Dinsdag 14 Augustus 1928.
71site Jaargang No. 8304.
Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN &Co., Schagen.
Eerste Blad.
VOOR DEN KANTONRECHTER
TE ALKMAAR.
els ge sproeit met
Binnenlandsch Nieuws.
Vereeniging tot Ontwikkeling van den
Landbouw in Hollands Noorderkwartier.
Holbewoners in Zuid-Limburg.
Feuilleton.
Ernstig motorongeluk bij Leiden.
SCHAOER
Aliiitt! nieuws-
COURANT.
Mrattmii-Liilwllil.
Pit blad verschijnt viermaal per weck: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver-
tentiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20.
Prijs per 3 maanden f 1.05. Losse nummers 6 cent. ADVERTEN-
TlëN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20. cent (bewijsno.
inbegrepen). Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend
DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN.
DE PARTIJ AAN ZIJN BROEK GEKREGEN:
De voortgezette behandeling van het zaakje tegen
den ijscohandelaar uit de Bloetmstraat te Alkmaar,
leverde hem, na vebhoor van den agent de Vries, die
had geconstateerd, dat de verdachte 2 3 ijswafeitjes
had verkocht geen voordeel op.
i Da Kantonrechter achtte thet verweer van den delin
quent, dat ihij slechts bezig was geweest met de ver
pakking van zijn benoodigdheden als niets ter zake
doende en veroordeelde hem tot f2.50 boete of 2 da
gen.
Misschien brengt Ford in de toekomst nog eens uit
komst aan deze negocianten, door de fabricatie van
goedkoope babyvliegtuigjes, die dan met succes zul
len -kunnen worden gebezigd tot bediening van ijsco-
clientèle zonder gevaar voor een proces-verbaal.
HET GEHEELE KANTONGERECHT OP SJOUW.
In deze zitting werd ook verder behandeld de reu
ze-procedure contra den vrachtrijder C. PI. uit Ber
gen. die was opgekrikt 1'or Chef Wijnberg, omdat
zijn vrachtwagen niet voorzien was van een weg-
spiegel, tijdelijk niet aanwezig, aangezien de kar
werd opgeschilderd door den kunstschilder Kees van
Dongen uit Parijs. Deze, thans buitengewoon artis
tiek bewerkte vrachtwagen, getooid met het Alkmaar
-sche en Zanegeester wapen, was thans ook present
om door den kantonrechter en zijn juridischen staf te
worden bezichtigd, teneinde: zich te overtuigen van
de waarheid der bewering van verdachte, dat hij in
staat was geweest het rijvlak. achter zich. voldoende
te overzien.
Dit was thans ook het geval, doch de verbalisant
beweerde, dat het op 10 Augustus niet mogelijk was
geweest uit hoofde van de in de kar zelf opgestapel
de goederen, die het uitzicht belemmerden.
Zoodat ng het minitieuz.e onderzoek in loco, de
vrachtrijder toch het (kind van de rekening werd
en zich veroordeeld zag tot f2 boete of 2 dagen hech
tenis.
ARBEIDERS, LET OP UW ZAAK!
De veehoudersbediende F. de V. te Alkmaar, was
in gebreke gebleven zich aan te melden voor een
rentekaart. Vroeger werd daar niet zoo de hand aan
gehóuden en was het altijd de werkgever, die de rol
speelde van „Sijmen betaal'! Maar thans wordt ook
de meest belanghebbende aan den tand gevoeld,
zooals bleek ui/de veroordeeling van den nalatige
tot niet minder dan f 7 boete of 4 dagen brommen.
HIJ GING GEREINIGD HUISWAARTS EN HET
KOSTTE HEM GEEN CENT.
De autobusondernemer Jan K. uit Grootschermer
zich bevindende in het nachtelijk uur op een motor
rijwiel, moest tot zijn leedwezen ontwaren, dat. er
ongemak ontstond aan zijn achterlicht, gevolgd door
dienstweigering. Daar hij zich echter nog ettelijke
kilometers van hui9 bevond, waagde hij 't er op,
door te racen en het risico te loopen van een ge
dachtenispraatje. Dat werd hem dan ook door de
dorpspolitie vén de Rijp zonder mankeeren ver
strekt. Hij stond heden dan ook terecht, doch de
kantonrechter liet zich overtuigen, dat hier over
macht bestond, zoodat hij den verdachte wèl ver
oordeelde, doch geen straf oplegde.
