ichager Courant
WIE
I
Tutti Frutti.
Tweede Blad.
GRATIS.
De Twuijverweg-quaestie in het laatste
stadium.
Hallo, Bandoeng!
Donderdag 21 Juni 1928.
71ste Jaargang. No. 8274.
ZICH MET INGANG VAN
1 JULI 1928
OPGEEFT ALS LEZER VAN DE
SCHAGER COURANT,
1
ONTVANGT DE NOG VERSCHIJ-
NENDE NUMMERS VAN JUNI
(Ingezonden.)
In het nummer van 1» Maart 188? kwam in de
ieuwe Langen dijker Courant het raadsvurslag vour
in de gemeente St. Pancras, waarboven stond: „De
wuijverweg-quaestie in het laatste stadium'. Dit ia
ua nu 15 maanden geleden en wij -/uilen het der
edactie van dit blad niet kwalijk nemen, als zij zich
haar meening vergiste. In deze quaestia is zoo
•eomd en zoo raar omgosprongen; bij do hosprekln-
en zijn zulke vreemde theorietin verkondigd, dat het
m gewoon schopsol begon to duizelen, weshalve wo
1 niemand een verwijt van zouden mogen maken,
s hij do plank missloeg. Niemand immers had kun-
sn vermoeden, dat, om met onzen dichter Staring
spreken, er na dit „laatste" nog een „laatster" sta-
um zou aanbreken, omdat men moeilijk kon aan-
emen, dat sommige raadsleden, waarvan men in
it algemeen zegt, dat hun wogen ondoorgrondelijk
in, anderhalf jaar geleden het als een belachelijk-
lid zouden beschouwen, als ook maar één cent werd
.jgedragen aan de verbetering of het onderhoud van
den Twuijverweg, er nu vóór zouden pleiten. Do me-
Bdeelingen toch, welke in de bladen verschenen
ver de gehouden conferentie van de Dagelijksche
esturen der 6 bekende gemeenten met den Minister
m Waterstaat, bevatten hot bericht, dat de 13. en
s dor betrokken Langendijker gemeenten het voor-
el, 3/4 van het onderhoud voor hun rekening te
emen, hij hun raden zouden verdedigen. Wlo do
ebatten in do diverse gemeenteraadsvergaderingen
eeft gevolgd, zou dan toch wol geneigd worden de
t ltspraak, hierboven aangehaald omtrent do ondoor
grondelijkheid van 's hoeren raadsleden wegen, tot
e zijne te maken.
De bekende vergadering in Concordia te Noord-
jharwoude, eind 1026 over dit onderwerp gehouden,
prak met 17 tegen 10 stemmen uit, en dit nog wel in
en motie waar geen woord Fransch bij was, dat Alk
maar de gemeente was, die den Twuijverweg in een
joodanigen toestand had te brengen, als het tegen
woordige verkeer eischt en dat het eigenlijk een vorm
an philantropie zou zijn, als de Langendijker ge
leenten daaraan zouden meebetalen. Wo meenen
elfs te weten, dat er ondeir de voorstemmers waren,
le wel wilden bijdragen aan een verbetering
an den weg, doch dat aan mee-betalen voor het
onderhoud geen sprake kon zijn.
1 We zijn nu anderhalf jaar verder en staan nu aan
Jen vooravond van een viertal vergaderingen der
jangendijker gemeenteraden, waarin 4 B. en W.'s, die
r toen ieder voor zich en allen in zijn geheel vier-
ant tegen waren in de kosten van onderhoud bij te
I ragen, dit nu voor 3/4 deel zullen doen. Zooals de
raak er du» mi towp staat, T» het too gered al» r»k«ï
dat er overal meerderheid zal zijn. zoodat v/e
nu Wel kunnen voetstellen, dat de Twuijverweg-
quaeetie in haar laatste stadium is.
