k
Derde Blad.
'Brabantsche brieven.
Feuilleton.
WINKEL.
HET KASTEEL
VAN GRANIET
Gemengd Nieuws.
De millioenen-zwendel bij de Berlijnsche
bank van leening.
Zaterdag 4 Februari 1928
71ste Jaargang. No. 8198.
Ulvenhout, 30 Jan. 1928.
Menler,
Me leven op 'nen bom. De
is er naar toe geleed
I en het wachten is op 'n lu-
I cifer van het merk „Sera-
jowo" om 't zaakje tot ex-
ml ploosie te brengen. De vo-
I rlge wereldoorlog ls zoo-
I veul as 'n rippetiesie gewist,
I 'n glnnerale rippetiesie
I veur 't nieuwe stuk dat op-
I gevoerd "zal worden! En as
't n bietje wil dan zie 'k
ervan komen, da me alle
maal 'n rolleke meespeulen
in da stuk. De regisseurs
in Zjenève (van de vredes-
mannen mot et maar emmen!), willen onder den grond
cementen-mollenhollen metselen, waar tien menschen
ingaan. Daar worre me opgeborgen as er gestiktgast
wordt boven den grond, 't Gas sta wel in 'n slecht blaai-
ke teugeswoorig.
D'n eerste vluchteling is er ok al. Ge wit, die
hooren d'r ok bij as 't zoover is. Daar kunnen, speciaal
wij, Brabanders van meepraten!
Daar ibt er eenen 'n eigen per advertensie aangekon
digd, die wil 'm mee nog 'n paar helden, alvast smeren
naar *t een of andere stiekme eiland.
Da's ginnen mop, Amlco. Die advertensie ee-d-ln de
Tlllegraaf gestaan. Daar staan wel 's meer ongelooflijke
dingen in zulde zeggen, maar dltte ls toch wezenlijk
waar, want... zoo redeneer ik, 'n advertensie kost geld
en... niewaar! Ge snapt 'm wel!
Amerika bouwt vloten gin schepen vloten tege
lijk veur in, op 't water en In de locht.
Engeland bouwt even hardnekkig en Frankrijk ee
meer soldaten as menschen. Pwankarree, d'n moffenvre-
ter, is stoelvast as n ouw manneke en z'nen eenigen
zurg is da Duitschland gin kans zal hebben z'n eigen
ok te prippereeren. Stalin, de Russische Bolsjewleken-
czaar ee gezeet da Rusland gas genogt heet om heel
Europa in éénen dag de pip te laten krijgen. En as daar
de helft maar van waar is, is 't nog genogt, spesjaal as
ee bij de plppende helft terecht komt!
Meer en meer kunde telkens ontdekken dat de anti-
irlog-ldee veur de Russen 'n export-artikel is...
Luistert naar m'n woorden
Maar ziet niet naar m'n daden!
Spanje ee nog steeds z'n militaire dictatuur en Italië
nog steeds d'n Moes, wat al meer dan genogt is. Die
wacht het tijdstip of om te gaan. „Napoleonnen."
't Gele Engeland, Japan, zeet 'r gin eentje.
Zwijgt mee Jn Oostersche achterdocht en prippereert
mee Oostersche stlekummlgheid.
SJlena kan nie meedoen denk 'k, die ebben daar d'n
koek al op. Verders worren geregeld spionnen gearres
teerd en veur lange jaren opgeborgen.
Dollarlka gaat z'n vloot uitbreijen mee 'n bedragske
van
62500000000
Hollandsche zilveren, degelijke guldens, 't Getal zeshon
derdvijfentwintig mee acht nullekes d'r achter, voor
vlootuitbreiding. Gin mensch heet daar 'n idee van hoe-
veul of da-d-is. Daarom he 'k 'n rekensommeke gemokt
amico, om 't zooveul as aanschouwelijk veur te stellen,
zooas ze da in de schoolpeedagoglek noemon. Welnouw,
aa ik van huis gaai uit Ulvenhout, in Breda op den
trein stap en dan over Tilburg, den Bosch, Utrecht naar
Amsterdam gaai, dan kan ik dieën heelen weg, over 'n
brldte van ruim 400 Meters mee zilveren guldens be-
Van Breda naar Amsterdam reis ik dan en zie aan
e r s kanten uit het coupé-romke 200 Metera ver de
guldens, vast aan mekaren leggen tot Amsterdam toe!
