ichagerCourant
Tutti Frutti.
Brabantsche brieven.
Zaterdag 30 Juni 1928.
71ste Jaargang. No. 8279
Derde Blad.
FEUILLETON
VERTELLINGEN.
Gemengd Nieuws.
De nieuwe Landruzaak.
De vervolging der communisten in Japan.
Op heeterdaad gefotografeerd.
Orerstroomingsramp in Japan.
Ulvenhout, 24 Juni 1928.
Menter,
Ward-ek oew al lank ge-
Jen gezeet, amloo? 't Is
ipot mee de èrebeeejee
ardbelen). En moe do
•beesjea meteen 't loon
jn d'n boer. En da'e 'n
gelag.
Ik de etademeneohen aljn
mee gekuld. Veertig tot
Jftlg oent 'n pond ére*
leajoe ie nle te betalen.
Waar ie d'n tijd, amloo,
>n vior oonten d'n lltor?
Ae lk vruuger loossjoe'e
fcd In douzon tijd van 't
ar, on ze lagen 'e mergene
half zee nog te pitten, dan kneep 'k 'n apone water
d'r gezicht uit, zoe: „goelenmorgon", etopte ze 'n
opbord in d'r handen en atuurde zo op d'r bloote voo
rt d'n erf op, waar ze den d'r ontbijt konden plukken
tart do èrebeoejeeplanten. Dan even 't bord onder de
omp, 'non schop sulkor d'r over en 'n tas koffie mee
a boeronmlk cn zo ontbeten as prlnson on prinsessen,
aar veul lekkerder! Ze konnen et nle bijgegeten krtj-
in, want dan anderen dag stlngen die stukskes weer
ampvol mee die sappige, rooie, mottige vruchtjes.
Maar nouw?
't Lijkt wel of de Derectle mee d'r awekaten van de-
Bendammer Hleppeteekbank daar huls gehouwen heet!
Mtlgevreten! In één woord. Deur de vorst en 't slechte
eer.
Maar allee, nle te lank er over murmoreeren: de na-
ur la gin tweede kamer waar ge alles mee 'n protje
ledmokt. Want daar kunnen ze nouw boomen da ge
de gaten van ln oew sokken krijgt, daar wor gin
ebooajoa rood on gin graske gruun moei
Zelfs nle, as zo mckare 't zwijgen opleggen mee re-
tlvers, zooas lest ln de Tweede Kamer van Servië,
zat' ommen ze do Leider van de Boerenpartij, die erg
imatlgd Is, zooas lk las, overhoop geschoten. Zo pnk-
in daar de politiek nog al straf aan, amico. As lk daar
d van de tweode Kamer was, dan kwam ik binnen
ben, bovenop 'n kenon en dan 's kijken wie de deur-
laanste argumenten te pas kon brengen!
Maar tusschen twee hokskes as de heeren daar-
aee deurgaan om zoo mekaar te overtuigen, dan zal
ie politiek niet uit de wereld gaan as de èrebeesjes en
èrebeesjes zou 'k er toch nog graag wa-d-inhouwen!
jSjuust viel me die Veendammor Hleppeteekbank uit
fn pen, wa zedde daarvan amico? Nle da ze uit
i*n pen viel, maar da-ze 'nen smak mokte, da-d-leder-
>n op z'n beenen staat te beven, veural de awekaten!
Die d'r rlppetasie ee-'t-er 'n opduuvel mee gekregen
in oew eigen dood te sjeneeren. De Tillegraaf ee- 't
lest 'n lolletje van gemokt, mee 'n teekenlngeske
•bij. 'n Zoogenaamde „Jubileumzitting" ervan gemokt,
idat er al zooveul zittings zijn gewlest van de Recht-
nk. Gelukkig had ze eronder gedrukt: „nadruk, ver
bef*»", *oodat-d-«t tóe verdsr komt. Ik begrijp tóe da
sco'n blad da zoo versohtfkkelijk veur Xteofct U> daar
'a lolletje van mokt!
Want ge kun van de TJllegreaf zegge» wa ge wilt:
se kom-d-op teugen onrechtvaardigheid. De steekpen
ningen van de gas-dlrrektouren sltten haar zóó dware, da
se zelf steekpenningen ls gaan geven 1 Nouw?
En nouw ©on van d'r medewerkers daar ln die zaak
ok ginnen schoonen rol ee gespuid, nou mok s'r 'n lol
letje van en da's allemaal veur 't Reoht.
