h
De Wreker.
en
Plaatselijk Nieuws.
Onze Harddraverijen.
kendheid met Bakker** woning gebruik maakte, door
gedurende dlenr afwezigheid een bankbiljet van f 10
zich bevindende In een busje, geborgen In een linnen
kast, te ontvreemden. Eisch tegen den niet verschenen
verdachte, die inmiddels de schade vergoed heeft, f 20
boete of 25 dagen. Vonnis f 15 boets of 15 dagen.
WEDERSPANNIGHE3D.
Voor dit feit moet terecht staan de bekende Jan R.
te Den Helder, die reeds meermalen te dier zake is
veroordeeld. Hij heeft zich op 4 Juk met geweld ver
zet tegen de agenten van politie Hosm&n en Abbenes.
Hij is heden niet ter terechtzitting verschenen. Eisch 1
maand gev. Vonnis conform.
NOGMAALS BELEEDIGING.
De koopman A. Stins te Alkmaar la op 10 Juli beleo-
dlgd door den veehandelaar Wolter S., mede aldaar
woonachtig, welke hem op 10 Juli aan de deur van zijn
woning verschillende scheldwoorden heeft toegevoegd.
Verdachte S. Is niet ter zitting aanwezig. Gevorderd
wordt f 15 boete of 15 dagen„ Vonnis overeenkomstig
BLIJFT BELEEDIGING
De 32-jarige tuinbouwer Jacob de V., wonende te St.-
Pancras, heeft op 17 Juli onder de gemeente Koedijk
Cornelis de Wit onder meer opzettelijk beleedigd en ge
noemd: leelijke huichelaar en gluiper. De verdachte was
ontevreden op de Wit, omdat deze naar zijn meening
het vaarwater verontreinigde. Getuige de Wit erkent,
door het verontreinigen van de sloot de verordening
overtreden te hebben. Eisch f 10 boete of 10 dagen.
Vonnis f 3 boete of 8 dagen.
ALTIJD MAAR BELEEDIGING.
Een 29-jarige groentenhandelaar te Den Helder, staat
terecht ter zake eenvoudige beleediging van getuige
Jan Koning, die hij op 6 Juli, naar aanleiding van een
kwestie op de veiling heeft toegevoegd: „jij hebt 8
kisten van mij gestolen". Verdachte beweert dat Koning
hem van alle kanten tracht te benadeelen. Er schijnt
een beetje concurrentienijd in deze zaak te zitten. Re
quisitoir f 12 boete of 12 dagen. Vonnis f 10 of 10 dagen.
VERDUISTERING VAN EEN RIJWIEL.
De verdachte Gerrit K., niet verschenen, heeft op 18
Juli een rijwiel dat hij 17 Juli te Helder had gehuurd,
bij den rijwielhandelaar C. Gorter te Velzeroord, ten
eigen bate verkocht en zich dus aan verduistering
schuldig gemaakt Eisch aanhouding tot 15 October,
met bevel van medebrenging van verdachte. Aldus be
sloten.
NU' EENS: VERNIELING.
Aan Jan V., niet aanwezig, is ten laste gelegd, ver
nieling van een veiligheidslantaarn, die geplaatst was
bij den opengebroken Reigersweg te Nieuwe Niedorp.
Verdachte had met eenige vrienden kermis gehouden
In het Waarland en heeft bij wijze van armzalige grap
de lantaarn met steenen stuk en in sloot gegooid, al
thans is de lantaarn na de kunstbewerking in het
water terecht gekomen.
Het feit ds gepleegd in 'den vroegen morgen van 18
Juli. Eisch f 15 boete of 15 dagen. Vonnis f 25 of 25 dg.
WEDERSPANNTGHEID.
De 36-jarige visscher Klaas Z., die zich meermalen
aan drankmisbruik schuldig maakt, heeft zich op 18
Juli in beschonken toestand krachtig verzet tegen rijks
veldwachter Bergsma en gemeente-veldwachter Buijs.
Verdachte geeft het voornemen te kennen om zich bij
de geheelonthouding aan te sluiten.
Hij speculeert alzoo op een voorwaardelijke straf.
Laten wij er bij voegen, dat de kantonrechter hem
heeft veroordeeld wegens dronkenschap tot 4 maanden
opzending.
De heer Wlggers heeft een reclasseeringsrapport uit
gebracht De zaak wordt aangehouden tot 15 November.