Daar konden 'nen hoop ouwe menschen, die nie meer
werken kunnen, gelukkig mee gemokt worden, amico!
Van de rente aleen b.v. konden ruim drie honderd
miilioen ouden van dagen mee f 10 per week gepension-
neerd worren; ik schat dat da genogt was veur heel
Europa! En da wor strak in den grond geboord en
is misschien maar vijf percent van alles wat 'r vernield
wordt.
Ge ziet, m'ne rekenbol is in actie gekomen.
Maar 't is goed as de menschen weten waar de be
lastingcenten blijven en ©enigszins bevroeden wa-d-'ne
oorlog kost...
En dit wil ik mee al die veurbeelden, zoo in éénen
asem opgenoemd, maar zeggen, de vorige oorlog was
de ginnerale rippetiesie van het stuk dat opgevoerd
staat te worren.
Ok d'n oorolg is 'n kwestie van aftrekken, optellen,
vermenigvuldigen en deelen.
En veur da goeie geld, ((geld is gekristalliseerden ar
beid zeggen de economisten!!!), veur da goeie geld krij
gen we terug:
lo. volle kerkhoven
2o. millioenen weduwen en weezen
3o. nog meer sjarltonepidemieën en
4o. de mee punt 3 geschetste wereldachteruitgang er?
-verwildering, waarmee me trug gaan naar de negers.
Negerzang, negerdansen, neger- en negerinnenvereering
Veur 't laatste, zie 't negerinneke Josephine Baker in
Parijs, die heel Parijs aan d'r zwarte beentjes ee lig
gen...
En as ik teugeswoorig 'ne lijkwagen zie gaan over
den weg, dan neem ik m'n pet af en denk: die 1b 't er
mee klaar!
Zooas ik aan 't begin van m'nen brief schreef: „me
leven op 'nen bom. En 't wachten is op 'n lucifer uit het
doske „Serajewo."
Ondertusschen werkt het brein van den wetenschaps
mensch voort en bouwt verder op de bereikte resulta
ten.
Toen de geluidsgolf was gevonden, bouwde Marconi
z'nen eersten aetherfonograaf. Nederland tillefeneert
mee Indië en Amerika of 't ls, van durp tot durp. De
berichten stroomen oew huis in. waar ge naar luistert
desnoods terwijl g\>p bed ligt of op nummero honderd
zit; krantenlezen en -schrijven lopt op 'n eind; de hui
zen worren machinaal ilectriek schoongezogenèrpels
machinaal gescheld; d'n akker machinaal bewerkt, tot
hooien toe; schoenen, brood sigaren, huizen machinaal
gemokt en d'r is ginnen eenen werker of werkster meer
die nog vuile handen krijgt.
'ne Bankwerker gaat mee d'n boord aan en den hoed
op naar de smejerij... waarmee ik zeggen wil, dat er
eigenlijk nie mer gewerkt hoeft te worden. De socialis
ten beschouwen d'n achturendag as 'n feit deur hun
gebrocht! Sauwelarij. De z.g. evolutie, die zóó snel gaat
dat het revolutie is geworren Is de oorzaak van derge
lijke maatschappelijke veranderingen, amico, dat bende
zeker mee me eens.
Maar wa 'k beweren wil mee deze leste dingen?
Ditte. z
Hoe minder er gewerkt wordt, omdat er ok al veul
minder gewerkt hoeft te worden, hoe lichter d'n ar
beid wordt, (van zwaren arbeid kunnen wij ouwe boe
ren meepraten), hoe gemeener 't menscbdom op d'n
duur ls geworren. Ze ebben gin verstand genogt om
d'ren vrijen tijd te benutten en sjouwen dus de bioscoop?
af. Daar zien ze dingen die d'r onverstand nie begrij
pen kan of verwerken en zoo slaan z*ult d'r evenwicht.
