n..^Me Zenuwen
Dinsdag 3 Juli 1928.
7Ssite Jaargang No. 8^80.
Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN &Co., Schagen.
Eerste Blad.
VOOR DEN KANTONRECHTER
TE ALKMAAR.
Feuilleton.
Bij Scheren
Binnenlandsch Nieuws.
De Nederlandsche Spoorwegen.
Hijschkraan gebroken.
Vliegongeluk te Koegras.
SGHAEER
AlitEcei Nitiïs-
COURANT.
ilimtuiit- LaÉiillil
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zoterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver-
tentiön nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20.
Prijs per 3 maanden 11.05. Losse nummers 0 cent. ADVERTEN-
TlëN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel moer 20 cent (bewijsno.
inbegrepen). Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN.
Zitting van Vrijdag 20 Juni 1928.
IN TWIJFEL ONTHOUDT UI
De voortgezette behandeling van de izaak contra
den heer J. C, W., Bioscooptheater-ondernemer
te Alkmaar, welke heer verdacht werd de politie
verordening betreffende standplaats van motorrij
tuigen te hebben overtreden, heeft tot dusver nog
geen) volledig licht op het gebeurde geworpen. Ver
balisant Wijnberg persisteert, ook wat datum betreft
en uur bij zijn proces-verbaal. De twee getuigen
decharge, de heeren de Jong en v. d. Wulp verkla
ren, dat de heer W. reeds omstreeks 10.30 voorin,
in zijn Fiat-tweezitter is vertrokken.
De heer Inspecteur Zoll, nog staande de zitting
als getuige opgeroepen, sluit zich wel volkomen aan
bij het relaas van Wijnberg, doch kan niet pertinent
verklaren, dat het feit op Maandag 11 Mei is ge
pleegd.
De heer W. toont nog nader aan, dat hij1 op dien
dag, toen de Bioscoopbond feest vierde, beslist om
12.10 zich met zijn wagen in Amsterdam bevond.
De toezichthouder op zijn auto, zekere H. J. Bier
man, izal zulks eveneens kunnen verklaren. Con
clusies worden alzoo niet genomen, maar het on
derzoek wordt voortgezet en zal de zaak op 13 Juli1
nogmaals op de rol worden gebracht.
ONBETROUWBARE AUTOBUS.
De chauffeur B. S„ in dienst van de firma v. M.,
.autobusdienst AlkmaarBergen, heeft zich te ver
antwoorden voor het weinig vertrouwen gevende
feit, dat op 13 Mei nochi hand- noch voetrem van
de door hem bestuurde bus behoorlijk function-
neerde, zooals door den heer Wijnberg, de politie
agent, speciaal belast met de controle op deze ver
keersmiddelen, proefondervindelijk is geconstateerd.
Volgens dezen specialiteit is deze dienst verreweg
de slechtste. De concessie is dan ook niet vernieuwd,
doch de ondernemer is in beroep bij de kroon. Met
het oog op de ernst van het feit. dat groot gevaar
kan opleveren voor de inzittenden, Indien oogen-
blikikelijke stilstand van het voertuig noodzakelijk
is, wordt f 75 boete subs. 30 dagen opgelegd.
NADEIREi BEVESTIGING GEWENSOHT.
De motorrijder C. J. K. uit Heerhugowaard zou
volgens oproeping op 17 Mei met zijn machine te
Liinmen 45 kilometer hebben gereden. De verdachte
taxeerde die snelheid evenwel slechts op 25 30
Kilometer, wat geen overtreding oplevert. Gewenscht
is dus den» verbalisant en snelheidsmeter v. d.
Sanden te hooren, dus uitstel tot a.s. week.
IN GEPEINS VERZONKEN.
De smid Corn. V. te Alkmaar, die op 23 Mei in
diepe gedachten verzonken een handkar in de ver
keerde richting over het Luttik Oudorp voortduw
de, werd op onaangename wijze uit zij ngepeins op
geschrikt door een politie-agent, die hem een be
keuring beteekende. Elen ambtshandeling, waarvan
het resultaat heden f 2 boete of 2 dagen was.
door
Ethel M. Dell
60.
