SchagerCourant
GOUDEN KETENEN
Snijwonden
Tweede Blad.
Binnenlandsch Nieuws.
Feuilleton.
Het mes
dat uitschiet.
Kloosterbalsem
Zaterdag 15 October 1927
70ste Jaargang. No. 8135.
M
wikrincbrwaard.
Vergadering van 't Dep. Wieringerwaard van de
mm tot Nut van 't Algemeen, op Woensdagavond
in het lokaal van den heer H. v. d. Woude. Voorzit
ter de heer H. Koster, secretaris de heer S. Sies-
•W Na opening en voorlezing dpr notulen wordt me-
dpc-edeeld: a. dat het quotum aan het H.B.S. voor
onze afdeeling f 81.25 bedraagt.
j> Dat door steun en giften van somjmige leden 't
departement in de gelegenheid is gesteld een aantal
nieuwe boeken aan te koopen.
c. Dat door het gemeentebestuur is medegedeeld,
dat er geen bezwaar bestaat tot berging der boeken
in een der schoollokalen.
Ingekomen is o.m. een brochure van het H.B.S.,
getiteld „Tot geluk geboren". De bedoeling is, dat
deze zullen worden uitgereikt aan ouders, die hun
kind bij den Burgerlijken Stand komen aangeven,
Het is een zeer nuttig boekje over de opvoeding van
het kind vanaf de geboorte tot den schoolleeftijd.
Aan bet Gemeentebestuur zal worden verzocht
een zeker aantal van deze boekjes aan te koopen.
Wanneer genoemd bestuur bezwaar daartegen heeft,
zal het vanwege het Departement geschieden. Alge
meen is mJen van oordeel, dat het hij den Burgerlij
ken Stand beter op zijn plaats is.
De rekening van den penningmeester, nagezien
door de heeren K. Zijp en D. Sleutel, geeft aan als
ontvangst f280.75, waarin is begrepen het nadeelig
saldo vorig jaar ad f34.85. De uitgaven hebben be
dragen f280.48, zoodat bet nadeelig saldo is gere-
duceerd tot f8.73. Bij den leeskring is ontvangen
(104.54; uitgegeven f24.05, zoodat hier een batig
saldo was te noteeren van f 80.49.
Hierna komt in bespreking de verdeeling der win
teravonden, in verband waarmee een serie aanbie
dingen bij den secretaris zijn ingekomen. De dubbel
tjes spelen hierbij de hoofdrol. Na breedvoerige dis
cussie wordt besloten voor den len avond in No
vember onderhandelingen aan te knoopen met Jan
van Riemsdijk. Wanneer dat zou gebeuren, hebben
de leden iniet een huisgenoot vrije toegang, evenals
gehuwde mingegoeden, terwijl overigens fl entrée
zal worden geheven.
De 2e avond zal zoo mogelijk worden gevuld met
de vertooning van lantaarnplaatjes of, indien de kas
het toelaat, weer een spreker en de 3e avond met
eigen krachten. Het vaststellen van den datum enz.
wordt aan het bestuur overgelaten. Ten slotte wor
den een 32-tal gelezen boeken aan de meestbieden
den te koop aangeboden. Een klein aantal onver
kochte zullen een plaats vinden in de bibliotheek.
- hoogwoud.
Vergadering van het departement 'Hoogwoud van
de Maatschappij tot Nut van 't Algemeen, ten lokale
van den heer Modder, alhier.
Door afwezigheid van den voorzitter, den heer !H. de
Boer, opent de vice-voorzitter de heer C. Pijper de
vergadering met welkom.
De secretaris, de heer I. Hoekstra, leest de notu
len der vorige bijeenkomst, die onveranderd onder
dank worden vastgesteld.
Voorzitter stelt aan de orde:
Spreker vanwege het Hoofdbestuur.
Als spreker zal zoo mogelijk in de maand Januari
worden uitgenoodigd de heer G. Joan Brettani te
's-Gravenihage, met als onderwerp: „Ernstige en hu
moristische voordrachten met of zonder muzikale be
geleiding. Voor nietdeden wordt de entree bepaald
op 25 cent
Benoeming lid van de commissie van toezicht voor
e Spaarbank. Als zoodanig wordt 'herbenoemd de
heer J. Koomen, candidaat-notaris alhier.
