SCHAG
Alitittn Bitlis-
iOURAlllT.
ïlmtntit- Lalwilil
RAAD CALLANTSOOG.
Donderdag 26 April 1928.
71site Jaargang No. 8244.
Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN &Co., Schagen.
Eerste Blad.
Feuilleton.
Uw Haar
ELKE ÜUI5VR0UW WtL
(l2cTpcgOUBBEL- 5TUR
UUH-ZEEPFABRIEKEN-DEDUIf
it blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder-
,g en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver-
jtiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20.
Prijs per 3 maanden f 1.65. Losse nummers 0 cent. ADVERTEN-
TlëN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 ceqt (bewijsno.
inbegrepen). Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend
DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN.
Vergadering van den Raad op Woensdag 25 April '28,
s morgens kwart voor tien uur.
Afwezig is de heer Vries, met kennisgeving van ver-
iderlng.
Voorzitter de heer Mr.' D. Breebaart Kz., burgemeea-
r, tevens secretaris.
Na opening volgt vaststelling der notulen.
Ingekomen stukken.
Van den Minister van Arbeid is bericht Ingekomen,
it over 1927 een bijdrage van f 20 wordt verleend in
t salaris voor den correspondent van het arbeiders-
middelingsbureau.
[n verband met de ingekomen considerans wordt op-
&uw besloten toe te treden tot den Vleesöhkeurings-
inst, kring Barsingerhorn.
Ged. Staten keurden goed: af- en overschrijvingen,
enst 1927, wijziging begrooting 1927, idem 1928, en het
sluit tot het aanvaarden van het torenuurwerk, dat
ar geloofd wordt, binnen zeer korten tijd geplaatst
worden.
De heeren E. Smit en Mooij namen hun benoeming
lid van de commissie tot wering van schoolverzuim
n, de heer Vader zijn benoeming tot armvoogd.
Ingekomen is de rekening over 1927 van het G.E.B.,
iltende met een voordeelig saldo van f 1563.13. De re
ning zal gelijk met de gemeenterekening behandeld
irden.
De volgende Ingekomen verslagen over 1927 zullen
•culeerrn: Het gemeenteverslag, het verslag van de
tmer van Koophandel, van de Bank van Ned. Gemeen-
i, van de Gezondheidscommissie te Schagen, van de
latselijke t.b.c.-commissie, van Het Witte Kruis te
|pe, Callantsoog, en Petten, en de notulen van de op
Maart 1.1. gehouden vergadering door de Commissie
uitvoering van den vleeschkeuringsdienst, kring
irslngerhorn.
Geen tientje voor de Olympische spelen.
de commissie voor cultureele en economische
ipaganda voor de Olympische spelen wordt een sub-
Ie van f 10 gevraagd.
B. en W. sympathiseeren wel met het doel, maar
het hier niet een speciaal belang voor onze ge-
betreft, en de finantieele toestand der gemeente
it rooskleurig Is, stellen zij voor afwijzend op 't ver-
ik te beschikken.
De heer Veul is van oordeel, dat het bezoek aan de
iplsche spelen wel voordeel voor den landbouw
iz. zal opleveren en dus ook onze gemente van dat
lordeei zal kunnen profiteeren, en om die reden wil
r. wel subsidie geven.
De Voorzitter zegt, dat het misschien wel wat «go
tisch klinkt, maar ook al geeft de gemeente de sub-
S!e niet dan zal ze toch van dat voordeel genieten,
et hoofdmotief is echter de al zware lasten van de ge-
Een principieele kwestie in het niet.
De heer Veul meent dat wanneer een ieder er zoo
w had ge4acht, de Olympische spelen hier niet zou-
kunnen worden gehouden.
De hoer Hollander zou het een gevaarlijk standpunt
Vlojet bukte zich om haar speeltuig op te rapen, ter-
A n°S acllter bleef om de jongens te roepen,
ax stapte naast Olga de eetkamer binnen.
»&aa ik je straks even vijf minuten in de operatie-
spreken?" vroeg hij fluisterend.
«Waarom?" vroeg ze kortaf.
@|*™k ziJ'n wenkbrauwen op. „Omdat Ik het je
■Even keek hij haar peinzend aan en zei toen:
Je van plan het' te weigeren?"
»Nee,zei Olga.
..Dank je."
