q
EN.
HET KASTEEL
VAN GRANIET
PUROL
^^^^„Geengoudioogoeo
De lijn, die voor zich zelf spreekt
Eerste Blad.
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
Feuilleton.
Klooster-
balsemende
Huishouding
Gemengd Nieuws.
fcm tig
5»rd iiidl
Krainit
Truct#
llt num.
Roodt
bioscoop
bron j
malaria,
nog zon
1 is deze
der.
hoogt*
belang.
En-
eenige
igename
is zoo
hetgeei
>ereikei
Donderdag 15 December 1927.
SCHAKER
70ste Jaargang No. 8170.
COURANT.
irTgi'ool^it vorsc^i-lnt viermaal por week: Dinsdag, Woensdag, Dondor-
xr TheXfc en Zaterdag. Bij inzending tot *9 morgens 8 uur, './orden Adver-
Jontlön nog zooveel mogelijk in het ooraiuitkomend nummer geplaatst.
Uilgevers: N.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen.
POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20.
Prijs per 3 maanden fl.65. Losse nummors 0 cont. ADVERTEN-
TIöN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel moor 20 cent (bowijsno,
inbegrepen). Grooto lettors wordon naar plaatsruimte borekond.
alhierf DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN.
r, is i_
de we<
gans, al«
brillen-
[oogzyde
met
Zitting van Dinsdan 13 Deo.
ritksloH
Pin atv HOOGER BEiROEP VEROORDEELING CXVER-
Kerst- fiREDING MOTOR- EN RIJWIEUWET.
den, hé- De slager Camelia M. te Berkhout, veroordeeld
iregems het met zijn aangespannen driewüeLde kar
niet voldoende uitwijken, waardoor een aanrijding
uit het plaats had met het door Dr. de Jong bestuurde
vergrij- vierwielig motorrijtuig!, (gewoonlijk meer uitvoerig
den auto genoemd. Dit feit heeft plaats gehad op 19
lijke del. Augustus te Schellinkhouit op den afrit van den zee-
in het Lijk naar den dorpsweg. De veroordeelde is van
tralies tei vonnis in hooger beroep gekomen, omdat hij
binnen- tfch niet schuldig acht en deze appèl zaak wordt
Uden door, de meervoudige strafkamer behandeld,
len wis- j)r< Jong,, zegt hij, is eensklaps tnet Klinken gang
Eerst in m ^en hoek aangekomen op hét moment dat hij
De na- met Zjjn yVa^6n vaa inikS naar rechts overstak. Hij,
kon de auto van den dokter niet zien aankomen.
Voorts beweert hij; geen signaal te (hebben gehoord.
ahikking Dokter de Jong, van Blokker, gehoord als getuige,
nbraken verklaart, dat hiji niet weet of hij signaal heeft ge-
12 in- Keven. maar hiji doet dit gewoonlijk automatisch,
m en teöm de bocht ontmoette hiji links van den weg een
aangespannen voertuig. jGietudge remde onmiddejl-l
an Vrij- ijk krachtig, waardoor een ernstig ongeluk werd
i de ge- foor komen
jhikking Verdachte zegt, dat het huis van zijn vader het
Uitzicht op den weg belemmert De eiach tot scha-
devergoeding kan niet in het proces worden opge-
emisch* lomen, omdat de dokter verzuimd beeft deze: in
persten aanleg in te dienen.
ID.e verklaringen van den dokter worden grooten-
els bevestigd door een in de auto gezeten jongo-
-jarigen lama Zij, verklaart echter, dat appellant wel po
van
chot op
i, waar-
dagen
Singen deed rechts te komen.
De Officier eischt bevestiging van het vozvnif.
"Uitspraak a.s. week.
BOTSING TUSSCHEN TWEE MOTOREN.
Bil verstek etaat terecht A. E;. EX J. D„ die door
roekeloosheid en onvoorzichtig rijden, in aanrijding
on- was gekomen met den motorrijder Water, die met
H. Pos! lagenoeg geen vaart rechte van den weg reed. Dit
huizen feit heeft plaats gehad 21 Mei onder de gemeente
loorn. Verdachte is te dier zake veroordeeld door
iet Kantongerecht te Hoorn,
van 'E®, straatmaker v, d. Brug te Hoorn, heeft de
oor eei ^wijding waargenomen Verdachte reed links van
an zij den weg, doch de andere helft was opgebroken. Naar
ichatting reed hij 60 K.M. De aanrijding had plaats
bezw* voorbij het opengebroken gedeelte. D. sloeg drie-
paal over den kop. De weg was modderig en slecht
lerijtfbaar, wat do andere getuigen niet hebben be
teerd. Do Officier verzocht bevestiging van het
jonnis. wm
gezien,! HOOGER BEROEP VONNIS OfVERTREDING
;ehoord WARENWET.
