Schager
Haar laatste droom.
Tweede Blad.
Gemengd Nieuws.
De liefde is niet alleen blind-
Wie dansen het best?
Het land van de uitersten.
Een Pauselijke Encycliek.
Het oudste schip van de Zweedsche
koopvaardijvloot
Een ongewenscht bezoeker.
Als men op zijn vrouw wacht
Indrukken uit het Fascistische Italië.
Reclames.
75-Jarig bestaan der Afd. Wieringerwaard
der HoIL Mij. ran Landbouw.
Binnenlandsch Nieuws.
Verkeersinspectie per auto.
Donderdag 12 Januari 1928.
71ste Jaargang. No. 8185.
MAAR OOK VINDINGRIJK!
Een nieuwe vorm van draadlooze telegrafie.
dag voor de Berlljnsohe rechtbank. Toen bleek uit ver- mate van hoftelijlkheld en toegefelijkheid aam^e-j volgens --
klaringen van tal van getuigen 4 décharge dat de be- troffen, ondanks het feit, dat af] over veel «rootere xaak van een en ander gelegen In ae omatandlgheld,
klaagde part nog deol had gehad aan het vereet. Ten jjevoegdHiedeti ibendhikken dan in andere landen. Uil xlafc de polltle-beamlbte het 'verkeer in den regel van
overvloede moesten twee wachtmeesters der politie, als. ÖC'hriJft dit. toe aan de fascistische tucht, aan de j af den berm van don. weg beschouwt en niet van
kroongetuigen gedagvaard, toegeven, den beklaagde, control0, die lang» hlerarchischon weg uitgeoefend uit een vervoermiddel, dat zich op den, weg De-
wlen niet alleen verzet maar ook beleedlglng van de wordt en QAn de gemakkelijkheid, waarmee arnbte-1 weegt, terwijl de polilie-beambte te voet ook dikwijl»
politie ten laste was gelegd, niet te herkennen. di t Mllu voorschrift zondigen of die niet beseft, welke moeilijkheden er bestaan voor dan
Het slot was, dat dc rochter den ridder van de droe- mls(brüik van ,hua macht maken .ointsiagen worden, motor- en autobestuurder, n.1. moeilijkheden welke
vlge figuur recht op schadeloosstelling toekende.
EEN ENGELSCH OORDEEL.
In de Evening Standard klaagt Vere H. Colllns dat
de goede standen zich, op het stuk van dansen, de loef
laten afsteken door de kleine burgerij Hijzelf stelt, of
schoon hij een eind op middelbaren leeftijd gekomen is -
en een hekel had de ouderwetsche balzaal veel be-greep op die massa toeneemt. De strijd voor de lire
lang ln den moderne dans en doet er van harte aan mee. en de daaruit voortgevloeide duurte moge tot veel
„Is het zoo vraagt hij niet doodjammer, dat de gemopper aanleiding gegeven hebben, dit
hoogste en middelste standen het aan de lagere middel- -J-'u - ~.i 1
7/Oodat -zijl het gevoel van onaantastbaarheid, dat de
bureaucratie in democratische landen vaak zoo on-
verdragelijik maakt, miasienJDi aarbij: 'komt dan de
aangeboren hoffelijkheid van het Italiaanacbe volk,
die het onder geen omstandigheden loochenen zal
Hoewel de schrijver nog niet durft zoggen, dat het
fascisme populair al gelooft hij wel, dat het
althans voor de groote (menigte wel te aanvaarden
is'aarzelt hij niet te verklaren, dat Mussolini'e
klasse overlaten om goed te dansen? Voor den gewonen
sleurmensch biedt dansen de eenige gelegenheid om zijn
schoonheidszin te uiten (als wij kleeding en inrichting
van het huis en tuinieren erbuiten laten). Maar als men
1 betaalt voor een diner dansant in een restaurant is w
Hot volgende voorval uit een kleine Fransche stad het vrywei zeker dat men geen enkele paar ziet dat p0rs 0n van de oppositie, zelfs in Ihet openhaar vrijs
.1.1 J n., r* 4-- -i ir.il tr ril lr m q olfr l IJ Al.
oPPPrichtte
zich niet speciaal tegen heft fascisme of zijn leider
en de erkentelijkheid voor de reeds bereikte woo
rd eren heeft de bevolking door decze beproeving
j heengeholpen, die thans reeds aan het minderen is.
