RADIO-RUBRIEK.
De snelheid op het water.
Waar niet langer plaats voor de
dieren is.
Arme vlindertjes.
De waterkracht op aarde.
VOOR DEN TOESTELBOUWER.
WETENSWAARDIGHEDEN,
GRABBELTON.
„IB^begriJp niet, datte ra die stumper cföm&sr los
late loope", tel de Juffrouw van de „besmettelijk'
beid weer.
„De senuwel" merkte de man miet de pruim op.
,Wat relt Uwee?" viel de juffrouw valech uit.
„Mottu maan uitschelde, kaak naar Je eige, mlt
Je Sjaarlie SJaplin snor, wat laakt het wel, het laakt
wel offe de rotte d'r an gefrete hebbel"
„H}ou je kallem, mins", raadde de man van „de
pruim". „Ik heb t om me ra niet eena oofer jou, ik
zal alleenig maar, dat het de senuwe van 'm ware!'
„Soo. Nou da's je geraalje. Héiremetaad, wat gaat
le nou doen?P
De dikke heer had het dansen en wiebelen en grij
pen naar zijn keel en nek gestaakt en was opge
staan. Nota bene, in de tram, de rijdende tram, was
hij van zijn zitplaats gaan opstaan. Tot ontzetting
van alle passagiers. En was het daar nog 'maar bij
gebleven. Maar neen, hl] greep zich aan een lus
vasten begon te dansenl Beurtelings op het eene
been en dan weer op het andere huppelend, stond
hij te dansen! En ondertusschen wrong hij' zijn li
chaam in de vreemdste bochten. Af en toe greep hij
met zijn vrije hand plotseling naar zijn rug, of naar
eljn dijbeen, om dan het dansen weer voort te zetten.
Nu vond de conducteur het welletjes. Biji had met
stijgende verontwaardiging de zeer verdachte bewe
gingen van den heer gadegeslagen. Hij had het aan
gezien, hoe zijn fatsoenlijke wagen van Lijn 3 ge
schandaliseerd werd door een heer, die niet eens
tot de geregelde clientèle behoorde. Hij meende zoo.
dat het nu uit moest zijn. Hij stapte den wagen in,
vastbesloten den heer eruit te verwijderen.
HKj belde resoluut twee keer, ten teeken, dat de
bestuurder bij de volgende halte moest stoppen, en
liep naar voren, op den raadselachtige» passagier
toe. HIJ wilde hem juist barsch toespreken, toen de
heer geruimen tijd op één been bleef dansen, ver
volgens het dansen eensklaps staakte en zich ver
volgens moeizaam bukte, naar iets, dat blijkbaar
uit zijn ééne broekspijp op den vloer was gevallen.
De heel trambevolking dromde om hernj heen en
zocht met den heer, èn den conducteur den vloer
met de oogen af. Was dit de oplossing van het vree-
selijke geheim? Wat zouden ze zien, zoo dadelijk,
wat zouden ze ontdekken?
Plotseling gaf de dikke heer een gilletje van op
winding. Met uitpuilende oogen, en blauw aange-
loopen gelaat, strekte hij zijn korten arm naar den
grond uit en raapte een glinsterend voorwerpje op.
Het was.een boordeknoopje.
KLEINE VERQISSINCL
Smdagsaisse-StrixStockholm)
KapiteinDie pannekoek waa een beetje hard.
Jit welken zak hebt u het meel gehaald?
Kok: Uit den zak achter de deur, kapitein.
KapiteinIk dacht het tl dat U geen meel,
lat is Portland cement
RACE-BOOTEN MET MOTOREN VAN MO
PAARD EKRACHTEN.
