Brabantsche brieven.
Hols' Ochtendvoer,
Gemengd Nieuws.
Communistische methoden om zonder
toestemming de grens over te komen.
Een stel dure beenen.
De overstroomingen in Algiers.
Uit de Handelswereld van Antwerpea
fi
De Engelsche breikunst in verdrukking,
DERTIG JAREN ARBEID BIJ HET OPENBAAR BESTUÜI
w
tc
166
de drempel gelegd wes, Iïep deze hoofdzakelijk langs
de Oostzijde en waar blikbaar alleen langs deze Oost
zijde de stroommetingen hebben plaats gehad, hebben
deze voor de beoordeeling der stroomsterkte langs de
Westzijde dus geenerlei waarde.
W|J hechten daarom in dit geval meer-aan de op
ondervinding gegronde waarneming der visschers en
ook aan de aanwijzingen, die de voor ieder waarneem
bare stroom „neer" gaf, dan aan de door deze metingen
verkregen uitkomsten,
(Nadruk perboden).
Ulvenhout, B Doe. 1927.
Menier,
't Is hier een geheimzinnig
gedoei op d'n hof. Onzicht
baar waart Sindereklaas
rond in alle hoeken en ga
ten, krijg van me persse
neel niks gedaan 1 Ik ben 'r
bijna kriebelig van; kek dus
maar nie naar m'n schrift 1
't Is de leste dagen net of
alle menschen in de wèr
z|jn. Mee groote, glazig
oogen loopen ze rond mee
pakken die zoo groot z|jn
as 'ne kruiwagen en den
ken dan da 'k ze nie zie.
Trui ee zitte r|jme. 't Zal
mijn benieuwen wa ze mijn vanavond veur hartelijk
heden naar m'ne kop lot sm|jten uit naam van „Sint".
Gisteren mee d'n Zondag zat z'op 'n potloodstompke
te bijten dat de spanen hout oven d'n grond lagen.
Keb 'r van den mergen den hèrd mee aangeleed. Ja,
dichten is veur 'n echte boerin net zoo
lastig, als boerin-speulen veur 'n didhter! En Tc be
loof oew da 'k venavend wa powezie te verdouwen
krijg, 't Keedoo van d'n artiest, Dré den verver uit
Amsterdam, is binnen. De schilderij. D'r kan gin
vuiltje aan de locht zijn of Dré stuurt 'n schilderij
(zonder lijst). En nouw nie om dieën lijstl Belange
nie! Maar 't moeilijk© is, da Tc nouw heelemaal n$e
weet hoe 'k da stuk moderne kunst op mot hangen!
't Is inpest-iejonisme, z |j n kunst, ee-'t-ie lest gezeet.
Kon-ie gelijk aan hebben, as je 't iejonisme d'r afliet
tenminste. Eerst docht Tc da 't 'n landscap was, gezien
's nachts om twee uur mee 'n stuk in oewen kraag,
as ge sjuust gestruikeld bent en mee oew aanschijn in
de i#rde-ge-wit-wel legt! Maar op z'n briefke stong
dat 't 'n veurstelling was van 'n „eenzame ziel."
Was er dus zoo erg ver nie vandaan! Affyn, weer
ophangen. M'n selon was vruuger wezelijk 'n nette
kamer, waar Tc, as 't moes, den burgemeester in kon
ontvangen, maar nouw is 't net 'n atteljee van Mont-
martre, veral as Trui d'r in rondloptl Da's dan t me-
dèl. Maar dan allemaal in 't hoog-zedelijke hoor! Af-
fyn da begrepte vanzelf.. Op Trui is nikske te zeggen
op da punt... 'n veurbeeld veur veul moderne Eva's!
