Putnam Weale en Japan.
P.UROL
geeft
futid
Binnenlandsch Nieuws.
De ontvluchting ml de Scheveningsche
Ged. Staten na Noord-Holland
Gevaarlijk speelgoed.
Moord op zijn echtgenoote.
De Indische pers over de Troonrede,
De mijnramp m Zuid-Limburg.
Reclames.
HET WATER WAARSCHUWT U.
BILLY BOO
Noa») «tifw, wi Mf«» ma fflm proowo taew?
Wil «)a jonjrèn» vws ÏM» d« Witi
Veruit Koppen, veruit kerel, lot m reirttre» en leu
kere», veraitjontt, te helen Jouw niewissr in, «1 leu
teren se de Rrwtten val wee eftlsieele tekmptat}*:!
Veruitl Statig ea soutier tow, «IHjke» te «trek neer
in d' Goot, stuk veur stuk en in gedeeliten tie ik 'm
al staan, taliën groeten vogel, waar de Indiërs de
NedeHandsche tocht nog aan ruuke», «ee *'n «eus
trotech ia de wied sa va Ultwewtelenden schroef, „Hier
ben Ik". 'b paar dagen later: „hier ben ik1 en
'n paar dagen later: „hier ben ik" en nog es ea nog
„hier ben ik". En as 'nen twetsn trekvogel» ka
men te dagen aanèèn neergestreken In de verre, wi>.r-
me Oost, nèt oi er gin een leuterberleht|e ia de kwa
ken ee gestaan!
En daar ben 'k trotscli op, gloeiend trotsch, Da's
nasionaliMne in d'n gaslen tin en «heel wa mooier,
dan 'pen troep volwassen, groots Belgen, die achter
wa Duitsche kienders laopen te blèren, tooas 'n paar
dagen gelejen in Blankcnberge, die Belte badplotsl
Veur d'n grooten Duts liepen «e Antwerpen uit en
kwampen bij ons in den kost, maar veur do kleine
dutskes emmcn te ginnen vrees rulle, Aivei, die luu-
pen ae na en die geven ce schelles! Witte wat 'r
gebeurd itT
Kienderkee waren aan t strand 'O sandvestlng
aan 't bouwen, Belakea en Dutakes en tMten d'r toen
mee schellepkoo 'nen naam in: „Neurenberg", War-
achlJnoHJk de naam van 't Dutsche stadje, waar to'n
klein lötjee-ke vandaan kwaml Groota menaohen
Beliegen, «tokten toen de Bel se ktendsra op, om de
vesting te „nemsn" (awei, t was ginnen Antwaarp-
•ohtn eietadil, verstadei) en. 4» Mep uit op vechten.
En toen emrasn die groots menschen, sdd dat
de pdlesie er aan te pa* moe» komen en de Dutskes
moes beschermen! de kleine kienders uitgejouwd
en naar 't hotel geblèrd tot veur d'n ingang!
Wa legde van sulk nasionaliteitsgêvoel, smient
Is et nie om uit oew vel te springen, oew Woed op
te freetent Zijn da mannen?
Veur gin tianduuaand w>, ruil ik Sènen Koppenl
Nog nie mee de tienduuaend weikes erW), (Schei
uit aeg, git aouw nie te knipSHtgen, ik ber. vatidaac
goo geerejeus as 'nen begr»f<-!i;»oade*noaier). Kelt
m'n eigen ven deus week 'n hand gegeven en teugen
me geseet; „Drè, Jongen, g'ad 'm aan k go el end
veet, den lesten keer",
Ik la» 'n heel eeerjeua bwïrtewrtnfc over dhr Ne-
der'andaehen sehiWer Nwnlnf», die tcrtig jssr
wier, h I» too de gewoonte, ae ge ae schilder o! W-
keneehröver testig jaren wordt, den ontdckkea
ï'oew, Affijn, me kunnen nie alemaal Zjakkies Koe-
«ati rijn, dte op d'r derde jaar ai wereldberoemd *un
en op d'r achtste jaar 'n ealerte verdienen van vijt-
tien-duueend gulden» ia de week. Net woveui ae
hier 'nen menlster ia "n jaar! Nouw «oude kunnen
tcggom ailes goed en wel, maar ons menister» kun
nen nie veur jochie speulen, maar dan teg ik: .da
motte nog afwachten, Er aijn heel aardige jodhie»
bij die d'r departement niks broerder behandelen as
Zjakkie eou doen,,.,!
