Schager Courant
RAAD SCHOORL.
Tweede Blad.
Feuilleton.
Zaterdag 26 Mei 1928
71ste Jaargang. No. 8260.
Vergadering van dou Raad op DoudriXlmj M Mei
1028, das morgens (half elf.
Alle leden ftljn aanwezig,
Voorzitter do heer Baron, Van Frydagh, burge
meester, eeoretorl* de heer Siralta.
Na oipenln* volgt lozing dor notulen, dJ.a onder
dankbetuiging worden vastgesteld.
Naar aanleiding van do notulen geeft vfte Voor.
zltter nog enkele inlichtingen.
Zafekemefh «takken.
Ged. Staten tonden bericht Tan goedkwuirln* be-
•luit af- en overschrijving begrooting 1907, MLult
wijziging roglomont Burgerlijk Armbestuur.
BJJ de Kroon In beroep.
Van God. St.aton k'wami ook In borloMi Tan ver
nietiging Tan den foreneonaanalag van J?'. J. L&ur-
man. Goen onkel motief wordt genoemtd, waarom
do aanslag vomietlgd ia en daarom vragvun B. en. IVV.
machtiging aan den raad tegen het (besluit Tan God.
Staten ln berocvp to gaan btf de Krocoi. (Do ge
vraagde machtiging wordt verleend.
Do boer P. Wildeboer nam de benoeming tot
brandmeester aan.
Van hot secretariaat der Olympische «fpelen kwam
dankbetuiging In Toor de toogeetano iroibeldle.
Vaui het Ministerie van Arbeid kwanju (bericht Tan
een bijdrage ad f 1010.00 ln het exploitatietekort vaas
de volkswoningen over fl.687—<1028.
De verbetering ren Óen Lmmm i
Van den hoofdingenieur-directeur van flen Prov.
Waterstaat kwam een schrijven ln over de maten
dor wegbroedten inj verband imet h(*t aanhangige
wegonplan en de to verleenon bljldrafcen aan de on*
jerhoudspilichtlgeni. Deze bijdrage zak afhangen van
de breedte die aan de wegen zal worden, gegeven»
AIlsi minimum zal' worden bijgedragen 1.10, wat
neerkomt op een ibUdrage voor Laam- en Damweg,
lengte 1675 meter, van ongeveer <1500, Wordt de
wotr echter zoodanig verbeterd, dat de behardlng
wordt 5.70 meter, en aan weerszijden een. rijwielpad
van 1.50 meter, ia totale broedt, 8.70 meter, dan zal,
wordt bet aanhangige plan aangenomen, de ultkee-
ring 2Va maal zoo groot en du» 4 4000 bedragen.
R. on W. hopen, dat dit Jaar bowllat zal worden
hoeveel de ultkeering aan de ondorhoudepflichtlgen
znl bedragen en willen de bealiss/lng hierover af
wachten voor en aleer atappon icritt verbetering van
den weer te doen.
De heer Schermer wljöt erop. ff/at voorloop!* nog
wel n'et gezegd zaïl kunnen word en, welke ultkee-
••fng zal worden.-gedaan, omdat niet bekend: ia, wat
andere .gemeenten doen. Spr. meent, dat een two*
van een beharding ven 5.70 imef;er ondoenlijk la,
maar wel een beharding van 4 a 450 meter in welk
geval' anderhalf miaal' de uitkeering zat wonden ge
noten en dat 'bedrag vrij wel ml dekken rente en
aflossing. Indien de leening voor 00 Jaar kan wor
den aangegaan. Spr. zou graag zien. dat B. en W.
den raad een dusdanig eenvoudiger plan aanboden,
on'at do weg na dit seizoen ln orde gemaakt kan
•worden.
De heer Duin Is heit grootemdeeffs met da rede
neer lng van den heer Schermer eens. Een weg van
ongeveer 0 imeter wil' benwaar opleveren, omdat da
I.aanwog op de meeste plaatsen een* dergelijke breed
te mist. Spr. vindt het goed, flat B. en W. met
Het was thans duidelijk (merkbaar dat Violet haar
Uiterste best moest doen om geregeld te denken.
„Hij sprak over den Dood", zei Olga zachtjes.
„Ja, ja. Hij zei dat hij nooit bang zou zijn... Hij kan
er natuurlijk over oordeelen,, want hij heeft zooveel men-
achen zien sterven, veronderstel ik."
„Dat weet ik niet, lieveling."