Gevolgen?
Veulelschend worren ze, verwaand en beestig brutaal.
Denken dat d'r partij de dingen veurstaat die In hun
verwèrd brein rondspoken en... nouw ls 't het werk van
de Bolsjewisten om ze in die meening te laten verkee-
ren. De s-d-a-peeërs komen daar langzamerhand van
terug uit lijfsbehoud tenslotte maar as eenmaal de partij
last gaat krijgen van da „laten-gaan", welnou, dan
dan ebben de bolsjewieken daar nog 'n middeltje veur,
twee middeltjes eigenlijk, die onfeilbaar werken. De
doodstraf en Siberië.
Ondertusschen zit de wereld te zuchten onder de on
macht en de geniepigheid van de leiders zoowel In Rus
land as Engeland, aa Frankrijk, as Amerika, as overal
en stevenen we af mee gezwinden spoed naar den finalen
ondergang van moeder aarde!
Amlco, Ik schei d'raf. 't Is méér dan mooi gewiest
Keb m'n hart ls gelucht. Ontvang de beste groeten van
Trui en gin horke minder van oewen,
toet a voe,
DRé.
Donderdagavond vergaderde de Begrafenisvereeni-
ging ten huize van den heer R. Laan alhier. Tegen
woordig waren 14 leden.
Met een woord van welkom opent de voorzitter
do vergadering, waarna de secretaris de notulen
leest, welke onveranderd worden vastgesteld.
Door den heer A. Smak wordt namens de commis
sie voor het nazien van de rekening verslag uitge
bracht en medegedeeld, alles in orde te hebben be
vonden en dait de commissie voorstelt de rekening
DOOR ETHEL M. DELL
Beweiflct door Jhr. R. H. G. NAHUYS.
39.
Hij keek haar met een vreemdsoortlgen blik aan. „Ta
melijk losse bodem," merkte hij aan. „Doch wij zullen
het beproeven. Dat wil zeggen, wij zullen het zoo laten
voorkomen, Indien je wilt. Wie weet, misschien gelukt
het ons."
„Geef er niet zulk een voorstelling aan," zelde zij.
„Wees een man, Guy! Ik weet, dat je het kunt. Gisteren
nog..."
„Gisteren? Wat Is er gisteren gebeurd?" viel Guy
haar in de rede. „Ik weet nooit iets van gisteren af."
„Ik meen van wel," zeide zij. „Gisteren verrichte Je
een grooto daad. Je redde Burke."
„O, dat!" riep hij met een flauw lachje uit. „Mijn beste
meld, verklaar mij wegens dat feit niet heilig! Ik deed
het alleen omdat dat varken hem wilde laten verbran
den,"
Zij rilde. „Dat is niet waar. Je weet, dat het niet
waar is. Je wil het laten voorkomen, alsof je ongevoelig
'ient. Doch ln je hart ben je het niet. Dat ls aan Burke
ivengoed bekend als aan mij."
„Och, loop rond, met je Burke!" zelde hij achteloos,
ïij ls zoo'n groot orakel niet. Ik zou wel eens willen
•eten wat je gezegd zou hebben, indien ik zonder hem
iruggekeerd was."
Zij perste haar handen tegen elkander ten einde een
nieuwe rilling te onderdrukken. „Daarvan kan ik niet
•preken ik kan er zelfs niet aan denken. Je kunt
nooit begrijpen je zult het nooit leeren beseffen
al hetgeen Burke voor mij gedaan heeft."
„Ja, dat doe ik wel," hernam Guy. „Doch de meeste
mannen zouden slechts al te gaarne de kans gehad heb
ben hetzelfde te doen. Je neemt het alles veel te ernstig
op. Het was geen opoffering voor hem. Je bent hem
niets verschuldigd. Hij zou het niet gedaan hebben, In
dien hij niets voor je gevoeld had. En denk ook niet
dat hij het deed om niets. Zoo'n filantroop ls hij niet!"
Zij kon het niet helpen, doch dit hinderde haar on
verdraaglijk. Met een snel opgekomen, toornigen glans
ln haar oogen zag zij hem aan.
