SchagerCourant
CONCOURS
Tweede Blad.
Gemengd Nieuws.
Nobile's tocht naar de Noordpool.
Schipbreukelingen uitgeschud.
Het communisme in de Fransche fabriek.
In d'r eentje van Kaapstad naar Londen.
van den West-Frieschen Bond van Harmonie- en Fanfarecorpsen en 10-jarig
bestaan der Harmonievereeniging „Concordia" te Breezand.
Feuilleton.
Dinsdag 22 Mei 1928
71ste Jaargang. No. 8257.
BIJNA DRIE MAAI. 24 UUR IN DE LTJCKH
Waarom is Nicolaas II-land nlot gezien?
Gal Uk wU ln ons numimor van Zaterdag) rood»
hebben meegedeeld, ls de Itallaanacbe luchtvaar
der, generaal Nobile, mot rijn luchtschip „ItaliaT
Vrijdagmorgen om 10 uur na een geslaagden tocht
over het 'Noord/poolgebied, behouden aan de Ko
ningebaai op. Spitsbergen1 teruggekeerd na 66 uur
lucht gehouden te hebbon. 'V.eel nieuws schijnt do
expeditie niet opgeleverd te hebben. Zijl heeft watj
boven do Frans Jozefaarchtpel en op de terugreis
boven Nova Zembla rond gevlogen, doch haar eigen- j
lijko doel. Nicolaas II-land, heeft zij. niet gezien,
hoewel ztji verder Oostwaarts gevlogen zou zijn, dan
de plaats waar deze eilandengroep te vinden moet
zUn. Indien heit niet zien van dit land ook het niet
bestaan zou beteekenen, ja, dan zou de expeditie
wel veel nieuwa opgeleverd hebben, maar dat ia nog j
lang niet zeker. Nicolaas II-land is even voor den
oo'log ontdekt door een expeditie van den Russi- 1
schön kapitein ter zee Sergief, die izicb bij' zijn toch
ten van do ijsbrekors Taimir en Vaigach bediende.
Zij ontdekten nieuw land ten N.W. van kaap Sjel-
joeskin. dat zich uitstrekte van 77° 50' N.B.,- 99°
O.L. tot ten minste 81° NJ3. Het land, of waar-
lachijnlijk de eilandengroep is van den Oostkant
teöxploreerd. Men vond, dat het 500 M. boven den
Eieespiegeil uitstak, met een dikke ijskorst bedekt
[•was en! in geologisch opzicht imet het Siberische
ïksteland overeenstemde. Het jaar daarop rijn er
Dogmaals verkenningen op Nicolaas II-land gedaan
door de Russen. Nicolaas II-land is dus geen land,
waarvan men het bestaan slechts vermoedde of dat
men alleen maar meende gezien te hebben uit de
verte, maar land. dat door menschenvoeten betre
den is, waarvan de hoogte' gemeten, de bod ©ingesteld
heid onderzocht is. Dat men het nu op een lucht
reis niet heeft gezien, behoeft volstrekt niet te be-
teekenen dat het niet bestaan zou of ver
dwenen zou. zijin. Al9 men uit zekere hoogte op
aar.le neerkijkt, merkt men de geaccidenteerdheid
van een terrein- niet of nauwelijks meer op en Ni-
codaaa II-land is, blijkens vroegere waarnemingen,
met een dikke ijskorst bedekt, zoodat het zich van
zroote hoogte gezienwellicht ook weinig van het
omringende ijs -zal onderscheiden. Als de Italia,
gelijk eerst in de bedoeling heeft gelegen, op 77
50' N.B. 99° O.L. of daaromtrent „voor anker" was
gegaan en een subexpeditie afgezet had en deze had
in' wijden omtrek geen üand gevonden, zoodat de
waarneming uit de lucht bevestigd was, zou men
met een sensationeele ontdekking te doen hébben
sehad. Dan zouden de eilanden verdwenen moeten
zijn, of de Russische expedities van 1913—'14 zich
aan bedrog moéten hebben schuldig gemaakt. Geen
van beide veronderstellingen klinkt erg aanneme
lijk, zoodat men. waarsohijlnil ijk maar het beste doet
voorloopig aan de juistheid, van de waarnemingen
der Italianen te twijfelen. Hetgeen natuurlijk aan
de prestatie op zich zelf, n.1. van een' luchtreis van
bijna. 3 maail 34 uur in het Poolgebied, niets van
ziin beteekenis ontneemt, doch alleen weer de
vraag doet reizen of voor het echte Poolonderaoek
bet luchtschip in zijn huidige stadium van ont
wikkeling wel een geschikt voertuig is. Bén expedi
tie met een Roeischip, dat een klein Vliegtuig met
zich) kon voeren, voor verkenningen, verbinding met
het naastbijzijnde vaste station, hulpverleening aan
slede-expedities enz., zou wellicht doelmatiger zijn.
