TM 5. DERTIG JAREN ARBEID BIJ HET OPENBAAR BESTUUR DE MODERNE DANS )RS HET KASTEEL VAN GRANIET 'ffffin 'epos, Tweede Blad. jen me var *ri 'tS iur Feuilleton. Reclames. OM JONG TE BLIJVEN. Courant 5.000- 33A Zaterdag 3 December 1927 70ste Jaargang. No. 8163. SANTOS CASANI. „The Teachér ol Teachers". HOOFDSTUK VII: DE IDEALE DANSPARTNER. De menschen dansen omdat zij hot prettig vin den en aangezien het nu eenmiaal onmogelijk is, om solo' te dansen, zonder partner, is de kwestie: Wat is een goede danspartner? hoogst belangrijk. Het 13 «cenwoordig niets ongewoons meer, als een paar iedere gelegenheid mot elkaar danst en het lydt ^fceen twijfel of dit systeem bevordert dikwijls den Mo der dansers. Er is echter ook een schaduwzij- ie- beide partners zullen licht geneigd raken, ach teloos te gaan dansen, zoo goed kennen zij eikaars rossen en wanneer het gebeurt, dat zij eens met een [nder moeten dansen, dan blijkt, dat noch hij noch tii als ideale danspartner fungeeren kan. W JB u is het zoeken naar een idealen partner alle moeite en ondervindingen wel Vaard, als hij of zij eenmaal gevonden is; en met de bedoeling eenige dezer moeilijkheden bij het zoeken ie verlichten, wil ik hier eenige punten aangeven, waarmede de zoekenden misschien hun voordeel bunnen doen. In de „.eerste plaats moet het meisje zes a acht centimeter korter zijn dan haar partner. De laatste iaii dan gemakkelijker leiden en het meisje kan jver zijn schouder zien. Dan moeten beide partners eenig begrip hebben tan de hoofdfiguren van eiken dans, en het voor- laamste daarbij is, dat zij dezelfde passen kennen, rooral bij Tango en Yale. Is dit niet het geval dan •beuren er ongelukken en beide dansers, al zijn beiden nog zoo perfect, zouden wel een zeer on- unstig oordeel over eikaars kwaliteiten vormen. De (laaie vrouwelijke partner weet,- dat wat de dans vloer betreft, Adam nog heerscher is. Misschien i9 dat wel de roden, waarom mannen van middelbaren kef tijd zoo graag dansen. De reden echier, waarom de man souverein is, ligt in bet feit, dat hij. moet sturen, en het meisje moet lijn aanduidingen precies opvolgen, ook wanneer zij lf veel beter danst dan haar partner. Zij moet jerstand bieden aan de verleiding baar eigen pas sen te maken, of zelf de richting te willen aangeven; |ïu- indien zij dit wel doet, ontstaa.t er onherroe- ?iijk een chaos, meit een hoofdletter C. Ieder man, die pretendeert een ideale danspartner te zijn, moot in staat zijn zijn aanduidingen zuiver J to g^ven - niet met zijn rechterhand achter den r%T rug van zijn partner, maaf door de beweging van I rijn eigen lichaam en dft gaat vanzelf, wanneer hij haai' maar op de juiste wijze vast houdt: zijn rech terhand eenige centimeters onder het schouderblad van zijn danseuse. Bij de juiste houding mag hij ïch niet krampachtig aan haar vastklampen, zoo- la men zoo vaak ziet. Ik vertel -mijn leerlingen, dat j hun rechterarm móeten houden alsof die van pnut, w;i?, bevestigd met scharnieren, schroeven, ora F I jen steunpunt, te vormen voor het meisje. De ideale danseuse van haar kant moet de juist gegeven aan- desir ihiiding direct aanvoelen en opvolgen. Niets is ver- ugi1! velender voor een meisje, dan een beleefd verzoek van haar partner te m'oeten aanhooren om te pro- gerul«|te0ren hem te volgen. Geen perfect danseuse zal zoo achteloos dansen, dat zoo'n verzoek noodig is. De ideale danspartner, dien wij zoeken, pronkt niet met zijn. eigen