KWH je hebben, dat ik je ga haten?" vroeg ztJ.
Met een uiterst Innemend gebaar wendde hij zich ter-
•tond tot haar.
„Waarachtig niet, lieveling. Dat zou je niet kunnen,
Al probeerde je het," gaf hij ten antwoord.
Het hoofd schuddende, deed zij een stap achterwaarts.
Daarvan ben ik niet zoo zeker," zelde zij. „Waarom zeg
je zulke afschuwelijke dingen tegen mij?"
Hij stak haar een hand toe. „Het spijt mij ontzettend,
liefste," zeide hij. „Maar het Is voor je bestwil. Ik wil
je het leven laten zien zooals het ls. niet zooals die
snoezige verbeeldingskracht van Jou het Je schildert. Je
bent altijd zoo wanhopig In ernst. Het leven Is dat niet,
weet je. Heusch, dat ls het volstrekt niet. Het ls niets
anders dan een stomme en tamelijk vulgaire geschiede
nis."
Zij gaf hem haar hand, want die kon zij hem niet
weigeren; doch zonder eenig teeken dat zij haar hem
van harte reikte. „O, wat zou ik gaarne willen, dat je
het wat meer ernstig opnam," zeide zij.
„Werkelijk?" vervolgde hij. „Doch waarvoor is dat
goed? Indien lk het deed, wie zou er dan bij winnen
Niet lk. Dat zou lk beroerd vinden. En jij ook niet. Je
bent veel te deugdzaam om Iets met mij te kunnen uit
richten."
„O, Guy," zelde zij. „Is het dan volstrekt niet de moeite
waard, de kans te wagen?"
Zijn hand omklemde de hare. „Luister eens!" zelde
hij eensklaps. „Veronderstel eens dat lk deed wat Je
wenschte neem eens aan dat ik de kans waagde, zoo
als Je het uitdrukt! Veronderstel-eens, dat lk mijn best
deed succes te behalen, zooals de rest van do wereld
en het gelukte mij! Zou je daarom iets geven?"
„Ik sprak niet over succes," merkte zij op.
„Dat is geen antwoord." Met heftig ongeduld schudde
hij het hoofd heen en weer. „Veronderstel eens, dat je
vrij waart ja, dat moet je voor het oogenbllk maar
eens denken veronderstel dus eens,, dat je vrij waart
en neem ook eens aan dat ik met belde handen ge
vuld naar je toekwam, en je mljzelven en alles wat ik
bezat, aanbood zou je me dan onverrichterzake weg
sturen? Zou je? Zou je?"
Hij sprak mot koortsachtigen aandrang. Zijn oogen
flikkerden begeerlg. Op juist dezelfde wijze had hij ge
sproken, lang geleden, toen zij hem liefderijk en in ge
lukkige overgave haar melsjeshart geschonken had.
Thans gaf haar houding geen overgave te kennen,
maar toch kon zij het was haar onmogelijk hem
niet met ledige handen wegzenden. Zijn aandrang was
zoo sterk, hij' pleitte met zulk een hartstochtelijkheid.
„Die dingen kan ik mij niet voorstellen, Guy," sprak
zij eindelijk. „Ik vraag je slechts dit ik smeek het
je doe je best goed op te passen. Het ls de moeite
waard, geloof mij. Je zult ondervinden, dat het de moeite
loont."
„Dat mag misschien waar zijn indien jij er bij be
trokken bent," verklaarde hij. „Zonder jou...!"
Zij schudde het hoofd. „Neen Neen! Om andere
deugdelijker redenen. Wij hebben onzen plicht te vervul
len. Wij moeten hem vervullen. Het ls de eenige manier
om gelukkig te zijn. Daarvan ben lk overtuigd."
goed te keuren en den penningmeester te dechar-
geeren.
Overeenkomstig dit voorstel wordt besloten en
commissie en penningmeester bedankt.
Door den secretaris wordt daarna bet volgende
verslag uitgebracht.
iHet ds mij een genoegen U weder verslag onzer
vereeniging te mogen uitbrengen.
