ichager Courant
Iel
PUROL
jn Herinnering.
K
KANTONGERECHT
SCHAGEN.
Nico
sc/iwfe
foiiAxl
Tweede Blad.
laat
ÏS.
Zaterdag 17 November 1928.
71ste Jaargang. No. 8359
10—,
nm
O.S'ii
2
4 7.
DURE EENDJES. dat zo oeret Taat uit Sobogen vertrokken waren.
Als je voor den kantonrechter moet verschijnen ter- toen kwam de klap op de vuurpijl. Eerst hadden
zake overtreding van de Jachtwet, dan ben je alles be- ze .zooals we uit het bovenstaande gelezen (hebben, ge-
halve best klaar, want Zijne Edelachtbare weet or zelf zien, dat de naam Vos op het zeil stond, maar wanneer
te veel van af, dat je hem „een oor kunt aannaaien." de kantonrechter ze nog eens ondervraagt, en „pietje bij
Dit ondervond vandaag de 42-jarlge landbouwer V. B. paaltje" komt, blijkt plotseling, dat ze toch eigenlijk
van de Keinsmerbrug (Zljpe) ook, die terecht moet «Iets gezien hebben. Wel hadden ze de auto 's morgens
j hI.aan wegens het schieten op wilde eendon zonder van zien gaan en uit hot een en ander 's avonds mcenon op
een acte voorzien te zijn, op don 14den Augustus 1,1., merken, dat het dezelfde moest ziin, maar dat was
's avonds E uur. Verdachte zei, dat het „makke wilde" toch wel een beetje ui te vlug geoordeeld,
waren, maar hoe ver de kennis van mr. Bastert -op jacht- liet gevolg is, dat deze zaak nu vrij spoedig besledht
gebied ook ging, daarvan had hij nog nooit gehoord. '8- en verdachte dadelijk wordt vrijgesproken. Een ver-
Wij gaan thans over tot het getuigenverhoor. zoek van den laatste om te mogen vernemen of hij voor
I Evert Spreeuw uit. Schagen was met zijn polsstokdra- verloren tijd geen schadevergoeding kan krijgen,
ger, Chr. Broekhuizen van Lagedijk op den bewusten Würdt ontwijkend beantwoord. Dat moet hij zelf maar
avond in de buurt van verdachte's land aan het jagen. z*en te zoeken.
Een koppeltje van vier kwam onder schot, en dra had
er één zijn weg naar de zalige jachtvelden gevonden. WANNEER „NADERT EEN TREIN,
De drie andere vlogen naar het land van verdachte, De uitdrukking „Als de trein nadert", zal iedereen moe
waar ze voorloopig meenden rustig te zijn. Doch alles- ten toegeven, is nog al rekbaar. Ook de kantonrechter
den. Do mensdhen der Arbeidsinspectie mooton htm
plicht doen. Hij wil echter verdachte de gelegenhend
bieden, de bewijzen, dat niet langer dan. 48 uur per
week gewerkt la, te overleggen, onder bijzijn van den
verbalisant. Het zal recht wedervaren, voor zoover dat
den kantonrechter in zijn. vermogen ligt.
i behalve, want de eigenaar, verdachte B., legde zijn „één-
is daarvan overtuigd.
loopertje" aan zijn schouder... een sóhot, en daarna nog 'De 37-jarige koopman Adr. V. van Callantsoog was
één en de drie „makke-wilde" konden hun kameraad in den 28sten den spooroverweg aan don Grasweg
voornoemde jachtvelden gezelschap houden. in ie Anna gepasseerd, en wel op het oogen-
Het laatste bedrijf van deze jachtpartij speelt zich af blik' dat 8ea trem "baiIerde volS8ns bet Proces-verbaal
e „ne S''<nT"mtndeiTarTghe 1 d van verdachten voor de vierschaar, waar de waarde van deze dure eend- Maar verdachte was de trein nog
het oog op tie mmaerjarignem van veruacmeu crptnxppvri val wnrdpn I ver we& ei* was hij reeds lang over den overweg heen,
jn een viertal zaakjes met gesloten deuren behan- toen de trein pas voorbrf reed. Daarbij had hij den trein
r T dl n Ti pr, r E -R niipn te Schaffen wor-De kantonrechter noemt het dwaasheid om te gelooven d uau. unu
I, j. J. SI., G. B. en Lr E. a. auen te acnagen wur DoVl+n ccn^n uctncn ook niet zien komen, omdat ter plaatse het uitzicht
2 boete of 1 week tuchtschool veroordeeld. dat jiet hier geen echte whde eenden betreft Trouwens zaar d(10r hoomcn en huüen wordt belommord. De vrouw
Zitting van Donderdag 15 Nov.