Verdachte kan zich intusschen trainen in geheelonthou
ding. Het consigne voor hem luidt: niet drinken, niet
in café's komen en aansluiten.
TOT BESLUIT NOG EENS BELEEDIGING.
De 29-jarige letterzetter Albert B. te Den Helder
heeft op 27 Juli zijn zwager Lelyveld, stoker K.N.M.
beleedigd door bewoordingen die hier geen plaats mogen
vinden. Verdachte beweert te voren door den matroos
te zijn mishandeld. Hij ontkent voorts de beleediging.
Eisch f 7 boete of T dagen. Vonnis conform eisch.
Sluiting.
Uitspraken van 25 September 1928.
W. J. V., Amsterdam, schuldmisdrijf, 2 maanden
hechtenis.
D. de H., Hoorn, verduistering en diefstal, f75
boete of 50 dagen.
H. A. M. cL B., N. Niedorp, verduistering, 3 maan
den gev.
Eijs. M.t Alkmaar, diefstal, 3 maanden gev. voorw.
met 3 proefjaren.
Mozes S. en Abr. v. L., den Haag, oplichting, aan
gehouden.
Jan D., ged. oplichting, 3 maanden gev.
Jan J., St. Pancras, art. 147 W.v.S., 6 maanden gev.
voorw., 3 proefjaren.
door
WTLLY CORSARL
De hand was smal, gebruind, met lenige vingers. Ze
omvatte het glas met wijngroc, bracht het naar den
mond, zette het half leeggedronken weer neer en
draaide het een slag rond, op een werktuigelijke,
speelsche manier,
i De man aan het andere tafeltje, die gedachteloos
en zonder bedoeling naar die hand had zitten kijken,
kreeg een schok. Hij bleef onbewegelijk, starend.
De hand tastte naar een sigarettenkoker, lag even
later, een sigaret tusschen wijs- en middenvinger, losjes
op de tafel. Dunne rook waasde er over heen.
De man, wlen deze hand behoorde, zat met zijn rug
naar den ander. Hij droeg een slechtzlttend pak, dat
trok om de breede schouders. Verder was er niets van
hem te zien.
Een orkestje speelde. Vioolklanken dreven over de
i groote, roezige cafézaal. Rook hulde, in dit late uur,
de bezoekers in blauwe wolken. De twee tafeltjes waren
dicht bij de leestafel geplaatst, in de overvolle beneden
zaal. Het ééne stond zoo dicht naast de leestafel, dat
de haastende kellners nauwelijks zich er langs konden
wringen. Het andere stond tegen een balustrade.
Nu bewoog zich weer de hand naar het glas, na de
sigaret te hebben weggelegd. Hief het glas omhoog,
zette het leeg neer, draaide het een halven slag om.
De man aan het andere tafeltje hield zijn adem in.
Hij durfde niet gelooven, wat zijn instinct hem zelde.
l Maar toen de ander opstond, wierp hij geld op het
tafeltje en volgde dadelijk de breede, wat gebogen fi
guur.
Het was niet zijn gestalte, zijn wijze van loopen. En
ook de kleeding klopte heelemaal niet
In de garderobe keerde de ander zich eindelijk half
om. Een gebruind gezicht, korte, zwarte baard, oogen
achter een lorgnet De ander was gladgeschoren ge
weest blond en blank en had geen lorgnet gedragen,
De stem? Hij beluisterde een paar woorden tot de gar
derobejuffrouw. Neen, ook de stem klopte niet Maar
hij zag, fel, als speelde zich dat scènetje telkens weer
af voor zijn oogen: de hand. En die manier om het
neergezette glas nog eenmaal rond te draaien, een hal
ven slag. Blindelings, als meegezogen in onzichtbare
strooming, volgde hij den ander door de draaideur,
hechtte zijn blik aan dien breeden rug, om hem niet
kwijt te raken in het gewoel.
De theaters gingen aan, auto's en bussen raasden
voorbij, torwijl drommen menschon zich bewogen langs
de vele kino's, de groote modezaken, de café's. Schefcte-
rlge lichtreclames laaiden boven het gewoel.
De breede rug bewoog zich langzaam tusschen de
menigte en de ander volgde, taai en spiedend.