Mlaar 'k d waal van d'n weg.
Nanninga dan, is 'nen verver, die schildert naar
m'n hart. As die 'nen boom schildert, is 't 'nen
boom en gin pèrepluu. as di© 'n huis schildert,
is 't 'n huis en gin eatmanneke. As-te d'n hemel
schildert is 't 'nen hemel en ginnen ommelet. Kort
om, da'» 'nen verver die nie kleurenblind ia! Dio
gin gruuno tochten en rooie weilanden en houtare
koeten en vierkante eirrekels neerkladert. nE wa leea
ik nouw?
'n Kunstkretiek mee nika aa goeds, van 'm! la
da gin mirakel? Nog sterker: te noemen 'm ten-
tenslotte modern! Wa-d'n teugen la Hij Ie too
ouwerwetsch aa de natuur solt, maar da schreef
dieèn kretleker om t'nen pad schoon te vogen van al
de larie die ie in d* leate Jaren geschreven heetl
■D'r tijn gin kubieke ballen en ronde vierkantjes en
groene gezichten en blauw haar! En die tijn d'r
nooit gewiest ook. Maar die Vwastend® kwasten,
dte «ik» kennen en b du» beter wouwen weten as
onsen Lievenheer, die gaven dvd-uit veur toete
koek. Da wa» valache munterij, amieoi En toen 'k
een paar jaar geleien da schreef, toen tceèn te: och,
wat wit 'nen boer va» saffraan, maar nouw komen
te in mijn aehuitje varen,
Amieo, ik «chaai d'r af. h Ia mooi gewiest. „Wij
tijn jongen» van d» Wit" (weer vier framboten),
Vèul «rosten van Trui en gin horke minder van
oewaa
toet a vos
Dit*.
Natuurlijk eou een autoriteit In cake het Verte
Oosten betreffende, als Lennox Slmpson (Putnam We
ale) er niet aan gedacht hebben om een beschuldiging
tegen Japan de wereld In te sturen, wanneer hij voor
die beschuldiging geen behoorlijke aanwijzingen had.
Wellicht aal men nimmer meer iets van die be
schuldiging hoeren. Wat vermag één man tegen Japan?
Maar belangrijk is, dat na 25 jaar Lennox Slmpson van
het «elfde volk, waaraan hij ln 1004 zijn boek Manchu
and Moseovite opdroeg, getuigen moet, dat rij feitelijk
uit imperialisme de hand hebben gehad in het uit den
weg ruimen van den heerscher over Mandchoerije,
Chang teo Lln.
Om echter een goed oordcel over hetgeen zich heden
in het Vérre Oosten afspeelt te krijgen, moeten wij
juist 25 jaar teruggaan en ln 1005 Putnam Weale op
zijn reis door Mandchoerije vergezellen,
Allereerst moeten wij den blik nog verder terugslaan,
want ter Juiste beoordeeling van het Mandchoerije van
heden dienen wij kennis te maken met het Mand
choerije uit de oudheid.
Chtneesche schrijvers schilderen ons het Mand
choerije van 2000 jaren voor Christus als een woest
land, bewoond door ruwe, sterk behaarde mensehen.
Reeds 1000 jaar later hooren wij van een meer geci
viliseerd gedeelte van dit bijna onmetelijke rijk. Dat
meer geciviliseerde gedeelte, ln het Zutden van Mand
choerije gelegen en Liaotung genaamd, werd twee
eeuwen vóór Christus door een keizer uit do Han-
dynastle veroverd en bij zijn rijk China gevoegd. Toch
behield Liaotung een zekere vrijheid, die grooter of ge
ringer was al naar mate de Chineeshee keizer een vas
tere hand had,
Drie eeuwen na Christus trokken de ïCoreanen over
de Amoer en veroverden Liaotung. Gedurende de Kore-
asnscheheerschappij werden o.a, goudmijnen la wer
king gesteld, waarvan men de overblijfselen nog vindt
Vlet eeuwen later veroverden -de Chineezen liaotung
weer»
Zoo was Zuid-Mandcboerije weer onder Chlneeaehe
heerschappij, Juist in die dagen lieten in Midden- en
Noord-Mandchoerij© de Toengoezen zich gelden» met het
gevolg, dat in de 8© eeuw een groot Toengoezen-rijk
bestond, dat geheel Mandchoerije, dus ook Liaotung,
omvatte.