bedrevenheid, ten koste van zijn ge zellin, hoe goed hij ook danst. Hij grijpt haar niet 'vast en draait haar rond alsof ze een zak met kolen was. JETIj behandelt haar met die onpersoonlijke be leefdheid, die een der voornaamste kenmerken van den werkelijken correcten danser is. ffij stuurt voortreffelijk; hij botst niet mfet zijn dame tegen andere paren op, om dan weer verder Ito gaan met oen half verstaanbaar „sorry". Hij [weet de juiste snelheid te bewaren iets, dat tus- scheii haakjes van evenveel belang is, bij het dan sen in een stampvolle balzaal, als bij het rijden van een auto op een drukken verkeersweg. Hij kent de etiquette van de balzaal en becriti- ïeen geen andere dansers en vooral, hij overdrijft iniet in de uitvoering van welken dans ook., Hij is uiei opvallend, en hij is even beleefd tegenover an dere dansers als tegenover zijn dame &zen, z. enz, itie vi mooie I.A. gri l kan s nabij S GEN, :hai /ERKOl 3 ,n 9-111 ;ot M ZOOïf 5. drijf M DOOR ETHEL M. DELL Bewerkt door Jhr. R. H. G. NAHUYS. EERSTE DEEL. HOOFDSTUK IV. DE OVERWINNING. 3Bf}ï 30 ssch lief. seizoen voor de vossenjacht werd altijd beslo- ^Wiet een bal in het Gemeentehuis een bad, dat de Wtte vijf jaren door Sylvia geen enkele maal ver bad was, sedert zij „uitging" en lid van de Jacht- -Jïjö was geworden. rfaSftlegenheid van haar eerste J'aohtbal, bü haar ouut, nad zij den jongen Guy Hanger Ieeren kennen, op oat bal met al zijn teedere herinneringen keek v terug- als het begin en het einde van alles. Hoe volmaakt gelukkig was zij dien avond geweest! lJJJr ^ets ter wereld zou zy van die ééne kostbare Aa j-e van 'haar meisjesJ'aren afstand hebben gedaan «tt die herinnering klampte zij zich vast als aan een stbaar bezit. En het eene jaar na het andere had zij Jachtbal deelgenomen met die herinnering ladend in haar hart. By het laatste van deze had George Prescott haar »rogd zijn vrouw te worden. Zy had alles in hef 0Tn ^em te vermijden, doch hy had haar v 8 meedoogenloos weer opgezocht, en hoewel zij had afgewezen, had zij nooit onder- tnok cr-' ^aar wei&ering voor ernst had opgeno- tiij',wa^ ar aItÜd blijven zoeken; hij zocht al- JB^Oörwendsela, met haar alleen te "zijn. Het werd man hem uit den weg te gaan. Zij had den 8, "J0#0*1 lijden, doch het Lot, of zijn eigen ge- brachten hem telkens weer op haai* pad. ij» Tj mode ter jacht, hij bracht haar onvermijdelijk wao ,zy W6£i dan wist hij uit te vinden waar 'gaan' 611 am vra&en waarom zy niet was mede- een steï^ vermoeden, dat haar stiefmoe- wiitsw em sameaspande, ofschoon zij deugdelijke be- n aaarvoor miste. Prescott werd aanhoudend aan Gesteld nu, dat we de twee ideale danspartners bij elkaar hebben: hun respectievelijke lengtes zijn vol maakt, hun kennis van de passen van eiken dans evenzoo, hun gedrag is correct, kortom op hun stijl en techniek valt letterlijk niets aan te merken, dan vormen zij op een factor na een volmaakt danspaar. Welke is die factor? Zij moeten elkander sympathiek zijn. Sympathie is heel moeilijk te definieeren. Het is zeker geen „grande passione", heeft met het hart niets uit staande; het is het elkander begrijpen en waordee- ren van twee menschen, die iets verrichten, wat ge oefendheid vereischt. Het beste idee kan men zich eigenlijk vormen bij een doublé tennismatch tus- schen experts. Ieder partner voelt als het ware wat •de ander voornemens is te doen en de -twee har- monieeron doordat ieder zijn of haar taak precies vervult. Dat