„Natuurlijk wordt de deur alleen geopend, opdat wij
kunnen ontsnappen," klonk; het in koortsachtig gefluis
ter. „En dan wordt die weer gesloten, en wij kunnen
niet meer teruggaan. Maar niemand verlangt er ooit
naar terug te keeren, Allegro. Wie zou er ook behoefte
aan kunnen hebben in een gevangenis te rijm» en te
midden van ondoordringbare duisternis?"
Olga antwoordde niet. 'Er was een vastbesloten Uit
drukking op haar Ibleek gelaat gekomen en ze wist,
dat wanneer het oogenbbik aanbrak, zij niet sou terug
deinzen,
„En wat, moet het heerlijk zijn Je volle vrijheid te
hebben... Nooit meer terug te worden gebracht... voor
altijd de duisternis achter Je te kunnen laten. Want
daarboven is het niet donker. Door de gesloten poorten
kun je het licht al zien schijnen. En God kun niet boos
zijn, geloof je wel, Allegro?"
„Niet op jou, lieveling. Niet op Jou."
„Dus je wilt me laten gaan?" vroeg Violet op ore*
sUgen toon. „Jo zult me helpen, Allegro? Je doet het
heusch?"
„Ja. lieveling, ik beloof het Je* Dè tijd was nu ge
komen...
Violet's armen slingerden zich met hartstochtelijk ge
baar om den hals van haar vriendin, en toen lieten ze
haar langzaam los.
„Ik wist wel, dat Je het doen zou, liefste," mompelde
Violet.'
Zo lag achterover in de kussens geleund en haar
oogen volgden elke beweging van Olga met het diepste
vertrouwen. Zacht gerinkel van glas werd gehoord...
«ot geluid van vloelistof, die werd ingeschonken... Daar-
fta liep Olga weer op het bed toe.
Eensklaps word «achtjeo do dour geopend en Juffrouw
ö«ggs verscheen op den drempel.
»K»n ik soms nog iets voor u doen, Juffrouw Olga?"
▼ro.'R zy.
Niets, dank U,'" antwoordde het Jonge meisje.
..Dokter Wyndhiim is zoo juist teruggekomen," voeg-
4» juffrouw Brigg. er aan toe.
plaunro tonxso* mOei dm rwfl kö vrsK Cm
kosten djn.
(Dt Voorzitter cefft, dat Bi en W. cast tttta Wét
de vconrich/tJ^ïbeld wildere betrachten. Als de uWx.ee-
ring mooht meevallen, (waarom zouden wtf dan
pruteen blijVen met wegen van 5—6 meter en geen
maken van 7—8 meter. B. en W. zouden Z plannen
kunnen laten miaken en inmiddels weten we de
finantieele uitkomst va® ide rekening 1927. Voor
spr. is de toestand nog te onzeker, f 1000 te een
mooie tegemoetkoming, tmaar bet zou lammer we
ten. wanneer we onzen gang gingen en later zou
frlljken, dat rwe meer hadden kunnen krijgen. Spr.
wijst er op. dat door onteigening de weg veel broe
der 1« te maken.
De beer Bijl vraagt wat de Raad denkt van de
wegen, die thans worden gemaakt, Spit zou de
Loan- en Damweg ook «SA willen maken, dat te
mot een behairdlng van 8 mieter en aan weerszijden
een riftwlolpad van t X 05 c.M, zoadat een weg-
boharding wordt verkregen van 450 nieter. Dat te
geen duur plan.
Do beer Gutker zou als de mogelijkheid beetond,
dat naar verhouding de ultkeering hoogez* wordt,
•on weg van 5 meter willen hebben.
De heer Stam denkt, dat de Voorzitter wat to op
timistisch 1» en dat de ultkeerlng per K.ML wel
niet f 1200 zal weae®. Alle wegen zullen niet op de
verlangde breedte woJXlon gemaakt en daarom
schat eptr, de ultkeerdng liever op I 800, Het grooto
plan dat door den Vboroltter te genoemd, acht «pr,
niet uitvoerbaar. hJJi will liever een tusscbenplau.