Apseluut niks op te zeggen, akelig weinig, zou Tc b|jna
zeggen. En ik doei 't er maar mee Ben benieuwd
hoe mevrouw Kellogg in Bettel-kriek vanavond sta te
kijken as haar zuurprieze thuiskomt. Witte wa-die
.krijgt van d'ren man? 't Kedoo hee-d-in de krant ge
staan... 'ne meulen. Ja, ge lees 't goed 'ne m.e.u.l.e.n,
meulen. 'n Echten meulen. Dieë Amerikaan, heo-d-in
Heeg 'n nest hier of daar in Friesland, 'ne meulen
gekocht, af laten breken, in laten pakken en naar z'n
vrouw laten sturen. Asteblieft, van Sindereklaas!
Vandaag of mergen komt 'r b|j mijn op d'n hof ok
nog zo'n ge-brild exemplaar om de hooischuur te koo-
pen veur z'n jarige wederhelft. As 't gebeurt dan zet
'k Trui derin en akkerdeer: „mee toebehooren." Lui
die zóó mee meulentjes loopen kun-d-alles in d'r vin
gers douwen!
Maar ondertusscihen staat daar in da Dollar-kamp
weer 'n aardige meulen uit ons schoone Hollandsche
landschap te prijken as 'n vlag op 'n modderschuit.
Dieë meulen is daar net op z'n plek as bij ons in Ul-
venhout 'n wolkenkrabber, waar of nie? Maar ollee, de
kompelementen van Sindereklaas en ier is h meuletje
en da-g-et in gezondheid meug verslütenl
In Trenton, ok 'n negerij in da land van de wolken
schuiers ebben ze weer vier Italianen gilletriekt Hoogst
waarschijnlijk, volgens de pers onschuldig! Is da nouw
niks veur d'n Moes? As 'ne zjoernelist in 't buitenland
(in Italië emmen ze *t hart nie!) nie in 't veurdeel
van den Moes schrijft, wordt-ie in d'n Moes z'n klad-
boekske opgeschreven en bij z'n eerste bezoek aan
Italië, opgeborgen. Maar as ze in- Amerika de Italianen
'n illectriek stoeltje aanbieden en ze zoo langs weten-
hem gezelschap te houden. Onder het eten deelde hy
haar het een en ander omtrent het land mede, doch
hij vermeed met opzet alle persoonlijke punten, en zij
kon niet anders dan zijn voorbeeld daarin volgen. Hij
legde haar een soort van zelfbedwang op, en zelfs
toen hij ten slotte van tafel opstond met het air van
een man, die thans het onvermijdelijke onder de oogen
gaat zién, voelde zy dat deze gewaarwording haar
niet geheel verliet.
Zij was eveneens opgestaan en zag hem met iets
van haar vroegere verlegenheid zijn pijp vullen. Zy
verwachtte dat hy deze daarna zou aansteken, doch dat
deed hy niet. Hy stak haar in zyn zak en keerde zich
eenigszins onverwacht tot haar.
„En nu!" zeide hy.
Zij ontmoette zyn blik met een dapper gezicht. Zij
glimlachte zelfs een moedig lachje, waarop hy niet
antwoordde. „Goed, nu dan!" zeide zy, „vertel mij nu
hoe ik my het snelst bij Guy !kan voegen."
Hy keek haar vierkant in de oogen. „Eerst zal ik
je iets omtrent hemzelf vertellen," zeide hij.
„Zoo?" Haar hart klopte gejaagd, doch zy was zich
vrij goed^meester. „En wat is dat?"
Doch hij stond haar sprakeloos aan te zien. Het leek
alsof hy zijn spraakvermogen eensklaps verloren had.
„Wat is het?" herhaalde zij. „Wil je het mij niet
zeggen?"
Hij maakte een eigenaardig gebaar. Het was byna
een beweging van niet durven. „Je bent zoo jong,"
zeide hy. i
„O, neen! Dat is niet waar volstrekt niet!" ver
zekerde zy hem. „Alleen myn gezicht is maar zpo. In
derdaad ben ik heel oud. Ik heb een massa meege
maakt."
„Maar .het leven heb je nog nooit leeren kennen,"
liet hy volgen.