OR DEN KINDERRECHTER.
s tot f
I de getuigen Spreeuw en Broekhuizen hebben ze ook
I TfLJdt Wlüem B teïake wan overtreding van nooit ergens anders voor bekeken. Verder noemt hij't bui uit het spoorwaehterhuisje had ook gezegd, dat ver
ftJndlwTtrf1"ofTweek™Schtechocl vlrocr- tengewoon unfair om de-eenden te schieten, terwijl ze in daahf b88"nnaal ge* gevaar geloopen had.
Trekhondenwet tot f 3 of 1 week tuchtschool vereer zwomm(m echt enUv00rts Het een en ander is voor den kantonrechter aanle -
heeft verdachte op schandelijke wijze misbruik gemaakt dlnf 0n^d^e *aak nader U °nderzookon en de verboli-
E S^St^.nGff^fér'of 3 dagen hechtenis.•t™kt ^°rdt'°m op aohad<!1ak gevogelte te schieten.
..ua...t nr w.!v Ook de ambtenaar kan een derereliike handelwitze r
t, veldwachter Flapper gehoord wordt.
U kantonrechter had den indruk, dat het op deze wijze,
ir buitengewoon scherpe toepassing van de politle-
jrdening den menschen onmogelijk gemaakt wordt,
zaken te doen. Na het hooren van veldwachter
r, dat niet een oogenblikje, maar de auto er lan-
tijd onbeheerd heeft gestaan, moet ook de kanton-
0J] hter toegeven dat hier niet bijzonder crimineel is
Streden.
«uige wijst er nog op, dat het op de varkensmarkt
Jen daar eischt het verkeer op Donderdag beslist
Voldoende toezicht.
intonrechtor: Neen, neen, je hebt je plicht gedaan,
n leen cie ambtenaar vindt, dat van deze nuttige bepa-
niet afgeweken moet worden, en vraagt bekrachtl-
ig van het vonnis, yraarmee de kantonrechter zich
•vereenigen.
a.s
iE AANRIJDING OP DEN WESTFRIESCHEN DIJK
z.
DE STUKKEN LIEGEN NIET.
Bakker V. van Oudkarspel had verzuimd zegeltjes te dachto uit, ik zelf heb zestien monden open te houden,
folgt voortzetting van de zaait tegen J. B., in dienst plakken voor zijn knecht. Hij geeft het hem ten laste j en daar moet voor gewerkt worden. Vroeger ging je de
de ijzerhandel De Wild ln Alkmaar, reeds eerder te- gelegde feit toe, maar zegt. er bij dat hij eigenlijk nooit gevangenis in, wanneer Je niet werkte, thana ga je
ht gestaan wegens een aanrijding op den Westfrie- geen kaart gehad heeft, al geeft hij toe, dat,hij er ,als achter de sloten, wanneer je wel werkt Het is klein
en Dijk bij Krabbendam, in den namiddag van den werkgever, dan maar om had moeten vragen. zielig van de arbeidsinspectie. Een half uur langer om-
ten Juni 1.1. Bij die gelegenheid werd een achter den j Den 15 der maand was hem echter reeds aangeschre-1 ^at een stuk werk moet worden afgemaakt, waar an-
ren vastgebonden paard van den heer Smit lilt Alk- ven door den R. v A. per aangeteekenden brief, dat hij ders gevaar voor instorting zou beginnen te dreigen. Dan
Pri
iden,
pen
is in
bezo
van de kostelooze vergunning, die aan landbouwers ver-
htomimr uttaraanrokan teven J M win-' Ook de ambtenaar kan een dergelijke handelwijze nietDE „ZEGENINGEN" DER ARBEroSwciX.
