Si
Uit een Balkan-staat.
Tutti Frutti.
Gemengd Nieuws.
Charleroi in rep en roer.
TllS!
De escapade ran prins Nicolai
Liefdadigheidstragedie te Keulen
Instorting bil graafwerk te (veulen. kraan uitgewasschen en ook zijn handen gewi
WOLKBREUK IN ITALIB.
AAN DB GRENS VAN TWEE WERELDEN. TURK-
SCHE INVLOEDEN. LIEVE MEISJES MET MILI
TAIRE SCHOENEN. EEN SMALSPOORWEG, DIE
EEN OORLOGSWAPEN WAS.
(van onsen reisenden oorrespondent).
Brod, 21 Oot
Bijna halfweg tusschon Zagreb (Agram) en Belgrado
(of Beograd zooala hot ln Servleoh-Kroatlach heot), ligt
de dubbelstad Brod. die ala het waro een grensstad ia
tuaaehen Europa en het begin van den Oriënt. Dit dub-
belstadje ligt op de belde oevera dor Saive, aljrivlor van
den Donau, on aardrijkskundig gesproken bohoort het
noordelijke stadje Brod Slavonisch Brod, tot Middel-
Europa; het suldenHJko stadje Brod, Boanlach Brod,
wordt tot den Balkan gerekend en de grens ie hier wel
Juist getrokken, daar inderdaad de beide stadjes, door
een honderden metera lange brug over de thans sterk
geswollen snel atroomende Save verbonden, aanmerke
lijk in karakter verschillen.
Slavonië (niet te verwarren met Slovenië) staat reeds
eeuwen onder Europeesohen invloed. Bosnië was nog een
halve eeuw geleden Turksch, werd toen doy de Oosten
rijkers bez8t en 6erst twintig jaar geleden Ingelijfd bij
de Donau-monarchle. Twee zeer verschillende invloeden
werkten langen tijd in de belde stadjes en dit is nog
zeer goed bemerkbaar. Het Slavonische Brod met on
geveer 16000 inwoners is Europeesch, de bevolking be
staat voornamelijk uit Kroaten, die allen Roomsch-ka-
tholiek zijn; de boeren dragen hier bij hun schilderach
tig witte kleederen met kleurige versierselen gewoonlijk
een hoed en zijn volkomen gelijk aan de Kroatische boe
ren in de omstreken van Zagreb. De- straten in dit stadje
van meest kleine huizen zijn niet geplaveid, maar er
zijn voor de voetgangers goede trottoirs. Het is alles nog
Europa, zij het een eenlgszins verwaarloosd Europa, dat
me telkens Rusland in de herinnering roept. Maar reeds
als men op de brug over de Save staat en uitziet naar
Bosnisch Brod, treft dadelijk iets bijzonders: en slanke
minaret verheft zich; er is daar ergens een moskee.
Zijn in Tunis b.v. de mlnarets stevige, massale bouwwer
ken, deze minaret van Bosnisch Brod is slank en tee-
der als een bloemstengel.
Aan de Europeesche zijde van de Save (om me zoo uit
te drukken) ls nog een oude vesting thans kazerne, die
vroeger de uiterste wachtpost van Europa tegen de Tur
ken was en heel veel bloed heeft hier ln den loop der
eeuwen gevloeid eer de Turken teruggedreven werden,
uit ons werelddeel, maar ook na hun volkomen nederlaag
hebben de Turken in Bosnisch Brod nog vele herinnerin
gen gelaten ,niet alleen door de moskee, maar ook in
de gewoonten en kleeding der menschen.
Gedurende de eeuwenlange Turksche overheersching
gingen duizenden Roomsch-katholieken en Grieksch-or-
thodoxen tot den Mohamedaanschen godsdienst over en
nog in dezen tijd maakt in Bosnië-Herzegowlna het Mu-
zelmansche deel een groot percentage der bevolking uit
Onder de Turken genoten de Muzelmannen belangrijke
voordeelen, en dat zal er wel toe medegewerkt hebben
dat vele Christelijke Serven en Kroaten overgingen naar
dat geloof, waaraan hun nageslacht trouw bleef. Deze
Muzelmannen noemt men hier in de wandeling „Tur
ken", maar door afkomst en ras zijn ze Slavisch en ze
kunnen geen woord Turksch spreken, hun taal is Ser-
visch-Kroatlsch. In de moskee echter wordt in het Ara
bisch gebeden, van welke taal ook de geloovigste Muzel
man hier, met uitzondering van den voorbidder ,niet
anders dan de gebeden kent.
