EEN GEBEURTENIS IN
DE VLIEGWERELD.
De eerste heiicoptère over het Kanaal,
Plaatselijk Nieuws.
Bn dit hangt af vaa het antwoord, dat wfl g•-
op de vraag, welke lk In den aanvang noemde:
't het menschenleven z 1 n?
fe«t tchljnt, van bulten af gezien en oppervlakkig be-
louwd, zoo doelloos. De geslachten volgen elkaar op;
Ijlen 'de menschen om ons heen In bonte warreling,
'haten en ze hebben lief, ze schreien, ze klagen en
juichen, ze zijn liederlijk en gemeen en ze hebben
ge strevingen, ze vloeken en ze bidden, ze verwen-
In en se zegenen, ie hebben hunne oogenbllkken van
etende extase en heilige verrukking én xe liggen
u neer krimpend van gewetenepijn en gefolterd
r wroeging, ze zijn als verscheurende dieren en ze
men wezen ook engelen van zachtheid en liefde...
ITaarom, waarom toch is het zoo?
geeft dat wonderlijk, vaak zoo droeve en van ont-
.velingen volle leven der menschen bestemming, be-
«rienis, doel?
Nietwaar, ook dan wanneer wij niet meer verkeeren
de meening dat, zooals een oud gezang zegt: „voor-
Iding het groote doel van dit kortstondig leven Is",
«ken wij een antwoord op deze vraag. Omdat wij
redelijke wezens de zinloosheid des levens niet
'lamnen aanvaarden.
En allen zonder onderscheid voelen deze vraag soms
rfcoroen. Maar slechts weinigen denken er over door.
w t kost hun te veel moeite en zij hebben het zoo druk
t de »rgen van het stoffelijk bestaan en zij moeten
dch amuseeren en zij gaan uit... en zij leven In onbe
wustheid voort met in zich een onvoldaanheid, welke
iti nooit te boven kunnen komen en welke hun bijblijft
onder de naar het uiterlijk gunstigste omstandig-
iln dien wij echter ernstige menschen zijn willen wij
vraag niet van ons wegschuiven. Integendeel, dan
len wij haar pogen te beantwoorden en dan overden-
l wij den zin, het doel des levens,
lok lk heb dit gedaan en lk meen een antwoord te
ben gevonden. Ik zeg dit In alle bescheidenheid,
nemend, dat lk kan dwalen. Daarom ls het volgende
t te beschouwen als een absolute waarheid, maar als
I dat ik persoonlijk voor waarheid houd. Een lndlvi-
iel getuigenis derhalve.
k geloof dat de zin van het leven is: de ontwikkeling
persoonlijkheid. Dit wil zeggen dat leder zooveel mo-
|jk moet trachten te worden wat hij ln aanleg ls. En
ontwikkeling der persoonlijkheid brengt met zich
«Je het streven naar menschelijken groei. Zélfverwe-
llijking dus. Hierbij worden we herinnerd aan het be
nde woord van Multatuli: de roeping van den mensch
mensch te zijn. En waarlijk „mensch" zijn ls gees-
|k volgroeid zijn, uitgestegen boven het dierlijk, d.i.
een-lichamelijke bestaan.
n dit streven naar mensch-zijn ligt de groote ver
inlng met het leven niet slechts omdat er xelfbevre-
jng uit voortvloeit, maar ook omdat daarmede de
BMchheld wordt gediend. Hoe meer wij als „mensch"
teekenen, hoe grooter onze waarde voor de gemeen-
ap zal zijn. Want niet te vergeten is, dat ons mensch-
i bepaald wordt door wat we in ons hebben aan zin
or waarheid, gerechtigheid, liefde. Daarom hangt van
i mensch-zijn af hoe wij ons gedragen tegenover onze
deschepselen en tegenover de gemeenschap. Iets, al
het nog maar zoo weinig, van dit naar-mensch-zijn-
even is in allen aanwezig. Maar het ls als een on
gust en zwak volgen van een innerlijk gevoelden
üg.