„Dat heb ik wel!" verklaarde zy met vermakelijke
heftigheid. „Ik heb massa's ondervonden. Waarom
zie je my zoo aan? Ik hen geen kind?"
Ondanks zichzelve beefde haar stem een weinig.
Waarom zag hy haar op die wijze aan? Dat medelij
den in zijn oogen bezorgde haar een vreemde aandoe
ning. Waarom waarom voelde hy medelijden met
haar
Hy bemerkte haar toenemende opwinding, en sprak
langzaam, zijn woorden overwegende. „De kwestie is,
dat Guy niet de man is waarvoor je hem houdt niet
de rechte man voor jou. Wat hij ooit moge geweest
zijn, thans is er niets meer op aarde wat hem dat kan
maken. Hij is den verkeerden weg opgegaan, en daar
van is geen terugkeer mogelijk."
Zy zag hem met wijdgeopende oogen aan. Haar lip
pen voelden stijf en koud. „Wat wat wil je daar
mee zeggen, alsjeblieft?" vroeg x|j«
sctoappelijken weg even 't tijdelijke mee 't eeuwige la
ten wisselen (wa-ge daar maar even wisselen noemt,)
dan doet de Moes of z'n deurgeschoten neus bloeit. Ge
wit toch nog dat 'n juffrouw 'm is deur z'n© koker ee
geschoten? Zoodoende ee-'t-ie 'n neus mee drie neus
gaten. Eén as reserf, b|j verstopping. Nog gin reden-
voerinkske, mee z'n vusten omhoog, ee-'t ie er veur
over!
En in Amsterdam emmen z'em ok weer 's gerokt.
Daar ee Sindereklaas 'n nieuwe pollitieke pertij ge-
repen. 't Werd ty'd! 't Is zeker al veertien dagen ge-
lejen dat 'r 'n pollitieke perty wier opgericht! En 't
is gin kinderwerk. Ik lees as dat het doel van die
splinternieuwe partij is. om betere toestanden in ons
vaderland te scheppen en dit nie deur woorden, maar
deur daden. Ozoo! En die pertij hiet: Nieuwedemo-
kraatiese perty van alle richtupgen.
Nouw kunnen al de andere perty en dus rustig weg
gaan! Zuillie knappen 't allemaal op! En ik zeg ok,
as ge toch gaat scheppen, veur wie kunde dan beter
opscheppen as veur oew bloedeigen vaderland! Zebben
elf lejen. Dus net genogt om 'n kabinet te vormen of
'n voetbalklub. Of allebei! 't Is 'n reuzen-idee. Eén
perty veur alle richtingen. Monsejeur Nolens en Loe
de Visser en Ds. Kersten en Braat kunnen daar alle
maal onderdak net as in 'n kroeg, as ge maar betaalt.
En ze ouwevrouwen d'r nie over... ze doen! Keb 't
zelf gelezen. „Alle richtingen" is ok zoo goed gevon
den. 'ne Pollitieke bijenkorf. Ge kunt 'r van alles krij
gen. Van *n Zuiderzee-drogery-ke tot 'n staatspensi-
oentje toe en allemaal teugen spotprijzen.
„Maar eer ik lid wor van. die „betere-toestanden
scheppers" zal er nog heel wa water uit Trui d'r neus
motten druppelen, amico!
Mis Gleitze, de Kanaalzwemster, (zoo komde van
't een in 't ander) wil de straat van Gibraltar over
zwemmen. En mis Hudson ok. Mis Hudson wilde die
andere mis 'n kus geven de fotograaf stong al klaar
(mee z'n toestel hoore!) maar mis Gleitze „trok
trug". „Ik wil gin reclame," zee ze.
,k Wed as mis Hudson 'n menirke was gewiest dat
'r aarig had uitgezien, da ze reclame-chef was
geworren! Gy'? Die wefkes, die wefkes! Wa zyn ze
sjeloers.
