POLDER
HEERHUGOWAARD.
GOUDEN KETENEN
C. DE MOOR, Schagerbrug,
ren.
Eerste Blad.
:hool
Feuilleton.
Vragen van Kamerleden.
5. daar
[gen B.
*e kies.
dn#
eëlacht,
vm ten
tig van
'landen
■egister,
istratie.
maan-
e hech-
ÜT„
alge-
aan
r gelde
ïen.
vild te
niet
nderen
ter
in- en
.ndsche
n mid-
re-
verbod
vol-
De
aan is
erialen
Donderdag 10 November 1927.
SCBARER
AlitutD Nitiws-
70ste Jaargang No. 8150.
COURANT.
itomit- LaiMlil
l verschijnt viermaal per weolc: Dinsdag, Woensdag, Donder
en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens Q uur, vorden Adver-
15n nog zooveel mogelijk in het eorsiuitkomend nummer geplaatst.
UitgeversN.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen.
POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20.
Prijs per 3 maanden 11.65. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN-
TÏÖN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 cent (bowijana
inbegrepen). Groote lettors worden naar plaatsruimte borekond.
ii nummer bestaat uit twee bladen.
rijks-
grond
H.A.
e re-
pet.
is op
werk
te we-
oeilijk
drie
De
verge-
s op
at de
erkte.
jetrof-
DM.
>,r het
hand
voor-
ge le-
>psom
in de
iajaarsvergadering van het Polderbestuur van
jrhugowaard, gehouden Dinsdagnam. 2 uur.
)eze vergadering werd gehouden in het gemeente-
s. Met den Dijkgraaf, den heer W. van Slooten,
iwezig alle Heemraden en Hoofdingelanden, be-
k-ens de secretaris, de heer H. Hoogland en de
zingmeester, de heer J. Kamp.
lei een woord van welkom! wordt de vergadering
r Dijkgraaf geopend, waarna de notulen worden
ïen, welke onveranderd worden goedgekeurd en I
gesteld.
ir aanleiding der notulen vraagt de heer Po-
hoe h9t nu staat met de pensioensbijdragen,
ip wordt meegedeeld, dat deze zaak .door den
aris is onderzocht en voor elkaar gebracht. De
Itieve regeling wacht nu nog op de beslissing
den Pensioenraad,
Ingekonrem stukken.
e door Hoofdingelanden schriftelijk ingediende
gen worden aangehouden tot punt 4 der agenda.
XaiB«ldlMnht|.
loor het Dagel. Bestuur wordt machtiging aan de
gadering gevraagd voor het aangaan eener kas-
Ueening voor den dienst 1928. Na toelichting
Dijkgraaf wordt machtiging verleend tot een
g van f4000, waarop bijtijds nu ook de goed-
ring van Ged. Staten zal worden gevraagd.
Inlichtini mntrent teu machinist.
loor den heer P. Wonder werden inlichtingen ge-
wgd omtrent den machinist, waarop werd mee-
deeld, dat het Dagelijksch Bestuur oordeelde die
ipieking te moeten houden in besloten vergade-
Alzoo da deuren toe.
ia heropening der vergadering werd ons meege-
ld, dat de Hoofdingelanden volkomen accoord
igen met het optreden in dezen van het Dage-
isch Bestuur en zoo ook goedkeurden het ontslag
"den machinist.
De Twulverweg.
lede door den heer Wonder werden inlichtingen
raagd omtrent den Twulverweg. Meegedeeld
•d, dat Dijkgraaf zich had gewend tot he" Min.
i Waterstaat en tevens tot Ged. Staten. Uit de
tiere mededeelingen bleek, dat eerst een beslis-
>»zal inbeten vallen met betrekking tot de tolaan-
■g. —Voort» werd er op gewezen, dat de Twui-
■weg is opgenomen in het wegenplan. Uit een on-
toud met den Hoofd-Ingenieur van Waterstaat
«üt worden afgeleid, dat door den polder wel ge-
tendmag worden op een bijdrage uit het wegea-
w. Met klem had Dijkgraaf er ook op gewezen,
fle toestand van den dijk dezen winter wel eens
wat ongunstiger zou kunnen zijn dan den vori-
gen winter, waarbij de weersgesteldheid hoogst gun
stig heeft gewerkt.