In Bosnisch Brod, een stadje met ongeveer 8000 ln-
woners ,zlet men vrij algemeen de fez en ook de turban,
maar hier is dat volstrekt geen teeken, dat de drager
ervan een Muzelman is. De Kroatische boeren b.v., die
Roomsch-katholiek zijn, dragen hier bij hun Kroatische
nationale kleeding de fez en vele ouderen, die de tur
ban dragen, zijn christenen, hoewel een vreemdeling, die
van deze verwaarloozing in de kleedij niet op de hoogte
is ze voor Mohamedanen zou houdep. Dit alles is de na
werking van den eeuwenlangen Turkschen Invloed, die
aan het Slavische innerlijk der bevolking niets, aan
haar uiterlijk echter veel veranderd heeft. Ook de Mo-
DE- TRUC MET DE PORTEFEUILLES. Dat men op
reis heel voorzichtig moet zijn met het aanknoo-
pen van kennismaking met vreemdelingen, is
dezer dagen weer eens bewezen te Venetië. De Ja-
pansche professor, Chosho-Voshida uit Osaka,
deed op zijn vacantie-reis ook de dagenstad aan,
om eens op zijn gemak de schoonheden ervan te
bewonderen. Dit uitstapje is hem echter duur te
staan gekomen. Op het station ontmoette hij na
melijk, toen hij den trein uitstapte, een Amerikaan,
dien hij reeds in Rome had leeren kennen als
Mr. Patrlck O'Connor Dowell. De professor vond
deze ontmoeting volstrekt niet eigenaardig, omdat
hij wist, dat de Amerikaan zich op een pleizier-
reis bevond.
Nadat de twee hun blijdschap over de onver
wachte ontmoeting hadden te kennen gegeven,
namen ze samen een gondel en lieten zich naar
'een hotel voeren. Daar frisohten ze zich wat pp
en deden vervolgens, wat ieder vreemdeling in
Venetië doet. Ze togen naar de wereldberoemde
Piazza San Marco en zetten zich in de schaduw
van de campanile neer, om te genieten van een
portie Siciliaansch ijs, van de muziek van een op
gewekt strijkje en van de duiven, waarvan het
plein wemelt.
Dicht hij hun tafeltje zat een heer op leeftijd,
zijn krantje lezend. Zóó verdiept was hij in zijn
lectuur, dat hij niet bemerkte, hoe plots een pakje
uit zijn zak vieL
De Japansche professor, ofschoon met smaak
de portie CIciliaansche ijs consumeerend, zag het
evenwel en haastte zich, den ouden heer te.waar-
sahuwen. Deze dankte uiterst vriendelijk in per
fect Engelsch. Er ontspon zich een gesprek en
spoedig zat het drietal bijeen. De oude heer bleek
een gezellig verteller, die heel wat interessante
dingen over Venetië en Italië wist.
Bovendien bleek het pakje geheimzinnige din
gen te bevatten, nJ. twee antieke Egyptische
munten, waarvan de ééne slechts geluk aanbracht,
de andere echter slechts ongeluk. Het merkwaar
dige daarbij was, dat de gelukaanbrengende munt
den eigenaar noodlottig werd, indien ze weder
rechtelijk in zijn bezit was gekomen. De vader van
den ouden heer, die de munt op oneerlijke wijze
in zijn bezit had gekregen, was na verschillende
wederwaardigheden gestorven.
Ondanks deze minder aanbevelenswaardige fa
milierelatie boezemde de oude heer den twee
anderen vertrouwen in. Zóó belandden ze ge
drieën in een restaurant ,waar ze zich te goed
deden aan het heerlijke „frutta di mare", het zee-
fruit, dat uit kreeften, krabben, kwalletjes etc.
bestaat.
Het is een gerenommeerde schotel in Venetië,
dat in dit opzicht slechts Napels als mededingster
kent.