De-meening van Amnndsen over het niet
vinden van Nicolaas U-land.
In een interview over de vlucht van de Italia
heeft Amundsen verklaard, dat de mededeeling van
Nobile. dat het Nicolaas U-land niet te vinden was,
heiii zeer veilbaasde. Hij. zelf had het land. tijden»
de expeditie van de Maud bezocht, over de eilanden-
fcroep eön sledetocht gemaakt en signaalteekens la-
"t«Q gprta&tro. 'Mos dfrsft n, 2*3 2»
11a bij nevelig weer de «Handen vcorWj tt
gevlogen.
Nloolaas U-land wél gtxiea, doch rijn
grenzen niet vastgesteld.
Men schijnt het eerste bericht van Nobile over'
zlja tocht naar Nicolaas II-land verminkt ontvan
gen of verkeerd ontcijferd te hebben. Uit naidere be
richten blUk't, dat hij liet wel -degelijk gezien heeft,.
Tengevolge van den wind, die hot schip deed afdrlj-1
ven en van het feit, dat raon, om zoker te zUn van i
voldoende brandstof, moest terugkeeren, heeft men
geen gevolg kunnen geven nan het. voornemen Ni
colaas II-land tot zijn noordelijkste grens waar te
nemen. Ook deze vlucht liecft dus den sluier, dio
er over den omvang van dit land naar het Noorden
-toe gespreid ligt, niet kunnen opheffen. Alleen is
volgens Nobile de uitgestrektheid grooter dan men
tot dusver aan heeft genomen.
In hoeverre de tocht nog wetenschappelijke resul
taten heeft opgeleverd, is ons niet bekend. Het doel
was echter -de grenzen van Nicolaas II-land vast te
«tollen en dat doel is niet bereikt.
Het oonlge tastbare resultaat van Nobile's tocht
schijnt te zijn, dat men wel mag aannemen, dat er
geen Gilllseiland bestaat. Gillisoiland was een
eiland, dat men meendo gezien te hebben op 81°
30' N.B., ten O. van Spitsbergen. Het bestaan er van
was nimmer aangetoond: In ieder geval heeft Nobi
le's waarneming bevestigd, wat men reeds veron
derstelde. d&t het Inderdaad niet te vinden ie.
De „Italia" naar de Noordpool.
V.D. seint uit Oslo d.cL 21 Mei:
Generaal Nobile heeft medegedoeld, dat de „Ita
lia" hedenavond naar de Noordpool vertrekt, alwaar
twee uur gestopt zal worden om de beide geleerden
Malmgren en Crojani in de gelegenheid te stellen
het luchtschip te verlaten om wetenschappelijke
onderzoekingen te verrichten.
persTeldtocizt, bijeeckorawtwa «a fcs-twgisggaa, die stel
selmatig 9n met vasthoudendheid worden geleld.