Op hot gebied van snelle motorbooten ia Ameri
ka de baas. Een Engelsche vrouw vindt dat te kras
en heeft haar aanzienlijk vermogen ïn dienst gesteld
van het doel, Engeland in staat te stellen uit te
roepen dat het ook op het gebied van motorboo-
ten „de golven beheerscht". Aangezien de vrouw
zelve een harer booten zal besturen in den wed»
strijd, die vroeg of laat zal moeten beslissen aan
welk land het kampioenschap toekomt, heeft zij
er persoonlijk levensgevaar voor over. Dit gevaar
is misschien niet zoo groot als in wedstrijden als
die voor den Schneider-beker of die van renauto's
op stille stranden. Maar de hand, die de renboot
tot de overwinning moet leiden, doet toch ook ha
chelijk verk.
Miss Carstairsdat is de naam van deze sport
vrouw heeft voor het doel twee renbooten laten
bouwen. Ze zijn vervaardigd volgens de constructie-
beginselen die voor watergüjbooten geldon. En het
zijn feitelijk güjbooten, want in haar grootste vaart
heeft de boot slechts een goeden meter contact met
het water, achteraan waar de schroef werkt. De
booten hebben een motor van '800 paardenkrach
ten, van dezelfde soort als die, welke waa gemon
teerd ïn het Britsche vliegtuig dat verleden jaar
den Schneider-beker won en in den automobiel van
Malcolm Campbell, waarmede deze op het strand
van Daytona in Florida een snelheid bereikte van
gemiddeld 5207 mijl per uur. Miss Carstairs hoopt
met haar booten op het water een snelheid te be
reiken van 170 K.M. per uur <100 mijl). De vaar
tuigen zijn Estelle I en Estelle II gedoopt en zijn
uiteraard „up to dato' in de toepassing van alles
wat de snelheid kan bevorderen, Tot op dit oogen-
blik Is nog niet gebleken wat ze kunnen doen. Maar
voordat de bezitster er mee naar Detrolt gaat (waar
de Britsch-A'merikaansche bootstrijd moet worden
gestreden) gaat zij ze beproeven op geschikt water
in het Merengebied, bij Windermere. De booten heb
ben den vorm" van dikke sigaren eindigend in een
punt en zien er in het water uit als reusachtige
bruinvisschen. Er is maar heel weinig ruimte in
voor bestuurder en passagier, die volgens do bepa
lingen van den wedstrijd de bemanning moeten uit
maken. In haar gansche uiterlijk suggweeren ze
snelheid met een hoofdletter S.
Motorbooten met zoo hoog vermogen zijn tot nu
toe nergens gebouwd. De eene boot hèeft zooge
naamde directe aandrijving, hetgeen beteekent dat
de schroef 4000 omwentelingen per minuut maakt.
De andere is licht gegeard, zoodat de schroef iets
minder snel wentelt. Het gewicht is ongeveer 1250
K.G. en de lengte ten naastenbij 9 Meter.
DE POES EN DE BAAS.
{&erybod/s Weekly, Londen.)
Mefl
Bewaï
-ewaar ze das
twaalfuurtje.
r voor mijnheer, bf| iffa
OF AAN EEN MODEGRIL TEN OFFER VALLEN.
Het is misschien weinig bekend, dat vele dieren,
die w^j achter de tralies van dierentuinen bewonde
ren, in het land van herkomst bijna geheel zijn uit
gestorven. De laatste exemplaren zijn naar Europa
gebracht en aan de groote menagerieën verkocht
En wanneer het niet gelukt hun voortplanting ln
de gevangenschap te verzekeren, dan is het dieren
rijk, na eenige jaren een interessant soort armer.
Onder de diersoorten, die gedoemd zijn uit te ster
ven, behoort ln de eerste plaats, de Amerikaansche
bison.
Twintig Jaar geleden bevolkten nog mlllioenen van
deze dieren de steppen van Noord-Amerika. Door den
bouw van de groote spoorwegen van het Oosten naar
het Westen werden de bisons de oorlog verklaard.