Onder den maaltijd vertelde de Japansche pro-
hamedanen hier gevoelen zich Slaven, Kroaten bovenal,
en eorst ln de zooveelste plaats Joogo-Slaven. Juist he
den was er nabij het station, op een welde aan de Save
een Kroatische propaganda-vergaderlng en naast de re
denaarstribune woei de Kroatische (dus de Nederland-
sohe) vlag, echter nog met een rouwfloers voor den en
kele maanden geleden gestorven Kroatlschen politleken
voorman Raditsj. Hoe' langer men dezo Kroatische po
litieke beweging modem&akt, hoe onsympathieker ze
wordt, en hot deed me dan ook genoegen te consta-
teeren, dat de belangstelling dor bevolking voor deze
meeting uitermate gering was. De boeren on boerinnen
jonge en oude in hun fraaie, schllderaohtige dracht, wan
delden na kerktijd rond zonder zloh veel om de politieke
propagandisten to bekommoren. Het ls hier een zeer
mooi mensohonras en onder de Jonge boerinnen, wier
i kloudlng ook hoofdzakelijk wit is mot karakteristieke
kleurigo banden en versieringen, vindt men vele schoon
heden, die ook ln West-Europa een goed figuur zoudon
maken. Er is evenwel éón nadoel: deze boerinnen loo-
pen in de week steeds op bloote voeten; 'a Zondags trek
ken zo schoenen aan, doch het ls begrijpelijk, dat hun
aan vrijheid gewende voeten geen nauw Europeesch da-
messchoeisel verdragen. Ze hebben dan ook alle breed-
neuzlge, sterke schoenen, zooiets als onze militaire schoe-
I nen, en daarnaar loopen ze ook met krachtige, forsch-
mannelijke bewegingen, die met de lieftallige gezichtjes
j niet ln overeenstemming zijn. Ach, deze tegenstelling!
Als zij zitten, doen de schoonsten harer denken aan
gratiën; staan ze op en loopen ze, dan wekken ze plot
seling de herinnering aan veld-artilleristen.
Slavonisch Brod ligt aan den grooten spoorweg, die
I Belgrado verbindt met Zagreb en verder met Europa,
Triëst, Venetië, Parijs, Weenen, Munchen, Berlijn en
j hier passeert dagelijks de trotsche Orlënt-Express.
Bosnisch Brod, een klein uur te voet van het station der
groote lijn, heeft een smalspoorweg, die voert door ge
heel Bosnië en Herzegowlna, naar Sarajewo, naar Mos-
tar, verder naar de Dalmatische kust, naar de vroegere
Oostenrijkseh-Hongaarsche oorlogshavens. Van Brod
uit -begon de Donau-monarchie eens haar verovering
van het vroeger Turksche, in wezen Slavische gebied,
want toen deze smalspoorweg werd aangelegd, zaten
daarbij minder economische dan wel strategische be-
doellngen voor. Doch de Donau-monarchle, die met on-
gelooflijke hardnekkigheid haar plan, uitbreiding van
macht, terugdringing of onderwerping der Slaven, ver-
volgde, was bij de uitwerking van haar plan in klei
nigheden niet alleen verdraagzaam, maar voor som
mige bevolkingsgroepen zelfs vriendelijk en het station
van den smalspoorweg te Brod ls opgetrokken ln Ooster-
schen stijl en bij den eersten aanblik zou men het voor
het paleis van een Turkschen of Arabischen vorst kun
nen houden. Aangenaam kon dit den Muzelmannen zijn,
de Christelijke Serven en Kroaten moesten dit weder
minder vriendelijk opnemen. Het was de oude geschie
denis: sedert de Turken geen gevaar meer waren voor
de Habsburgsche monarchie, was het hoofdzaak de ge
vaarlijk wordenden Slaven te bestrijden en op alle mo
gelijke wijzen waren de Oostenrijkers tegemoetkomend
voor de toch steeds eenigszlns Turksch gezinde Slavi
sche Mohamedanen. Ze trachtten op deze wijze den
tweespalt tusschen Christelijke en niet-Christelijke Sla
ven te vergrooten. Het station in Oosterschen stijl staat
nog in Bosnisch Brod, maar de macht der Habsbur-
gers behoort tot een verleden, dat ons nu reeds oud
schijnt, hoewel het niet meer dan twintig Jaar is gele
den, dat de regeering te Weenen bijna een wereldoorlog
ontketende met de afkondiging van de annexatie van
Bosnië en Herzegowlna. Thans is een nieuwe, echter
onbloedige strijd ontbrand: Langzaam verdwijnen de
sporen van den Turkschen invloed. Jongeren dragen
den turban vaak niet meer en het getal Muzelmannen
neemt af, waartoe de houding der huidige Turksche
regeering te Angora tegenover het Mohamedanisme niet
weinig bijdraagt. Scherper staan evenwel weder de
Grieksch-orthodoxe en Roomsch-katholieken tegenover
elkander. De orthodoxen noemen zich „Pravo-Slaven",
d.w.z. „echte Slaven", de Serven, die orthodox zijn, be
schouwen zich als echter Slaven dan hun Roomsch-
Katholieke rasgenooten en het zal belangwekkend zijn,
het verloop van dezen stillen strijd te volgen.