Ook als ernstige menschen kunnen we ongetwijfeld
eens hartelijk lachen om den ommezwaai der vroede
vaderen, maar juist op grond van dienselfden ernst
mogen we toch ook vragen: vanwaar dat verander
de inzicht? Met geen enkel woord li er in de «^publi
ceerde berichten gerept van du reden der veranderde
meeningon, geen enkele aanwijzing is er to vintien
voor de kentering in don gedachten, tevergeefs zien
we uit naar eon plausibele verklaring van de aanga-
nomen houding. Bot la vooral naar dit, waar hot pu
bliek nieuwsgierig naar le. Het parlementarisme
staat al niet in oen bijzonder fraaien reuk en we kun
nen er ons Inderdaad -heel goed indenken, dat hot pu
bliek door de gestie van autoriteiten in dozo zaak
geen milder oordeel over dit Instituut verkrijgt, Do
rechtsgrond, waaraan hot volgons do tegonstandors
van meebetalen ontbrak, was In dozo quaostlo niet te
vindon en waar het gaat om oon standpunt, dat zijn
handelen bopault. naar het al of niet aanwezig zijn
van oon dorgolljken rechtsgrond, heuecli, daarvoor
hooft men over 't algemeen nog wel respect. Nu
schijnt dio rechtsovertuiging plotseling gevonden te
zijn, doch hot publiek heeft ze nog niot gezien en
zoekt ook nog steeds naar oon aanwijzing, die tot ver-
andorde omstandigheden hebben geleid. We zijn be
grijpelijker wijze zeer benieuwd naar oon verdedi
ging in de verschillende gemeenteraden van de zijde
der Dagelijksche Besturen, ofschoon we met den bes
ten wil ter wereld ons niet kunnen indenken in een
warmte, die een dergelijke verdediging met zich
brengt. Zijn renegaten dan niet de vurigste aanhan-
f:ors van eon vroeger bestreden, maar nu omhelsde
eer?
Toen we on» zetten om het bovenstaand» te schrij
ven, kregen we Juist het artikeltje in de Schager
Courant onder de oogen over de reglementaire vast
legging der verplichte bijdrage van f 5000 door den
Polder Geuatineramibftuia aan de verbetering van d«
Mosaelenibrug. Er w&e door voorstander» reed* met
eenigö voldoening op gewezen, dat God. Staten een
stemmig van oordeel waren, dat genoemde Polder
dio f5000 moet. voteeren, on tusschen de regels kan
je dan zoo voelen, dat, als God. Staten het nu toch
ook niet moor dan rechtvaardig on billijk vindon,
dat. do voorstanders van don. dwang toch wel gelijk
zouden! hebben. Wo vindon het altijd gevaarlijk een
argument Voor of togen iet» te ontleenen aan een
oordooi van oon colloge, duit, ja onfeilbaar moest w <-
zon, doch dat ook maar uit monsclion, feilbare men
schen bestaat, on dus evengoed mis kan taston. Kr
komlt o.i. bij dergelijke collages bij de beoordeeling
eener quaeetie om do daarover te verrichten uit
spraak zoo vaak de voor hen zeer moeilijke omstan
digheid, dat, bij een tegenovergestelde beslissing, do
misère blijft, die adihaerent is aan wat hier om een
uitspraak vraagt en dat liet verklaarbaar is, dat do
beslissing valt in de richting van de opheffing van
die misère, doch dat het recht, het feitolij'ke recht,
gecodificeerd in wetten, die momenteel gefldemtü
zijn, het loodje legt. Het gewenschte recht wordt
hier dan als maatstaf van beoordeeling genomen,
wat dus tot gevolg heeft, dat hijs dio zich op het gel
dend recht beroept, in het ongelijk wordt gesteld.