moet ook de ideale danspartner kunnen doen: de ander geheel aanvullen. En daarvoor is weder- zijdsche sympathie een eerste vereischte. Volgende aflevering: sen? Wat is de leeftijd voer dan- door D. KOOIMAN, lid van gedeputeerde staten der provincie Noord-Holland, NOORDHOLLANDS LAND- EN TUINBOUW VOORHEEN EN THANS. IL Land- en tuinbouwers, er ig thans gelukkig veel meer dan vroeger de gelegenheid om u te bekwamen in uw vak, om praktijk en theorie te doen gaan hand en hand. Ik hen het zoo geheel eens met wat ingenieur Rietsema, rijk^tuinibouwoonsulllenlt te» Hoorn, onlangs zeide hij: gelegenheid van de opening van ons nieuwe veilingsgebouw van de afslag ver- eeniging Beemster, P urm erend en omstreken, bet geen ik in het kort gezegd aldus heb begrepen, dat in de eerste jaren der ruimere beoefening van de- landbouwwetenschap voornamelijk de mannen van de studeerkamer ten behoeve van den land- en tuin bouw hebben gedacht en gezocht, dat in de latere jaren ook de mannen van de praktijk steeds meer daaraan zich zijn gaan geven en dat dit dn de toe komst moet voortgaan in toenemende mate. H'et tijdperk moet nu aanbreken, dat, na het genieten van goed lager onderwijs, onze aanstaande land- en tuinbouwers in grooter aantal gaani bezoeken de land- en tu'inbouwcursussen en de land- en tuin bouwscholen. waarbij vooral aandacht verdient uit breiding van het aantal lagere land- en tuinbouw scholen. In mijn vorig, artikel schetste ik u wie vroeger aangemerkt werden als „goeie boeren" en „goede bouwers". Laat het voortaan zóó worden, dat men daaronder 9lech'ts begrijpt hen. die niet alleen prac- ti9ch, maar tevens theoretisch in genoegzame mate zijn onderlegd. Ik heb vol vertrouwen, dat het in eeni nieuwe kwarteeuw in Noord-Hollands Noorderkwartier zoo heusch wel zal gaan. Ons land- en /tuinbouw-vereni gingsleven heeft zich schitterend ontwikkeld. Wij- hebben zien ontstaan en steeds grooter vlucht zien nemen onze fokvereenigingen, die zoozeer streven naar veeveredeling. onze pluimvee- en bijenteelt- vereenigingen, die nuttig werkzaam zijn, vooral voor den kleinen man, onze coöperatieve aankoop ver eenigingen en graanmalerijen, die bevorderen de aanschaffing van beter veevoeder tegen billijken prijis, ome 'boerenleenbanken, die het credietwezen in land- en tuinbouw belangrijk hébben verbeterd, onze zuivelfabrieken, die de zuivelproductie hebben gebracht op 'hooger peil, onze tuinbouwvoreeniginen, die zorgen voor land- en tuinbouwonderwijs, gemeen- schappelijken aankoop van benoodigdheden. leerza me voordrachten enz., onze veilingsvereenigingen, die zorgen voor verbeterden afzet van groenten en fuit, de vereenigingen tot exploitatie van proef tuinen en kweekkassen voor den tuinbouw van bij zonder groot nut, de vereeniging voor landbouw- huish'ou donderwijs, de vereenigingen van oud-le. r. lingjen aan de rijkslandbouwwinterschool te Scha- gen, aan de rijkstuinbouwwinterschool te Hoorn en aan de' vakschool voor kaasmakers te Hoorn en zoo vele organisaties meer. Etn jn al die organisaties hebben uit de kringen van land- en tuinbouw zelf plaats genomen bekwame en ijtverige bestuurders. Een van onze boeren (hijl heet zelfs De Boer) was. nu eenige jaren achtereen een hoogst bekwaam voorzitter van de Hollandsche Maatschappij van Landbouw, nadat eerder steeds „heeren" daar de léiding hadden. Zooals ik boven mededeelde heb ik zes jaren arbeid gegeven in de provincie Utrecht Het heeft mij steeds