TM
5.
DERTIG JAREN ARBEID BIJ HET OPENBAAR BESTUUR
DE MODERNE DANS
)RS
HET KASTEEL
VAN GRANIET
'ffffin
'epos,
Tweede Blad.
jen
me
var
*ri
'tS
iur
Feuilleton.
Reclames.
OM JONG TE BLIJVEN.
Courant
5.000-
33A
Zaterdag 3 December 1927
70ste Jaargang. No. 8163.
SANTOS CASANI.
„The Teachér ol Teachers".
HOOFDSTUK VII: DE IDEALE DANSPARTNER.
De menschen dansen omdat zij hot prettig vin
den en aangezien het nu eenmiaal onmogelijk is, om
solo' te dansen, zonder partner, is de kwestie: Wat
is een goede danspartner? hoogst belangrijk. Het 13
«cenwoordig niets ongewoons meer, als een paar
iedere gelegenheid mot elkaar danst en het lydt
^fceen twijfel of dit systeem bevordert dikwijls den
Mo der dansers. Er is echter ook een schaduwzij-
ie- beide partners zullen licht geneigd raken, ach
teloos te gaan dansen, zoo goed kennen zij eikaars
rossen en wanneer het gebeurt, dat zij eens met een
[nder moeten dansen, dan blijkt, dat noch hij noch
tii als ideale danspartner fungeeren kan.
W JB u is het zoeken naar een
idealen partner alle moeite en ondervindingen wel
Vaard, als hij of zij eenmaal gevonden is; en met de
bedoeling eenige dezer moeilijkheden bij het zoeken
ie verlichten, wil ik hier eenige punten aangeven,
waarmede de zoekenden misschien hun voordeel
bunnen doen.
In de „.eerste plaats moet het meisje zes a acht
centimeter korter zijn dan haar partner. De laatste
iaii dan gemakkelijker leiden en het meisje kan
jver zijn schouder zien.
Dan moeten beide partners eenig begrip hebben
tan de hoofdfiguren van eiken dans, en het voor-
laamste daarbij is, dat zij dezelfde passen kennen,
rooral bij Tango en Yale. Is dit niet het geval dan
•beuren er ongelukken en beide dansers, al zijn
beiden nog zoo perfect, zouden wel een zeer on-
unstig oordeel over eikaars kwaliteiten vormen. De
(laaie vrouwelijke partner weet,- dat wat de dans
vloer betreft, Adam nog heerscher is. Misschien i9
dat wel de roden, waarom mannen van middelbaren
kef tijd zoo graag dansen.
De reden echier, waarom de man souverein is, ligt
in bet feit, dat hij. moet sturen, en het meisje moet
lijn aanduidingen precies opvolgen, ook wanneer zij
lf veel beter danst dan haar partner. Zij moet
jerstand bieden aan de verleiding baar eigen pas
sen te maken, of zelf de richting te willen aangeven;
|ïu- indien zij dit wel doet, ontstaa.t er onherroe-
?iijk een chaos, meit een hoofdletter C.
Ieder man, die pretendeert een ideale danspartner
te zijn, moot in staat zijn zijn aanduidingen zuiver
J to g^ven - niet met zijn rechterhand achter den
r%T rug van zijn partner, maaf door de beweging van
I rijn eigen lichaam en dft gaat vanzelf, wanneer hij
haai' maar op de juiste wijze vast houdt: zijn rech
terhand eenige centimeters onder het schouderblad
van zijn danseuse. Bij de juiste houding mag hij
ïch niet krampachtig aan haar vastklampen, zoo-
la men zoo vaak ziet. Ik vertel -mijn leerlingen, dat
j hun rechterarm móeten houden alsof die van
pnut, w;i?, bevestigd met scharnieren, schroeven, ora
F I jen steunpunt, te vormen voor het meisje. De ideale
danseuse van haar kant moet de juist gegeven aan-
desir ihiiding direct aanvoelen en opvolgen. Niets is ver-
ugi1! velender voor een meisje, dan een beleefd verzoek
van haar partner te m'oeten aanhooren om te pro-
gerul«|te0ren hem te volgen. Geen perfect danseuse zal
zoo achteloos dansen, dat zoo'n verzoek noodig is.