Ten slotte trof het kapitein Hart, dat critiek op
de fascistische idealer., op de onderdrukking van de
bewijst, dat de liefde nog steeds vindingrijk, maakt j gQed danflt (tonzij de professionals aanwezig zijn). Als
E«b werkman van de electrlciteltsfabriek had m(jn goed zien dansen, moet men naar een Palais
,r laag over gepeinsd, hoe hij wel op de snelste manier i Danse gaan, 2% sh. 'betalen en de bedrevenheid en
vachten naar zijn verloofde zou kunnen zenden. de schoonheid van winkelmeisjes zien na te streven."
r pjuumatiBch post was er niet en eiken dag telegram
men zenden. leek hem te veel opvallend en te kostbaar,
njei zat hij lang op die kwestie te broeien tot op zekeren
dag licht in de duisternis kwam. Wat was in dit geval
eenvoudiger dan het door de fabriek geleverde electrische
jicht voor lichtseinen te gebruiken? Er was niets anders
'voor noodig dan van tijd tot tijd den stroom uit te scha
kelen. Werd hij één keer uitgeschakeld, dan betee-
kende dit: „Ben vanavond vrij", gebeurde het tw«e maal zomerhitte. Iedereen .draagt er lichte overjassen en
kort achtereen, don beteekende dat: „Heb helaas dianet" duizenden, die bet kunnen betalen, lijm voor een
Zoo gezegd, sfcoo „Zij" was verrukt. ©<a uitvin- dag-sn naar de zeebadplaatsen op 'Long laland
was met zijn succes ln de zevende hemel en zocht en kusten van New Jersey getrokken.
Kjn uitvinding verder te volmaken. Hst gevolg was, dat £0ri6y Island, het dichtst bij de city gelegen.
4", geheel eiectrlach alphabet tot stand kwam, dat ln Zoudag een menigte van meer dan 50.000
;;jU voor hot Morse-alfabet onderdeed. Hiermede^ kon-1 peraonen ,jaIJi(?s strand om de wedstrijden der
NEW-YORK EN ZOMERTOOI.
New York Amerika is nu eenmaal het land
van de uitersten beleeft thans, na een paar
dagen van hevige koude in het Nieuwjaar, een soort
<J#sj lange telegrammen worden gestuurd en de nieuwe
ciüost werd dan ook zonder verwijl geopend.
Het muisje had echter een grooten staart, want de
Ir.voners van bet vreedzame stadje waren van deze 20-
iós-Qeuwsche-minnekozerij niet op de hoogte en zaten
i.et stomme verbazing naar het zonderlinge periodieke
'an- en uitflakkeren van hun licht te kijken. Het duur
de niet lang' of de verbazing maakte plaats voor een
hevige onrust.
Terwijl het onschuldige meisje in haar kamer met
watersportcluba gade te slaan,
OVER DE EENHEID DER KERKEN.
In een rondgaande brief aan de bisschoppen (en
cycliek) heeft, naar het persbureau Belga meldt, de
Paus het algemeen© streven van onzen tijld naar een
ten gelukzaligen glimlach om de rozeroode lippen vol- Krootere intern, eenheid der volken erkent, doch hij.
ijverig de lichtseinen ln punter en atreepen op papier betreurt het, dat sommigen een eenheid van publie-
Kttfl, om vervolgens het telegram te ontcijferen en te I ken ,aard 0p, kerkelijk terrein willlen overbrengen
^niaten, stak onder de burgerij een grimmige storm en iden waireri godsdienst met valsche leerstellingen
van onrust op. Den volgenden dag was de kamer van wj],jan, vereenigen, door te tmeenen, dat elke gods-
den directeur der electrictteitsfabriek gevuld met pro-dienst U0B(± en prijzenswaardig is. Ta.1 van lidden
Uitbrieven. begunstigen, onder den schijn van eeri hooger goed
Het onderzoek naar den uitvinder van de electrische te streverii Qen bedriegelijke godsdienstige een-
llohttelegrafie duurde niet lang. Hij werd gestraft en wat
lijk geuit wordt en vooral, dat er onder hen, die niet
met de idealen en de handelingen van het fascisme
in kunnen stemmen, geen of slechts zeer weinigen
zijn. die niet de voovdeelen van het huidige bewind
erkennen en eerbied koesteren voor ®ijn leider.