Reeds twee eeuwen later was het met dit rijk gedaan,
een andere Toengoezen-stam, de Khetans, wisten zich
van Mandchoerije en zelfs van een groot deel van China
tot aan de Gele Rivier, meester te maken en vestigden
te Peking hun hoofdplaats.
Deze heerschar* van de „Uceren Dynastie" (Liao)
werden op hun beurt verslagen en verdrongen door een
andere stam Toengoezen, die op hun beurt te Peking
heerschten onder den naam van de „Gouden Dynastie"
(Chin). Deze Toengoezen (de Nu-Chen stam), zijn de
voorouders der latere Mandehoea.
De groot-Mongool Jenghis Khsn begon den krijg tegen
de Chin, en ten slotte gelukte het zijn kleinzoon Kublal
Khan om de Chln'e te verdrijven en bezit te nemen
van China. Of de aldus ontstane Yuan Dynastie ook
over Mandchoerije heersohte, is de vraag. Maar ook
al sou dit wél het geval zijn geweest, dan moet men
niet denken, dat hun macht zich verder uitstrekte dan
tot de steden. Geen der andere dynastie* had het ver
der kunnen brengen, want Mandchoerije was te uitge
strekt en te woest dan dat mén de bevolking dier stre
ken kon muilbanden. Trouwens, juist doordat die macht
niet zoo heel ver ging, konden zich stammen als die
der Lino's en die der Chin'» organiaeeren en den strijd
tegen hun heersohera aanbinden.
Ook de machtige Ming-dynaaUe, de Chlneeaohe dy
nastie, aan wie het' gelukt was om de Mongolen uit
Peking en China te verdrijven, waren sleohts ln naam
meoators van Mandchoerije. Slechts Liaotung was ge
heel ondor Chineoschen invloed en profiteerde daar
van. Ondex* de Ming-dynastie werd het Rijk uitstekend
bestuurd, tengevolge waarvan handel en Industrie
bloeiden. Het is bijna vanzelfsprekend, dat ook kunsten
en wetenschappen op kwamen en een groote hoogte
bereikten. 1).
Wanneer men de oude Chineesche kunst ziet, dan
zal hot altijd opvallen, dat de voorwerpen uit do Ming-
perloda door schoonheid uitmuntten. Twee eeuwen van
de 14e tot de 18e eeuw profiteerden China en Zuid»
Mandchoerije van de Mlng-heerschappU? ln de X8e eeuw
eeuw kwam daaraan, zootüo wij nader zullen zien, een
einde.
In Mandchoerije, ongeveer 1S0 K.M. van Moekden» ligt
de vallei Hotuala. Daar werd een kind, behoorende tot
de Nu-Chen-eUm geboren. Over dit kind, Nurhachu
genaamd, vertellen de kronieken ons van allerlei, o.a
dat 't een 18-maandech kind was, met 't hoofd van een
draak, de oogen van een phonix «n oen zwaar gewelfde
borst, met groote ooren en mot een stem als een zware
klok. De nazaten van Nurhachu sijn met deae wonder
baarlijke mededoellngen nog niet tevreden en bewe
ren, dat' hij afstamt van een maagd, die door oen
wonder bevrucht werd. Dit poëtische vertelsel wordt
helaas door een ander verhaal uit dien tijd, waarin
behalve d«w» zeer kulaohe Jonkvrouw ook een zeer wel
lustige krijgsman een rol speelt, geioochenstraft.
Hoe dit ook «IJ. Nurhachu groeide op «n vernam, dat
rijn vader en grootvader gedood waren door een man,
NI kan genaamd, die een bondgenoot was van de Cht
neesche autoriteiten van Liaotung, waaraan de vallet
van Hotuala grensde.