De ideale danspartner, dien wij zoeken, pronkt niet
met zijn. eigen bedrevenheid, ten koste van zijn ge
zellin, hoe goed hij ook danst. Hij grijpt haar niet
'vast en draait haar rond alsof ze een zak met kolen
was. JETIj behandelt haar met die onpersoonlijke be
leefdheid, die een der voornaamste kenmerken van
den werkelijken correcten danser is.
ffij stuurt voortreffelijk; hij botst niet mfet zijn
dame tegen andere paren op, om dan weer verder
Ito gaan met oen half verstaanbaar „sorry". Hij
[weet de juiste snelheid te bewaren iets, dat tus-
scheii haakjes van evenveel belang is, bij het dan
sen in een stampvolle balzaal, als bij het rijden van
een auto op een drukken verkeersweg.
Hij kent de etiquette van de balzaal en becriti-
ïeen geen andere dansers en vooral, hij overdrijft
iniet in de uitvoering van welken dans ook., Hij is
uiei opvallend, en hij is even beleefd tegenover an
dere dansers als tegenover zijn dame
&zen,
z. enz,
itie vi
mooie
I.A. gri
l kan
s nabij S
GEN,
:hai
/ERKOl
3
,n 9-111
;ot M
ZOOïf 5.
drijf M
DOOR ETHEL M. DELL
Bewerkt door Jhr. R. H. G. NAHUYS.
EERSTE DEEL.
HOOFDSTUK IV.
DE OVERWINNING.
3Bf}ï
30
ssch
lief.
seizoen voor de vossenjacht werd altijd beslo-
^Wiet een bal in het Gemeentehuis een bad, dat de
Wtte vijf jaren door Sylvia geen enkele maal ver
bad was, sedert zij „uitging" en lid van de Jacht-
-Jïjö was geworden.
rfaSftlegenheid van haar eerste J'aohtbal, bü haar
ouut, nad zij den jongen Guy Hanger Ieeren kennen,
op oat bal met al zijn teedere herinneringen keek
v terug- als het begin en het einde van alles.
Hoe volmaakt gelukkig was zij dien avond geweest!
lJJJr ^ets ter wereld zou zy van die ééne kostbare
Aa j-e van 'haar meisjesJ'aren afstand hebben gedaan
«tt die herinnering klampte zij zich vast als aan een
stbaar bezit. En het eene jaar na het andere had zij
Jachtbal deelgenomen met die herinnering
ladend in haar hart.
By het laatste van deze had George Prescott haar
»rogd zijn vrouw te worden. Zy had alles in hef
0Tn ^em te vermijden, doch hy had haar
v 8 meedoogenloos weer opgezocht, en hoewel zij
had afgewezen, had zij nooit onder-
tnok cr-' ^aar wei&ering voor ernst had opgeno-
tiij',wa^ ar aItÜd blijven zoeken; hij zocht al-
JB^Oörwendsela, met haar alleen te "zijn. Het werd
man hem uit den weg te gaan. Zij had den
8, "J0#0*1 lijden, doch het Lot, of zijn eigen ge-
brachten hem telkens weer op haai* pad.
ij» Tj mode ter jacht, hij bracht haar onvermijdelijk
wao ,zy W6£i dan wist hij uit te vinden waar
'gaan' 611 am vra&en waarom zy niet was mede-
een steï^ vermoeden, dat haar stiefmoe-
wiitsw em sameaspande, ofschoon zij deugdelijke be-
n aaarvoor miste. Prescott werd aanhoudend aan
Gesteld nu, dat we de twee ideale danspartners bij
elkaar hebben: hun respectievelijke lengtes zijn vol
maakt, hun kennis van de passen van eiken dans
evenzoo, hun gedrag is correct, kortom op hun stijl
en techniek valt letterlijk niets aan te merken, dan
vormen zij op een factor na een volmaakt danspaar.
Welke is die factor?
Zij moeten elkander sympathiek zijn. Sympathie
is heel moeilijk te definieeren. Het is zeker geen
„grande passione", heeft met het hart niets uit
staande; het is het elkander begrijpen en waordee-
ren van twee menschen, die iets verrichten, wat ge
oefendheid vereischt. Het beste idee kan men zich
eigenlijk vormen bij een doublé tennismatch tus-
schen experts. Ieder partner voelt als het ware wat
•de ander voornemens is te doen en de -twee har-
monieeron doordat ieder zijn of haar taak precies
vervult.