GEMODERNISEERD MET EEN MOTOR VAN....
25 P-K.
Blijkens een officieel verslag la het oudste schip
van de Zweedsche koopvaardijvloot thans 128 jaar
oud en „Stil.1 «oing etrong". Dit waardige schip,
de „Lisa" werd in '1799 gebouwd' en meet 75 bruto
ton. Op zijn ouden dag heeft het zich riog gemo
derniseerd door zijn beweegkracht te ontleenen aan
een motor van 25 P. K. Het schip ia ten volle zee
waardig en nog steeds in bedrijf.
Blijkens de laatste opgaven omtrent de Zweed
sche koopvaardijvloot is de tonnenmaat in 1927 met
netto 29900 ton vooruit gegaan.. De bruto vermeer
dering bedraagt 54 schepen met in totaal ,59000 ton,
waarvan 47000 ton in het buitenland werd gekocht.
Afgevoerd van de vloot werden 53 schepen met
een tonnenmaat van 30 000 ton, waarvan de helft
naar het buitenland werd verkocht. Op 1 Januari
1928 was de Zweedsche koopvaardijvloot 1380.000
bruto ton groot, terwijl op de Zweedsche scheeps
werven nog schepen met een, totale tonnenmaat
van 351.000 bjruto ton op stapel stonden.
Voor hem erger zal geweest zijn, men verbood hem ver-
dar te telegrafeeren. Waaruit blijkt, dat de ondankbare
menschheid weer oens een genie miskende...
GEVAARLIJKE ZWEMPLAATS.
In de Mossel-baai (Kaap-kolonie) was dezer dagen
in knaap van zeventien jaar an het baden met eenige
;ornuiten. Hij stond tot het middel in het water, toen
ilotaeüng een groote haai kwam aanzwemmen en den
lil ongen het linkerbeen boven de knie afbeet en hem den
held onder de christenen, en dreigen aldus de
gronslagen van de katholieken godsdienst aan te
tasten. Op deze zoo verderfelijke misleiding vestigt
de Paus de aandacht van de bisschoppen, opdat izij
de getrouwen ervoor waarschuwen en de beginselen
vaststellen van de ware godsdienstige eenheid, die
men dient na te streven. Het willen van de eenheid
door sommigen door middel van een overeenkomst
op slechts enkele punten, die zijl de voornaamste
grondslagen noemen van aille geloof, terwijl men
voor het overige de meeningen, die de menschen
verdeeld1 houden, wil laten voortduren, staat gelijk
met de door God' geopenbaarde waarheid te onder-
echtervoet bijna
van het lichaam scheurde. De jongen j werpen aan onderhandelingen en reglementecu wat
overleden. Ket was heet het de eerste maal dat
«ders daar door een haai zijn lastig gevallen. Men
reoat, dat het dier ln de buurt Is gebleven en er wordt
cherp naar uitgekeken.
OF DE RIDDER VAN DE DROEVIGE FIGUUR.
Ben eenzame Berlijner had een paar maanden ge
leden zijn vrouw, die „even" een bezoek aan haar moe
der ging brengen, beloofd in den Dierentuin op haar te
wachten. De dames hadden echter zoo lang over koetjes
)0 pn kalfjes gesproken, dat tijdens de afwezigheid van de
l3i vrouw allerlei rampen over het hoofd haars echtvriends
waren gekomen, In den Dierentuin werd namelijk dien
dag een betooging tegen den oorlog gehouden en die
wond de gemoederen van de demonstranten weldra zoo
zeer op, dat er een geduchte kloppartij ontstond en de
politie zich genoodzaakt zag de pacifisten uit elkaar te
slaan. Dat ging nist zonder verzet. Op een gegeven
oogenblik raakte ook onze Berlijner in het gedrang en
ten slotte werd hij ingerekend als een der ergste ver-
7 tttplegers.