getroffen, hoezeer ons land en tuinbouwvereenigingsleven dat in die provincie ver vooruit Is. gevolg misschien voor een deel ook wel van de omstandigheid dat de Noordhollanders zooveel onafhankelijker zich kunnen1 voelen dan de Utrechtenaren, in stoffelijk en geestelijk opzicht in menig geval ondergeschikt aan ambachtsheer en Utrechtsch'en adel'. Vele onzer vereenigingen zijn vereenigd in pro vinciale bonden, werken op die wijze gemeenschap pelijk, trekken leering uit elkanders ervaringen en komen door onderlinge gedachtenwisseling dichter aan de bereiking van het gezamenlijke doel. We hebben den provincialen bond van rundveefokver- huis genoodigd, en waar zij ook te dineeren gevraagd werd, Prescott was er eveneens. Zy was begonnen een gevoel te krijgen alsof de menschen hen tersluiks gade sloegen, dat zy veelbeteekenende blikken wisselden, en hen met opzet tezamen brachten. By ieder diner was hy haar cavalier, en reeds matigde hy zich een air van meesterschap aan, dat evenwel niet sterk genoeg was om er aaimierkingen op te maken. Zy voelde zich als werd er om haar heen een net gespannen, waaraan zy ondanks haar uiterste pogin gen, machteloos was te ontsnappen. En sedert een paar weken had zy geen brief ontvangen van Guy, welk feit haar dieper wondde dan welk ander ook. Zóó lang had zij nog nooit op eenig levensteéken van hem be hoeven te wachten. Hoe kort, en dikwijls hoe onbe vredigend zyn brieven geweest waren, zij waren ten minste nooit uitgebleven. En zij rekende zoo op hem. Zonder deze, voelde zij zich van haar levenssteun be roofd. Zonder deze, werden de byna dagelijl{sche ze nuwschokkende voorvallen, die haar stiefmoeder met al haar zoetsappigheid behendig wist uit te lokken, een onverdragelyke kwelling. Zy had haar tehuis kunnen verlaten, om by vrienden te gaan logeeren, doch iets hield haar daarvan terug. Er was iets dat haar waar schuwde, dat indien zy ging, haar plaats terstond zou worden ingenomen, en dat zy nooit terug zou keeren. En de zeer bittere gedachte schoot haar te binnen, dat zy de eerstvolgende twee jaren volkomen afhankelijk was. Haar opvoeding was er niet op bereikend geweest, dat zij haar brood zóu gaan verdienen, en de middelen, zich op een of ander toe te leggen, bezat zij niet. Haar vader, dat wist zij, zou van iets dergelijks nooit willen hooren, evenmin als hy geneigd zou zijn de eenige middelen uit de hand te geven, die hij bezat om haar handelingen te oontroleeren. Zij geloofde dat hij in den grond van zyn hart, zich niet van haar wilde schei den, hoewel haar aanwezigheid een groote belemme ring opleverde voor zijn rust. Hij trok nooit haar par tij, doch zou ook nooit zijn gewicht tegen haar in de schaal wei-pen. Met een groote mate van knorrigheid zag hy alleen lijdelijk toe. Aldus werd de wreede strijd voortgezet, tot het Syl via toescheen dat haar plhysieke kracht er onder begon te lyden. Zij ibegon de aanwezigheid van haar stief moeder te dulden met een gevoel dat aan walging grensde; de aanhoudende beproevingen die haar zon der mededoogen werden opgelegd, tastten iedere ze nuw in haar aan. Tot dusverre had zij steeds het hoofd boven water weten te houden en haar gemoedstoestand door geen uiterlijke tee&enep verraden, doch zij begon zich re kenschap te geven, dat «hoe goed zij zich ook mocht houden, haar uithoudingsvermogen zijn grenzen had. eenigiiigeii (31 vereenigingen met 600 leden), de ver eeniging tot toevordering van de