Door den heer Gootjes werd opgemerkt, dat toen
zelf reeds heel wat stagnatie werd veroorzaakt door
het drukke verkeer; de bussen hadden soms heel wa/t
oponthoud.
Een tamelijk breedvoerige disucsie volgde hierop,
waaruit we aanstippen, dat men algemeen van oor
deel was, dat de afsluiting onzen polder noodzaakt
tot zeer hooge uitgaven voor het wegenonderhoud,
dat men niettegenstaande dat, het volkomen eens
was met Dijkgraaf, dat de polder de wegen zoo goed
mogelijk in stand dient te houden, —zoo mogelijk
verbeteren, ook het dijkgedeelte van de Broeker-
brug tot Basseweg en het verdere weggedeelte naar
den Huigendijk, dat er evenwel met kracht aange
drongen moet worden op het beëindigen van dit ge
dwongen verkeer langs onze wegen, dat er nog eens
een poging wordt gedaan omj het autoverkeer langs
den Twuijverweg, desnoods slechts met een maxi
mumsnelheid van 10 K.M., en onder de voorwaarde,
dat men elkaar op het slechte gedeelte niet mag pas-
seeren, hetgeen wel te regelen zou zijn. Bij dit debat
werd er van verschillende zijdon op gewezen, dat de
bussen van Kok en Tuinman door de Waard tame
lijk snel rijder en waar men met meer klem op
wees bij het passeeren slecht uit/halen. Door Dijk
graaf zal de Firma hierop worden gewezen.
Klacht uit Amerswiel.
Door den heer P. Groen werd gewezen op den min
der goeden toestand van eenige slooten in den on
derpolder Amerswiel.
Door Dijkgraaf werd gezegd, dat reeds een paar
eigenaars van aangrenzende landerijen waren aan
geschreven, dat voorts een onderzoek zal worden in
gesteld en, waar noodig, maatregelen zullen worden
getroffen. Wel jamlmer, dat er zoo weinig behoefte
Coö*
g -.de
even*
aan*
th&ni
ta
aeena
NU*
door E. PHILIPS OPPENHEIM,
Schrijver van: „Rijk en geen Geld,
Millionair tegen wil en dank", e.a.
moriseerde vertaling d. DICKY WAFELBAKKER.
«5.
hieId s"' voor een van de kleinste maar
«arend bekende hotels in de buurt van Bond Street.
hielp syn metgezellin bij het uitstappen.
"Als je even naar binnen wilt gaan, dan zal ik alles
7« regelen," zei hij. „Men kent mij hier zeer goed."
mai hem in het hotel en wacihtte, terwijl hij
aen directeur sprak. Daarna nam hij afscheid van
ar, boog zich over haar hand heen, welike zy eenigs-
3J?toestak en keek haar glimlachend' in het
St er erlangend naar was hierop een
■Spoorbare uitdrukking te zien.
'ikhoop, dat je kamers naar genoegen zullen zijn,"
jJe moet gauw naar bed gaan en trachten te
BbwTL zai het mogelÜke voor je doen, totdat je
L^ Kamenier er is. Goedennacht."
e iuef voor een oogenWik haar oogen tot hem op en
1 tteer verontwaardiging dan dankbaarheid te
den blik, dien ze hem toewierp. „Dank je wel,
Jjenavond."
ff6-Ieed terug" naar kamers. Nog steeds kon
tnj, S1huatie niet ten volle omvatten. Was iemand
Jof Z, °°lt ,in een eigenaardige positie geweest
e van de eigenaardige, ondoorgrondelijke
van het meisje was eindelijk opgelost.
HOOFDSTUK XIII.
Wanhoop.
Het scherm was gevallen en het eerste bedrijf van
efow!116 raina in het leven van Deane geëindigd,
u rom was naar den strafrechter .verwezen. Deane
IflmÜ1 pa^r ^inuten te laat het rechtsgebouw binnen-
«Xir*u d® zaak hem slechts indireat intéres-
z^n getnigenverklaring zonder eenige
af-g©legd en zijn verhaal was zoo volmaakt
openhartig, dat het publiek zich afvroeg óf
Poen eenige verdediging mogelijk was.
