HIEVEN OVER ENGELAND.
)e Huwelijksloterij
Woensdag 26 September J928.
71stc Jaargang No. 8329.
Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN &Co., Schagen.
Eerste Blad.
^eerlijk aroma
PEPERMUNT
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
SEBA
nuntii I!itns
GOH
ilicriimii- LailinUil
Bltic'D
lilad verschijnt viermaal per weelc: Dinsdag, Woensdag, Donder
en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Advcr-
nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20.
Prijs per 3 maanden f1.05. Losse nummers 0 cent. ADVERTEN-
TlëN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno.
inbegrepen). Grootcre letters worden naar plaatsruimte berekend
NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN.
-of
22 September 1928.
üi Wij zijn de laatste Jaren zoo vaak aangezet, tot zuinlg-
70 dd en besparing, terwijl we vaak niet goed wieten,
j raar nog wat op te bezuinigen viel, dat het ons hart
last goed doet, wanneer we eens Iets over het tegen-
atelde lezen.
De Londensche Observer had, nog niet zoo heel lang
roiileden, zijn lezers een belooning van drie guinjes, bijna
ttt I gulden beloofd, voor het meest opvallende voorbeeld
f 1 in verkwisting.
De mededinging was groot. Ze waren deels van ge-
Üledkundlgen, deels van fictieven aard. Hier volgen en-
ile run de inzendingen:
En hij (Salomo) had zevenhonderd vrouwen, Vorstin-
Ln, en driehonderd bijwijven. (I Koningen XI.)
■ijlJonathan Swift, de bekende schrijver van Gulltver's
elzen naar het land van de dwergen en van de reuzen,
al, s»t nooit zijn sokken stoppen. Hij zei„Een gat in je
1>k kan een ongelukje zijn, iets wat je in den loop van
j0< en dag hebt gekregen, maar een stop In je sok is een
iwijs van armoede."
Toen Charles James Fox nog een kleine jongen was,
ld zijn vader hem beloofd, dat een oude tuinmuur, die
sggenomen en door de werklui met buskruit zou op-
jblazen worden, niet zijn vernietiging zou ondergaan
|or Charles uit school was gekomen. Door de een of
idere oorzaak, vergeetachtigheid van den vader, of on-
kendheid met de afspraak van de werklieden, lag de
uur tegen -den grond toen de Jongen thuis kwam. 't
érd een buitenkansje voor den metselaar: de oude
eer Fop liet den ouden dikken muur In denzelfden
estand opbouwen, om hem daarna in tegenwoordigheid
M zijn zoon nog eens te laten opblazen.
De Engelsche geschiedschrijver Gibbon vertelt ln het
bds hoofdstuk van zijn beroemd werk: Verval en On-
pg&ng van het Romelnsche Rijk, in het gedeelte, waar
spreekt over de ongeëvenaarde misdaden van de
opvolgers van keizer Augustus, dat de
itacbtJge Vitellius in zeven maanden tijd voor twee
l«a zeventig millioen gulden... opat.
Ihelly, de groote dichter van het begin van de vorige
iw, wou een papieren scheepje laten varen ln den
>r dat doel ook heden ten dage nog steeds gebruikten
|ver in Kenslngton Gardens. Hij had echter geen enkel
ukje papier van de vereischte grootte bij zich, waarop
j een bootje vouwde van een bankbiljet. Aangezien het
f(j elnste Engelsche bankbiljet tot het uitbreken van den
Orlog ln 1914 er een van zestig gulden was, werd dit een
igal duur bootje. Tenminste, alsmaar de geschiede-
8 vermeldt niet, of Shelley's bootje deed, wat zooveel
heepjes doen in den Kensingtonschen Vijver: een uit-
ipje maken naar den bodem.
Tot zoover gaan de historische voorbeelden van bui-
Dsporlgheid. De overige spruiten voort uit het brein
in de inzenders, met uitzondering van één waarschijn-
k, datgene waarvoor ten slotte de drie guinjes werden
igeven.
Een zeeman, die eens echt de bloemetjes buiten wou
tten, toen hij met een volle portemonnaie voet aan
wal zette, liet zich langs alle kroegen van de havenstad
rondrijden in drie rijtuigen, één voor hem, een tweede
voor zijn hoed, en het derde voor zijn wandelstok.