Terwijl hij liep, spookten in zijn hoofd de herinne
ringen. Daar was de tijd geweest toen hij, in brandend
ongeduld om wat hij laksheid noemde van de politie,
zijn zaken aan kant had gedaan, een koffer gepakt
met het allernoodigste en zelf, wild-weg, was gaan
zoeken. Het was kinderwerk geweest. Blindelings, als
een bezeten dwaas, had hij gedwaald door de steden
waar vroeger de ander wel placht te leven. Toen was
hij wat tot rust gekomen en had kalmer overlegd. Had
getracht zich te denken in de plaats van dien ander,
om te begrijpen wèt hij kon hebben gedaan. Men doodt
een vrouw. In jaloezie, omdat zij een ander heeft lief-
gekregen. Men wordt veroordeeld, men weet te ont
vluchten. Waarheen vlucht men dan?
Hij had zijn jacht voortgezet, door wereldsteden en
langs kleinere plaatsen, zonder hoop, maar verbeten en
hardnekkig. Eenmaal, in Nice, meende hij hem ontdekt
te hebben. Verloor hem uit het oog, zocht koortsachtig,
vond niet meer. Maar ergens in een hotel bleek een heer
gewoond te hebben die beantwoordde aan de beschrij
ving. En het lukte hem te ontdekken, dat de ander
naar Londen was vertrokken. Toen was daar zijn jacht
opnieuw voortgezet. Hij had gedwaald door de stad,
dagen en nachten. Hij at in de mondaine restaurants
en In kleine gaarkeukens. Hij loerde in achterbuurten
en theaters. En op een avond, dwalend langs de Theems,
zag hij een schaduw vallen over zijn weg, werd zijn in-
Btinct gewaarschuwd. Een silhouet tegen het licht van
een restaurantje: zijn profiel. Een moment van elkan
der aanzien, de vlucht van den ander, zijn razend ver
volgen. te voet, in een autoTevergeefs. De gewel
dige, de beschermende stad, slokte den ander op. Ook
de politie, die hij daarna waarschuwde, bereikte niet*.
Dat was acht jaar geleden.
En nu volgde hij, als toén, den breeden, wat gebogen
rug, straten door, lanen van het park, waar hen uit
het donker het zotnerioof en bloemen toegeurden. De
ander liep blijkbaar zonder bepaald doel, verliet tenslot
te weer het park, sprong op een bus. En zijn vervolger,
geduldig, sprong mèt hem er op, volgde hem weer toen
hij afstapte, en tot voor het huls waarin hij verdween.
Dan nam hij zijn hoed af, liet de ayondwind strijken
langs zijn verhit voorhoofd. Hij zou moeten wachten,
een nacht lang.
Langzaam verwijderde hij zich, keerde terug naar
zijn eigen woning, wierp zich op bed. Dacht en dacht
Uit nevels van twijfel en verwarring rees haar go-
wijk, berijder L. Enéïng; t. ÏQtty Romend, bruine
rie van N. v. d. Werf, Heeg, berijder eigenaar.
'8 Middags was het aantal mededingende paard*
verdubbeld en wel de volgende:
1. Mignon, bruine merrie van K. Korver, Cterle^
berijder J. Vergay; 2. Pal, zwarte hengst van W.
Assendelft berijder J. Gerritsen; 3. Maggy Henry v*
J. Schoon, Medemblik, berijder Schouten; 4. Patrl^
Duluth, bruine hengst van D. A. van Stralen, Den
berijder A. Witteveen; 5. Catharina Spier, bruine merfy
van R. van Wieringen, Anna Paulowna, berijder «In
naar; 6. Lady Chimes, bruine merrie van J. C. Eratfc
man, Haarlem, berijder L. Ensing; 7. Silent N&aejyulJ
zwarte merrie van Th. Smit Alkmaar, berijder B. k[ din
wijs Jai
Meisje
Iwelma
l Bel
Jonge:
lan Sm
|er.
Jonge:
irlje L>i
Jiuirtcr
TOCH
Heclcr
ilaats
zicht: blank en glimlachend. En weer voelde hij die Hage; 8. Meteor, zwarte hengst van Z. Davidson, Hot
brandende pijn, den razenden haat die hem acht Jaar
geleden hadden voortgedreven, jagend achter zijn altijd-
ontsnappend wild. Ditmaal zou hij hem overleveren
aan het gerecht. Hij zelf en alléén. Het zou zijn wrange,
arme voldoening zijn. Als een hond had hij naar neer
geschoten, omdat zij hèm liefhad. Drie schoten In de
borst Had haar achtergelaten, stervend, ecnzaaxn. Hij
beet zijn tanden op elkaar. Zooals acht Jaar geleden,
kwelde hem het visioen van haar eenzaam sterven,
kreunend, roepend misschien om hèm. Het roezen van
de stad sloeg tegen zijn venster als een branding.