In het afgeloopen jaar deden zich geen gevallen
voor waarin de getroffen regelingen niet voorzagen
en hadden de werkzaamheden der vereeniging een
kalm verloop.
Voor het eerst kwam dit jaar in toepassing de in
de algemeen© vergadering van 11 Maart 1927 vast
gestelde regeling ten opzichte van het begaven van
overleden verpleegden uit het Wees- en Armenhuis,
en waar de vereeniging dit deed voor een zeer ge-
leduseerd tarief, zooals de dragers destijds zelf
wenschten, daar besloot ook de Diaconie der Ned.
Herv. Gemeente het lijkkleed kosteloos beschikbaar
te stellen. Deze regeling kwam tweemaal in toepas-
ring.
In het personeel kwam geen verandering en fun
geerden als aansprekers de heeren: J. Ham Sr., H.
Smit, G. Kuijper, A. Dol, J. Peetoom, S. Heggelaar,
ri Motenaar en A. Dellen.
In het afgeioopen jaar werden de in de ledenver
gadering van 11 Maart 1927 vastgestelde leeftijds
klassen toegepast op de nieuw inkomende leden,
let aantal deelnemers ingedeeld naar de nieuwe re-
;eiing, bedroeg op 31 Decemiber 1927: beneden 16
aar 108, van 16 tot en met 32 58; van 33 tot en met
38 30; van 39 tot en mJet 43 24; van 44 tot en met 49
17; van 50 tot en met 58 16; van 53 t ot en met 55
11; van 56 tot en met 58 10; van 59 tot en met 60 8;
van 60 en ouder 40. Totaal 351 tegen 360 in 19">6. Als
teden hoofden van gezinnen zijn aan te merken 118
ingeschrevenen.
In den loop van het jaar zijn 6 deelnemers over-
eden, enkele zijn vertrokken of hebben bedankt. Het
getal toegetreden leden was niet voldoende om de
vermindering aan te vullen.
Het bestuur. Volgens rooster van aftreding moe
ten aftreden, in Februari 1928 de heeren P. Helder
en J. de Veer; in Februari 1929 de heeren W. Keet-
man en A. de Ridder; in Februari 1930 de heeren G.
1. van Leorsum, J. Rooker en P. Bart.
De bestuursfuncties zijn als volgt verdeeld: Voor
zitter de heer G. J. van Leersum, Penningmeestr de
heer J. Rooker, en Secretaris de heer A. de Ridder.
De toestand der finantiën is niet nadeelig te noe
men. De ontvangsten hebben bedragen f1281.92, de
uitgaven hebben bedragen f 1217.99K, Batig saldo
f 63.92^. De ontvangsten uit contributie bedroegen
f 462.87voor begraven van niet-leden f584, voor
öegraven van bestedelingen f36. Het saldo op de
.N'utsspaarbank bedroeg op 1 Januari 1927 f 141.36. op
l Januari 1928 f466.61, een vooruitgang van f275.25,
aan rente is gekweekt f 8.28.
fn 15 gevallen is van de diensten der vereeniging
gebruik gemaakt en wel in 6 gevallen van het be
graven van leden en 4 gevallen voor het begraven
van niet-leden en in 2 gevallen voor 'het begraven
van een verpleegde in het Wees- en Armenhuis.
Dioor de begrafenissen was het loon in 1927 van
ten aanspreker D. Dekker f161; van den aanspreker
P. Zeeman f88; van de dragers f434, Voor het ge
bruik van het lijkkleed f32, de overige salarissen
nebben bedragen; van den bode f48.39, van den Pen--
lingmeester f25. van den kleedingbewaarder f70..
voor aanschaffing van handschoenen en 'boorden is
aoodig gew;eest f35.
De hulpmiddelen bij het begraven hebben de aan
dacht van dat College, dat daarover heeft te be
schikken, doch het is ook daar het streven de zaak
zoo goed mogelijk in orde te hebben.
In een vorige vergadering is o.a. gesproken om
b.v. den lijkenwagen op te nemen bij datgene wat de
vereeniging verstrekt, waardoor men vergrooting
van het ledental verwachte Met klem moet daar
tegen worden gewaarschuwd, elke andere wijze van
exploiteeren zal veel kostbaarder zijin en directe
verhooging der tarieven tengevolge hebben.