Ieder, die radio heeft (wat hij zich zelf heeft te ver^
wijten), of die het ongeluk heeft, dat zijn buren er een
bezitten, kan begrijpen, wat het volgende voorbeeld van
verkwisting beteekent. De conciërge van de Parlements
gebouwen in Londen heeft een klok met slagwerk ge
kocht.
De inzender vermeldt niet, of het misschien ook een
Westminsterklok was.
Aan de volgende buitensporigheid heeft menig onge
trouwd jongmensch zich schuldig gemaakt: Honderd
vier en veertig spelden koopen, wanneer Je er één ncodig
hebt
Wat kun je er aan doen? Ik zie nog het lachende ge
zicht van de winkeljuffrouw in den Anegang in Haar
lem, toen ik, beseffend dat één speld wel wat erg wei
nig was, om vijf, of als 't niet anders kon, om tien spel
den vroeg. Met de honderd vier en veertig, waarmee ze
mij den winkel uitstuurde, heb ik het tot mijn trouwen
ruim en ruimschoots gedaan
Een Engelschman, die in een Itallaansch hotel ver
blijf hield, had er een regel van gemaakt om 's morgens
om 11 uur op te staan. Op zekeren dag werd hem be
leefd verzocht zijn kamer te verlaten, aangezien het ho-
FEUILLETON
Uit het Engelsch
CHARLOTTE OCONNOR ECCLES.
25.
Terwijl zij sprak sloeg ze haar oogen zedig neer en
ierp vervolgens een teederen blik op Jack, wat haar
Bikomen op een coquette gier deed lijken.
Wel, zei Darracott, nog steeds onthutst, en toch
rt>t u inderdaad niet met mij te doen, maar met dezen
en hij wees naar den graaf.
Ik weiger iets met dien met dat creatuur te doen
hebben, zei miss Jenkins met waardigheid. Om de
rj (laag van dit vervloekte blad te vergrooten, bood hij
it publiek een prijs aan en nu ik dien prijs gewonnen
3D 6h. wenscht hij dien niet af te staan. Hij zal onge-
^ijfeld wel zijn redenen hebben. Luister niet naar
Ma- Ik ben hier in antwoord op jou brief.
Op mijn brief! Er ls een abuis van uw kant in
«t spel.
Er is geen abuis in het spel. Je moet Je
Mt excuseeren, wat je misschien opdringerig zult voor
ramen, als lk je zeg, als ik Je verzekerhoe ik
Sleden heb, sinds je Je afspraak niet gehouden hebt
Sn! *IaaT heb geen afsPraak gemaakt Ik heb u
Aaooit van mijn leven geschreven. Ik weet niets van u af.
ll~~ Lord» riep miss Jenkins uit met een plotse-
v«rtoon van minachtende verontwaardiging;
zjjn feiten. Ik heb den brief van Uw Lordshlp
,njni& bezit
f 7~ heb u niet geschreven, hield Jack vol, en het
1 dat u mij „My Lord" noemt, toont dat u abuis
ent Ik heb geen recht op dien titel.
Geen recht? Wat is dan uw Juiste titel? Bent u
graafT
Ik ben geen graaf, ik heb geen titel.
Geen titel! Geen titel! gilde miss Jenkins. En
stond toe, dat u in het openbaar ln de publieke pers,
erd aangeprezen als een edelman van ouden adel,
uw bruid den titel van gravin te verleenen!
rtK uw fortuin misschien ook een sprookje.
,,7~ McCarthy, riep Jack, leg die dame toch
"p1- dat jij de prijs bent en niet ik.
Dat heb ik haar al verteld, zeide de graaf,
r Ze wil me niet gelooven.
Omdat ik beter weet, snauwde miss Jenkins hem
Dt,' Mylord, houd op met deze onwaardige maske-
e» als 't u blieft. Ik begrijp het al. Met misplaatste
hol f "Goedigheid probeert u, mij aan uw vriend over te
Het genot, dat het gebruik
van
U verschaft, is vooral ge
legen in het heerlijk aro
ma, hetwelk een gevolg is
van de origineele bereiding
uit echte pepermuntolie.
tel in het openbaar verkocht zou worden. Liever dan I
een paar uur van zijn nachtrust op te offeren, kocht de
Engelschman het hotel zelf.