Toen zijn vrouw eindelijk op de afgesproken plaats
wam, zat haar man al lang achter slot en grendel en
jhet ergste wat dat alleen hij een huissleutel bij zich
[had, Na vruchteloze meditaties over mannen, die af-
jraken vergeten, ging het vrouwtje naar huis en liet
een smid de deur openbreken.
Den sleutel kreeg zij pas 's avonds, toen een politle-
lan, bewogen door 's mans smeeken, haar dien kwam
611 brengen. De man zelf kwam pas den volgenden ochtend
terug.
Toen de postbode de vier steile en lastige trappen op-
geklommen was en in de donkere gang aan de laatste
deur klopte, werd hem niet dadelijk geantwoord, waar
op zijn kloppen in een heftig hameren overging. Een
iwak geroep dat als een „kom binnen" verstaan kon
worden, klonk vanuit het vertrek; de brievenbesteller
«trad ln een kleine kamer, die vooraan aan één kant
«cheeve muren had. De indruk van armzaligheid, door
bet smalle venster versterkt, werd nog verhoogd, wan
neer men de paar meubelstukken beschouwde, welke
dicht op elkaar stonden. Het was slechts het noodzake-
UJUsteeen bed, dat zoo hoog was, dat men zich daarin
niet kon oprichten, zonder aan het plafond te stooten,
een weinig vertröuwen wekkende kast, die slechts nog
op drie pooten stond en bedenkelijk naar de eene zijde
1 overhelde, daarnaast een houten waschtafel, waarboven
j «en kleine doffe spiegel, heen en weer schudde, een ron-
de tafel, waarop een gebloemd, verbleekt tafelkleed lag
Lil en twee stoelen maakten de Inrichting voltallig. Voor-
ann aan 't venster, op een verhooging zat een vrouwelijk
wezen voor een naaimachine, welks snorren echter da-
Hl doltjk ophield, toen de postbode ln de kamer trad.
.Met een lichten uitroep stond de vrouw op en zag naar
den brief in de hand van den besteller, die zij, naar de
[Uitdrukking ln haar oogen, r^ds lang verwachtte.
Zij was oud, ln witte, dikk /lokken hing heur haar
over 't voorhoofd, dat eenmaal rein en glad moest ge
weest zijn. Ook In het gerimpelde gelaat kon men bij
nauwkeurig beschouwen nog een restje uitdrukkings
volle tfekken onderscheiden. Een groote bril had zij
voor de zwakke, glanzelooze oogen... opgewonden gln-
gen haar handen meermalen langs de grijze, versleten
rok naar beneden, als om ze te zuiveren, eer zij den brief
u&nnam.
"Wacht u even" zeide zij tot den bode en ging naar de
kast. Daarbij viel op dat zij den linkervoet iets natrok.
Uit een kopje haalde zij een geldstuk, beschouwde het
uundachtlg en zorgzaam aan balde kanten en gaf het,
toen zo een nikkel-stuiverstukje erkende, aan den brie-
venbeeteller, die het geld gaarne aannam en met een
Ém ™tig woord van dank vertrok.
kamer wu kat efcil, vanaf de straat klo&k «leekte
een verraad zou zijn. waartegen de Roomsche kerk
zich steeds zal verzetten. Deze kerk verkondigt een
evangelische Jeer,- die voUkomen duidelijk is voo;r
iedereen, want God spreekt niet voor een ibepaald
aantal, maar.voor alle menschen.
Dei encycliek vervolgt, dat ihet niet mogelijk i«
om een christelijke gemeenschap te stichten, waarin
de geloovigen vrij' zouden zijn om' hun geloof te
uiten alis hun goed lijkt. Aan de 'hand van ver
schillende voorbeelden uit ihet leven, speciaal door
voorbeelden uit protestantsohe kringen, wordt aan
getoond, dat men geen onderscheid kan toelaten.
