Aluieei Nieivi-
Aiitneniis-1 Wliiflliil
Ons NIEUWE FEUILLETON
Raad Zijpe.
De Huwelijksloterij
Woensdag 8 Augustus 1928.
Uitgevers: N.V. vJl TRAPMAN &Co., Schagen.
Eerste Blad.
Feuilleton.
W.
HAGËR
71ste Jaargang No. 8301.
COURANT.
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver-
lentiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst
dj, g==
POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20.
Prijs per 3 maanden f 1.65. Losse nummers 6 cent ADVERTEN.»
TIëN van 1 tot 5 regels fLlQ, iedere regel meer ZO cent (bewijsncv
inbegrepen). Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN.
Vergadering op Dinsdag 7 Augustus 1928, des mor-
ens te half elf uur.
Voorzitter de heer Jb. de Moor, burgemeester,
"J secretaris de heer J. de Boer.
Aanwezig alle leden.
Na opening der vergadering volgen de
SSededeellngen en Ingekomen Stukken.
dat door Ged. Staten is goedgekeurd aankoop
;en grond te Oudesluis;
dito gemeentebegrooting 1927;
dat door Ged. Staten ls goedgekeurd' de ge-
erekenin* over 1920, met een 'batig saldo op
den gewonen dienst van 130.172.37%; den kapitaals-
'lenst f94.08;
4e. 'dat door Ged. Staten bet onderzoeik naar de
plaats voor de openbare school te Schagerbrug nog
wordt voortgezet, dus bun beslissing daaromtrent is
verdaagd;
5e. idat de gewone rij'ksuitikeering volgens bericht
van Ged. Staten is bepaald op f 12163.46. En waar dit
is volgens gedane schatting, zal geen gebruik won-
'len gemaakt van het recht van beroep.
6e. Verslag van de Noorderstoomtram-dividend-
iiitkeering 3 evenals vorig jaar. Zal circuleeren.
rj 7e. Verslag keuringsdienst van waren te Alkmaar.
u Zal circuleeren.
8e. Rekening en verantwoording der Gezondheids-
commissie te Schagen. 'Batig slot f 208.54
9e. Rapport accountant van het Gemeentelijk Blec-
risoh Bedrijf. Zal worden behandeld hij de rekening
van dit bedrijf.
10e, Mededeeling dat aan den beer A. Olie, hoofd
Ier school te St Maartensbrug, 6 maanden verlen-j
tf van ziekteverlof is gegeven; dus tot 1 Januari
suf).
ilé. Mededeeling van den inspecteur der belastin-
en, dat de voorioopige schatting der inkomstenbe-
beting der gemeente beloopt f 46000.
'12e. Een circulaire van' den Bond van Arbeiders
werkzaam in het Land- en Tuinbouwbedrijf, waarin
gevraagd wordt voorkeur voor de verzekerden bij het
te werk stellen en toeslag op de door hen genoten,
uitikeering.
B. en W. stellen voor dit schrijven voor kennisge-l
vlnig aan te nemen, daar bier alles in de gemeente
wordt gedaan om de werkloosheid te voorkomen.
De heer 'Nannis erkent gaarne, dat vanwege B. en
W. veel gedaan wordt om de werkloosheid te beteu-1
I* gelen. Maar toch komen er op sommige oogenblikken 1
leen quantum werkeloozen. >En nu vraagt spr. of het
niet op den weg der gemeente ligt om zich met den
nten polder te verstaan, wat betreft de werken die
aanhangig zijn ten opzichte van het wegen-
vraagstuk en of de gemeente niet 25 maar 50 toe
slag wil geven in die werken. Voor een groote groep
arbeiders zou zulk werk een oplossing zijn, omdat
er velen zijn voor wie slootwerk minder geschikt is.
Spr. richt zich in deze om steun tot den dijkgraaf
van den Grooten Polder en vraagt diens medewer-
3kln«.