Heb ik me daar /n ontdekking gedaan venavond
veur de feesten begonnen uit m'n kranten! In de
Tillegraaf 'n groote plaat van den teekenaar dr. Raai-
makers. (Dat ie Dokter is kan hy nie helpen!) En die
plaat stelt nu veur, twee goed en schoon geteekende
vrouwmenschen zooas Raaimakers da kent en
die stellen weer veur: de veiligheid en de arbitrage en
houwen allebei 'n jongeske vast mee 'n duifke op z'nen
èrm. En daar sta nouw onder: Ontwapening zal
komen aan de hand van veiligheid en
arbitrage, of ze zal niet koraen."
En wa wil nouw het geval? Da ventje dat daar in
z'n bloote billekes staat ee-d-'n paar beentjes waar ik
uit mot af leien dat 't last heeft van de Engelsche
ziekte! Dit onbedoelde simbool van Raaimakers vin
'k d'n besten bak die 't ie ooit ee uitgehaald en as-ie
't 'n jaar of vijf eerder-had gedaan, had Engeland 'm
nooit Dokter gemokt 1 De ontwapening mee' de Engel
sche ziekte! Is-'t nie effe veur mekaar? Nog nooit is
Raaimakers (en nog wel zonder dat-ie er erg in had!)
zóó waarheidslievend gewiest. O, Dokter! Wa-d-'ne
,Dokterale" flater!.
In Genève emmen de bolsjewieken deus week de
pee-kes opgeschept. Lietwienof ee-g-et vredes-program-
ma van de Sof-jet afgedraaid. In 'n kwartier tyd heet-
ie alles wa-d-op oorlog aanval en verdediging lijkt,
aan kant gezet! Zóó raddikaal as me 't nog nooit-
hadden gehoord, ondanks me op gebied van vrede toch
nu den winter komt en geeft
uitsluitend
Waardoor uwe kippen In betere
conditie blijven enUecnhoogere
eieren-productie krijgt
Per 50 K.g. f 9.50, per pak
van 2'/i K.g. f 0.60. Wij geven
een KUNSTMOEDER
CADEAU bi) Inlevering van
5 bonnen van de beden en
40 bonnen van de pakken.
Ook voor 5 bonnen van ons
EIERMEEL
6 f 8.25 per baal van 50 ICg.
puimVEEVOCDCRfABRlEK
ypQBimaa
Hoofdagente:
Firma JAN BAK Zn., Alkmaar.
Zij zag hem zyn handen tot vuisten maken. „Wat ik
bedoel, vertel ik je liever niet," zeide hij. „Heb ik
nog niet genoeg gezegd?"
Met opgetrokken wenkbrauwen schudde z|j langzaam
het hoofd. „Neen neen! Ik moet alles weten. Bedoel
je, dat Guy mij niet langer noodig heeft? Viel het
hem werkelijk tegen dat ik kwam? Hy zond een
boodschap."
„Dat weet ik. Dat is juist het gemeene er van."
Burke Ranger sprak met ingehouden drift. „Toen hy
die verzond, was hij stomdronken."
„O!" Zy sloeg een oogenblik de handen voor haar
gelaat als om zich tegen een slag te bbeschermen. „Hij
is dus aan den drank, niet?"
Hy doet alles wat hij niet behoorde te doen, behal
ve stelen," zeide Ranger op den man af. ;,Ik heb ge
tracht hem op den goeden weg te houden op alle
mogelijke manieren. Ik heb het moeten opgeven. Het
is niet meer te doen."
Sylvia liet haar handen zakken. „Misschien," zeide
zjj langzaam, „misschien kan ik het doen."
De man schrok als werd hij door een schot getrof
fen. „Jij!" riep hy uit.
Met wijdgeopende oogen weerstond zij rijn blik.
„Waarom niet?" hernam zy. „Wij hebben elkander
lief."
Hy keerde zich van haar af, en boorde zyn hiel in
het vloerkleed. „God sta my by om my verstaanbaar
te maken!" riep hy uit.