DEZE VERVOLGDE BROODKNOKKER WAS
OOK LIEVER DIRECTEUR DER NED. HANDELS
MAATSCHAPPIJ.
De beroepsfotograaf cidevant letterzetter, C. de
H. uit Alkmaar, oefent zijn wisselvallig beroep bij
voorkeur uit op het Berger zeestrand, waar het hem
echter door de plaatselijke autoriteiten niet aange
naam of gemakkelijk wordt gemaakt. Zoo stond hij
heden weer terecht ter zake het in strijd met de ver
ordening zonder vergunning te hebben gefotografeerd
op bedoeld zeestrand 2 Aug. van het jaar O. H. 1928.
Tegen verdachte, die beweert dat het strand in
casu niet is een openbare weg, dat voorts de burge
meester van Bergen hem niet genegen is en hij fo
tografeert niet voor zijn genoegen, doch door dwang
tot levensbestaam, werd gevorderd f 3 boete of 3 dagen.
De kantonrechter zal over 14 dagen vonnis wijzen.
-SCHITTEREND GEREHABILITEERD.
De autobus-chauffeur van den dienst van Mullem
Alkmaar-Camperduin, stond op de plaats der boe
teling, naar aanleiding dat hij op 3 Augustus 5 mi-
nuten te laat met zijn bus uit Bergen naar Alkmaar
:was vertrokken. Verdachte beweerde dat dit tijdsver-
schil 4 minuten was en wees er tevens met nadruk
op, dat hij: van Camperduin was gekomen en onder-
i weg oponthoudt had gekregen, zoodat een verschil
van 4 of 5 minuten onvermijdelijk was geweest. De
rechterlijke heeren waren dan ook na deze uiteen-
zetting van oordeel, dat hier force majeur in het
spel was en werd de chauffeur gerechtvaardigd en
vrijgesproken,
NADERE TOELICHTING GEWENSCHT.
iDe arbeider S. B. uit Alkmaar, ter verantwoording
geroepen ter zake het niet vertoonen aan den amb
tenaar van den Arbeidsraad van zijm rentekaart 1928,
beweerde dat hij niet aan dit verzoek had kunnen
vol doen,.omdat hij noch zijn patroon Schot in het be
zit waren gesteld van een rentekaart 1923. De kan
tonrechter, nieuwsgierig wat daarvan aan is, heeft
de voortzetting van deze zaak bepaald op 17 Augus
tus, ten einde de Arbeidsraad nader hierover te
hooren.
Geen vlieg
in huis
de gele bui
met zwarten band
waar velen den 50 meter hoogen vuurturen De
Brandaris beklommen, vanwaar men een prach
tig mooi gezicht over het eiland en de zee heeft, wat
het klimmen ruimschoots vergoedde, en allen zeer
voldaan heeft, al was het voor sommiger beenen een
wat moeizame tocht
Na het bezoek aan de Brandaris werd naar de
boot gewandeld om te vijf uur te vertrekken en te
negen uur in den Helder aan te komen, vanwaar
allen met hunne auto's zeer voldaan huiswaarts
keerden.
Ongetwijfeld hebben allen veel genoten en is het
bezoek aan dit door weinigen van het gezelschap
bezochte eiland een zeer leerzame en aangename
reis geweest.
Hfet mooie zonnige weer gaf alles een vriendelijk
aanzien en de karakteristieke huizen, dorpen en
gehuchten maakten een prettigen indruk. Grooto
verschillen tusschen dit eiland en het vaste land
van onze provincie kwamen duidelijk naar voren
en maakten de reis in alle opzichten aantrekkelijk
en belangwekkend.
-8 NACHTS GINGEN ZIJ OP BUIT UIT.
Staat alles U tegen 7
Gebrek aan eetlust
Verstopping
Slechte spijsvertering en
alle voedingsstoornissen
moeten spoedig zwichten
voor Posters Maagpll-
ten. die uw geheele or
ganisme verkwikken.