De encycliek somt de verschillende argumenten
op, waarmede de katholieken gewoon zijn hun uni
onistische thesen aan te prijzen. De kerk kan slechts
in stand gehouden worden door den terugkeer van
de afvalligen dn de eenige en ware Roomsche kerk
en wanneer alle katholieken zich onderwerpen aan
den paus. De paus besluit met den wensch te uiten
dat allen, die dwalen in de armen van een opvolger
van den heiligen Petrus terugkeeren.
TUCHT EN HOFFELIJKHEID-
I
Kapitein Liddell Hart, de militaire medewerker
van de Daily Telegraplh, heeft een autotocht door
Italië gemaakt en vertelt in zijn blad van d'e in
drukken aldaar opgedaan. Deze zijn, voor zoover
hij ze tot dusver meedeelt, gunstig geweest. Zijn-
vrees een bureaucratie aan te treffen, die nog erger
is dan in andere landen, is niet bewaarheid, Overal
CORRESPONDENTIE
Albonné X. te Wieringerwaard. U kunt Uw
ingezonden stuk geplaatst krijgen, mits U Uw
naam aan onze redactie bekend maakt.
DE RED.
verband houden met den toöstand van het wegdek,
b.v. slipkans tengevolge van het zich in den weg
bevinden van tramrails, gevaar voor- sterk emmen
bij' vochtige of beslijkte bestrating en dergelijke;
Teneinde hierin verbetering te brengen verzocht
de A. N. W. B. de burgemeesters uit te noodigen,
stappen te doen opdat een of meer automobilisten
in hun gemeente bereid worden gevonden met be
ambten der gemeentepolitie, z.g. verkeers-inspectiën
per auto te houden, zulks in den geest van de inspec
tiën per auto door particulieren niet beambten der
Rijkspolitie, welke reeds in meerdere provinciën
plaats vindén.
In verband hiermee noodigt de Minister die Com
missarissen1 der Koningin uit, d:t denkbeeld bekend
te maken aan de burgemeesters in hun gewest,
waarbiji tot uitdrukking zal zijin te brengen, dat ge
heel aan de prudentie van de burgemeesters wordt
overgelaten of, en zoo ja, op welke wijze laatstge
noemden iets ter zake willen verrichten.
Dinsdagavond1 i® het 75-jarig bestaan van de af-
deeling Wieringerwaard van d'e HoIL. Mijl vaa
Landbouw op echt feestelijke wijize herdacht.
De zaal van den heer Van der Woude, waarin
nog de versiering van de voetbalfuif, was door nog
eenige rappe handen aangevuld en ook de voorzaal
was tlhana mood gemaakt. Zooiet» geeft direct «en
feestelijk aanzien en wanneer we dan naar de be
stuurstafel loopen, alen we een viertal prachtig*
bloemstukken, welke geschonken waren dooy Ge
meentebestuur, Polderbestuur, Fokvereenigimg en
Boerenleenbank.
De heer K. Zijp' opent de bijeenkomst, heet de
talrijke aanwezigen hartelijk welkom en in 't bijr
zonder den heer K. Kuiper, vice-voorzitter en den
heer T. P. Huisman, secretaris van de Maatschappij!;
verder de heeren Lindeman eri Balk van het Kali-
syndicaat, alsmede den heer Stneding van Schageiv.
Nog enkele dames waren uitgenoodigd, die hare
■medewerking hadden toegezegd tot verhooging der
gezelligheid. Na opening en welkom, wordt door den
heer Zijp een overzicht gegeven vanaf de oprichting
tot heden.
'Hierna wordt de afdeeling toegesproken en ge
complimenteerd door de Bestuursleden dor Maat
schappij. waarna de Burgemeester aan het woord'
komt, die begint te zeggen, met veel genoegen ge
volg te hebben gegeven aan de uitnoodiging, vooral
ook omdat hij de afdeeling van veel belang acht
voor de gemeente, waar Landbouw, Veeteelt en
Zuivel bereiding 'het, hoofdhestaan vormen van de
bevolking en afdeeling door voordrachten, beraad
slagingen, proefnemingen, onderzoekingen, ena.,
streeft naar vooruitgang en intensiever uitoefening
der bedrijven.