De beer Duin zegt, dat reed» in beginsel is be
sloten tot verbetering van den Laanweg en wel op
een veel minder dure kdj'ze. Ook «pr. meent, dat
wo moeten maken een weg van 4 4.50 meter, boog-
«iene 6 meter. Spr. lacht het Idée-Bijl wel toe, en
vindt het Jammer, dat niet eerder do wegen op een
dusdanige wijze ln orde zijn gemaakt Alj op die
manier de Loanweg im orde wordt gemaakt, zal
bet voor Schoor! een reuzo-ultkoanat zijn. Van de
te verwachten vergoeding kan spr. geen berekoning
maken, er zijn er meer die op dat water visschcn,
Do Voorzitter vindt bet wel goed, dat dan de gul
den middenweg wordt geüüoczon, en een weg van 2.50
met-c nah» 0 X 65 oM nxr eg. rfawteJJpwCfen bscq
W98rszljd8n, opdat 1H maal de vergoeding kan wor-
dep verkregen.
De heer Sohecrraer gevoelt meer voor een eepfealV
weg dan voor een klinkerweg en wil dan den weg
direct op 5 meter maken, zonder rljlwielpaden. Met
bet oog op de ultkeerlng, dient aan de maten der
provincie vastgehouden te worden.
De heer Kaag wil' in verband met onderhoud en
vernieuwing ook' hier liever een klinkerweg om>
dat we dn de gemeente nieta andera hebben dan
klinkerweg.
De Voorzitter acht bet beter op het oogenbllk geen
technische beechouwlngon te houden. B. en !W.
'zullen oen plan ilaten ontwerpen voor klinkerweg
en eventueel osphaltweg.
D'e hoer Duin wijlst er nog op. dat er tot nog toe
niet veel mooie asphattwegon zijn.
Aan bet verzoek van Kollumerland omitront her
ziening helnstbaro opbrengst bebouwde on onge
bouwd o eigendommen, zal geen adhaeslo worden
betuigd, omdat bot niet wenschelijkl wordt geacht
aan alle adressen, adbaesle to betuigen.
Tot 1 Januari 1929 is vrij stelling verleend van de
verplichting tot bet geven van onderwijs in licha
melijke oefening. B. en 'VVl denken te gelegener tijid
'op deze zaak terug te kumon, omidat wordt over wo
gen 't bouiwon van een gemeonschnippeHjlk oefenlo-
luuzl voor Ga'oet, KatrUlp en Schooiil.
De belofte van belastingverlaging een groo
to nuL
Ten aanzien der berclassificatle voor de personee-
le belasting te verzocht do gemeente te rangschik
ken ln do zesde klasse, ln plaats van in de zevende
klasso. Thans zouden een 60 personen aangeslagen
worden, die f 100 tot f 125 hier betalen, en B. en
W. oordeellen dat mensohen die f 880 Inkomen heb
ben, van de peraoneele belasting vrijgesteld dienen
te worden.
Do hoer Duin vraagt of het niet op den weg van
den raad' ligt. tegen de poraonoele belasting op te
komen. Op andere plaatsen wordt ook oppositie ge
voerd on feitelijk [moest dot gezamenlijk gebeuren.
„Wilt U even naar beneden gaan, juffrouw Briggs ex
hem verzoeken nog vijf minuten te wachten?"
„Allegro!" klonk het smeekend.
Ze wendde zich haastig om. „Het is in orde, liefste...
Pas op, mor» niet. Je hand beeft zoo, kleintje."
Ze boog rleh over haar vriendin heen en ondersteun
de haar.
„Drink het langzaam," fluisterde rij het bevende
meisje toe. „Je bent veilig... volkomen veilig."
En Violet dronk.... Olga bleef naast haar zitten wach
ten, totdat ze het glas geledigd had.
„Is het nu goed, kindje?"
„Ja," mompelde Violet tevreden. „Kom nu heel dicht
bij me ritten, Allegro!" Olga nam haar in haar armen.
„Ben Je nu nlot meer bang voor de duisternis?" vroeg
eo teedor.
„Nee," antwoordde Violet „Nee, Ik ben nn nergens
meer bang voor."
Violet's ademhaling ging geregeld en ze lag in Olga's
armen, zooals een vermoeid kind aan de borst van zijn
moeder rusten. Langzaam gingen de minuten voor
bij
Voor de deur werd een zacht geritsel gehoord en Cork,
die aan het voeteneind van Violet's bed lag, liet een
dof gegrom hooren.
„Het komt er nu nlot meer op aan," mompelde Violet
slaperig. „Hij kan me nooit meer terugbrengen." Daarop
fluisterde re als in verrukking. „De deur gaat open,
Allegro... Oh, lieveling, laat me nu gaan."