IM der
[0 n
De heer Hooij zegt hierover weinig te kunnen zeg
gen, omdat ook het polderbestuur aan zijn begroo
tingen is gebonden. Maar spr. weet toch uit ondervin
ding dat het polderbestuur gaarne heeft meegewerkt
om de werkeloosheid te bestrijden. En dat ligt niet
alleen op den weg van den Grooten Polder, maar
ook-van de Kleine Polders, die allen hun eigen be
stuur hebben. Spr. weet dat ook daar alles gedaan
wordt wat maar kan, een erkenning die hij uit den
mond des heeren Nannis wel heeft gehoord. Meer kan
spr. er ook niet vant zeggen. Spr. weet dat wat er aan
de wegen zal worden gedaan, hoogstwaarschijnlijk
veel geld zal vragen, dat alles al boven de begrooting
loopt Spr. meent dat werkelijk alles wordt gedaan
wat maar kan voor de werkeloozen.
De heer Nannis erkent dat goede werk, maar meent
toch dat er op zekere oogenblikken een aantal werke
loozen is, wat niet noodig was. Spr. geeft alleen in
overweging om overleg te zoeken met de arbeiders,
vooral met de organisaties.
Met algemeene stemmen wordt besloten bet boven
genoemde adres voor kennisgeving aan te nemen.
13e. Een verzoek om subsidie voor do politie-vak-
scbool en dito cursussen.
B. en W. stellen voor hierop afwijzend te beschik
ken, daar deze zaken van rijkswege behooren te wor
den gesubsidieerd. Allen voor.
De rekeningen.
Aangeboden' wordt de Gemeenterekening met een
batig saldo van f23462.26. De rekening van bet G.E.iB.
met een batig slot van f 2453.11%, wat geheel is ge
bruikt voor extra-aflossing van de oprichtingskosten.
De rekening van het Algemeen Armbestuur met een
batig saldo van f3594.24 De rekening van bet Wees
buis met een batig saldo van f 6773.75%.
Tot commissieleden worden aangewezen de heeren
De Wit, Doorn en Jimmink.
De iheer Van der Sluijs maakte de opmerking, dat
bet batig saldo achteruitgaat. Thans is het ruim
f 23000, tegen ruim f 30.000 vorig jaar. Spr. vraagt of
uit deze rekening is betaald de nieuwe brandspuit i
en het nieuwe brandspuithuis. Naar spr.'s oordeel j
loopt het batig saldo te hard terug.
Wat hierop is geantwoord, drong niet tot de pers
tafel door.
Uitkeeilng aan de RJL Scholen.
De gemeentelijke vergoeding volgens art. 101 der
L. O. wet 1920, wordt voor het dienstjaar 1926 voor
da R.K. school te 'tZand bepaald op f2077.26, voor
Burgerbrug op f 575.79. Allen voor.
Banoemlngan.
waarmede straks een aanvang
wordt gemaakt, heet
van Charlotte O'Conner Ecoles.
Speciaal voor ons uit 't Engelsch
vertaald. Het is een zeer boeien
de geschiedenis, iets aparts, wat
de algemeene belangstelling
zeer zeker zal trekken. De Uitg.
Eensklaps hoorde Olga niet ver van zich verwijderd
voetstappen naderen. „Hallo, Olga mia. En vertel me
ou eens, hoe je je amuseert'
■Glimlachend keek ze op. Het vorige jaar zou ze
onmiddellijk overeind zijn gesprongen om hem tegemoet
gaan, doch ze scheen thans al hu-ar impulsiviteit ver-
oren te hebben. Kort daarop stond Nick naast haar.
Hij schoof zijn arm door den hare en sloeg met ha^r
ue richting van de rivier in.
',P>d heb je waarachtig dat groene waterjuffertje
*eer, zei hij eensklaps.
Er voer een rilling door haar leden. „Oh, Nick, waar?"
.Riet is al verdwenen," zei Nick onverschillig. „Het
testje zal straks wel weer terugkomen. Hoe luidt het
Programma voor vanmorgen, kindje? Is er ieta bijzon
iers te doen?"
.Mets," antwoordde Olga.
van plan naar het „KloostarhuJa" te gaan,"
voJ v' rw^1 er een eigenaardige blik in zijn oogen
p een. «Woel je lust me te vergezellen?"
«otseüng werd ze vuurrood en daarna lijkbleek. „Tlr
*«t het niet. Nick," stamelde ze.