De prijs werd toegekend aan den Inzender van het
volgende:
Op de Place de la Concorde te Parijs staat een Egyp- i
tische obelisk, t Zal wel een belangrijk voorwerp zijn,
natuurlijk, maar waarschijnlijk is het toch wel eenigs-
zins overdreven, dat er acht offioieele personen zijD, die
voor het welzijn van den obelisk moeten zorgen: drie
inspecteurs, een beheerder, een curator, een architect,
een architect-inspecteur en een onder-architect.
Zelf had lk aan dezen wedstrijd niet deelgenomen. Xk
heb er ook geen spijt over. Toevallig lijken de twee voor
beelden, die ik van verkwisting ken, buitengewoon veel
op twee der niet bekroonde inzendingen. Het eene gaat
over een bankbiljet, het andere over het koopen van een
hotel.
De bankbiljetgeschiedenis is van een diamantbewerker,
die in zijn rijke dagen ,en sigaar aanstak met een bankje
van vijf en twintig, wat dunkt mij, een beter geval van
verkwisting is dan het papieren scheepje van Shelley.
De hotelgeschiedenis komt voor in een boek van Ar-
nold Bennett: Het Babyion Hotel. Een schatrijke Ame
rikaan en zijn dochter zijn aangekomen ia het allerdef
tigste Londensche hotel, waar de Amerikaansche jonge
dame het plotseling in haar hoofd krijgt een diner van
grauwe erwten met spekvet te gebruiken. De deftige
kellner, komt al spoedig terug met de boodschap, dat het
gevraagde gerecht In het hotel niet verschaft kan wor
den. „Breng den eigenaar", beveelt de Amerikaan, en
vijf minuten later ls een cheque van eenlge honderddui
zenden ponden uitgeschreven, en geeft de nieuwe hotel
houder aan z ij n keukenpersonecl last om grauwe erw
ten met spekvet klaar te maken.
Gewonnen zou Jk met mijn voorbeeld toch wel niet
hebben. Bovendien, Is het laatste voorbeeld wel ver
kwisting? Aangenomen dat de Amerikaan niet te veel
betaalde (en daar was hij Amerikaan en zakenman
voor), kreeg hij toch immers waar voor zijn geld.
En na deze uitweiding over verkwisting zullen we ons
maar weer op bezuiniging toe gaan leggen.
Engros bij J. F. v. LIESHOUT en G. KTJYPER,
Alkmaar.
VOOB. DEN POLITIERECHTER.
Zitting van Maandag 24 September 1923»
VERDUISTERING.
Heden wordt voortgezet de zaak contra Flater SL,
loopknecht te Alkmaar, wiens aangelegenheden waren
gesteld in handen van de reclasseering. Gehoord wordt
de heer Wiggers. Door den heer Officier wordt gere*
quireerd aanhouding der zaak tot 15 October.
De politierechter gelast gevangenneming van ver
dachte op verschillende gronden.
VERVALLEN VERKLAARD.
De zaak tegen den opposant Jb. P. wordt vervallen
verklaard wegens niet verschijning van veroordeelde
EENVOUDIGE BELEEDIGING.
Mej. Elisabeth A., huisvrouw te Wervershoof, is niet
verschenen. Zij heeft op 1 Juli haar buurvrouw, mej.
Dekker beleedigd. Partijen zijn Inmiddels weer verzoend,
j gelukkig. Eisch f 5 boete of 5 dagen. Vonnis f 3 boete
j of 3 dagen.
ALS VOREN.
Eveneens op 1 Juli beeft te Bergen de rijwielhersteller
Th. P. K. in de Rustende Jager den gnttriga A&tfej
Bartens, thans te Amsterdam, beleedigd door hem een
stuk profiel te noemen.
Voorts heeft verdachte zijn meening nog leta duide
lijker uitgedrukt door Bartens een kwajongen en een
snotneus te noemen. Bartens beweert later ook nog
door verdachte bedreigd te zijn met een gummi riem,
doch daar waren geen getuigen bij tegenwoordig. Eisch
f 15 boete of 15 dagen. Vonnis vrijspraak, omdat nie
mand weet, wat een vuil stuk profiel is,
MISHAND ET .TNG.