Hiet lijkt ons zoo toe, dat in de commissie, dio over
dozo voordracht van Gedeputeerde Staten, bedoeld in
genJoemd artikeltje in de Schager Courant, hare be
schouwing hoeft gegeven, bovenstaande overwegin
gen het voor en tegen hebben beïnvloed en het doet
ons genoegen, dat do grooto meerderheid heeft go-
oordeold, dat een reglement permanente regelingen
I hoeft to maken en niet het karakter van oom gele-
gonheidswet mag dragon. Hoe onaangenaam de toe
stand in zake Mosselenbrug ook is, do reglementen
zijn nu eenmaal niet zoo vastgesteld, dat het Geeat-
rnorambacht rechtens heeft te betalen en als Pro-
j vinciale Staten met Gedeputeerden in meerderheid
óón lijn in deze zaak zouden trekken, zou het rechts
gevoel ten zeerste zijn geschokt. En in nog ergere
mato lijkt ons dit het geval, nu de Langendijker
gemeentebesturen in de qu^estie van den Twuijver
weg straks voor een feit zullen worden gesteld, waar
geen ontkomen meer aan is. Gewenscht recht zal dan
in de plaats treden van geldend recht en met ver
bazing zullen zij, die in dit recht hun leidraad van
handelen! zien, zich afvragen, waarheen men in Ne
derland gaat, als vertegenwoordigende lichamen,
die een voorbeeld moesten geven in het hoog houden
der wet, dien weg van het hellende vlak, opgaan.
Toe te geven aan den wensch, om ook maar één
stap dtsn ttant u!t t« gaan, HJ*t on» !r«t meest be
langrijk® en afkeurenswaardige in deze heele affaire.
On het oofwnblik leeft zoo dt gedacht» bU het pu
bliek, dat deze betreurenswaardige richting wordt
ingeslagen, omdat zich een autoriteit met de zaak
heeft gemoeid, die er een eind aan wilde maken, om
zoodoende uit de moeilijkheden te geraken, die er in
werkelijkheid waren. Doch wij zijn en blijven van
oordeel, dat deze moeilijkheden waren op te lossen
naar een anderen! kant, naar een zijde, die bevredi
ging zou schenken aan du voorstanders van een be-
slifwnng op nu si» van het geiden-da recht en dio niet
eon douceurtje zou schonken aan diegenen, dio in
botoren dooa zijn dan do schenker» zelf, Al» hier do
ijzeren wil had voorgezeten!, oen ooilege to dwingen
t.i» doen datgene, waartoe het rechten» verplicht was,
en dat goonszlnê bovon zijn krachten ging, dan war»
geen precedent geschapen, dat in eersten aanlog
al» hot bezwaar gold, voor mannen, die nu zoo
strak» geroepen zijn, dit to verdedigen.
Volgende
weck 9 de
letter met her
haling dervoor-
afgaande 8 lettere.
KONZEEPPABRIETOEDUIF
yh-CHR-PLEINE5*DEN DOLDER
EEN1 WONDER GEBEUREN.
Onlang» hebben wit roods kunnen lozen, hoe wij
hier in Holland draadlooze verbinding hadden met
Indlö, een kruiagosprek tusschen Dón Haag on
Bandoeng. Eon opgetogen relaas over dozo wondere
gebeurtenis van oen paar gelukkige ouder», die wel
willend in de gelegenheid waren gesteld om een ge-
•sprek te voeren imet hun kinderen in Batavia.
Maar nul hadden we zelve het voorrecht persoon
lijk bij een Indisch- HoUan&sch kruisgeaprek1 tegen
woordig te mogen zijn, schrijift de ..Mab."
Hallo Bandoen»! Hallo Bandoen». Bandoen», hier
ia !>en Haag!
De ambtenaar was aldoor maar aan 't peuren,
maai- kreeg no» niet beet.
En wiji met het kopapparaat om ons hoofd hoor
den als in een schelp een roezig geluid' als het
ruischen van de zee.
HalloiBandoeng.l en eindelijk kwart over vier daar
hoorden wij door den chaos van ruischende en
snerpende geluiden een verre stem komen, die riep:
„Hallo den Haagl"
„Ja, hier den Haagl"
I MEN ZIJN VROUW VERKOOPEN? Een
Bulgaarsche boer. Dobri 'Windroff1 uit het
dorpje Goren Tschiflik, had een buitenge
woon schoone, jonge vrouw, voor wier lieftal
ligheid een rijke boer uit hetzelfde dorp, Geor-
gi Mirtschoff, zich sterk begon te interessee
ren. Behalve de liefde voor de. vrouw van zijn
buurman, bezat Georgi ook een wissel op de
zen, groot 4000 Lewa.Toen de laatste verviel
had Dobri zelfs geen halve cent in zijn zak.