Dat moet ook de ideale danspartner kunnen doen:
de ander geheel aanvullen. En daarvoor is weder-
zijdsche sympathie een eerste vereischte.
Volgende aflevering:
sen?
Wat is de leeftijd voer dan-
door
D. KOOIMAN,
lid van gedeputeerde staten der provincie
Noord-Holland,
NOORDHOLLANDS LAND- EN TUINBOUW
VOORHEEN EN THANS.
IL
Land- en tuinbouwers, er ig thans gelukkig veel
meer dan vroeger de gelegenheid om u te bekwamen
in uw vak, om praktijk en theorie te doen gaan
hand en hand. Ik hen het zoo geheel eens met wat
ingenieur Rietsema, rijk^tuinibouwoonsulllenlt te»
Hoorn, onlangs zeide hij: gelegenheid van de opening
van ons nieuwe veilingsgebouw van de afslag ver-
eeniging Beemster, P urm erend en omstreken, bet
geen ik in het kort gezegd aldus heb begrepen, dat
in de eerste jaren der ruimere beoefening van de-
landbouwwetenschap voornamelijk de mannen van
de studeerkamer ten behoeve van den land- en tuin
bouw hebben gedacht en gezocht, dat in de latere
jaren ook de mannen van de praktijk steeds meer
daaraan zich zijn gaan geven en dat dit dn de toe
komst moet voortgaan in toenemende mate. H'et
tijdperk moet nu aanbreken, dat, na het genieten
van goed lager onderwijs, onze aanstaande land- en
tuinbouwers in grooter aantal gaani bezoeken de
land- en tu'inbouwcursussen en de land- en tuin
bouwscholen. waarbij vooral aandacht verdient uit
breiding van het aantal lagere land- en tuinbouw
scholen.
In mijn vorig, artikel schetste ik u wie vroeger
aangemerkt werden als „goeie boeren" en „goede
bouwers". Laat het voortaan zóó worden, dat men
daaronder 9lech'ts begrijpt hen. die niet alleen prac-
ti9ch, maar tevens theoretisch in genoegzame mate
zijn onderlegd.
Ik heb vol vertrouwen, dat het in eeni nieuwe
kwarteeuw in Noord-Hollands Noorderkwartier zoo
heusch wel zal gaan. Ons land- en /tuinbouw-vereni
gingsleven heeft zich schitterend ontwikkeld. Wij-
hebben zien ontstaan en steeds grooter vlucht zien
nemen onze fokvereenigingen, die zoozeer streven
naar veeveredeling. onze pluimvee- en bijenteelt-
vereenigingen, die nuttig werkzaam zijn, vooral
voor den kleinen man, onze coöperatieve aankoop
ver eenigingen en graanmalerijen, die bevorderen de
aanschaffing van beter veevoeder tegen billijken
prijis, ome 'boerenleenbanken, die het credietwezen
in land- en tuinbouw belangrijk hébben verbeterd,
onze zuivelfabrieken, die de zuivelproductie hebben
gebracht op 'hooger peil, onze tuinbouwvoreeniginen,
die zorgen voor land- en tuinbouwonderwijs, gemeen-
schappelijken aankoop van benoodigdheden. leerza
me voordrachten enz., onze veilingsvereenigingen,
die zorgen voor verbeterden afzet van groenten en
fuit, de vereenigingen tot exploitatie van proef
tuinen en kweekkassen voor den tuinbouw van bij
zonder groot nut, de vereeniging voor landbouw-
huish'ou donderwijs, de vereenigingen van oud-le. r.
lingjen aan de rijkslandbouwwinterschool te Scha-
gen, aan de rijkstuinbouwwinterschool te Hoorn en
aan de' vakschool voor kaasmakers te Hoorn en zoo
vele organisaties meer. Etn jn al die organisaties
hebben uit de kringen van land- en tuinbouw zelf
plaats genomen bekwame en ijtverige bestuurders.