Ik goleuf wel, dut or ln Nederland glnnen mensch te
vindon ls, die nog twijfelt aan 't opllohtcrsgenle van
I menler Liêberman.
Alle tnenschen, aandeelhouders, hleppeteek-gooche-
lèèrs, awekaten, pllesslo, Rechtbank, ls ie te glad af
I gewlest, Maar... hij was hie opgewassen teugen z'n av-
vekaten. Da-d-ee-'t-le gezoet aan 'nen belzen prefester-
avvekaat, die da-d-op 'n pepierke ee gezoet. Benejen de
ton, waren ze hier nle veur hem te spreken.
Lest ebben ze 'nen mensoh die mee stoffen langs de
deur gaat om te verkoopen en ln z'n vrijen tijd gestu
deerd had veur avvekaat en z'n heksamens had ge
mokt, niet toegelaten aan de balie, omdat-le ln lapskes
doe. Was benejen den stand van d'avvekaterij. Ge mot
ln tonnekes doen! En al zit er aan die tonnekos wél en
aan die lapskes gin luahje, da rokt de baker nle, as
't kind er maar lsl
Maar as ge mijn nouw vraagt, amloo, wie hooger
stong, de lapskes-avvekaat of de tonnekes-awekaat,
gif mijn dan maar 'nen mensoh, die mee hard on eer
lijk werkon z'nen titel van de hoogesohool een wegge-
slept! E mot le z'n eigen maar troosten mee te don
ken: dat er wezenlijk ta veul standsverschil bestond
vsur hem...!
Ge mot anders nogal bewust zijn van oew eigen
grooto kapassieteiten, as ge veur osw adviezen 60—100
en 160 duuzend gulden in rekening brengt en in oewen
zak stikt. Me dunkt, zoo éénen nlmt eiken dag, veur
z'n eigen, z'n hoedje af. Maar 'n lapke van duuzend veur
Schuttevaer kon er nle op oversohleten! Die had anders
z'n heole leven gegovon veur één ding en nog wel om
monschen mee te redden en nle om ze èrm te maken.
Affljn, ik kan d'r mee m'n pet nle bij, maar da aal ko
men omdat et maar 'n boerepetj© ls.
Trui ls van de week ok uit d'ren slof geschoten,
amico. Motte weten da ze al weken, eiken avond ln do
krant zit te snorren naar het echtscheidlngsprooes van
Prins Karei van Roemenië.
Nouw las ze van de week, asdat do eohtsoheldlng ult-
gosprokon was. „Net goed," zee ze, „Prins of boor" (da
was 'nen steek op d'n Holloander, da vuuldel) „as ge
getrouwd bont, dan eddo oew eigen nle mee andere wij
ven op to houwen," en da zoe zo mee zo'n kracht van
overtuiging, dat de krant 't afpikte, die scheurde ei-
van. „Zeg", zee ze 'n blotje later, „nouw eet dlë lekkere
Jongen vorzet aangeteekond, omdarz'n verhouding tot
die troela van 'm, plo-plco-pl-platonlos ls: wa'd ls da?"
„Platonische liefde Trui," lag lk uit, „da'S liefde van
d'n kouwen grond! Ik zal bevoorbeeld heel veul van
jouw houwen," (..ik vraag oew, om 'n futsoendelljk ant
woord," bitate Trui, „en om gin flauwe smoesjes") 8n
hoewel lk veul van oew houw van 't heole jaar, jouw nle
's één kuske geven, da's dan Platonische liefde!"
„Dan bendo gij al aardig op oewen Platonlschen
dreef," insieneweerda m'nen drupneusengel, „maar dan
zeg lk, da dieën lieverd da z'n vrouw mlsschient wijs
kan maken, mijn net, potverblommekes!" En ze sloeg
moe de vust op tafel. „As ie pletoniek verliefd ls, dan
hoeft ie ok nle moe te gaan," droef Trui deur, „zukke
liefde kunde ok op 'nen afstand plegen! Zukke liefde
Is 'non kam zondor tanden en as gij soms dokt da..."
Meer he'k nle goheurd van d'r onderhoud teugen
Prins Karei, maar wa-d-lk In m'nen zak kon stekon,
want lk ben opgestaan en 'n bietje rond gaan loopen.