Kon daarop kwam Nick mat da jongens hinnen. Het
aa In eeJlg32lns luidruchtige maaltijd, want Violet
buitengewoon opgewonden stemming. Haar
bor 1118 sterren en ze sleepte iedereen
uk en ^?°iUkheId me0. De jongens waren geweldig
nlt-f. ji vf, d niet voor ben onder. Olga was de
hpt o-6 J Taa' en von<* bet niet noodig haar
t hu *e*Pre« mengen. Ze verlangde er bijna naar,
ód/ah h« ZOU doen' want ze had het gevoel alsof
S °veral buitengesloten werd.
leritnonl fl0"per was afgeloopen, kwam er een on-
breken 6 .b®boefte bij haar boven haar belofte te
aden t en,;., naar de operatiekamer te gaan. Allen
een j °p en ze S^°°P naar de keuken om even
fteér. fvier met het keukenmeisje te regelen. Ze
!j a I v.» v kaar had zien weggaan, en ze wist
^aar wanneer ze terugkwam, zoü opwach-
bben bem verlangde gesprek met haar te
5? lnder<Iaad niet vergist. Hij hield de deur
baar uit 0pen en no°digde haar met een kort
r!Lmt binnen te gaan.
wordt gezond en sterk
het krijgt mooier glans
het wordt vrij van roos
het blijft beter zitten
het valt niet meer uit
indien gij des morgens een weinig PUROL
tusschen de handen wrijft en dit door de
haren uitstrijkt, 't Voldoet iedereen.
vinden nu wel subsidie te geven, terwijl reeds andere
subsidie-aanvragen zijn geweigerd.
Met 6 tegen 1 stem, die van den heer Veul, wordt be
sloten geen subsidie te verleenen.
Herziening belastbare opbrengst op gebouw
de- en ongebouwde eigendommen.
Van het gemeentebestuur van Kollumerland is een
verzoek Ingekomen om adhaesie te willen betuigen aan
zijn adres gericht aan de Tweede Kamer, om herziening
van de regeling in de belastbare opbrengst op de ge
bouwde en ongebouwde eigendommen, waardoor de ge
meentebesturen hoogere opcenten zullen kunnen heffen.
De meerderheid van het college van B. en W., de
Voorzitter en de heer Kooger, wil adhaesie "betuigen, om
dat door de gewenschte herziening de uitwonende eige
naren kunnen worden getroffen. De adhaesiebetuiging
houdt nog wel niet in, dat van dat recht om de opcen
ten te verhoogen, gebruik zal worden gemaakt, maar in
dien het strikt noodig is, zou de mogelijkheid daartoe
bestaan.
De hoer Kruisveld echter oordeelt, dat de uitwonende
eigenaz-en die verhooging aan opoenten weer zullen verf
halen op de huurders, en op die wijze komt het dus weer
op de inwoners terug..
De heer Hollander ziet er geen kwaad in om adhaesie
te betuigen.
De heeren Veul, van der Plas en Kruisveld verklaren
zich teren het voorstel van de meerderheid 'van B. en
W., de heeren Kooger, Hollander en Mooij er voor, zoo
dat dooi staking van stemmen het voorstel wordt aan
gehouden tot de volgende vergadering.
De finantieele verhouding tusschen rijk en
Door de gemeente Ooststellingwerf wordt wijziging
gevraagd van het wetsontwerp Inzake de finantieele
verhouding tusschen rijk en gemeenten, en op dat adres
wordt adhaesiebetuiging gevraagd.
Ook de Vereeniging van Ned. Gemeenten acht het
rapport der staatscommissie niet in alle opzichten gun
stig, maar stelt toch voor met de voorstellen der staats
commissie accoord te gaan, opdat tenminste iets wordt
verkregen. In groote lijnen acht men het voorstel goed.
wachten, keek hij haar aan en vroeg:
„Ben je boos op me?"
Olga stond tegen de tafel geleund. „Je hebt me toch
niet hier laten komen om met me te kibbelen?" bracht
ze moe uit.
Er verscheen een cynische glimlach om zijn mond.
„Nee, volstrekt niet. Ga alsjeblieft zitten. Je ziet er erg
vermoeid uit."
Hij schoof een leunstoel bij en ze nam plaats, met
het gevoel, dat ze waarschijnlijk in een heel moeilijk
parket zou geraken. Hij had zijn geliefkoosde houding
aangenomen: de handen diep in zijn zakken gestoken.
„Ik wilde graag met je praten over Hunt-Goring,"
zei hij.
Ze keek hem verschrikt aan. „Wat... waarom?"
„Hij Is vandaag hier geweest, zooals je weet."
„Ja, hij kwam Violet opzoeken."
Max liet een eigenaardig, knorrend geluid hooren.
„Ik veronderstel dat je begrijpt, waarom het hem te
doen is?"