berijder M. Kout; 9. Senator Axbond, bruine hengst
Z. Davidson, Hoorn, berijder M. Kout; 10. Omega, bi
merrie van C. Verhorst, Beverwijk, berijder K. Bal
11. Kunstier, bruine hengst van Jb. Koning, Wlerli
waard, berijder J. Witteveen; 12. Harold, bruine
van J. Prinsze, Zaandam, berijder J. van Leeuwen;
Qualiteit, bruine hengst van Th. Smit Alkmaar,
der B. ten Hage; 14. Marie P., donker br. merrie
D. A. van Stralen, Den Haag, berijder A. Wlttev<
15. Prinses Duluth, bruine merrie van A. P. v. d. Ki
Abcoude, berijder J. Vergay; 16. Miss Zelde P<
bruine merrie van S. v. d. Oord, Haarlemmermeer, ber|
der eigenaar.
Izicn en
Het was 's morgens, maar vooral 'a middags mooi» maar t<
interessante sport en de dichte menschenrijen olevei
tot aan het einde met volle" aandacht de verschillend
ritten volgen.
De ander had een moment van opschokken, iets als
een Instinctief willen vluchten. Dan zonk bij terug ln
zijn stoel. Achter de lorgnet staarden zijn oogen glazig
naar de revolver. Tusschen hen was de tafel, waarop
een vaas bloemen stond, anjers die kruidig geurden.
Stilte omrulschte hen.
Hij ging zitten, rustig, glimlachend.
„Het heeft lang geduurd", zei hij.
De ander deed geen poging tot ontkomen of veinzen, i na afloop der draverijen de prijsuitreiking plaats door]
Hij zei dof: „Ik wist dat dit komen zou." 1 den voorzitter van de harddraverij vereeniging „Wem
Hij leek een spookbeeld van zichzelf. Zijn houding, friesland", den heer A. C. Roggeveen,
gang, stem, alles was vermomd. Niets was gebleven van Behalve het bestuur van „Westfriesland" was ook i
hem zelf dan die kleine, intuïtieve gesten die men zich Winkelweekcommissie aanwezig.
niet bewust is en niet kan afleeren. De heer Roggeveen wees erop, dat ook deze drav«i
„Het ls misschien heter," zei de vervolgde eindelijk, dag weer goed geslaagd mocht heeten en behalve
met een uitdrukking van eindelooze moeheid voor zich
hein starend. De ander had een grimmig lachje.
„Nu ik je heb, zou ik wel iets willen weten. Was Jij
het, toen in Nice? En in Londenja, toen was ik wel
zeker dat je het was. De ander maakte een zwak ge-tot de'keurmeestérs, handicapper en starter, in het b(
baar. zonder tot de heeren Waiboer, Stammes en Harmemi
„Ja, ik was het in Nice. Ik bad je gezien, vloog een waarbij hij ook nog in herinnering bracht het vele goed
zijstraat in, nam een auto naar 't hotel, pakte m'n koffer, dat de heer Waiboer handicapper voor „Westfris
vluchtte. En in Londen... ik ben gerend als een gek, land" had verricht. De aamenwerking met de Winkl
door stegen en straten. Durfde niet terugkeeren naar weekcommissie waa er een geweest van zeer vriend
mijn kamer, liet al mijn bagage aohter. Ik werkte een lijken aard en met dankbaarheid werd gewag gemaal
tijd als bootwerker om geld bij elkaar te krijgen voorvan den prys voor den pjkeur van het winnende paaij
m'n verdere vlucht." I door de Winkelweekcommissde beschikbaar gesteld.
„Maar je vermogen?" vroeg de ander, loerend. j Daarna werden met een toepasselijk woord de priju
„Lag onaangeroerd, onaantastbaarop de bank.1 uitgereikt en wel:
Alleen lk kon het er af halen. En een gemachtigde?