schapenfokkerij, bet Noordtoolland's Groot-Yorksbire varkensstamtooek, den provincialen bond van geitenfokvereenigingen (27 vereenigingen met 1200 leden in het bezit van de „koe der armen"), den coöperatieven bond van 19 coöperatieve landbouwvereenigingen (aankoop ver eenigingen en graanmolerijten met 2500 leden), de provinciale commissie uit de veilingen (een federatie van veilingsvereenigingen met 15000 leden Lan- gendijk met 1600 leden, Grootebroek 1500' leden. Ban- gert 1350 leden, Medemblik 2 vereenigingen, samen 1000 leden, Beemster 800 leden, Venhuizen 500 leden, enz.), afdeelingen van de algemeen© vereeniging voor bloembollencultuur, cLeni bond van güivelfabrie ken in Noordbolland (4ö fabrieken), den nieuwen bond van N.H. zuivelfabrieken (24 fabrieken), den provincialen bond van melkveehouders, enz. enz. De tuinbouwvereenigingen in onze provincie tellen samen 20148 leden, bet hoogste ^aantal in eenig.e pro vincie van ons land; .Zuid-Holland volgt daarop met 14451 leden. Er blijkt hieruit wel hoe krachtig vooral in den tuinbouw bier bet vereenigingsleven zich reeds heeft ontwikkeld. Bij de boereneenbanken in Noordbolland bedroeg eind 1925 bet totaal der spaargelden bijna 39 mil lioen gulden en hét totaal der voorschotten bijna 23 millioen gulden. De aankoopen der coöperatieve aankoopv er eeni gingen in Noordhollanid bedroegen over 1924 aan meststoffen, voedermid'delen, zaaizaden ,en andere artikelen tem behoeve van 10769 leden voor bijna 6K millioen gulden. De veilingen in Noocndbollands Noorderkwartier veilden in 1925 voor ruim 24 millioen voornamelijk aan groenten .en fruit, in 1910 dus slechts 15 jaar tevorenvoor slechts ruim 3 millioen gulden. Dertig jaren geleden was ^an het meerendeel dezer schitterende organisaties nog niets ,te besturen. Sommige zaken waren aangevat door wakkere pio niers, maar verkeerden toch nog slechts in een toe- gin-stadium. Maar dat alles mag nu ook' mét reden doen ver wachten, dat als Noordbollanda Noorderkwartier weer een kwarteeuw verder is de land- en tuinbouw pactisch en theoretisch intensief beoefend zal worden op een wijize als waarvan we nu nog slechts een be gin mogen aanschouwen. Die vele bekwame en ijve rige bestuurders in ons land- en tuinbouwvereeni gingsleven, bezield met liefde voor hun streek, zul len tot taak hebben te zorgen, dat daartoe de noo dig© stuwkracht uitgaat van Wen op belanghebbend den als deze niet zelf mochten inzien hun eigen be lang. en dus deze stuwkracht van noode hebben. Ons lageronderwijs ten plattelande verdient in verband hiermede voortdurend ook de ernstige aan- dacht van de. bestuurders der gemeenten en van anderen, die op deze bestuurders invloed kunoaen uitoefenen. Het is menigmaal met de resultaten van dat onderwijs nog zeer treurig, gesteld en vooral blijkt herhaaldelijk na korten tij'd, dat het geleerde niet is onthouden. Het geld, ter bevordering van goed lager onderwijs en vervolgonderwijs uitgege ven. zal met woekerrente na korten tijd terugkeeren. Buitengewoon is in in onze provincie de overgang geweest van het grootbedrijf naar het Kleinbedrijf, Blijkens het landbouwverslag over 1897 waren er toen 14006 land- en tuinbouwbedrijven van meer dan '1 hectare, waarvan ongeveer de helft in eigendom, de helft in pacht. In 1921 (latere gegevens zijn nog niet bekend) waren er 18701 zoodanige bedrijven, waarvan evenzeer ongeveer de helft in eigendom, de helft in pacht. Het getal land- en tuinbouwbedrijven