Nurhachu was als opvolger van zijn grootvader hoofd
van een kleine stam, maar dit gemis aan macht kon
niet weerhouden, om een duren eed te «weren en wel
deze, dat hij ter eere van de nagedachenls van zijn
vader minstens 2ÖÓ.000 Chineezen zou dooden. De Chi
neesche autoriteiten probeerden Nurhachu van dit som
bere voornemen af te brengen, o.a. door hem ge
schenken te geven, maar namen tevens practioche
maatregelen tegen den strijdlustigen jongeling, door
Nikan tot opperbevelhebber In die «treken te benoemen,
met strikt bevel om de orde te handhaven. Nurhachu
trok zich noch van geschenken, noch van dreigemen
ten Iets aan en opende met een legertje van 130 man
de vijandelijkheden. Zijn macht nam spoedig zoo ge
weldig toe, dat de Chineesche autoriteiten hun bevel
hebber Nikan uitleverden» Nurhachu trok rijn vijand
het hart uit
Toen Nurhachu 28 jaar oud was, besloot hij een
eigen hoofdstad te stichten, waarvan de overblijfselen
heden nog naspoorbaar zijn.
Op 44-jarigen leeftijd bouwde hij een grootere hoofd
stad Haing Chlng. Van hier uit leidde hti zijn veld
tochten tegen naburige stammen, met hér gevolg» dat
hij ih 1825 op 68-jarigen leeftijd alleenheerscher over
Mandchoerije wa*.
Reeds tevoren, ln 1817, had hij den strijd aangebon
den met den keizer van China. Toenmaals was zijn
prestige nog onvoldoende om den glans, die er uitging
van het Hemelsche Rijk, te kunnen verminderen. De
overlevering Vermeldt, dat Nurhachu zelfs zoo onder
den indruk van zijn vermetelheid kwam, dat hij om
genade en vergiffenis smeekte. Wan-li, de Ming-keizer,
meende echter, dat een tuchtiging van den vermetel©
noodig was en sond vier legers naar Nurhachu's vor
stendom, met de opdracht dit voor het keizerrijk te
veroveren.
Nu toonde Nurhachu zijn strategische bekwaamheid.
Hij lokte d« twee eerste legere in de bergen en wist
se daar te verslaan. Daarna gelukte het hem om ook
de belde andere legers op de vlucht te jagen. Kort
daarop, in 1820, stierf de keizer Wan-li en daar de
opvolger een zwakkeling was, zag Nurhachu rijn kans
gekomen.
Met een vrij sterk leger trok hij op Moekden aan en
wist dit, zoowel als Liaoyang te veroveren. Hij trok nog
verder, doch stootte ten slotte te Nlng-yuan nabij
Shanhalkwan en de Groots Chineesche Muur op te
sterken tegenstand. Hij trok terug en vestigde zich
weer te Moekden. Geschiedschrijvers verhalen, hoe Nur
hachu de bewoners der veroverde landen dwong om
het hoofd kaal te scheren en een staart achter op het
hoofd te laten groeien, ten teeken, dat deze bewoners
door het overnemen der haardracht der Mandehoea
zich ook als Mandchoe-onderdanea beschouwden.
Bet wa* een machtig rijk, dat Nurhachu ln 1825 bi)
rijn dood aan rijn vierden zoon, den dapperen Tai-
tsung naliet
De macht van het Mandohoe-rijk deed niet onder
voor die van Chineesche rtjk en bijna als vanzelfspre
kend zette Tal-tsung de anti- Chineesche politiek van
rijn vader door. Ook hij atootte het hoofd voor Nlng-
yuan en besloot om met de Mongolen een bondgenoot
schap te sluiten en aldus China van uit het Westen
binnen te dringen. Aanvankelijk gelukte dit, doch Pe
king bleek te sterk en Tal-tsung was genoodzaakt om
onverrichterxake over den zelfden weg lang» welken
hij gekomen was, terug te trekken. Verscheidene keeren
herhaalde Tai-tsung deze veldtocht, doch steeds zonder
succes, zoodat hij ten slotte na een gestadige oorlogs
periode van 14 jaar stierf en zijn troon naliet aan zijn
9on zoon Shun Chin, een kind van 5 jaar. Prins Dot
gum werd regent
In de jaren die nu volgden bleek steeda duidelijker
de decadentie van China. De Mlng-dynasUe had zich
zelf overleefd, het geslacht was zoo gedegenereerd, dat
de macht ln handen was gekomen van de Eunuchen,
wier aantal ln de duizenden liep. Deze Eunuchen, kar
rakterlooze lieden, waren slechte bedacht op eigen voor
deel en de corruptie ln het Chtneesche Keizerrijk werd
spreekwoordelijk, Bandieten trokken door het land,
plunderden en brandschatten steden en dorpen, tonder
dat de slappe regenten iets vermochten om hieraan
paal en perk te stellen.