Een van onze boeren (hijl heet zelfs De Boer) was.
nu eenige jaren achtereen een hoogst bekwaam
voorzitter van de Hollandsche Maatschappij van
Landbouw, nadat eerder steeds „heeren" daar de
léiding hadden. Zooals ik boven mededeelde heb ik
zes jaren arbeid gegeven in de provincie Utrecht
Het heeft mij steeds getroffen, hoezeer ons land
en tuinbouwvereenigingsleven dat in die provincie
ver vooruit Is. gevolg misschien voor een deel ook
wel van de omstandigheid dat de Noordhollanders
zooveel onafhankelijker zich kunnen1 voelen dan de
Utrechtenaren, in stoffelijk en geestelijk opzicht in
menig geval ondergeschikt aan ambachtsheer en
Utrechtsch'en adel'.
Vele onzer vereenigingen zijn vereenigd in pro
vinciale bonden, werken op die wijze gemeenschap
pelijk, trekken leering uit elkanders ervaringen en
komen door onderlinge gedachtenwisseling dichter
aan de bereiking van het gezamenlijke doel. We
hebben den provincialen bond van rundveefokver-
huis genoodigd, en waar zij ook te dineeren gevraagd
werd, Prescott was er eveneens. Zy was begonnen een
gevoel te krijgen alsof de menschen hen tersluiks gade
sloegen, dat zy veelbeteekenende blikken wisselden, en
hen met opzet tezamen brachten. By ieder diner was
hy haar cavalier, en reeds matigde hy zich een air
van meesterschap aan, dat evenwel niet sterk genoeg
was om er aaimierkingen op te maken.
Zy voelde zich als werd er om haar heen een net
gespannen, waaraan zy ondanks haar uiterste pogin
gen, machteloos was te ontsnappen. En sedert een paar
weken had zy geen brief ontvangen van Guy, welk
feit haar dieper wondde dan welk ander ook. Zóó lang
had zij nog nooit op eenig levensteéken van hem be
hoeven te wachten. Hoe kort, en dikwijls hoe onbe
vredigend zyn brieven geweest waren, zij waren ten
minste nooit uitgebleven. En zij rekende zoo op hem.
Zonder deze, voelde zij zich van haar levenssteun be
roofd. Zonder deze, werden de byna dagelijl{sche ze
nuwschokkende voorvallen, die haar stiefmoeder met
al haar zoetsappigheid behendig wist uit te lokken, een
onverdragelyke kwelling. Zy had haar tehuis kunnen
verlaten, om by vrienden te gaan logeeren, doch iets
hield haar daarvan terug. Er was iets dat haar waar
schuwde, dat indien zy ging, haar plaats terstond zou
worden ingenomen, en dat zy nooit terug zou keeren.
En de zeer bittere gedachte schoot haar te binnen, dat
zy de eerstvolgende twee jaren volkomen afhankelijk
was. Haar opvoeding was er niet op bereikend geweest,
dat zij haar brood zóu gaan verdienen, en de middelen,
zich op een of ander toe te leggen, bezat zij niet. Haar
vader, dat wist zij, zou van iets dergelijks nooit willen
hooren, evenmin als hy geneigd zou zijn de eenige
middelen uit de hand te geven, die hij bezat om haar
handelingen te oontroleeren. Zij geloofde dat hij in den
grond van zyn hart, zich niet van haar wilde schei
den, hoewel haar aanwezigheid een groote belemme
ring opleverde voor zijn rust. Hij trok nooit haar par
tij, doch zou ook nooit zijn gewicht tegen haar in de
schaal wei-pen. Met een groote mate van knorrigheid
zag hy alleen lijdelijk toe.
Aldus werd de wreede strijd voortgezet, tot het Syl
via toescheen dat haar plhysieke kracht er onder begon
te lyden. Zij ibegon de aanwezigheid van haar stief
moeder te dulden met een gevoel dat aan walging
grensde; de aanhoudende beproevingen die haar zon
der mededoogen werden opgelegd, tastten iedere ze
nuw in haar aan.