J. K BREDERODE.
1 doodo, 2 vermisten.
De stad Matera in Apulie is tengevolge van een
wolkbreuk onder water komen te staan. Bij het red
dingswerk ls een agent om het leven gekomen. Twee
personen worden vermist.
eooOat W] opnieuw tot aan het hooM bedolf
Men zag zich nu genoodzaakt, een dwars^
graven naar de plaats, waar de ongelukkige Ti
einde een verder instorten te voorkomen.
Eerst Woensdagmiddag, na een koortsachtig-
ken van 14 uren, kon de arbeider uit r.ijn beng»
positie bevrijd worden. Het was ecihter rcedj tt
want kort voordien overleed hij tongovolgo vjj
hartverlamming. De verongelukte had godurend»
geheelen tijd het bewustzijn niet verloren.
DE JOODSCH-ARABXSCHE SPANNING
OM DEN KLAAGMUUR.
De spanning tusschen de Joden en Arabieren in
Jeruzalem over do kwestio van den Klaagmuur,
zoo ornstig geworden, dat de oppersto Mohaminedaan-
scho raad hodon hoeft besloten een telegram to zen
don aan koning Goorgo van Engoland. Hierin bowe-
ron zij dat do Joden ondor bescherming van de En»
golscho autoriteiten, inbreuk maken op de gevestigde
rechten der Mohammedanen.
TREINBOTSING IN SCHOTLAND,
Twee machinisten en twee stokers o
Reuter meldt uit Londen;
De nacht-sneltrein Londen—Aberdeen is
dagmorgen om 3.15 uur to Lockerbie in Sc'
botsing gekomen met een goederentrein. Vier
nen werden gedood, n.1. do stokers en
van beide treinen.
GROOTE BRAND IN JAPAN.
700 Huizen in de asch gelegd.
STIERENGEVECHT AANGEKONDIGD.
Dat tenslotte een studentengrap bleek te zijn.
Maandag stond Charleroi in rep en roer.
Dagen van te voren was door middel van plakbrie-
ven aangekondigd, dat dien dag een groot stierenge
vecht zou plaats hebben, met als buitengewone atr I
tractie, de medewerking van den wereldberoemden
toreador Don Sava Bardez.
Uit Tokio wordt gemeld;
i ©ij een brand in de havenstad Wakkanai,
1 Noorden van het eiland Hokkaido zijn vier pen
om het leven gekomen. Zevenhonderd huizen bi
den geheel af. Men gelooft, dat de ramp het
is van een brandstichter.
AANGEDRONGEN OP EEN HUWELIJK.
Enkele weken geleden men zal het zich hi
ren werd prins Nicolaas (lid van den regenti
De burgemeester, die niet goed wist, in hoeverre de raad over den jeugdigen koning Michael, (ihi
gemeentereglementen iets dergelijks zouden toleree- dezer dagen zes jaar geworden zoontje van di
ren, vond het veiliger raad te vragen aan zijn op- geren kroonprins Carol) door zijn moeder, k.
perheer, in casu den minister van binnenlandsche Maria, uit Parijs teruggeroepen. De jongeman
zaken. Deze vond het maar beter tot verbod te ad- navolging van zijn ouderen broeder blijkbaai
viseeren, welke adres de burgemeester dan ook op- lichtstad vertoeven met een jongedame uit Bo
volgde. w Prins Nicolaas is toen inderdaad teruggeki
Dit belette echter niet, dat zich Maandag voor het met groote statie aan het station door zijn
station van Charleroi een groote massa menschen ver- en vele hoogwaardigheidsbekleeders ontvangei
drong, want de organisators van het feest" hadden Thans wordt uit de Roemeensche hoofdsl
laten weten, dat zij zich niet aan het burgermeester- Engelsche bladen gemeld, dat koningin Ma:
lijk verbod zouden storen en dat ihet gevecht toch dringt op een spoedig huwelijk van haar ji
door zou gaan. 200I1 met een prinses van koninklijke bloede.
