DE RAADSELACHTIGE
MAN.
I w
Dinsdag 27 November 1928.
71ste Jaargang No. 8364.
Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen,
Eerste Blad.
VOOR DEN KANTONRECHTER
TE ALKMAAR.
VAN RIJSWIJK's Schoenhandel-
Gemengd Nieuws.
Banditisme in Dnitschlani
CBAGER
CflURAiT.
Dit blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver-
tentiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
POSTREKENING No. Ï3J30. INT. TELEF. No. ZO.
Prijs per 3 maanden fl.05» Losse nummers 0 cent. ADVERTEN-
TlëN van 1 tot B regels 11.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno.
inbegrepen). Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend
DIT NUMMER BESTAAT UIT DRIE BLADEN.
Zitting van Vrijdag 28 November 1028.
EEN DIE DE PARTIJ AAN ZIJN BROEK KREEG.
[Ret belangrijke proces tegen den amateur-hengelaar
Corn. W. te de Rijp, die zonder vergunning In een fort-
sloot had gevlscht, w(erd heden voortgezet met het ver
hoor van den verbalisant Tilstra. Na deze verklaring
'waarop niets viel af te dingen, werd verdachte, ondanks
de kunstige wijze, waarop hij met alelrlei wetsartikelen
«meet, schuldig bevonden en tot f 4 boete of 4 dagen,
veroordeeld, terwijl zijn viachtulg verbeurd wérd ver
klaard.
OOK VEEL KOUDE DRUKTE OM NIETS.
Voorts Werd verder behandeld het zaakje tegen den
heer E. G., kapper te Haarlem, die met zijn automobiel
het Verdronkenoord te Alkmaar had bereden en zich
had beroepen op een Inzittende ingezetene van Alkmaar
die hem in den waan had gebracht, dat hij zijn rit on
gestoord had kunnen voortzetten. Maar diens verkla
ring kon den verdachte geen verlichting geven, zoodat
ook hier veroordeeling volgde en wel tot f 6 boetee of
6 dagen.
DE VELDWACHTER MAG ZICH WEL PREPA
REEREN.
Op 9 September verbaliseerde de gemeenteveldwachter
K. Sloten van Koedijk een motorrijder,, die een snel
heid van 45 kilometer ontwikkelde, terwijl selchts 28 ia
geoorloofd. De overtreder, de h§er A. Z., een onder
wijzer uit Amsterdam, stond heden in persoon terecht
en ontwikkelde een rekenkundige verdediging,bovendien
nog gesteund door een sltuatleteekening, die de aan
wezigen den schrik om het hart deed slaan. Ambtenaar
noch kantonrechter durfden na dit wiskundig betoog de
zaak zonder verder onderzoek niet voort te zetten en
derhalve werd de zaait aangehouden tot 80 Nov., ten
einde alsnog den verbalisant ta hooren,
MOSTERD NA DEN MAALTIJD.... OP LATE HA
VER, DIE OOK NOG OP KAN KOMEN?
De heer L. W. W., een ingezetene uit Zaandam, had
op 19 Aug. te Bergen in de Breelaan, bij het uitwijken
voor fietsers met zijn splinternieuwe auto een Jan Ple
zier, eigendom en bestuurd door den huurkoetsier J. K.
uit Alkmaar, lichtelijk aangereden.
Schade werd niet geconstateerd, doch ©enigen tijd la
ter ontving de automobilist van den koetsier een brief,
waarin werd gereclameerd f 40 voor aan het rijtuig
toegebrachte schade. De heer W. toonde zich niet bereid
dit bedrag te voldoen, omdat hem dit veel te hoog voor
kwam, waarop aangifte volgde en de heer W. heden
terecht stond. Deze erkende de aanrijding «Onomwon
den, doch Was van meoning, dat geen noemenswaardige
schade was toegebracht. Hij had den koetsier den
zonden dag nog mot het rijtuig passagiers zien rijden.
'Voor eer. kleine ochtidelcosstolling zou hij misschien
te vindon zijn geweest
Do koetsier deelde daareentegen mede, dat zijn rijtuig
denzelfden avond te Alkmaar, door een agent, nummer
8, bulten dienst was gesteld. Do geheele vooras was
ontwricht en hot rijden werd govaarlijk geacht.
Agent nummer 8 word opgeroepen, maar verklaarde
van de geheele zaak nleta to weten.
FEUILLETON
Naar hot Engelsch van EDÖAR WALLACE.
80.
HOOFDSTUK XXXI.
EEN CLIëNT VAN DE BANK.