Geld noch menschen ontbreken. Een intensieve pro
paganda wordt openlijk en in het geheim geroerd
door vereenigingen. die aan den weg timmeren en
door groepen, die zich zorgvuldig verborgen hou
den. De ondergrondsche, ongrijpbare actie gaat sa
men met de openlijke. De ernst, van het gevaar kan
niet worden ontkend.
VAN HET GRIEKSCHE STOOMSCHIP
„CONSTANTE BATEBES."
Naar uit Rio de Janelro gemeld wordt, heeft een
rooverbende van ongeveer 200 man de bemanning van
het Grleksche stoomschip Constante Bateres, dat ln de
nabijheid vah de Cerapubuskuat aan den grond geloopen
was, overvallen. De onverlaten beroofden de schipbreu
kelingen van bun papleren, kostbaarheden en kleerer
Slechts de woelige zee weerhield hen ervan ook het
schip te plunderen. De autoriteiten hebben een detache
ment ter sterkte van 300 man uit gezonden om de orde
te herstellen.
DE ERNST VAN HET GEVAAR KAN NIET
WORDEN ONTKEND.
Do jongste aflevering van de Revue des deux Mon-
des bevat een stu'k journalistieken arbeid van Ja;
ques Valdour, die eenigen tijd „onder de menschen"
in de fabrieken rond ParUe beeft gewerkt en in de
arbeiderswerold geleefd om zich op de hoogte te
stellen van het standpunt, dat de arbeider uit het
gebied van Parijs tegenover het communisme in
neemt. Valdour heeft ,een kamer in een woonkazerne
-te Billancourt bewoond, gewerkt in een fabriek te,
Issy-les-Moulineaux, een fabriek te Billancourt en
een fabriek in de C'hapelle-wij'k te Parijs. In zijn ar
tikel in de Revue des deux Mond os bepaalt h-iji zich
er toe te vertellen wat hij in dit millieu van den
eenen dag op den anderen heeft gezien en gehoord.
Aan het slot van zijn, wij zouden willen zeggen nuch
ter geschreven stuk leest men het volgende, dat als
conclusie kan worden beschouwd van hetgeen deze
oor- en ooggetuige van het moderne Parijsdhe arbei
dersleven heeft waargenomen:
In de arbeidersklasse is een sterke minderheid, die
de menigte der anderen zou volgen, wanneer het uur
van den grooten stormloop kwam te slaan, machtig
georganiseerd, aangevoerd en gewapend; zij is vol
geestdrift en gedisciplineerd. Deze voor gisting vat
bare massa is overgeleverd aan de genade van een
DE VLIEGTOCHT VAN LADY HEATH.
Het Engelschc blad „De Mornlng Post" schrijft:
Zij die Lady Heath Donderdag te Croydon hebben
zien noerstrijken, zeggen dat zij het meest verbaasd wa
ren niet ovor wat zU gedaan had, maar over zooals zij
eruit zag. Zij was van Kaapstad in haar .eentje gevlo
gen in een licht vliegtuig en aangekomen precies op
de plaats; en zij droeg niet zoo'n afschuwelijken Btof-
brll en zoo'n vreeselijk vliegcostuum, die meestal een
vllegster van haar sekse en haar menachelljk aanzien
dig vond. Het la oen trocet om te weten dat een vrouw
haar uiterlijk niet behoeft te verwaarloozen. waaneer
zij lucht kiest Lady Heath was zelfs zoozeer een vrouw,
dat zij flauw viel; maar zij had een beters reden voor
zoo iets dan vroegsr in zulke gevoelen Iets gewoons was.