Deze woorden werden gevolgd door een diepen zucht,
waaraan geen einde scheen te komen. Olga. wachtte
eenige oogenbllkken, luisterde aandachtig, legde het
tengere lichaam toen voorzichtig terug in de kussens
en stond op. Langzaam liep ze op de deur toe; het
kwam haar voor, alsof niets en niemand meer eenige
emotie bij haar zou kunnen opwekken.
Op den drempel stond een breed geschouderd man.
Ze keek hem even aan en scheen volstrekt niet ver
baasd te zijn hem voor zich te zien.
„U is te laat," zei ze.
HIJ schrikte en zag haar onderzoekend aan,
Cork begon opnieuw te brommen en ze keerde zich
om en liep op het bed toe.
„Mag ik binnenkomen?" vroeg SIr Kersley op ge-
dempten toon. Ze vatte Cork bij den halsband en ant
woordde: „Ja, kom binnen. Ik ben bang dat het hier
erg donker ia Wilt U even wachten, totdat juffrouw
Briggs een kaars heeft gehaald?"
Cork gromde weer on op dat oogenbllk ontdekte Ol
ga Max, die achter Slr Kersley was binnengokomen.
„Breng dien hond de kamer uit", boval hij kortaf.
Werktuigelijk gehoorzaamde ze. In den corridor kwam
ze een vreemde vrouw ln verpleegstorskostuum en
Nick tegen. Hij liep onmiddellijk op haar toe en zoo-
dra zij zijn arm om zich heen voelde, kwam er een vaag
gevoel van verlichting over haar.
„Slaapt ze nog?" vroeg hij.
Ze antwoordde hem heel kalm... en het kostte haar
volstrekt niet de minste inspannlrxg.
„Noe Niok... ze is van ons weggogoan."
„Wat?" vroeg hij scherp.
„Wilt U de Juffrouw misschleu mee na
men om b>mr oen kopje thee te laten drinken?" vroeg
de pleegzuster.
„Kom me©» Olga mia", zei Nick teeder.
Hij had zijn arm nog steeds om haar heen en lang
zaara liepen ze de trappen af. Ze hteld haar harS oxn
den halsband van den grooten wolfshond en het dier
liet zich kalm door haar leiden.
De kaarsen in de haV waren aangestoken, zoodat de
ze er spookachtiger dan ooit uitzag.
„Hot electrisch licht ls niet ln orde," zei Nick, toen
hij haar verbaasd om zich heen zag kijken.
„Dat merk ik." zei ze. „Ik denk, dat het door den
storm ie gekomen." Daarna boog ze rich over den groo
ten hond heen. „Arme Jongen!" mompelde ze. „Hij be
grijpt er niets van."
„Kom nu hier even ritten," drong Nick aan. HIJ schoof
een stoel voor haar aan, waarin ze rillend plaats nam.
„Ben Je koud kindje?"
Ze probeerde te glimlachen, doch het gelukte haar
niet Er was een eigenaardig gevoel over haar geko
men... een kramp, die zoowel geestelijk als physiek
leek te zijn. Ze leunde ln haar stoel achterover, recht
voor zich uitkijkend, zonder ln werkelijkheid iets te
zien.
Nick liep op het theeblad toe en kort daarop zette hij
een kopje voor haar neer.
,Jk moest eigenlijk thee ultschenken," merkte ze moe
op.
„Tob maar nergens over, Olga mia. Ik kan het ook
wel," zei hij.
„Probeer nu niet te praten," drong hij aan. „Drink
dit kopje leeg en blijf rustig ritten."
Eensklaps verborg ze haar hoofdje aan rijn schou
ders.
„Geloof Je, dat God boos op me zal rijn, Nick?" bracht
ze kreunend uit „Ze verlangde er zoo naar... om weg
te kunnen gaan."
„God is nimmer boos op een van ons allen," zei hij
zachtjes. „Wij zijn niet groot genoeg om Zijn toorn te
kunnen opwekkon. Drink nu je thee, kindje: het zal je
goed doen."
Langzaam hief zo haar handen op. Het kwam haar
voor alsof er looden gewichten aan hingen. Nick's oogen
bleven elke beweging van haar volgen. Ze zette het
ieego kopje weer op de tafel en vouwde haar handen
krampachtig tezamen. ,Nick!" riep ze uit „Nick!"
„Wat ls er kleintje?" vroeg hij teeder.
Mot een impulsief gebaar wendde ze zich tot hem.
Ze kon thans weer heel helder denken en elk gevoel
van dofheid had haar verlaten. „Nick," zei ze verdrietig.