vorige terechtzitting uitgesproken tegen J. M., win r*. De „zegeningen" der Arbeidswet zijn -vele en velerlei,
ier te Wlerlngerwaard, terzake van het to lang la- genoeg afkeuren en eischt daarom tegen verdachte t BO dooh a[B wl; hetgeen de volgende vedaohto vertelt, mo
slaan van zijn bestelauto op de Gedempte Gracht ba8t8 °f 50 da88" b8a:beI"f'vert>eurdyerklarlng van gGlovBn, dan zouden w]j wliien wenschen dat deze
lebagen zulks op Donderdag, was verdachte ln ver- het nlRt ln beslaB genomen geweer, bij met-ultlevermg tc
gekomen, met het gevolg, dat vandaag de venbali- j l
De uitspraak luidt f 30 of 15 dagen en overigens dito
dito.
en springende lippen
30^0 ra 90 cc Tob« 80 eL Bij Apotb. ra Dra^Utra
zegeningen nimmer over ons waren gebracht en die'
goede oude tijd, al kwamen ook toen veel onbillijkheden
voor, weer terugkeerde.
Aidus geschiedde. Joh. P. de K. te Medembllk heeft
den molen te Winkel gekocht en laten aioopen. Bij die
gelegenheid moet echter te lang gewerkt zijn, zoodat hij
ln overtreding was bij de Arbeidswet, en deswege een
proces-verbaal opliep. Drie werklieden hadden geduren
de de dagen 17. 18 en lö October te lang, althans lan
ger dan 8% uur, gewerkt.
Verdachte zegt, dat dit wél mogelijk is, doch dat er
toch nooit langer gewerkt is dan 48 uur per week.
Voor den ambtenaar is echter het wettig en overtuigd
bewijs geleverd, en hij eischt daarom tegen verdachte
9 X f 6 boete of 9 X 6 dagen hechtenis.
Verdachte verdedigt zich op een wijze die een goed
advocaat waardig zou zijn, en die wel eenigen indruk
schijnt -te maken op de heeren rechters. Hij zegt dan
uit een omgeving vandaan te komen, waar altijd hard
gewerkt is. Thuis hadden ze elf kinderen, roept ver
door een 'Stuk betonijzer op de vracht-auto van moest plakken, en al wist verdachte van geen schrijven
dachte gegrepen, waardoor het dier bloedend ver- af, de stukken, die aan 't verbaal zijn toegevoegd, liegen
id werd. niet.
Iet gaat er hier om of verdachte voldoende naar j Ondanks dus zijn rondborstige bekentenis wordt te-
hts was uitgeweken en had het. den vorlgen keer den gen den bakker 25 X f 1.50 boete of 25 dagen hechtenis
ijn, alsof dit. niet het geval was, thans, na het hoo- geëischt. De uitspraak is 25 X f 1 boete of 25 Xl dag
van een drietal getuigen décharge, blijkt inderdaad, hechtenisof 1000 cadetje3 als je de boete ook iii
de auto niet meer naar rechts had kunnen uitwijken, j natura zou mogen betalen,
dar gevaar te loopen van den Dij'k te tuimelen,
éldwachter Sinnema heeft na het. gebeurde, nog wel j WEL WAT VLUG MET HUN OORDEEL,
nerkingen gedaan, doch daar de auto reeds weg j Staat' terecht Jasper V., chauffeur te SJjbekampeL
i, kon de uitslag daarvan niet meer zoo nauwkeurig Hem wordt ten laste gelegd, dat hij in den laten avond
Wei is de1 Dijk ter plaatse zeer smal van 21 September Schager harddraverij en vuurwerk
kt O. M. moet na het hooren van deze drie getuigen op de Dorpsstraat in Winkel met zijn vrachtauto,
de conclusie komen, dat het ten laste gelegde niet waarop 2 paarden en een sulky, waren geladen, een
rezen kan worden geacht, dus verdachte moet vrij- fiets van R. Woutwijk zou hebben aangereden, waarbij
sken. Wel wil de ambtenaar er verdachte echter nog j deze er het achterwiel bij inschoot.
wijzen, dat de wijze van opladen van de auto beslist j Verdachte zegt van niets te weten. Hij is eerst laat,
1 zonder gevaar was en daarvoor de firma De Wild in leder geval na het vuurwerk, uit Schagen vertrokken,
is meerdere malen is gewaarschuwd.