In 19271 werden voor de regeling der huishoude-
ijke aangelegenheden 1 bestuurs- en 1 ledenverga
dering gehouden.
De belangrijkste gebeurtenissen uit het afgeloopen
'aar meen secretaris te hebben medegedeeld
en het bestuur spreekt zijn groote voldoening uit
over de wijze waarop allen die in dienst der vereeni
ging zijn, zich vaif hun taaie hebben gekweten. Naar
bun werk wordt de vereeniging beoordeeld, en ge
zien het steeds meerder gebruik maken daarvan door
niet-leden, mag worden aangenomen, dat dit oor
deel gunstig is.
De voorzitter voegt nog een bijzonder woord van
erkentelijkheid hier aan toe aan het adras van aan
sprekers en dragers voor de wij'ze, w1aarop zij hun
taak hebben verricht en ook aan den kleedingbe
waarder voor diens goede zorgen voor de costumes.
Het verslag wordt met een woord van dank goed
gekeurd.
Het benoemen van leden voor de commissie voor
het nazien der rekening 1928 wordt aan den voor
zitter opgedragen.
De aftredende bestuursleden, de heeren J. de Veer
en P. Helder worden bij aclamatie herbenoemd en
nemen deze benoeming aan.
Bij de rondvraag wijst de heer Lenghaus er op,
dat het stootend is, dat nog contributie wordt ge
vraagd voor een lidi dat reeds overleden is, en ziet
tegenstrijdigheid in het Huishoudelijk Reglement en
de Statuten.
De voorzitter wijst er op, dat 'het bestuur deed wat
het moest, ai voelt spreker ook het stuitende ervan
De contributie is verschuldigd voor een jaar bij
vooruitbetaling, doch kan in vier termijnen worden
betaald. Hiet is dus mogelijk, dat voor een overle
dene nog moet worden betaald. De vergadering heeft
echter de macht die bepaling te wijzigen.
Het gevolg der bespreking is, dat het betreffende
artikel wordt aangevuld met de bepaling, dat in
geval van opzegging, vertek uit de gemeente Winkel
en overlijden de contributie slechts verschuldigd is
tot het einde van het loopende kwartaal.
De heer A. Smak Lz. acht bijdrage aan de Diaconie
voor gebruik van het lijkkleed ad f2 per keer te
hoog en vraagt of de vereeniging niet beter zelf een
kleed kan aanschaffen.
De voorzitter deelt mede, dat deze vraag bij de op
richting ook besproken is, doch teneinde een be
staand gebruik te handhaven werd met de Diaconie
een accoord getroffen en als voorwaarde gesteld dat
zij een nieuw kleed zou aanschaffen en daaraan is
voldaan. Ook in andere gevallen is rekeening ge
houden met b.v. de aansprekers over te nemen, die
ook vóór het bestaan der vereeniging deze functie
reeds uitoefenden.
De hee Smak zal zich hierbij neerleggen, al vindt
hij het ook te hoog.
Niets meer aan de orde zijnde, dankt de voorzit
ter allen, die in het belang der vereeniging iets heb
ben gedaan, in welke functie ook en vraagt ook die
medewerking voor de toekomst en spreekt de hoop
uit, dat in voorkomende gevallen van de vereeni
ging gebruik zal wonden gemaakt.
Met een woord van dank voor de belangstelling
wordt de vergadering gesloten.
Woensdagmiddag reed de beer K Langedijk uit
Alkmaar met zijn auto door de gemeente en toen
\oor een groepje spelende kinderen toeteren en rem
men niet mochten baten, gebeurde het ongeluk, dat
een pl.rn. 4-jang meisje van den heer J. Krab in
aanraking kwam met de motorkast en onder de
k7a? te vallen- Met esni^ schrammen en
een bloedende mond, hevig huilende, werd het kind
~eknnte,TtwyC.*?eiaMl W&t hiJ om de
Wü breien en repareeren allo soorten wollen kleeding,
kousen en sokken, ook de allerfijnste.