Georgi nu verklaarde zich bereid hem 6000 Le
wa te betalen en den wissel te vernietigen,
wanneer deze hem zijn vrouw voor 10000 Le
wa wilde afstaan, en bovendien nog 3000 Mark.
Na eenig overweer praten werd de koop ge
sloten. Een koopcontract werd opgemaakt,
waarmee Georgi zijn „waar" opeischte.
Slechts korten tijd heeft Georgi van zijn
„koopje" kunnen genieten. De politie kreeg
namelijk de reuk van het zaakje en nu duur
de het niet lang, of de beide contractanten za
ten in de gevangenis, waar ze rustig over de
vraag konden nadenken of het wel geoorloofd
is, dat men zijn vrouw verkoopt. Maar Dobri
Winaroff zal misschien zeggen: „Eens gege
ven blijft gegeven. En hem zal er waarschijn
lijk minder aan gelegen zijn van de last der
schulden ontslagen te worden, dan de andere,
om zoo te zeggen, van zijn zoeten last.
UERIKAo EEN ELDORADO VOOR DE BEDE-
RS. Mern heeft den New Yorker vaak als
hardvochtig beschouwd, omdat hij geheel in
zijn zaken: opgaat, en hierin geen consideratie
gebruikt. Men doet evenwel verkeerd, aan te
nemen, dat deze karaktereigenschappen ook
domjineeren in het particuliere leven. Hier is
de man van New York weekhartig, goed ge-
loovig en vrijgevig, als nauwelijks een ander.
Bewijs: nergens bloeit het vak van bedelaar
zoo weelderig dan hier, zelfs niet in Madrid of
Napels.
Ondanks ontelbare weldadigheids-inrichtin
gen, doet de politie niets om het bedelen te
voorkomen, daar het tegengaan van de bede
larij wordt beschouwd als het inbreuk maken
op do persoonlijke vrijheid van denl Ameri
kaan. Zoo breidt ziclx het gilde der bedelaars
hoe langer hoe mieer uit en menigeen, die door
den nood gedwongen, ging bedelen, zoekt geen
ander werk, omdat het baantje van bedelaar
meer opbrengt dan een ander.
Underwood, de leider van het Leger des
Heils, heeft daar aardige dingen van verteld.
Hij zelf heeft eens een uur gebedeld. Hij ging,
op een namiddag, op den hoek van een druk
bezochte straat staan en) hield een vieze muts
in de hand, terwijl hij, onafgebroken, mom
pelde: „Geef mij1 iets voor een kop kot'ife". Na
een uur had hiji reeds m(eer dan drie en een
halve dollar (ongeveer 9 gulden) ontvangen,
een bedrag, waarmede men ook in New York
goed kan rondkomen. Intusschen verzekerde
de heer Underwood, dat hij zeker geen al te
goede plaats had gehad en dat hij', „technisch"
blijkbaar nog niet de kunst heeft verstaan,
medelijden op te wekken, want een goed bede
laar brengt het per dag toch tot minstens 30
dollars.
Het bedelen, dat het meeste opbrengt, ge
schiedt niet op de straat, maar in de onder
grondspoorwagens.
Wanneer deze wagens niet al te vol zijn
dus in de vroege namiddaguren - verschijnen
echte en onechte kreupelen in de wagons en
beginnen hun oogst binnen te haleii
Als bijzonder vrijgevig worden hier de jonge
verliefde paartjes beschouwd. De jonge man
wil voor zijn vriendin toonen, hoe edelmoedig
hij is en geeft gewoonlijk meer dan hij eigen
lijk kan missen. Underwood had gelegenheid
in zulk een ondergrondschen spoorwagen een
aardig karakteristieke scène bij te wonen. Een
gebrekkige oude man met het „verplichte"
grijze haar kwami in den. wagen! en wankelde
bedelend door den doorgang. Daar sprong een
flinke jonge man van de bank en wierp een
halve dollar in de pet van den bedelaar en
riep: „Hlier oude man, zorg maar, dat je een
goedbn dag maakt." Daar niets aanstekelijker
werkt dan weldoen, had de grijsaard een goe
den oogst minstens 10 dollars verdiende hij
op den) korten afstand.