van 1—5 hectaren steeg in 25 jaar tijd van 5237 tot 8878. dat van 20—50 hectaren verminderde van 2735 tot 2589, dat van meer dan 50 hectaren daalde van 261 tot 211. Er was in 1897 in onze provincie in gebruik 154000 Zy was slechts een mensch, en uiterst teergevoelig voor oniheusdhe bejegeningen. Haar zenuwen waren niet langer tegen de worsteling bestand. Er deden zidh tijd stippen voor, waarin een losbarsting onvermydelyk scheen, doóh alleen de gedachte aan den trioimf van haar stiefmoeder hield haar in die ©ogenblikken staan de. Gaf ze eenmaal toe, dan wist zy, dat zy voor al- tyd de slavin zou zyn, zonder genade aan de meest willekeurige dwingelandij overgeleverd. Hoewel haar krachten door deze eindelooze spanning langzamerhand werden gesloopt, bleef zy dus volhouden. Indien... o... indien Guy maar schreef! Indien hy ziek, indien hy haar ontrouw geworden was dit, voelde zij, zou het einde zyn van alles. Want al het andere kwam er niet op aan. Zy was niet bijzonder verlangend, kiit jaar aan het jachttoail deel te nemen. Zy voelde zidh allerminst tot .vroolijkheid gestemd. Doch zy kon geen redelijke ver ontschuldiging voor haar wegblijven vinden. En zij trachtte zichzelve moed in te spreken met de gedachte dat Guy niet lang meer zou blijven zwijgen. Het kon niet anders, of zy moest weldra van hem hooren. Daarom ging zy naar het bal, in een vermoeide en neerslachtige stemming, terwijl zy er verschrikkelijk passée uitzag, zooals haar stiefmoeder niet naliet her haaldelijk te verzekeren. Dien avond had zij een lange redevoering moeten aanhooren óver de jaloezie, een ondeugd, die zij, vol gens de verklaring van mevrouw Inigleton, vergunde haar géheele leven te verbitteren, en zij had zich doo- delijk verveeld over het onderwerp en de schelle stem die haar gekapitteld had. Eén of twee malen was een stekelig antwoord over haar lippen gekomen, doch voor het grootste gedeelte had zy de les zwijgend geslikt. Wat kwam het er immers op aan? Ja, wat deed het er toe Zij kwamen aan het Gemeentehuis en 'bestegen de met loopers belegde trappen. Prescott, in rooden jacht- rok, ontving hen. Hy maakte zich van de hand van Sylvia meester en .drukte haar tegen zijn hart. Met strakke oogen zag zij hem aan. „Het plaatse lijke 'blaadje gelezen?" vroeg hy, haar verliefd aan grijnzende. „Er staat iets in waarin je belang zult stel len. Onze plaatselijke profeet is aan het werk geweest." Zij begreep niet wat hij bedoelde en het kon haar niet genoeg sdhelen om er naar te vragen. Zij wrong haar hand los, en ging verder. Iedere keer dat zij met hem in aanraking kwam, werd zyn gemeenzaamheid hoe langer hoe hindelijker. Doch wederom stelde zij 7/ch de vraag. „Wat deed het er ook toe?" Hij lachte en liet haar gaan. In de garda-robe keken de menschen haar vreemd aan, doch 'behalve voor de gewone beleefdheidswisse- h eet aren grasland, 45000 hectaren bouwland en tuin grond, in <1925 was de oppervlakte grasland' vermin derd tot 131000 hectaren, de oppervlakte bouwland en tuingrond vermeerderd tot 63000 hectaren. De op pervlakte zwarte grond is dus in een kwarteeuw met 40 vermeerderd, 18000 hectare is omgezet van grasland in bouwland. Het percentage van 40 zou zeker nog, heel wat hooger zijn als gegevens bekend waren bijv. alleen ten aanzien van bepaalde streken van Noordhollands Noorderkwartier. Een eeuw ge leden was er in geheel Noordholland slechts 13000 hectaren bouwland en tuingrond. Teekenend met