JAAP SNOR Zuidstraat 15, HelderJ
(Let vooral op den gelen winkel.)
DE 'TUSTITre. dr. JACOBI, ONT-
VING GELD VOOR VERLEENDE HULP.
Het anatai gedupeerden loopt ln de duizenden.
Omtrent het schandaal, dat zioh bi] de bark van lee-
diefd d V00rS!idaan. kaa worden meege-
officier van justitie, dr. Jaoobi, ten nauw-
wL™ hVt T" betrokken- H« werd gearresteerd,
r.uffd F «t .d^-rDa do°r de man<l gevallen is, en
bekend beeft, dat Bergmaan hem van tijd tot tijd be
langrijke bedragen uitbetaald heeft als tegenprestatie
voor de gunstige Inlichtingen, die Jacobi over de onder-
neming en de persoon van Bergmann verstrekte. Berg
mann en zyn vrouw hebben verklaard, dat Jacobi een
vast maandsalaris had voor de diensten welke hij aan
de onderneming bewees. Het aantal door Bergmann ge-
oAA^eerden' die hun ffeld verloren hebben is reeds tot
3000 gestegen. Onder hen kan men ook majoor v. Hin
denburg rekenen die leider van het Miinchener filiaal
was.
De „levenspositie" van majoor von Hinden
burg.
Deze gewezen majoor von Hindenburg, was door een
advertentie ln verbinding getreden met Bergmann, die
hem een „levenspositie" aanbood, en 30000 Mark toev'er-
i trouwde. Vermoedeiyk in de overtuiging, dat de naam
Hindenburg goeden indruk op het publiek zou maken,
stelde Bergmann den majoor voor In zy'n dienst te tre
den en werkzaam te zyn ln het filiaal te Munchen van
,Is dat je eigen ondervinding?" vroeg hy. „Ben je
gelukkig?"
Zy weifelde.
Hy maakte terstond gebruik van zyn voordeel. „Dat
ben je niet! Je weet, dat je het niet bent! Denk je, dat
je mij bedriegen kunt al bedrieg je jezelve? Daarvoor
hebben wij elkander te lang gekend. Je bent niet gelukkig
Sylvia, Je bent bevreesd voor het leven zooals het is
of zooals het ln het leven kan loopen. Je hebt niet
den moed, je eigen lot ln je handen te nemen en een
weg voor jezelve te breken. Je bent de slavin van de
omstandigheden, en je bent bang je vry te worstelen."
Hy deed alsof hy haar wilde loslaten, doch bracht plot
seling, onverwacht haar hand ter hoogte van zyn ge
laat. „Het doet er niet toe, toch ben je de myne de
myne!" riep hy hartstochteiyk uit. „Je behoorde my van
af het eerste begin, en daartegen is niets ln te brengen
en er zal ook nooit iets tegen in te brengen zyn. Ik had
willen sterven, om je niet in den weg te zyn. Ik pro
beerde te sterven. Doch jy hebt me teruggebracht. En
thans, je moogt zeggen wat je wilt zeg gerust wat
je wilt ben Je de myne! Ik heb het gisterenavond in
je oogen gelezen, en Ik tart iedere wet, die ooit door
menschen gemaakt is, je van my weg te nemen. Je
hebt me lief! Je hebt my altyd Hef gehad! Spreek het
eens tegen, indien Je kunt!"
Het geschiedde bliksemsnel, het was byna overweldi
gend. Nog één oogenbllk, en het zou haar tegen den
grond geslagen hebben. Doch een grootere kracht was
in haar binnenste aan het werk en zy bleef op de been.
Zy trok haar hand uit de zyne. „Niet zooals jy het
bedoelt, Guy," zeide zy. „Ik heb je lief. Ja, ik heb je
lief. Doch slechts als een vriend. Je je begrypt me
niet. Hoe zou je ook? Ik bon heel anders geworden dan
je je voorstelt. Toen wy samen ln vroeger dagen
verliefd op elkander waren" haar stem dreigde over
te gaan ln een snik, doch zy onderdrukte dezen „was
ik een meisje. Thans is dat voorby. Nu ben ik een vrouw
Myn oogen zyn geopend en de romance is ver
vlogen!"