De arbeider Willem S„ wonende te Alkmaar, ls niet
verschenen, om terecht te staan als verdacht van mie
handeling van den vrachtrijder J. Koster, dien hij op
4 Juni in het café van Bosma te Opmeer, eenlga op
stoppers heeft toegediend van zulke prima kwaliteit,
dat Koster bewusteloos neerviel. Getuige was echter
heden weer goed bij kennis. Willem is als eens ver
oordeeld ter zake mishandeling. Gerequireerd wordt 14
dagen gev. Vonnis 35 boete of 23 dagen,
MISHANDELING MET EEN BIERFLE8CHJE.
De rijzige 21-jarige landbouwer Nio. D. te Grootebroek,
een kampioenknokker met lucifers, heeft in den avond
van Zondag 8 Juli ln het café van Zoon zijn dorpsge
noot Theodorus Reus met een blerflesehje op bet hoofd
getimmerd. Deze mishandeling was ook al weer het
gevolg van het bekende knokspelletje met lucifers. Het
zal aanbeveling verdienen, eens stevig tegen dat verder
felijke hazardspel op te treden. Het demoraliseert ge
heel Grootebroek. Excellentie D. staat als lastig bekend
en als een onruststoker. Eisch f 50 boete of 50 dogen.
Staif houg, critiseert verdachte. Vonnis S éD boete of
40 dagen. j
WEER EENS BELEEDIGING,
De 47-Jarige autobus-ondernemer Jb. de J. te Bchoorl
heeft zich volgens dagvaarding op 4 Julü Schuldig ge
maakt aan beleediglng van den getuige Hulsman,
chauffeur bij zijn concurrent Van Mullem. De J. heeft
bij die gelegenheid IX gekwalificeerd als «notoap en
kwajongen en hem geïnviteerd zijn schuld aan benzine
te voldoen. Verdachte erkent een en onder» Elsoh f 10
boete of 10 dagen. Vonnis conform.
GESCHOPT EN GESLAGEN.
De verdachte Simon L., landbouwer te W1 «ringen,
heeft op 11 Juli den jeugdigen Jan Koster geslagen,
omdat deze tegen zijn zin ln zijn land liep en weigerde
om dit te verlaten, toen Simon hem daartoe gelaste.
Verdachte heeft ln het vooronderzoek door den rijke
veldwachter verschillende onwaarheden opgedischt en
wordt daaromtrent door den politierechter onderhouden.
Hij erkent intusschen den jongen Koster een paar
flinke klappen gegeven te hebben, maar h$J heeft niet
geschopt
De getuige Westerbeek probeert den eed af te leggen
met den linkerhand op te steken en geeft «en eeds
formulier geheel van eigen compositie ten besta
Gevorderd wordt f 15 boete of 15 dagen. Verdachts
wordt veroordeeld tot f 20 boete of 20 dagen.
DIEFSTAL DOOR EEN ASSISTENT IN DEN
IJSCOHANDEL.
De gebrekkige kleermaker en IJscoventer Bakker te
Alkmaar wordt in zijn handel van roomijs nog wel eens
geholpen door zekeren Jan Z., die echter van rijn toe
doen, nu u zich ervan bewust is, dat hijzelf mijn hand
wenscht te winnen, maar ik zal niet nalaten dat u zich
opoffert. Weg met mijn Idiote aarzeling! Ik beken u.
dat ik u op mijn hart heb gezet, op u alleen. Ik zal
nooit iemand anders toebehooren. U denkt misschien
dat ik u vroeger nooit gezien heb, maar dat is wèl zoo,
en ik weet zeker dat u de prijs bent.
Mr. Durham was intusschen weer op adem gekomen
en had zijn pincenez teruggevonden. Hij trad naar
voren.
Mijn waarde miss Jenkins, zei hij op kalmeerenden
toon, zou het in uw eigen belang niet beter zijn aan
deze geheimzinnige verwikkelingen een eind te maken?