Idus vrijgesproken.
dus zal misschien twaalf uur Winkel gepasseerd zijn,
i terwijl het proces verbaal van vroeger spreekt, dus dat
I klopt niet
i Eerst worden nu de getuigen gehoord. Behalve Wout-
te wijk, ook zijn vrienden Willem Keetman en Jb. Slikker,
ken met een vreeseiijk heetgebakerd jongmensch allen jonge jongens, die op den bewusten avond, op hun
zeer twijfelachtige principe's. Dit jongmensch, af- fietsen geleund, nog zoó'n beetje na stonden te praten.
„Te kletsen" zegt de kantonrechter, „zoo doen jelui
KON HEM NIET SCHELEN,
ie vorige maal hadden we het genoegen kennis
het
omsti -v. -
sortee uit Arnhem, was in de Junimaand werkzaam
een mensch, dit altijd als goedwillig bekend gestaan'heb,
dwars worden.
Kantonrechter vermaant verdachte zich kalm, te hou-
EERST AAN DEN LUVE VOELEN.
Niet altijd is het iemands schuld, wanneer zijn vee
op eens andera bouw komt en daar de boel vertrapt en
afvreet, doch ondanks stélt de wet den eigenaar aan;
sprakelijk cn zijn zware boeten op deze overtreding
gesteld. Dit moest ook Corn. R., een 65-jarige veehouder
te Oude Niedorp, ondervinden, die vandaag voor een
dergelijk feit terecht staat. Zijn koeien waren namelijk
op den bouw van Pieter Pijper gekomen, niet één of
twee, negen tegelijk. En ze waren er niet afge
stuurd of een ba|f uur later waren ze weer terug. Dit
zou op „9, 10, H en 12 Ootober gebeurd zijn.
Corn. Zut, landbouwer te Waarland, had het ook ge
zien. Het was tenslotte een politiezaak geworden en
Pijper meent dat hij niet te veel vraagt, waarneer hij
aanspraak maakt op f 25 schadevergoeding,
f25 vordert die meneer, zegt verdachte.
.ja, zegt Pijper, en dat la voor 23 békken en 23 'X
4 pooten niet te veel. Nu de politie er bij geweest ia,
gebeurt het niet meeT.
Dat meent de kantonrechter ook, en, voegt deze ©r
aan toe, ze moeten het eerst maar aan den lijve on
dervinden, dan is het wiel uit.
De ambtenaar denkt er al precies hetzelfde over. Br
moet voor gewaakt worden, dat koeien op eens ander-
yijiTw land, komen te „bikken" en vooral aio er zoó'n
mate van onverschilligheid aan don dag gelegd wordt,
dient et* .een zware straf te worden opgelegd. Hij eischt
tegen verdachte 4 X f 15 boete of 4 X 15 dagen hech
tenis, met toewijzing van de civiele vordering ad f 25
De kantonrechter meent, dat alleen voor den 12den
October het bowije wettig cn overtuigend geleverd is,
BILLY BOO.
den heer Boonacker te Oudkarspel. Van zegeltjes- altijd; gaat maar staan, dwars over den weg en trekt
-likken was echter geen'sprake, zoodat aldra de ad- je nergens iets van aan. Om het platweg te zeggen, het
ClClSgct-comrtiies bij der. R. v. A. te Alkmaar, de heer Van kan, jelui niets verdJe bent het grootste go vaar van
'Vall, verschil van meening daarover kreeg met den den weg, en toen ik deze zaak ond.er mijn oogen (kreeg, j
'man* Bij dié gelegenheid moet de laatste zich j wist ik al hoe laat of het -was."