Tot dusverre had zij steeds het hoofd boven water
weten te houden en haar gemoedstoestand door geen
uiterlijke tee&enep verraden, doch zij begon zich re
kenschap te geven, dat «hoe goed zij zich ook mocht
houden, haar uithoudingsvermogen zijn grenzen had.
eenigiiigeii (31 vereenigingen met 600 leden), de ver
eeniging tot toevordering van de schapenfokkerij, bet
Noordtoolland's Groot-Yorksbire varkensstamtooek,
den provincialen bond van geitenfokvereenigingen
(27 vereenigingen met 1200 leden in het bezit van de
„koe der armen"), den coöperatieven bond van 19
coöperatieve landbouwvereenigingen (aankoop ver
eenigingen en graanmolerijten met 2500 leden), de
provinciale commissie uit de veilingen (een federatie
van veilingsvereenigingen met 15000 leden Lan-
gendijk met 1600 leden, Grootebroek 1500' leden. Ban-
gert 1350 leden, Medemblik 2 vereenigingen, samen
1000 leden, Beemster 800 leden, Venhuizen 500 leden,
enz.), afdeelingen van de algemeen© vereeniging
voor bloembollencultuur, cLeni bond van güivelfabrie
ken in Noordbolland (4ö fabrieken), den nieuwen
bond van N.H. zuivelfabrieken (24 fabrieken), den
provincialen bond van melkveehouders, enz. enz.
De tuinbouwvereenigingen in onze provincie tellen
samen 20148 leden, bet hoogste ^aantal in eenig.e pro
vincie van ons land; .Zuid-Holland volgt daarop met
14451 leden. Er blijkt hieruit wel hoe krachtig
vooral in den tuinbouw bier bet vereenigingsleven
zich reeds heeft ontwikkeld.
Bij de boereneenbanken in Noordbolland bedroeg
eind 1925 bet totaal der spaargelden bijna 39 mil
lioen gulden en hét totaal der voorschotten bijna
23 millioen gulden.
De aankoopen der coöperatieve aankoopv er eeni
gingen in Noordhollanid bedroegen over 1924 aan
meststoffen, voedermid'delen, zaaizaden ,en andere
artikelen tem behoeve van 10769 leden voor bijna
6K millioen gulden.
De veilingen in Noocndbollands Noorderkwartier
veilden in 1925 voor ruim 24 millioen voornamelijk
aan groenten .en fruit, in 1910 dus slechts 15 jaar
tevorenvoor slechts ruim 3 millioen gulden.
Dertig jaren geleden was ^an het meerendeel
dezer schitterende organisaties nog niets ,te besturen.
Sommige zaken waren aangevat door wakkere pio
niers, maar verkeerden toch nog slechts in een toe-
gin-stadium.
Maar dat alles mag nu ook' mét reden doen ver
wachten, dat als Noordbollanda Noorderkwartier
weer een kwarteeuw verder is de land- en tuinbouw
pactisch en theoretisch intensief beoefend zal worden
op een wijize als waarvan we nu nog slechts een be
gin mogen aanschouwen. Die vele bekwame en ijve
rige bestuurders in ons land- en tuinbouwvereeni
gingsleven, bezield met liefde voor hun streek, zul
len tot taak hebben te zorgen, dat daartoe de noo
dig© stuwkracht uitgaat van Wen op belanghebbend
den als deze niet zelf mochten inzien hun eigen be
lang. en dus deze stuwkracht van noode hebben.
Ons lageronderwijs ten plattelande verdient in
verband hiermede voortdurend ook de ernstige aan-
dacht van de. bestuurders der gemeenten en van
anderen, die op deze bestuurders invloed kunoaen
uitoefenen. Het is menigmaal met de resultaten van
dat onderwijs nog zeer treurig, gesteld en vooral
blijkt herhaaldelijk na korten tij'd, dat het geleerde
niet is onthouden. Het geld, ter bevordering van
goed lager onderwijs en vervolgonderwijs uitgege
ven. zal met woekerrente na korten tijd terugkeeren.
Buitengewoon is in in onze provincie de overgang
geweest van het grootbedrijf naar het Kleinbedrijf,
Blijkens het landbouwverslag over 1897 waren er toen
14006 land- en tuinbouwbedrijven van meer dan '1
hectare, waarvan ongeveer de helft in eigendom,
de helft in pacht. In 1921 (latere gegevens zijn nog
niet bekend) waren er 18701 zoodanige bedrijven,
waarvan evenzeer ongeveer de helft in eigendom, de
helft in pacht.