Om dezen heer die nu volhoudt geen edelman te
zijn uit te leggen dat u hem van kindsbeen af
hebt gekend dat er werkelijk in uw jeugd
ofschoon hij u niet meer herkenten de
zijne al moet ik zeggen, dat hij er nog erg jeugdig uit
ziet teedere betrekkingen tusschen u en hem heb
ben bestaan, die u een recht geven
Hou je ratel. Laat mij mijn eigen zaken opknap
pen! schreeuwde miss Jenkins kwaad. Ze had heelemaal
niet meer aan Mr. Durham's tegenwoordigheid gedacht,
evenmin als aan het verhaal dat zij hem opgedischt
had over haar vroegere betrekkingen met den prijs.
Mr. Durham haalde zijn schouders op en trok zich
terug, verwonderd over haar optreden en de hardnek
kigheid, waarmee de prijs bleef volhouden, dat hij haar
nooit gekend had.
Wat voor teedere betrekkingen? zei Jack. Wat
voor recht? Wat beweert uw vriend daar? Ik heb nog
nooit in mijn leven gezien, of tenminste
Plotseling herinnerde hij zich dat hij haar had hooren
zingen bij de Carters. Mr. Durham zag zijn aarzeling, al
duurde die maar eeen oogenblik en concludeerde
daaruit, dat een sluimerende herinnering was wakker
gemaakt.
Dat komt er niet op aan, zei miss Jenkins een beetje
verlegen. Dat is de kwestie niet. In ieder geval weet
ik dat u de prijs bent; wees daarom zoo openhartig u
bekend te maken en ontken niet langer dat u een titel
hebt.
Maar ik kan het bewijzen, zei miss Jenkins, be
wijzen door een getuige vlak bij, door een getuige, die
in dienst van den krant is. Waagt u het nog, te ont
kennen? i
Niet mogelijk, zei Jack. Om te beginnen is t ai
niemand op het kantoor ooit verteld, wie de prijs v
maar ze weten allemaal dat ik het in geen geva^ en.
U moet u dus vergissen.
Wel, riep miss Jenkins, laat hem naar b' ven
komen en vraag het hem. Hij is jong en brutaal, maar
hij is intelligent en kent, naar ik durf te zeggen, de
waarde van een eed. Mr. Durham, wilt u alstublieft
den loopjongen laten halen?
Wacht maar, zei Otto, ik zal hem roepen, en
hij liep naar de telefoon.
Toen hij den graaf passeerde, fluisterde hij hem toe:
Ik geloof, dat lk een uitweg zie, maar ln 's hemels-
naam, doe wat lk zeg.
Het gezelschap bleef ln stilzwijgende afwachting van
de komst van Boyle.
Vertel me eens, jongen, riep miss Jenkins, ln de
grootste opwinding, wie is deze heer? Is hij de prijs
aangeboden in den huwelijkswedstrijd?
Boyle nam haar met zijn gewone kalmte op en keek
toen naar Jack.
Moet ik antwoorden, meneer? vroeg hij.
Zeker, zei Darracott.
Neen, antwoordde Boyle, met zijn brutaal air van
opgeschoten jongen, en hij wees in de richting van Jack.
Hij is het niet. Het is onze baas, de uitgever van De
Komeet
Miss Jenkins gaf een gil van schrik,
i O, wat gemeen Wat een laagheid, riep zij. Jou
i ellendige jongen. Heb je me niet duidelijk te verstaan
I gegeven, toen ik hier de eerste maal was, dat deze heer
de prijs was. Dat weet je natuurlijk nog best Ik zag
hem door de deur.
j Dat is waar, zei Boyle kort, maar toen loog ik.
Je loog! Goede hemel! Waarom!
Wel, om u te beletten den baas lastig te vallen,
toen hij me gezegd had dat hij niet gestoord wilde wor-
1 den.
Maar hoe kan ik weten, dat Je nu niet staat te lie-
I gen? Ik geloof al zijn leven dat het zoo ls. Jij bent in
het complot. Ik zag dien man tegen je lachen. Jou lee-
lijk schoelje! Hoe durf je het om niet de waarheid te
zeggen en ze schudde Boyle met al haar kracht zooals
1 Joseph indertijd, zij het onder eenigszins andere om
standigheden, met mevrouw Potiphar had gedaan, uit
;-'jn jas -vT^ng en haar liet staan met dat kleedlngstuk
in haar
Schei "uit, hijgde hij woest
j Als je door die menschen hier geterroriseerd wordt,
mijn jongen, zei mr. Durham zoetsappig, dan zal ik
i je beschermen; wees dus maar niet bang om de waajv
i hiid te spreken.