HOOFDSTUK XFV.
NAWEE ëN
„Het^ is hier nooit bepaald, een model-Staat ge
weest, gaf Majoor Hunt-Goring te kennen, terwijl
hij' in een ligstoel lag uitgestrekt en naar Daisy
keek, <11© druk bezig was aan een jurk voor Peggy.
„Ik veronderstel, dat onze vriend Nicholas Ratcliffe
den toestand wel een weinig verbeterd zal hebben.
Die kleine Nick is bepaald een genie."
„Hij1 is de beste vriend van mijn man en.... van
mij," antwoordde Daisy.
.„Inderdaad?" Hunt-Goring liet een spottend'
lachje hooren. „Weet U wel, mevrouw Musgrave,
dat dit de vijfde maal is, dat U binnen een half
uur den naam van Uw echtgenoot heeft genoemd?
Als ik me goed herinner, scheen U vroeger op een
heel andere manier over hem te denken."
D'aisy keek even van haar werk op. „En nu is hij
geen oogenblik uit mijn gedachten," zei ze kalm.
„Inderdaad?" zei Hunt-Goring opnieuw. Hij) nam
haar eenige, oogenbli'kken met half-gesloten oogen
°P- j.Dat lijkt me heel aangenaam voor U beiden
toe,merkte hij op. „Het is een waar genot een
vrouw te ontmoeten, die zoowel gelukkig, als deugd
zaam is."
Daisy werkte zwijgend voort Ze zat zich vol be
wondering af te vragen, hoe hét mogelijk was, dat
zij ooit op intiemen voet had kunnen staan met
dezen man tegenover haar en voor de zooveelste
maal betreurde zijl de groots dwaasheid van haar
jeugd.
„Is U nog naar Engeland geweest, sinds ik het
genoegen had U voor het het laatst te zien? Hoevele
jaien is dat al niet geleden."
.he* 'aar daarop naar Engeland," zei
Daisy. „Wij dachtenwij hoopten., dat het
voor de gezondheid van ons zoontje goed1 zou kun
nen zijn
DE AUTOUS GING ZWEMMEN.
Op 28 Mei, den 2en Pinksterdag J.I., had op den
Bergerweg nabij het voormalige tol een aanrijding
plaats tusschen 2 autobussen dor firma van Mul-
iem, met gevolg dat een van die bussen, waarin
zich een aantal passagiers bevonden, in de weg
sloot terecht kwam. De inzittenden kwamen met
den schrik en een nat pak vrij1, maar leden echter
heel wat schade aan hun beste kleederen, welke
schade door de betreffende verzekeringsmaatschap
pij zeer onvoldoende schijnt te zijn geregeld.
De chauffeur van de bus, die het ongeval had
veroorzaakt, door de voorgaande bus roekeloos en
onvoorzichtig te willen voorbijrijden, Gerrit K. ge
naamd, wonende te Schoorl, stond heden terecht
wegens overtreding der motor- en rijwielwet. Hoe
wel hij echter alle schuld ontkende en het gebeur
de toeschreef aan het elkander verkeerd begrijpen,
bleek echter uit het verhoor der getuigen duidelijk
dat de chauffeur hier werkelijk1 op onverantwoor
delijke wijze de veiligheid van het verkeer in gevaar
had gebracht en werd hij. al mocht hij dan ook
als een kalm en voorzichtig bestuurder bekend
staan tot dusver, op grond van het ernstige feit,
veroordeeld tot f 50 boete of 25 dagen en ontzegging
van rijbevoegdheid rvoor den tijd van 6 maanden.
ALLE! EENDIJE® ZJWIEtMMEN IN' 'T WATER.
Kon tot voor korten tijd deze leus te Broek op
Langendïjk gehuldigd worden, thans is aan de
eendenhouders bij verordening geboden, bun kwa
kende gemeentereiniging vast te houden. Een vier
tal eendenhouders, Simon S., J. K., P. J. S. en
A. G., die zich niet aan dit artikel hadden gestoord
moesten heden terecht staan en werden, ondanks
protesten en klachten over het ten gronde richten
van hun broodwinning, elk tot f 8 boete of 4 dagen
veroordeeld.