De arbeiders met den bouw belast, gebruikten de die
ren als een goedkoop voedingsmiddel en duizenden
werden door hen geslacht
Een zeer belangwekkende hertesoort is de bijna vol
komen verdwenen David-hert, dat, eigenaardig, het
gewei averechts draagt. Deze soort draagt den naam
van den Jezuïtenpater David, die zulk een hert voor
de eerste maal in het -keizerlijk wildpark te Peking
ontdekte en het Zoölogisch instituut te Parijs daar
van een beschrijving gaf. De Bokseropstand in China
beteekende ook het einde van de David herten. De
laatste zestig exemplaren van deze zoldzame dieren
kwamen naar Europa, waar ze door den hertog van
Bethford worden aangekocht Do Amerikaansche zin
gende zwaan of trompetzwaan is in Amerika niet
meer te vinden. Ook de condor wordt steeds zeld
zamer.
Mén betaalt thans voor een exemplaar van zulk een
dier over de 300 gulden. Het uitsterven van de con
dors heeft een Fransche firma op haar geweten, die
vond, dat de vleugels van deze vogels zeer goed voor
veerversiering waren te gebruiken. De finna rustte
een expeditie naar Zuid-Amerika uit, dat aan 6000
condors het leven kostte. Een dergelijk lot ondergin
gen de Albatrossen, de trotsche vogels van den Stil
len Oceaan, die nog een grootere vlucht hebben dan
de condors. Van deze dieren wordt verteld, dat zij,
wanneer ze in den ochtend van Australië wegvliegen,
in den middag aan de Kaap de Goede Hoop zijn, ter
wijl ze 's avonds Kaap (Hoorn, het Zuidelijkste punt
van Amerika bereiken.
Op het eiland Lesanne in den Grooten Oceaan be
vond zich een broedplaats van deze dieren. Een Ja
panner liet nu een expeditie uitrusten om handel te
kunnen drijven met de veeren van deze dieren.
Zijn 'lieden richtten op het eiland een vreeselijk
bloedbad aan. Meer dan drie honderdduizend alba
trossen vielen als slachtoffer. De Amerikaansche re
geering hoorde van dezen overval en zond een oor
logsschip naar Lesanne. Doch de expeditie had reeds
de vlucht genomen en de Amerikanen vonden slechts
de geraamten van de ongelukkige vogels, aan wien,
naar ooggetuigen verzekerden, levend de vleugels wer
den afgeslagen.
Antilopen, wilde paarden, Kangeroes, zij zijn allen
'tot uitsterven veroordeeld.
In Australië heeft men de Kangaroes vernietigd, om
dat zij de weiden bevolkten, die voor de schapen kon
den worden gebruikt
Omdat de mensch ivoor voor knoppen van wandel
stokken en biljartballen noodig heeft, zal ook wel
gauw de Afrikaanschs olifant weldra volkomen uit
gestorven zijn. Een treurige statistiek spreekt boek
deel en: Jaarlijks worden veertig duizend olifanten
gedood.
den in 1920 23 mlllioen, in 1083 29 mlllioen en ln
1920 33 mllltoen nuttig aangewend.
Deze 33 mlllioen P.K. worden door de werelddee-
len als volgt benut: Europa 18.1; Noord-Amerika
18.8; Zuid-A!merika 0.75; Azië 2.1; Afrika 0.014 en
Australië 054. De totaal beschikbare waterkracht
bedraagt in Europa 58; Noord-Amerika 06; Zuid-
Amerika 45; Azië 69; Afrika 190 en Australië 17
millioen PJEC
SCHILDERIJEN TAN VLINDERRUGGETJES.
TOTAAL 454 MILLIOEN PAARDENKRACHTEN.
Waarvan ar slechts 33 mlllioen nattig worden
aangewend.
Het bodem-Instituut der Vereenigde Staten van
Amerika heeft een schatting opgesteld van de totale
waterkracht welke op de aarde beschikbaar is.