betrekking tot de wijziging van de culturen is wel, dat in 1925 voor de teelt van tuin- bouwzaden, 594 hectare werd gebezigd, voor blocm- bollen'kweekerijen 1866 hectaren. Op school leerden we, dat bloembollen alleen konden worden gekweekt in de duinstreek. Andijk, de Streek, Berkhout, Anna Pauowna en andere deelen van .Noordhollands Noor derkwartier Ieeren het nu anders. Op de tweede gla- diolenveilings te Bovehkarspe! op 9 November 1927 werden maar zoo eventjes 6K millioen bohen ge veild! Nog steedis gaat het met de splitsing in kleinere bedrijven voort, nog steeds verfijnd wordt de cul- tur. Reeds wordt hier en daar in Noordhollands Noorderkwartier de laatste jaren de teelt onder glas op ruime schaal beoefend in druivenkassen en in zoogenaamde warenhuizen vooral' voor de teelt van vroege groenten en van tomaten. Verloopt het gietiji dan moet men de bakens verzetten. Het voorbeeld van het Westland vindt bijl ons navolging en de provincie moedigt het thans nog schuchter streven van onze tuinders zooveel mogelijk aan door finan cieel e medewerking aan de stichting en exploitatie van zoogenaamde demonstratiebedrijven. Het getiji verloopt, dat wil' zeggen sommige bestaande culturen voldoen niet langer genoegzaam wat betreft teelt en prijs, de bakens worden verzet in dezen zin dat naar nieuwe cultuur wordt omgezien. Of aldus de bakens worden verzet op de juiste wijze? Wie zal het zeggen. Zoo min als op ander terrein, weet men in den tuinbouw wat de toekomst zal geven. Maar men gaat die toekomst toch op deze wijze wel hoopvol te gemoet. -Onderzoekt alle dingen en behoudt het goede! Dit intusschen zou ik onzen tuinders willen raden: zet niet alles op één kaart, behoudt name lijk1 naast de glascultuur een deel van het oude bedrijf. In één opzicht kan men zeker zeggen, dat de bakens op juiste wijze worden verzet, dat is namelijk de vermeerdering van de opbrengst van den bodem. Gp steeds kleiner stukje grond wordt aldus voor een gezin de kost verdiend. Had men in vroeger jaren soms 10 a 15 hectaren grasland, menigmaal veel meer, noodig om zich een bestaan te verschaffen en aan een paar andere handen werk te geven, later werd dat 1, 2, 3 hectaren, en aanstonds zullen velen met /fc hectare omstreeks of nog minder kunnen volstaan. Er opent zich wat bestaasmogelijkheid be treft, op deze wijze een nog, eindeloos 'verschiet en als aanstonds de Zuiderzeeprovincie komt droog te liggen zal daar weder voor grootbedrij ven als van ouds de mogelijkheid ontstaan. Déze gang van zaken is ook inderdaad noodig. Er is bij de tegenwoordige bevolkingsdichtheid van Noordhollands Noorderkwartier een te geringe opper vlakte grond om op de ouden voet op te kunnen werken en leven. In 1897 telde Noordholland boven het Noordzeekanaal (zonder de eilanden) 230.000 in woners op ongeveer 140.000 hectaren grond, dat is 1.6 por hectare. Thans is dei bevolking vermeerderd tot 320 000, dus 22 per hectare. Op dezen voet kan het niet doorgaan. De meer intensieve bodemcultuur eenerzijds. bet winnen van nieuwen grond in de Zui derzeepolders anderzijds, het zijn economische nood- wendingen, het is de bevordering van het algemeen belang. Het feit, dat uw gezondheid te wenschen overlaat, is waarsohynlyk de eenige reden, dat gy u door lidht© zorgen reeds zenuwadhtig, versleten en oud gevoelt. Misschien zyt gy een dier noodelooze slachtoffers van een nieraandoening. Laat deze te voorkomen nierzwak te u niet oud maken voor uw