Benoeming Commissie van de Spaarbank. Als zoo
danig wordt herbenoemd de heer C. Pijper alhier.
Rekening en verantwoording van den penning
meester over 1926—1927.
De ontvangsten hebben bedragen f 60.81, de uit
gaven daarentegen f 88.04H, nadeelig saldo f 7.23 X
Bijl den aanvang van het dienstjaar bedroeg het
nadeelig slot f 25.78zoodat de vereeniging finan
cieel belangrijk is vooruitgegaan.
■Voorstel tot opheffing van het begrafenisfonds.
Na uitvoerige besprekingen wordt tenslotte met al
gemeen goedvinden besloten tot opheffing. De Ver
zekeringskamer maakt het zoo lastig, dat de op
heffing op haar aandrang geschied. Het bestuur zal
de liquidatie ter hand nemen en een zoo goed mo
gelijke regeling treffen.
Die volgende vergadering zal het bestuur nader
vaststellen in November 1927,
Hierna sluiting.
bevordering van het gebruik van lim
burgs che steenkolen.
De minister van waterstaat heeft aan de Gedep.
Staten der provincies geschreven:
Met het oog op de moeilijke tijdsomstandigheden,
waarin de Limburgsche mijnindustrie nog altijd ver
keert, wil de regeering zooveel mogelijk het ge
bruik van Limburgsche steenkolen en steenkool
producten blijven bevorderen.
Ik zou het op prijs stellen, indien daarmede ook
door de waterschapsbesturen werd rekening gehou
den. voorzooveel dit niet reeds het geval mocht zijn.
Tk moge u daarom uitnoodigen. de bedoelde be
sturen in uwe provincie namens mij te verzoeken
bij aanschaffing van brandstoffen zooveel mogelijk
aan de Limburgsche mijnproducten de voorkeur te
willen geven.
conferentie afschaffing van in- en
uitvoerverboden.
De Nederlandsche regeering zal op de conferentie
inzake afschaffing van in- en uitvoerverboden en
-beperkingen, welke a.s. Maandag te Genève zal aan
vangen, vertegenwoordigd zijn door dr. F. E. Pos-
thuma, voorzitter van den Nijverheidsraad, oud-mi
nister van landbouw, handel en nijverheid; den
heer F. M. Wibaut, lid van de Eerste Kamer, oud
wethouder van Amsterdam, en den heer S. de Graaff,
oud-minister van koloniën.
opruiming van krotten in drente.
De besturen der Drentsche Veengemeenten en
van gemeenten, welke op den rand van het veenge-
west liggen, besteden, nu door de emigratie van ar
beiders naar Twente, Brabant en andere streken, de
woningvoorraad grooter wordt, groote aandacht aan
de opruiming van krotten. Het bestuur der gemeen
te Coevorden is reeds geruimen tijd bezig de arbei
ders, die in minder goede huizen wonen onder te
brengen in de woningen der bouwsticbting, welke
ledig staan ten gevolge van het verhuizen van vele
arbeiders meestal spoorwegpersoneel - naar an
dere gemeenten. Te Dalen is men bezig met plannen
om op groote schaal woningen onbewoonbaar te
verklaren. Deze woningen staan grootendeels in de
Peel, bet veengedeelte dezer gemeente.
de harddraver „auto*.
Het bekende harddraverspaard „Auto", dat zooveel
successen in zijn leven heeft weten te behalen, werd
plotseling zoodanig ongesteld, dat hij moest worden
afgemaakt.
wat een! ei waard is.
