HET GETAL 7. DE LIEVELINGSDRANK VAN BEROEMDE DICHTERS. Een wijze nar. WETENSWAARDIGHEDEN. Hoe men sponzen wint. - Be heeren moeten het mij niet kwalijk nemen, dat ik binnenkom, zonder geroepen te zijn, want ik kan het ook niet helpen, (Daarop verliet hij de raadszaal, alsof er niets bij- zondors gebeurd was, Maar do familie van den noodlottig om het loven gekomen rwvduhtw nam do haI niot *00 kalm op, Do familie was niot tevreden en daagde de leidek ker voor schout en schepenen, voor wie liet een bij zonder moeilijk geval werd. De rechter moest maar uitspraak doen. Die zat er erg mee. Het was waar, de leidekker (had den raadsheer gedood, maar hij had het niet met opzet gedaan, het was puur toeval dan. En toch eischte de naaste zwaardmaag van den verslag ene, dait de leidekker gestraft zou worden. Ten slotte vond de rechter er wat op en hij wees vonnis op de volgende wijze: De leidekker moest op dezelfde plaats gaan zit ten, waar de raadsheer gezeten had. En de naaste zwaardmaag proest op het dak gaan staan en wel precies op dezelfde plaats, waar de leidekker ge staan had, toen hij naar heneden gevallen was. Dan moest de zwaardmaag zich laten vallen door het zelfde wat op dezelfde manier en precies op het hoofd van den leidekker neerploffen. Maar daar had de man geen zin in en daarmee was de zaak uit, De leidekker kon vrij vertrekken. Dit schilderij is een cadeau van senator' Cokerlingf. Die 19 een echt kunstkenner. Daarom heeft hij dat schil derij zeker weggegeven! DE MISTIEKE BE TE F. K F.NIS VAN DIT GETAL. Het getal „zeven" is een priemgetal, d.w.z. het is door geen andere getallen deelbaar als door zich zelf en de eenheid. Om die reden wordt er dikwijls aan de priemgetallen een bijzondere beteekenis vastgehecht. Reeds in de astronomie en de astro logie van de Egyptenaren speelde het getal „ze- Yen" een groote rol 7 planeten beheerschten den hemel, 7 dagen vormden een week, 7 jaren een cyclus. Bij! de Hebreeuwen bestond het sabbathjaan uit 7 jaar, het jubeljaar uit 7X7 jaar, het loof huttenfeest en andere feesten duurden 7 dagen. In don bijbel wordt gesproken van de 7 plagen en de 7 duivels, in de Openbaring van Johannes komt het getal 7 dikwijls voor; de wereld werd, met inbe grip van den rustdag geschapen in 7 dagen. Bij de Grieken was het getal 7 voor A p o 11 o een (heilig getal, op den 7den dag vóór de nieuwe maan werd aan hem .geofferd. D.e Roomsch-Katholieke kerk telt 7 sacramenten en' 7 gebeden van het Onze Va der, verdeelt den dag in 7 canonische uren en viert een feest ter herinnering aan de 7 weeën en 7 vreugden van Maria. Ook in het bijgeloof van de middeleeuwen en later speelt het getal 7 een groote rol, Verder bekleedt het een gewichtige plaats in tooverapreuken enz., der Noorsche volken. Bij de Babyloniërs kwam het getal 7 van deze hemelsche krachten nog meer tot zijn recht, voor alles in hun 7 goede en 7 booze geesten, die de plaats innemen van de 7 aartsengelen en 7 aarts duivelen, bij de Parsen in hun 7 hemelen en 7 hellen. Ook de Boeddhisten namen 7 gTaden der veredeling respectievelijk volmakingstoestanden aan. De kosmologische invloed van de 7 hemels machten treedt echter in 'thijzonder In den eere dienst der Joden op den voorgrond. Van de Joden ging de zeven veelvuldig in den Christelijken eere- dienst over. In de plaats van het 7-voudig offer traden de 7 sacramenten, tegenover welke de 7 doodzonden stondon. 