H aaa een kruisverhoor onderworpen werd,
orku-ari S^€c^ts te a-musff-^n. Hefferom, die
i vjaJ11 m vaste overtuiging '.Tij gel aten te zul-
ilev w,eix' onmiddellijk naar de gevangenis Old
ro-Rtflir62onden en tot ieders verbazing werd elfce
«ste.ling, inclusief zijn eigen, geweigerd.
De N.V. Ned. Aut. Mij. PEUGEOT
deelt hierdoor mede, dat zij den
verkoop van hare auto's voor het
ja^r 1927-28 in het district
Scbagerbrug en Omstreken
heeft opgedragen aan de firma
die gaarne aan geïnteresseerden
alle inlichtingen zal verstrekken.
Deane verliet eeniga minuten nadat de zaak was
afgehandeld, het gebouw en bleef even op de trappen
stilstaan om een cigarette aan te steken. Op den rand
van het trottoir stond een vrouw, welke met vasten,
onderzoekenden blik iedereen opnam, die het gerechts
hof uitkwam. Toen Deane te voorschijn trad, stapte ze
op hem toe.
„Is Hefferom vrij?" vroeg ze.
Deane keek haar rtan en herkende dadelijk Ruby Sin
clair.
„Nee," antwoordde hij. „Hij is naar den strafrechter
verwezen."
„U
Ze hoog zich naar hem toe, alsof zij op het punt
stond hem te slaan. Deane trok zich niet terug, noch
liet hij haar op eenige manier blijken, dat haar woor
den hem belang inboezemden.
„Wat heeft U met Hefferom te maken?" vroeg 'hij
haastig. j
„Hij is in elk geval niet iemand, die chantage pleeg
de," antwoordde ze heftig.
„De kantonrechter is zoo vrij geweest er anders over
te denken," verklaarde Deane.
Ze stond' nu bijna vlaflc naast hem. Plotseling zag
hij, hoe er iets glinsterde... iets wat half uit den zak
van haar japon stak. Haar pols werd met ijzeren greep
omvat.
„Ben je krankzinnig geworden?" zei hij op strengen
toon.
„Als dat zoo is, dan is het Uw schuld," antwoordde
ze.
„Nonsens," verklaarde hij. „Ziet U dien politieagent
daar? Hij kijkt nu al naar ons. Laat dien revolver rus
ten en ga weg. Ik wil U niet gevangen laten nemen
mijn leven heeft voor mezelf zoowel als voor ande
ren nog eenige waarde -maar ik zal U zeer zeker
overleveren, als U me niet onmiddellijk gehoorzaamt."
Ze liet een snik hooren, en zonder een woord te zeg
gen, overhandigde ze Deane het wapen, hetwelk hij in
zijn zak stak. Ze verdween in de menigte. Deane stapte
in zijn wagen en gaf den chauffeur het adres van het
hotel op, waarin Winifred Rowan verblijf hield. H\j
leunde achterover in zijn auto en bekeek het kleine wa
pen. Onwillekeurig sefheen het feit, dat hij aan een ge
vaar ontkomen was, hem eer neerslachtig dan verheugd
te stemmen. Deane beschouwde zichzelf nooit als een
godsdienstig man, -naar er was toch een groot prin
cipe, waaraan hij zich steeds vasthieldnamelijk het
leven en te laten leven. Hij was geen inhalige kapi
talist. Toch was hij den laatsten tijd' gedwongen ge
worden slinksche paden te bewandelen. Vanaf het oogen
blik, dat hij een poging gedaan -had Rowan als werk
tuig te gebruiken, had alles zich tegen hem gekeerd.
Rowan lag thans op dat winderige kerkhof en
de woorden, welke aan zijn graf gesproken werden,
waren nog verscih ir. zijn geheugen gegrift. Hij had
meor gevoeld wordt voor baggeren. Geschiedde dit
wat mJeer, dan zou dit zeker veel 'helpen.
Wegruimen van een dam.
Door den heer A. de Boer wordt er op gewezen,
dat nog steeds de dam door K. Gelder niet is op
geruimd. Geantwoord wordt hierop, dat reeds twee
maal een aanzegging is geschied en dat nu 15 Nov.
is gesteld als uiterste termijn voor opruiming.
Het Prov. reglement.
Door denzelfde werden inlichtingen gevraagd aan
gaande de wijzigingen in het Prov. reglement.