Dr. van Hamel Roos schrijft in het „Maandblad te
gen de vervalschingen":
„Wij hebben het zoowel uit een huishoudelijk als
economisch oogpunt belangrijk geacht eens na te
gaan, aan de hand van de resultaten van ons on
derzoek, wat de waarde van „een ei" is en of de door
de huisvrouw betaalde prijzen evenredig zijn aan de
waarde van dit zoo gewichtige voedingsmiddel. En
dat wij: daarbij tot crieuse resultaten kwamen, moge
o.a. blijken uit het feit, dat terwijl bij de eene soort
(bij een gelijke schaalpercentage van 10 pet.) de in
houd 64.780 gram bedroeg, een andere soort van in
houd had van 48.375 gram. Daar de prijzen gelijk
w-aren (10 cent), ontving men voor hetzelfde geld in
het eene geval 34 pet. minder voedingsstof dan in
het andere 1
Onze vergelijkende proefnemingen strekten zich
uit tot een dertiental plaatsen en daarbij bleek, dat
de schaal ongeveer 10 pet. van het eigen gewicht be
droeg, terwijl 't gemiddelde gewicht 63 gr. per ei
bleek te zijn, zoodat per kilogram 16 eieren ver-
eischt worden. Indien derhalve dit cijfer niet bereikt
zoude worden, doordien de eieren te klein of de
luchtkamers te groot zouden zijn, zoude een aan
vulling met zooveel eieren noodig zijn, tot het ge
wicht van een kilo bereikt zoude zijn. De prijs
daarvan zoude natuurlijk overeenkomstig de dage
lijksche marktwaarde berekend behooren te worden.
Mocht deze of een dergelijke regeling, doch in
ieder geval de verkoop per gewicht, ingang vinden,
dan zoude daardoor een einde gemaakt kunnen wor
den aan hetzij opzettelijk of onwillekeurig nadeel
voor den verkooper, speciaal ln den detailhandel
Een verandering in den tegenwoordigen verkoops-
vorm van een zoo belangrijk voedingsmiddel is in
het publiek belang te achten.
een motorrijder aangereden.
Te Delft is eergisteravond omstreeks zeven uur
een heer, wonende Obrechtstraat te Den Haag, die
per motorrijwiel op den Rotterdamscheweg reed,
doordat hij geen achterlicht had, aangereden door
een auto van den heer Leons uit Den Haag, die hem
achterop reed. De motorwielrijder werd ernstig ver
wond en werd met de auto van den heer Leons ter
verdere verpleging naar Den Haag vervoerd,
wel verdiend.
Eien 18-Jarige werkster, die in dienst ls bij eon
bioscooptheater te Rotterdam, was verloofd met een
21-jarigen jongen man, die van beroep voorslager is.
Het jonge meisje liét zich overhalen, ook liefdesbe
trekkingen aan te knoopen m!et den man, die in het
bioscooporkest het slagwerk bedient. De voorslager
kwam daar achter en gistermiddag is hij het meisje
in de bioscoop gaan opzoeken, toen zijl met den an
der zoetjes zat te poetsen. De vertoornde voorslager
greep een koperen roede en tuchtigde zijn ontrouwe
verloofde tot zij bont en blauw zag.
Tegen den voorslager is procesverbaal wegens mis
handeling opgemaakt.
geen electrische centrale en de veen-
streken.
De ingenieurscommissie, die de mogelijkheid van
de stichting van een met turf te stoken Electrische
Centrale in de Drentsche Venen, heeft onderzocht,
tot het resultaat gekomen dat een dusdanige
Centrale niet kan worden gesticht. Daar de IJsel-
centrale en het Prov. Groningsch Electrisch Bedrijf
met opoffering van groote kosten de netten hebben
aangelegd in een groot gedeelte van de Veenge
meenten, heeft de commissie gemeend niet tot stich
ting van een turfcentrale te kunnen adviseeren,,
daar die netten dan vrijwel waardeloos zouden wor
den.
Nlaar wij vernemen heeft de regeering dit advies
door E. PHILIPS OPPENHEIM,
Schrijver van: „Rijk en geen Geld,
Millionair tegen wil en dank", e.a.
Geautoriseerde vertaling d. DIC.KY WAFELBAKKER.
20.
Terwijl hij' voortliep en het zachte ruischen van
de zee dn zijn ooren klonk, werd alles hem veel
helderder. Hij zag in zijn verbeelding reeds, dat hij
in de volle kracht van zijn leven plotseling van de
hoogte, tot welke hij1 geklommen was. neergegooid
werd en zich op één lijn bevond met die millioenen
arme tobbers. welke nog niet een® een voet gezet
hadden op de -eerste sport van de maatschappelijke
ladder.
