefer opbelde, aan de praat te houden en te
ontdekken vanwaar hij telefoneerde. Ijlings werd
er een politiemacht op a± gestuurd en men vond
hem in een telefooncel met de hoorn nog aan
zijn oor.
Hoewel de zonderlinge hardnekkige pogingen
deed om te ontvluchten, werd hij! overmeesterd en
naar het politiebureau gebracht, waar hij mede
deelde, „koning der kannibalen" te zijn. Men heeft
-den vorst toen met vorsohuldigden eerbied naar
zijn paelis teruggebracht.
EEN LEERLING-MACHINIST OP ZIJN LOCO
MOTIEF ONTHOOFD.
In (de buurt van het station San- Andreu (in
Spanje) boog zich Vrijdag de leerüng.-machinisb
(stoker) van den sneltrein BaroolonaiParijs te
ver uit het raampje van da stookplaats!. De trein
passeerde juist oen brug met ijzeren stijlen en
den ongelukkige werd heb hoofd van rlen romp
gescheiden. Heb onthoofde lichaam viel voor de
voeten van den machinist, die dadelijk stopte. Na
dat men het lijk in den bagagewagen neergelegd
blad, zette de tredn de reis voort. Ben reiziger/,
die zich 'daarvoor vrijwillig aangemeld had, stond
den machinist bij. Deze waö zoo ontdaan door