Dijkgraaf doet hieromtrent uitvoerige mededee-
ling. Naar spr.'s oordeel werden na rijp beraad
verschillende wijzigingen voorgesteld, welke inder
daad verbeteringen zullen blijken te zijn. Naar spr.'s
oordeel ligt het wel voor de hand, dat ook ons bij
zonder reglement wijzigingen zal moeten ondergaan.
Spr. veroorlooft zich zoo tusschen twee haakjes
de opmerking, dat de voorgestelde wijzigingen
ter Inzage hebben gelegen, doch dat geen der Hoofd
ingelanden daarvan kennis heeft gonomJen.
Dit geeft den hii. C. van Langen en P. Wonder
aanleiding tot de opmerking, dat hunnerzijds gere
kend is op de activiteit van het Dagelijksch Bestuur.
Dijkgraaf acht dit voor het D. B. zeer vereerend,
en geeft nog de verzekering, dat bij de gehouden be
sprekingen de zaken terdege onder de oogen zijn
gezien, ook in hare gevolgen.
Klachten gerechtvaardigd?
Naar aanleiding eener opmerking van den heer
De Boer omtrent de sloot langs den Rustenburger-
weg tot den tocht, wordt door Dijkgraaf onderzoek
toegezegd, zoo noodig ook herstel, doch spr. meent
hier de opmerking te moeten maken, dat bij het ver
schil van belangen het hoogst moeilijk, ja vrijwel
ondoenlijk is het iedereen in onzen polder naar den
zin te maken. Spr. is van oordeel, dat door de in
gelanden daarmee wel wat meer rekening mag wor
den gehouden. Speciaal geldt dit ook voor het meer
of minder wegmalen van water uit den polder. Ten
volle is men het in deze met Dijkgraaf eens.
Hinderlijk kroos.
Vervolgens doet Dijkgraaf mededeeling van een
ingekomen adres namens eenige corporaties met
betrekking tot het vroeger wegruimen van kroos in
sommige hoofdvaartslooten. Het -Dagel. Bestuur is
van oordeel, dat dit meer op den weg ligt van be-
langhebbenden zelf, waarom men het niet noodig
hoeft geacht, dit adres door een commissie te doen
stuur &en vergaderin^ van het Dagel. Be-
,.Pe keer C. van Langen, mede-onderteekenaar van
dit adres, acht het gewenscht dan nu eenige toe
lichting te geven, waarna spr. zegt van oordeel te
zijn, dat door den polder z.i. toch wel maatregelen
fSS Vm ®in' welke tot verbetering zouden kunnen
leiden. Uit de gevoerde duscissie blijkt, dat sommi-
™Lg-6v.2elen, een wgeling, doch tevens
zeer goed inzien, dat hieraan vele bezwaren zijn ver-
«oodat geoordeeld wordt, dit door belang
hebbenden te doen regelen.
Rondvraag.
'dJ? den toestan|i van de tocht
bij de sluis aan den Boterweg.
verloren, van wie hij in «keren zin gnhon-
.j,°p haar ,eie™ verzoek was hjj thansver-
loofd met dit vreemde, ondoorgrondelijke meisje een
situatie, welke hjj niet geheel en al kTiS,
waarvan hb toch voelde, dat deze omringd was door
Crö-trrj o an T\
v .j ^zullen vinden en niets anders
ontdekt had dan het doode lichaam van haar oom.
°ok zij beschouwde hem als intrigant; volgens haar
was hy de eigenlijke schuldige aan den dood van haar
oom, dus een dief, zoo niet een moordenaar. Hij be
keek de revolver, opende die onverschillig en lachte,
toen hu in een ledigen loop staarde. Het was een spik
splinternieuw ongeladen speelwerktuig, waaruit nog
nimmer een schot gelost was. Met een eenigszins min
achtend gebaar wierp hij het op de bank tegenover
'hem. AI de tragiek daarvan scheen plotseling verdwe
nen te zijn. Ze had het alleen gekocht om hem er schrik
mede aan te jagen. Per slot van rekening had zü dus
heelemaal geen ernstige plannen gehad. Ook zij had
wellicht gehoopt hem op de een of andere wijze te
kunnen afpersen.
Wat had hy todh misdreven? Hij vroeg zichzelf dit
af, terwyl zijn wagen langs het Embankment reed.