En het ging door.
Don Sava arriveerde in het 'klassieke pak van de
mannen, die gewoon zijn de vurige oogen van stie
ren en van Carmens te trotseeren.
In een open rijtuig werd hij triomfantelijk naar
de Zuiderplaats geleid en daar begon zich een strijd
op leven en dood af te spelen tusschen den toreador
en een nagemaakten stier met vier menschen- - j »- i
beenen. Een afschuwelijke moord is te Essen gepleegd
Homerisch was de worsteling. Homerisch ook was 25-jari£e mijnwerker, Johann Eckholt, heeft df ragan
de schaterlach, die de omstaanders overviel, toen het ]an.£e dienstbode, Gretha Bergmann, <he naar
uitkwam, dat studenden van de mijnschool deze mop, l°vmg met hem verbroken 'had, in de woning
die den burgemeesterlijken en ministerieelen bureaux haar werkgevers, die uitgegaan waren, met niet
heel wat hoofdbrekens had gekost, hadden op touw ^er dan 40 messteken gedood. A*-
De dader had 'het mes een week geleden reed et wit
de woning gebracht en daar onder een sofa vers taai' di
Na het volbrengen van zijn daad, heeft hij zijn I cos en
dingstukken. die met bloed bevlekt waren, onder eze re
MIJNWERKER DOODT ZIJN VROEGEBE
VERLOOFDE.
gezet.
1_** 1 l V 1 umgai.uk.Ken. uie met moeu jjcvicki waren, uii
5 j Toon v.;; nio V.C nnnl atz-wnH Ha fliAnin.ff
VEERTIEN UUR BEDOLVEN.
Redding, die te laat kwam.
Toen hij op het punt stond, de woning te rachtte
ten, werd hij aangehouden en naar het huis
waring overgebracht.
Aanvankelijk ontkende hij, den moord te iel£ of h;
gepleegd, doch spoedig werd hij onder den last
het bewijsmateriaal tot een bekentenis gebracht
Ook gaf hij toe, dat hij zijn daad reeds lang'
wogen en zorgvuldig voorbereid had.
DE GROOTSTE VULKAAN TER WEB1
IN WERKING.
Dinsdagmorgen is op den hoek van de Venloer en
Bismarckstraat te Keulen een in aanleg zijnd kanaal
ingestort. Slechts één der beiden in den kuil wer
kende arbeiders kon zich nog in veiligheid brengen.
De ander werd bedolven; zijn hoofd bleef echter vrij,
zoodat hem versterkende middelen toegereikt konden
worden. I
Ondanks alle inspanning van de brandweer, verlie-1 V.D. verneemt uit Londen:
pen de bergingswerkzaamheden tengevolge van bui-1 Uit Tokio wordt gemeld, dat de berg Aso
tengewoon groote moeilijkheden zeer langzaam. mamoto, waarschijnlijk de grootste vulkaan ter
Toen men den ongelukkige in den nacht tot aan de reld, weer in werking is. De berg spuwt rook
borst vrijgemaakt had, stortte de grond opnieuw in, tot op groote hoogte.
fessor met voldoening .straks naar de bank te
moeten, om daar een cheque van 86.800 lire te
incasseeren.
Dolwell ging met hem mede en op diens raad
deed de Japansche professor het geld ln een gele
enveloppe.
Buiten troffen ze den vriendelijken ouden heer
weer aan. Het verdere gedeelte van den dag
bracht het drietal- in elkander's gezelschap heel
genoeglijk door, om 's avonds naar hetzelfde res
taurant te trekken. Men at en dronk en voelde
zich onbezorgd, als drie vacantiereizigers in Ve
netië slechts zijn kunnen.
Men kreeg steeds meer vertrouwen In elkaar.
Maar als bewijs daarvan begonnen Dowell en de"
oude heer hun welgevulde portefeuilles te verwis
selen, natuurlijk voor de g-rap. Het kon niet an
ders, of ook de Japansche professor moest zijn
gele enveloppe ruilen. Daarin zaten de 36.800 lire,
plus 200 lire, door hem er ln den loop van den
dag nog in gedaan.
Nadat de grap eenigen tijd geduurd had, kreeg
leder zijn portefeuille terug en de Japansche pro
fessor zijn gele enveloppe.