!r zich van bewust te worden heteekent den zin des
ms verstaan.
laarmede wijzigt zich ook ons oordeel over het schijn-
r onzinnige van het menschenleven om ons heen.
bonte verscheidenheid wordt ons dan als 't ware tot
veolkleurig mozaïek, waarin élle kleuren medewer-
tot 't vormen van 't ééne groote harmonische ge-
Elke klour heeft haar waarde.
io heeft ook leder menschenleven zijn waarde. Het
Ijrkt mede aan het groote drama der menschheids-
lutle. Het vervult mede het groote doel der gansche
Mchheid, waarin de Eeuwige Geest zichzelf verwe
ckt, Hiervan zich bewust te worden, beteekent voor
D mensch het overwinnen van de verlammende ge-
ebte dat hij een zinloos bestaan leidt Voor deze ge
lukte ln plaats komt dan de zekere overtuiging, dat
jerwn geroepen is om zijn deel of deeltje te leveren
n Hot Doel!
En deze overtuiging ls moedgevend en troostvol. Zij
boedt ons voor pessimisme. Wat wij ons veroverd heb-
n aan geestelijke schatten is blijvend, omdat wij daar-
de hebben bevrucht hen, met wie wij leefden en zij
ngen het verder en verder...
,n de ziel der mensch held groeit ervan. En de ziel
menschheid ls de diepste bron der xnenachelijke ver-
idingen!
ASTOR.
oruit betaald van het geld, dat miss Jenkins had
•orgeschoten, en Mr. Durham vond het een aangenaam,
I bet dan ook eenzaam toevluchtsoord, waar hij het
witste deel van zijn tijd doorbracht. Mrs. Durham
M gestorven. Steeds lastig gevallen door schuldelschers
lU van de leugens en uitvluchten van haar man, van
n groote verwachtingen, die nooit uitkwamen, uitge-
erd door schamel voedsel en de uitputtende zorgen
in haar alledaagsch bestaantje, waarmede haar man
ch niet bemoeide, was zij, na een ziekte van enkele da-
overleden en op kosten van haar „burgerlijken"
K*der begraven. Dit „doodgewone" individu, zonder
bigen Utterairen smaak, had met zijn vrouw de zorg
or de drie jongste kinderen op zich genomen, maar
oudsten werden bij Mr. Durham thui9 gelaten. Ze
lakten zoo'n lawaai en waren zoo onverdraagzaam, dat
m vader zoo weinig mogelijk in hun gezelschap ver-
Me. en ze zonder eenlg toezicht in de wed liet loopen.
Mse Jenkins vond hem in een hoek van het kantoor,
bommelend in een leunstoel met zijn voeten uitge
rekt op de tafel voor hem. Mr. Durham schrok, viel
fcst om, trok zijn voeten haastig van de tafel en liep
«t uitgestrekte hand op zijn bezoekster toe.
Ik ben gekomen, Mr. Durham, zei Arethusa,
vooP een persoonlijke zaak, een delicate en belangrijke
gw. waarover ik graag uw gewaardeerd advies zou
willen hooren.
ZAL HET AUTO-GIROTOESTEL HET VLIEGTUIG
VAN DE TOEKOMST WORDEN?
De heiicoptère
In het nummer van Woensdag hebben we kunnen
lezen, dat de eerste heiicoptère over het Kanaal ge
vlogen is.
Wat is een heiicoptère? Men verwachte niet, dat dit
iets nieuws is in de vliegwereld. Integendeel, reeds
jaren lang, we mogen wel zeggen vanaf het begin,
dat in den mensch de drang ontstond, om zich in de
lucht te verheffen, dateert de naam heiicoptère. En
dit is begrijpelijk, want de dichtst voor de hand lig
gende methode, om het vliegen langs dynamischen
weg, d.w.z. -met behulp van den luchtweerstand, te
verwerkelijken, is natuurlijk die, welke zich bij hel
vliegen der vogels openbaart. Nu is echter een nauw
keurige waarneming van het vliegmechanisme der
vogels verre van gemakkelijk, en de opvatting ligt
voor de hand, dat de vogel heel eenvoudig zijn
zwaarte opheft door zijn vleugels met voldoende
snelheid naar beneden te bewegen en daardoor den
luchtweerstand op te wekken, die noodig is om hem
te dragen. Vele der vroegere vliegmachine-uitvinders
hebben dan ook getracht, de dragende kracht op
dergelijke wijze op te wekken. Eén of meer vlakken
of vleugels worden met een zekere snelheid naar be
neden bewogen en bij het wederoplichten zoodanig
gesteld, dat de luchtweerstand dan zoo gering mo
gelijk wordt.