Ni'óv v nt evengoed meegaan, zou zeggen," trachtte
icR haar over te halen. „Er is op het oogenblik nio-
huls. Heb ik je verteld,, dat er in Fe-
ri weer een stuk van het huls verzakt is?
onh!» v lang meer duren' hot bulten wordt
taakt ®ar v®rklaard, en Campion zal wel genood-
niet vertrekken. Hij is er sJnds verleden jaar
je er^fT geweest* Ze rijn voortdurend öp reis. Voel
bet tnwüuf voor het oude huls nog eens te zien, voordat
01 afgebroken?"
blllven T"* Pl^!"ng m,dden °P den weg onbeweeglijk
leek zelffl' al80f zc totaal niet adem-
■Je ÜT h,and3°I dat Nick omvat hield, beefde.
?«rvoicM doen' 818 er 8een luat in hebt,"
Volgde hij. „Maar het is je laatste kans, want ze
beginnen al gauw met de afbraak. Ilc wilde Cork af
halen. Je herinnert je den hond toch zeker nog wel?
Campion heeft hem mij cadeau gegeven."
Ja, Olga herinnerde zich Cork... Ze haalde even heel
diep adem en zei toen: „Die goede, oude hpnd! Ik ben
blij, dat jij zijn baas wordt. Ja, Nick, ik ga mee... Violet
vroeg zich dien laatsten keer af, of ze nog lang genoeg
zou leven om het landgoed in zee te zien afbrokkelen."
„Oh," mompelde Nick. „We wisten vooruit, dat het den
een of anderen dag zou gebeuren," zei hij, maar niemand
had verwacht, dat het al zoo gauw zou plaats vinden."
Als in een droom liep Olga met hem mee... Het
kwam haar voor, alsof ze door een wil, die sterker
was dan de hare, gedwongen werd hem te volgen.
Nick zei niets meer. Hij had den kortsten weg geko
zen en het lag in zijn voornemen dezen afstand te kun
nen afleggen, zonder haar gedachtenloop te storen.
Eindelijk zagen ze de kust De zon tooverde paarse
en blauwe tinten op het water en het was, alsof ze zich
hier en daar een zilveren lint door de zee kronkelde.
Olga hield stil en. staarde naar het wondermooie
schouwspel voor zich. Nick herinnerde zich hoe zij van
klein kind af aan altijd van natuurschoon had gehouden
en hij bleef geduldig naast haar staan wachten. Toen
ze zich in de richting van het strand wendde, volgde
hij haar en geen van belden sprak een woord,
Ten slotte bereikten ze de kleine rots, waar zij en
Violet dien bewusten zomermorgen uitgerust hadden
en weer bleef Olga stilstaan en staarde peinzend voor
zich uit In de verte staken de witte zeilen van een
zeejacht scherp tegen den blauwen horizon af. Zee
meeuwen lieten hun schel gekrijsch hooren en verder
werd niets anders vernomen dan het zachte klotsen
der golfjes...
Daarna begon Olga, nog steeds zonder een woord te
zeggen, tegen de rotsen op te klauteren. Opnieuw volg
de Nick haar, elke beweging van haar aandachtig
gadeslaande, gereed bij het minste teeken van zwakte
direct aan haar zijd8 te zijn.
Het jonge meisje scheen evenwel geen vermoeienis
te voelen. Toen ze echter het oude, grijze „Klooster
huis" voor zich zagen verrijzen, slaakte ze een diepen
zucht. Onmiddellijk daarop begon ze haar schreden te
versnellen. Even later bevonden ze zich in de oprij
laan. De zon verlichte de Gothische boogvenstors van
het oude huis en hulde deze in guldenen gloed. Weer
bleef het jonge meisje stilstaan, doch thans keerde zij
zich half om.
„Nick!" zei ze gesmoord. „Nick!"
Haar stem trilde en er lag een droevige blik in
blauwe oogen.
Hy sloeg zijn arm om haar heen, zooals hij vroeger
Tot did van de Commissie tot Wering van School
verzuim, wordt benoemd (vacature-Olie) de heer M.
Kriek te St. Maartensbrug met 10 stemmen.