Toen kwam het uur van fechelden. Na een har-
telijken handdruk ging elkeen zijns weegs. Maar
toen de Japansche professor den volgenden dag
uit zijn geldvoorraad wilde putten, vond hij ln de
gele enveloppe slechts een biljet van (luizend lire
en twee oude kranten...
De duizend lire hadden de vrienden hem ver
moedelijk laten houden, opdat hij niet geheel zon
der contanten zou zitten.
Natuurlijk deed de Japansche professor zijn be
klag bij de politie. Maar heel waarschijnlijk zal
hij zijn geld nooit meer terug zien. De dieven
moeten tot een internationale bende behooren, die
indertijd ook in Nederland in den Haag
haar slaohtoffers heeft gemaakt en steeds op de
zelfde manier werkt
EEN NIEUWE TROT. Aan de vele „trots" die er
reeds bestaan, is er weer eens een toegevoegd. De
t i 1 e-t r o t heet de nieuwste dans, die voor het
aanstaande winterseizoen wordt aangekondigd.
Zijn uitvinder, de Engelsche majoor Cecil Taylor,
beweert, dat hij in een behoefte zal voorzien, om
dat hij een „verbetering" van de fox-trot zal zijn.
De dans bestaat uit vijf bewegingen, een of
twee ervan zijn tamelijk ingewikkeld, maar zij
maken, dat het geheel een zeer gracieus iets
vormt.
De majoor is van meening, dat deze dans voor
dansers van middelbaren leeftijd in de balzaal een
bescherming zal zijn tegen de uitwassen van black-
bottoms en sommige steps.
EEN BIJGELOOF-TENTOONSTELLING. Door mid
del van het houden van tentoonstellingen wordt
thans over de gansche wereld heel wat bijzonders
te zien gegeven, doch de tentoonstelling, die on
langs te Boedapest is gegeven, ls wel een heel
bijzondere. Daar wordt namelijk een bijgeloof
tentoonstelling gehouden, die tevens een
beeld gaf van reisbijgeloof .In het tijdschrift „Ho
tel" is daarover door een zekeren meneer Fabori
een artikel geschreven, waaraan het volgende is
Ontleend: De eenvoudigste vorm van dit bijge
loof, aldus Fabori, is die waarvan de belijders in
het geheel niet vertrekken, wanneer een .zwarte
kat" voor hen den weg oversteekt of wanneer
ze een monnik met een pij om ontmoeten. Een bij
waarzegsters ingestelde enquete wijst uit dat een
groot percentage vrouwen geen badreis onder
neemt, zonder van te voren een waarzegster te
hebben geraadpleegd. De eene dame vraagt, welk
bad goed voor haar is, de andere, of haar echt
genoot haar trouw zal blijven; de derde, of ze op
deze reis geluk zal hebben; de vierde, of haar
geen spoorwegongeluk zal overkomen wanneer ze
nu vertrekt Men zou een heele rij mascottes kun
nen uitstallen die voornamelijk onderweg van nut
moeten zijn. In de mode gekomen zijn kleine
aapjes die de dames meenemen, zooals de Ro-
meinsche vrouwen dit eens deden met kleine
plastieken van hun penaten, van hun huisgoden
en andere afgodsbeelden. Hongaansche vaklieden
hebben door een lang zorgvuldig snuffelen ln ho
tels, stations, en andere brandpunten van het
vreemdelingenverkeer fantastisch materiaal ver
zameld.
Ziehier eenige gevallen:
De groot-grondbezitter: Zijn eerste
wensch ln het hotel is, dat hij om een betrouwbaar
vóór-eter verzoekt. Zijn bediende, die hij spe
ciaal voor dit doel houdt ,is namelijk ziek. Hij
nuttigt geen spijzen voor iemand anders ze ge
geten heeft. Hij zegt niet waarom, evenwel blijkt
spoedig dat hij vreest vergiftigd te worden.
De voorzichtige Turk: Hij neemt altijd zijn in
trek op de hoogste verdieping van het hotel, van
waar hij vlug kan overklimmen op het dak van
het belendende huis. Het blijkt dat hij bang is
voor brand. Weliswaar zijn er bij hem in Stamboel
buitengewoon veel houten huizen, die gemakkelijk
vuur kunnen vatten; maar ln een hotel ln de
binnenstad verklaarde hij: „Hier ga Ik niet, want
het huis hiernaast is hooger. Ik kan niet overklim
men." Zijn ideaal is het Amerikaansche huis,
waar aan den buitenkant bijna overal ijzeren
ladders zijn aangebracht, hetgeen hem een gevoel
van veiligheid geeft.