Haji was te oud om weer van voren af te begin
nen. Er was geen plaats voor hein daar beneden
te midden van 'hen op wie reeds de stempel van
Mislukking gedrukt stond. Hij zou het niet hebben
kunnen verdragenVan zijn rijkdommen beroofd
te wordenzijn naam, zijn positie, waarop hij zoo
trotach was.: te moeten dulden, dat zijn engage
ment werd verbroken, en al zijn eerzuchtige plannen
vernietigd te zien.... De gedachte daaraan alleen
reeds was ondraaglijk.
En in de diepe stilte van den nacht, terwijl hij luis
terde naar het kabbelen van de zee aan zijn voeten,
begreep hij: plotseling met een pijnlijk gevoel ln zijn
hart het gevaar, waarin hij verkeerde. Binnen drie
dagen zou het meisje daar zijn. Scotland Yard zou
een van haar vele satelieten met haar mede sturen.
Zij zou vrij en open alles van den dooden man kun
nen onderzoeken 'n een advocaat met zich mee kun
oen nemen. Elk stukje papier, hetwelk de man be
zat; elke kleinigheid zou waarde krijgen. De Kleine
Anna Goudmijn was wereldberoemd. Et bestond to
taal geen kans, dat een document, waarop die naam
voorkwam!, over het hoofd gezien zou worden.
Voordat hij zijn eigenaardige verblijfplaats had be
reikt, was hij reeds tot een besluit gekomen. Nadat
hij don volgenden morgen vroeg voor Ruby Sinclair
®cn briefje had achtergelaten, waarbij hij haar me
dedeelde, waar zij hem kon vinden, zoodra ze in
tonden aankwam, vertrok hij met den eersten don
eesten trein. Met' een weinig diplomatie was het hem
gelukt een kamer te krijgen, welke niet ver gelegen
was van hei. vertrok waarin Sicnlair vermoord werd.
Slechts een muur ffpheidde hem van de bewuste
Kamer. Wflnu, zijn torste poging was mislukt. Hij
w, Z?er kst hotel door nachtwakers werd
oewaa <i en dat elke poging om de kamer binnen te
Wij djn letterlijk omringd
door mijdende werktuigen
en de kan* dat wij er om
aan zullen bezeeren tf dm
héél groot. Reden genoeg
om tijdig een pot Akker's
Kloosterbalsem in hul, te
nemen, het heelende, ver
zachtende, antiseptische mid
del bij uitnemendheid voor
kleine en groote mij wonden.
AKKER'»
Groots pot 60 et Zeer groote pot f L—
„Geen Goud zoo goed"
overgenomen en dit de gemeente Emmen be
richt.
In de Veenstreken is men door deze beslissing over
een zaak, die ongeveer vijf jaren in studie is ge
weest, teleurgesteld, vooral omdat het voor de ver-
veners steeds moeilijker wordt afzetgebied te vin
den voor de groote fabrieksturf, daar de fijne kolen
de turf steeds meer verdringen.
niet zoo driftig.
Eend gen tijd geleden reden op de Laan van Meer-
dervoort, bij de Zoutman straat twee auto's, be
stuurd resp. door een architect en een accountant,
tegen elkaar. De -architect stapte toen uit zijn auto
en gaf den ander een klap op zijn hoofd. Laatstge
noemde moest in „Bronovo" worden binnengedrag
gen en als gevolg van dezen klap is zijn gezichts.
vermogen aanmerkelijk verminderd.
Op grond hiervan heeft de accountant thans bij de
Haagsche rechtbank een civiele vordering ingesteld,
waarbij hij van den architect een schadevergoeding
van f 16.000 vraagt.
koeiendieven gesnapt.
Op de brede bermen van den Spaarndammerdijk
grazen koeien. In den nacht van Dinsdag op Woens
dag hebben twee mannen twee stuks van dit hoorn
vee medegenomen. Zij brachten de dieren naar Pur-
merend, waar het gisteren veemarkt was.
Inmiddels had de eigenaar bij de politie aangifte
gedaan. Deze nam haar maatregelen en slaagde er-
n de beide dieven te pakken te krijgen juist op het
oogenblik waarp zij de koeien hadden verkocht
voor f 220.
vac cinatte-dw ang.
De geneeskundige medewerker van de „N. Rott.