Toen 'k thuiskwam zat ze to knikkebollen en de kat
lag boven op 't gezicht van Prins Karei ln de krant 'n
Vreedzaam gezicht...!
Amico, lk schel d'r af.
'n Platonisch kusko van m'nen drpneusengel en de
beste groeten van oewen
toet a voe
DRéb
EEN HEELE CORRESPONDENTIE GEVONDEN.
Nog ge*n spoor van den moordenaar.
60 cuft^Apoi*.
Omtrent do nieuwe Landruzaak ln Frankrijk, die de
gemoederen sterk bozig houdt, schrift de Parijsche corr.
van do Msb. het volgende;
De zaak is thans een stap verder gokomen. Aan de
schuldigheid van den voortvluohtlgen Jéróme Drat wordt
niet meer getwijfeld. I nde villa „Genevldve" zijn de
bolde vrouwenlijken uit den kelder opgegraven, en een
daarvan ls met zekerheid, het andere met waarschijnlijk
heid herkend.
In hot herkende geval, dus het tweede waarbij de
Identiteit kon worden vastgesteld en ook ln het derde
geval, dat npjr slechts oen vermoedelijke herkenning ls,
betreft het vrouwen van ongeveer veertig-Jarigen leef
tijd, dlo door huwelijksbeloften gedreven den nieuwen
Landru naar een van de villa's hadden vergezeld.
Hot oarstgevonden slachtoffer, dat van 8to. Margué-
rlte, had haar vlllo „Eglantine" aan den moordenaar ver
kocht. Later hooft hij haar huwelljksvoorstollen gedaan
en de buren van do villa te Madets hebben verklaard
dat de nieuwe Landru ln de villa „St. Génevléve" te Ma
dets ln den tijd tusschen 16 April en 16 Juni daar min
stens vijf vrouwen had ontvangen, alle van ongeveer 40-
jarlgen leeftijd onder wie het éerstgevonden slachtoffer.
Dsn löden Juni was Drat het laatste door een der bu
ren gezien, terwijl hij een zwaar pak omstreeks 11 uur
avonds naar buiten aleepte en In zijn auto borg. Men
vermoedt nu niet alleen, dat in zijn villa zelf nog an
dere dan de twee gevonden lijken zloh bevinden, maar
dat ook andere lijken elders door den moordenaar wer
den geborgen.
Te Mareellle ging het gerucht, dat slch onder d#
slachtoffer# ook een Hollatidsche gouvernante zou be
vinden. Maar uit Informaties bij de politie bleek, dat
geen aangiften zijn gedaan die naar het epoor eener
Hollandeohe goxivernante ondor de alaohtoffere doen
zookon.
Omtrent do moordenaar ls thans ook moer licht ont
stoken, Reeds ln 1920 heeft deze zloh op den tram ln
Marsellle meester gemaakt van de papieren van Ca-
mille Gaillard. HIJ werd echter in Marsellle zonder
dat men wist dat hij de dief der papieren was, waar
genomen op 12 Maart van het vorig Jaar, terwijl hij uit
Tunis kwam. Hij heeft sinds dien tijd aan versohlllende
vrouwen, met wie hij door middel van huwelijksadver
tenties In relatie kwam, huwelijksvoorstellen gedaan.
Een dier vrouwen heeft zloh thans bij do politie gemeld
om mee te deelen dat Drat haar voorgesteld had te
trouwen en naar Tunis te gaan, maar dat hij 20.000
francs te kort kwam om haar een auto te koopen en
een vllln.
De politie ls natuurlijk huiszoeking gaan doen in een
logement in de wijk van La Jollette, waar de moorde
naar onder don naam van Augustijn bekend was. Men
vond daar Inderdaad een geheele correspondentie, waar
onder de brieven van haar die op de annonce» waren
ingegaan.
Tot nu toe is het spoor van den voortvluohtlgen
moordenaar nog niet gevonden, doch waar men zijn
signalement en portret heeft, gelooft men niet, dat hij
zich lang zal kunnen verbergen, vooral bU de groote
ruchtbaarheid, die aan de zaak ls gegeven.
Later wordt nog gemeld.
Men heeft nog geen spoor kunnen ontdekken van
Jeröme Drat, den nieuwen Landru, maar de politie ls
te weten gekomen dat de moordenaar, op den avond van
de ontdekking van den moord op mej. Stel, welke
ontdekking geleld heeft tot het onthullen van een
heele reeks misdaden, moeite heeft gedaan bij verschil
lende kennissen, om reisgeld te leeneii.