Wien kon lk vertrouwen? Eerst wist mijn broer waar lk Van de voormiddag^! raverij:
was, stuurde me geld. Maar ik had geen rust Men kan 1# f 100 Qeke s van Jb< Koning, Wiering*
Ve"Pn!!ttr!: waard; 2e prijs, f 50, Piet Hein, van J. Deutekoa
ii- li-»» ~iafo Schalkwijk; 3e prijs f 25, Koosje W., van T. Vos, Bei
ren din
een kar
geduclil
bet gev
den nie
EEN
Bij de
C. Bier
lafdwon
van de
jnaar 1
werd dl
een wri
DIJ d
eene aa
Jrit tU88
Vwam
een pr<
In het café „De Beurs" van den heer C. Boontjes, hji eindpui
kele ongevallen, die gelukkig goed waren afgeioopid
een vlot verloop had gehad. Gebleken was weer dj
de Oudholandsche draverssport nog altijd groote belanjl
stelling heeft Spr. richtte voorts woorden van daag
men... ik Het niets meer van me hooren. Niemand mocht
weten wie ik was. Toen, ln Ierland, dacht ik, dat alles
was afgeloopen. Hoe ls het toch mogelijk geweest, dat
je toen de vervolging opgaf? Ik had geen geld om te
ontkomen, het plaatsje was klein... maar ik zag je niet
meer, de politie scheen niet gewaarschuwd... Waarom
liet je me toen gaan?"
De ander zweeg.
„In Cadix dacht ik dat ik voorgoed ontkomen was. Zk
heb daar een paar jaren rustig geleefd. Zk werkte op
een farm. Er was een jonge vrouw, een weduwe, ze
hield van me..." Hij zweeg even, voegde dan bitter er
bij: „Ook daar heb je me opgejaagd.
Heb ik?"
„Nog voel ik m'n hart bonzen zooals toen, in dat
vreeselijke oogenblik, toen ik je zag staan, tegen dat
ningbroek.
Van de namiddagdraverij:
le prijs f 400, Patrich Duluth van D. A. van Straled
Den Haag, en f 25 aan A. Witteveen, als pikeur van hm
winnende paard; 2e prijs f 200, Catharina Spier van Rif
Wieringen, Anna Paulowna; 3e prijs f 100, l^arie P. va
D. A. van Stralen, Den Haag; 4e prijs f $0, HardJ
van J. Prinsze, Zaandam.
's Avonds volgde het traditioneel® vuurwerk en daifl
bet weer ons ook in dit opzicht alle medewerking ven
leende, kwamen er duizenden bezoekers. Het was gel
hek geleund, loerend' neer me. Ik herkende Je dadelijk, durende het vuurwerk ééu meuachenmaaea op Markt
onder al je vermommingen heb lk je altijd dadelijk her- Gedempte Gracht
kend. Ik rende weg, naar den stal, sprong te paard, was
je te vlug af. Maar Ik liet alles achter. En nooit ben je
me zoo dicht op de hielen geweest als in Marseille. Ik
had een biljet genomen voor een boot naar Singapore.
Durfde niet aan boord gaan... Tenslotte ben ik hier te
recht gekomen.
Ik ken deze stad, meende er veiliger te zijn dan ergens
anders. Maar het is een marteling voor me geweest, hier
te leven. Alles terug te zien. Theaters, die ik vroeger
bezocht, café's... Het heele bruisende nachtleven waarin
ik me niet meer durfde wagen. Uitgebannen als een me- sultaat hun beste belooning. Schagen vooruit, zij
laatsche. En alles om één moment van razende jaloezie". slier leus, niet alleen voor deze enkele dagen, mi
Hij steunde het gezicht in de handen. ook voor het verdere deel van het jaar en vooruit
De ander zat onbeweeglijk, starend naar hem. Hij algemeene samenwerking! Dan moet het lukken,
wachtte, totdat het doodelijk-veimoeide gelaat werd op
gericht. Toen stond hij op, maakte een bruuske, onhan-
dige geste en liet zijn revolver vallen. Eén moment was "Wij hebben gister wat vergeten en dat moeten
voldoende om ln dien uitgeputten man toch weer het
instict van zelfbehoud te doen ontwaken. Terwijl de
ander zich bukte naar de revolver, rende hij naar de
deur, even later draaide de sleutel in het slot, raasden
voeten de trappen af.
En het vuurwerk zelf was van superieure kwalil
Er waren heel mooie stukken bij en de tevredenhj
was algemeen en groot. Zoo moet het Ook zijn. En
wij dan de balans van deze feestdagen opmaken,
^chag^n tevreden zijn. Ondanks het slechte weer vaf
Mp*ndagmorgen, hebben wij het best getroffen, alifl
i.i patent geloopen en het bezoek is groot, zeer grofl
geweest.