Olga's oogen openden zich wijd van verbazing. „Nee,
dat weet ik niet. Wat bedoel je daarmee?"
Zwijgend keek hij haar eenige seconden aan. „Ver-
beeld je je heusch, dat je jezelf geheel op den achter
grond kunt stellen door je achter demooie juffrouw
Camplon te verschuilen?"
Ze voelde, hoe een brandende blos haar naar de sla
pen steeg. .„Wat een belachelijke vraag."
„Waarom belachelijk?"
„Alsof er iemand op de wereld zou bestaan, die mij
boven Violet zou verkiezen."
„Ik ken er twee," zei Max.
„Wie dan?" vroeg ze boos.
„Hunt-Goring en Ik," antwoordde hij kalm.
Ze schrikte; ze deed haar uiterste best haar verle
genheid te verbergen, of tenminste zijn aandacht van
haar af te leiden. Ik weet heel zeker, dat Majoor Hunt-
Goring jou prefereert boven je mooie vriendin."
„De man zou een idioot zijn" wierp Olga tegen."
„Dat zijn we geen van beiden," merkte Max glim
lachend op. „Ik veronderstel, dat je niet bereid bent mij
eerlijk op te biechten, welke macht die kerel over Je
heeft."
„Je hebt zelf gezegd, dat je er volstrekt niet benieuwd
naar was."
Max' groene oogen namen haar thans onderzoekend
op. Niettegenstaande haar dit geweldig hinderde, voel
de ze toch, dat ze hem op dat moment niet had kun
nen aanzien.
..Volkomen gelijk, bekoorlijke vrouw," zei hij onver
stoorbaar. „Doch daar deze zaak volgens mij een beetje
te ver gevorderd is en ik op eenigszins gespannen voet
met den galanten majoor sta» lijkt het ine in ons bei-1
B. en W.' zijn van oordeel dat naar verhouding de
stedelijke gemeenten meer van de voorgestelde regeling
zullen profiteeren dan de plattelandsche gemeenten,
maaV ook onze gemeente zal per jaar een hoogere uit-
keering van ongeveer f 2000 krijgen, en waar op dit ge
meentelijk belang dient te worden gelet, zijn ze het
eens met het oordeel van de vereeniging van Nederlan-
sche gemeenten.
Met algemeene stemmen wordt besloten geen adhaesie
te betuigen.
Bij de op 13 Maart gedane kasopname bij gemeente
ontvanger* en administrateur van het G.E.B., was de kas
in orde.
Uit het oogpunt van welstand en schoon
heid. De bouwers betalen.
B. en W. stellen voor tot aansluiting van de gemeente
bij de adviescommissie der Noordhollandsche Gemeen
ten voor Bouwontwerpen en Uitbreidingsplannen.
Het desbetreffende voorstel wordt voorgelezen.
De heer Hollander vraagt of de aansluiting zal zijn
voor een jaar of langer.
De Voorzitter zegt dat in het besluit zal dienen te
worden opgenomen „tot wederopzegging."
De heer Kruisveld zegt dat B. en W. hadden besloten
dat het ee'rste jaar voor proef zou worden aangesloten,
en dan de contributie zou worden betaald. Als men de
andere raadsverslagen leest, dan komt men tot de con
clusie, dat de aansluiting in de practijk. niet zoo mooi
is als wel lijkt.
De Voorzitter erkent dat het de bedoeling was voor
een jaar ais proef toe te treden, en dat zou dan kun
nen wezen voor het jaar 1929. Als in het besluit, „tot
wederopzegging" wordt opgenomen, kan de raad na '29
bedanken.
De heer Veul vraagt of B. en W. verplicht zullen zijn
met de voorstellen van de Commissie rekening te hou
den.
De Voorzitter antwoordt ontkennend. B. en W. kun
nen ook nu reeds eischen stellen, en kunnen dat in den
vervolge ook doen naar aanleiding van de adviezen der
advlezenoommissie. Maar het zijn adviezen en dus behoe
ven ze niet opgevolgd te worden. De bouwplannen moe
ten door de verstrekte adviezen niet duurder worden
dan ze oorspronkelijk begroot worden. De ondervinding
heeft reeds geleerd dat de commissie bereidwillig is.
Goedgevonden wordt tot wederopzegging toe te tre
den.
In verband met dit besluit wordt voorgesteld de ver
ordening op de heffing van secretarieleges te wijzigen.