Spreker wenscht de jufbiileerende vereeniging ge
luk met haar 75-jarig bestaan en brengt hulde aan
allen, die in den loop der jaren aan den bloei der
'vefeeniging hebben meegewerkt. Verder deelt hij
mede, dat het Gemeentebestuur besloot met bloemen
te huldigen en bij deze gelegenheid, waar de afdee-
Puistjes, een ruwe huid en uitsflag izijin onooglijk.
70HriinoT ÜTrf 'lin« de oud&te voreenw™ is ia de «emeente 't YriJ
ZaLf. Deze geeft spoedig baat. Fosteris Zalf wordt„ühn„(,v aQr, t* a*
ook aanbevolen tegen eczeem, psoriasis, en alle jeu
kende huidaandoeningen.
Foster's Zalf is alom verkrijgbaar k f 1.75 per
doos, f 1.per tube.
EEN MINISTERIEEL SCHRIJVEN.
op gedempten toon het rumoer en het geschreeuw der
kinderen tot de oude vrouw door. Een paar vliegen zoem
den aan het vensterruit.
Het oudje zat voor de naaimachine, maar haar han
den beefden zoo hevig, dat de schaar welke ze voor het
openen van den brief gebruikte, eenige malen op den
grond viel, toen sneed ze langzaam, met een eerbiedige
schuwheid, zooals men de poort tot een heiligen opent,
den brief open en nam het papier eruit.
Haar oogen zochten het onderschrift; ja, de brief was
weer van haar soldaten aan de grens
Scheeve, tamelijk onbeholpen halen, bedekten de paar
zijden, met potlood geschreven, zoodat haar zwakke
oogen de grootste moeite hadden ze te ontcijferen.
Ze las langen tijd, tot ze bij 't einde was, menigmaal
begreep ze 't niet dadelijk en las ze 't weder en weder
haar lippen mompelden leder woord halfluid mee. Over
haar gerimpeld gezicht trok langzaam een vroolijken
glans; hoe mooi schreef hij weder, haar soldaat, voor
wien zij alleen zorgen moest, wlen ze allerlei versnape
ringen naar de grens zond: sigaren, worst, beschuit,
chocolade en nag menige anderen dingen.
Daarbij kende zij hem heelemaal niet eens, wist niet,
hoe hij er uit zag. Ja, het was heel wonderlijk en zoo
gekomen: Op een dag, voor een paar weken geleden
hoorde zij toevallig in een winkel, voor welks bewoners
zij naaide, dat men bij de verzending van giften naar
de grens ook d 1 e soldaten niet vergeten moest, die
geen bloedverwanten hebben en daardoor geen versna
peringen krijgen; daarover had zij een heelen dag en
een gansch^n nacht gemijmerd en nu haar beetje opge
spaarde penningen saamgegaart. Ze rekende onzeker
lang, want zij kon het niet van zich verkrijgen, het
beetje mot zorg en mooite opgespaarde geld weg te ge
ven, maar eindelijk liet zij zich toch een adres geven
en zond den soldaten, haar soldaten, zooals ze hen se
dert dien tijd noemde, een paket met allerlei. En het was
zonderling, in deze dagen grooide in do oude eenzame
vrouw, die tot dusver voor niemand had moeten zorgen,
een lang vervlogen gevoel weder op, een zachte moeder
lijkheid. En haar gedachten waren van toen af daar
ver weg aan de grens, waar hij lag gereed om zijn va
derland te verdedigen, on die haar nu een sohljntje ge
luk in haar kamertje zond.