Door de betrokken eendenhouders werd ontkend,
dat schade van eenige beteekenis werd aangericht,
Zelfs zijn vrijelijk rondzwemmende eenden nuttig
voor malaria-bestrijding.
De kantonrechter vermaande hen, de eenden
vast te houden of op te ruimen. Wanneer zij zich
'benadeeld achten, moeten zijl zich wenden tot den
gemeenteraad en trachten de betreffende verorde
ning ingetrokken te krijgen. De kantonrechter is
echter gehouden de wet te handhaven en do over
treders te straffen.
(HET LICHT, DAT VERDWEEN.
De bewoner van Alkmaar J. K., bereed op den
'Achterweg aldaar in het avondlijk duister een rij
wiel, dat niet voorzien was van de voorgeschreven
helder naar voren uitstralend licht gevende lan
taarn, welke nalatigheid) hem heden werd berekend
op f 3 boete of 3 dagen.
D(E1 SPOELING IS AL DUN GENOEG.
Speculeerende op de nog steeds uitblijvende zo
merwarmte hebben niet minder dan 48 tobbende
burgers van Alkmaar zich in laten schrijven als
officiële leveranciers van IJsco aan bet verfrissching
„Oh, heeft U een zoontje?" vroeg Hunt-Goring
zonder eenige belangstelling.
„Hij is gestorven." zei Daisy kortaf.
Er verscheen een trek van verveling op Hunt-
Goring's gelaat en bet gesprek stokte.
Op dat oogenblik1 kwam Peggy huppelend op
haar moeder toe. Ze sloeg baar armpjes om Daisy*s
hals en drukte haar zachte wang tegen de hare,
„Mams, Noel komt me vanmorgen afhalen om me
te leeren rijden. IkJ mag toch met hem meegaan,
is het niet?"
„Lievelingl" riep Daisy' verschrikt uit „HU heeft
er mij geen woord van verteld.
Peggy lachte ondeugend. „Hiji heeft het beloofd,
mams.'"
„Maar kindje," 'protesteerde Daisy", je kunt toch
onmogelijk Noel's paard berijden. Je zou bang
worden en mams zoui geen oogenblik rust hebben."
Peggy liet opnieuw een triomfantelijk lachje hoo
ren. „Noel zou me nooit laten schrikken", zei ze
vol vertrouwen.
„Wie is Noel?" informeerde 'Hunt-Goring.
Peggy keek hem aan. Ze was er niet bepaald
zeker van. of zij den vriend van haar moeder
aardig vond en dit was ook duidelijk aan de uit
drukking; van haar gezichtje te zien. „Noel is een
officier," zei ze vol trots. „Hij: is de knapste officier
van het heele regiment en ik houd van hem."
jHa. ha," lachte Hunt-Goring. ,Je schijnt je moe
ders smaak te hebben geërfd, mijn kind." Daarna
nam hij' Daisy onderzoekend op. „Je moeder was
ook altijd bijzonder op knappe mannen gesteld."
„Ik ben nu wijzer geworden" zei Daisy, zonder
hem aan te zien.
'Hij1 lachte weer en rekte zich' uit. „Wat is er
van dien knappen neef van U geworden, die U in
den goeden, ouden tijd zoo dikwijls placht te her
zoeken?"
„Bedoelt U Blade Grange?" Daisy's stem klonk
plotseling zoo koud en hautain dat 'Peggy haar
moeder met groote verbaasde oogen aanzag.
„Ja, zoo heette hij*. Hij werd' indertijd in Wara
tegelijk met Generaal Roscoe en. Nick Ratcliffe in
een valstrik gelokt. Wat gebeurde er met hem? Werd
bij gedood?
„Nee, toen niet." Langzamerhand hief Daisy haar
oogen op en zachtjes ging ze voort: „Het volgend
jaarin Engeland ..gaf hij) zijn leven om eenigo
schipbreukelingen te redden."