onheusch hebben gedragen. Hij had het namelijk Aan het zeil, waarop de naam Vos, hadden getuigen I
étalaj T; jj, heft <jer. Raad van Arbeid, 't kan rao geaieu, van wien de auto-was. Zij zeggen voorts, dat zij j
st lage t téheiett, ik ga toch naar het buitenland en al der- niei 1° den -weg stonden, en dat de auto inplaats van j
Jijke uitdrukkingen meer, die bij zoo'n heethoofd ple- naar rechte te wijken, eerasT naar links, op hen af-j
Duvelend ibover. te komen. In 'ieder geval weigerde hij iriïicfa- kwaTf-
sk gk Wgstvt-te -revea,. zcodat'hij heden 'veroordeeld wordt tot Getuige a décharge, de heer J. Schoon vau Medientblik,
boete of '8 dagen hechtenis. Do eisch was f 12 of eigenaur van de paarden, 'had naast verdachte in del
auto gezeten. Ook hij had niemendal gezien en getuigt, j
Vlug vloog Rednêb over bossclien,
Over valleien, tot hij 't Jsie vond,
'Die rustig, kalm drinkend,
Bij den rand van 'n beekje stond,
En dalenh tot het .rendier,
Nam Rednéb de teugels van stn nek,
En voerde hem al vliegend naar Bü.ly,
Met de leidsels in z'n. bek.
Toen Jerry 't X$i& zag komen,
2eida hij: „Wat een gék ding te dat".
zei Biliy, „zeg eens Jerry,
,Jieb jij liever anders wat?"
„Drie groote bijen met fiuw-^elen rug,
Waarop wij 'kuoja.en rijden,
'GeviovéKJk, ver cn ook heel vlug."
Wat zullen zij doen met 't Isle?
:zij de uitstekende introducties van den heer
IHBÜfion was het tien jongen schilder niet moeilijk
wallen in de Parijsehe kringen spoedig „klanten"
'vinden, en in een betrekkelijk korten tijd was hij
vrij goede omstandigheden gekomen, doordat zij,
r A \I 6 z*cli tioor kem lieten uitschilderen niet karig wa-
i met hun honorarium en hij kon zich bijna niet
«er voorstellen dat hij nu die jonge man was die
een guren Niov.ember-avond huiverig en 'honge-
t °P zijn zolderkamertje zat waar vuur noch licht
ladüe en die overwoog of het niet de beste oplos-
ig was voor zijn laatste geld een flinke dosis arse-
de prima cum te koopen, toen de heer Lemuson binnen-
ram.
.11 Ven Deze neer een kunstminnaar, ofschoon zelf geen
tstenaar, was op de tentoonstelling van geschil-
We portretten getroffen geweest door een vrou-
«portret dat met buitengewoon, veel expressie op
doek gebracht was. Bij navraag had hij ontdekt
/Hrfï i vervaardiger van dat doek een joug onbekend
t 81 "'der was Alex Frontin genaamd en hij had
toten dit doek te koopen en daartoe den artist een
wk te brengen.
nioest nu hij later de situatie overdacht
terwijl hij zich voorstelde, hoe de oude Le-
IUsoö- het donkere kamertje was komen binnen-
rompelen waar zich in het duister een kort ge-
frok -ontspon, dat spoedie eindigde m.et het 'ver-
j'°k van de zijde des heeren Lemuson om op een
nieuw,|«wr .confortaböle plaats conversatie voort te zeL-
f 40-, Besc: m.
ejj Ajex was met hem naar zi n woning gegaan en.
en k eas onderweg bleek hem, dat hij in den heer Le-
een zeer belangstellenden en waardeerenden
!L, Wijn1® ykermer gevonden had.
or zeer v' onde heer was verrukt geweest over Alex' hv
die hij oók later aan andere schilderstuk-
had kunnen toetsen en had den jongen man
a t| 1 |Aa(i en meer nog met daad terzijde gestaan.
Alli iiv!r einriK was, dat hij hem met, een iieele serie aan-
^''hgóbrioveii naar Parijs gestuurd had, waar hij
xc köhnissön had en spoedig was Alex' reputatie
f rla' UWretscWWar gevestigd.