Destijds was een warme dankbrief van de soldaten
gekomen, die ze wol twintig maal op een dag gelezen en
haar werk daardoor bijna verwaarloosd had. Een brief,
dat su m& gebeurtenis in haar leven, een gebeurtenis
j gebruifc aan te bieden van een voor de school aan
te koopen projectielantaanr.Nlacmens d'enRaad wordt
den wensch uitgesproken, dat "het- Bestuur daarvan
j bij het houden van voordrachten vele malen gebruik
I zal imaken en dat de afdieeling nog jaren een bloei-
end bestaan zal hébben, in ihet belang van den
Landbouw in het al«-(*meen en dat van d'e Gemeente
in ,het bijzonder
Hierna richt, spreker zich tot den heer P. Sichenk
Dz. en begint dan met. er op te wij'zen, dat deze
reeds meer dan 50 jaar onafgebroken lid' iis geweest
van de afdeelimr. waarvan ruim 37 jaar als pen-
ningmeester Mede op zijln initiatief is bier opge
richt de Fok vereeniging, waarvan bijl sinds de op
richting (onsreveer 27 jaar) een eminent voorzitter
is geweest. Meer dan 30 jaar trad' de heer Schenk
op als keurmeester bijt de Centrale Veekeuringen
en was herhaalde malen bestuurslid van Hall. Noor
derkwartier en vele jaren bestuurslid van de
was hij'
De Minister van Binnenlandsche Zaken en Land
bouw heeft aan de Commissarissen der Koningin een
tóirijven doen toekomen, betreffende verkeers-in- j
spectie p auto door particulieren met beambten i
ier gemeerte-politie.
In dat schrijven zegt de Minister o.m., dat, zijn Paasohtentoonstelling te Schagen. Verder
ambtgenoot van Justitie zijn aandacht heeft géves- j ongeveer 20 jaar gemeente-ontvanger alhier, mede-
tigd op een adres van den A, N. W. B., waarin wordt oprichter van het Witte Krui® en is altijd geweest
betoogd, dat de beambten der gemeente-politie, in- een belangstellend! medewerker in het 'vereemgings-
zonderheid die ten platlelande, niet altijd voldoende leven Veel heeft hij gedaan voor de veredeling van
inzicht zouden hebben in de wijze, waarop het ver-het Hollandsch vee en de verbetering van den vee-
lceer op de wegen in goede banen geleid kan worden; stapel. Groote waardeering «preekt de Burgemees-
clat die b.oambten niet steeds weten, welke moeilijk
heden zich voor den bestuurder van snel bewegen
de vervoermiddelen op den weg voordoen en daar
door meermalen een verkeerden indruk krijgen van
een voorkomende aanrijding of botsing, tengevolge rio den Minister van Binnenlandsche Zaken kan
van het niet juist opvolgen van d.e regels van den meedeelen, da.t het H. M. de Koningin heeft be-
weg, waarvan zij dan meestal niet geneigd zouden i 'haagd, den heer Schenk te benoemen tot Ridder
zijn, de schuld te zoeken biji den bestuurder van het in de Orde van Oranje Nassau. Burgemeester feli-
ter verder uit voor al hetgeen de heer Schenk heeft
gedaan. De gemeenschap kan mannen als de
heer 'Schenk op1 hoogen prijs istelil'en en het is spr.
ee.ni groot genoegen, dat hij' namens Zijne Eixcellen-
welke ze maar niet begrijpen kon. Reeds weinige dagen
daarna zond ze weder nieuwe dingen naar de grens, die
ze in de winkels opgewonden en met zorg had ingekocht,
en toen nog dikwijls, en daarna lederen keer kreeg zij
een brief en daartusschen aardige prentbriefkaarten.
Nu echter schreef hij zoo mooi als nooit, meende de
oude; van vreugde over de aardige gaven, de zware mar-
schen, waarbij hij nooit uitviel, het vangen van eenige
smokkelaars, waarbij hij tegenwoordig was, en nog veel
meer, zoodat de oude vrouw van vreugde en aandoe
ning de tranen in de oogen kwamen.
Eindelijk legde zij den brief terzijde, en begon weder
aan haar naaiwerk, haar gedachten waren echter zoo
verward, dat ze niet goed kon werken. Ze keek door 't
venster naar bulten; daar lagen de steenen bestraald
door den warmen zonneschijn.
Het liep tegen den avond. Een onverklaarbaar ver
langen kwam over de oude vrouw, weg te gaan, onder
menschen, om in baar vreugde niet zoo alleen te zijn.
Ze baalde en dun, van oudheid glimmend manteltje
uit de kast, zag nog even verwonderd en met een eigon-
aardlgen glimlach naar haar kamertje en ging weg, ter
wijl ze de deur zorgvuldig sloot.