Het getal land- en tuinbouwbedrijven van 1—5
hectaren steeg in 25 jaar tijd van 5237 tot 8878. dat
van 20—50 hectaren verminderde van 2735 tot 2589,
dat van meer dan 50 hectaren daalde van 261 tot 211.
Er was in 1897 in onze provincie in gebruik 154000
Zy was slechts een mensch, en uiterst teergevoelig
voor oniheusdhe bejegeningen. Haar zenuwen waren niet
langer tegen de worsteling bestand. Er deden zidh tijd
stippen voor, waarin een losbarsting onvermydelyk
scheen, doóh alleen de gedachte aan den trioimf van
haar stiefmoeder hield haar in die ©ogenblikken staan
de. Gaf ze eenmaal toe, dan wist zy, dat zy voor al-
tyd de slavin zou zyn, zonder genade aan de meest
willekeurige dwingelandij overgeleverd. Hoewel haar
krachten door deze eindelooze spanning langzamerhand
werden gesloopt, bleef zy dus volhouden. Indien... o...
indien Guy maar schreef! Indien hy ziek, indien hy
haar ontrouw geworden was dit, voelde zij, zou het
einde zyn van alles. Want al het andere kwam er niet
op aan.
Zy was niet bijzonder verlangend, kiit jaar aan het
jachttoail deel te nemen. Zy voelde zidh allerminst tot
.vroolijkheid gestemd. Doch zy kon geen redelijke ver
ontschuldiging voor haar wegblijven vinden. En zij
trachtte zichzelve moed in te spreken met de gedachte
dat Guy niet lang meer zou blijven zwijgen. Het kon
niet anders, of zy moest weldra van hem hooren.
Daarom ging zy naar het bal, in een vermoeide en
neerslachtige stemming, terwijl zy er verschrikkelijk
passée uitzag, zooals haar stiefmoeder niet naliet her
haaldelijk te verzekeren.
Dien avond had zij een lange redevoering moeten
aanhooren óver de jaloezie, een ondeugd, die zij, vol
gens de verklaring van mevrouw Inigleton, vergunde
haar géheele leven te verbitteren, en zij had zich doo-
delijk verveeld over het onderwerp en de schelle stem
die haar gekapitteld had. Eén of twee malen was een
stekelig antwoord over haar lippen gekomen, doch voor
het grootste gedeelte had zy de les zwijgend geslikt.
Wat kwam het er immers op aan? Ja, wat deed het
er toe
Zij kwamen aan het Gemeentehuis en 'bestegen de
met loopers belegde trappen. Prescott, in rooden jacht-
rok, ontving hen. Hy maakte zich van de hand van
Sylvia meester en .drukte haar tegen zijn hart.
Met strakke oogen zag zij hem aan. „Het plaatse
lijke 'blaadje gelezen?" vroeg hy, haar verliefd aan
grijnzende. „Er staat iets in waarin je belang zult stel
len. Onze plaatselijke profeet is aan het werk geweest."
Zij begreep niet wat hij bedoelde en het kon haar
niet genoeg sdhelen om er naar te vragen. Zij wrong
haar hand los, en ging verder. Iedere keer dat zij met
hem in aanraking kwam, werd zyn gemeenzaamheid
hoe langer hoe hindelijker. Doch wederom stelde zij
7/ch de vraag. „Wat deed het er ook toe?"
Hij lachte en liet haar gaan.
In de garda-robe keken de menschen haar vreemd
aan, doch 'behalve voor de gewone beleefdheidswisse-
h eet aren grasland, 45000 hectaren bouwland en tuin
grond, in <1925 was de oppervlakte grasland' vermin
derd tot 131000 hectaren, de oppervlakte bouwland
en tuingrond vermeerderd tot 63000 hectaren. De op
pervlakte zwarte grond is dus in een kwarteeuw
met 40 vermeerderd, 18000 hectare is omgezet van
grasland in bouwland. Het percentage van 40 zou
zeker nog, heel wat hooger zijn als gegevens bekend
waren bijv. alleen ten aanzien van bepaalde streken
van Noordhollands Noorderkwartier. Een eeuw ge
leden was er in geheel Noordholland slechts 13000
hectaren bouwland en tuingrond.
