Alldtti Kluis- Mratinit- a Laiilonwblafl. Actie onder de Wieringer visschers. HET KASTEEL VAN GRANIET Woensdag 8 Februari 1928. 71site Jaargang No. 8200. Uitgevers: N.V. vli. TRAPMAN &Co., Schagen. Eerste Blad. anneer komt nu de schadevergoeding ingevolge de Zuiderzeewet? Feuilleton. Staatsloteri' ua], itrai SCHAGËR COURANT. |t blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver- ntiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst. POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20. Prijs per 3 maanden 1.65. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN- TlëN van 1 tot 5 regels 11.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno. inbegrepen). Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend DU NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN. TKïïi echtj dati --'w^GEEN BEDELAAR MAAR EEN EERLIJKE STOERE VISSCHER DIE ZIJN RECHT VRAAGT. :inii reci gedi ig redltf iVergadiering van de Vasschersvereenigiing D.Ei.T.V. Wiöringen in Hofceil de Haan, ter bespreking van j te voeren actie voor het verkrijgen van schade- UB1 vergoeding ingevolge de Zuiderzeeoteunwet, op Za terdagavond j.1. Aanwezig pl.m, 90 ledien. Do Voorzitter, de heer J. Tijisen, opent de verga dering met een woord van welkom, in het 'bijzonder ot de sprekers van dezen avond, de (heeren iStaal- oan en Helmicb, en) wijst erop, dat deze vergade- ing is uitgeschreven op verzoek van het Centraal />mité. .Hij; hoopt, dat de visschers hunnte belangen lezen avond zooveel mogelijik naar voren zullen bren _wi want hij! gelooft, dat hier het meest wordt gele den van alle visisdhersplaat&en. Hierna komt aan bet woord de heer Helmich, penningmeester van het Centraal 'Comité, die' volgens n zeggen geen spreker is, maar een vissc'her. Hij: elt dan de vraag: Wat heeft de Generale Commis- gedaan? Dit is een sober beetje. Nog onlangs op pjieeft hiji een ond'erhouidl gehad met Mr. Ritter. Onze zegt Sipr., was gevestigd op 16 Dtecember, den fttum van inwerkingtreding der wet, doch het weer niets. Je krijgt een lijst in te vullen met Dveel vragen, dat een vsscher ze niet kan beant- ?esf« woorden. Je 'heelie familie komt er biji tei pas en je r dt bezittingen ook nog. Spr. igtelt de vraag,: Welke actie >tas! moet worden begonnen. Het beste is, in alle Zulder- ïkett^ zeevisschersplaatsen vergaderingen te beleggen en daarna een groote vergadering in Dén Haag. Indien mogelijk, daar zelfs d'emonstreeren. Voor deze actie fs echter geld noodig, waarom bijl wil vooratellen een bijdrage te geven van b.v. voor een schipper van 0.50 en voor een knecht van f 0.25. Thans komt aan het woord de hoer J. H. Staall- jman- Ia den trein, op zijn reis naar Wielingen, de k&o* Staalman een boekje beizichtigdi van de Zuiderzeewerken, waarin ook enkele luchtfoto's wa ren opgenomen. Het maakte op spr. een geweldigen indi'Uk. Toen hij! op Wielingen kwam enl den dijk 2i Mg, vond hij dat een groote verbetering. E!r wordt jzet, Rezegd: Er worden miljoenen in het water gegooid, maar, zegt spr., je hebt er ook wat voor. Het is een grootsch werk en 't is te begrijpen, dat de ingenieurs er trots op zijn. Ook kan spr, begrijpen, dat die ka- :ebn|merleden, biji de behandeling der voorstellen des tijds, onder ideni indruk kwamen van diei woorden van D'r. Lely. Ejn werd gevraagd, hoe met moest met de menschen, die in de