„Heeft hij dat werkelijk gedaan? Dat is dapper."
Hunt-Goring bleef Daisy aankijken. „Was U bij
deze heldendaad tegenwoordig?"
„Ja." Het antwoord klonk koud, maar er lag een
géén Pijn en naschrljnen o( stukgaan
der huid, indien men v66r het inzeepen
de baardoppervlakte inwrijft met
Doos 30, Tube 80 ct. PUROL
zoekende publiek. Met deze IJsco-gang is het na
tuurlijk buitengesloten, dat handelaars buiten de
gemeente wonende, nog vergunning kunnen ver
krijgen en werd een. concurrent uit Bergen, J. H. L,.
die met zij-n klingelend karretje een standplaats in
nam zonder vergunning, on den bon gekwakt en
heden tot -f 2 boete of 2 dagen veroordeeld.
NA' GEDtANEN ARBEID IS HET ZOET RUSTEN.
De chauffeur eener bierbottelarij uit Alkmaar,
J. S„ stond terecht omdat hij' op 23 Juni na slui
tingstijd had vertoefd in het café van den heer Th.
Z. te Bergen genaamd ,De rustende jager". Ver
dachte erkende zulks, maar ontkende daar als be
zoeker aanwezig te zijn geweest. Hijl had de bierlei
ding nagezien en zat nu wat uit te rusten.
Aanhouden tot a.s. week teneinde den verbali
sant Tambach te hooren.
DE „RUSTENDE JAGER" WAS NIET RUSTIG
GENOEG.
Daarop stond terecht de caféhouder uit de Rus
tende Jager zelf, de heer Th. Z. Hem was ten
laste gelegd, de aanwezigheid van een aantal per
sonen na sluitingstijd in den nacht van 23 Juni.
De kantonrechter verklaart, dat hij' tegen den café
houder meer welwillend staat, dan tegenover de
bezoekers, omdat het den1 kastelein niet altijd mo
gelijk is, zijn cliënten tijidig uit zijn localiteit te
verwijderen.
De caféhouder beweert dan ook zijn bezoekers
meermalen te hebben aangemaand tot vertrek,
doch' zij talmden zoodanig met het consumeeren van
het laatste gelagjo dat ten slotte de politie optrad en
proces-verbaal opmaakte. Ook deze zaak wordt aan
gehouden tot de zitting, van 6 Juli. teneinde den (ver
balisant als getuige te hooren.
verkeer, die, voor zoover zij niet door de tariefsver
laging zelve in het leven geroepen is, voortge
vloeid is uit eenige verdere verbetering van den al-
gemeenen economischen toestand, de invoering van
den electrischen dienst op de spoorwegen Amster
dam—Rotterdam en HaarlemlJmuiden en gesloten
water in de laatste weken van het jaar.
De in 1922 aangevangen vermindering van de op
brengsten uit het relzigersvervoer kwam in hei mid
den van het verslagjaar tot staan en ging in ver
meerdering over. De achteruitgang in de opbreng
sten van dit vervoer bedroeg dientengevolge in 1927
minder dan de helft van dien in een der vijf voor
afgaande jaren.
De opbrengsten uit het goederenvervoer namen
iets toe, ondanks de invoering op 1 Juli 1927 van
I een nieuw veetarief met aanzienlijk verlaagde
I vrachtprijzen en het sterk terugloopen van het ver-
voer van Duitsche kolen, dat in 1926 in verband
met de staking in de Engelsche kolenmijnen een
buitengewone hoogte bereikt had.
De exploitatiekosten izijn slechts f 143.665.43# lager,
Met de groote besparingen op exploitatiekosten is
het dus gedaan. Zelfs dient bij de toeneming van
verkeer, welke wij rotogen vaststellen, op stijging
van kosten gerekend te worden, al blijft ons streven
op een zoo economisch mogelijk beheer gericht.
Voorzoover thans reeds een oordeel kan worden
uitgesproken, kan verklaard worden, dat de elec-
trificatie Amsterdam-Rotterdam zoowel technisch
als geldelijk geheel aan de verwachtingen beant-
i woord.