Teekenend met betrekking tot de wijziging van de
culturen is wel, dat in 1925 voor de teelt van tuin-
bouwzaden, 594 hectare werd gebezigd, voor blocm-
bollen'kweekerijen 1866 hectaren. Op school leerden
we, dat bloembollen alleen konden worden gekweekt
in de duinstreek. Andijk, de Streek, Berkhout, Anna
Pauowna en andere deelen van .Noordhollands Noor
derkwartier Ieeren het nu anders. Op de tweede gla-
diolenveilings te Bovehkarspe! op 9 November 1927
werden maar zoo eventjes 6K millioen bohen ge
veild!
Nog steedis gaat het met de splitsing in kleinere
bedrijven voort, nog steeds verfijnd wordt de cul-
tur. Reeds wordt hier en daar in Noordhollands
Noorderkwartier de laatste jaren de teelt onder glas
op ruime schaal beoefend in druivenkassen en in
zoogenaamde warenhuizen vooral' voor de teelt van
vroege groenten en van tomaten. Verloopt het gietiji
dan moet men de bakens verzetten. Het voorbeeld
van het Westland vindt bijl ons navolging en de
provincie moedigt het thans nog schuchter streven
van onze tuinders zooveel mogelijk aan door finan
cieel e medewerking aan de stichting en exploitatie
van zoogenaamde demonstratiebedrijven. Het getiji
verloopt, dat wil' zeggen sommige bestaande culturen
voldoen niet langer genoegzaam wat betreft teelt
en prijs, de bakens worden verzet in dezen zin dat
naar nieuwe cultuur wordt omgezien. Of aldus de
bakens worden verzet op de juiste wijze? Wie zal het
zeggen. Zoo min als op ander terrein, weet men in
den tuinbouw wat de toekomst zal geven. Maar men
gaat die toekomst toch op deze wijze wel hoopvol te
gemoet. -Onderzoekt alle dingen en behoudt het
goede! Dit intusschen zou ik onzen tuinders willen
raden: zet niet alles op één kaart, behoudt name
lijk1 naast de glascultuur een deel van het oude
bedrijf. In één opzicht kan men zeker zeggen, dat de
bakens op juiste wijze worden verzet, dat is namelijk
de vermeerdering van de opbrengst van den bodem.
Gp steeds kleiner stukje grond wordt aldus voor een
gezin de kost verdiend. Had men in vroeger jaren
soms 10 a 15 hectaren grasland, menigmaal veel
meer, noodig om zich een bestaan te verschaffen
en aan een paar andere handen werk te geven, later
werd dat 1, 2, 3 hectaren, en aanstonds zullen velen
met /fc hectare omstreeks of nog minder kunnen
volstaan. Er opent zich wat bestaasmogelijkheid be
treft, op deze wijze een nog, eindeloos 'verschiet en
als aanstonds de Zuiderzeeprovincie komt droog te
liggen zal daar weder voor grootbedrij ven als van
ouds de mogelijkheid ontstaan.
Déze gang van zaken is ook inderdaad noodig. Er
is bij de tegenwoordige bevolkingsdichtheid van
Noordhollands Noorderkwartier een te geringe opper
vlakte grond om op de ouden voet op te kunnen
werken en leven. In 1897 telde Noordholland boven
het Noordzeekanaal (zonder de eilanden) 230.000 in
woners op ongeveer 140.000 hectaren grond, dat is 1.6
por hectare. Thans is dei bevolking vermeerderd tot
320 000, dus 22 per hectare. Op dezen voet kan het
niet doorgaan. De meer intensieve bodemcultuur
eenerzijds. bet winnen van nieuwen grond in de Zui
derzeepolders anderzijds, het zijn economische nood-
wendingen, het is de bevordering van het algemeen
belang.
Het feit, dat uw gezondheid te wenschen overlaat,
is waarsohynlyk de eenige reden, dat gy u door lidht©
zorgen reeds zenuwadhtig, versleten en oud gevoelt.
Misschien zyt gy een dier noodelooze slachtoffers van
een nieraandoening. Laat deze te voorkomen nierzwak
te u niet oud maken voor uw tyd.