7-Maal wee «preekt Jzus over de Pharizeeërs uit, 7 maal valt een rechtvaardige, maar 7 maal 70 maal zal ook den zondaar verge ven worden. De 7 laatste heilige woorden schrijft •men den gekruisigde toe. Bij de Grieken was het getal 7, zooals reeds ge- Waarom noemt jou maa >e zijn microob Omdat de dokter Hem ge zegd heeft, dat de microben er de schuld van zijn, dat hü geen baren meer beeft! Vlegel, hqe durf jij die dure eieren uit het raam gooien? Wees maar niet bezorgd, moeder; ik waarschuw telkens eerst de voorbijgangers met een JUt op r zegd, door Apollo geheiligd, wien de 7de dag vóór de nieuwe maan geofferd werd en wiens 7-snarige lier, gelijk de fluit met 7 openingen van Pan aan de harmonie der sferen herinnert, die het eveneens met 7 tonen doet. Tot welken omvang zij ook an ders alles van beteekenis op dit heilig getal terug brachten, toonen o.a. hun 7 wijzen, hun 7 tegen Thebe optrekkende helden, hun 7 wereldwonderen en hun 7 vrije kunsten Eigenaardig is tenslotte de rol, die de zeven in overeenstemming met de 7 hemelssfèren, bij den bouw van pyramiden, pagoden, tempels, kerken en burchten speelt. Herhaaldelijk voeren, vooral in het Oosten tot aan China toe, 7 poorten door 7 muren en 7 ihoven in het binnenste van soms 7 verdiepingen hooge heiligdommen. Residenties als Rome en Kon- stantinopel zijn op 7 'heuvelen gebouwd en heele streken (Zevenburgen, Zevengebergte enz.) bepalen de aandacht tot het getal zeven. In overeenstemming met de symbolische samenstelling uit 3+4 vinden wij deze verhouding van maat in vele miiddleleeusche bouwwerken gevolgd. Heel bijzonder treedt de zeven op den voorgrond bij bet groote bouwwerk van den Keulschen Dom, De lengte van den geheelen bouw en die der torens zijn elk 76X7 Keulsche voeten; de breedte van het Westelijk portaal en de hoogte van den dakgevel aan den voorkant elk 33X7, de breedte der kerk van onderen en de hoogte van het koor elk £3X7; de breedte der kruisarmen met hun drie sche pen 15X7, de hoogte van binnen, der schepen 10+7, de diepte der voortrollen 8X7 voet, enz. De gansche kerk hoeft 8X7 vrijstaande zuilen en 4X7 wandpij- lers; de vijf kerkschepen worden elk tot aan het hooge koor door 7 zuilen gescheiden, in het hooge koor zelf staan 7 paar zuilen, elk van 7 geledingen, terwijl 7 kapellen het hooge koor omgeven. Aan eiken kant van den hoofdingang zijn 7 nissen. Hoe 'diep overigens het mystieke getal nog in onze spreekwijzen, spreekwoorden, zeden, gebruiken en beschouwingen is doorgedrongen, daarvan kunnen wij ons bij eenige oppierkzaamheid alle dag overtui gen. De lange toerist: 't Is net, of de lucht hier al veel dunner wordt. De kleine toerist: Ik merk er nog niets van? KOFFIE. Algemeen is bekend, dat beroemde dichters uit de laatste eeuwen een groote voorliefde voor het edele bruine vocht 'hadden. Van de meest bekende dichter- koffiedrinkers, die de koffie als een „Godendrank" beschouwden, die als edele wijn het gemoed verlichtte en den geest met opgewekte gedachten voedde, noe men we allereerst A'bbé-Delille. Deze noemde de kof fie „een likeur, den dichters dierbaar", dat Virgilius "helaas nog niet kende en dat Voltaire vereerde. Laatstgenoemde was stamgast bij Procope, het toen malige literaire koffiehuis bij uitnemendheid, dat in het jaar 1700 door den Siciliaansohen edelman van denzelfden naam in de Rue de la Comédie was ge opend. In een ander café „La Régence", in de Rue St. Honoré, kwamen beroemde mannen gelijk d'Alembert, Chamfort en Diderot, Franklm, die uit Amerika) naar Parijs was teruggekeerd en Jean- Jacques Rousseau. In hetzelfde café zien wij later Robespiierre en den jongen luitenant van de artillerie, Bonaparte, den zwarten drank gebruiken en hun vér strekkende eerzuchtige plannen beramen. Vermelden wij tenslotte Al fred de Musset, den lieveling van de Parijsche vrouwen, Balzac, die „zonder koffie niet kon werken" en den grooten Victor Hugo, op wiens voor liefde voor het „Turksche elixer" de