Zeer dikwijls spelen de nummers een rol ln het
bijgeloof. Ook tegenwoordig zijn de reizigers zeld
zaam, die een zitplaats met het nummer „13" ne
men. In verreweg het grootste aantal hotels moest
het getal dertien overgeslagen worden. Maar ook
kwam -het dikwijls voor, dat Iemand bepaald ln
een kamer no. 7 of no. 13 wilde slapen. In het
algemeen zijn altijd zekere gasten speciaal gesteld
op bepaalde kamernummers, zelfs op afzonderlijke
meubelen, en dezen veroorzaken door hun grillen
het hotelpersoneel veel last en moeite. Duizenden
gewoonten, bijgeloofjes en dwaasheden, uiten zich
op reis.
w toil
ezellig
un eei
e mij
leid d(
Klass
illeen
ard"
verdag
„GECONSERVEERD VLEESCH." Dat zullen dl en en
oude Egyptenaren, waarvan hieronder sprei landvei
ook wel nooit gedroomd hebben, dat ze nog iKoloni
als „geconserveerd vleesch" over Engeland'iJ lech Fii
zen zouden worden binnengesmokkeld. Toch
dat dezer dagen gebeurd. Het Britsche OU
kreeg namelijk uit Egypte drie mummies li -ing
zonden uit den tijd van Rhamese n, dui
ruim 3000 jaar terug. Uit de douanepapieren
echter, dat de verzender van deze gebalsem MC 'r
gedroogde oude Egyptenaren als,gec
veerd vleesch had ingeschreven!
1 h«ro\
«t vel
■w ba
DE ZINGENDE BOKSEB. Dat den laatst»!
binnen den boks-ring, naast deze edele 1 ,aar'
tevens nog de edele zangkunst wordt beo
zal aan velen wel reeds bekend zijn. In nafl n
van den Engelschen bokser, Dyer, heeft ooi
landgenoot, Joop Liet uit Arnhem,
Ie nacl
tw sch
;offer
a-eet, v
varm
IK
:n
tbloe'
ulk ee
ossale
wat, in-
Op e,
ton uij
de
zijn „reohtschen" of „Unkschen" .tevens ove?
niet onverdienstelijke tenor-stem te beschü
De Londenaars gaven hem dan ook den b|Ji J
van „The Sinsing Dutchman" de zingende! dn
lander. Ook andere landen hebben hun M
zangers, die na elk partljtje-oj>-de-mat blij*
de harten hunner ntet altijd even zachtnW
toeechouwers trachten te streelen en te v«
ren. Het wachten is nu nog maar op
of dubbel bokswedstrijd. Iemand, met
baar nogal uitgebreide fantasie op dit punt.
het zich als volgt voor:
Hoeveel innemender toch zou het ziju.
hij, als bij den aanvang van den strijd tl«
tegenstanders in plaats van zooals nu evef
tjes de toppen van eikaars handschoenen
roeren, don Juans „Relch mlr die Hand
Leben" elkander toezongen! Welk een vc
felijk psychologisch en aesthetisch effect
niet hebben, als de bokser, wien een
trof, Handel kon nazingen: „Es traf mie!
ein harter Schlag." Of indien de zulke
ging zoo hij dan nog tegenwoordigheid
geest genoeg vond om met' Marzelllne uit
hovens Fidelio te verzuchten: „Mir ist so
derbar." En zoo het ergste al mocht gebeurd
onze getroffene viel door de touwen op eenP
mei tafeltje eens verslaggevers, hoeveel "P®
rénder" zou het dan zijn als deze hem
„Was willet du kühner Fremling hier?"
zarts Zauberflöte kon verwelkomen! Om nog
te spreken van de deugd die het zou doen,
de verzorger tijdens de rust zich over zijn g
venden pupil wilde heenbuigen met Faust«_
lijk gekweel: „Laisse-moi contempler ton v
Naar willekeur zou dit programma kunne°.
D slaa
Zoo'n
«m. C
toest c
den uitgebreid tot gepast vermaak en
etioti
van boksers en publiek. Waarbij dan teV®
blijken, dat er in de bokssport meer
dan men zoo op het eerste gezicht zou zegg
*erl
ea r