Blijkens de mededeelingen van getuigen, die in de om
geving van de „Madets" wonen, heeft hij ln de villa
„Genevlëre" minstens zes verloofden gelokt.
Nu de politie de correspondentie van den moordenaar
in handen heeft en daardoor de namen en adressen van
verschillende vrouwen, die op de huwelijksadvertenties
van Drat schreven, heeft zij naar het al of niet nog in
leven zijn dier vrouwen een onderzoek ingesteld. Van
enkele weet men reeds, dat zij gelukkig aan het gevaar
lijk heerschap ontsnapt zijn.
ÏET RECORD VAN DEN LAATSTE. Een record
halen beteekent toch: de eerste zijn. Dat
iemand een record wil slaan door de laatste
zijn, kan dus gevoeglijk als een novum be
schouwd worden. Dezer dagen werd de laat
ste Hónved, Stefan Leb6, uit den acht en veer
tiger jare, te Boedapest hegraven. Honvëds
{zijn landsverdedigers), werden in Hongarije
voor het eerst in 1848 d i e vrijwilligers ge
noemd, welke voor eenige weken of a g y z e-
1 e m i g (tot de overwinning) in krijgsdienst
traden, om tegen de Serviërs en Kroaten ten
strijde te trekken. De groote vrijheidsvschter
Stevan Lebó, nu stierf 80 jaren na den onder
drukten opstand van Kossuths in den ouder
dom van 106 jaar. Hongarije verstaat de kunst
om pompeuze begrafenissen te houden. „De
laatste getuige uit den grooten tijd" kreeg ech
ter een begrafenis, die zelfs voor Boedapest
als een bijzonderheid mocht gelden. Verschil
lende vereenigingen en corporaties lieten zich
vertegenwoordigen, alles en iedereen wat er
maar eenigszins op leek, was aanwezig. Da
gen van te voren en nog lang daarna bestond
er voor vele organen van de Hongaarsche pers
geen belangrijker onderwerp dan het leven
van Stefan Lebós - zijn militaire loopbaan in
dienst van de groote idée.
Doch nauwelijks was er een week na zijn
dood verloopen, of daar staat in den lande een
sidderende grijsaard op en vertelt dat niet
Stefan Lebó, maar hij de laatst der Honvéds
was. En dit was zeer waarschijnlijk, want on
der de vanen van Kossuth bestonden heele re
gimenten van 15- en 16-jarige vrijwilligers,
terwijl eveneens een feit is, dat zich nog een
menigte Ö6-jarigen in Hongarije bevinden.
Ambtelijk heette het eerst, dat ieder, die zich.
voor 25 jaar terug niet op de lijst der vetera
nen liet inschrijven, geen echte HJonvéd was
en van de echte, dat zijh dus de geregistreer
de Honvéds, stierf met Stefan Lebó de laatste
uit.
ln het Hijksweer-ministerie sloot men dus
de lange lijst af, zoodat voortaan geen parade
begrafenissen meer plaats zullen hebben.
Ambtelijk of niet-ambtelijk: het gaat hier om
het record. Een aangewezen opvolger, Jozef
Végh, diede volgende maand 100 jaar wordt,
bestormde reeds als 20-jarlge de verschansin
gen van Waitzen en Isaszog, hij zag Kossuth
en Görgey, maakte do'tragische omwentoling
van 1849 moe en eet thans het gonadehrood
van Boedapest. Tegenover do reporters, die
hom bezoeken, staat hij beschaamd, omdat hij
lezen noch schrijven kan, waarop men voor 80
Jaar terug riog geen aanmerking maakte. En
hij was toen nog -wel een welgesteld man. In
het kleine dorje, Baramze, waar hij geboren
wa», bezat hij een logement, huis en hof, en
een stukje grond. Zijn ondergeschikten ont
vielen hem allen, de een na den ander, door
den dood. Nochtans bereikten zij voor het mee-
rendeel den niet geringen leeftijd van vijf en
tachtig jaar. Zoo stond Jozef Végh op zekeren
dag dus alleen op de wereld. Hij verkocht have
en goed en verhuisde naar Pest. Voor de paar
jaar, die hij nog te leven had zou hij met het
geen hij bezat, wel rond komen. Edoch, hij
had zich verrekend, Niet met het geld, maar
met de jaren.