Zij had boven Mldden-Afrlka een zonnesteek gehad,
speelde het klaar, te landen en werd daarna bewuste
loos, om eenige men later bijgébraoht te worden, niet
door een kamenier met vlugzout, maar door Afrlkaan-
sohe inboorlingen wij kunnen hen geen wildon noe
men die haar voorhoofd met melk betteden. Zij had
haar -kleeren bij zich in een leeren valies. „Ik heb", zegt
zij, „avondtoiletten voor danspartijen meegenomen," en
zij wilde niet te Kalro landen, voor zij een behoorlijk
paar zijden kousen aangetrokken had. Dat zij een groo
ten vllogtooht volbracht hoeft, kan niemand ontkonnen
tienduizend mijlen over Afrika ln zijn geheele lengte,
van do Kuap naar Egypte, en daarna over de Mlddel-
landsche Zee, is een prachtige praestatle voor Iemand,
die' alleen vliegt. Maar dat zij gedaan heeft zonder te
vergeten haar neus te poederen, lijkt ons niet het ge
ringste deel van haar triomf.
De meest hinderlijke kwaal
vocrr menschen crp
leeftijd ls verstopping.
Foster's Maagplllen
geven baat vanaf de
eerste dosis. Een ide
aal laxeermiddel voor
ouden van dagen
Poater'« Maagplllen
Alom verkrijgbaar f 0.65 per flacon
door
Ethel M. Dell
337.
Een violetkleurige bliksemstraal verlichte eensklaps
het vertrek, onmiddellijk gevolgd door een donderslag.
Onwillekeurig ging Olga dichter bij Nick staan.
Toen het geluid weggestorven was, vroeg Max op
ongeduldigen toon: Zouden wij deze grafkelder niet
eens kunnen verlichten?"
Olga meonde zich te herinneren, dat de knopjes van
het olectrlsch licht zloh in een der hoeken moesten be
vinden, doch ze wist niet meer waar ze konden zijn.
Max liet zijn hand tastend over de muren glijden.
„Oh, het begint te regenen. Nu zal het dadelijk wel
llQhter worden," merkte Nick op.
De regen stroomde nu neer en overstemde zelfs bij
oogenblikken het geraas van den donder. Kort daarop
violen eenige lichtstralen door de gekleurde ruiten naar
binnon en op hetzelfde oogenbllk drong *bet geluld van
eon schellen lach tot hen door.
Nick liet Olga's hand los en rende de gang in. Op
nieuw Het het afschuwelijke gelach zich hooren. Het
kwam het jonge meisje voor, alsof haar hart voor een
moment ophield met kloppen en een onbeschrijfelijk ge
voel van angst maakte zich van haar meester.
Weer verlichtte een bliksemstraal het het vertrek en
toen zag ze alles... Op den drempel stond Violet, nog
Kekleed ln haar vuurrood zijden japon... In d,e rechter
hand hield ze een mes geklemd. Ze lachte en haar witte
tanden staken scherp af tegen den donkeren achter
mond... In haar oogen lag evenwel reeds een krank-
«Innlgc glans en het verlangen naar bloed, rood bloed,
•tond er ln te lezen.
Weer was de kamer ln duisternis gehuld. Het waan-
>lünlgo lachen bleef aanhouden... om eensklaps ge-
«moord te worden.
»,Nlok, Nick!" riep Olga angstig uit. „Waar ben JeT
*k houd Oork vast.'
Op goed geluk af strompelde zo voort, bijna vallende
°ver den grooten hond, die zloh tegen haar aandrukte.
„Zoo ls het beter, zuchtte Nick. „Kun Je hem hou
den, Olga?" Ze vatte den halsband van het dier met
I beide handen beet „Nick, Nick. wat ls er gebeurd?"
[kreunde ze.
Vaag onderscheidde ze eenige figuren ln de hall. Het
leek haa toe, alsof er een worsteling plaats vond en
toen volgde stilte.
„Help me eens gauw even, Ratcliffe," hoorde ze Max'
stem als van heel uit de verte zeggen. „Ik bloed als
een rund."
HOOFDSTUK XXTEL
ZOO GOED ALS DOOD.
Deze uitroep klonk zoo kalm en rustig, en zijn hou
ding was zoo volmaakt beheerscht, dat Olga zich aif-
vroeg, of ze gedroomd kon hebben en dit vreeseljjke In
derdaad niet had plaats gevonden.