Ct." meldt, dat tengevolge van het feit .dat zich bij
de toepassing van de nieuwe entstof voor de inen
ting tegSn de pokken, eenige gevallen hebben- voor
gedaan van hersenontsteking, in medische kringen
is besloten aan de regeering in overweging te geven,
den indirecten dwang tot inenting tegen de pokken
te herzien.
als de bijen den winter ingaan.
In den herfst na den verkoop van honig in de raat
werden vroeger vele bijen gedood. Thans evenwel
worden de diertjes zooveel mlogelijk, van de stokken
waarvan de honig wordt verkocht, in bedwelmden
toestand' verdeeld over de stokken, die zullen wor
den opgezet, waardoor deze volkrijker worden en de
bijen -dus gedurende den winter warmer zitten en
minder honig opteren.
Om ze te bedwelmen worden lappen liefst fla
nellen gedrenkt in een sterke salpeteroplossing,
daarna gedroogd, met een stukje vuur in aanra
king gebracht en onder den korf geschoven. Ten ein
de te voorkomen dat de bijendoek in aanraking komt
met den smeulenden lap, wordt vooraf een kuiltje
gegraven onder den korf en in dat kuiltje de lap
gelegd. Om toetreding van versche lucht in den
korf te voorkomen, worden de vlieggaten gesloten
en onder tegen den korf grond gedrukt.
Na eenigen tijd zijn de bijen bedwelmd en naar
beneden gevallen op den doek, die nu met de dier
tjes wordt opgenomen en gelegd onder een kort, die
meer volk zal hebben. Spoedig komen de beestjes
weer bij en kruipen naar boven naar de aanwezige
bijen, die haar gaarne toelaten. Maar nu zijn er
twee koninginnen in den korf; daarvan wordt één
door de bijen gedood.
de sociale verzekering.
In Het Volk en Voorwaarts komt een hoofdartikel
voor van den heer E. Kupers, waarin wordt mede
gedeeld, dat dezer dagen is vastgesteld het eindrap
port der commissie van deskundigen onder voorzitt
erschap van oud-minister H. A. van IJsselsteyn,
met opdracht „gegevens te verzamelen, die zullen
kunnen strekken om na te gaan of, hetzij: binnen
bet kader der tegenwoordige sociale verzekerings
wetten, hetzij door een wijziging daarvan, blijvende
binnen de grenzen van een novelle, vereenvoudi
ging en daardoor bezuiniging in de thans geldende
wijze van uitvoering van de beginselen dier wetten
verkregen kan worden".
Die commissie zou daarbij tot de volgende conclu
sies zijn gekomen:
1. De Raden van Arbeid moeten worden opgehe
ven.
2. De bestaande kantoren van de Raden van Ar
beid worden bijkantoren van de Rijksverzekerings
bank.
a Aan het hoofd van de Rijksverzekeringsbank
komt te staan een persoon, die met de leiding wordt
belast, en die geen verantwoording schuldig is aan
den mfinister. Aan dezen persoon wordt toegevoegd
een Raad van Toezicht, bestaande uit onbezoldigde
leden.
4. De besturen van de Raden van Arbeid worden
gehandhaafd, doch alleen met adViseerande be
voegdheid.
dringen met behulp van gewone middelen, dadelijk
ontdekt zou worden. Er kon niets gedaan worden,
voordat de dag was aangebroken. Hij viel op het
bed neer en probeerde te slapen. Bij het eerste och
tendgloren ontwaakte hij;, kleedde zich uit, nam: een
bad en maakte op zijn gemak toilet. Daarna schelde
hij een der bedienden. De man had een vriendelijk
voorkomen en scheen op een praatje gesteld te zijn.
Deane sprak eenigen tijd met hem over alle moge
lijke dingen en waagde het er toen op.
„Was het niet op deze verdieping, dat onlangs die
moord gepleegd werd?" vroeg hij.
De knecht keek even om zich heen alvorens te
antwoorden. „Ja mijnheer", antwoordde hij. „Het
was zelfs in de kamer hier vlak naast. Wij mogen
er echter niet te veel over praten."
Deane knikte. Voortdurend bleef bij den man ga
deslaan, zich afvragend, hoever hij zou kunnen
gaan.