Petter's Maagplllen
Alom verkrijgbaar f 0.65 per Bacon.
„Ziezoo, dat is nu eindelijk geregeld," zei Max eenlgen
«Jd later, toen hij naar 't bekoorlijke gezichtje keek, dat
«ch tegen zijn schouders had aangevleid. „Het heeft
Helste"*1* Wat moelt6 gekoat om j« tot rede te brengen,
.Maar Max... wat moet lk tegen Noel zeggen?"
vroeg ze verdrietig.
^•Als ik in jouw plaats was, zou ik vriendelijk zeggen:
„Ik dank U, mijnheer." Er blijft je niets anders over,
i> het wel?"
"Oh, ja, ik kan toch zoo maar niet..." protesteerde ze.
„H\j korat morgen hier om ons geluk te wenschen,"
öierkte Max bedaard op.
"Max!" klonk het verschrikt „Je bedoelt toch niet..."
..Ja, dat bedoel lk wel," antwoordde Max onverstoor-
aar. „Waarom denk je, dat lk hals over kop hierheen
oen gekomen, Kersley kalm alleen latende om al mijn
patiënten dood te laten gaan?"
^Toch niet... om mij te zien?'" vroeg Olga verbaasd.
«U lachte grimmig. „Nee, om Noel te ontmoeten.
igenaardig, dat wij beiden, het eerst om hem schijnen
v» 6vh De jonge man stuurde me een telegram,
aarbij hij me verzocht onmiddellijk over te komen.
zf.f+leiiraClltte alle m°£elijke dingen en maakte me ont-
^enci ongerust In plaats daarvan stond hij me kalm
hü f etatlon op te wachten om me te vertellen, dat
O net veld voor me geruimd had en dat lk nu de rest
hn n?°est °PHnappen. Ik geloof waarachtig, dat
WJ Pleizler in het gevalletje had, Olga"
heb 3® me dat niet dadelijk gezegd?" vroeg
Hij'gThelmzlnnj6n6 redenen. bekoorlijke vrouwe, zei
bfH,?ed^ag ^e, toch nlet 200 afschuwelijk", zei ze quasi
sIIps 18 dat ahsmaal gebeurd? Hoe is hij
p-erw6 ,Gn gekomen? heb hem vandaag niet eens
T« zeker weer in het spel geweest"
héb l6n, 2al hem 8traks keel dichtknijpen. Ik
doen r» meer dan eens naar verlangd dit te kunnen
en w^1718, 2al !.k hem ln een mummie veranderen
als eon ^n^ai" Indlë sturen om aangebeden te worden
W god van lntrlge."
«én «li,!?611. ^e, *och dwaas." Olga kon onwillekeurig
glimlach niet weerhouden.
„Waar is Nick? Zouden we hem niet eens gaan
zoeken?"
Op hetzelfde oogenbllk werd er aan de kruk van de
deur gerammeld en kort daarop verscheen Nick op den
drempel.
„Mag lk binnenkomen? Muriel en ik zijn Juist klaar
met eten. Wij wisten wel, dat Jullie volstrekt geen
honger zouden hebben."
„Nick, ik weet zeker, dat Je Jokt,' 'merkte Olga op.
„Dat is ook zoo. Dat wilweggen: wij hebben een paar
restjes voor Jullie bewaard, voor het geval jullie proza
ïsch genoeg mochten zijn om aan voedsel te denken.
Max, mijn zoon, ik ben buitengewoon vereerd je hier
te zien, en niettegenstaande ik Je niet met trompet
geschal heb begroet, ben je toch even welkom... vooral
hu je familie van me wordt"
Hij stak Max zijn hand toe. „Dank je," zei deze droog
jes. „Het is niet bepaald hartelijk een man in zijn eigeïi
huis te vermoorden, is het wel? Niettemin ls.het een
geweldige verleiding."
„Je zult daarvoor in de toekomst nog gelegenheid
genoeg hebben," merkte Nick hartelijk op, „niettegen
staande ik een buitengewoon vredelievend mensch ben.