Eenvoudig dit. er was een eigendomsbewijs op zijn mijn
opgedoken, een stuk, dat ontegenzeggelijk ongeldig was
waarin weinig menschen zouden gelooven en dat als
bewijsstuk voor een rechtbank van zoo goed als gee
nerlei belang zou zijn geweest. Hoe belachelijk had hij
zich aangesteld om Sinclair niet te trotseeren, en hem
te tarten naar zijn commissarissen te gaan, hun de
geheele waarheid te zeggen en kalmweg elke aanspraak
van den man te ontkennen.
Sinds zijn eerste regeling met Rowan was alles ver
keerd gegaan. Afgescheiden van andere dingen was
het onwaardig geweest voor een man in zijn positie
om Rowan zelfs de rol van afgezant te laten vervul
len. In die oogenblikken zag h\j heel duidelijk, waar
hij de groote fout van zijn leven gemaakt had. Wat
hij echter niet kon zien was het feit waarheen deze
kon leiden
Winifred wachtte in de hall van het kleine hotel in
Dover Street op hem. Op haar eigen verzoek had hij
haar in drie_ dagen niet bezocht. Niets had hem ech
ter voorbereid op de groote verandering, welke (hij
thans ontdekte.^ Ze was onberispelijk gekleed en droeg
een hoed, die iets heel anders was dan de modellen,
welke. Bond Street gewoon leverde. Uit elk onderdeel
van haar kleeding sprak de halftevreden, half bru
talen volmaaktheid van de vrouw, die weet, dat zij
mag en kan eiscjhen, dat het allerbeste van alles tot
haar beschikking wordt gesteld. En met deze verande
ring in haar uiterlijk scheen tegelijkertijd eenzelfde
verandering in haar houding gekomen te zijn. Het was
nog duidelijk merkbaar, dat zij zich op een afstand
De beer Groen, gaarne aannemende, dat de weg
werkers ail bun best doen, is van oordeel, dat bet
onderhoudswerk niet vlug genoeg opschiet, vooral
met bet oog op het naderend winterseizoen.
Dijkgraaf zegt, gaarne nog eenige losse arbeiders
te werk. te willen stellen, doch ze zijn niet te krijgen,
hoewel ook bij van oordeel is, dat voor den winter
de wegen in zoo goed mogelijken toestand gebracht
dienen te worden. Wellicht leidt bet groote onder-
boud der wegen nog wel tot bet aannemen van een
paar vaste wegwerkers.
De beer Groen vraagt voor iemand of deze een ge
deelte dijk onderbands zou mogen pachten, waarop
wordt geantwoord, dat dit bij de tegenwoordige re
geling niet gaat. Wel kan er besloten worden voor
langeren tijd te verpachten, of optiejaren te verlee-
nen.
Voorts levert de rondvraag ditmaal niet meer op.
Dijkgraaf vraagt nog aan den heer Wonder, wan
neer bet geld terugbetaald zal worden, door den
polder uitgegeven voor bet keerscbut nabij den
spoorlijn.
Door den beer Wonder wordt nog eens het beloop
dezer zaak nagegaan, waarbij er door spr. o.a. op
wordt gewezen, dat ook door verkeerde opneming
door den polderbaas tot dit werk is overgegaan,
doch dat de betrokkenen er hoegenaamd geen pro
fijt van hebben gehad. Spr. zelf had bij de zaak geen
belang en oordeelt, dat bet niet aangaat hem dit be
drag te doen betalen. Spr. zou bet niet onbillijk ach
ten, indien de polder bet voor zijn rekening nam.
Hierop gaat men niet in en Dijkgraaf herinnert
den beer Wonder er aan, dat hij zich indertijd ga
rant beeft gesteld voor de betaling, weshalve hij de
zen verzoekt de zaak nu spoedig in bet reine te
brengen.
De beer Wonder zal de betrokkenen aanspreken
en trachten de zaak voor elkaar te brengen.
Hierna volgt sluiting, waarbij door Dijkgraaf
wordt opgemerkt, dat hoewel de agenda niet groot
was, er toch heel wat is besloten; biji dankt voor de
aangename wijze, waarop de besprekingen zijn ge
voerd en hoopt, dat de besluiten in bet belang zul
len blijken te zijn van den polder en de ingelanden.