Het huls van Mijnheer Tupperwill op Grosvenor Place
was het model van een bankierswoning. Van vliering tot
kelder was het een toonbeeld van orde, netheid en stem
mige weelde.-Het was een huis, waar alles geschiedde
naar den regel, vanaf zes uur in den morgen, wanneer
het dienstmeisje de keukenkachel aanmaakte, tot half
twaalf des avonds, wanneer de huismeester zorgvuldig
de voordeur sloot en grendelde, de ronde deed, en het
laatste licht in de hal uitdraaide.
Ieder oogenblik, behoefde Mijnheer Tupperwill slechts
een getypt werkrooster te raadplegen, dat onverander
lijk zijn plaatsje had in de rechter bovenlade van zijn
schrijfbureau, om precies te kunnen zeggen wat Ieder
van zijn dienstpersoneel deed, welke kamer „gedaan"
werd, en hoe het stond met de benzine In de ta n ka van
ider van zijn auto's. Des Donderdagsmiddags te vijf uur
werd door de telefoon-centrale de juiste tijd aan Mijn
heer Tupperwill bericht, en, zijn horloge op de seconde
af daarnaar gelijk zettende, deed hij een ronde door
alle kamers, en wond al zijn pendules op en zette ze
gelijk, hoewel hij een ontelbaar aantal van deze bezat,
want het verzamelen van klokken was mede een van
zijn meest geliefde stokpaardjes.
Hij ontbeet iederen morgen te 8.30 uur, met twee ge
bakken niertjes, een knappend geroosterd sn?edje bacon,
drie sneden geroosterd brood en'twee koppen koffie. Hij
at nooit meer en hij at nooit minder. Zoodra hij ontbe
ten had, doorliep hij drie finantleele dagbladen, die naast
zijn bord opgevouwen lagen, en las het finantieel over
wicht van de Times. Te 9.25 uur, bijna op de minuut af,
begaf hij zich naar da hal, Werd in zijn bontjas geholpen
on meestal, wanneer do klok 9.80 sloeg daalde hij de
stoeptreden af om in zijn gereedstaanden auto te stappen.
"0 de deur afscheid van hem nemende, had zijn huis-
toeester de gewoonte de opmerking te maken dat het
toooi weer was, dat het regende, naar gelang de weers
gesteldheid zich liet aanzien; terwijl Mijnheer Tupperwill
Daarop werd; de zaak 14 dagen aangehouden.
Het wachten is nu op don agent, die Zondag 19 Aüg.,
des avonds half 7 op da Voonneer dienst deed bij da
Alkmaar Packet,
PIEPERS ROOIEN GING VOOR!
De 46-jarige koopman en arbeider W. B. te Koedijk,
had zich een strafverordening op den hals gehaald, door
op 24 Sept. niet ala getuige te verschijnen in een Politie-
rechterszaak, zonder eenige wette reden. De kwestie
was, dat Willem er op uit moest om aardappelen te
rooien en hij deze loonende bezigheid hooger had ge
steld dan het schrale getuigengeld. Bovendien had een
buurman hem geadviseerd, dat hij gerust thuis mocht
blijven. Dat men echter met het aanvaarden van der
gelijke voorlichting voorzichtig moet zijn, werd Wil
lem duidelijk gemaakt door de f 8 boete of 8 dagen,
die hem werden opgelegd.
DAAR ZATEN 7 KIKKERTJES, AL XN EEN
BOERESLOOT.
Als het werkelijk 7 kikkers waren geweest, dl© op
9 Oct, door den vlsscher en metselaar Jb. O. te Scher-
merhorn in een zak met zijn roeibootje waren ver
voerd, dan was hij vrij uit gegaan, daar de wet 10 of
minder kikkers heeft toegestaan. Doch toen Rijksveld
wachter Tilstra de zak waarin die kikkers waren op
geborgen, omkeerde, bleek het dat er 15, althans meer
dan 10 springers present waren.
Proces-verbaal werd dus opgemaakt en de welgedane,
blozende en zeer spraakzame 66-jarJge metselaar en
kikkerjager stond thans terecht.
Hij wenschte zich echter niet als leverancier van kik
kerbilletjes aan te dienen en ontwikkelde ook nog be
zwaren tegen de juistheid van de plaats der overtre
ding, doch do ijlings ontboden Rijksveldw)achter Tilstra
sloeg hem al die wapens uit de hand en werd de goede
man veroordeeld tot f 3 boete of 3 dagen hechtenis.
GEVAARLIJKE NIEUWSGIERIGHEID.