Ik heb je eens beloofd, dat ik een spaak in je wiel
zou steken, en ik heb mijn dreigement nimmer ten
uitvoer gebracht Integendeel: ik heb op alle mogelijke
manieren mijn best voor je gedaan. En nu is mijn dank,
dat je neiging voelt me te vermoorden. Olga, die aan
staande man van jou is een bloeddorstig Iemand. Wan
neer Je eenige rekening met mijn gevoelens wilt hou
den, zou ik je wenschen te verzoeken hem onmiddel
lijk uit het huls te jagen."
c „Nick, Je bent een schat" ze! ze teeder. „En Max weet
ook best, dat hij dat is, nietwaar Max? Het was heel
Hef van je om je best te doen alles in het reine te
brengen en het Is je ten volle gelukt Wij hadden het
nooit zonder jou kunnen stellen, en dat zullen we ons
heele leven niet meer vergeten."
„Amen," zei Max.
„God zegene jullie," zei Nick zachtjes. „Ga hu mee
om wat te eten."
Bij de deur bleef Olga aarzelend staan. „Is... is Noel
er?" vroeg ze.
Groote goedheid, nee," zei Nick. „Hij is er al een
paar uur geleden met Peggy vandoor gegaan."
„Oh," zei ze met een zucht van vérlichting. „Ik zal
hem dan morgen wel zien."
„Ja morgen zou hij overkomen." Nick wierp haar
een vluggen blik toe. „Intusschen moet ik een bood
schap overbrengen, welke hij me voor jou gev--- en
heeft," zei hij.
„Ik ook," bracht Max in het midden.
„Ik weet, wat die zijn zal," zei Olga haastig.
„Hij zendt Je zijn groeten... zijn hartelijkste groeten."
Even heersöhte er stilte in het vertrek. Toen boog
Olga haar hoofdje en mompelde zachtjes: „God zegene
hem."
Vrijdag 10 Augustus maakte de Vereeniging tot
Ontwikkeling van den Landbouw in Hollands Noor
derkwartier hare j aarlijksche excursie voor hare
leden.
Vorig jaar werd een bezoek gebacht aan Texel
en nu was de eis naar Terschelling met een der boo
ten De Dageraad van Texels Eigen Stoomboot-
onderneming.
Begunstigd door prachtig weer werd de reis door
de 54 deelneemsters en deelnemers 's morgens te acht
uur van den Helder begonnen. Het Marsdiep over,
langs Texel en vervolgens langs de smalle - goed
betonde vaargeul in de richting van de Friesehe
Ikust, zoo ver dat de Zuiderzeewerken aan de Frie-
sc-he kust en Hlarlingen duidelijk waarneembaar wa
ren en vervolgens in de richting van het noordelijk-
deel van Vlieland en met een grooten bocht naar Ter
schelling, waarna de Dageraad te half èèn de mooie
haven van West-Terschelling binnen stoomde.
't Was een lange, gezellige zeereis, door allen met
zeer veel genoegen mee geemaakt.
Aan -den wal werd het gezelschap verwelkomd
door de heeren Bos en Rijkeboer, voorzitter en secre
taris van de Afdeeling Terschelling van de Holland-
sche Maatschappij van Landbouw-, die zeer welwil
lend vele bij zon derheden van het eiland vertelden
gedurende een autorit over den 14^ K.M. langen
straatweg van het aardige West-Terschelling naar
het andere einde van het eiland, waar werd uitge
stapt, om Grie en de duinen, die zich nog over groo
ten afstand uitstrekten, te overzien. Langs den zelf
den weg t want over het eiland loopt maar één
straatweg werd de terugtocht ondernomen en in
het vriendelijke Midsland halt gehouden om eens
rond te wandelen, de kerk te bezichtigen, de noo-
dige ansichtkaarten en souvenirs te koopen, enz.
Van Midsland werd, eerst langs denzelfden hoofd
weg en daarna langs den mooien duinweg naar het
badpaviljoen gereden, waar met genoegen een uur
tje verpoosd werd aan het mooie, zeer breed® strand
of in genoemd paviljoen boven op het duin.