„Ik had haar niet alléén mogen laten gaan... Ze zal
zoo bang zijn."
„Zwijg ln Godsnaam... Dit is niet het oogenbllk om
over dergelijke dingen te spreken," zei hij bijna ruw.
En terwijl ze zich verwonderd zat af te vragen, wat
hij bedoelde en waarom hij zoo heftig tegen haar op
trad, drong het plotseling tot haar door, dat ze niet
langer alleen ln de kamer waren.
Max verscheen op don drempel en lJep langzaam op
hen toe. Een witte draagband was om zijn hals go-
knoopt, doch deze was loog. Het leek haar toe, dat zijn
handen tot vuisten gebald waren.
Er zich ternauwernood van bewust zijnde, wat ze
De beflofte va» verlaging eter ÖBflasttng: flJLtjlDl een
groote nul te zijn.
De Voorzitter zegt. geen berwaar er tesre® ie
hebben, de heer Duia met anderen het initiatie?
neemt tot oopositle. De re.ad "kan dan eventueel
Steunen of niet steunen.
De heer Duin zegt, dat de raad hier toch. ook zit
voor d,e belangen der gernGentenaren.
De 'Voorzitter achte een evontueele (beweging een
Map in do lucht. Het betreft bier een technische
berachatting. bet 1» ambtelijk.
De heer Duin: Ja, Juist, die ambtenaren.
Mededeeltnfen.
Medegedeeld wordt, dat ten aanrion- van do
wet'kloozon het gemiddelde over 1926—1927 5 be
droeg. over 1927—1998 óón, een gunstig verschijn
sel dus, dat in boofdzoattc te -danken te aam 'Staats-
bosdhboheer.
In <lo begroeting van 1928 zijn onfcele admlnt-
Mratleve aanvullingen aangebracht.
Aan het verzoek van don (heer "Groothof, om wij
ziging te brengen ln de tarieven, voor kleedkamers
on atrand&toolen, te door B. en W. voldaan, door de
•tarieven, eenlgszlns te verhoogen.
Van ido directie van het Prov. Waterleidingbedrijf
te Ingekomen een concept-overeenkomst, waarblji de
go:meonttï overneemt het onderhoud' (vorstvriji hon
den oriK.) van de brnnxlkranen. Do regeling wordt
voorloopdg voor eon jaar aangegaan en voor de on-
derhoudsovername wordt f Z xxer brandkroan, te to
taal f 68, vergoed.
Aan den heer D. Blokker, transportonderneming
te Amsterdam, ls een schrijven door B. on W. ge
richt ton aanzien van hot onderhoud der wegen,
in verbond met zijn autobusdienst.
De rekening van 1906 wordt om zoodanig gowljl-
rigd. dat er overschrijving van f 829.21 plaats vindt
op de rekening van 1027.
De brandweeibeproevlng heeft naar behoorem
plaats gehad, evonwel waren te Groet 4 van de 5
slangen leQo, Ze zuillen zoo mcgell|kJ worden her
steld.
'Do. vornieuiwdng van de bestrating le bijna gereed'.
Als oonlg© jaron op de nu gevodgdo wijze wordifc
voortgegaan, zal de geanoonto oen boel andor aanzien
krijgen-. Als de rekening 1927 goed uitkomt, zulilen
nog 10.000 steenen worden aangekocht.
Een pluim.
Met de directie van het PJSi.N. te een conferentie
gehouden over eventuoolo overname van hot net. De
provincie zal een voorstel doen ,en dn comité znH de
zaaJk nog een» door den raad anet do directie wor
den besproken* ITet bedrijf en. oo-k de bctrokfltem
camrnlfisde, kreeg een pluim op den hoed, omdat
het net toe goed op peil was gehouden.
Het k-Qwfeipftd BergeaSchoor!Camper-
Van de rijwiölipadvereenlging te SichoaiU 1s een
sohrijfven ingekomen, dat zij„ ten behoeve van een
te maken rijwielpad (Bergen—SchoorlCamperduin
over en-kele stukken gemeentegrond dient te gaan.
Gevraagd wordt naar de voorwaarden.
De Raad besluit in (beginsel geen bezwaar te heb
ben tot medewerking, onder nader te «tellen voor
waarden.