Een dusdanig geconstrueerd toestel werd orthoptère
genoemd. De resultaten konden begrijpelijkerwijze
verre van schitterend zijn, daar het op en neer slaan
van die groote vlakken of vleugels veel te hooge
eischen stelde: aan de stevigheid van dezelven en
men er dus voorloopig van afjeag om daarop door te
gaan. Nooit is het echter geheel en al uit de gedach-
aan den Spanjaard D la Cierva, de constructeur en
aan de Spanjaard De la Cierva, de constructeur en
bestuurder van de, in het begin genoemde, heiicoptère
komt de eer toe, voor het eerst in deze richting een
bruikbaar toestel te hebben gebouwd. Nochtans ver
schilt een heiicoptère heel veel van een orthoptère,
want inplaats van op en neerslaande vleugels, zooals
bij de vogels, bezit de heiicoptère bovenop een ho
rizontale schroef, van veel grootere afmetingen dan
de* gewone vliegtuigschroef en met vier bladen, een
draaigschroef, waarom het toestel oorspronkelijk
draagschroef-vliegmachine werd genoemd.
„De windmolen".
Het toestel, dat in vliegertaai de windmolen ge
naamd wordt, heeft veel weg van een gewoon vlieg
tuig, waarvan de vleugels tot een paar korte vlakken
ingekrompen zijn en op welks dak men de wieken
van een molen geplaatst 'heeft, doch in horizonta
len, in stede van verticalen stand.
De sprekendste kenmerken van het toestel zijn, dat
het na een korte aanloop op kan stijgen;
dat het in de lucht zelf zijn evenwicht bewaart,
zoodat de vlieger al zijn aandacht kan bepalen tot
zijn motor en den al te leggen weg;
dat het langzaam en vrijwel verticaal neerkomt
en een uitloop van slechts enkele meters behoeft;
dat het door deze eigenschappen veel veiliger is
dan de tot dusver gebruikte vliegtuigen.
Hierboven wordt gesproken van een heiicoptère,
doch de uitvinder noemt zijn machine een auto-giro-
toestel, wat ook juister is, daar het toestel de eigen
schappen van een heiicoptère, of toestel, dat verti
caal dalen kan, verbindt met die van den ornithoptère
(vogelvliegtuig) met vleugels, die klapperen als die
van een vogel. Het glijdt niet langzaam de lucht in,
doch stijgt na een korte aanloop snel omhoog en kan
vrijwel rechtstandig neerkomen. Men krijgt daarbij
even het gevoel van te vallen, iets waar de bestuur
ders van oude toestellen als zij in een auto-giro ko
men eerst even aan zullen moeten wennen.
De vlacht EngelandFrankrijk.
De vlieger De la Cierva is San Dinsdagmorgen
te 10.05 uur van het Engelsche vliegveld Croydon
vertrokken en is te 11.06 uur op het Fransche vlieg
veld Saint Inglevert aan de overzijde van het Ka
naal bij Boulogné geland.
Dit is de eerste vlucht van een heiicoptère over het
Kanaal en een gebeurtenis van groote beteekenis.
Men behoeft maar eens even te denken aan de geest
drift bij Blériot's eerste vlucht over het Kanaal met
muon
L^ben tot uw dienst, antwoordde bij met een hof
felijke buiging,
\*z P wee' ksiMt niet hoe lk moet beginnen, zei miss
J«&lns aarzelend.