„Ik vermoed, dat jij een eerlijke kerel bent," merkte
hij even later op. „Ik geloof niet, dat jij er iets te
gen zou hebben jezelf wat te verbeteren in het le
ven, is het wel?"
„In het geheel niet, mijnheer", antwoordde de man.
„Ik ben in betrekking bij een courant", zei Deane
langzaam, „en mijn directie is er bijzonder op gesteld
dat ik de kamer waarin de moord werd gepleegd,
bezichtig. De menschen beneden hebben beslist ge
weigerd mij toe te staan, een dergelijk iets te doen.
Ik heb deze kamer juist genomen in de hoop in dat
andere vertrek te kunnen komen. Denk je, dat er
eenige kans op bestaat?"
„Ik zou zeggen van niet, mijnheer", antwoordde de
man. „De deur is op slot en mijnheer Hartshorn, de
chef, heeft zelf den sleutel".
„Er is zekér geen duplicaat exemplaar,, is het wel?"
vroeg Deane.
„Niet dat ik weet, mijnheer".
„Je kunt me ook niet op een idee brengen, hoe ik
daar binnen zou kunnend komen? Het is me zelfs
vijftig pond waard", voegde hij er aan toe.
De knecht scheen te schrikken. Vijftig pond was
een enorm bedrag. Aan den anderen kant zou het
evenwel heel wat moeite kosten die vijftig pond *te
verdienen. „Ik vrees, dat ik het niet weet, mijn
heer", zei hij. „Er bestaat voor zoover mij! bekend
is. geen duplicaat sleutel en in elk geval durf ik, 't
risico niet te loopen."
„Misschien is vijftig pond niet genoeg", zei Deane.
„Geld is voor mij van geen bijzonder belang. Als je
me vertelt, dat je me den sleutel kunt verschaffen
voor - laten we zeggen honderd pond dan zou
ik dit bedrag er gaarne voor betalen."
„Ik ben bang van niet, mijnheer", antwoordde de
man, terwijl hij zich reeds omwendde met het voor
nemen do Lamer te verlaten.
„Twee honderd pond", bood Deane.
„Het is niet een kwestie van geld, mijnheer", ver
klaarde de bediende. „Ik durf het eenvoudig niet te
doen. Het zou zeker ontdekt worden en ik werd
kalm zonder een getuigschrift op straat gezet."
„Ik ben bereid je bij mij in betrekking te nomen.'
De man schudde met het hoofd. „Dank u, mijn
heer", zei hij. „Mijn reputatie is me heel wat waard—.
Neemlfc U mJe niet kwalijk, maar ik houd me er lie
ver buiten."
Deane riep hem op gebiedende toon terug.
„Laten we elkaar goed verstaan", zei hij, terwijl
hij iets uit zijn zak te voorschijn haalde. „Heb je
het voornemen naar beneden te gaan en den chef
over te brengen, wat ik je gezegd heb?"
De bediende aarzelde. Deane hield hem een bank
biljet van vijf pond. voor. „Er bestaat geen enkele
leden voor je om dait te doen", zei hij. „Evenmin is
er geen motief, waarom je dit fooitje niet zou accep
teeren."
Hij aarzelde en nam ten slotte het bankbiljet aan,
hetwelk Deane hem overhandigde.
„Ik weet eigenlijk niet, waarom ik het doe, mijn
heer. Het is echter ook niet noodig, dat ik beneden
vertel, wat U hier gezegd heeft."
Deane ging zitten en wachtte. Er werd op de deur
geklopt en een kamermeisje trad binnen om dadelijk
verlegen weer heen te gaan. Deane keek haar
nieuwsgierig aan. Er was iets in haar figuur en
houding, wat hem bekend voorkwam. Hij stond op
en schelde. Binnen een paar minuten verscheen een
kellner. Hij was blijkbaar een Duitscher on zag er
heel mager uit. Hij sprak eenigszins gebrekkig En-
gelsch en er lag eon glinstering in zijn oogen, welke
Deane hoopvol stemde.
„Breng me dadelijk thee", bestelde hij. „Niets te
eten."
De Duitscher vertrok en kwam kort daarop weer
terug.