!rWte vele en goede zaken en bij zijn vroe-
hokrompen omstandigheden vergeleken baadde
11 in weelde.
Alex stond nog in geregelde verbinding met zijn j
I beschermer en dikwijls maakte hij een reisje naar
zijn geboortestad, teneinde hem een bezoek te bren-
j gen familie bad bij niet meer.
Bij een dier bezoeken vroeg de heer Lemuson hoe I
het toch kwam hoe uit het vrouwenportret, dat op i
de tentoonstelling zijn aandacht gerokken had, een
-bijzondere uitdrukking -sprak, welke geen zijner an
dere schilderwerken kenmerkte.
Alex werd stil blijkbaar had deze vraag hem
I meer getroffen dan men vermoeden zou en ten slotte
I zo 1 hij slechts deze woorden, die echter voor den
j heer Lemuson voldoende waren:
I Hjet is een herinnering.
J>oc'h nu deze herinnering dan' ook in hem. was
opgewekt, liet die zich niet mèer verdrijven, en in
gedachten ging hij alle f eiten na, die met Helena
.het model voor dit schilderij in verband stonden.
Hoe zij elkaar ontmoet hadden op een soiree, nog
I toen Alex in vrij'gunstige condities verkeerde, hoe
hij zich aangetrokken gevoeld had tot het lieve een
voudige meisje, dat teruggetrokken leefde met haar
moeder een weduwe en hoe hun beider natu
ren telkens bij latere ontmoetingen steeds meer over-
eenstemming getoond liadden tot ten slotte, nadat
j bij aangeboden had gratis haar portret te schilde-
1 ren, tijdens de, zittingen het tusschen hen tot be
kentenissen gekomen, waarna zij zich in stilte ver
loofd hadden. Een. gelukkige tijd brak. toen aan en
beiden gingen op in hun jonge liefde. Slechts één
donker punt was er:
Heiena's moeder huldigde meer 'objectieve beschou
wingen en vond „dien schilder" geheel niet de ge
schikte partij voor haar dochter, wat zij hem op
zeer ondubbelzinnige wijze te kennen gaf.
Doch geen van beiden stoorden zich aan deze .op
positie, ofschoon de agitatie der moeder steeds
krachtiger werd.
Toen gebeurde'het vreeselijke, het onbegrijpelijke:
j Helena schreef hem een kort. briefje waarin zij hem
i mededeelde dat een verbinding tusschen hen -toch
.nooit tot stand zou kunnen, komen en het dus beter
[•was te breken. Alex had 'het niet kunnen begrijpen
en eerst later was de beteekenis hiervan tot. hem
j doorgedrongen.
Kn dat schreef zij hem, zij. op wie hij gebouwd
had als op iemand anders zij de eenigê die hij be
zat en dio hem zoo vaak betuigd had dat zij elkaar
nooit verlaten zouden.
Hij begreep dat zij voor de voortdurende tegen
werking van de moeder tenslotte gezwicht was.
i Niemand kende hun geheime verhouding en het
was dan ook heel gewoon opgenomen toen Helena
zich eenige weken later officieel verloofde met dok
ter Vermei les, een geneesheer met een uitgebreide
practijk en die, naar beweerd werd, er warmpjes bij
zat.
Voor Alex echter was dit de genadeslag geweest.
In woeste razernij had .hij het doek dat Heiena's
beeld vertoonde aan flarden gescheurd en over hem
was een onuitsprekelijke bitterheid gekomen.
Eerst later' veel later 'kwam het verdriet. Hij
begon in te zien dat zij moreel gedwongen door haar
moeder, dit besluit genomen moest hebben hij
kon niet gelooven dat zij hem zoo bedrogen zou heb
ben of zoo plotseling van gevoelens veranderd kon
zijn.
En een oneindig medelijden vervulde hem voor
de dwaze egoïstische vrouw, die haar moeder was.
In een dergelijke gemoedsstemming besloot hij op
nieuw haar portreit te schilderen, ofschoon zij nu
niet voor ihem poseeren kon.