L?* omstandigheden zijn zoo eigenaardig, zoo moel-
knau Wend tot u, omdat lk weet wat voor een
„I*®4® dat u bent en hoe 'n goed hart u hebt, maar...
i ajaaaiijkcljjk was het er haar dus niet om te doen
Mr n l oumiddellijk terug te vragen, concludeerde
urham tot zijn groote verlichting
fin t m°eiltfkheid voor miss Jenkins om een goed be-
e vinden werd veroorzaakt door het feit, dat zij
önd n*et *n allen deele wilde ontlasten. Ze
net jüet noodig de naakte waarheid te onthullen.
derjaren een een edelman van oxiden adel om
kort te gaan, een graaf. Hij maakte veel werk van mij,
maar lk was toen te jong om om ernstig naar zijn
voorstellen te luisteren. Wij verloren elkaar verscheidene
jaren uit het oog en en door een zuiver toeval
hoorde ik onlangs, dat een blad De Komeet
Ik ken dat blad, zei Mr. Durham, zijn wenkbrauwen
fronsend.
dat de Komeet een een prijs aanbood.
Miss Jenkins lachte gemaakt en werd zóó verlegen,
dat zij niet wist hoe voort te gaan.
Een prijs, herhaalde mr. Durham, om haar op
dreef te helpen.
Ja, zei Miss Jenkins giebelend. De heele wereld
heeft ervan gesproken. Door uw verlies hebt u er mis
schien niets van gehoord. Om kort te gaan het blad
m gewoon, vltogfulg »n 69 enfwilïeUhg, «Ie K*t
vliegen sindsdien genomen heeft. Natuuriij-k is op
zichzelf het vliegen over het Kanaal met een toestel,
dat reeds veel langere vluchten gemaakt heeft, niet
zoo'n bijzondere verrichting het Kanaal is geen
Atlantische Oceaan doch het spreekt tot de ver
beelding van de menigte en verhoogt daardoor zoo-
wél de belangstelling in het vliegwezen, als het be-
grirp voor de practische toepasselijkheid.
Na verschillende proefvluchten in Engeland, die
Maandag met de vlucht Southampton—Londen he
loten zijn, is tenor De la Cierva nu het Kanaal over
gestoken om zijn vluchten, die nu van het stadium
der proeven in dat van de propaganda overgegaan
zijn, op het vasteland voort te zetten. De overtocht
van: Engeland naar Frankrijk geschiedde van Lympne
naar Cap Grisnez. Het toestel werd vergezeld van een
verkeersvliegtuig van de Air Union en een Moth.
Het opstijgen.
Majoor Turner, de medewerker voor luchtvaart van
ie Daily Telegraph heeft eergisteren -de vlucht van
Hambie naar Croydon meegemaakt en vertelt daar
van o.a. het volgende:
„Nadat de gewone trekschroef, gelijk men die bij
alle toestellen vindt, was aangeslagen, bracht een
mecanicien den windmolen" met een fiksohen slag
in beweging. Senor de la Cierva taxide het toest.l
iaarna ongeveer een minuut lang het veld over
waarbij de aldus verkregen luchtstroom de snelheid
van den „windmolen" verhoogde. Toen, terwijl ik
nog dacht, dat deze nog niet snel genoeg draaide,
raakte het toestel los van den grond. Het ging net
als bij een gewoon toestel, doch langzamer. Indien
men echter een starting-gear met m'otor voor den
windmolen aanbrengt kan het vertrek sneller go-
ichieden en 'Tijwel zonder aanloop over den grond
In da lacht.
„Wij vlogen steeds op ongeveer 200 M. hoogte en in
vijf minuten tljds voelde ik mij volkomen thuis, lk
wist, uat noodlandingen niet te vroezen waren, daar
de auto-giro voor zijn landing slechts een geringe
oppervlakte behoeft Ik had de constructie en het me
chanisme van het toestel goed bekeken en alle on
rust, die ik op dat punt gevoeld mocht hebben, was
daarbij verdwenen. Men voelt in de luoht wel val-
schokken, maar die schijnen niet zoo plotseling als
in een gewoon toestel. Met een wind van ongeveer
16 K.M. per uur in den rug maakten wij een snel
heid van ongeveer 176 K.M.
„De prachtig snelle stijging van het toestel ver-
ra stte mij.
De landing.
„Toen wij boven het vliegveld Croydon waren, zette
De la Cierva de motor af en wij daalden langzaam
en bijna rechtstandig en kwamen neer zonder schok
en zonder meer dan enkele meters uit te loopen. Een
haast onbegrijpelijke ervaring.
„Het feit, dat het toestel kan landen in een kleine
ruimte, zonder vernield te worden verzekert het
zijn toekomst.