Zoek en verbeter de oorzaak van uw kwaal. Tracht
weer flink en gezond te worden. Die pyn in de lende
nen, die ellendige blaasstoornissen, hoofdpijn en dui
zeligheid, dat afgematte, zenuwachtige gevoel behoe
ven niet langer te kwellen. Alle tesamen maken uw
leven tot een last, die zoodra gy uw nieren verzorgd
hebt, verdwynt.
Verzwakte nieren kunnen imet Fosterts Rugpijn Nie-
ren Pillen versterkt worden, waardoor gy u in eik
opzicht jonger voelt. Begin onmiddellijk met het ge
bruik. Zonder uitstel! Wacht niet, tot gij last krijgt
van rheumatiek, ischias, spit, blaasontsteking of water-
zucnt. Ook tegen dergelijke ernstiger kwalen worden
Foster's Pillen aanbevolen, doch voorkomen is altijd
beter dan genezen.
Verkrijgbaar (in glasverpakking met geel etiket
let hier vooral op) by apotheken en drogisten a f 1.76
per flacon.
lingen werd zy door niemand aangesproken. Zy wist
niet, dat haar diep bedroefd gelaat alléén, de menschen
op een afstand hield.
Zy betrad de balzaal achter mevrouw Ingleton, en
onmiddellijk stevende Prescott weer op haar af. Voor
zij wist wat hij deed, had hij* zyn naam een half dozyn
aantal malen in haar balboekje gekrabbeld. Zij begon
zicih daartegen te verzetten, doch wederom overviel
haar dat wanhopige gevoel van onverschilligheid... Zy
was op totaal op. Wat deed het er toe of zy met
dien man danste of met een ander?
De jonge Vernon Eversley, een vriendelijke jonge
man, dien zij altyd gaarne had mogen Jijden, spitste
de lippen, zoodra hij haar balboekje had ingezien.
Het is dus waar?" vroeg hy.
„Wat is waar?" Zij zag hem vragend aan; ook zjjn
antwoord liet haar vrijwel koud.
Hij zag haar recht en eerlijk in de oogen. „Ik las
de bekendmaking jvan je verloving vanmorgen in de
courant; ik kon het niet helpen, maar ik weigerde het
te gelooven. Hij is een drommelsoh gelukkige kerel."
Zij werd plotseling uit haar onverschilligheid gewekt.
Zy begon 'heftig tegen te spreken, doch zij werden ge
stoord. Een van de ceremoniemeesters was naderbij
getreden en trok den jongen Eversley met zich mede.
Het volgende oogenblik had Prescétt zich bij haar
gevoegd en nam haar in bezit. Hy lachte aanhoudend
terwijl hy zich met haar tusschen de dansende paren
bewoog, en gunde haar geen tijd om op adem te ko
men."
„Ik wil wat kleur op die toleeke wangen zien ver
schijnen, Oherry-ripe," zeide hy. „Wat heeft de Ingle-
tonsche draak toch. met je uitgevoerd, myn lieve
kindje?"
Zy danste met hem met een gevoel alsof het net
rond haar dichtgetrokken was, en zij was machteloos
den strijd langer vol te houden. Toen hij haar ein
delijk vergunde een oogewblik stil te staan, was zij zoo
duizelig, dat zij zidh aan hem moest vasthouden.
Hij bracht haar naar een afgezonderd hoekje en liet
haar in een stoel plaats nemen. Toen boog 'hij zich
over haar en fluisterde haar in het oor. „Luister nu
eens! Ik ben zoo'n kwade kerel niet. Zij hébben onze
namen in het plaatselijke blaadje aan elkander ge
koppeld. Waarom zouden wy ons niet daarbij neerleg
gen?"
Zij zag tot hem op, in een geweldige poging al haar
krachten verzamelende. „Dat deed jy dus?" zeide zij.
„Neen, ik deed het niet!" vertelaarde hy. ,.I'k zweer
je, ik deed het niet! Doch luister nu eens, Sylvia. Wat
geeft het, of je my al blijft afwijzen? Je weet, dat ik
van je houd en het is onzin om te blijven smachten
naar een kerej in Zuid-Afrika, die misschien reeds met