De metaalbewerker Jb. B. te Alkmaar legde in den
avond van 14 October een intense nieuwsgierigheid aan
den dag in een vechtpartijtje. Hij werd zóó geboeid door
dit opvoedend schouwspel, dat hij geen acht sloeg op het
bevel van de politie om zich te verwijderen. Toen hem
zulks nog wat duidelijker werd gemaakt, ontstak hij
in toorn en werd zijn overbrenging noodig geoordeeld.
Voorts stond hij heden terecht efi Werd tot f 5 boete
of 5 dagen veroordeeld.
FAISANT MET STUKGESCHOTEN POOTEN!
De 26-jarige arbeider Joh. C. te Castrlcum stond te
recht op grond van het feit, dat hij op 26 October zijn
hond, die bezig was wild op te sporen, op het terrein
der Provincie „Duin en Bosch" te Bakkum, niet behoor
lijk had teruggeroepen, hetgeen was geconstateerd door
den jachtopziener Lieftlnck.
PRACHTCADEAUX een paar mooie
ISCHOENEN of PANTOFFELS.
Prima vetleeren werk.
Schoenmakerij
Dat benauwde gevoel
gevolj) vao «lachte
«pil'sve'rfériti'g, tal apoe*
dig verdwijnen na ge
bruik Vaa F&sfWa Maag*
pillen, bet laxeermiddel
bil uitnemendheid,
"oTèt mr'm Maagplllan
*lom verknlybudi f 0.65 per flneon
Verdachte zeide, wel degelijk zijn hond te hebben
teruggeroepen. Deze zat een faisant, met door ver
dachte stuk geschoten pooten, na en was daarbij op det£~
grond der provinole terechtgekomen. Hij had toen hard
geschreeuwd: Hier hond en hij begreep niet, dat Lief-
tinck zulks niet had gehoord, die moest dan wel doof
zijn geweest Aangehouden tot a.fl, week, teneinde zich
omtrten Lieftlnck's gehoorscherpte te controloeren. Wij
vreezen echter, dat Lieftlnck wel doof zal blijven.
DUIDELIJKE NOODZA
KELIJK.
De chauffeur Klaas K, besturend een vrachtauto van
den houthandel Bierdrager aan den Helderschen weg,
te Alkmaar, reed 15 October eensklaps en zonder eenlg
signaal of waarneembaar verlceersteekeni to geven,
eensklaps het erf van den zich aldaar bevindenden
automobielreparatie-inrichting op, met gevolg, dat de
heer A. Zeeman van Oudorp, die op de flets achter de
auto aanreed, bijna een aanrijding bekwam. Zeeman
onderhield daarover den nonchalanten chauffeur, doch
werd zoo weinig welwillend bejegend, dat hij besloot
aangifte te doen en zulks met het resultaat, dat K.
tot 12 boete of 12 dagen Werd veroordeeld.
RIJ- EN NUMMERBEWIJS ABSENT.
De arbeider Jan K. te Schermerhom, die ook zoo'n
beetje scharrelen gaat In tweedehands motorrijwielen,
was zelf die edele rijkunst nog niet machtig en bezig
zich te oefenen, toen hem door de politie naar zijn rij
en nummerbewija werd gevraagd. Daar hij deze docu
menten niet kon toonen en hij ook te voren reeds was
gewaarschuwd, werden hem twee oproepingen uitge
reikt en volgde heden een veroordeeling tot 2 X f 4
boete of 2 X 4 dagen.
HET EI WIL NU WIJZER ZIJN DAN DE HEN.
Hoewel de Hoogwijze Heeren, die de motor- en rijwiel-
wet tamelijk onbenullig en onvolledig hebben samen
geflanst, absoluut geen aandacht heeft geschonken aan
het rijwiel, dat hoewel niet voor meer dan 1 persoon
Ingericht, toch als zoodanig gebruikt wordt, hebben
eenige zorgzame gemeenten, waaronder natuurlijk Alk
maar (die de verordeningen bij mudden gelijk fabriceert)
een bepaling gemaakt, waarbij zulks verboden is.
Gevolg natuurlijk: een janboel in de wetgeving, die
niet nalaat verwarring te stichten. Als slachtoffer daar
van verscheen de chauffeur der A.P.C., Hessel F., kor
telings wonende te Alkmaar, die op 4 Nov. in het Ken-
nemer Park was veroordeeld, omdat hij op zijn rijwiel
zijn zoontje vervoerde, terwijl dit rijwiel voor dat ver
voer niet was ingerioht.
De man 'stond pof over deze bekeuring, daar hij komt
uit een gemeente waar deze niet bestaat.
Een veroordoellng kon niet uitblijven, doch de straf
werd gesteld op slechts f 3-50 boete of 1 dag.