Allen dus die hebben meegewerkt om deze feestw<
te doen slagen, vinden in dit algemeen zoo goede
goed maken, nJ. een woord van hulde brengen aan
heer K. Roggeveen Dz., de vertegenwoordiger van 1
curgus in de Fancy-fair-regeling. Denk er om, Tra
man, werd ons gister gezegd, dat hij een pluim hebb<
moet, want hij b*eft er voor gesjouwd. Welnu, wij 1
j hum
te h
HOOFDSTUK XXV.
MISS JENKINS OP HET OORLOGSPAD.
De instructies, die miss Jenkina gaf aan haar advo
caten, naar wie zij, na van Mr. Durham afscheid ge
nomen te hebben, ln dolle drift toe was gereden, waren
wel wat vaag. Om te beginnen kende ze den naam niet
van den „Prijs-Edelman", van wien zij de vervulling van
zijn in 't openbaar gedane huwelijksbelofte elschte. In
haar opwinding had ze vergeten dien te vragen Aan de
heeren Smiffkln and Fry dischte zij geen verhaal op
van vroegere relaties met den prijs, maar vertelde ze
de geschiedenis vrijwel zooals die gebeurd was, om de
eenvoudige reden, dat zij wist, dat de advocaten de
waarheid tooh wel zouden uitvinden. Deze advocaten
echter schenen de zaak niet zoo eenvoudig te achten,
als die aan hun cliënte voorkwam. Ze was verwonderd
te hooren, dat er geen aanleiding was om de politie erin
te betrekken en er geen kans bestond om de personen, i
die haar beleedigd hadden, gevangenisstraf te bezor
gen.
rechtsgeleerde raadgever schreven uit haar
«»m aan den uitgever van de Komeet, wien zij ver
zochten hun cliente recht te doen wedervaren. Daarop
confereerden Jack en de graaf met de advocaten,
maakten hun identiteit tot genoegen dezer heeren be
kend en toonden aan, hoe de vergissing van den kant
van miss Jenkins ontstaan was. Daar de advocaten
respectabele lieden waren en zich niet door de goman-
tiek van een oude juffrouw lieten verblinden, namen
zij genoegen met de alleszlns-afdoende bewijzen, die
Jack en de Graaf hun hadden geleverd. Ze gaven hun
cliënte een volledig, Juist en gedetailleerd overzicht van
de zaak en voegden aan het schrijven de mededeellng
toe, dat zij haar verdere instructies tegemoet zagen.
Miss Jenkins was razend. Ze ging dtrect naar het
advocatenkantoor en overstelpte de belde geleerden met
verwijten, terwijl zij insinueerde dat ze omgekocht
waren door het goud van den uitgever en Mr, Fry had
heel wat tijd, geduld en welsprekendheid noodlg, om
haar van haar dwaling te overtuigen. HU was echter
zoo overredend en ernstig in zijn advies om geen wer
kelijk bezit voor een denkbeeldig bezit te laten schie
ten; hU wees zoo op de hoedanigheden van den Ier,1
die verre boven die van Jack uitstaken, op het verschil
tusschen den doodgewonon Mr. Darracott en Graaf
Mao Carthy de Burgo, dat zij ten slotte ln tranen ba-
dend naar huls ging en toegaf, dat zij zich vergist had. j
Mr. Fry liet haar zien dat de brief aan baar was ge-
schreven in het handschrift van den graaf cn niet in
dat van Jack en waagde de veronderstelling, dat het
waarschijnlijk zijn natuurlUke verlegenheid was geweest
die den Graaf weerhouden had, zich als de Prijs be
kend te maken toen hij de afspraak was nagekomen.
Mlse Jenkins kwam tot da bittere oonclusle dat zij mat
weergalooze pech den prijs ln hoogst eigen persoon
beleedigd en afgewezen had. Wel dacht ze nog met
schrijnende spijt aan Jack. Wat jammer dat hij maar
een uitgever zonder titel was! Maar wat gaf het.
zij op hem haar zinnen bleef zetten»
Toen zij weer tot zichzelf kwam, overwoog zij, dat
de graaf toch ook wel zijn goede zijden had. Hij was
een man van goed postuur; Jack leek wel een lat naast
hem. Wat ze ten slotte, zoo redeneerde zU, in de
eerste plaats wilde, was getrouwd te zijn en in de twee
de plaats een titel te hebben. Ze had beiden binnen
haar bereik gehad en haar kansen vergooid. Wat een
krankzinnige verbijstering!