Aangeboden wordt bot gemeenteverslag over
1927. Het vermieil'flt. o.m een teruggang, van do be
volking van 2012 tot 1982. Het verslag zal circuleeren
Aan de orde is de benoeming van eon Mok-
opwind er en ludldor voor den gemeente-toren te Groet
naar oen belooning van f 20 en f 10 per jaar. R. en
Wj. bevelen aan: 1. Mef. D. Kok—de Jager. 2, J. W.
Daaniaan®. Er worden 5 stemmen uitgebracht op
mej 'Kokr-*Le Jager en 2 op den heer Damiaang,
zoodat mej. Kok.—de Jager ia (benoemd.
Aan de rijde van den grooten broer ln
dit geval een zus.
B. en W. stellen voor, aan te sluiten bij de NvV.
Nederlandsche Thermo-chomische Fabrieken, tot
klostolooze verbranding en vervoor enz. van cada-
vera van vee. afgekeurd ingevolge de VUeeeohkeu-
ringswet (veewet).
"Van Ged'. Starten te oen brief ontvangen, waart*
-medewerking aan de®o zaak krachtig; wordt aanbe
volen en gewezen wordt op de wijziging der voor
deed, stond ze op en ging hem tegemoet Hij legde riJii
beide handen op haar schouders en zei langzaam en
duidelijk verstaanbaar:
„Olga, hoe is dit gesohied?"
Ze hief haar oogen naa.r hem op, en terwijl ze dit deed
kwam het haar voor, alsof haar lichaam in een ijs
klomp veranderd was. Hij keek haar aan, alsof hij tot
in de diepste diepten van haar ziel wilde lezen. Een
onuitsprekelijk gevoel van angst maakte zich van haar
meester, want op dat oogenblik zag zij de groene, meo-
doogenlooze oogen van haar droomen voor zich.
Langen tijd hield hij haar op deze manier omvat, en
ze deed ook geenerlel poging zich van hem los te ma
ken. Ze zou zich ln geen enkel opzicht meer kunnen
verdedigen, want ze begreep, dat hij als het ware het
kleinste hoekje van haar ziel doorzocht. Ze had zijn
vraag ook niet beantwoord, maar ze wist, dat hij die
niet herhalen zou... Hij had geen antwoord noodlg.
En toen hoorde ze een dof gegons, in haar ooren en
het was, alsof hoogte golven orn haar heen verrezen...
Met een laatste krachtsinspanning hief ze haar hoofdje
op. Ze ontmoette de koude, onderzoekende oogen en
toen kwam de waarheid over haar lippen.
„Ik heb de deur geopend," stamelde ze. „Ik heb haar
laten ontkomen."
Ze kon zijn gezicht thans niet duidelijk meer onder
scheiden. Ze wist, dat ze hoe langer hoe verder weg
zakte ln een dichte duisternis... een afgrond, welke zich
voor haar opende, en waaruit ze nimmer meer bevrijd
kon worden... Voordat ze haar bewustzijn verloor, hoor
de ze hem nog op kouden, strengen toon zeggen: „En
jij zult daarvoor moeten betalen..."
HOOFDSTUK XXV.
DE FRIJS.
Die duisternis was voor Olga slechts een begin vau
een langen, langen nacht van lijden... een lijden, zoo
als ze zich nimmer had kunnen voorstellen, dat er op
de wereld kon bestaan.
Het eene oogenbllk had ze het gevoel, alsof ze zich
middon in een woeste zee bevond en het volgende mo
ment leek het haar toe, alsof ze over haar geheele li
chaam met rood gloeiende ijzers werd ge brand. Daarna
werd zij eensklaps weer ijskoud... een koude, die haar
deed verstijven en zelfs haar hart tot stilstand leek to
brengen.
En gedurende deze vreeselijke nachtmerrie kon ze
niet slapen. Haar oogen brandden in haar hoofd en ze
kon goen rust vinden. Soms begon ze te droomen exi
dan zag ze allerlei visioenen voor zich, welke haar nog
meer afmatten.
Eens, toen ze op het kantje van den dood lag, opende
ze haar vermoeide oogen en zag Max over zich heen
gebogen etaan. Hij hield haar hand etijf in de zijne ge
klemd en stond op het punt een scherp voorworp la
haar anm te steken. Vaag herinnerde rij rich, dat dit
den laatsten tijd al zoo dikwijls gebeurd was... Dat
was het middel, waarmede ze trachten moesten, baar
op te wekken.
Zo wendde een zwakke poging aan om ham te wer*
Htaan, doch op hotzelfde oogenbllk kwamen de groene
oogen heel dicht bij haar. Zo rilde en kromp Ineen. In