Het was het krachtigste gebed dat zy ooit had ge
hoord. Het trof haar tot in het diepst van de ziel. Zij*
stond bewegingloos, doch het was haar als zonk zy
door den grond.
Ranger liep naar het einde van de kamer en keerde
toen tot haar terug.
„Luister eens!" hervatte hij. „Dit is de beroerdste
geschiedenis waarmee ik ooit te doen gehad heb. La
ten wy kort zyn! Hy is een ellendeling en een lafaard.
Kun je dat vatten? Al die jaren welke hij van jon af
is geweest, heeft hy geen rein leven geleid. Reeds da
delijk by het begin liep het mis met hem. Hy is van
de soort met welke het bijna altijd misloopt. Ik heb
mijn best voor hem gedaan. Hoe dan ook, ik heb hem
aan het werk gehouden. Doch een fatsoenlijk man kan
ik niet meer van hem maken. Dat kan niemand. Hy
heeft heldere oogenblikken, dodh deze worden steeds
korter. Precies op dit oogenblik" hij hield ©ven op,
om daarna voort te gaan ,Jk zeide je gisterenavond
dat hij niet ziek was. Dat was een leugen. Hij is aan
getast door delirium tremens en niet voor den eersten
ceer."
Wordt vervolgd.
allemaal nog al wa meegemokt emmen! En d'r al hee-
wa aan betaald ok. Nouw geloof ik, as ge beslist d'n
oorlog af wil schaffen, da ge 't wa vlugger mot doen
as die mannen daar ln Zwitserland. Maar zooas Liet
wienof d'r an gat staan, da's op z'n Russies. En da
was nog daaraantoe, as ze zelf meer blijk van vrede
gezindheid gaffen, maar ze verklaren eiken dag aan
heel de wereld oorlog! 't Eenige wa me aan de vrede
van Lietwinof bevalt, is da de Engelsche kranten zóó
tegensputteren! Da's 'n veeg teeken, amico! Da's weer
de Engelsche ziekte van den vrede! Daar gaat de vrede
nog 's aan dood ok.
Engeland en Amerika bouwen schepen voor op, on
der en boven het water da-d-et allemaal klapt en
da kan nooit goed gaan! Ik zaai gin tarwe om koi-
geltjes te oogsten... En Engeland en Amerika bouwen
gin oorlogstuig om 'r mee te gaan speulevaren op 't
meer van Genève...
En as 't er Lietwienof om begonnen is om de Sjem-
berlyntjes en de Koelitsjes in d'r hemmeke te zetten,
wel dan ee-t-ie 'n goei onderwerp gekozen om op
den volkenbond z'ne intree te maken.
Maar Sjimberlijn of Lietwienof
■Gif mijn maar gauw 'n botterletter Trui, de maan
is aan 't schijnen deur de boomen dus Dré staakt oew
wild geraas.
Amico, 'ne goeie Sindereklaas toegewenscht, as dat
ie veul ryen mag, van Trui en van myn,
toet a voo
DRé.
MET EEN VERVALSCHT NEDERLANDSCH
PASPOORT.
In een Rijksdag commissie is gister een kwestie
ter sprake gekomen, die een eigenaardig licht,
werpt op communistische methoden. In Februari
1926 wilde het Rijksdaglid Urhahns, toen n>r- lid van
de communistische partij (hij is later geroyeerd)
zich naar Moskou hegeven om deel te nemfen aan het
congres der Derde Internationale. Toen hem een
pas werd geweigerd, wendde hij zich tot het bureau
van zijn partij, dat hem een, natuurlijk vervalscht,
Nederlandsch paspoort ten name van Pieter Kuiper
bezorgde.