*1 ?n •^loasr0r beroep staat terecht de visdhkoopman
lijnder G. te Alkmaar, die door den Kantonrechter
a veroordeeld, omdat hij op 29 Juli te Heiloo visch-
tfaren ten, verkoop in voorraad heeft gehad, niet
It, doof Jehoorlijk voor stof en vuil afgedekt. Verdachte is
van dit vonnis in (hooger beroep gekomen en be-
reederjjlwt
en aan-lvo
even i&l
van
1 in gel
werk
'.steent#
en d«
begin-
uit
iht ge
nas
r Reeft
orzaaï
naii
eren if
statiol
r weH
tLANT
Gra»
n
1»
inzal
erii
kiJlW
i el!"
f
en W
le tcf
e hui-
i ia»
hllnW
i oi-
or d«
koof
ikVtif»
>p d''
bro«
a—*
DOOR ETHEL M. DELL
Bewerict door Jfcr. R. H. G. NAHUYS.
EERSTE DEEL.
12.
HOOFDSTUK EL
DE AANKOMST.
Toen Sylvia zich eindelijk bewoog, zich uitrekte,
ÏW6 00£en _°P®ude, was de avond begonnen te vallen.
fj6? oogenbiik scheen zij zich af te vragen waar zij
ii»3i vond' daarna herinnerde zij het zich met een
c; 1 en herkende haar metgezel.
overeind zitten. „Ik moet eeuwen gesla
pen aebben? Waarom heb je me niet gewekt?"
j^»bc zag er de noodzakelijkheid niet van in," zeide
ïe8lapeng?"Daar hem* "Wat Heb je
Hij beantwoordde de eerste vraag met een schouder
(nalen. De tweede alleen met „Neen".
''Waarom rook je niet?" was haar volgende vraag,
ben oogenbiik keek hij half beschaamd, toen ant-
zeer kortaf: „Ik leef niet van tabak."
it&ï* van ^eI" hernam Sylvia. „Het zou mij vol-
o,, met gehinderd hebben. Ik rook zelf sigaretten."
'mij ze* n^e^s- Kort daarna stond hij op.
»iijd tot vertrekken?" vroeg zij.
»Ja, ik geloof, dat wij moeten gaan. Wij hebben nog
paar mijlen voor den boeg. Wil je stü blijven zit-
tvlk de Porden inspan?"
aL C ie w ylvia was reeds opgesprongen. ,Neen, ik zal
2^n* ben gaarne bezig. Is het niet
«uf Denk je, dat wij onweer zullen krijgen?"
Ho* waf de lucht. „Neen, nog niet. Het duurt
V? v,°.,r et °Pk°öit. Ben je bang voor onweer?"
i |S ,riyk niet»" antwoordde Sylvia.
°m haar flukjl antwoord. „Bang voor niets?
lachte terug. „In ieder geval niet dikwijl.. En ik
weert, evenals in eersten aanleg, dat den storm het
afdekpapier heeft afgewaaid.
Mr. Mulder, de president zegt dat die storm eerst
den laataten tijd heeft gewoed. Vroeger beweerde
verdachte voor den kantonrechter, dat de viisch niet
tegen afdekken kom
Dr. 'MoU wordt heden als getui&e-deskundige ge
hoord, Deze verklaart, dat verschillende viscïhkoo-
•p.era voldoen aan de wet door de viach te bewaren
in een vitrine van glas, die aan de zijden open ia.
Dit voldoet aan de beflanghebbenden zeer goed. Zon
der afdekking is de visch niet beveiligd voor gezond
heid schadelijke invloeden.
De president adviseert appellant zich te onder
werpen. daar hiji gevaar loopt, voortdurend gestraft
te worden. De Officier reauireert bevestiging,.
MISHANDELING OP HET POMPPLEIN.