Beneden hoorde zij het veelstemmige rulschen der
hoofdstad. Een behaaglijke vermoeidheid was in haar;
haar beonen, van welke het linker door de Jicht iets
lam was geworden, wilde haar slechts met moeite door
het menschengewoel dragen. Over de vrouw kwam ech
ter een wonderlijk en vroolijk gevoel; heden zagen alle
menschen er zoo vroolijk uit. Ja, zoo moest het zijn!
Aan ieder winkelraam, waarachter eetbare dingen lagen,
bleef ze onderzoekend staan en dacht aan haar soldaten
Zij ging zonder doel verder en kwam bij het park, door
welks ingang vele menschen liepen, die met hun welrk
klaar waren on die hier nu rust zochten. Het was do
tijd, dat de rozen bloeiden, die hier ln hondorden soor
ten geplant en omheind werden, als een der mooiste be
zienswaardigheden der stad.
Zij ging op de bank zitten by de rozen. In haar hand
hield zij krampachtig den brief; zij haalde haar bril te
voorschijn on begon weer van voren af aan te lezon.
Eenige jonge meisjes en knapen, die gearmd voorbij
liepen, zagen met de medelijdende spot der jeugd naar
het komische beeld, dat de oude vrouw bood.
Zo las langzaam, regel voor regel, zooals men een ge
luk langzaam in zich opneemt.
Opeens openden haar oogen zioh wijd en kregen een
«eldrnmea glans. De handen waarin da brief, aaktan
in haar schoot, haar hoofd viel langzaam terug en zfl
droomde: Wat schreef de jongen daar aan de grens:
„Wanneer ik met verlof ga, kom ik eerst tot U."
In 't begin had ze, toen ze deze woorden had gelezen,
geglimlacht, daar de soldaat haar natuurlijk voor een
jong meisje hield... daarna echter hadden deze woorden
zoo mooi in haar opgeklonken, als een oud inniggeliefd
lied. Ze neuriede deze vergeten melodie na, tot het els
een ruischend accoord, in haar helder werd; smartelijk
helder. Zooals de jonge krijger heden, had haar rseds
eenmaal een geschreven, voor vele, vele jaren toen s»
nog jong was. Weliswaar niet heelemaal dezelfde woor-
den, zoo had hij geschreven: Wanneer ik weer terug
keer, kom ik eerst tot jou... jij zeiden ze tot elkaar, want
hij had haar toen gekust, bij 't afscheid, voor hij naar
een vreemd land ging om zich daar een nieuw vaderland
te verschaffen, waarheen hij dan zijn vrouw zou halen.
Hij was echter niet meer gekomen. Haar lippen, waarop
zijn kussen nog lang als een vurig verlangen brandden,
hadden niemand meer gekuBt; zo was oud geworden en
alloen gebleven.
Nu stond alles weer helder voor haar als den eersten
dag. Ze zag zijn jong, vroolijk gezicht, de hooge, sterke
gestalte, hoorde het b«»Ue lachen, waardoor hij haar toen
maals bij het scheidenswee wilde troosten. De oude tijd
kwam terug met haar vreugde en verdriet.
Om haar was een wonderlijke geur; zo keek verbaasd
op on merkte nu eerst de pracht dor rozen onder welke
ze droomde.
De avond was langzaam gevallen; er waren niet veel
menschen meer in het park. Ze verdiepte zich ln de
kleuren der rozen, die in den schemer zacht ln elkaar
vielen, Haar gedachten waren echter veraf, in vervlo
gen tijden, die de jongen haar heden met zijn brief on
bewust had opgewekt, daar haar leven nog helder en
zonnig voor haar lag als oen schoone verwachting. Hij
waa echter niet alleen smart over haar langzaam, ge-
lukloos leven in haar, maar met de. van ouderdom ver
holderde onthouding nam ze den verleden tijd ln zioh
op als een sohoonen droom.
De schim van don nacht ging langzaam door het park
waarin alleen nog do grijze vrouw zat. Ze ontwaarde
de donkerte echter niet... in haar was jongere, liohtera
dag, Haar magere van naaien doorstoken handen Wel
den trillend den brief voet wiens witheid door de*
nacht schitterde.