Daarmee reisde Urhahns naar het Oosten, Aan de
grens werd hij te Eydtkuhnen aangehouden en te-
teruggestuurd. Kort voor zijn vertrek had een on
bekende, die weigerde zijn naam te noemen, nl. de
politie opgebeld en haar meegedeeld, dat Ubrahns
op een valsche pas op weg was naar Rusland. De
politie telegrafeerde dat dadelijk naar Eydtkuhnen
en zoo kwam het,dat de reis niet doorging en Ur
hahns tot 500 Mark boete werd veroordeeld. Deze
boete is evenwel van hem niet te halen en nu moet
hij. de vervangende hechtenis uitzitten, Hiervoor is
toestemming van den Rijksdag noodig, welke de be
trokken commissie nu heeft gewleigerd.
Wie destijds de politie heeft opgebeld is altijd een
raadsel gebleven. Urhahns zelf denkt dat partijgo-
nooten, die hem wilden beletten naar Moskou
gaan, omdat hij toen al ln de oppositie was, hem
kool hebben gestoofd.
VOOR ZES TON VERZEKERD.
Er wordt altijd hoog opgegeven van de beenen vai
Mistinguett, de Parijsche révue-ster, die zóó frai
zijn, dat zij een groot deel van haar succes en p<
pulariteit vormlen en dan ook door de eigenan
hoog verzekerd zijn.
Doch thans treedt er in een cabaret in Broadwa
te New-York een danseres op, Eleanora Amlbrose, dj
baar beenen voor 600.000 gulden verzekerd lieg)
't Is nu de vraag of de beenen sterk genoeg zijn oi
deze weelde te dragen.
De sensatie van het optreden der danseres won
nog vergroot doordat zij tot partner heeft Charl
Sabin, de jeugdige zoon van een bekend N<
Yorksch bankier.
DE BALANS OPGEMAAKT.
Bordes, de nieuwe gouverneur-generaal van ai
geriö, heeft een rondreis gedaan door de streek va
Mostaganem, dat door de overstroomingen van oi
langs wel het ergst is geteisterd. Hij heeft in ee
telegram aan den Franachen minister van binnm
landsche zaken gemeld, dat het aantal dooden r
vermisten in deze streek van 350 tot 400 bedraai
Er zouden 150 Europeanen onder de slachtoffo:
zijn. Dg aanblik van Mostaganem, zoo bericht m
minister nog, is geheel gelijk aan dien van een stad
aan het front, die door den vijand ia verwoest.
GERUCHTEN OVER ENORME TEKORTEN.
Sedert een paar dagen doet het gerucht de ronde,
dat een der meest bekende en oudste firma's van
Antwerpen haar betalingen zou gestaakt hebben,
meldt „Het L. U."
Dit gerucht schijnt zich te bevestigen en men ga-
waagt van een tekort van 140 millioen. Er zouden
dan ook ontelbare slachtoffers zijn.
De aandeelen van de bedoelde onderneming, dia
1400 fr. genoteerd stonden, zijn thans nog ternau
wernood 100 fr. waard.
De krach wordt geweten aan den economiscJieL
toestand in Italië, waarvan reeds veel firma's het
slachtoffer geworden zijn.
De schuldeischers zijn voornamelijk bankiers c
familieleden .van de hoofden der betrokken firma.
ELK DORPSMEISJE LOOPT TEGENWOORDIG
IN ZIJDEN KOUSEN.
Te Oakham heeft prinses Mary, de dochter va
den Engel schen koning, gisteren een tentoonstelling K
van huisvlijt geopend, waar ook gebreide goederen f
tot de inzendingen behoorden. Het trok de aandacH 7
dat de met de hand gebreide wollen vrouwekou-yn
bij vroeger vergeleken, voel minder van hoedanig. eek a
heid zijn geworden en dit wordt verklaard uit het en-
feit, dat zelfs bijna elk dorpsmeisje tegenwoordig riere
met zijden kousen loopt. nde N
De jury oefende dus allerlei kritiek op de ge- rale k;
breide vrouwekousen, maar prees daarentegen
manssokken, die nog veel gevraagd worden.