„Nog iets van Uw verlangen, mijnheer?" vroeg hij
nadat hij het blad had neergezte.
Deane antwoordde hbm niet dadelijk. „Tusschen
twee haakjes," zei hij ten slotte, „werd hier niet in
een van deze kamers een moord gepleegd?"
„In het vertrek hiernaast, mijnheer", antwoordde
de man.
„Is die kamer op slot?"
„Ja, mijnheer"
„Dat is jammer," merkte Deane op. „Weet je ook,
wie den sleutel heeft? Ik zou daar gaarne eens een
kijkje willen nemen."
De kellner schudde met het hoofd. „De sleutel
beneden in het kantoor van mijnheer Hartshorn,
mijnheer en wij hebben geen duplicaat daarvan. De
politie eischte, dat er voor gezorgd) werd, dat nie
mand in de kamer zou komen, voordat alles wat
den dooden man toebehoorde, naar Scotland Yard
gebracht zou zijn."
„Dat hebben ze me beneden ook gezegd", gaf Dea
ne te kennen. „Denk je, dat het mogelijk is een du
plicaat sleutel te bemachtigen? Ik zou graag het in
wendige van dat vertrek willen zien en er zoo mo
gelijk een pboto van nemen voor mijn courant. Ik
ben bereid er flink voor te betalen."
De kelner zag er ontdaan uit. „Ik geloof niet, dat
er een dublicaat sleutel bestaat, mijnheer", zei hij
met zijn oogen op Deane's rechterhand gericht.
„Misschien kun je eens informeeren", stelde Deane
bedaard voor. „Ik wilde graag een opname, van het
interieur van die kamer hebben, als het mogelijk ia.
Het zotu mij een vrij groote som' waard zijn."
De man scheen geimponeerd te zijn. „Ik zal eens
gaan kijken", zei hij zachtjes.
„Houd het echter vóór je," beval Deane. „Ik' wil
niet, dat het heele hotel het weet."
De kelner mjaakte een toestemmend gebaar en ging
heen.
Deane schelde om het kamermeisje. Een, twee, drie.
maal belde hij, zonder dat er iemand kwam opda
gen.
Toen verscheen er strompelend en geheel buiten
adem een vrouw van middelbaren leeftijd. Deane
vroeg haar om iets onbelangrijks.
„Vertel me eens", vroeg hij. „Bent jij het meisje,
dat deze kamer bedient?"
„Nee", antwoordde zij aarzelend. „Het gewone kar
mermeisje is beneden om te ontbijten."
„Wil je haar zeggen, dat ik haar zou willen spre
ken, zoodra ze klaar is? Ik moet haar iets niededoe-
len omtrent mijn wasch", voegde hij er aan toe.
De vrouw verween, waarop Deane wederom alleen
was. Hij pakte eenige hoeken uit en maakte het zich
gemakkelijk in een leunstoel. Hij durfde zelf niet
naar de rookkamer beneden te gaan. Mijnheer B.
Stocks, die dien avond te voren was aangekomen,
en een kamer besproken had, was iemand* die om
bijzondere redenen zelfs niet in de buurt van het ho
tel gezien wilde worden. Deane dwong zich te lezen,
hetgeen voorwaar geen gemakkelijke taak was. Te
gen den tijd. dat hij1 verscheidene cigaretten had op
gerookt, werd er zachtjes op de deur geklopt en
vertoonde de kelner zich opnieuw.
„Mag ik U even storen, mijnheer?"
„Ga je gang", antwoordde Deane.
„Ik heb een sleutel gevonden, die naar ik meen
op de deur van No. 27 zal passen."
Deane knikte. „Prachtig", zei hij. „Laat mij dien
vanavond gebruiken en ik zal je twintig pond ge
ven."
De man bevochtigde zijn lippen. Twintig pond was
een reusachtig bedrag. Maar..
„Er is heel wat risico aan verbonden, mijnheer",
zei hij langzaam, „en ik moet met den nachtportier
die mij vertelde, waar ik dezen sleutel vinden kon,
deelen."
„Goed", antwoordde Deane, „ik zal jullie ieder
twintig pond geven en geen penny meer".
De man overhandigde Deane zwijgend den sleutel