Doch hij herinnerde zich haar persoon nog in alle
détails, en in deze herinnering leefde zij nu als een
martelares. Daardoor kreeg hij een zoo bijzonderen
en bekoorlijken vrouwenkop, die, toen hij eindelijk
besloot, dit schilderij naar do tentoonstelling te zen
den, den grondslag van zijn huidige welvaart werd.
Alex meende dat zijn liefde voor Helena voorbij
was. Hij dacht aan hun verloving .terug als 'aan een
ongelukkigen droom en geloofde ten slotte dbt het
voor .beiden beter was, dat zij gescheiden waren.
Hoe spoedig gelooft den mensch wat hij gaarne
wiL
Ruim een jaar was voorbij gegaan sedert Lemu-
son's bezoek op het donkere kamertje, toen Alex
wederom voor eenige dagen bij dezen op bezoek was.
De oude heer had een groote genegenheid voor den
schilder opgevat, en zelf zonder kinderen be
schouwde hij hem als een zoon.
Tijdens dit bezoek echter had Alex kennis ge
maakt met een .nicht van zijn beschermer. Het was
een jonge dame die uit Indfë gekomen was, nadat
haar vader, een jongere broeder van den heer Le
muson, overleden was.
Alex kon het zich niet ontveinzen, dat zij een le
vendige genegenheid voor hem aan den dag legde,
op de ongedwongen wijze, haar als natuurkind
eigen, deed zij dan ook geen moeite hem dit te ver
bergen.
Bij volgende bezoeken bleek Alex steeds duidelij
ker dat l.emuson's nicht een vurige liefde voor hem
moest hebben opgevat en op zekeren dag vroeg Le
muson hem in zijne bibliotheek te komen.
Een vaag voorgevoel zeide .Alex dat er sprake zou
zijn van Marie, Lemuson's nicht-en 'dit voorgevoel
werd ook bewaarheid.
Alex, jongen, begon de oude heer, je weet dat
ik voor jou een groote mate van genegenheid koes
ter.
Wat hebt U niet reeds véél voor mij gedaan,
•antwoordde Alex hartelijk.
D;e ander maakte een afwerende beweging.
Daarover spreken wij niet, vervolgde bij, Of
schoon, hij wachtte even dit misschien een aan
sporing te meer zou zijn mijn hartewensch te ver
vullen.
Zeg, slechts wat ik doen kan, viel Alex in, ik
wil alles doen wat in mijn vermogen is om TJ' een
genoegen -te bereiden.
Welnu dan, zei de heer Lemuson, jij moet, even
als ik opgemerkt hébben, dat Marie een hartstoch
telijke liefde voor je heeft opgevat.
Alex zweeg.
Haar geluk, vervolgde de oom. van Marie, ligt
mij zeer .na ter -harte.
Zij en jij zijn de twee eenige wezens waarvan ik
ooit gehouden heb en het is mijn innigste wensch
jullie samen verbonden te zien.
Alex zweeg nog steeds.
Voel je niets voor Marie, vroeg Lemuson.
De Jonge schilder knikte, doch toen hij zag hoe
een diepe teleurstelling en droefheid zich af teeken
dien op het gelaat van den ouden man, vervolgde
hij haastig:
Doch dit belet niet, dat ik voor haar kén géén
gevoelen.
Doe het mijn jongen, fluisterde hij hem do hand
drukkend. Je maakt er haar onuitsprekelijk géluk
kig mee- en mij ook.
Toen was hij weggegaan en Alex bleef alleen in de
bibliotheek.
Daar was nu de zoo gevreesde complicatie hij
overdacht zijn toestand. Mocht hij wel zoo ondank
baar zijn, dien eenigen wensch van den ouden man
dio op zoo vaderlijke wijze voor hom gezorgd hud,
wien hij alles verschuldigd was, onvervuld tc laten?
Dat kon hij niet.
En bovendien, waarom kon hij geen gehoor schen
ken aan de liefde van dit aardige m6isjo, waarom kon
hij die niet beantwoorden.
Er doemde een ander vrouwenbeeld voor hem op*
doch met geweld verdreef hij het.
Weg met haar die hem verraden had al was