Ze had haar moed en krachten totaal herkregen en
met vaste stem antwoordde ze:
„Ik kan op het oogenbllk misschien beter helpen dan
Nick".
„Als Je maar nl^t flauw valt," zei Max
Ze sprak den grooten hond op vriendelijken toon toe
en liet het dier los. Het beest liep onmiddellijk de trap
pen op om zijn meesteres te zoeken. Ze wendde zich
weer tot Max. Nick was reeds druk bezig om hem zijn
Jas uit te trekken.
De storm was iets bedaard en het was gelukkig ook
weer lichter geworden. Tot haar ontsteltenis bemerkte
zo, dat. zijn rechter hemdsmouw geheel doorweekt was
van bloed.
„Het zit ln het bovengedeelte van den schouder. ...Het
ls maar een schram, denk Ik. Bind een van deze ser
vetten er maar zoo stijf mogelijk omheen. Ik moet straks
toch weer naar het ziekenhuis en dan kan lk me op
nieuw laten verbinden."
Op kalmen toon gaf hU deze bevelen en Olga gehoor
zaamde werktuigelijk. Nick was haar behulpzaam met
het wegknippen van het overhemd, waardoor de wond
zichtbaar werd. Deze leek heel diep en was vanaf den
rug toegebracht geworden.
„Dat was op het nippertje af," zei Max glimlachend.
„Die bliksemstraal kwam juist bijtijds?"
„Zal het nu ophouden met bloeden?" vroeg Olga
angstig.
„Ja, wanneer Je het vorband goed legt Trek maar
zoo hard, als Je slecht kunt Zoo is het uitstekend. Houd
mot mij maar geen rekening." Bij de laatsto woorden
hield hij zijn tanden vast op elkaar geklemd, „Nlok
heeft een oursus meegemaakt voor eerste hulp b# on-
Zaterdagmiddag omstreeks half vijf werden de
Concordia-festiviteiten weer voortgezet en ditmaal
was -het allereerst de kranige gymnastiekvereniging
D.O.K.E.V., die zou optreden. Voor het café Borst,
dat in 3 weken tijds van den grond af opnieuw
maar veel grootacher werd opgetrokken, izoodat het
van binnen dan ook nog lang niet is afgewerkt,
(maar van buiten toch reeds voltooid ia en geheél
het cachet van een stadaótaMissement draagt, had de
opstelling .plaats en met muziek van Concordia aan
de spits, werd vervolgen» onder eon pittigen marsdh
naar het feestterrein gemarcheerd. Ook nu mocht
het daar op den duur nog wel wat frisch zijn om
er te zitten, dochi het was er in elk geval heel wat
beter dan den avond te voren. Aan toesdhouwers
ontbrak het dan ook weer niet, die de flinke pres
taties op ipaard en brug der meisjes- en dames-
klasse, de vrije orde-oefeningen der meisjes, de
fraai uitgevoerde knotsoefeningon der dames, maar
bovenal het werken der !he eren-af deeling aan hoog-
rek en paard, telkens met luid applaus beloonden.
Natuurlijk, dat in de pauze zweefmolen en dans
tent weer de hoofdattracties vormden en 's avonds
gaf, nadat ook thans weer een optocht was vooraf
gegaan, hiet fanfarecorps van Wieringen, dat op
■den Eersten Concoursdag in de afdeeling Uitne
mendheid weer zoo schitterend! uit den strijd was
gekomen, geheel belangeloos een concert.
Concordia's voorzitter, de ondanks deze voor h!em
zoo buitengewoon drukke dagen nochtans wel on
vermoeibaar schijnende voorzitter, de heer Raap,
dankte Wieringen's .Harmonie" (in 1921 in Fan
fare omgeeet) voor de eer, Concordia's jubileum met
een concert te komen opluisteren, wenschte de ver-
eeniging nog vele triomfen toe en feliciteerde haar
nogmaals .met het mooie succes, nu op Hemelvaarts
dag weer behaald.