volgende verma kelijke anecdote een kijk geeft De schrijver trad op zekeren dag een kleinen krui denierswinkel ten plattelande binnen, waar men vrij wel alles kon koopen, wat men noodig heeft om te leven en die tevens als bescheiden café was ingericht „Ik zou graag een pond cichorei hebben", zeide de dichter op zijn gewone vriendelijke wijze, Toen het pak op de topnbank was gelegd, ging hij voort: „U hëbt stellig nog meer van dat voortreffelijke goedje?" Op het bevestigend antwoord liet hij zich allengs don guhoolwi voorraad clclioroi, dien mon in don winkel kon ontdokkon, overhandigen, in hot gohool bijna twintig pakken. „Zoo, is dat werkelijk alles, wat u daarvan in huis hebt?" En op de bevestiging van den verbaasden kruideniermeende de dichter glim lachend: „Goed, dan kunt u mij nu een fijnen sterken kop koffie geven!" De Chineesche litteratuur bezit een menigte inte ressante figuren, maar geen is zoo eigenaardig en ori gineel als die van den hunroristiscben Tung-Fang- So, een klassiek schrijver uit de laatste-eeuw voor de Ghristielijke jaartelling. Hij stelde een scherpe ironie tegenover het in dien tijd heerschende geloof aan tooverij. De groote Sinoloog, prof. Wilhelm, geeft hier van een treffend staaltje in zijn weik, waarin hij de Chineesche dichtkunst behandelt. Tung-Fang-So had eens het. levenselixer van den keizer opgedronken, door deze als zijn kostbaarste schat bewaard. Hier over ontstak de 'heerschar in zoo groote woedie, dat hij Tung-Fang-So om het leven wilde laten brengen. De schuldige had dit tooh niet te vreezen, immers wanneer het elixer werkelijk de groote levenskracht gaf, dien men het toeschreef, zou de doodstraf geen uitwerking hebben. Was dit wel het geval, dan was het geen levenselixer, doch waardelooze stof geweest en was ier niets aan verbeurd. De keizer zag de waar heid van deze woorden in en schonk genade. yfaarom hefc >c je Boor man drie keer geslagen? Omdat-ie al flauw viel, toen ik 'tn de rest wilde geven, Edel achtbare I Is het U 'bekend: dat (glazenmakers (insecten 1) waarvoor sommigen zoo bang zijn, heel onschadelijk zijn in het huis? d at ze noch menschen noch voedsel aanraken? dat dé weduwen van de papoea's in hét Coira district (Nieuw Guimea) zich van hun „kleeren" ontdoen en zich geheel wit maken met een soort pijp aarde? dat zij een jaar om hun edhtgenooten rouwen f dat kamfer verkregen wordt van een soort laurier boom, die in China, Japan en Zuid-Oost-Azië voor komt? dat het grootste metalen viaduct van de wereld de grootste hoogte boven de vallei en de grootste opening het viaduct van Garabit bij Saint Flour is? dat de gezamenlijke koloniën van Engeland 97 Tnflifll zoo groot zijn als het land zelf; die van Oosten rijk beslaan slechts 1/10 van de oppervlakte van het moederland dat in Amerika collecties eieren van meer dan 100.000 stuks geen zeldzaamheid zijn. In Juni j.1. kwam een verzameling van 45.000 stuks onder den hamier en ze bracht op niet minder dan 18.000 dollar? dat Paderewskd, de groote pianist, meer dan 500 composities uit zijn hoofd kan spelen? De radio is toch een schit terende uitvinding. Gisteren heb ik „Tannhauser" gehoord. Zulke kleine stations scha- l-él ik nooit in. Ik luister alleen naar Londen en Parijs. Eén1 spons is een geraamte, niet van één dier, maar van vele duizenden; zij' is een soort onder- zeesche stad, waarvan de bevolking op zulk een wijze in de straten en de wegen is gegroepeerd, dat zij gemakkelijk, haas voedsel kan betrekken uit het - Papa, waarom moet fk al tijd zingen als tante Liza komt Dat is de eenige manier waarop we ze kwijt kunnen raken. water, dat er doorheen vloeit. De dieren, die het geraamte spons bewonen en die