ALLERHEILIGEN EN ALLERZIELEN.
Het Tweede Kamerlid Lingheek heeft den mi
nister van waterstaat de volgende vragen gesteld:
le. Ja het den minister bekend, dat op 1 November
j.1. (welke dag geen algemeen erkende Christelijke feest
dag is) de postkantoren op tal van plaatsen in ons
land, o.a. te Eindhoven, Geldrop en1 Roosendaal, dën
dienst hebben beperkt, in dier voege,- dat er of slechts
één bestelling heeft plaats gehad, of in elk geval een
geringer getal bestellingen dan op gewone dagen?
2e. Is de minister bereid, hen die daartoe het ini
tiatief hebben genomen, op het onregelmatige er van
te wijzen?
3e. Is de minister bereid stappen te doen om her
haling van het bovengenoemde te voorkomen?
Voorts heeft de heer Lingbeek aan den minister vani
onderwijs, kunsten en wetenschappen gevraagd':
le. Is het den minister bekend, dat in Ginniken de
kinderen der openbare school de boodschap hebben mee
gekregen naar huis, dat zij geen herfstvacantie zouden
krijgen, maar op den eersten en tweeden November
vrijaf zouden hebben, en dit hoewel 80 pet. der die
school bezoekende kinderen tot de Proteetantsche ge
zindte behooren?
bleef houden, maar ze gedroeg zich zelfbewust en met
langzame, gracieuse bewegingen.
„Je bent bijna tien minuten te laat," zed ze kal-m.
„Waar gaan we lunchen?"
„Waar je wilt," antwoordde hij. „Wat dénk je van
het Prince's Restaurant?"
Ze nam een gouden beursje en een kleinen zwarten
spaniel aan van een keurig gekleede kamenier, die
naast haar stond, en ging de deur uit, welke hij voor
haar openhield. Haar slanke, gewelfde wreef en haar
keurige, elegante lakschoentjes waren een openbaring
voor hem. Hij gaf zijn chauffeur eenige instructies
en nam naast haar plaats.
„Je hebt blijkbaar een buitengewoon aanpassingsver
mogen," merkte hij op.
„Dit is een eigenschap van mijn sexe," zei ze. „Ik
heb jaren moeten wadhten en had dus tijd genoeg de
noodige kennis te vergaderen. Bovendien," ging ze een
weinig spottend voort, „jij zelf ibent er ten zeerste op
gesteld elegant en goed' gekleed te zijn. De menschen
zullen dus niet zoo heel erg verbaasd staan over ons
engagement, vermoed ük."
Terwijl hij haar met critische blikken opnam, zei
hij: „Nee, daarvoor hoef je geen oogenblik bang te
„Je vleit me," mompelde ze.
„Volstrekt niet," antwoordde hij. „Men kan er zich
hoogstens over verbazen, dat het mogelijk is verliefd
te worden op iemand, wier uitdrukking heel veel over
eenstemming heeft met een standbeeld. Verder ben je
onberispelijk."
Ze lachte... een lach, welke geen kleur op haar wan
gen bracht, noch een glinstering in haar oogen. „Ik
ben ook een standbeeld," zei ze, „een beeld, waarin
nog geen leven is gekomen. Je moet echter niet verge
ten, dat je tot op heden een weinig onachtzaam bent
geweest. Je hebt nooit eenige poging aangewend om
mij het hof te maken."
„Wil je daarmee zeggen..." vroeg hij, terwijl hy zich
dicht over haar heenboog.
Ze schoof achteruit en zei op killen toon: „Doe alsje
blieft niet zoo 'bespottelijk. Je weet toch maar ai te
goed, dat iets dergelijks in onze omstandigheden een
voudig onmogelijk is."
„Voor altijd?" vroeg hij.
„Voor altijd," herhaalde ze.
„Misschien wil je zoo goed zijn mij een lijstje van
je voorwaarden te geven," merkte hij op. „Je moet
niet vergeten, dat ik totaal niet weet, wat er eigenlijk
wel en wat niet van my verwacht wordt."
„Dat zult je mettertijd wel leeren," antwoordde ze.
„Is dit Prince's Restaurant? Ik vraag me af, of het
me gelukken zal me te gedragen, alsof ik hier al hon
derd keer geluncht heb."
Wordt vervolgt.