Na de schorsing wordt de zitting voortgezet met
de behandeling, van een zaak contra Arie K, 24 jaar,
visscher te Egtmond aan Zee, die zich op 13 Augus
tus aldaar heeft schuldig gemaakt aan bloedige
mishandeling van de 22-jarige Albertje Krab, die hij
met een mes een bloedende wond aan de rug heeft
toegebracht. Deze getuige reclameert f 13 wegens
geleden schade aan geneeskundige behandeling.
Het xnelaje heeft de verwonding gevoeld, doch niet
gezien, dat verdachte die toebracht. Wel ging ver
dachte in gezelschap van twee andere jongens voor
bijl. Zij vroeg: steekt Ari© K. miji? waarop een der
jongens zeide: Ja, hiji loopt den geheeilen avond al
met een ines!
Verdachte heeft later zijn verontachuliging ge
maakt en zijn spijit betuigd
Verdachte zegt, absoluut niet te weten, wat er
dien avond is gebeurd. Hiji heeft aan mej. Krab zijn
apiijit dan ook' betuigd. Alleen kan hij zeggen, dat
hij dronken was.
De Officier heeft niet voldoende bewijs en vor
dert vrijspraak
VERLATEN VAN HULPBEHOEVENDEN.
De 34-jarige reiziger Jan B„ thans te Anna Pau-
lowna, staat terecht ter zake wederrechtelijke ver
lating van zijn zieke en hulpbehoevende vrouw, in
Februari van dit jaar, toen het gezin nog te Zuid-
scharwoude woonde. De vrouw leed aan rug-the.
en kon zich moeilijk zelf helpen.
(De verdachte zegt, daf-zijin vrouw wel in staat
was zich zelf te helpen. Ook had ziji hulp van een
22-jarig meisje, Catharina Mol- Hij- erkent echter,
dat hiji dit meisje destijds geen loon- kon betalen,
Verdachte is nu weer bij zijn vrouw thuis en ver
dient door elkaar f 20 per week.
Dé Officier reqiureert 7 dagen voorw. niet 2
proefjaren. Bijl een vorige behandeling vorderde het
O.M. 7 dagen gevangenisstraf.
Mr. Langeveld, verdediger van verdachte, be
toogt, dat niet vaststaat dat de man in staat was om
zijn vrouw te onderhouden. De man had voor hulp
gezorgd. Levensgevaar wa.s volgens verklaring' van
den geneesheer niet te duchten.
Pleiter ontkent dat hier art. Z55 Wetb. v. Strafr.
toepasselijk is. Hii heeft zijn vrouw wel verlaten,
doch niet in hulpbehoevenden toestand. Pleiter geeft
met betrekking daarop eenige uitspraken ten beste
van Smit en Noyon. Voorts is pleiter het niet eens
met de geëischte straf, hetzij! voor- of onvoor
waardelijk. Hij dringt op een nieuwe behandeling,
waarbij de dokter en het meisje als getuigen zullen
worden gehoord, ten zeerste aan.
De Officier sluit zich aan bij het verzoek van
verdediger en beantwoordt hem daarna nog op en
kele punten van zijn pleidooi. Hierna sluiting.
Schrale
Lippen
iets te vinden om echuurinfectie bij kanker tegen te
gaan. Bloem van zwavel is bjj hem reeds beproefd bij
100 kooien.
De heer Hazeloop deelt mede, dat htf prof Quanjer
heeft aangeschreven, om de resultaten, welke in 1909
bereikt waren met caxbolineum. Hierop was bericht
ingekomen, dat dit geen resultaat had opgeleverd.
Prof. Quanjer had Uspulun droogontsmetter en fijne
schelpkalk aanbevolen te probeeren. Dit zou dan op een
doek uitgestrooid moeten worden en de kool als bij wij
ze van een stempel op een stempelkussen hierop met
den afgesneden stronk gedruikt moeten worden. Spr.
verwachtte van zwavel weinig, daar hooge temperatuur
de zwamdoodende werking van zwavel te voorschijn
moet roepen en deze in de schuur niet voorkomt.
De heer Verhoeven zou de wonden willen isoleeren
met vloeibare parafine. Het mes zou meteen ontsmet
moeten worden in kokend water of sublimaat.