„Het moet te gebruiken zijn om op het dek van vrij-
,wel elk schip te landen.
„De vleugels of wieken van den molen hebben een
vast stuk en een stuk dat beweeglijk is en dat door
de centrifugale kracht op gaat staan. Zij gelijken op
de gewone vliegtuigveugels, doch zijn langer in ver
houding tot hun breedte."
Zooals wij reeds neerschreven is Senor Juan de la
Cierva een Spanjaard. Hij is de zoon van den Spaan-
schen oud-minister-president en is zelf lid geweest
van het Spaansche parlement. Hij heeft reeds lang
het vliegen bestudeerd en zelf leeren vliegen met
oud-model toestellen. Hij realiseerde zich echter, dat
het voor de ontwikkeling van het vliegwezen nood
zakelijk was om tot langzamer en korter landingen
te komen. Het heeft hem heel wat strijds gekost eer
hij het zoover gebracht heeft, als hij thans is. Hij
heeft ongeveer veertig types gebouwd, die telkens
weer een verbetering waren van het vorige. Hij is
voornemens de denkbeelden, die aan zijn auto-giro
ten grondslag liggen nog verder te ontwikkelen. Hij
■beeft te Hambie, reeds een auto-giro gereed staan
met een mechaniscben starter voor den windmolen
en oo^ een licht autogirotoestel voor twee personen.
Hij hoopt spoedig sporttoestellen van dit laatste type
in den handel te brengen, die in prijs met de be
staande lichte vliegtuigen kunnen concurreeren.
Tegenover de voordeelen van zijn toestel staan
volgens den luchtvaartdeskundige van de Daily Te
legraph, geen nadoelen. Men kan er in de lucht pre
cies mee doen, wat men van een gewoon een- of twee-
vlak verwacht en meer nog, want het kan veel kor
tere draaien maken, zonder uit zijn horizontalen
si and te komen.
Zouden wij dus inderdaad in de autogiro het vlieg
tuig van de toekomst moeten zien? De la Cierva ge
looft er in en majoor Turner ook. De Daily Tele
graph vindt de verrichtingen van het toestel belang
rijk genoeg om er ook in een hoofdartikel de aan
dacht voor te vragen
OPBRENGST LANDBOUWGEWASSEN.
Van betrouwbare zijde deelt tnen one het volgende
nede omtrent de opbrengst van. enkele gewaseen ln de
Seepolders van Hollandech Noorden. De cljfeTs door hem
,'enoemd zijn echter de hoogste. Tarwe: 60 H.L. per
H.A.; haver 110 H.L., gerst 80 H.L., groene erwten 00
H.L,; grauwe erwten 8 H.L.; knrwU baaltjee.
De roode kool zal wel op een misgewas ultloopen, Bij
iutxendtallen vallen de planten om, Dit ls bij nat wesr
oen ernstlgen tegenslag. Ts meer daar er tientallen H.A.
met kool beplant zijn.
PENSIOEN AANGEVRAAGD.
De heer C. Vlaskamp alhier, die gedurende 37 jaar
.verkzaam was bij den buitendienst van den polder Scha
den, heeft tegen 15 Oct. a.s. pensioen aangevraagd.
LIEFHEBBERS GENOEG.
Voor den cursus voor kaasmaker, gevestigd te Hoorn,
iawamen 60 aangiften voor deelname in, en voor die
an melkcontroleur mede te Hoorn 72. Daar slechts een
jedeelte van dezen overvloed geplaatst kan worden, zal
oen vergelijkend examen uitmaken, wie!
EEN BEST RAS.
Mej. L. A. alhier kocht begin Oct. 1927 van A. Kooij
-e Heerhugowaard 4 Wijandottee-Jcippen. Midden Nov.
begonnen deze te leggen, waarvan nauwkeurig aantee-
kenlng werd gehouden. Midden Sept. van dit jaar had-
de deze kippen 876 eieren geled. Dit ls een gToote
opbrengst.
THEATER ROYAL.
„De Onberaden Wedder" gaat deze feestwesk in het
Theater Roy&l. Het Is een heel mooie film, een succes-
film van het Theater Tuachinsky.