Door den Voorzitter wordt opgemerkt, dat al3 de
voorgestelde wijziging wordt goedgevonden de gemeente
kas voordeel van de aansluiting bij de adviescommissie
zal hebben, en dat voordeel zal, als het bouwen door
gaat, zooals het thans het geval is, niet onbelangrijk
zijn. En als iemand een huis bouwt van f 4000, is het
geen bezwaar f 10 leges te betalen. Voorgesteld wordt
de leges als volgt te bepalen:
Voor een aanvrage om vergunning tot bouwen en ver
bouwen, kostende minder dan f 50, 50 cent; van f 50 tot
f 150, f 1 leges; van f 150 tot f 500 f 2, van f 500 tot
f 1000 1 3, van f 1000 tot f 2000 1 i. van f 2000 tot f 3000
f 5. en van f 3000 en meer f 10.
Spr. merkt nog op, dat voor een bouwvergunning
thans 25 cent moet worden betaald* het kost meer aan
papier.
Zonder eenige bespreking wordt overeenkomstig het
voorstel van B. en W. besloten.
Het vermenlg-vuldigingscijfer voor de plaat
selijke inkomstenbelasting.
B. en W, stellen voor het vermenigvuldlgingscljfer
der belang gewenscht, dat we weten, waar we aan toe
zijn." Weer verscheen er een raadselachtige glimlach
om zijn lippen. „Hunt-Goring schijnt van plan te zijn
zijn uiterste best te doen om op de een of andere ma
nier ons... engagement ln den weg te staan."
„Maar Max, wat kan het hem schelen?"
„Hij wil blijkbaar maar al te graag mijn plaats Inne
men," zei Max.
Olga werd eensklaps doodsbleek. „Het is niet waar,
Max. Dat verbeeld je je maar." Ze wendde zich met
bijna smeekend gebaar tot ,hem. „Hij heeft me heusch
niet noodig... Het is eenvoudig onmogelijk."
„Hij schijnt je zelfs heel erg noodig te hebben," zei
Max. „Maar je hoeft je volstrekt niet ongerust te ma
ken, kleintje. Hij zal je niet krijgen."
Door deze laatste woorden voelde ze zich eenigszins
gerustgesteld, en het gelukte haar zelfs een glimlach
te voorschijn te roepen. „Misschien vindt je me afschu
welijk laf, maar... ik ben zoo bang voor hem," zei ze
stamelend.
„Ben je voor mij ook bang?" vroeg Max geheel on
verwacht. Ze schudde qntkennend met het hoofdje, zon
der hem aan te "zien.
„Weet je het wel zeker, Olga?"
„Natuurlijk voel ik voor jou geen vrees," verzekerde
ze hem nogmaals.
Hij had nog steeds zijn handen diep in zijn zakken ge
stoken en hij boog zich eenigszins tot haar over. „Wil
je dan in werkelijkheid met mij verloofd zijn... Olga, wil
je mijn vrouw worden?"
Ze keek hem vol verbazing aan. „Max!"
,Kijk niet zoo verschrikt, kleintje. Wat scheelt je in
eens? Je ziet doodsbleek. Moet ik je wat vlugzout ge-
ven?"
Ze glimlachte geforceerd. „Nee nee. Ik mankeer
niets. Maar Max..."
Hij legde eensklaps zijn hand op de hare. „Kun je me
dan niet uitstaan, Olga?"
Opnieuw schudde ze met het hoofd. „Stel je me voor
om met jou te trouwen, teneinde Majoor Hunt-Goring
te kunnen ontloopen?"
„Ik veronderstel, dat je liever mij tot echtgenoot hebt
dan hem, is het niet?" vroeg Max.
Ze lachte flauwtjes. Haar oogen waren strak op zijn
hand gericht... de hand, waarin ze nog zoo kort "tevo
ren op zulk een meedoogenlooze wijze een naald had
gedreven. Het roode litteeken was nog steeds zichtbaar.
Voor den eersten keer kreeg ze werkelijk berouw, dat
ze hem dit aangedaan had.
„Maar er is toch geen sprake van, dat ik met hem
zou trouwen," bracht ze ten slotte uit. „Hij heeft nooit
over een dergelijk iets gesproken."
„Dat is volkomen waar," zei Max grimmig.„Ik denk,
'filNE
der plaatselijke inkomstenbelasting voor het belasting^
jaar 19281929 evenals vorig jaar weer op f 3 te be
palen. Door het minder goede jaar dat achter ons ligt,
meenen B. en W. niet tot verlaging te kunnen overgaan,
maar een verhooging wenschten zij in geen geval.
Het voorstel van B. en W. wordt aangenomen.
Het kohier hondenbelasting 1928 wordt vastgesteld
tot een bedrag van f 434, terwijl voor een half jaar ont
heffing wordt verleend aan Joh. Commandeur en Van
der Meulen.