Loop naar je grootje, zei Boyle grof. Waar zie
je me voor aan? Ik zég nu in ieder geval de waarheid.
Ik geloof geen woord van wat je zegt, riep miss
Jenkins, hem zijn jas toegooiend. De heele zaak is
een schandaal. Een schaamtelooze poging om een on
schuldige en hulpelooze vrouw te bezwendelen en te
bedriegen. Ik zal het bekend maken, ik zal
Maar lk verzeker u nogmaals, madam, zei
Otto, dat de heele wedstrijd absoluut „fair" en bo
ven alle verdenking verheven is. We zijn bereid de be
loften die we hebben gedaan, in alle bijzonderheden na
te komen. Niet waar, Mac Carthy?
De graaf mompelde onhoorbaar Iets, dat scheen te
rijn: Koop haar af, maar hij ving Otto's blik op en
Ja ah.
Die heer hier voor u, ging Otto voort is 6e prij*.
Hy voldoet ln alle opzclhten aan de beschrijving, die we
van hem gegeven hebben. Hij kan u tot gravin maken,
want hij is de graaf. HIJ ia bereid u te trouwen
De graaf onderdrukte met geweld een zucht
Wit u hem hebben?
Hem hebben? Dat monster? Dien bedrieger!
Ik niet. riep miss Jenkins met fiere woede. Indien,
zich tot Jack wendend ln strijd met al uw heilige
geloften ln strijd met de tradities van uw stand,
maar een verrader tegenover mij, dien u vertrouwd
teeft blijft bij uw houding, hem voor uzelf te laten
doorgaan en weigert uw contract na te komen, wil ik
me geen uitgever laten aansmeren. Wat Is die man
voor u, dat u er belang bij hebt„ liever zijn geluk te
verzekeren dan het uwe of het mijne? Maar ik zal u
dwingen mij recht te doen. U zult uw gedrukte en ge
publiceerde belofte tot op de laatste letter nakomen.
Gelooft u niet, zei Otto op kalmen toon, dat als
we eens een regeling troffen om u een behoorlijke scha
devergoeding te geven voor alle last en ergernis, die we
u bezorgd hebben als we u eens een flink bedrag ga
ven, twee duizend pond -bijvoorbeeld
Hoe durft u mij een armzalige tweeduizend pond
aanbieden, gilde miss Jenkins. Ik verwerp dat met
minachting. Neen, meneer, ik wil alles hebben of niets.
Ik schud het stof van dit kantoor van mijn voeten en
zal mijn advocaat raadplegen.
De daad bij 't woord voegend, liep zij op een draf de
kamer uit, op den voet gevolgd door mr. Durham, die,
eendeels vanwege den woedenden Ier, die hem had aan
gevallen, anderzijds vanwege de dame, die hem miskend
had, na zijn hulp te hebben ingeroepen, vond, dat hij
zich in een allerellendigste zaak gewikkeld had
Ze praatte te veel, zei hij tot zichzelf, terwijl hij
de trappen haastig achter miss Jenkins afliep. Veel
te veel! Als zij mij de zaak had laten opknappen, zou
ik die wel in der minne geschikt hebben. Het was een
stommiteit van haar cm haar vroegere betrekkingen
tot den edelman niet aan te roeren een stommiteit,
maar ze wou mij niet aan het woord laten komen.
Bij George, Otto, riep de graaf, toen miss Jenkins
de kamer uit was. Dat was een lumineus idee van je.
De moed zonk me in me schoenen, toen je me liet zeg
gen dat ik bereid was haar te trouwen.
Het was een ingeving en een speculatie, zei
Hazlitt met zelfvoldoening. Nu zij u onder getuigen
heeft afgewezen schijnt het lij toe dat de heele zaak
is afgeloopen.
Oef, zei de graaf met een zucht. Wat een opluch
ting.
Wees nog maar niet al te overtuigd, zei Jack,
Als ze terecht komt bij een scherpzinnig advocaat,
kunnen we er nog heel wat ast mee krijgen.
Dat is een mooie troost, zei de graal somber.