In het verslagjaar kon eindelijk worden overge
gaan tot oprichting van de Algemeene Transport-
Onderneming, die in nauwe samenwerking met ons
in het algemeen het transportbedrijf -en hetgeen
daarbij behoort, zal uitoefenen en meer in het bij
zonder autobus- en vraohtautodiensten, garages en
rijwielbewaarplaatsen zal exploiteeren.
Over 1927 kan 5 dividend worden uitgekeerd,
zoowel op aandeelen Holl. Spoor als aandeelen
Staatsspoor.
RESULTATEN IN 1927 GUNSTIG.
dividend.
Aan het jaarverslag over 1927 onfcieenen wij het
volgende:
In niet mindere mate dan de uitkomsten van 1926
gedaan hebben stemmen die van het achter ons lig
gende jaar tot tevredenheid. Wel zijn de opbreng
sten in het eerste halfjaar onder den invloed van de
op 1 Juli 1926 doorgevoerde tariefsveriagig belang
rijk teruggeloopen en is de daardoor ontstane ach
terstand in het tweede halfjaar slechts ten deele
ingehaald, doch het van de tariefsverlaging ook
voor 1927 gevreesde gevolg: een door den Staat aan
te zuiveren tekort, is uitgebleven. Dit goede resul
taat danken wij: zoowel aan verlichting van op het
bedrijf rustende losten, als aan toeneming van het
EEN WERKMAN OVERLEDEN.
Zaterdagmorgen waren de werklieden Van der
Meulen, vader en twee zoons, Dietrich en Fokke, in
dienst bij den heer J. C. Kooyman, aannemer, te
Harlingen, m'efc een op den wal staande hijschkraan
bezig eenige werkzaamheden te verrichten. Plotse
ling brak, naar het V. D.-bureau meldt, de kraan en
de drie werklieden geraakten te water. De beide
zoons raakten onder de kraan. Fokke werd spoedig
uit het water gered, doch hij was reeds bewuste
loos. Dietrich, 18 jaar, werd na eenig zoeken ge
vonden, Bij hem bleken de levensgeesten reeds ge
weken te zijn. De vader is gered.
GEEN PERSOONLIJKE ONGELUKKEN.
Zaterdagmorgen moest het vliegtuig „S 8", thuis
behoorende op het vliegkamp „De Kooi" en bemand
met den korporaal-vliegtuigmaker Van Ommen, ten
gevolge van een motordefect een noodlanding doen
in een weiland te Koegras. Door het aanwezig zijn
van diepe kuilen sloeg het toestel over den kop.
tragische blik in haar mooie oogen.
„Oh," zei Hunt-Goring zacht. ,JEn dit alles heeft
.waarschijnlijk een groot verschil biji U te weeg
gebracht"
Ze antwoordde niet doch leunde met haar wang
tegen Peggy's blond hoofdje..
„U heeft de 'dingen altijd veel te ernstig in het
leven opgenomen," vervolgde hij even later.
Ze zuchtte en nam) haar werk weer ter hand.
„Volgens mij is het leven werkelijk) heel ernstig,"
zei ze met een eenigszins geforceerd glimlachje.
„Dat is onzin," merkte Hunt-Goring op.
„Is U het niet met me eens?" (Daisy keek niet op,
terwijl zijl deze vraag deed, doch borduurde ijverig
verder, met het kind tegen haar knie geleund'.
„Iki moet U eerlijk bekennen, dat het me soms
wel eens zoo toelijkt.op dagen, d'at de boel niet
loopt, zooals ik het gaarne zou wenschen. Maar
over het algemeen genomen kan het me bitter wei
nig schelenIk denk. dat ik een zeer opper:
vlakkig mensch ben," voegde hij er aan toe.
„Is U er nooit bang voor om oud te worden?"
vroeg Daisy.
Hij liet een zelfvoldaan lachje hooren. „Ik vrees,
dat ik me van dergelijke sombere dingen op het
oogenblik nog totaal niets aantrek."
„Denkt U er nooit over om te trouwen?' vroeg
Daisy verder.