De heer Kostelijk (Heiloo) zou dit middel niet willen
zien toegepast. Wij moeten practisch blijven. Mochten
we hiermee al iets bereiken, dan zou de practijk er
toch niets aan hebben.
De secretaris wijst er op dat dit ontsmetten van het
mes bij het visiteer O van hyacinthen toch ook voor
komt.
Hierna sluiting.
Elke
weei hoe dikwijls
men zich bij de
dagelijksche be
zigheden bezeert,
kdoor snijden, stoo-
ten, knellen ol
branden. Elke
hulsvrouw moet
weten, dat Akker's Kloosterbalsem onmisbaar Is
voor die ontelbare kleine verwondingen, die zoo
dikwijls voorkomen en die kunnen gaan zweren
als men ze niet zuiver houdt Elke hulsvrouw
behoort dan ook een pot Klooster balsem (60 cent)
Ln hui3 te heb- -
PLANTENZIEKTEN USER.
268.
I
KORT VERSLAG VAN DEi VERGADERING DER
COMMISSIE VAN CORRESPONDENTEN VAN DEN
PLANTENZIEKTENKUNDIGEN DIENST VOOR
DEN LANGENDIJK EN OMSTREKEN,
De voorzitter heet aille leden (hartelijk welkom
(Voorgelezen worden de proeven tegen de aard-
vlooden en draaihartigheid. Eén der lieeren heeft
goede resultaten gezien oin sterrekers (hitter- of
tuinkers) als lokplant te gebruiken hij de hestrijd-
ding van aardvlooien. Streepsgewijze werd dit door
den plantenbaan gezaaid. De aardvlooien worden hier
door zoo goed aangetrokken, dat de koolplanten prac
tisch vrij bleven.
Hierna volgt verslag van de pota-proeven.
De heer Harten (Stroet) had goede resultaten met
pota.
De meening van den heer Verhoeven, phytopatholoog
by den plantenziektenkundigen dienst te Wageningen
is, dat pota binnen enkele jaren wel van de markt ver
dwenen zal z\jru Spreker laat een foto, welke ook aan
toont, dat een met pota bestrooid peroeel eerder af
stierf dan een met Bordeauxsdhe pap bespoten, circu-
leeren. Noordholland spuit veel te weinig met Bor-
deauxsche pap, vandaar het vaak slechte resultaat.
Friesland zouden we hier als voorbeeld kunnen ne
men. Daar heeft men van 't jaar wel 10—12 maal ge
spoten. Een lang doorgroeien is daarvan het gevolg; de
laatste maal spuit men daar dan ook wel met ijzervi
triool om het kruid dood te krijgen. Ijzervitriool is
goedkooper dan kopervitriool.
Hierna vraagt de heer Gerritsen, (St. Pancras), het
woord over punt 4, de vallersziekte der kooL Spr. won
voor eenige jaren zaad van Deensche witte, waarin
vallers voorkwamen, en zaad van dezelfde soort, zon
der vallers. De eerste partij leverde nu 4000 K.G. op
en de tweede 10.000 K.G. Dezelfde baan en dezelfde
akker werden gebruikt. Sprekers conclusie is, al komt
er slechts een v&Uer voor, dan ligt dit aan het zaad.
De heer Verhoeven is het met de getrokken conclusie
niet eens. De soort speelt een groote rol. Hij wil tarwe
als voorbeeld stellen. De eene soort is vatbaar voor
roest, de andere niet. Toch zijn al deze rassen een fa
milie.
De voorzitter wil doorgaan met de proeven van zaad
ontsmetting. Spr. vraagt of de heer Mallekoten (Noord-
Scharwoude), die reeds veel op dit gebied gedaan heeft,
hiermee door te gaan. Verder wil spr. er naar trachten
hoop niet, dat ik mjj gedraag als een bloodaard, als
ik het ben."
„Dat acht ik niet waarschijnlijk," zeide hij terug.
Zij spanden de paarden in, en hervatten hun rit over
het „veldt". De brandende luchtstroom, die over de
heete aarde streek, was als de gloed van een oven.
Boven de verre heuvelen hingen de wolken laag en
dreigend. Een hevig onweer sdheen ergens aan de
andere zijde van die verre hoogten in aantocht te zijn.
„Het is net alsof iemand een onzichtbaar groot vuur
heeft aangestoken," merkte Sylvia op. „Is het dik
wijls zooals nu?"