Deze laateten gingen zelfs zoo ver, dat zij liever «en
overeenkomst aangingen met den grooteten handiet
Li-tsu-Cheng dan den strijd tegen hem aan te binden.
De laatste keizer uit het roemrijk geslacht der Mlngs
was dit toch te kras en ten einde deze vernedering
niet aan te zien, sneed hij zich den hals af, welk voor
beeld door zijn geheelen harem werd nagevolgd.
H-tau-Chcng, de rooverhoofdman, nam de kans waar,
hij verwoestte de Ming-tempels en andere zaken, die op
de grootheid der Ming-dynaatie wezen en na aldus aan
getoond te hebben, dat hij zich boven de Mlngs ver
heven achtte, verklaarde hij Keizer van China te zijn.
Daar uit 17 van de 18 provincies van China geen
geluld gehoord werd, achtte de overweldiger piah reeds
vast op rijn troop»
gêfteM dte hfet
do te NlugyeeJA efrwAei**** eg fee*
gelegen gedeelte van d© dmti Muur, kvrnm «chtet ln
verzet. Hij stélde den Übrgfcfc voor om de
oude veeten, die eedeH veuwen tewe&vfc Mandéhóee en
öhlneèaeu bestaan hadden, dtteteai te vèvt*tett» teh
«tode op te trekken htëüat ÏVkïftg ea den
overweldiger LA-teu-CfeVng te d«oden. Prins Dorgun aan
vaardde het voorstel, doch «Veofcte, dat de troepen van
Wü-aaa-kuei eerst de klaadohoe^aaïdwvAt zouden aan
vaarde». £0) et echte dit natuurlijk tril einde hen tot
zijn onderdanen te maken, maar hij verguldde <3% pil,
door te zeggen, dat ze dan niet per ongeluk door rijn
Mandchoe-soidaten voor vijanden aangezien en gedood
zouden worden. Na een veldtocht van een week was
Peking veroverd en Wu-aan-kel dankte de Mandehoea
hartelijk voor hun hulp, zei, dat hij hun steun nu ver
der kon ontberen en zij dus konden vertrekken
Prins Gorgun dacht daar echter andera over ea s
hij eenmaal in Peking was, zei hfyt
suis, J> «wW.
Wordt» vervolgd.
i). In het begin der 14e eeuw «peelde de Italiaan
Mare© Polo een groote rol aan het hof der Mlngte ea
sléchts de vroegtijdigs dood van den Keizer, rijn be
schermer, was oorzaak, dat China niet tot het Chris
ten dom overglag.
U itMMVM Tttb.80«.B« A»9tb.«l
ai. A»eb.« OiegtMak
DG GEARRESTEERDE GEVANGENBEWAARDER
BLIJFT ONTKENNEN.
Naar wij vernemen ontkent de dezer dagen gear
resteerde gevangenbewaarder hardnekkig, dat hij
eenigermate behulpzaam zou zijn geweest bij de on
langs plaats gehad hebbende ontvluchting van vier
gevangenen uit de Bijzondere Strafgevangenis te
Scheveningen. De politie beschudligt hem, brieven
van buiten te hebben overhandigd aan de ontvluchte
gevangenen, voort», dat hij sleutels voor h§n heeft
doen maken en daarvoor geld iou hebben aange
nomen.