Zuiderzee hun brood verdienen, waarop het antwoord luidde: Dat komt in orde; aan dit mooie werk mag geen smetje kilfen En nu? Er zit een groote vuile moddervlek op e Regeering doet precies of ze van niets weet. Ze zegt: De j.onge' mienschen Kullen wel' ander werk zoeken en de ouden zullen sterven. Het plan der i sckadel'oosstelling is vastgelegd in de Zuiderzee- eteunwet. In deze wet schuilt een groote fout. Er etaat telkens de Minister kan dit en dat. Dat moet veranderd worden in: zal. Ook op het gebied van I onderwijs moet de Regeering hielpen. Spr. noemt een voorbeeld vani iemand, die zijn zoon landbouw onderwijs wilde doen volgen, Hiji had gedacht, dat hl) eiö vergoeding zou krijgen, wat biji andera Ver diende en kostgeld, reisgeld, eruz. Eln wat kon hiji ^n.ipen? Reisgeld om er te komen en een keer per kjsr naar huis te gaan en verder nog een pdlow- j^oek, en dat, terwijl honderden ambtenaren rond lopen en er voordeel van trekken. 'Het sloit van gepi inyn jsdjk dtö sic: itw n lo biet Invullen van al die lij&ten !s. d^t 3!©) er niets beter van wordt. Je krijgt allemaal niets. Daarom, zegt spr., moeten we een actie voeren en ons niet langer voor den gek laten houden. Als ze in Den Haag een briefje ontvangen, dan zeggien ze: Ze zijp. daar niet tevreden, maar volgende week zijn ze hiet wel weer vergeten. Met briefjes bereiken we niets, we moeten desnoods met de hand op tafel slaan. Eln we moeten een groote vergadering uitschrijven in Den Haag, waar verteld moet worden, wat wijl eischen Spr. komt dan tot de vraagt hoe de Wieringer vis schers zich de schadevergoeding voorstellen. Dit wil hij graag, weten, opdat aan de Regeering geizegd kan worden, wat de visschers uit de verschillende plaat sen willen. Zoo zal bijv. op Wieringen voor de oude visschers verlangd worden, vergoeding voor schip en netten, terwijl op' een andere plaats een fabriek wordt verlangd, waarin betrokkenen goed hun 'brood kunnen verdienen. Maar spr. hoopt, dat de wen- schen naar voren zullen komen. Sipr. gaat vervolgens de lijdensgeschiedenis na van het invullen van de lijsten, die reeds in handten van verschillende auto riteiten zijin geweest ien waarmee ten slotte nog weer een ambtenaar bijl de visschers rondgaat. Het komt erop neer, dat je met een kluitje in het riet wordt gestuurd. Dan ia er nog de credietvereenigdng voor Zluiderzeevisachera Maar spr. meent, dat de vla- scbers geen crediet noodig hebben, maar vergoe ding wegens geleden schade. Wamt men ontneemt hem zijn vaarwater, waarvoor landi in de plaats komt, hetwelk zijn voordeelen zal afwerpen voor 's Rijks kas. Wat het recht tot schadevergoeding! der vissichers betreft, wijst spr. erop., dat er eenig verschil is tua- schen hen en b.v. de slachtoffers' van de innundatie te Naarden. Ook daar is een schade-actie gevoerd en met een gunstig resultaat. Maar hun spullen waren vernield en daarvan is hier geen sprake. Echter is er een zedelijk recht tot schadevergoeding voor de visschers en dat moet zooveel mo .elijk naar voren worden gebracht. Dte actie kan op velschillende ma nieren worden gevoerd, maar, zegt spr., jullie moe ten bij den Minister niet onbeschoft worden, want daar schiet je niets mee op en je wordt buiten de deur gezet. 