Toen hij vernam, dat het Stefan Lebó was,
die als de doode der natie begraven werd,
schudde hij driftig met het hoofd::: „Niet hij
was de laatste, Ik ben de laatste!" En dan
schiet hem te binnen, dat er nog anderen over
het geheele land verstrooid zijn, die ook niet
op de lijst voorkwamen en nog jonger waren
dan hij. Hij slaat de roodgerande oogen naar
den reporter omhoog en zegt zachtjes: „Ik
hoop, dat ik de laatste zal zijn!"
fDE RIJKE ZOONTJES". In verschillende stuk
ken van het Amerikaansche tooneel kwam al
tijd een jongeman voor, zoon van rijke ouders,
die als nietsnutter zijn leven lang met luieren
doorbracht en met het verteren van het geld
van zijn vader. Dat was jarenlang het geval
en er was een spreekwoord in gebruik, dat
luidde: ,Er zijn maar drie geslachten noodig,
om van hemdsmouw weer hemdsmouw te wor
den". Men wilde daarmede zeggen, dat men
bij de zonen van rijke kooplieden er op kon
rekenen, dat zij, in weinige jaren het familie
vermogen weer onder de mienschen brengen.
Dat is intusschen zeer veranderd. Ook op dit
terrein hebben andere beschouwingen een
plaats weten te veroveren. Er is tegenwoordig
een aantal zonon van dollarsmillionairen die
werkelijk „werken". In plaats hun leven ln
luiheid en lediggang door te brengen, zijn ze
er op bedacht door werken het familievermo
gen to behouden.
Een paar voorbeelden mogen dit bewjjizen.
De rijkste man van Amerika i's tegenwoordig
Hienry Ford. Hij- beeft oen zoon, Edsel, die
thans 34 jaar oud is. Als de vader sterft, kan
hij een vermogen van 250 millioen dollars het
zijne noemen. Edsel Ford bezocht in het be
gin de volksschool. Toen hem zijn vador, in
1912, vroeg, of htf zijn studies wilde voortzot-
ton, antwoordde de zoon: „Ik wou mo liever in
de fabriek bekwamen".' Ford Sr. vervulde zijn
wenach on stolde zijn zoon aan als ongeschool
den arbeider in de hoofdinrichtingen to Detroit
Daar bleef Edsel, jarenlang, in een onderge
schikte betrekking ln de verschillende afdee-
lingen van do fabrieken van zijn vader, tot zijn
vader vond, dat hij al genoog had geleerd on
stelde hom aan als president 'van de Ford-
Motor-MaatschapplJ. Vóór Ford Sr. stond op
het toppunt van zijn macht, gold John Rocke-
feller als de rijkste man der Vereenigde Staten.
Ook bij had een zoon, John D. Hoekefeller Jr.,
NXBT LANGER DB „ONBEKENDE".
-Dinsdag is een steen, waarin 22 namen staan gebei
teld. die uit Duitschland naar Engeland was gebracht,
op het kerkhof van Great Burstéact nabij DUlericay
geplaatst op het graf van de Duitsche officieren en
manschappen van de Zeppelin I«. 32.
Dc L. 32 word ln September 1916 in vlammen ge
schoten door Brltsche avialeur» en allo zich aan
boord bovindendo militairen kwamen om hot. leven.
Tot dusver stond het graf bekend als „het graf van
de onbekende Duitsche vliegers". Thans draagt het
de namen van den commandant Werner Petersen en
21 loden zijner bemanning.
DE DOODSTRAF VOOR DE LEIDERS?
Volgens berichten uit Tokio heeft do Japansche
kroonraad Woensdag op verzoek van den keizer be
handeld een voorstel om de doodstraf toe te passen
op leiders van communistische bewogingen.
Een besluit werd nog niet gonomon, daar goen een
stemmigheid bereikt kon worden.
Het voorstol der regoering staat ln verband met
het feit, dat op het oogenblik 450 communisten ln
Tokio en verschelden© andere Japansche steden op
hun veroordeellng wachten.
In de Japansche pers heeft h8t voorstel der regce-
ring scherpe critlek uitgelokt en algemeen wordt de
wensch te kennen gegeven, dat de regeering, vóór dat
verdere stappen worden gedaan, de aanstaande zif
ting van het parlement zal afwachten.