tyd. Zoek en verbeter de oorzaak van uw kwaal. Tracht weer flink en gezond te worden. Die pyn in de lende nen, die ellendige blaasstoornissen, hoofdpijn en dui zeligheid, dat afgematte, zenuwachtige gevoel behoe ven niet langer te kwellen. Alle tesamen maken uw leven tot een last, die zoodra gy uw nieren verzorgd hebt, verdwynt. Verzwakte nieren kunnen imet Fosterts Rugpijn Nie- ren Pillen versterkt worden, waardoor gy u in eik opzicht jonger voelt. Begin onmiddellijk met het ge bruik. Zonder uitstel! Wacht niet, tot gij last krijgt van rheumatiek, ischias, spit, blaasontsteking of water- zucnt. Ook tegen dergelijke ernstiger kwalen worden Foster's Pillen aanbevolen, doch voorkomen is altijd beter dan genezen. Verkrijgbaar (in glasverpakking met geel etiket let hier vooral op) by apotheken en drogisten a f 1.76 per flacon. lingen werd zy door niemand aangesproken. Zy wist niet, dat haar diep bedroefd gelaat alléén, de menschen op een afstand hield. Zy betrad de balzaal achter mevrouw Ingleton, en onmiddellijk stevende Prescott weer op haar af. Voor zij wist wat hij deed, had hij* zyn naam een half dozyn aantal malen in haar balboekje gekrabbeld. Zij begon zicih daartegen te verzetten, doch wederom overviel haar dat wanhopige gevoel van onverschilligheid... Zy was op totaal op. Wat deed het er toe of zy met dien man danste of met een ander? De jonge Vernon Eversley, een vriendelijke jonge man, dien zij altyd gaarne had mogen Jijden, spitste de lippen, zoodra hij haar balboekje had ingezien. Het is dus waar?" vroeg hy. „Wat is waar?" Zij zag hem vragend aan; ook zjjn antwoord liet haar vrijwel koud. Hij zag haar recht en eerlijk in de oogen. „Ik las de bekendmaking jvan je verloving vanmorgen in de courant; ik kon het niet helpen, maar ik weigerde het te gelooven. Hij is een drommelsoh gelukkige kerel." Zij werd plotseling uit haar onverschilligheid gewekt. Zy begon 'heftig tegen te spreken, doch zij werden ge stoord. Een van de ceremoniemeesters was naderbij getreden en trok den jongen Eversley met zich mede. Het volgende oogenblik had Prescétt zich bij haar gevoegd en nam haar in bezit. Hy lachte aanhoudend terwijl hy zich met haar tusschen de dansende paren bewoog, en gunde haar geen tijd om op adem te ko men." „Ik wil wat kleur op die toleeke wangen zien ver schijnen, Oherry-ripe," zeide hy. „Wat heeft de Ingle- tonsche draak toch. met je uitgevoerd, myn lieve kindje?" Zy danste met hem met een gevoel alsof het net rond haar dichtgetrokken was, en zij was machteloos den strijd langer vol te houden. Toen hij haar ein delijk vergunde een oogewblik stil te staan, was zij zoo duizelig, dat zij zidh aan hem moest vasthouden. Hij bracht haar naar een afgezonderd hoekje en liet haar in een stoel plaats nemen. Toen boog 'hij zich over haar en fluisterde haar in het oor. „Luister nu eens! Ik ben zoo'n kwade kerel niet. Zij hébben onze namen in het plaatselijke blaadje aan elkander ge koppeld. Waarom zouden wy ons niet daarbij neerleg gen?" Zij zag tot hem op, in een geweldige poging al haar krachten verzamelende. „Dat deed jy dus?" zeide zij. „Neen, ik deed het niet!" vertelaarde hy. ,.I'k zweer je, ik deed het niet! Doch luister nu eens, Sylvia. Wat geeft het, of je my al blijft afwijzen? Je weet, dat ik van je houd en het is onzin om te blijven smachten naar een kerej in Zuid-Afrika, die misschien reeds met

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1927 | | pagina 5