Slechts een zeer klem deel hier van wordt prac-
tisch benut. De totale kracht welke aan waterstro o-
men ontleend kan worden schat het bureau op on
geveer 454 millioen paardenkrachten. Hiervan wer-
Hot gut het met die rijke tante van .Je*
Heel slecht; ze krijgt nog niet eens 'n Ucht
grieple.
(Het komende Radio-seizoen zal in het teeken der
..Afscherming" staan, afscherming van het geheele
toestel, van de kringen in het toestel onderling en/of
van de spoelen. Engeland is ons hierin voorgegaan
om van Amerika maar niet eens te reppen. En thans
worden in de laboratoria van onze nationale Radio
fabrikanten op uitgebreide schaal proeven op dit
speciale gebied genomen.
Wat heeft men met „afscherming" voor en wat is
de beste methode, zal men vragen. Het ia tamelijk
moeilijk, hierop een juist antwoord te geven, voor
alle voorkomende gevallen. Men is nog druk aan het
proeven nemen en reeds nu zijn de resultaten uit-
éénloopend, zóó verschillend, dat de een de voorkeur
geeft aan algeheels afscherming van het toestel, een
tweede bovendien aan de onderlinge afscherming der
kringen, terwijl een derde volstaat met afscherming
der spoelen. Het is ook merkwaardig, dat het oor
deel van da toestelbouwere verre van eensluidend is;
de plaats waar de proefnemingen gehouden worden,
zal stolllg hierop van invloed zijn. En dan, men
werkt met verschillende Bchema'a.'
Ongetwijfeld wordt het toestel selectiever, als men
de antenne- en andere spoelen afschermt door mid-
dl van een aluminium of koperen bus. Dit is eerst
duidelijk waarneembaar bij die toestellen, die opge
steld zijn in de buurt van een krachtigen zender en
ook bij die toestellen, waarbij een bepaald zendsta
tion uiterst moeilijk uit te stemmen ia Dit sluit de
mogelijkheid uit, dat als het toestel op een zend-
sation is afgestemd, de antenne-spoed toch nog zoo
veel ontvang-capaciteit heeft, dat da uitgestemde
sterke zender toch nog door hst opgevangen station
weerklinkt
Afscherming is ongetwijfeld gewenscht bij een toe
stel met twee trappen h.f. (2.1.2.) Een dergelijk toe
stel is uiterst moeilijk handelbaar. Schermt men het
h e e 1 e toestel af, door het in een aluminium of ko
peren kist in te bouwen, dan zal in sommige geval
len afdoende blijken. De aethergolven komen dan
alleen via den antenne-kiem ln het toestel (om het
zoo maar ter vereenvoudiging uit te drukken), om
daar de verschillende op elkaar volgende kringen in
het toestel te doorioopen in de door den bouwer ge-
wenschte volgorde. Rechtstreeksche inductie van
kamer- of raam-antenne op één der kringen in het
toestel wordt door deze wijze van inbouwen uitgeslo
ten.
Het is eigenaardig dat in het boven aangehaalde ge
val andere toestelbouwers betere resultaten krijgen,
als zij bovendien de verschillende kringen ondtr
ling afschermen. Wij kunnen ln deze onmogelijk
partij kiezen.
Ook hij de kleine toestellen, zelfs bij de 3-Iatnps
apparaten, (mits één lamp h.f. Is) blijkt afscherming
in vele gévallen betere resultaten te geven. Dit komt
eensdeels door de nieuwe lampen, anderdeels door de
hoogere eischen die men tegenwoordig aan een toe
stel moet kunnen stellen. De nieuwe lampen geven,
wat de genereerneiging betreft, meer moeilijkheden
dan de oude typen. Door afscherming van de krin
gen onderling maakt men het toestel handelbaarder;
men onderdrukt daardoor te groote genereerneiging
en vergemakkelijkt de afstemming en verhoogt de
selectiviteit Dit zijn allemaal punten, die ieder voor
de afscherming ten volle rechtvaardigen.