Wy laten hieronder volgen, wat het Handelsblad er
over schreef:
Klng Vidor heeft zich een eerste misschien wel dè
eerste plaats veroverd onder de Amerlkaansche re
gisseurs. Na zijn opzienbarende „Groote Parade", ma
ken wij nu kennis met aljn tweede meesterwerk: „Bar-
delys the Magnlflcent, vervaardigd naar het boek van
Rafaël Sabatinl, onder de lezers beter bekend als ,J>e
Onberaden Wedder". Een meesterwerk Is het, nooit ia
een historisch verhaal zóó levendig verfilmd als dit
Dat ls de grootste (ofschoon lang niet de eenlge) ver
dienste van deze rolprent: zij leeft van het begin tot
het einde, echoone beelden en de ééne spannende scène
na de andere vliegen aan Uw oog voorbij, en onderwijl
laat de forsche donkere John Gilbert voortdurend zien,
dat hij ln dit soort rollen de evenknie ls van niemand
minder dan Douglas Fairbanks.
De lezers van dit blad kennen het verhaal van de
weddenschap, die niet andera dan zeer onberaden kon
zijn. Alles ln de liefde ls onberaden, zoodra er beraad
bij te pas komt, ls de liefde, de ware, niets ontziende
liefde, verloren gegaan en dat ls altijd jammer. Maar
onberadenheid kan ook overdreven worden, en als een
graaf tot een markies zegt: Ik verwed er al mijn ka»
steelen en mijn heele vermogen onder, dat je een
blauwtje zult loopen bij de schoone Roxalanne, dje
iederéén blauwtjes laat loopen, wordt 't oppassen voor
den markies, vooral als hij ln 't geheel geen zin heeft
te trouwen, niet met de hem onbekende Roxalanne, en
niet met de schitterendste hofdame, die hem haar gun
sten wil schenken. Toch komt de weddenschap tot
stand, want een Fransche markies uit de dagen van
Lodewljk Xm liet zich niet bluffen en gaf minder om
zijn aardsche bezittingen dan om zijn eer.
En zoo zien we, na genoten te hebben van eenlgs
kleurige hoftafereelen, de markies, Bardelys, den schit
terende, met zijn volgelingen ln den donkeren nacht
Parijs verlaten en zich begeven naar het trotsche
kasteel van Roxalanne's gemoedelijken vader, die niet
koningsgezind is, en zijn bezoeker ontvangt, omdat hij
hem houdt voor den aanvoerder der opstandelingen.
Aldus met valsche veeren pronkend, duurt het twa*
heel kort of de schitterende Bardelys ls voor het eerst
van zijn leven echt-verliefd, wat den beste kan over
komen, als hij niet zalig op zijn tellen past. Maar
Bardelys heef tvijanden. Een nuffig jonkertje zit hem
dwars, waar hij kan, en de aartsschurk, die de onbe
raden weddenschap met hem aanging, kijkt zoo valsch
als de baarlijke nacht en denkt er niet aan tusschen-
belde te komen, wanneer de markies het slachtoffer
wordt van zelf-gekozen Incognito, en ln Toulouse moet
worden opgehangen als samenzweerder tegen Lodewljk's
troon.
De koning komt nog juist op tijd, om de terechtstel
ling even op te houden, van welke gelegenheid Bardelys
gebruik maakt op een mlraculeuse manier te ont
snappen. En Roxalanne wordt de zijne, en de graaf
komt rampzalig aan zijn eind, wat hem ruimschoots
gegund wordt
Mooi als al die welluidende namen: Roxalanne de
Lavédan, de graaf de Chatellerault, de ridder de Saint-
Eustache, en nog zooveel anderen, schoon als de
natuurtafereelen (de liefdesverklaring op het meer!),
ls het gezichtje van Eleanor Boardman, die de vrou
welijke hoofdrol speelt. En zoo kloek en mannelijk
als John Gilbert Is, zoo valsch en wreed ls Roy D'arcy
ln de dankbare verradersrol van de Chatellerault
naam een vreemde want we hadden elkaar vele
jaren uit het oog verloren, zooals ik u ver telde. Zelfs
als we elkaar zouden ontmoeten, zou hij zich op het
eerste gezicht niet herinneren ik nog zoo'n kind,
toen we van elkaar gingen.