Zulke trucs zijn er bij duizenden. Kunstlede
maten, die op gezonde ledematen worden ge
snoerd, beschilderde vreeselijk uitziende won
den, ontzettend steunen, dat als het laatste ge
luid van een van honger-stervende klinkt. Al
deze trucs worden door de New Yorker bede
laars aangewend. De Amerikaan heeft geen
tijd te onderzoeken of dé ellenide van den be
delaar werkelijk echt is. Hij geeft en weet te
gelijk, dat het beter is, vijf maal te veel dan
één maal 'te weinig te geven.
ENTREE-PRIJS NAAR GEWICHT EN OUDER-
DOM. Het studentencorps van de hoogeschool
te Los Angeles besloot een academisch feest
te geven, doch men was het er nog niet goed
over eens, hoe hoog het entróe voor dames zou
worden gesteld. Tenslotte kwamten ze op een
hoogst interessant idee. In de dagbladen werd
bekend gemaakt, dat elke dame, die tot het
bal wenschte toegelaten te worden, zooveel
centen moest betalen als haar lichaamsge
wicht ponden vertegenwoordigde. Verschil
lende weegtoestellen werden naast de cassa
opgesteld, om van elke dame, die aan bet
feest wilde deelnemen, het gewicht te bepa
len. Tegelijk werd dan gezegd, hoeveel de „ge-
„ff*, hier Bandoen»!"
Toen hadden de stemmen over land e» «ee, en
over werelddeelen ver. elkaar gevonden.
„Hallo Bandoen»!" vroeg den Kaa», kunt u ant
woorden?"
En dan antwoordt een rustige etem uit het verre
Indië, er. wil hooren haar hier duidelijk en klaar
in den Haag:
..Ja. willen wil even de Hiaten vergelijken.;
iSn dan worden ovor en weer. dat 1» in Indië en
in dan Htia». de ramen voorgelezen va» hen. die
straks in ïndlë en don Haag voor do microfoon
Willen komen.
Wij hooren on» goed bekende Indische namen al»
vnn Tr. fiulvnuit&or «ft Monud de Froidevillo.
il)o namen worden flfonunvmord naar volgorde, dat
zij voor do microfoon nul Ion worden «aroom»!.
Drie porsonon uit Bandoen» zuilen «preken, do
andere «wmllgdsn ttijn uit Weltovrodon.
„Bandoong". wordt bit on» in do studio no» ervort
opgemerkt, „u iw nog hooi zwak. kom oen» wat
dichter bij do microfoon.... ja, nu is 't vool boter."
Onderwijl1 zitten hoven In de wachtkamer do ge
lukkigen, dio zijn uitverkoren oon gesprek to voe
ren met verwanten in Indlö, geagiteerd allemaal om
het wondere gebeuren, dat straks zal plaat» hebben),
het naar zich toehalen van oen liove beken-de stom
uit hot vorro Inaulindo,
Nu zal 't eon» geen dood» brief zijn van reed»
eon maand geleden, in welk tljdbedrljf alweer zoo
veel kon gebeurd zijn, maar de eigen levende stom
zullen zij 'hooren, niet gramoühonisch eenzijdig,
maar stem tegen «tem zullen zij' tegen elkaar kun
nen uitwisselen
En dan zitten daar niet bewogen rood gekleurde
gezichten oen vader en moeder, wier eonige zoon
naar Indlö is getrokken, oen oude hoogbejaarde da
me met dochter» dio oen zoon on broeder al jaren
in de tropen hebben, eon jonge vrouw, dio hoopt
dadelijk! du stem te hooren van een geliefde zuster
in Indi# werkzaam, een paar Jonge Indonesisch»
studenten, dio strak» hun ouder* «uilen treffen eusn
d» imkrofoon
En «e noemen elkaar d® nummer» van de volg
orde, waarin zij straks «uilen worden voorgeroepen.
Al» 't nu maar duidelijk la, en er niet te veel
storing le.
En zij, dit het langst moeten wachten, trooMen
zich. dut 't op 't laatst vaak het beate verstaanbaar
is, want 'hoe later op den dag hoe ongestoorder de
Bfeer.
In de studio is onderwijl hot contact nu zoo, dat
er begonnen kan worden.