ongeveer op de onderste sport der zoölogische ladder staan want zij behooren tot het geslacht •der protozoa zien er uit als een slijmerige mas sa, die zichzelf van het geraamte afscheidt, wan neer de spons uit het water wordt gehaald. Wanneer wij1 zeggen „spons", dan denken wij uitsluitend aan het bekende voorwerp, dat in de huishouding! en in de hadkamer wordt gebruikt, maar er zijn 'Omstreeks £000 soorten sponzen, dlo zeer verschillend van afmeting zijn. Er zijn er niet grooter dan een speldeknop en er zijn er ook var\ mee dan een meter hoogte. Ook wisselen zij sterk af in kleur en kwaliteit. Ofschoon men sponzen vindt in alle zeeën over de geheele aarde, ontwikkelen zij zich in den eenen zeeboezem toch veel heter en overvloediger dan in den anderen. Nog slechts eenige tientallen jaren geloden meenden do naturalisten, dat zij nergens beter gedijen dan in de Mlddellan&scho Zee. Toen bij gelegenheid van een zeeramp, ontdekte men, dat het waardevolle zeegewas ook in groote hoeveelheid voorkwam in de zee tusschen Florida en de Bahama-eilanden. Het gevolg daarvan was, dat zich op die eilanden een industrie vestigde, die nu reeds met die aan de MMdellandsche Zee om den1 voorrang strijdt. De sponsachtige geraamten hechten zich zeer vast aan den bodem der zee of aan de rotson en het is een zeer moeilijk werk, ze daarvan los te maken, zonder ze te beschadigen. De visschers pas sen daarvoor verschillende middelen toe: duiken en ze met werktuigen losmaken en dan opvisschen. Duiken is de oudste metbode, die al eeuwenlang is toegepast rondom de Grieksche eilanden, Sid- lië, den Levant en aan de Noordkust van Afrika. De Grieksche duikers worden al van kindsbeen af in het vak geoefend en zoo gaandeweg gewend aan het werken onder water. Geoefen'de duikers kunnen een waterdruk doorstaan, waarvan de helft vol- Mijnheer, ik Ben niet, wat n van me denkt I Zooi Ik dacht, dat u ver standig waart! doende zou zijn, om een ongeoefend man te dooden. Bij de Bahama-eilanden groeien de sponzen zoo dicht onder de oppervlakte van het water en in zoo grooten getale, dat men ze met haken kan los maken. Men gebruikt daarvoor een soort harpoen met drie kromgebogen tanden. Deze sponzenvissche1- rij wordt voornamelijk, uitgeoefend op een reeks ko raalriffen, welke zich uitstrekken van Florida tot de Bahama-eilanden en die bekend staan als de Florida Keys. Iedere week vertrekt een vloot schoeners, waaiblj er zijm met een laadruimte van 25 ton, van de kust van Florida naar de koraalriffen. Elke schoener heeft verscheidene kleine booten bij zich, die ieder bezet worden met twee 'man, meestal negers, waar van de een roeit en de ander de sponzen lossnijdt. Zijn de schoeners volgeladen, dan keeren zij naar de kust terug, waar de sponzen van de weekdier ren, die erin wonen, gezuiverd worden. Vervolgens laat men ze een paar dagen liggen, blootgesteld aan de lucht, teneinde er het zeewater te laten uittrek ken en werpt ze dan in bakken schoon water, waair door zij van slib en zeewier worden gereinigd. Dan spreidt men ze uit op den grond en menschen loe pen er blootsvoets overheen, om er het water uit te persen. Tenslotte worden zij gesorteerd en in den 'handel gebracht. Behalve sponzen heeft men op deni zeebodem rond de Bahama-eilanden nog tal van andere zeege wassen, die daar wonderschoons onderzeesche tui nen vormen. Om' die aan de bezoekers te toonen, laat men passagiersbooten varen, welke in de kiel groote openingen hebben, door dik glas afgesloten. Op die wijtze kunnen de reizigers de schoonheid van deze onderzee-landschappen veilig en op hun gemak bewonderen. Rl- Nabil.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1927 | | pagina 16