Tot lid van de Commissie van Toezicht op het La
ger Onderwijs (vacature-Olie) wordt benoemd de heer
H. Jippes te Oudesluis met S stemmen. De heer S. Jar
ring te Schagerbrug had 3 stemmen,
Brandspuithuisje ts tZaiuL
Van een 6-tal ingezetenen te 'tZand is een adres
ingekomen] met verzoek om het arrestantenlokaai met
brandspuithuisje te willen afbreken. Adressanten noe
men'het een sta-in-den-weg, wijzen op het gebrek aan
bouwterrein en meenen dat nu er een uitstekende
brandspuit is, de oude spuit kan vervallen, enz.
B. en W. stellen voor aan het verzoek te voldoen.
Zij hebben voor de oude brandspuit een bergplaats
gevonden bij den gemeente-opzichter.
Algemeen is men hiervoor.
Nieuwe sohool banken en leermiddelen.
Van het Roomsoh-Katholiek schoolbestuur te
't Zand is een verzoek ingekomen om de benoodigde
gelden te mogen ontvangen voor aanschaffing van
nieuwe schoolbanken en leermiddelen dn verhand
met de invoering van het 7e leerjaar.
B. en W. deelen mee, dat de begrooting luidt
f597.35 en stellen voor om aan het verzoek te vol
doen. Allen voor.
Wijziging gemeentebegrooting.
B. en W. stellen voor de begrooting van 1928 tot een
bedrag van ruim f 5000 te wijzigen. De meerdere uit
gaven op die begrootdng denken zij te vinden door
f 5000 van het batig-saldo van 1927 te brengen in
den dienst van 1928
Ook ddt wordt met algemeene stemmen goedge
keurd..
De heer Raat licht toe, dat hieruit wordt betaald
de bouw van het arrestantenlokaal, de speelplaats bij
de Katholieke School te 'tZand. Dat zijn werken
waarvoor dus geen geld is behoeven te worden ge
leend, maar die uit de gewone middelen konden wor
den betaald. Hetzelfde is het vorige jaar gedaan, toen
eveneens een hoog batig saldo er was. Spr. zegt dat
dit niet veel invloed op de begrooting van 1929 kan
hebben, omdat er nog een batig saldo van ongeveer
f18000 overblijft, tegenover f19000 waarmee de be
grooting van 1928 is begonnen. Algemeen goedge
vonden.
De rondvraag.
De heer Dignum vraagt naar de tapkranen die te
't Zand en Oudesluis geplaatst zouden worden. Dat
wordt op deze wijze heel moeilijk voor de menschen
die water hebben willen. Do aangeslotenen mogen 't
hen niet geven, maar epr. wil wel zeggen, dat hij zijn
boekje te buiten is gegaan en de menschen aan war
ter heeft geholpen.
Voorzitter zegt, dat de .heer Bel direct ia geschre
ven, maar deze laat niets van zich hooren.
De heer Nannis uit ook zijn wrevel over deze zaak.
15 Mei is dit besproken in den Raad en nu 8 weken
zoo dikwijls gedaan had om haar kracht en steun te
geven. „Ik ben hier, lieveling," zei hij teeder.
„Nick," klonk het op wanhopigen toon... „Nlok, waar
is ze? WAAr? WAAr?"
Op kalmen, beslisten toon antwoordde hij: „De groet®»
groote Deur heeft zich voor haar geopend, liefste. En
eens zul je haar daar vinden... daar waar het ons
allen gegeven is te wachten op de komst van degenen,
die we liefhebben."
Olga begon te beven bij het hooren van deze woor
den: „Welke deur, Nick?" vroeg ze. bedoel Je... bedoel
Je... den Dood?"
„Ja, wij noemen het zoo," zei hij zachtjes.
Ze scheen zijn antwoord ternauwernood te verstaan.
Ze trilde van het hoofd tot de voeten. „Oh, Nick,"
bracht ze uit „Ik ben bang... Ik ben zoo bang... Ik
durf niet verder te gaan."
Opnieuw sloeg hij zijn arm om haar heen en hij droeg
haar bijna naar do sombere, koudo hall. „Wees niet
bevreesd, lieveling. Ik ben toch bij Je," zei hij.
Ze zou zich verzet hebben, wanneer haar krachten
haar niet hadden begeven. Het volgende oogenblik zat
zij naast de groote, eikenhouten kist... op dezelfde plaats
waar ze op Violet had gewacht, toen ze haar was ko
men afhalen om haar te logeeren te vragen.
Ze bedekte haar gezichtje met de handen en kreunde.