Daarna ging de reis weer naar West-Terschelling,
Het persbureau V. D. verneemt uit Maastricht:
In de bosschen van Scherpenzeel, even onder de
Dultsche grena, heeft politie, op zoek naar gesigna
leerde Inbrekers tusschen het dichte struikgewas een
keurig ingericht hol gevonden. De bewoners gingen
meestal 's nachts bij Rimburg de grens over en dan in
verschillende richtingen op buit uit
De politie heeft zeven mannen gearresteerd, die reedd
eerder met de politie in aanraking waren geweest. Het
hol was goed voorzien van eetwaren en de heeren
waren gewapend met gummislangen, dolken en in
brekerswerktuigen. Zij hebben reeds eenige in de
mijnstreek gèpleegde inbraken bekend.
EEN OUDE DAME OVERREDEN EN MET EEN
VERBRIJZELD BEEN OPGENOMEN.
HOOFDSTUK XXX.
DE AFTOCHT.
„Nee," zei Dalsy beslist, „ik weet zeker, dat ik nooit
van dokter Wyndham zal kunnen houden, ofschoon ik
bereid ben toe te geven, dat hij (bewonderenswaardige
eigenschappen bezit. Maar misschien zal lk er later
anders over denken," vervolgde ze ondeugend. „Ik ben
nu pas van mijn huwelijksreis teruggekeerd en ik ben
op een verschrikkelijke manier door den llefsten man
van de heele wereld verwend geworden."
„Het Ie maar heel goed, dat wij niet allemaal van
dezelfde menschen houden," zei Wlll glimlachend. „Max
zag er buitengewoon gelukkig uit."
„Ja, op zijn hinderlijke, cynische manier," protes
teerde Daisy. „Ik heb nog nooit in mijn leven zulk
een kalmen bruidegom gezien."
„Dat kwam juist mooi uit, want Olga was erg ze
nuwachtig. Dokter Jim hield op een gegeven oogen
bllk angstig een flesoh cognac in zijn armen geklemd."
„Is het heusch waar, Wlll Dat ls precies iets voor
hem."
„Ja, Slr Kersley vertelde het me en h$j beweerde
ook, dat hij zijn dochter voortdurend vlugzout wilde
toedienen. Ook zei hij... Nee, dat moet ik eigenlijk
vóór me houden..."
„Wat" vroeg Dalsy nieuwsgierig. „Natuurlijk wil lk
het weten. Bledht dadelijk op, W11L"
„Er zal me wel niet veel anders te doen staan.
Kersley vertelde me, dat Max volstrekt niet zoo be
daard was, als hij er uitzag, want voordat de plech
tigheid zou plaats vinden, had hij hem verzocht hem
wat bromide te willen geven."
Daisy barstte ln lachen uit „Nee, dat had Jé më zé
ker niet moeten vertellen. Het is ook niets aardigs
van Sir Kersley. Niettemin is het prettig te weten,
dat Max toch nog Iets menschelijks heeft Ik denk
heusch, .t ik hem nu veel sympathieker zal gaan
vinden. En daarom kan lk je nu ook van mijn kant
evengoed Iets bekennen. Ik heb alle mogelijke Inlich
tingen ingewonnen... op een zeer bescheiden manier...
en het blijkt, dat er geen woord waar is van de heele
geschiedenis, die Hunt-Goring van hem heeft durven
vertellen. Hij heeft het verhaal van A tot Z verzonnen.'
„Dat is best mogelijk," zei Will. „Menschen, die ver
slaafd zijn aan opium, kunnen dikwijls de meest fan
tastische dingen beweren."
Daisy kuste de wang van haar echtgenoot „Het is
heel lief van je, Will om het zoo uit te drukken. Je
bent duizendmaal beter dan lk met mijn venijnige
tong. Heb Je Nick gedurende de trouwplechtigheid ga
degeslagen? Hij grinnikte aan één stuk door en het
leek wel, alsof hij te kennen wilde geven, dat het hu
welijk door zijn toedoen had plaats gevonden."
„Hij is In verschillende dingen betrokken, dus zou
ik me er allerminst over verbazen, als hij zich ook met
de liefdesgeschiedenis van Olga en Max bemoeid had.