'Sipr. moet ook nog> een verwijt tot de vergadering richten. Dit is n.1. de eerate vergadering die hier wordt gehouden en als jullie flinke kerels waren dan had het al de 25e moeten zijn, Waar uit geschreeuwd had moeten worden, dat het geen smetje is, dat aan de wet 'kleeft, maar een groote moddervlek. Toch kan spr. zich die laksheid wel indenken, want ook in de arbeiderswereld is het zoo. Als Christen is het voor hem een heele toer geweest, om niet revolutionnair te worden, als hij' zag, dat op passende werklui, die door hun hazen werdten ge prezen, hot kind van de rekening werden. Maar toen er eenmaal gevochten werd, had: hij er spijt varu niet eerder te zijn begonnen. Spr. noemt voorbeelden uit de arbeiderswereld en wijst ook op het slechte bestaan van de onderwijzers vroeger. Men meende, dat zijl zwart zagen van het Heeren, maar het was van den honger. Laatstgenoemden zijn goed vooruit ge gaan. Dat misgunt hiji hen niet, want een onderwijlzer heeft een mooie taak en wie zijn plicht doet, ver richt gezegend werk voor de Mlaatsichappij. Maar zijl hiebben gezegd: Al moeten wijl er wekelijks f 2.voor offeren, wh zullen het winnen. Doen ook de visschers dat, dan zullen ook zijl kunnen zeggen: Wijl hebben moeten strijden, maar wei hebben het gewonnen. E'r is een tijd) geweest, gaat spr. voort, dat men geloofde, idat van de droogmaking niet veel zou ko men. Zulken zijn er nu zelfs nog. Maar die tijd zal er eerder zijn dan wordt vermoed. Als je wat wilt bereiken, dan zal je spoed moeten maken en eens- DOOR ETHEL M. DELL Beweikt door Jhr. R. H. G. NAHUYS. dwaalden recht daarheen. Er scheen een gnetisme in het spel te zijn, die haar blikken naar Vftrrrf11) rlcktte. En toen slaakte zij een uitroep van f» dit™ ,ng' en viel naast de geldkist bijna op den zan- m Vi°er' De 8leutel stak het slot! alles een droom!? Werd de sleutel nooit ver ton v, zich slechts verbeeld, dat Burke hem aan «w hoede toevertrouwde? Zij sloot eenlgen tijd de wirn waI" ket duizelde haar in de hersens. De vree- Uke, onverdraaglijke hitte scheen te zijn veranderd 11rvd' *n 6Gn martelwerktulg, dat voor haar oogen ,.,i a het rond gedraaid werd en haar bij iedere wen- pa ks ,d InGenkrimpen. De pijn was onduldbaar; iede- 2iw,i6W n*® die ma&kte was haar een foltering. Zij 1 WA-vvuf66^' het hoofd bijna op de ijzeren geldkist, en 0# k}v 8^om gelaten haar bevrijding af. gW 2i, ,U8 verliep een geruimen tijd, en later verbeeldde efll* j). .v? dat zij geslapen moest hebben, want zoo lang de pijn duurde, had zij zich niet durven be- IrU® en was zic^ van haar omgeving nauwelijks iel)4,1 2in^U P?ch 8lndelijk verminderden de pijnen; zij vond oflfi I t rechtop zittende, de oogen wijd opengesperd en 'gjfj! tii i e haar gedachten te verzamelen, irïi Inf I weken haar eenigen tijd, en zij durfde geen jii uit Pogingen in het werk te stellen, ze te dwingen •vflii rndVrees dle onduldbare pijnen met hen zouden te- nlid -00011 langzaam aan uiterat langzaam lat ^aar denkvermogen. Zij bemerkte dat zij ■vri fpi i k^k6n naar dien sleutel die haar zooveel zorg be- uï hadi tot zy eindelijk, door iets wat haar als nieuwe gewaarwording voorkwam, gedrovon, den sleutel tusschen haar bevende vingers nam en hem in het slot omdraaide. Hij draaide zoo gemakkelijk, dat zij zich verbaasde, want zij herinnerde zich haar hersens begonnen ieder oogenblik merkwaardig sneller en helderder te werken zij herinnerde zich dat Burke nog slechts een paar dagen geleden