MOETEN HONDEN GESTELD WORDEN BOVEN
HOOG BEJAARDE MENSCHEN?
Do 76-jarige brandstoffonhandelaar Klaas K. to Zuid-
scharwoude, had zich strafrechterlijk te verantwoor
den, omdat hij zonder vergunning zich had bevonden
op een door zijn honden getrokken brandstoffenkar.
Waarom vraag je geen toestemming aan, don burge
meester, vroeg do Iwmtonreohtor den oudon mom
Uit het antwoord bleek, dat do burgemeester, Jlijr,
van zijn kant het steeds met de opmerkingen van zijn
huismeester eens was. Het was het eenige punt waarop
zij elkander van man tot man ontmoetten, want alle an
dore nieuwtjes, die omtrent het weer uitgezonderd, wer
den Mijnheer Tupperwill door zijn lakei aangebracht.
Dezon bizonderon morgen ovonwel, brak do bankier
met zijn gewoonten, door den huismeester to sohellen, al
vorens hij zijn ontbijt beëindigd had.
„Weeks, 11c geef vanavond eon diner."
„Jawel, mijnheer", antwoordde Weeks, nieuwsgierig
welk soort van diner het zijn zou.
„Wij zullen met vier personen zijn, ik inbegrepen. Wijs
een van de dienstboden een betrouwbaar meisje
aan, om voor de dames to zorgen. Mijn slaapkamer zou
tot toiletkamer kunnen dienen ja, dat zou kunnen,"
merkte Mijnheer Tupperwill na eenig nadenken op. „En
zorg dat daar zulke dingen voorhanden zijn als op de
toilettafel van een dame thüisbehooren poeder en zoo
voort. Overleg met de hulshoudster welke kleurtjes en
welke hoedanigheid, en koop alle toiletbenoodlgdheden,
die noodig.mochten zijn."
„Eest, mijnheer;' 'antwoordde de verbaasde Weeks.
„Het menu dient wat uitgebreider te zijn dan gewoon
lijk," ging de bankier voort. „Soep Julienne, had ik
bedacht; sole mornay; poulet la reine; bombe la glacé
en fruit en dessert; dat dunkt mij uitstekend. Een goed
merk Champagne en een licht Duitsch wijntje voor de dar
mes zou eveneens niet kwaad zijn."
„Hoe laat, mijnheer?"
„Te half negen. Laat in den salon een brldge-tafeltje
gereed zetten..."
Hij gaf nog enkele aanwijzingen van belang en begaf
zich vijf minuten te laat naar de Bank.
Hoewel van nature vadsig, bracht hij een zeer drukken
morgen door, want, evenals Majoor Amery, opende en
beantwoordde hij alle aan hem gerichte brieven gewoon
lijk persoonlijk, en vroeg hij daartoe zelden de diensten
van de bloedarme jonge dame, die by hem de functie
van particulier secretaresse vervulde.
Zooals reeds medegedeeld, waren de door Stebbing's
Bank gedreven zaken van elgenaardigen aard. Vele van
de namen van de clienten van Stebblng waren'onbekend,
zelfs aan naaste en dierbaarste bloedverwanten van hun
bezitters. Groote kooplieden, en kleine kooplieden voor
zooveel dat betreft, en zelfs de leidende sterren van an
dere Banken, vonden het uiterst gemakkelijk, een bank
rekening te hebben loopen, die niet met hun beter be
kende namen In verband werd gebracht
Het kwam veelvuldig voor dat er In dozen wensch van
anonimiteit niets afkeurenswaardige gelegen was. Het
verlangen, de rechterhand niet te laten weten wat de
linkerhand doet, is niet het oigendom van een bepaalden
leeftijd. Nieuwsgierige belastingambtenaren zouden, in
Van Bpengler, &let genegen is deze .toestemming te
verleenen.
De kantonrechter releveerde, dat Verdachte van die
beslissing in hooger beroep kan komen bij Gedeputeerde
Staten en verbaasde er zich over, dat genoemde bur
gemeester meer op heeft met trekhendjes, dan met
hoog bejaarde menschen. Zijn eigen meening ln deze
zaak demonstreerde de kantonrechter voorts, door zijn
vonnis, waarbij hij den verdachte heenzond zonder hem
te straffen.
TEGEN HET NOODLOT VAI/T NIET TE VECHTEN
De tuinman C. L, en de chauffeur O. J. M., kwamen
onlangs op 'n avond tot de ontdekking, dat het licht
van de vrachtauto, waarmede zij da Handelskade te
Alkmaar bereden, raro kunsten deed en ten slotte ge
heel dienst weigerde, zoodat werd verondersteld, dat
kortsluiting was opgetreden. Teneinde het gebrek to
verhelpen, werd nog voortgereden tot de nabijzijnda
straatlantaarn. Wat ook voor 't verkeer veiliger was.