Die gearresteerde bevindt zich nog steeds ln politie-
bewering. De officier van Justitie heeft den termijn
van gevangenhouding met twee dagen verlengd.
AFTREDEN VAN JHR. D, VAN LENMKP.
Naar vernomen wordt, zal het lid van Gedeputeer
de Staten van Noord-HbllaM, Jhr. mr. D. R. w Len-
nep, met ingang vaa 1 Ociober a.s. aftreden als Ud
van Gedeputeerde Staten. Deze ontslagname ge
schiedt om particuliere redenen» ln de as. verga
dering van de Provinciale Staten cal in dere vaca
ture worden voorzien,
In het college vaö Ged, Staten wordt hei besluit
van den heer Van Lehnep zeer betreurd, en in de ver
gadering van de Provinciale Staten zal zonder twij
fel ook Uiting worden gegeven aan het gevoel van
leedwezen over dit onverwachte afscheid»
De heer Van Lennep, die lid van de Ghr. Histori
sche Unie ia, sou 13 Öctober a.s. 12H jaar lid van
Ged. Staten zijn; sinds 1910 heeft hij in de Provin
ciale Staten zitting. Geruimen tijd heeft jhr. Van
Lennep deel uitgemaakt van de commissie van be
stuur voor het Provinciale ziekenhuis bij Sant
poort; thans zit hij o.m. in de commissie voor de
waterstaat- en waterschapszaken en de Kindemet
en ln de comünti&sie voor het beheer over de provin
ciale landgoederen.
De heer Van Lennep is in het college van Ged.
Staten plaatsvervanger van den commissaris der
koningin.
Voordat jhr. Van Lennep tot lid van Ged. Staten
werd gekozen, was hij burgemeester van Heemstedie.
ONGELUK MET EEN ALARM-PISTOOLTJE.
Dmw »m do 15-Jartg» loopjOBg» W. V. v. d.
H- ia don Opport t» RotUrdam bssfg m.t kam»,
radon d» worlctn* v«n ran alarmpistool ta laton
«tan. Zooalt m»n wrat, rijn do. plttoten ï.l«d«n nut
ara pasreoey» «DM
stoft. Sonrat Iraltt* d» W(rmN>nt <re!l»a
motton tetïi -al» raa m «awuttjfc «pat^aa* w*
dor. hetcheumd.
Tot* S» Oistnaw Kat piotoot ra* aftsttafeM»
eoftnMik araohoot, twttan dt «ctèran&tastK***** dia
lè-}aHt*n C. N„ Ai. ra *ti «t»ad to MJfco;v in
gattoM.
tra Bnkiraijd. uaag fetootaer trsSfs èraadwtmdta,
ttrwtJ! fcat :inVere«t «elrwow.. Ito' Jsngan
torat naar Kot «lokonhnto aan don OooMnsk os daarna
naar het gwttcht voor ooglijden» gefcraoht. Vtrmood»
M)h «al hij het oog moeten misten
Tegen den loopjongen wotdt een atrafverooïgtng Inga.
ateld. Het epelen niet alarmpistooltjes 1» «oer geoaartijh
Hét schot dringt door een dubbel opgevouwen krant
heen.
Dit I» de tweede maal, dat te Rotterdam In
tijd een ongeluk met een alarmpistool gebeurt.
DE DADER TOT DRIE JAAR VEROORDEELD.
De Vierde Kamer der Rechtbank te Amsterdam I
heeft Donderdagnamiddsg den M-Jarigen venter uit I
Zwolle, die op 9 Juni «ijn ontrouwe echtgenoot»
te Hilversum met oen revolver doodschoot, edtuMig
verklaard aan doodslag.
De Rechtbank achtte den. voorbedachten raad nisk
bew«en, maar wsl dat verdacht» rijn vrouw op.
«ettelijk ven het leven beroofde. Zij overwoog, dat
het feit «eer ernstig is, maar tevens dat verdacht,
sinds jaren gebukt gin» onder de huwelijksontrouw
stjner echtgenoote, die. hem telkens vertiet en waar
door hij in die mate werd geprikkeld, dat hij ta ee»
overspannen senuwtoestand de daad heeft gepleegd.