Inmiddels lokte het concert dat thans volgde,
staag meer bezoekers naar het terrein, zoodat daar
en in de ruime danstent van Benema, gedurende
de pauze en na afloop, weer een gezellige leven
digheid heerschte, waartoe natuurlijk het mooie
weer niet weinig het zijne bijdroeg Concordia bad
■Wéére geboftl Maar morgen, boe zoul bet morgen
zijn?
TWEEDE CONCOTJRSDAG (ZONDAG 20 MET),
Zondagmorgen was het opnieuw een gerij van
auto's en bussen van je welste. zoodat bet grauwe
stof van de wegen aanhoudend in lange wolken
Opstoof en in de zaal van Borst baddep. weer de
gebruikelijke plichtplegingen plaats. Het Stedelijke
Muziekcorps van Den Helder had daarbij <Le sym
pathieke attentie, dep lieer Sam (Vlessing, (lidi der
Jury) bij! monde van zijn directeur Jb. ter Hall, te
komen complimenteeren ter gelegenheid van diens
30-jarig toonkunstenaarsohap, waarbij dezen een
fraai bloemstuk werd overhandigd.
Een zonnige morgen was van dezen dag de inzet
geweest, waardoor het scheen, dat Breezand met
zijn concours ook nu weer geluk zou hebben. Doch
gaandeweg begon de lucht te betrekken, het uitspan
sel werd dreigender en donkerder en omstreeks
half drie ontlastte zich' een hevig onweer, verge
zeld van hagel en zwaren regenval boven onze ge
meente, waardoor het Concours allerdeerUjkst on
gelukken. Laat hem zijn gang maar gaan."
Nick gaf Olga de noodige instructies en onder rijn
toezicht werd Max verbonden.
„Het ia prachtig", zei Max goedkeurend. „Ik felici
teer Jullie belden. Wanneer jullie er geen bezwaar te
gen helbben, dan zou ik graag een glas congnac drin
ken. Ik sta er op, dat Olga dit ook doet Ik maak me
volstrekt hiet ongerust over Nick. want hij heeft stalen
zenuwen."
Hij sloeg het jonge meisje gade, terwijl zo het ver
langde voor hem Inschonk. De storm was bedaard en
het was geleidelijk weer lichter geworden. Ze kon nu
weer voor het eerst zijn gezicht duidelijk onderscheiden
en schrikte, toen ze zag hoe bleek hij was.
Hij glimlachte haar bemoedigend toe. „Ik ben weer
in orde, hoor Olga. JU moet de helft van dit glaasje
leegdrinken."
„Oh, nee," protesteerde Olga.
„Oh, ja," hield hU onverstoorbaar vol. „Nick, wil je
zoo goed zijn haar dit te zeggen? Ik weet, dat Jouw
woord wet voor haar is."
Nick was de gang ingeloopen om iets op te rapen
wat hij op den grond had zien liggen. Toon hij zich om
wendde, had Olga de vereiachte paar slokken reeds naar
binnen gewerkt.
Max richtte zich nu tot Nick. „Ja, bewaar het maar
goed. Dat ding heeft al heel wat kwaad gedaan."
HU nam het glas aan, dat Olga hem voorhield en
dronk dit achter elkaar leeg. Daanna stond hU op en
wilde zUn jas aantrekken. „Laat mU je helpen," zei
Olga dadelUk. Ze hielp hem met de grootste zorg en
Max wierp haar oen dankbaren glimlach toe.
Nick stond nog steeds met het mes in zUn band.
„Waarheen ga je nu?" vroeg hU-
Max trok zUn wenkbrauwen op en er verscheen een
verbaasde uitdrukking op zUn gezicht
„MUn beste jongen, lk moet toch ln de eerste plaats
naar mUn patiënte gaan kUken."
„Waar is ze?" vroeg Nick.