„Zeer dikwijls," zeide Burke.
„Hoe vreemd!" zeide zij.
Zij reden in snellen draf, en onder het voortgaan
scheen het dreigende wolkengordijn hen tegemoet te
komen, en spreidde het zich over den hemel uit als
ware het in werkelijkheid de rook van een onafzien
bare vlammenzee.
Sylvia verloor haar spraakzaamheid; het schouwspel
boezemde haar ontzag in. Alles wat hen op het „veldt"
omringde nam een loodglans aan. Nog scheen de zon,
doch versluierd, als door berookt glas. De hitte scheen
toe te nemen.
Sylvia was opgetogen. Zij werd geruimen tijd niet
gewaar, dat Burke de paarden aandreef, en niet dan
toen zij op zijn korte vermaning in galop overgingen,
ontwaakte zij uit haar overpeinzingen en wierp een
verrasten blik op hem. Hij leunde eenigszins voorover,
en hetgeen zij op zijn gezicht zag, zond een eigenaar
dige trilling door haar geheele lichaam. Het was de
uitdrukking van een man, die zich tot het uiterste in
spant. Zijn oogen waren recht vooruit, op den weg dien
zij langs gingen gevestigd. Zijn stuurkunst was een
wonder van kunst en zelfvertrouwen. Bij het aanschou
wen van zijn meesterlijk rijden vergat het meisje in
bewondering den opkomenden storm gade te slaan.
Het was voor haar de meest verbazingwekkende ver
tooning van kracht en bekwaamheid, die alles overtrof
wat zij ooit had bijgewoond. Het wilde genot van dien
rit bleef haar voor altijd bij.
Na verloop van een half uur dol rijden, begon een
dikke duisternis hen te omringen; een duisternis, die
zóó ondoordringbaar was, dat bijna alle voorwerpen
als door een zwarten sluier gezien werden.
Burke verbrak de langdurige stilte. „Nog maar twee
mij len 1"
Zij antwoordde hem opgewonden. „Voor mijn part
duurt het eeuwig!"
De laatste twee mijlen schenen zij af te leggen op
de vleugelen van den wind. Zij meende, dat zij van den
weg waren afgeweken en nu over het gras renden,
doch de duisternis was van dien aard, dat zij daarom
trent geen zekerheid kon bekomen. Eindelijk kreeg zij
een geweldigen bons, die haar tegen Burke deed tui
melen, en onmiddellijk daarna deden een felle bliksem
straal en een hevigen donderslag haar denken dat de
aarde onder hun voeten werd opengereten.
Half versuft en geheel verblind, maakte zij een be
weging naar de treeplank van den wagen, terwijl de
daverende echo's wegstierven.
Toen vernam z'ij weer de stem van Burke, kort, doch
geruststellend: „Stap uit en ga naar binnen."
Zij kwam tot het besef, dat zij stilgehouden hadden,
en werktuigelijk stond zij op om hem te gehoorzamen.
Terwijl zij naar de treeplank voelde, greep hij haar
bij den arm.
„Ga naar den stoep! Er komt regen. Over een seconde
ben ik bij je."
Zij bedankte hem en voelde grond. Een man in haar
nabijheid stond iets onverstaanbaars te schreeuwen, en
ergens onder een afdak gaf een schelle vrouwenstem
luid haar misnoegen te kennen. Dit laatste geluid
deed haar denken aan het gekrijsch van een woedende
aap; het klonk even doordringend en aanhoudend-
Een donkere gebouwenmassa rees voor haar op, en
op goed geluk af ging zij daarhen, zonder te zien waar
zij liep. Het volgende oogenbiik'struikelde zij over een
paar treden en viel languit op den grond.
Iemand Burke stiet achter haar een vloek uit,
en zij hoorde hem op den grond springen. Zij deed haar
uiterste best op te staan, en gilde het uit van een plot
selinge pijn in haar rechterknie, die haar een oogen
biik machteloos maakte. Toen voelde zij zijn hand bo
ven haar, onder haar. Hij lidhtte haar van den grond
en droeg haar de treden op.
Zij was nog half versuft, toen hij haar in een stoel
plaatste. Zij hield zich aan zijn arm vast. „Toe, blijf
even naast me staan even maar," vroeg zij onsamen
hangend.