Wat zag Muriel er trotsch en gelukkig uit,"
Zaterdagmiddag heeft op den Hoogen Rijndijk bij
Lelden een ernstig ongeluk palats gehad, waarbij oon
71-jarige oude dame door een motorrijwiel werd over
reden en daardoor zeer ernstig gewond werd. Het
slachtoffer kwam met haar 79-jarige zuster uit de kerk
en wilde juist toen de autobus hen gepasseerd was, de
straat oversteken. Op dat oogenblik had de noodjottlgo
aanrijding plaats. Een motorrijder was namelijk op
hetzelfde oogenblik, dat de dames de straat overstaken,
op zij van de bus gekomen uit de tegenovergestelde
richting en reed de oude vrouw omver. Ook het
motorrijwiel sloeg om; de berijder kwam mede ta
vallen en verkreeg min of meer ernstige verwondin
gen aan het hoofd. Erger was de oude vrouw er aan
toe. Zij had een ernstige hoofdwonde en een verbrijzeld
been. Na door dr. De Bruin uit Leiderdorp voorlooplg
te zijn verbonden, werd zij per ziekenauto naar het
Academisch Ziekenhuis aldaar vervoerd.
Onmiddellijk is haar been geamputeerd. Haar toé-
stand is seor ernstig en voor haar leven wordt ge
vreesd. Den motorrijder treft geen schuld.
i „Geen wonder," vertelaarde Daisy hartelijk. „Iedere
vrouw moet trotsch zijn, wanneer haar man „de ÖUr
van Indië heeft gekregen."
j „Hij zal nog een zestal Jaren weg moeten, waarna
1 hét tijd wordt om Reggie naar school te sturen en
dan zullen ze Indië vermoedelijk voor goed den rug
toewenden."
Maar Daisy sohudde het hoofd. „Ik denk, dat ze
hem nu wel daar zullen houden. Dat land heeft dor-
gelijke mannen als Nick noodlg. En er valt nog zoo-
veel te doen."
j „Hij is een van 'de grootste krachten van het Kei-
zerrijk," glimlachte Will. „Hij ia ln staat het werk
van tien mannen tegelijk te verstuwen. Waar ia Peggy
op het oogenblik?
.Natuurlijk in Noel's buurt Heb Jé ze «amen uit
de kerk zien komen? Het was gewoonweg ieta voor
een plaatje."
„Ze had naast Reggie moeten loopen," merkte WlH
op.
„Ja, doch ik vrees dat ze hein kalm in den «teek
liet Hij is toen maar dadelijk naar dokter Jim ge
gaan, met wien hij de beste maatjes ia Maar Peggy
en Noel..." Dalsij glimlachte weer. „Oh, Wlll, ik houd
zooveel van dien jongen, en hot ia heerlijk hem weer
zoo opgeruimd en gezond te zien. Waarover zouden xé
het in 's hemelsnaam hébben?"
„Ik vermoed, dat ze praten over hetgeen er vandaag
ls voorgevallen."
„En er naar verlangen, dat het hun beurt «1 gauw
zal zijn," voegde Dalsy er aan toe.
Peggy's moeder had het niet verkeert! geraden.
Terwijl Peggy dicht tegen haar held aanleunde, merkte
ze op, dat St Jan de prettigste dag van het heele
jaar was om te trouwen.
„Waarom?" vroeg NoeL
„Omdat alle feetjes uit dé Sprookjesboeke» dan
bruiloft houden,"
„Domme, kleine dingen," zei Noel spottend.
Ze nam hem even vragend op en legde toen haar
handje ln de zijne. „Beste Noel, houd Je dan niet van
i trouwpartijen?"
j Noel zuchtte even. „Niet altijd, Peggy," antwoordde hij.
„Ook niet, wanpeer jij en ik bruidsjonker en bruids-
j meisje zijn?" drong Peggy aan.
j Eenige oogenblikken heerschte er stilte, welke ten
j slotte weer door Peggy verbroken werd: „Waarom
vond je de bruiloft niet aardig, Noel?"
Hierop liet Noel een haif-beschaamden lach hooron
en terwijl hij overeind sprong, drukte hij het klelnë
meisje in zijn armen.
„Dat zal lk je vertellen, wanneer wij samen gé-
trouwd zijn, Peggy-kind," beloofde hij haar. Natelt
wij nu pret gaan maken."
„Ja, ja," riep Peggy opgewonden uit „Nu gaan Vré
pret maken."
En hiermede eindigde het gesprek.
1 HINDH.