Na twee dagen van vreeselijke besluiteloosheid, ge
durende welke haar genegenheid van Jack op den
Graaf overging, besloot zij Mao Carthy een blref te
schrijven, haar excuus aan te bieden; te herroepen wat
ze gezegd had en hem als minnaar te accepteeren.
Evenals haar vriend Mr. Durham, was zo overtuigd,
dat zij als briefschrijfster uitblonk en zij had dan ook
alle hoop, haar fout nog te kunnen herstellen. Ze stelde
den volgenden brief op:
Mijnheer. Tengevolge van een noodlottige vergis
sing in verband met uw identiteit, ben ik ertoe gekomen,
U, bij ons laatste onderhoud te bejegenen in termen,
die ik ten zeerste betreur en die, naar ik' sedert ont
dekt heb, totaal misplaatst waren. Wilt u mij verge
ven? Mijn droefheid, schaamte en verlegenheid zijn
eindeloos. Ik ben er zeker van, dat u te veel gentle
man is, om wrok jegens mij te koesteren, nu ik, uit
eigen beweging, mijn excuses aanbied.
Wilt, als 't u blieft, al mijn overhaaste woorden als
niet gezegd beschouwen. Ze werden mij ingegeven door
een gevoel van onrecht (bij vergissing, dat geef ik toe),
maar zo zijn toch zeker niet onvergeeflijk? Van mijn
kant ben ik bereid uit te gaan van den stand van za
ken, zooals die tusschen ons was vóór mUn ongelukkige
vergissing, waarvoor toch wel eenige aanleiding be
stond; ik ben ervan overtuigd dat u dit edelmoediglUk
zult toegeven. Wilt u mU niet spoedig de gelegenheid
geven U te ontmoeten? Dan zal ik U tot Uwe voldoe
ning verklaren, hoe het misverstand van mijn kant
ontstaan ls.
Ik heb allo hoop, de plaats in Uw achting en gene
genheid to herwinnen, die ik, voor een korten rijd naar
lk hoop, door mijn impulsieve woorden en handelswijze
verbeurd heb.
Geloof mij, waarde Heer, met het diepste berouw,
Arethuse E. Jenkins.
(Boschviooltje).
Prijswinster Huwelijkswedstrijd van De Komeet
Coupon No. 81858.
De ander ging zitten, greep werktuigelijk naar zijn si- brengen die opdracht met alle genoegen, die wat vei
gèrettenkoker, stak een sigaret op. Hij ademde diep den dient, moet dat hebben* daarom een apart bravo! vooi
kruidigen geur der anjers in. Klaas Roggeveen.
In gedachten zag hij den ander rennen, trappen af, de
straat op, als ln een boozen droom. Hij zag hem voort-
jachten, met bonzend hart, tot stervens toe vermoeid en EINDESPELEN,
toch altyd weer de kracht vindend tot vluchten, in uit-1
zinnigen angst voor de gerechte straf. De Maandag uitgestelde kinderspelen konden dani
De man de tafel had een lachje van grimmige z*j bet betere weer, want voordat de spelen goed en ws
voldoening.
waren begonnen, kwam zoowaar de zon er door Din»
Hoe dwaas leek hem die ander, in zijn krampachtig dagmorgen op het sportterrein op de Loet plaats vlndea
vasthouden aan een leven dat niet anders was dan een i Het was volop feest voor de kleintjes, want niet t/ J N,
lange, wilde en kwellende droom. l€en dat ze de kans kregen een prijsje te winnen, ooi p, bi
HU had geweten wat er gebeuren zou, als hU rijn d® versnaperingen bleven niet achterwege. Ieder kia f
revolver liet vallen. Hij had het gewild. En hij zag, kreeg een glas limonade en een jodekoek en of de pen
steeds glimlachend, den ander weer vluchten, de wereld ^ers spreken waren. Vlaggetjes steken, houtjes r& jJJj
door, spookbeeld van zichzelf, zich altijd dwingend tot Pe**. bal °P bordje, tonrollen, zakloopen, blaas-trap
anders spreken, loopen, staan, anders kleeden en leven. I Pen- enz*. dat waren de spe»etjes, waarbij de meisjes
En altyd weer opschrikkend voor de schaduwen van J011?0113 trachtten elkaar de loef af te steken. Met ee! Mg'
paar commissieleden verleende het onderwijzend per«o ',v
neel en enkele dames en heeren hun onontbeerlijke huif Brie
Het waren een paar heel prettige uurtjes. dit bi;
zijn vrees.