Het grooter aantal zendstations en de steeds ster
ker wordende zenders, maken thans maatregelen ter
verhooging van de selectiviteit noodig, waaraan
wij vroeger niet behoefden te denken. Wij leggen ons
oor te luisteren. En zoodra wij meer vaetstaan-
d e gegevens verkregen hebben, zullen wij stellig op
deze belangrijke kwestie terug komen.
Volgende week een hoogst actueel artikel:
WlmtfsUowwsiilnflH II
Voor eenlgen tijd hield een jonge Engelsche schil
der Spay Atkinson, te Londen, een tentoonstelling
van zijn werken, een tentoonstelling, die groot op
zien baarde. Zijn werk vindt groote bewondering en
hij ontvangt er zeer hooge prijzen voor. Atkinson is
doof en heeft een geheel verlamd been. Hij maakt
.historische schilderijen, maar niet met penseel en
verf, hij gebruikt vlindervleugeltjes, die hij in alle
mogelijke vormen knipt en als verfvlakken gebruikt
Voor een portret van Catharina van Aragon, dat hij
op deze maaier „schilerde", gebruikte hij 2000 vleu
geltjes. Arme vlindertjes.
DEN ONGEPASTE BEWERING,
passing Show. Looden4
Waarom start n
Omdat as beweert,
isi
O
__J dikwijls?
dat ze oogrintlrtg go-
Is het U bekend:
dat Rusland het langste kanaal ter wereld
heeft?
dat dit bij Leningrad begint en vandaar naar de
Chineesche grens loopt?
dat het 4500 mijl lang is?
dat sedert 1858 in Pennsylvania een anthraciet-
ader in brand staat (een van de rijkste ter wereld),
welke brand nog steeds niet, ondanks de hardnek-
kige pogingen, geheel geb'luscht is kunnen worden?
d a t er in Engeland binnen een diepte van 1500 M.
nog 100.000.000.000.000 ton steenkool in den grond
aanwezig is?
dat men in Buenos Ayres lucht-taxi's gaat laten
vliegen, die een prijs van f 1.50 per K.M. berekenen?
dat het overseinen (draadloos) van een film naar
New York (van uit Chicago) 25 gulden per voet kost?
dat het overseinen van een film, die tien minuten
duurt, aldus 7200 gulden tou kosten?
Hst haal oude trucje.
Het jong gehuwde vrouwtje probeerde 't eens met
een heel oud trucje.
„Ik ga naar m'n moeder terug!" huilde ze.
„Dat zal je niet meevallen", spotte de jong gehuw
de, „want Jou moeder is gisteren ook al naar groot
moeder teruggekeerd".
Wat hij allemaal had.
(Bezoeker (over het zoontje van de gastvrouw spre
kend): Hij heeft de oogen van zijn moeder.
Moeder: Ja, en de mond van zijn vader.
Het zoontje: Ja, en de brook van zijn broertje!
De tijden veranderen.
„Neen, dank je wel, ik laat m'n haar niet afknip
pen", verklaarde de tienjarige Niezi, „ik ben bang,
dat ik dan teveel op m'n grootmoader ga lijken".
Doek of doek.
Echtgenoot (naar een ontzettend hooge rekening
van een mode-magazijn starend): Zei je dat die lap
die je gekocht had een restant was of een Rem-
brandtïi??
Zoo gaat hot meestal.
Vader", zei Jan vol trots, „ik heb m'n horloge
heelemaal uit elkaar gehaaid en toen weer in el
kaar gepeuterd, en nu heb ik drie radertjes uitge
spaard, die mij totaal overbodig leken".
Het ging er nu eens niet in als koek.
Hospita (tot nieuwe commensaal): het spijt mij, dat
U mijn eigengebakken koek niet lust. Ik durf toch
te zeggen, dat mijn heele zaak is opgebouwd op mijn
kookkunstl
Commensaal: Ik twijfel er niet aan! Met nog een
•tuk of wat van die koeken kunt U wel een hotel
bouwent