De eerst, geroepene komt binnen, een dame dio
spreken zal met haar broer in Bandoeng. Stralend
van vreugde, lachend om dn verrassing igaat zit voor
do microfoon zitten, hot luisterapiparaat om haar
hoofd. Ja, dat 1» do «torn van haar lieven broer dio
tot haar spreekt, zijn vrouw en de kinderen zijn bil
hom. en begroetten tante om de beurt. Er Is golo-ch
on vrooHJkheid om het nieuwe, hot. verrassende,
praten huiselijk, praten met je menschen in Indlö,
die io in geen jaren meer gehoord en gezien hebt.
„Is Dolly er niet?" informeert t&nte.
„Neen," klinkt 't haar tegen, die ligt al in bed."
„Tn bed, ia zo dan ziek?"
„Welnoen", antwoordt, ünèn uit Indlö, imaar 't 1»
'hier al 'huif twaalf". „Hoe laat is 't nu UT'
„Half vi.tr, zegt tanto.
„Liovo humol dan moet je nog oten".
En allen aan weerszijden van zeeën er» landen la
chen om bot grappige geval.
Soms klinkt hot geluid weer zeer zwak, de dame
kan niet goed verstaan, maar do ambtenaar, dio
meeluistert, komjt haar to hulp.
„Kan Bandoeng soms wat sterker doorgeven?
vraagt hij aan Indië, en dan wordt de stem aan de
overzijde opeens weer duidelijker.
De dame vertelt, dat Jammer genoeg haar man er
niet bij tegenwoordig kan zijn, omdat hij in 't buiten
land vertoeft, maar hier ls nog een go^de bekende van
jedul; en een bekend staatsman, die nu de studio be
treedt, groet lachend zijn beste Indische vrienden door
de microfoon.
Hij is pas van een Indische rel» terug, en opgetogen
haait hij zijn herinneringen op aan het schoone, dat hfj
in Indië heeft gezien.
Dan komt do volgende aan de microfoon, de jonge
vrouw, die een zuster ln Indië heeft, 't Wordt een opge
wekte conversatie.
„Hoe heerlijk, zeg, dat ik je hoor, je bent heelemaal
niet veranderd, althans je stem niet. En je komt zoo
goed door.
wogene" had te betaïon. Het ging schitterend,
niemiand werd „te licht bevonden". En niet
alleen! daar, over hot algemeen sloeg -het idéé
goed, in. De studenten in Washington wilden
hun collega's in Los Angeles echter nog over
treffen. Daar werd namelijk besloten, toen een
feest ter herdenking van den oprichtingsdatum
der liooge school werd gegeven, om elke dame
te verplichten, aan de cassa haar geboortebe
wijs te toonen. Zooveel lente's als zij telde zoo
veel maal 2 cent werd de toegangsprijs. Het
■schijnt, dat bijna alle vrouwelijke studenten
op het bal vertegenwoordigd waren. Zooiets
laat zich natuurlijk gemakkelijk uitvoeren,
wanneer het meisjes-studenten betreft, waar
van het meerendeel nog geen twintig lente's
over hun hoofd hebben zien gaan, maar hoe
zal dat wezen bii andere feestelijkheden, waar
do bezoeksters de drie kruisjes en zelfs nog
meer achter den rug hebben? Dan zou het
toch wel een3 een bijzonder slechte cassette
kunnen! geven!
RENDIEREN. De heer Morand, burgemeester
van het Fransche dorp Megève en Savoye,
heeft het vorige iaar vier prachtige rendieren
geschonken aan zijn gemeente.
Maar, toen deze dieren een tijdje in gevan
genschap hadden doorgebracht, vertelt de Fi
garo, kwam men tot de ontdekking, dat zij, op
gesloten, hun hoeven niet voldoende konden
gebruiken! en daardoor op abnormale wijze
gingen loopen.
Een van de mammiferen, die het blijkbaar
niet noodig vond, af te wachten, welke oplos
sing zijn bewakers voor zijn probleem zouden
vinden, ging er op eigen houtje vandoor en
zocht zijn voedsel in de bosschen in de buurt
van Mégève. Men zag hem een poosje later in
blakenden welstand terug; naar het scheen,
had hij inderdaad in het naburige bosch zich
tegoed gedaan aan het witte mos, dat er in
overvloed te vinden! is.