■KMÉÉMMÉÉÉiaÉriÉriHlk
aar later wordt meegedeeld, heeft de geheime
raad na langdurige en geanimeerde debatten met 13
tegen 5 stemmen d» novelle op de Wet tot bescher
ming van rust en orde goedgekeurd. Hiermede ie
thans bepaald, dat samenzweerders tegen de grond
wet kunnen worden ter dood veroordeeld.
EEN NIEUWE VALSTRIK VOOR INBREKERS.
Eonlgon tijd geleden heeft een politieman te New
York een apparaat vervaardigd om -misdaden te ont
dokken.
(Het bestaat uit oen camera, welke een mechanisme
bevat tot het ontsteken van een woinig poeder voor
„bliksemlicht", waarbij dan een willekeurig voor
werp voor do lens wordt gefotografeerd, torwijl te
gelijkertijd op een afstand een belsignaal wordt gege
ven.
Verschillende banken op andere Instituten hebben
deze apparaten geplaatst en dezer dagen is het eerste
succes met de camera behaald.
(Meerdere diefstallen uit het offerblok voor de ar
men in de St. Jozefskerk te New York hedden de pa
rochiegeestelijken doen besluiten een cameru te plaat
sen en toen een van de geestelijken in zijn kamer de
bel hoorde, kon hij nog juist op tijd de keurkdeur be
reiken om te zien, dat de man trachtte weg te ko
men. Deze werd gevat en de plaat ontwikkeld. Zij
vertoonde het beeld van den man bezig het deksel
van het blok te verwijderen.
De foto zal voor het gerecht worden getoond ter vast»
stellig van deg elijkenls van den verdachte en den
pleger van den diefstal.
GROOT AANTAL SLACHTOFFERS-,
Volgens telegrammen uit Tokio is het Westelijk
deel van Japan door een overstrooming en groote
aardverschuivingen geteisterd. Voor zoover tot nu
toe bekend, zijn dertig personen om het leven geko
men en zijn in het geheel zevenduizend huizen over
stroomd. 'Het aantal dakloozen wordt op 110.000 ge
schat.
Zes en twintig personen, die trachtten een door een
aardschuiving opgesloten familie te redden, werden
door een nieuwe aardverschuiving zelf levend begra
ven.
wiens maandelijks gemiddeld inkomen ruim
260.000 dollars bedroeg. Evenwel is hij een van
de vlijtigste lieden van New-York. Zonder de
eerzucht te hebben, de belangen van de familie
een nieuw arbeidsveld te ontsluiten, is hij de
drijvende kracht van de Standard Oil Compa-
ny. Hij let op het gansche bedrijf van de Rocke-
fellermaatsohappij met adelaaraoogen en ont
wikkelt daarnaast nieuwe denkbeelden om de
tegenstelling tusschen kapitaal en arbeid in
den zin van een nieuwe ethiek te doen vermin
deren. Evenals Edsel Ford voert ook de jon
gere Rockefeller een hoogst eenvoudig leven
en vermijdt het op den voorgrond te treden.
Beiden behooren tot de democratische partij en
wijden hun vrije üren aan hun familie.
Men beweert, dat de kinderen van den jon
gen Rockefeller bescheidener leven dan het
meerendeel der kinderen van den burgerlijken
middenstand.
De jonge Coraelus Vanderbilt, de afstamme
ling van de beroemde fabelachtige rijke familie
en van den eersten spoorwegkoning van het
lSnd, heeft zich in het hoofd gezet, als dagblad
uitgever zijn weg te banen. Hij poogde als re
porter in New-York wat van het journalistieke
beroep te weten te komen en stichtte toen in
Los Angelos en San-Francisco en Miami drie
dagbladen, die hem niet anders dan een tekort
brachten.
De groote Northern Spoorbaan, welke de ge
weldige velden van verre Noord-Westen aan
sloot, aan het wereldverkeer, werd door den
thans reeds overleden James J. Hill opgericht,
die zijn erfgenamen een reusachtig vermogen
naliet. Tegenwoordig werken zijn heide klein
zonen Louis Hill Jr. en Courtland Hill, als een
voudige daglooners op de spoorwegen, om den
spoorwegdienst grondig te leeren. Louis, de oud
ste van hen, studeerde aan de Yale-Universi-
teit en later ln Oxford om dan een studiereis
van een jaar door Europa te maken.