„Boven. Juffrouw Briggs is bij haar. Ik zal iets voor
haar klaar laten maken."
„Oh Max", riep Olga uit
,Ze zal geen tweeden aanval wagen," «ei hU grim
mig. „Juffrouw Campion zal wel doodvermoeid zUn en
misschien is ze volkomen bU kennis op het oogenbllk.
„Maar ze zal weer heelema&l in de war raken, wan
neer Je naar haar toegaat" zei Olga. In haar angst
kwam zo dicht hU hem staan en legde haar hand op
zUn arm. „Toe Max, doe het niet. Ik heb haor'beloofd,
dat zo Je niet mee zien zou. Je weot zelf wel, dat ze
heelemaol van streok ls, zoodra ze jou bemerkt"
„Oh, zeg Je het alloen ter wille van haar?" vroeg Max
derbroken werd. Het werd plotseling een algemeen©
vludht ln tenten, café'a en waar men zich anaar
bergen kon.
Toen het onweer voorMJ. was. werden de wed
strijden weer voortgezet, ofschoon het nog langen
tijd flink bleef regenen. Eindelijk echter hield ook
de regen op en nu waren weer .honderden en hon
derden op hetterrein aanwezig, die zich door het
later nog neervallend, hemelwater niet meer lieten
verdrijven. Het toegangspad naar het feestterrein,
dat door deii zwaren regenval in een modderpoel
was herschapen, had men in allerijl met een dikke
laag stroo weer begaanbaar gemaakt.
Vooral in de Eerste Afdeeling, en Eere-Afdeeling
fanfare kreeg men zeer mooie muziek te genieten
en met groote spanning werd dan ook Algemeen
de bekendmaking van den uitslag aangehoord.
UITSLAG:
Derde afd. Harmonie: „De Eendracht", Kolhorn, le
pr. 155% p.; „Harmonie", Benningbroek, 2e pr. 120% p.
Tweede afd Harmonie: „Kunstzin", Julianadorp, 2e
pr. 131% p..
Eerste afd. Harmonie: „Apollo", Wieringen (Den
Oever) 2e pr. 131 p.
Afd. Uitmuntendheid Harmonie: „Winkel's Harmonie",
Winkel, 2e pr. 133 p.
Derde afd Fanfare: „Callantsoog", Callantsoog, 2e pr.
131 p.
Tweede afd Fanfare: „De Eendracht", Enkhuizen, 1®
prijs 153 p.; „Kunst na Arbeid", Grootebroek, 1® pr.
157% p.; „Kunstmin", AndUk (Oost) 2e pr, 134 p.; „St
Hillegardus", Tultjehora, 2e pr. 130 p.
Eerste afd Fanfare: „Concordia", AbbekerkLara-
bertschaag, le pr. 158 p.; „Excelsior", Warder, le pr.
160% p.; „Willen is Kunnen", Lutjebroek, 2e pr. 134%
p.; „Hugo", Heerhugowaard (Zuid) le pr., 164 p.; „Her
leving", Zwaag, 2e prijs, 140% p.
Eere-Afdeeling Fanfare: „Kunst na Arbeid," Zuld-
Scharwoude, le prijs, 162 p.; „Oefening Kweekt Kennis"
Oostwoud, le pr., 161 p.; „West-Frisla", Twlsk, le pr.,
161 p.; „Onder Ons, Dlrehora, le pr., 177 p„ met lof der
Jury.
De wisselpriis, in Januari -1927 op de Algemeene ver
gadering ingesteld en ln dat jaar door „Concordia" te
AbbekerkLambertschaag gewonnen, ging thans aan
„Onder Ons" te Dirkshorn over, wijl deze het hoogste
aantal punten had behaald ln den middagwedstrijd over
beide concoursdagen. En bij zUn felicitatie sprak de
Bondsvoorzitter als zUn meening uit, dat deze afdeeling
hem niet zoo gemakkelijk uit haar handen, zou laten
nemen.