de opmerking gemaakt had, dat het slot gesmeerd moest worden. Zij sloeg het deksel van de kist op, en wierp met bange voorgevoelens een blik binnen in. Op den bodem van de kist lag een bundel papieren in elastieken band, en naast deze, achteloos neergeworpen een enveloppe! Geld was er in het geheel niet in. Zij nam de enveloppe er uit, koortsachtig zoekende. Zij bevatte een sigaret een van haar eigen die half opgerookt was. Een paar seconden stond zij in de grootste verbazing naar deze te kijken, toen sneed de herinnering aan dien avond reeds zoo lang geleden haar als een mes door de ziel dien avond waarop hij de sigaret van tusschen haar lippen genomen had; toen hij op het punt van te spreken geweest was, toen zij in afwachting van zijn woorden gestaan had toen Guy hen had gestoord, z Verscheidene seconden later legde zij de enveloppe weer in de kist en rees o^. Thans stond haar overtui ging onwrikbaar vast; thans wist zij wiens hand het slot gesmeerd had; thans stond haar de naakte waarheid voor de oogen, wie de kist geopend en in dien toestand achtergelaten had. Zij beefde niet langer, doch voelde zich sterk zoo sterk als een rots. Zij moest Guy opzoeken. Waar hij zich ook bevond, zij moest hem vinden. Dat geld de heilige schat, die haar was toevertrouwd, moest teruggegeven worden voor zij weer tegenover Burke zou komen te staan. Guy had een krankzinnige daad bedreven. Voor zijn krankzinnigheid moest zij hem be hoeden... Dezen strijd om de ziel van Guy zij had hem zien aankomen. Zij beschouwde dezen als een gevecht van man tegen man met Kieff. Doch zij zou winnen. Zij was verplicht te winnen Dat zeide zij tot zlchzelve Geen macht des kwaads kon ten allerlaatste de zege behalen, en zij wist dat in het diepst van zijn ziel Guy de waar heid daarvan moest erkennen. Hoe ongerijmd en licht zinnig zijn woorden ook mochten klinken, in den grond gezind moeten optreden, andera ia het te laat. Aan deze wet heb je niets. De regeering heeft gemerkt, da-t jn'liie slapen en nu krijg je in den vorm van deze wet nog een slaapmiddel toe. Is het geen schande, dat hier met miljoenen wordt gesmeten ien voor de visschers geen cent wordt uitgegeven. Spr. hoopt, dat hiji hier vanavond zal hooren: Zoo willea we het hebben. Eir moet geëóscht wonden, dat een behoorlijke uitkeering en pensioen wordt gegeven. Dan kunnen de commissies en ambtenaren wel op doeken. Het gebrek is, dat gemeend wordt, dat je om oen fooi komt vragen. 'Maar je bent geen biedellaar, miaar een eeril'ijke stoere visscher, die izijn recht vraagt. 'Spr. noemt nog een voorbeeld van een 'bur gemeester van een der Zuidenzeegemeenten, die meende, als schadevergoeding een vergunning tot het maken van muziek te kunnen geven, en eindigt met den wienachi, dat de visschers hun wenschen naar voren zullen brengen. Nla herhaald' verzoek van den voorzitter aan het verlangen van den spr. te voldoen, zegt de heer Jac. Kaptein, dat hiji vroeger zijn schip zou hebben kun nen verkoopen maar nu raakt hiji het niet kwijt. En hiji is op een 'leeftijd, dat hij: er geen geld meer mee kan verdienen. Met werk in land'- en tuinbouw is hiji ook niet gebaat, waarom hij, voor zich per soonlijk, steun in den vorm van een geldelijke uit keering wenscht. De heer M. Kooiji vindt, dat er spoed moet worden gemaakt. Aan de wet is 9 jaar gewerkt en toen kwam