En hij dacht, turend ln den rook van zijn sigaret, aan
de moedeloosheid waarin hij, acht jaar geleden, na de
mislukking in Ndce en Londen, zUn vervolging had op
gegeven, terugkeerend in het gewone bestaan.
Terwijl een schaduw den ander vervolgde, en altijd
vervolgen zou. Mysterieuse, onverwachte, vreeselijke
wreker. (NJLCt)
Wortt T«WOI»4.
Een droeve morgen brengt een blUde dag, zegt een
oud spreekwoord. Welnu, dit ds voor de Schager Hard
draverijen ten volle bewaarheid. Het was met eenigen
vrees, dat wij het weer gadesloegen. Maar neen hoor,
de lucht werd steeds ruimer en ja, daar brak de zon
door en het bleef den geheelen dag helder, mooi weer.
En dan komen op Schager Barddraverijdag de men-
schen van-zelf.
Gedurende de morgenh&rddraveU werd de toeloop
steeds grooter en 's middags was het langs de lUn zoo
wol op Hoog- als LaagzUde een drom van menschen.
En ook de draverijen, een paar ongelukken bulten be
schouwing latond, werden een succes.
's Morgens deden er een 8-tal paarden mee, en wel
de volgdene:
1. Quford, bruine merrie van K. Hart, Medemblik,
berijder J. Vergay; 2. Oly P„ zwarte ruin van C. Spaan,
Koedijk, berUóer D. Klomp; 8. Oscar, schimmel hengst
van D. A. van Stralen, Den Haag, berijder O. Bier; 4.
Oeke S., bruine merrie van Jb. Koning, Wieringerwaard,
berijder J. Witteveen; 5. Naïde, bruine merrie van H.
Zijp, Twisk, berijder K. Bakker; 6 .Koosje W„ bruine
merrie va* T. Vos, Bennlngbroek, berijder eigenaar;
De uitslagen waren:
X3C
Ters
Gev
Meisjes van 6 en 7 jaar, Vlaggensteken in stoven
le prijs Corrie Snijders; 2e prijs Nel Tolle; 3e priji
Clasina Teijken.
Jongens van 6 en 7 jaar, Houtjesrapen: le priji gngeb
Gerbcn Schermer; 2e prijs Theo Gorter; 3e priji och'
Rein van Haren.
Meisjes van 7 en 8 jaar, Hinkkamp: le prijs Guui
Dekker; 2e prijs Ali v. d. Hoven; 3e prijs Leni J
Jong.
Jongens van 7 en 8 jaar, Vlagtrekkon: le pi
Ja
Biarrla va» T. vos, dmuow jongens va* 11 en lp jooir. xMwwiwpon -
T. Fiat SMb* bruUs merrtt van J, DsuUlum, Schalk- 1* priji Cor Smit. U prij» Lma Www»11
Jacob Slikker^ 2e prijs Nic. Vries; 3e prijs
Bergman.
Meisjes van 8 en 9 jaar, Ballen op bordje: le pfl
Grietje Veenstra; 2e prijs Jannie Keijaer; 3e prl
Tr. Kwelda/m.
Jongens van 8 en 9 jaar, Zakloopen: le prijs Jat
de Boer; 2e prijs Pist Sohoorl; 3e prijs Jaci
Schoorl.
Meisjes van 9 en 10 jaar. waschophangen: le pr
Martha ZUlstra, 2e prija Tilly Plakman, Se pf
Dirkje Schoorl.
Jongens van 9 en 10 jaar, tonrollen: le prijs w*
de Jager, 2e prijs M. Molenaar, 3e prijs A. Burgman.
Meisjes van 10 en 11 Jaar, muilloopen: le prijs M»
de Wit, 2e pr. Marie Schermer; 3e pr. Nellie Bis»»'
boer.
Jongens van 10 en 11 jaar, hoepelen met hindernis
sen: le prijs Lijspe Veenstra, 2e prijs Cor Steen, w
prijs Reijer Kok.
Meisjes van 11 en 12 jaar: Hoepelen: le prijs MaJ'
Dekker, 2e prijs Marie Maats, 3e prijs Agatha Wsri»
Jongens van 11 en 13 Jaar: Hardloopen ni.
TB
I
i
v.i
u