's Avonds moesten weer de afdeelingen, die met een
lsten prijs waren uitgekomen, in den eerewedstrUd op
treden, waarvan de uitslag was:
Harmonie: „De Eendracht", Kolhorn, le pr„ 75 p.
Fanfare: „Onder Ons," Dirkshorn, le pr. 75 p. m. lof der
jury; „Kunst na Arbeid," Zuidscharwoude, 2e pr. 78 p„
„Hugo," Heerhugowaard (Zuid) 3e pr. 76 p.; „Ons Genoe
gen" WUdenes (EerewedstrUd van Hemelvaartsdag) 4e
pr., 75 p.
Tevens werd voor het hoogste aantal punten In elko
'afdeeling een extra prijs toegekend, en aan „Onder Ons"
van Dirkshorn bovendien de medaille van H.M. de Ko
ningin.
Na afloop heerschte overal op het feestterrein als in de
café'a een gezellige drukte en met een schitterend vuur
werk werden de festiviteiten besloten.
cynisch. t
Er lag een ernstige blik in haar oogen, toon ze deze
naar hem opsloeg. .„Ja, terwille van haar," zei ze. „Je
zult haar veel meer kwaad dan goed kunnen doen.
Laat mU dat drankje maar naar boven brengen, Max,
het is heusoh het beste. Probeer toch alsjeblieft red el Uk
te rijn."
Haar stem beefde. Ze wist maar al te goed, dat bU
zich waar het rijn patiënte aanging, door geen sterve
ling ilet raden. Dit had hU haar meer dan eens dulde-
lUk genoeg te kennen gegeven. Het betrof hier echter
een uitzonderingsgeval, en ze hoopte, dat hU het ook
van dien kant zou willen bekUken."
Ze verbaasde' zich er over, dat Nick haar totaal niet
te hulp kwam. HU stond achter in de kamer en hU
wilde zich blUkbaar niet ongevraagd ln het gesprek
mengen. Max scheen voor korten rijd zgn geheele be
staan vergeten te hebben.
„Luister eens," zei hU ten slotte. „De toestand is
heusch niet zoo wanhopig, als JU wel schUnt te denken.
Wanneer ik echter oen concessie doe, dan verwacht Ik
hetzelfde van Jouw kant. Ik heb Je verschillende vragen
te stellen, waarop lk gaarne oen duldelUk en eorlUk
antwoord zou willen hebben."
„Dat beloof lk Je" gaf ze ten antwoord.
„Uitstekend," zei hU- „Vertel me dan eerst eens in
dien het tenminste mogelUk is waarom Juffrouw
Campion zoo geweldig het land aan me heeft."
Er lag een onverschillige, cynische trek om zUn mond
en hU keek het Jonge meisje recht, in de oogen.
„Ik veronderstel, dat zU intuïtief gevoeld heeft, dat je
haar al geruimen t.Ud onder observatie hield en dat
hinderde haar," antwoordde ze aarzelend.
„Dat is zoo, want dit heb ik gedaan. Heeft z® me al
leen om die reden willen vermoorden?"
„Nee, daarom niet alleen
„En waarom dan nog meer?" bleef Max aandringen.
Ze had haar handen vast ln elkaar geklemd. „Het
lk zou misbruik van haar vertrouwen in mU ma
ken, als ik het zei," gaf ze te kennen."
„Ik begrUp het," zei Max „Ze ergerde zich or over,
dat ik niet verliefd op haar werd. Ze heeft mUn hou
ding totaal verkeerd begrepen, is het niet? Ik herinner
me, dat je dit^zelf eens gedaan hebt"
„Ja," gaf ze als tegen haar zin toe.
„Ik kan me nog niet voorstellen, hoe zooleta moge-
JUk was." merkte hU op. „Zeg me nu zonder eenige
rostriotle wat er vanmorgen tusschon jullie beiden
on Hunt-Goring heeft plaats gevonden,"
Wordt vervolgd.