Hij bleef, zeer stil en bedaard, naast haar. „Heb je
je bezeerd?" vroeg hij.
Zij streed met zichzelve, doch kon hem niet antwoor
den. Een belacheiyke lust in tranen uit te barsten be
ving haar. Zy kneep hem met haar beide handen in
den armv doch gaf geen kik.
„Hou je goed!" vermaande hy.
„Ik ik ben akelig dom!" gelukte het haar uit te
brengen.
„Neen, dat ben je niet. Je bent een dapper meisje,"
zeide hy. „Ik was dom, omdat ik je niet waarschuwde.
Ik vergat dat je den weg niet wist Heb je je bezeerd,
toen je viel?"
„Mijn knie 1een beetje," gaf zy ten antwoord*
HEILOO.
M. v. STUGEREN, Secr.
Het moorddrama van Merxem.
EN DE GEVOLGEN.
De AntwerpEche correspondent der Msb. meldt:
We staan hier thans volop in het drama van Herxem.
't Is 'n gewoon huis-, tuin- of keukendrama, zoolas dat
thans, helaas, zoo menigvuldig voorkomt in gezinnen,
waar een der partyen een onregelmatig leven leidt.
Aannemer Van der Walle van Merxem werd enkele
weken geleden met een paar kogels in het hoofd dood
Steeds stijgende omzet van
Heemaf S K A-Motoren.
„Het zal dadelyk over zyn." Zy liet zyn arm los. „Dank
je. Nu is het over. O, wat is dat? Regen?"
„Ja, regen," zeide hy.
Het was een geluid alsof er duizend.vleugels ruisch-
ten, die onweerstaanbaar uit de heuvels kwamen neer
strijken. Het smolt samen tot een pademonium van ge
luid, waarby niets wat zy ooit gehoord had kon worden
vergeleken. Het was alsof zy plotseling door een zie
denden stroom werden bespoelcL Wederom flikkerde de
bliksem, dansend en trillend in zigzagfiguren, over de
veranda waar zy zat, terwyl een oorverdoovend geratel
boven hun hoofden losbarstte.
In dat schrikwekkende, dansende licht zag Sylvia
haar metgezel. Hy had zich pver haar gebukt. Hy sprak,
docjh zy kon geen woord verstaan.
Daarop sloten zyn armen zich opnieuw om haar heen
en lichte hy haar op. Zy gaf zich met het vertrouwen
van een ürind aan hem over, en hy droeg haar naar
zyn huis, waarby de bliksemstralen den weg wezen.
Binnenshuis was het lawaai iets minder ontzaglijk.
Hy zette haar in een byna volslagen duisternis in een
langen stoel neer, doch een paar seconden later door
kliefde de bliksem den hemel opnieuw en zy kon do
kamer, waarin zy zich bevond, duidelijk onderscheiden
Het was een mannenvertrek - half kantoor, half
eigen kamer, bizonder kaal en zonder eenige snuiste-
ryen, behalve een paar inheemsche wapens aan de wan
den.
Het schy'nsel van een lamp bevestigde dezen eersten
indruk, doch de aanwezigheid van den man zelf leidde
haar aandacht van haar omgeving af. Toen hy de lamp
aangestoken had, keerde hy zich tot haar. Zy vond dat
hy eenigszins streng keek.
„Hoe is het nu met die knie van je?" vroeg hy. „Doet
zy erg pyn?"
„O, niet zoo heel erg," antwoordde zy. „Zy kan niet
ernstig gekneusd zyn. Wat veroorzaak ik je toch een
last. Dat spyt me zoo."
„Je hebt je daaromtrent niets te verwyten," hernam
hy. „Ik geef myzeiven de schuld. Zou ik die knie niet
eens mogen bezien? Ik ben gewoon de eerste hulp te
verleenen."
„O, ik geloof niet dat het noodig is," zeide Sylvia.
,Ik kan my best zelf verbinden."
„Ik dacht dat wy kameraden zouden zyn," merkte
hy kortaf op.
Zy bloosde en lachte flauwtjes. „Je moogt haar on
derzoeken, indien je er bepaald op staat."
„Dat doe ik," antwoordde Burke.
Zonder verder tegenstribbelen ging zy rechtop zit
ten, en ontblootte de gekwetste iknie tot zyn onlerzoek.
„Ik zou er heuBch niet zooveel drukte over maken,'"