De tentoonstelling Wordt gehouden in het kasteel
van Oakham, dat vermaard is om zijn verzameling
van hoefijzers. Volgens een oudprivilege vertbouvtMarts
iedere pair, die te Oakham komt, een hoefijzer aanpkel>
den kasteelheer. I
ian<
itaris
ens(
midda
'heer
e van
nd.
op»
bod
trse
len i
ll gei
de D<
afslagr
der
it 19
betal
kooi
surar
jbouw
door
D. KOOIMIAN,
lid van gedeputeerde staten der provincie
Noord-Holland.
NOORDHOLLANDS LAND- EN TUINBOUW
VOORHEEN EN THANS.
HL
heer
lid, pu
lartsv
1. Seci
30 c.
ivaarc
igend
1EIJES
Ik acht me gelukkig als lid van gedeputeerde sta
ten er krachtig toe te kunnen medewerken, dat het
provinciaal bestuur meer dan tot dusver bijdraagt
ter bevordering van land- en tuinbouwbelangen.
De stichting van demonstratiebedrijven voor glas
cultuur op initiatief en met financieele medewerking
van de provincie is een zeer belangrijke zaak. De pro
vinciale commissie uit de veilingen verleent daarbij
haar bemiddeling ien ook de Roomsch-katholieke
land- en tuinbouwbond doet er aan mee. Wie weet
hoeveel goede vruchten deze mooie samenwerking van
overheid en particulieren aan Noordhollands hard
werkende en zuinig levende tuinbouwers zal geven.
Daarnaast stelt de provincie een maximum-bedrag
van f 10.000 per jaar beschikbaar ter versterking van
door de Noordhollandsche veilingen te vormen fond
sen, welke zullen moeten dienen den afzet van de
Noordhollandsche groenten in het buitenland zooveel
mogelijk te bevorderen.
Een derde maatregel is de verstrekking van rente-
looze voorschotten uit de provinciale kas voor de
stichting van kweekkassen op de proeftuinen te
Hoorn en Alkmaar, welke kweekkassen voornamelijk
zullen dienen om aan de tuinders het vereisöhte plant-
materiaal te leveren voor de teelt onder glas, voor zoo
ver zijzelf daarvoor met kunnen of wenschen te zor-
zorgen.
Mij dunkt, wel een prachtige samenwerking van
overheid en particulier initiatief, waarvan men 30
jaar geleden en ook 10 of 5 jaar geleden niet heeft ge
droomd. Als de glascultuur in ons Noordholland in
de komende tijden een grooter vlucht mocht nemen
en aan de algemeene welvaart ten goede mag komen,
dan zal zeker op dit initiatief van de provincie wel
met voldoening worden teruggezien.
En zoo min als men ooit dergelijke provinciale be
moeiing had verwacht, zoo min heeft, men kunnen
denken hoe groot verschil de bemoeiingen van het
rijk op het gebied van land- en tuinbouw zouden te
zien geven, 30 jaar geleden en thans.
Het was met die bemoeiing van de landsregeering
ten aanzien van den voornaamsten tak van ons volks
bestaan destijds wel zeer treurig gesteld. Voornamelijk
voor uitgaven in zake veeartsenijkunde, verbetering
paardenras, veefokkerij, veeziekten, landbouwoomité,
heidemaatschappij, landbouwschool, proefstations en
proefvelden, alles en alles te zamen vermeldde de
staatsbegrooting voor 1897 ik ga dus weer 30 jaar
terug een bedrag van slechts f 800.000.—.
Thans zijn op de staatsbegrooting bovendien ook gel
den uitgetrokken voor de rijkszuivelschool, rijksland-
en tuinbouwwinterscholen, subsidies bijzondere inrich
tingen, lagere land- en tuinbouwscholen, pluimvee
teelt, bijenteelt, landbouw-, tuinbouwconsulenten,
zuivèlconsulenten, pluimveeconsulenten, bijeenteelt-
consulenten, bijdragen land- en tuinbouwvereenigin-
gen voor voordrachten en andere werkzaamheden,
maatregelen tegen schadelijke diersoorten, ruilverka
veling, plantenziektenkundigen dienst, rijkszuivelin-
spectie, boter- en kaascontrolestations, steun voor den
afzet in het buitenland.