Zyn houding verstyfde als ontving hy een slag doch
slechte voor een oogenbllk. Het volgende lachte hy
onbedaariyk. „Dat is net Iets voor jou, het zoo te stel
len," zelde hy. „Liefde verandert niet op die manier.
Zy verdwynt, of zy biyft voorgoed, jy bent datge
ne, die zichzelf niet begrypt. Je moogt de waarheid den
rug toekeeren, doch veranderen kun je haar niet. zy,
die eenmaal minnaars geweest zyn minnaars zooals
jy en lk kunnen nooit niet meer dan vrienden van
elkaar zyn. Dat behoort, zooals lk je zeg, tot het onmo
gelijke. Maar..." Met opgetrokken schouders bleef hy
een oogenbllk staan, en keerde zich plotseling om tot
vertrekken. „Goeden dag!" zeide hy.
„Ga je weg?" vroeg zy hem.
Als was hy nog niet tot een besluit gekomen, keerde
hij zich om. „Ja, ik ga weg. Ik ga terug naar myn hut,
terug naar myn wentelen in de modder. Waarom niet?
Is er iemand, die er een zier om geeft, wat ik uitvoer?"
„Jawel." Haar adem stokte toen zy hem antwoordde;
de woorden schenen uit eigen beweging door haar te
worden geuit, doch het was nauweiyks uit haar vryen
wil dat zij hem volgde en zyn arm greep, waardoor zy
hem tegenhield. „Guy, je weet, dat wy er wel om ge
ven. Burke ook. En ik. Guy,, toe! Toe! Ik smeek je!
Het zou zoo jammer zyn. O het is zoo jammer! WH je
kun je je er niet tegen inzetten? Kun je het zelfs
niet beproeven?"
Haar oogen waren tot de zyne opgeheven, zy be
pleitte haar zaak met alle kracht die in haar was. Zy
klemde zich aan hem vast als hield zy hem louter met
haar lichameiyke kracht terug van den afgrond, die aan
zyn voeten gaapte. „O, Guy, het is de moeite waard!"
vervolgde zy. „Heusch, werkeiyk, het is de moeite
waard wat het ook moge kosten. Guy Ik smeek
ik bid je..."
Zy brak af, want met een bliksemsnelle beweging had
hij haar gezicht tusschen zyn handen genomen. „Jij
kunt het de moeite waard voor my maken," zeide hy,
„lk wil het doen voor Jou."
Een oogenbllk hield hy haar hartstochteiyk vast, doch
een kus gaf hy haar niet. Zy zag In zyn oogen dat hy
daartoe den aandrang voelde, en zy zag ook, dat hy dit
verlangen terugdrong. Dit was de eenige troost die
haar overbleef, toen hy het volgende oogenbllk van
haar was weggegaan en zich zoo snel verwyderde dat
hy uit het gezicht was, nog byna voor zy wist dat hy
vertrokken was.
HOOFDSTUK VHI.
DE OPROEP.
Toen Kelly wakker werd, was het iets later, en Burke
trad zyn hut binnen met een dampende kop chocolade.
De Ier rekte zyn zware gestalte uit en lachte tegen zyn
vriend.
„Sakkerloot, wat een pracht van een gastheer ben
je! Ik sliep als een os, myn zoon, en geen kwestie van
benauwde droomen. Hoe maakt de jongen het vanmor
gen? En hoe is het met het land?"
„Wat het land betreft, is Alles in orde," antwoordde
Burke. „Ik ga juist een handje helpen by het binnen
brengen van de dieren. De noordeiyke dam heeft het
opgegeven!"
Kelly sprong uit bed. „Ik ga ook. Dat ls juist iets voor
my en St. Peteus. Laat de vrouw thuis! Voor haar is
het veel te vermoeiend."
„Dat weet ik," zei Burke kortaf. „Ik heb het haar
gezegd. Zy zal een tydje rust nemen. Het klimaat laat
syn invloed op haar gelden."