En terwijl zo daar zat, trokken als een kaleidoscoop
de vroegere gebeurtenissen aan haar geest voorbij. Nick
liet zijn hand op haar schouder rusten en vroeg haar
zachtjes: „Herinner Je het je, kindje?"
Er lag iets meedoogenloos in zijn houding... Iets,
wat ze vroeger nooit in hem ontdekt had... iets waar
tegen zij zich met geen mogelijkheid zou kunnen ver
zetten. Voor den eersten keer in haar leven zag zij
dezen man, zooals hij inderdaad was... Voelde zijn over-
weldigende kracht en ze trilde onder zijn overmacht. Hij
dwong haar als het ware iets onder de oogen te zien,
waarvoor ze zich vol afschuw trachtte af te wenden.
Het was zijn bedoeling haar in contact te brengen met
een macht, welke haar dreigde te overweldigen...
„Oh, laat me teruggaan, Nick. Laat me teruggaan,"
riep ze angstig uit, „Ik k&n het niet verdragen.'
Hij knielde naast haar neer en drukte haar tegen
zich aan. „Liefste,' 'zei hij... „wees dapper en probeer
alles thans onder de oogen té zien. Ik doe het alleen
voor je eigen bestwiL"
En toen begreep ze, dat hij door niets te vermurwen
zou zijn. Hij- was bereid haar te helpen... wanneer dat
mogelijk was, doch hij kon niet dulden, dat zij de thans
ontwakende herinneringen zou ontloopen.
Langzaam gingen de minuten voorbij en Olga bleef
voor zich uitstaren... als betooverd kijkend naar alles
later is er nog niets gebeurd. En nu mag voorzitter
zeggen, dat aan den beer Bel is geschreven, maar B.
en W. hebben dit toch niet met die zorg behandeld,
ais had verwacht mogen worden. Er had meer spoed
betracht behooren te worden, uitermate lastig als het
voor de menschen is.
Voorzitter zegt dat B. en W. den heer Bel met alle
spoed hebben geschreven.
De heer Nannis meent dat B. en W. zich dan wel
eens op de hoogte hadden mogen stellen (hoe ver of
men met de kranen was gevorderd.
Het vervolg dn rondvraag.
De heer Nannis wijst op de leege benzïnevaten Üle
onbeheerd aan den weg liggen. Aan de Oudesluis ijs
dat wellicht zoo en elders wellicht ook. Spr, herinnert
aan het courantenbericht, waarin gemeld' werd, bod
zulk een leeg vat uiteengesprongen was, doordat kin
deren er een lucifer hadden boven gehouden, wat een
meisje het leven had gekost Spr. vraagt of B. cn W.
een artikel in de Politieverordening willen opnemen^
waarin het onbeheerd laten liggen dezer vaton ver
boden d&. Spr. wil de menschen niet op onkosten jagen,
maar laat men de vaten met kleeden afdekken, zoo
dat de kinderen er niet bij kunnen.
Voorzitter belooft toezicht en onderzoek.
De heer Nannii brengt daarna de woonwegenploa*
ter sprake. Spr. weet dat dit een zeer moeilijk punt
ls, maar wilde toch, dat nu het blijkt dat de regee
ring ndet wenscht in te grijpen, de Vereeniging van
Nedèrlandsche Gemeenten zich voor deze kwestie
spant om verbetering te krijgen. Te Oudesluis waren
laatst 26 woonwagens, een plaag die niet te dragen ia
voor pachters, en omwonenden.
De heer Hooij zegt, dat de heer Nannis volkomen
gelijk heeft. Spr. meent dat het goed is om er zoo
min mogelijk over te praten, maar meent toch dat
er aan gedaan wordt wat er aan te doen ls en wil
als er woonwagens zijn, scherp en versterkt politie
toezicht.
Voorzitter noemt het een moeilijke kwestie die al
leen is op te lossen als er ©en vaste staanplaats wordt
De heer Dignum meent, dat dan do lest voor do om
wonenden toch nog blijft
Nog moto.
De heer Doorn vraagt of &r al meer gedaan !a tum
de schoolplannen voor Schagerbrug. Wij hebben ge*
hoord' dat Ged. Staten- nog wel geen beslissing heb
ben genomen, maar spr. meent dat. waar het besluit
met 7 van de 9 stemmen is genomen, de beslissing
die de Raad heeft genomen, wel spoedig door Ged.