er nog niets voor don dag. Het beste is, ge zamenlijk naar Den Haag. Die heer L, de Jong: En dan met de vuist op tafel1. De heer M. Kooiji: Wie mogen niet revolutionnair worden li De heer Staalman: Wat de héér Kaptein gezegd heeft, is voldoende om er een conclusie uit te trek ken. Hiji weet, wat bijl wil. Laten ook de anderen meit hun wenschen voor den dag komen. Wat wil ieder voor zich zelf, of b.v. voor zijn kinderen? Do heer Tj'. Wigbout wil een actie voeren voor schadevergoeding van schuit en netten. De heer N. Rotgans: En wat' moeten wil dan, die geen schuit en netten hebben. Wiji moeten er geld bij hebben. De heer Alb. Duijhker: Of een ander bedrijf, waar in we ons brood kunnen verdienen- De heer <L. de Jong spreekt van een persoonlijke bevoordeeling van hen, dl© bijl de Zuiderzeewerken hun brood verdienen, terwijl]) 'het den visschers wordt ontnomen. De heer Bakker zegt, dat velen met een mate riaal van een waarde van een f 400 hun brood ver dienen; wat hebben zijl aan een uitkeering van de waarde daarvan. De heer Jm. Lont wil voor hen, die in de kracht vani hun leven zijn,, schadevergoeding voor schip en netten, dan zijn die verder wel in staat hun brood te verdienen. Voor de ouderen wenscht hij' daarbij een pensioen- De heer L. Wigbout meent, dat uit de besprekin gen blijkt, dat in de eerste plaats gewenscht wordt, vergoeding' voor schip met toebebooren. Het ia bil lijk', dat hetgeen waardeloos wordt gemaakt, wordt vergoed'. Hiji zegt. dat hier reeds een dertig schuiten stilliggen. De WIR' 108 al ruim 2 jaap. Laten de ouderen nu hun meening ook eens izeggen. De heer J. Tijsen (voorz.) wil eeni geldelijke Ver goeding in eens van b.v. f 400 voor visschers bene den 20 jaar, f 600 van 20—30' jaar, f 800 van 30—40 jaar en van f 1000 boven de 40 jaar. De heer S. de Haan roept: f 20 pensioen, voor die boven de 50 Jaar zijn. De heer D. Oden meent ,dat ook in aanmerking kan komen credietverleening voor het beginnen van een bedrijf, b.v. eendenhouderiji, tegen geen of ma tige rente. Die reer S'. P. de Vries Is het met den heer Oidlen eens. Credietverleening voor schepen heeft niet veel waarde, want de zee komt droog te liggen. Schip en want wordten waardloos. Jonge visschers hebben echter aan een toelage niets, maar zijl hebben hun 'handen om don kost te verdienen, en daartoe worden zij in staat gesteld op de manier, zooals de heer verwachtte hij niet dat zij zou weifelen. Hij mocht zelf de slaaf zijn van het kwade, doch hij wist, dat zij zijn slavernij nooit zou deelen. Hij wist het en ondanks zich zelf, had hij haar altijd geëerd. En dit was het wapen waarvan zij gebruik dacht te maken om hem te be vrijden; dit en de oudere teedere vriendschap tusschen hen, die hechter was dan éérste liefde. Zij geloofde, dat haar invloed op hem grooter was dan die van Kieff. Anders had zij haar krachten niet met die van den vij and durven meten. Anders zou zij gewacht hebben om de hulp in te roepen van Kelly, die altijd voor iedereen gereed stond. De gedachte aan Burke zette zij vastberaden van zich af. Indien zü er Iets aan kon doen, zou Burke nooit vernemen hoe diep Guy gezonken was. Indien zij Guy slechts daarvan redden kon, zou ztj hem kunnen red den van alles, dacht zij. Wanneer de oogen hem eenmaal zouden zijn geopend, wanneer zij het overwicht van Kieff «enmaal zou hebben vernietigd, zou de slag gewonnen zijn. Doch zij moest terstond handelen en met vastgbera.