Vertel hem dan, wie u ibent.
O, dat dat kan ik juist niet. U begrijpt, mijn
beste Mr. Durham, hoe delicaat de gevoelens van een
vrouw ln dergelijke omstandigheden zijn. Toen hij wist,
dat mijn coupon gewonnen had, schreef hij mij den
kende dat ik een vreemde was direct zoo'n lieven
brief, juist zooals hij ls, tenminste zooals hij vroeger
was. Hij vroeg mij hem gisteren te ontmoeten en en
schreef, dat, ofschoon hij zijn onveranderlijke gene
genheid gegeven had aan een jong meisje, dat hij be
mind had, toen zij nog een kind was dat ben lk, be
grijpt u dat hem echter versmaad had en aan een
verlootte een echtgenoot een fortuin en een titel m
en lk vernam hoe, dat doet er niet toe, dat hij de ander de voyeur had gegeven, zooals hij van betrouw-
prijs - om kort te gaan - de man was die vroeger zoo bare 2lJde had v5rnom6n hlJ een goad echtgenoot zou
wanhopig op mi) verliefd was geweest en voor wlen lk trachten te Iljn v00r my d, prUswin=ter.
ik moet het eerlijk bekennen - tijdens onae langdu- En du8 hee{t h)J u ontmoetT
rige schelding groote genegenheid was gaan voelen. N ,k naar de a(ge,proken plaats, vast-
Hoe Is het mogelijk, sel Mr. Durham. - t la net hes]ote„ om hem te bek6nn,n wle lk was, maar, sn
een roman. I de stem van miss Jenkins werd tragisch hij kwam
Daarom, ging miss Jenkins voort, voldaan over nje^
den Indruk, dien zij gemaakt had - dacht Ik, dat het - j Dat meent nlet! rlep Mr. Durham.
een vermakelijke - een echte grap zou zijn, als Ik met H1J kwam nlbt| herhaalde miss Jenkins treurig,
de andere melejes mededong en dan als Wat er gebeurd la, weet ik niet, maar lk vermoed,
won - weet u - mijn Identiteit bekend zou maken en dat er lntrlguea van e6n mededingster ln het spel zijn,
hem zou verrassen, want hij hij houdt nog van mijof bedrog van dar kant van Ue Komeet! Wat moet Ik
lk heb alle reden om het te gelooven maar hij nu doen? H1J heett nlet getelegrafeerd. Hij heeft niet
hij- dacht Inderdaad - dat ik niet oprecht tegen hemgeschreven. Ik ben ongerust... Oeef mij een raad. Ik
was- L a kan niet gelooven dat de schuld bij hem ligt, maar toch
Hum, zei Mr. Durham, twee verliefde harten, zou lk wmen, dat hij zag, dat er met mij niet te spot-
door een dwaling gescheiden. He diep treurig! En na-^en vajt_
tuurltjk hebt u toe meegedaan? Mijn beste juffroUw, zei Mr. Durham. Ik twijfel
Ja, zij miss Jenkina discreet. - Natuurlijk zou ik er geen 00genblik aan, dat de uitgever er achter zit
niet over gedacht hebben mee te doen, maar de om- volgens mijn meening zijn uitgevers tot alles in staat,
standheden zooals ik al verteld heb gen tijdje geleden ben lk eens naar dien kerel toe ge-
Zeker, viel Mr. Durham ln. Ik hoop van harte Weest met een novelle van mijzelf, een schitterende no-
dat u hem 21111 winnen, mijn beste Juffrouw en tot uw veile, en hij spotte ermee. Mijn opinie over hem is aller-
erh&Ai naar "^r* Durham had zij een aannemelijk beider voldoening het misverstand, dat u in 't verleden ongunstigst. Naar mijn meening deed u het best een
r Verzonnen, dat aan haar omstandigheden groo-gescheiden heeft, uit den weg zult kunnen ruimen. flinke en vastberaden houding tegenover zulk volk aan
Sj^^eid gaf dan de werkelijkheid. I Dank u, zei miss Jenkins.Ik heb het gewon- te nemen. Dat zal hen tot rede brengen. Toon hun, dat