Van den heer S. Kooger ia een verzoek Ingekomen, om
een stukje gemeentegrond achter het huis van G. Baken
Sz., groot 56 M2., te mogen koopen.
B. en W. wijzen er op, dat het perceeltje zeer onge
legen ligt en als bouwgrond geen waarde heeft en zij
stellen daarom voor het terrein voor f 20 aan aanvra
ger te verkoopen, behoudens machtiging van H.M. de
Koningin en onder goedkeuring van Ged. Staten.
De heer Hollander meent dat indertijd het besluit ïis
genomen geen bouwterrein voor lager dan 50 cent per
M2. te verkoopen.
De Voorzitter zegt, dat blijkens de notulen van B. en
W. besloten is van 40 cent, maar spr. wijst er nog eens
op, dat het hier geen gewoon bouwterrein is.
Het voorstel van B. en W. wordt aangenomen.
Een stiefmoederlijk© behandeling, die na
t 600 kost
Aan de orde komt het voorstel van B. en W. tot het
verleenen van een credlet van f 600 voor de bijwerking
van den ligger der wegen en tot het aanvragen van een
gelijk bedrag, of zooveel minder als de werkelijke kosten
zullen bedragen, als subsidie voor dat doel aan de Pro
vincie Noordholland.
De Voorzitter deelt mede dat ln verband met het
leggen van den electrischen kabel in den Duinweg Ged.
Staten hadden opgemerkt, dat de Duinweg nog niet op
den ligger der wegen voorkwam en dat in 1906 de laat
ste wijziging in dien ligger had plaats gehad. Verzocht
werd de ligger te doen bijwerken.
dat hij geleidelijk wel tot de ontdekking Is gekomen,
dat je niet bepaald bijster op hem gesteld bent"
Max zag, hoe er een rilling door haar leden voer,
„Ik haat hem, Max," klonk het gesmoord.
„Hij schijnt dat juist een groote attractie te vinden."
„Dat bestaat toch niet, Max," protesteerde ze. „Hij kan
niet verlangen, dat ik hem tegen mijn zin zou trouwen."
„Mijn beste kind," zei Max, „wanneer je niet zoo
dwaas was geweest met hem te flirten, dan had hij al
lang geleden genoeg van je gekregen. Zooals echter
thans de toestand ls..." Hij hield op.
Ze keek hem aan. „Ga verder: zooals echter thans de
toestand is... wat dan?"
Hij liet een sarcastisch lachje hooren. „Hij zal nu niet
rusten, voordat hij je gekregen heeft!"
„Hij kan me niet dwingen met hem te trouwen," zei
Olga stampvoetend van drift. „Dergelijke dingen ge
beurden alleen in de middeleeuwen."
„Daaraan heb je gelijk," gaf Max te kennen.
„Dus waarvoor hoef ik bang te zijn?" vroeg ze ten
slotte.
„Oh, vraag het mij niet."
„Jij... jij... helpt me erg goed, moet ik zeggen," zei
ze trillend van woede.
„Je zou mijn hulp niet willen accepteeren," zei hij
kalm. „Je hebt je ln groote moeilijkheden gewerkt,
waaruit je je onmogelijk kunt losmaken en je wilt me
niet toestaan je de behulpzame hand te bieden."
Olga zweeg en keek peinzend voor zich uit.
Max liep met groote passen het vertrek op en neer.
Ten slotte nam hij plaats ln den stoel van den dokter.
„Het geeft allemaal niets, of we er al lang en breed
over praten," merkte hij op. „Het eenige wat er op zit,
ls het je vader en Nick te vertellen. Ik kan verder niets
voor je doen... Ik heb het eenvoudig niet in mijn macht."
Hij opende een schrijfcassette, haalde hieruit een vel
papier te voorschijn en begon te schrijven. Olga maakte
uit dit gebaar op, dat hij uitgesproken had en verder
de zaak niet meer wenschte te behandelen.
I Eensklaps draalde hij zich evenwel om en vroeg:
I „Hoe vond je Kersley?"
J Deze vraag verwonderde haar ten zeerste. Ze had bij-
na het geheele bestaan van den bezoeker vergeten. Ze
slaagde er echter lri hem enthousiast te antwoorden.
„Buitengewoon aardig."
„Hij is de beste vriend, dien ik bezit," vervolgde Max,
nog steeds schrijvende. „Hij heeft me gemaakt tot wat
ik nu ben."
„Ja, je kon duidelijk zien, dat jullie erg op elkander
gesteld zijn."
Wordt vervolgd. -