Met vrijspraak van het meer ten laste gelegde, ver
oordeelde de Jteohtbank hem tot drie Jaar govasgeal»
straf.
Het O. M. bad, onder bet aannemen van teer ver
sacbtende omstandigheden, acht jaren gavangenie»
straf wegen» moord gevorderd.
TELEURGESTELD.
Aneta seint tilt Batavia:
Het Bat. Nieuwsblad betreurt, dat tn de tadlseh»
paragraaf van de Troonrede elke richtinggevend
«■oord ontbreekt Men is bijna geneigd te vermoeden,
dat dete Indische paragraat haar oorsprong alleen
gevonden heeft in de noedsakelijklieid, dat Indi* in
de Troonrede niet mjijgend voorbij kon worden ge
gaan. t
De Javabode vindt de Indische paragraaf al heel
kort Men bad gaarne uit het moederland een be
moedigend woord vernomen over de eenheid, welke
allen bindt.
PUBLICATIE DER RAPPORTEN.
to antwoord op de schriftelijke vragen van het Ka
merlid Van der Waerden betreffende de pubïicaite
van het rapport in zake de romp in de mïjn „Hen
drik", deelt de minister van Waterstaat mede, dat
'<t van den aanvang af in het voornemen lap om de
rapporten over de ramp op 13 luli jl gedrukt ver
krijgbaar te stellen. De rapporion van don hoofdinge
nieur der mijnen en van de directie van de Staats
mijnen *sjn teed® door den minister ontvangen.
Evenwel moet het drukken nog wachten op het. rap
port van oen der arbeiderscontroleurs. Nu dit stuk
ook is ontvangen, «al tot drukken worden ove.rge-
«ison.
Als gtj lost hebt van een brandende, «nvartelljke pijn
Wj de Kooring, ©f de urine dik is en troebel, met een
scherpen geur, zanderig of met bloedde©.!tjes, bestaat er
geen twijfel of uw nieren rijn verzwakt. Neem Fuster*»
Rugpijn Nieren PiUen, want Uw nieten hebben behoefte
aan een specifiek niermiddel.
Let ook op de hoeveelheid geloosde urine. Als gij «eer
groote of zeer kleine hoeveelheden loost, al* gij te vaak
of te wrinig aandmng krijgt, wijst dit vrij zeker op nier-
zwakte. En dat is ernstig genoeg: er bestaat gevaar
voor bloedvergiftiging en de schadelijke gevolgen op
iedere zenuw, spier of weefsel van uw lichaam.
Stel het niet uit neem Poster1» Rugpijn Nieren
Pillen. Verwaarloosd rik kan ernstig© gevolgen met xicfc
brengen. Poster*» Pillen worden ln Holland sinds veie
jaren gebruikt en zijn alom bekend om hun goede resul
taten. Men kent geen beter middel tegen nierzwakte,
blaas- en urlnestoornlssen, rugpijn, spit, waterzuchtige
zwellingen, rheumatick en andere gevolgen van schade
lijke stoffen, die bij trage werking der nieren in het
bloed achterblijven. Laat Poeteriz Rugpijn Nieren Pillen
u gezond maken en houden.
Verkrijgbaar (ln glaaverpakking met geel etiket
let hier vooral op) bU apotheken en drogisten k t LTi
per flacon.
*N- l"
A» Aw al*
Maar de «lék begon het te vervelen,
„Zoo krijg ik hem nooit", zoo docht M win
„Daarom zal Ik maar «toppen,'*
•k Geloof, dat dit verstandig is,"
En texjn de slok niet verder wilde,
Zijn beiden van haar rog gestopt,
Ze gaven haar den luiaard.
Die Ineens werd opgehapt
V.. ju..
Verder liepen se te wandelen,
Toen een aap groen en rood.
Hun den weg versperde,
En schreeuwend vruchten bood.
„Ik heb appels, peren, kersen»
En fruit eten ie gezond.
'k Heb aan mijn boomea bananen,
Ze smelten haast in je mond!"
Kaft ral taü wowduo, of Klly w RtónriS taftal?»
Uik ta<* «too Uf MUM»