Ed totaris
aÜ toi
Op de staatsbegrooting voor 1928 is thans in plaatj
van de 8 ton in 1897 ten behoeve van land- en tuin
bouwbelangen onderwijs inbegrepen uitgetrok
ken een bedrag van 8 .millioen gulden.
Ook hier dus een 'buitengewone verandering,
toch: wat een schijntje is het nog maar, dat
land* en tuinbouw door het rijk ten koste wordt ge
legd in vergelijking met het totaal der staatsuitiga- none
ven, bedragende ongeveer 650 millioen gulden!
Ik eindig hiermede mijn beschouwingen over land
en tuinbouw voorheen en thans.
Slechts heb ik hier en daar eenige grepen kunnen
doen. Ze zijn intusschen naar ik meen voldoende ge
weest om den lezer te wijzen op de voortdurende
snelle evolutie in dezen gewichtigen taak van on
volksbestaan. Mijnerzijds uit i:k nog gaarne den har
grondigen wensch, dat deze evolutie moge blijven
voortschrijden ten zegen van land- en tuinbouwers ic
ons gewest, waarmede tevens gediend wordt het al
gemeen belang.
In onderscheiden functies heb ik de belangen van
land- en tuinbouw in ons gewest mogen dienen: ab
burgemeester van Wormer daarna van Pufj
merend, als voorzitter van de coöperatieve aankoop-
vereeniging en graanmalerij te Wormer, als leider van
de oprichtingsvergaderingen der kaasfabriek Wormer,,
als eere-voorzitter van de tuindersvereeniging te Wor
mer, als voorzitter van de banne Purmerend, al
hoogheemraad van Noordhollands noorderkwartier,
als eere-voorzitter van de vereeniging tot verzekering'
van slachtvee te Purmerend, en in verscheidene en-
dere opzichten. Ik mocht veel met boeren en bou-j
wers en tuinders in aanraking komen. En dat al!#1
wekt zonder uitzondering gelukkige herinnerini
aan heerlijk werk; soms ook weemoedige gedi
ten aan het vele goede, dat nog slechts leeft in
verleden. Maar naast een tikje weemoed aan
eindigde samenwerking met zoovelen, is er toch
veel wat nog bestaat: nog bestaat in de vele gtfw
vrienden, die ik ook in land- en tuinbouwkringen w
mogen verwerven en behouden, nog bestaat in den
vorm van vruchten van gezamenlijken arbeid;
bestaat ook in mijn tegenwoordigen arbeid: het lid
maatschap van gedeputeerde staten van Noordhüi-
land, die mij zitting gaven in de commissie uit hun
midden voor de behandeling van land- en tuinbouw^
avon<
heer
I
Een
ISchu
jlant i
aiken
tsteind'
afslag i
Behoor
Een
't Zaï
ft. 60
n en c<
Behoot
AND,
zaken, en niet te vergeten het voorzitterschap van
veilmgsvereeniging Beenister, Purmerend en omstre
ken, die bij de groote ontwikkeling van tuinbouw
en vei-lingswezen steeds weer plaatst voor de oplos
sing van nieuwe vraagstukken en mij dus ook z°°ü
mooien blik geeft op de volle praktijk.
Het zal me een groote vreugde zijn ook voonM
naar de mate van mijn zwakke 'krachten een klei.
steentje te mogen bijdragen ten behoeve van
en tuinbouwbelangen in mijn geliefd gewest. En w
ik daarbij ook kan doen voor de persoonlijke bem
gen van de velen, die -- vooral op onzen Dinsd b c
latid-
schen marktdag mijn raad komen inwinnen
mijn hulp komen vragen, dat hoop ik nimmer te f
hoeven na te laten.
I0HAN
e Zui
*ns oj
'rijds
fcnam
fan LIC
"n do
Wïdpc
B'gen.
'n Ct„
Direct