Staten zal worden' goedgekeurd, t Is zonder sar
casme zegt spr., dat ik het plan der bedde wethou
ders 'buiten beschouwing laat. Hebben B. en W. den
architect reeds opgedragen plannen uit te werken?
Voorzitter: Een teekening is gemaakt en deze is
naar den inspecteur. Verder ls er nog niet gebeurd.
De heer Doorn wijst op een dagelijkschen opzichter
die te werk gesteld kan worden en vraagt verder
of B. en W. gedacht hebben aan de waterleiding van
de school te Oudesluis.
Voorzitter antwoordt bevestigend.
De heer Doorn vraagt verder naar de berichten in
de pers waarin vermeld wordt, dat eerst de ópper-
brandmeester en een brandmeester hadden bodankt
en later weer hun functie hadden opgenomen. Hoo
is dat te verklaren?
Voorzitter zegt, dat zij eerst hadden bedankt en la
ter in een conferentie hun bedanken weer hadden
ingetrokken. Zij hebben nu het recht zelf een de»*
kundige te nemen voor het onderhoud van de spuit*
wat zich voor haar ontvouwde.
Eensklaps kwam de groote hond, Cork, als een geest
verschijning te voorschijn en stapte regelrecht op het
jonge meisje toe. Hij likte haar handen en ging dicht
bij haar staan.
Nlok stond op en wendde zich om. H0 wist maar al
te* goed, dat hij haar op het oogenblik niet helpen kon.
Hij moest met een gevoel van onmacht aanzien, hoe
ontzettend ze leed...
Langzaam stond Olga eveneens op en hoewel er een
bedroefde blik in haar oogen lag en haar gezichtje
doodsbleek zag, bemerkte Nlok toch, dat ze tot op zekere
hoogte haar zelfbeheerscMng had herkregen.
„Ik ga nu even naar boven," zei ze zachtjes. „Blijf Jö
maar hier, Nick... en wacht op me."
Met haar hand op Cork's kop gelegd liep ze de trap
pen op. Zwijgend stond Nick haar na te kijken, totdat
zij uit het gezicht verdween. Toen ze het groote boog
venster had bereikt, dat uitzicht op de zee gaf, stond zo
weer even stil en er kwam een smartelijke trok om
haar lippen. Daarna wendde ze zich om en liep vorder...
Langen, langen tijd stond Nick op haar te wachten.
Hij had reeds heel wat moeilijkheden en verdriet in zijn
leven onder de oogen moeten zien, doch nog nimmer
had hij een dergelijk Iets ondervonden, als hij thans
meemaakte. Hij had zoo graag met baar mee willen
gaan om bij haar te kunnen zijn, terwijl ze door alle
mogelijke herinneringen overweldigd werd. Maar ze had
hem te kennen gegeven, dat ze alléén wilde rijn en er
bleef hem dus niets anders over dan zijn tanden op el
kaar te klemmen en te wachten... totdat ze weer bij
hem terug zou komen, terwijl alle blijheid uit haar oogen
verdwenen was... een vrouw, die nooit meer Jong zou
kunnen zijn...
Hij begon onrustig de hal op en neer te loopen. Een
half uur was nu reeds veratreken... Zou ze dan nooit
terugkomen? Hij Mep naar buiten om even de warme
zonnestralen om zich heen te voelen... Met een ruk
draaide hij zich evenwel weer om en ging het sombero
gebouw binnen. Hij mocht haar niet langer alleen laten.
Alles moest zonder twijfel beter zijn dan dit...
Zachtjes liep hij de trappen op... Olga stond weer
voor het venster, dat uitzicht, gaf op de zee. De zonne
stralen vielen op haar krullend haar en het kwam hem
voor, alsof ze haar handen uitstrekte om do weldadige
warmte op te vangen. Haar hoofdje was half naar ach
teren geworpen en ze hield haar oogen gesloten.
Voor een kort oogenblik stond NJuk haar onbeweeg
lijk gade te slaan en daarna Verdween hij even onhoor
baar, als hij gekomen was. Want Olga's lippen bewogen
zich... en het leek hem toe, dat ze niet langer alléén
|w-« Wordt vervolgd,