- denheid. Er was geen oogenblik te verliezen. Indien Guy thans niet kon worden gestuit, in het allereerste begin zou er voor hem geen redding van den afgrond meer bestaan, En alleen. Er bleef haar geen keuze over. Slechts wanneer zij alleen was, mocht zij zich vleien met Je hoop hem te kunnen beïnvloeden. Zij bukte en deed de geldkist weer op slot, den sleu tel daarna afnemende. Nu zij met het ergste bekend was, vertoonde zij geen spoor van zwakheid. Met vasten tred en onbevreesd, als van ouds, verliet zij het vertrek. De strijd lag vóór haar, doch twijfel kende zij niet, Zij zou winnen zij moest winnen terwllle van de oude liefde en door de kracht van de nieuw ontwaakte. HOOFDSTUK X. DE BRENGER VAN SLECHT NIEUWS Het was reeds laat in den middag, toen Kelly op Bleu Hlll Farm terugkeerde. Gedurende het grootste gedeelte van den dag had hij met Burke over de lande rijen van Merston gereden en hij was tamelijk ver moeid. Hij verheugde zich op een gezelligen avond met zijn gastvrouw, en hij hoopte dat de jonge Guy niet al Oden dat wil. Vïeachera als Ni Rot^ana verdienen hun brood (met peuren. Ook die ia met schadeloos stelling van bet weinige materiaal niet gebaat» Voor hen moet een andere regeling gelden. De 'heer Keuris van Anna Paulowna zegt, dat het geen de heer De Vries gezegd 'heeft, ook vrijwel zijn voorstel is. Hiji zon er echter nog iets aan toe willen voegen en wel dat b.v. beneden een bepaald inko men geen rente van het te verstrekken crediet be hoeft te worden betaald. Eien zeker onbelastbaar bedrag van b.v. f 1200, dat nooidig, geacht kan worden voor bet levensonderhoud van den vdsscher. Is bet inkomen boven dat bedrag, dan is er geen bezwaar tegen een matige rente te betalen. De heer Van1 Kalsbeek ia een beetje bang. voor die matige rente. Bij, reeft destijda ook geprobeerd voor een intrest van 2)4 of 3 pet. ge'ld van de Regeering te krijgen, maar het ging niet. De heer Keuris zegt, dat die rente door die vis schers zelf bepaald imoet worden. Eb dn ieder geval moet dat voorstel' van geen rente beneden een be paald inkomen onaangetast blijven. De heer M. Kooij vertelt nog van zijn ondervin dingen, opgedaan bij bezoeken bij Minister Van Swaaij. D'e heeren D. Takes en Si Zomerdijk hebben ver goeding gevraagd voor het geven Van onderwijle aan hun kinderen, maar dat is ook! al niets. De heer Staalman zegt ten slotte, dat hiji bliji i« de verschillende grieven' hder te hebben vernomen. De meeste komien overeen met die, welke ook in andere gemeenten worden naar voren gebracht. Er moet volgens spr» een andere wet komen. Het stand punt, als zijn de visschers bedelaars, moet verdwiji- nen. Zij' komen op voor hun broodwinning, die 'hun wordt ontnomen. Eb daarvoor moeten ziji een ander bestaan met een behoorlijk inkomen, izooals het des tijds was als visscher. Er moet niet gezegd worden: Met hoe weinig kan ik van zoo iemand afkomen, maar: Wat is billijk. Er moet een andere wet komen volgens welke hulp kan worden verleend voor leder, zooalis het hem het best past. Spr. gelooft niet, dat dit direct bereikt zal zijn. (EEiji heeft zooeven een verwijt gemaakt en hij doet er nog een. E'r is geld noodig. Dlaarvoor hebben de onderwijzers ook ge zorgd. Gebeurt dit hier niet, dan komt er niets van. In Huizen is ook direct geld! bijeen.' gebracht. De menschen langs de Zuiderzee moeten wakker wor den geschud en naar Dten Haag'. Dan alleen is suio- ces te verwachten. Hierna wordt besloten een buitengewone contri butie te heffen van f 2.50 per lid. Ook zal worden deelgenomen aan een te 'houden vergadering in Den Haag. 55 Leden geven zich hiervoor reedg op. Die vergadering wordt door den voorzitter hierna gesloten. Trekking van Maandag 0 Februari. 