Kenaa6^'» m'n '^es^e Durham, lk heb u een aen. Hij deelde mij mede dat mijn coupon no 81858 het zij u niet ongestraft voor den gek kunnen houden,
on uw Persoonlyk gebeuren voor te leggen. Mag gelukkige nummer was. j Wel, zei miss Jenkins, er gebeurde gisteravond
discretie rekenen? Hoe is 't mogelijk! Maar als dat zoo ls, ls alles ln nog Iets eigenaardigs. Ik schonk daar toen niet veel
- Ik wwUt' zel Mr' Durham plechtig. orde. aandacht aan, doch sindsdien heeft het mij toch getrof-
<Ut iir Wel eens verteld» ging misa Jenkins voort, Helaas neen. Daarom ben ik juist naar u toe ge- fen. Terwijl ik zat te wachten, begon een man met een
IfcUla wL e^°hoon alêt vaa hMl gedistingeerde komen. HU weet niet dat lk de pryswinster ben. Ziet aller-afstootelUkst uiterlijk een toevallig gesprek met mU,
r4"* *eo. Nu vu er onder de rri*nAm eim «tf» kl»-| u -• WJ WJ denkt dat bet iemand ia van den-lfden tenminste het leek toevallig. Maar wat Wj eei wee erg
verontrustend. Ik vertelde hem dat lk een een vrlned
verwachtte, en hU zei toen zooiets dat er een teleurstel
ling voor me op UI was, dat de man, dlen^ ik liefhad,
mij onwaardig zou kunnen zijn, dat hij misschien in 't
geheel niet zou komen en zoo meer. Tk heb er toen geen
noUtie van genomen, maar gezien ln het licht van de
gebeurtenissen die gevolgd zijn, schijnen die opmerkin
gen onheilspellend. Wie kan hij geweest zijn? Misschien
een spion van den uitgever? Als de uitgever de soort
man is, dien u zegt, zou hij zijn eigen redenen kunnen
hebben ,den prijs aan Iemand anders te willen geven. HU
zou door een andere mededingster kunnen zUn omge
kocht.
Het ls allerwaarschymykst. gel Mr. Durham ern
stig.
Maar het kan niet, het mag niet, riep miss Jen
kins opgewonden. Ik heb mUn nummer en den brief.
Ik zal hem dwingen behoorlijk te handelen.
Groot gelijk, groot gelUk. Ik geloof, dat u het beste
doet met direct naar het kantoor te gaan en te eischen
dat u den man te spreken krijgt. Breng hem goed aan
zUn verstand dat, als een of andere mededingster hem
omgekocht heeft, u rechtsmaatregelen zult nemen.
Wilt u niet met me meegaan? vroeg miss Jenkins.
Het zou zoo'n steun voor mUn zUn, een man in zulk
oen crisis bij me te hebben. Ik moet u nog vertellen dat
Ik al naar het kantoor om Inlichtingen ben geweest,
maar geen Informaties heb kunnen krUgen. Ik sprak
een jongen man, die zelde, dat hU de adjunct-directeur
was, en die me vertelde, dat noch de uitgever, noch de
prUs te spreken waren. Zijn manier van doen beviel me
echter niet. HU scheen Iets te verbergen. HU zei dat zU
mU zouden schrijven, maar wat lk wensch ls een persoon-
ïyk onderhoud. Als ik terugga naar het kantoor onder
uw bescherming zullen ze me niet durven afschepen.
M. Durham zette een hooge borst.
MUn beste juffrouw, ik ben ten zeerste vereerd,
antwoordde hy. Ik geloof dat dit volk aan den kaak
gesteld moet worden en zal met u meegaan, A propos,
zou u er bezwaar tegen hebben mU den naam van uw
uw vriend te noemen? Van den prijs, meen ik. U
kunt hem mU gerust toevertrouwen.
Zijn naam? ah zei miss Jenkins, heelemaal
uit het veld geslagen. Ik dat ls lk heb een
plechtige belofte gedaan dien voor 't oogenbllk aan geen
mensch te noemen, maar lk zal u hem noemen zoodra
dit mogeiyk ls.
En ze meende het.
Wordt vervolgd.