Plotseling besloot hij terug te keeren en hand
arbeid to verrichten. Hij ging naar een arbeids
beurs te Superior en werd met een dagloon van
twee dollars als wegarbeider aangesteld. Kort
daarna besloot ook zijn broeder zijn voorbeeld
te volgen. (Hij vond een onderkomen in een ma
gazijn en is belast om de voorraden na to gaan.
Beiden brongen hun spaarduitjes iedere week
naar de bank. Verder is te noemen Edward
Fosz Wilson, do zoon van den multi-million-
nair en beheerscher der vleeschindustrie. Tho
mas Wilson. Ook hij verklaarde, nadat hij zijn
studies aan de Princeton-Universiteit had ge
ëindigd, aan zijn vador, dat hij het bedrijf als
arbeider wilde leeren kennen. „Of Je gelijk
hobt", zeide de vador glimlachend, „trek mor
gen je slechtste pakje aan on meld je morgen
met de anderen bij don opzichter". Zoo geschied
de hot. En nu werkt Wilson Jr. als vleeschpak-
ker vlijtig van 's morgens vroeg tot den avond.
Een der rijkste bankiers van New York is
Otto H. Kahn, beroemd als de beschermer en
financier van de Metropolitanopera. Zijn zoon,
Rogar Wolf Kahn i« ondanks zijn twintig jaren
thans reeds een succesrijk zakenman, die ove
rigens op een ander gebied dan zijn vader werk
zaam is. Roger is Jaszband-impresario.
Verder kan hier worden genoemd de zoon
van de enorm rijke familie du Pont, die in de
staaltrust en bij de General Moters een lei
dende rol speelt. Ook Alexis du Pont verkiest
een werkzaam leven boven het knippen van
couponnetjes. Hij werkt tegenwoordig als arbei
der in een reparatie-af deeling van een vlieg
machine van zijn vader.
MISS EARHART. Uit het Verloren Hoekske in
het Laatste Nieuws:
Een Amerikaansche is erkend als de eerste
onder de schoonste vrouwen van de wereld.
Een Amerikaansche is gevierd als de eerste
vrouw, die over den Oceaan vloog.
De eerste laat mij onverschillig.
Rond den naaim van de tweede eerste leg ik
den rozenkrans van mijn bewondering.
- Slaag ik, zoo schreef zij aan haar zuster,
dan is alles goed. Slaag ik niet, dan heb ik. het
geluk te midden van zoo een avontuur te ver
gaan.
(Miss Earhart is moedig.
Zij is moedig zooals Lindbergh, zooals Nobile.
Rede en hart hebben bij haar, gelijk bij hen,
dat gevoel overwonnen, waarmede wij allen op
de wereld komen wij zoo klein op de gewel
dige wereld: Angst.
(Haar bedrijf is zeer schoon.
Ik lees, dat zij uiterst voorzichtig is geweest
en haar tocht lang had voorbereid.
•Dat doet haar vlucht groeien tot een voor
beeld, ook voor de mannen. Moed die roekeloos
handelt is verspilling; dan hangt er een nevel
van dwaasheid over een kracht die züo heerlijk
ls, dat wij de namen van hen die ze bezitten en
gebruiken voor het goede, in onze schoonsta
boeken plaatsen en hun standbeeld op onze
schoonste pleinen.
Ach, uw miss Earhart ls maar een kokette:
zij heeft alleen een andere vliegster willen voor
zÜn-
Is dat niet zuiver menschelijk?... Waar
om verwijt gij miss Earhart, dat zij is zooals
gij en zooals wij allemaal zijn? Gaat niet al
onze belangstelling naar de eerste? Waarom
zou miss Eahart, de voornaamste belangheb
bende, die belangstelling niet hebbon en niet
zelf de eerste willen zijn?
Als men iets doet, dan doet mon het zoo
heerlijk als het kan!
Wij gaan zwaar van kritiekGeef uw
geest vleugels. Vlieg den oceaan van naarheid
en zwaarheid overen sta naast miss
Eahart, zij de heerlijkste om de eerste over een
wereldzee te vliegen, gij dc eerlijkste om, in de
volste overgave, te bewonderen dat wat zooveel
mooier is dan do buitenwaartsche schoonheid
waarvoor een Amerikaansche ia gekroond:
de schoonheid van een moedige vrouw, bin
nenwaarts.