Zijn glimlach verdween en er verscheen een bit
tere trek om' zijn lippen. „Bij elk mensch komt zoo
nu en dan het verlangen naar een huwelijk op", be
kende hij. „Maar ik voor mij geloof, dat ik aller
minst geschikt zou zijn de schoone rol van echt
genoot te spelen."
„Voelt U zich niet dikwijls eenzaam?"
„Ik ben zoo goed als nooit alleen, mijn beste me
vrouw Musgravè."
Ze gaf een andere wending aan het gesprek.
„Waar heeift U gewoond, sinds U Uw ontslag uit
ien dienst nam?"
„Ik kocht een buiten in EngelandHet huis ziet
er niet onaardig uit en er ia een prachtig jachtter-
•ein in de buurt."
„Waar ligt Uw landgoed?"
„Ongeveer twee mijlen verwijderd van een plaatsje
Weir, geheten". H/unt-Goring sprak op onverschilli
gen toon, terwijl hij droomerig voor zich uitkeek.
„WeirDaar wonen de RatcliffesJim en 01-
ga. Wist U, dat Olga met Nick mee naar, Indië is
gekomen?"
Hunt-Goring knikte bevestigend. „Ja, dat is irv'j
bekend. Ik ken Jim Ratcliffe, dat grimmige, oude
monster, Nick van „Redlands" en eveneens de be-
I zadigde mevrouw Nick. En ten slotteheb ik ook
het genoegen Olga ontmoet te hebben."
I Hij sprak op spottenden toon en er lag een onaan-
I gename uitdrukking in zijn oogen.
„Ik had er geen flauw vermoeden van, dat U in
I dat gedeelte van Engeland woonde", zei Daisy ver
baasd.
I ,Ik was de horzel in den bijenkorf", merkte Hunt-
Goring lachend op. „Weir is een achteraf gelegen
gat, ofschoon ik mijn buiten „De Konijnenberg" nog
met zoo kwaad vond. Als U wilt, kunt U echter aan
I Olga zeggen, dat ik er mijn intrek niet meer zal
I nemen."
I „Zij1 en Nick dineeren hier vanavond", vertelde
I Daisy hem. „U zult dus de gelegenheid hebben het
haar zelf over te brengen.*
„Wét? En weten ze, dat ze mij ontmoeten zullen?"
Het was thans zijn beurt omJ verbaasd te zijn. „U
heeft mijn naam toch zeker niet genoemd?"
Daisy keek hem eenige seconden strak aan. „Be
staat er een enkele reden, waarom U hen niet zou
zien?" vroeg ze.
„Oh, nee, geenerlei", zei Hunt-Goring, terwijl hij
zijin schouders ophaalde. „Het zal me zelfs een bui
tengewoon groot genoegen zijn haar weer eens te
spreken".
Op dit oogenbliki werd hun gesprek) verstoord door
de plotselinge verschijning van Noel. Hij was op
zijn gewone zelfbewuste manier de veranda komen
■binnenstappen en werd dadelijk door Peggy met
juichkreten begroet.
Hij zette haar op zijn schouders. „Nu, kleine lief
ste, gaan we rijden? Wat heeft mams er van ge
zegd?" Hij keek Daisy lachend aan,
Daisy kon onwillekeurig een glimlach niet weer
houden.
„Oh, Noel, je bent eenvoudig onverbeterlijk. Ik
geloof niet, dat ik Peggy aan jou zal durven toe
vertrouwen. Waarom wil je toch altijd zulke onbe
zonnen dingen doen?"
,Maar mijn beste mevrouw Musgrave", protesteer
de hij', „is Peggy ooit iets overkomen, terwijl zij' bij'
mij was? U weet heel goed, dat ik mijn leven voor
haar veil heb."
„Ja, dat weet ik wèl", glimlachte Daisy. „Maar
acht je dit feit een onomstootelijk .bewijs van vei
ligheid? Je bent zoo roekeloos. Tusschen twee
haakjesmag ik je even aan Majoor Hunt-Go
ring een oude vriend voorstellen? Mijnheer
Wyndham!"
Wordt vervolgd.