Men heeft toen niet lang (meer geaarzeld.
Ook de andere rendieren werden in vrijheid
gesteld en zwerven riu door de bosschen van
Savoye, alsof het zoo hoort.
Alleen heeft men ze een bel om den nek ge
bonden om te voorkomen, dat een van de vele
jagers, die zich in dit gebergte vermaken,
zich zou te buiten gaan aan een jacht op groot
wild cn aldus den omtrek van het badplaatsje
Mógève zou berooven van zijn nieuwe attrac
tie.
VLIEGEN ZONDER VLEUGELS. Het is een
nieuwe vinding van een Franschman, een
vliegtuig, zwaarder dan do lucht, zonder vleu
gels enzonder schroef, niets dan een sigaar-
vormig schuitje met twee trommels ter zijde,
Het hoeft iets van een ouderwetscho rader
boot op wielen en de twee trommels bevatten
turbines. Een heel lichte motor drijft de tur
bines aan, die dó gyroptère, zoo heet het toe
stel, lucht helpen fciezenL Het gevaar voor ver
ongelukken is gering, want als de motor stopt
en het toestel valt, blijft het bestuurbaar door
de lucht, die dan door de turbines zuigt, Proe
ven met een klein modelletje hebben ge
toond, dat het beginsel in ieder geval op klei
ne schaal toepasselijk is. Wie weet, hoe spoe
dig wij de gyroptère naar Parijs zullen „ne
men"?
WANDELSCHUWEN. In Nederland werd
wandelschuwheid in het verleden (en het go-
beurt wellicht nog heden) ten zeerste bevor
derd door de fiets. Een boodschap op een paar
honderd meter van de woning werd uitge
voerd met behulp van den vluggen' tweewie-
Ier. De automobiel heeft zich nu zijn aandeel
opgeëischt. in het werk dat der menschheid
het gebruik der beenen moet benemen. In
Londen, aldus schrijft de correspondent van
het „H. D.", ziét men. er deze mooie avonden
treffende bewijzen van. Niet alleen is wan
delen er zoo goed als geheel door auto-en ver
vangen. anaar de menschen komen zelfs niet
uit hun wagens om zich wat te vertreden.
Men kan het zien op al die plaatsen in en rond
Londen, waar men gewoon is den1 wagen aan
den kant van den weg te zetten. Een aantrek
kelijke avondparade is de Spaniard's Lane in
•het noorden van de stad die midden) over de
hoogste gedeelten van de Heide van Hamp-
stead loopt. Vroeger stonden er eenige auto's
aan den kant, maar de passagiers waren op
het wandelpad gegaan om zich te mengen in
de gezellige drukte van de andere wande
laars daar. Nu staan er veel meer auto's
langs den weg. Maar ze zijn volledig bezet.
Wie deze moderne gewoonte van den automo
bilist niet kent zou denken dat het doel van
het stopzetten, van den auto ia de inzittenden
gelegenheid te geven wat rond te wandelen op
het schoone plekje waar zij per auto zijn aan
gekomen. Maar dit blijkt niet zoo te zijn. Waar
men ook gaat, in Hyde Park bij de Serpentine,
in Richmond Park, en zelfs langs de ware
landwegen, nergens schijnen de menschen
hun wagens te verlatenL Terwijl de wagen stil
staat, een half uur, een uur, blijven de pas
sagiers rustig binnen, lezend een krant of
aanschouwend de voorbijgangers. Zelfs wan
neer zij zijn gekomen om te picniccen doen zij
dit vaak liever in den stoffigen wagen dan
op het frissche gras. Het verrassendste voor
beeld van deze moderne neiging ontdekt mei»
aan den zeekant, waar do menschen in hun
auto's hot water zoo dicht mogelijk naderen.
De kinderen zetten zich dan aan de gebruike
lijke strandtaak, het bouwen van zandforten.
En de ouders blijven in hun wagens lezen of
slapen totdat het tijd is naar huis terug te
keeren.