6e Klasse 13e Lijst. Nofl. 3891 10305 10811 16473 elk f 1000. No. 17763 f 400. Nos. 10494 13927 10138 elk f 200. Nos. 4820 7376 9309 12037 12379 16005 17869 elk f 100. Pijzen van f 70. 165 277 368 587 648 721 1025 1040 1146 1268 1270 1361 1409 1425 1447 1818 1831 2011 2061 2116 2144 2334 2446 2549 2553 2649 2710 2776 3087 3120 3175 3215 8264 3423 3477 3513 3577 3637 3649 3689 8774 3832 3864 3925 4033 4108 4169 4278 4843 4476 4528 4567 4580 4647 4655 4671 4678 4965 5069 5088 5204 5302 5342 5350 6393 5490 5615 5632 5762 5814 5832 5839 6855 5904 5929 6078 6201 6293 0298 6417 6446 6538 6556 6579 6602 6617 6674 6780 6788 6792 6863 6876 6997 7135 7290 7454 7471 7675 7781 7828 7851 7901 7951 7990 8187 8581 8721 8857 8878 8937 9056 9242 9263 9300 9462 9573 9691 9697 9717 10048 10280 10300 10305 10312 10380 10467 10472 10475 10531 10617 10738 10801 10910 10950 11063 11137 11263 11294 11369 11380 11407 11516 11559 11602 11666 11680 11686 11880 11955 12216 12236 12252 te druk op zijn praatstoel zou zitten, want het eenige wat hij verlangde, was kalme rust. De eerste koelte van den avond streek reeds over het „veldt", toen hij in kalmen draf langs den weg voorbij het kopje reed. Zoodra hij in het gezicht van de farm gekomen wab, bekroop hem een gevoel van welbeha- gen. „Wel, wel, het ls toch een echt gezellig tehuis!" zeide hij met een zucht. „Gelukkige vent die Burke!" Hij ontdekte niemand, zoodat hij zijn paard op stal zette en het afwreef en voederde alvorens zelf naar bin nen te gaan. Hij trad het huls aan de achterzijde bin- nen. In de huiskamer brandde licht en daar heen richtte hij zijn schreden, In de verbeelding het huiselijk schouw spel te zullen aantreffen van Sylvia, bezig met het breien van kousen voor haar man. of met den een of anderen huisvrouwelijken arbeid. Bij het binnentreden verkondigde hij zijn aanwezig heid met de gebruikelijke luidruchtigheid. „Ziezoo, daar ben ik weer, mevrouw Ranger! En Ik breng goed nieuws voor u ook. Per slot van rekening is het met Merston nog al goed afgeloopen, en uw man hoopt morgen tegen den middag terug te zijn." Hij bleef eensklaps steken. De kamer was niet ledig, doch de gedaante die snel en elastisch oprees om het te verwelkomen, was niet de gedaante die hij verwacht had. „Goeden avond, Kelly!" zeide Saul Kieff. „Wel alle duivels!" riep Kelly uit. Kieff lachte op een koude, afgetrokken manier. „Ik kwam hier om mevrouw Ranger een bezoek te bren gen, doch ik bemerkte dat zij afwezig ls." „En waarom bracht je haar dat bezoek?" vroeg Kelly. Hij mocht Kieff niet lijden, hoewel hij te vriendelijk van aard was om jegens wie ook een uitgesproken an tipathie te koesteren. Doch geen gebrek aan lust tot intimiteit kon ooit zijn nieuwsgierigheid bemantelen, en hij liet zich nooit een nieuwtje ontsnappen uit gebrek aan navraag. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1928 | | pagina 1