Intussohen werd echter door een agent proces-verbaal
opgemaakt Deze actie had echter geen succes, daar!
ambtenaar zoowel als de kantonrechter eenstemmig oor-
deeld, dat hier overmacht ln 't spel was, en de terecht
staande tuinder van alle rechtsvervolging moest wor
den ontslagen.
PRONKJUWEEL VAN DE ZWARTE LIJST GETAPT.
Die heer H. H., caféhouder te Alkmaar, had aan een
klant, die eenige malen zijn café bezocht, consumptie
verstrekt, terwijl later bleek, dat deze graantjespiklcer
was geplaatst op de beruchte zwarte lijst, aangelegd voor
personen, aan wien geen drank mag worden verstrekt.
De heer H. beriep zich op zijn onbekendheid met den
man, wat geen beletsel bleek, om hem tot f 2 boete of
2 dagen te veroordeelen.
VERSCHEIDENE ROOFOVERVALLEN,
Hlet aantal beroovingen neemt in Duitschland al
lengs belangrijker afmetingen aan. Wolff meldt er
weer eenige, op Donderdag en Vrijdag gepleegd. Zieh
hier een kleine bloemlezing:
In eon der Berlijnsche postkantoren ontrukte Don
derdagmiddag een Jongeman een kantoorbediende
een bedrag van 350 mark, dat deze aan een loket wil
de betalen. De bestolene had de tegenwoordigheid van
geest naar de deur te snellen, zich er voor te plaat
sen en luid om hulp to roepon, zoodat de dief niet kon
ontsnappen. Postbeambten leverdon hom aan de poli
tie over, na hem het geroofde bedrag weer te hebben
ontnomen.
Vrijdagmiddag na 5 uur overvielen twee bandieten
den nog alleen aanwezigen kassier van een bankfili
aal to Herne. Zij droigden hom mot revolvers en
dien zij een blik ln de boeken van Stebbing's Bank sloe
gen, eenvoudig versteld staan. Alles uitpluizende bemoei
als, die gaarne wilden weten wie de persoon was, die
zekere tooneelveoorstelllngen financierde zouden den
naam kunnen ontdekken van den kunstbeschenner,diö de
cheques uitschreef, waarmode alle salarlsson betaald
werden, indien de kassa daarvan In gebreke bleef, doch
onmogelijk kunnen radon dat het eenvoudige „T. Smith"
ln den zuidoostelijken hoek van de choquo, do identiteit
verborg van een handelsman, dien men nooit tot derge
lijke uitspattingen in staat zou achten.
Mijnheer Tupperwill was do dekmantel van vele ge
heimen; en Indien zijn Bank van het bezit van zulk oen
talrijke anonieme cllëntèle eenig nadeel ondervond, be
stond dit hieruit, dat de loopende rekeningen aan een
conservatief bankier zeer weinig gelegenheden aanboden,
hooge winsten te maken. Niettemin, trok Tupperwill zijn
voordeelen uit bankzaken in het algemeen; zijn baten,
Gewoonlijk had hij bet tusschon de uren van kwartier
over tienen tot half twee zóó druk, dat hij geen bezoe
kers ontving, tenzij voor zqpr dringende aangelegenhe
den. Zoodat, toen zijn bejaarden boekhouder met eon vi
sitekaartje in de hand ln de deuropening verscheen, hij
dezen met een fronsen van de wenkbrauwen en een op
heffen van de hand, tegenhield.
„Nu niet, waarde heer, nu niet", merkte hij verwijtend
op. „Ik kan werkelijk niemand ontvangen. Wie is het?"
„De rekeninghouder, die gisteren opgezegd heeft," ant
woordde do man.
Mijnheer Tupperwill zette zich met een ruk overeind.
„Amery?" vroeg hij fluisterend.
„Ja, mijnheer. Hij zal u niet langer dan tien minuten
ophouden, zegt hij".
Mijnheer Tupperwill schoof de bureaulamp bij het licht
waarvan hij had zitten werken hij was tamelijk bij
ziende terzijde, bergde eenige papieren in een lederen
tasch, en nam eerst toen het kaartje aan en staarde er
op, alsof hij van dat gewone karton het antwoord kon
aflezen op het raadsel, dat dit verzoek van Majoor
Amery voor hem was.
„Laat hem binnenkomen," zeide hij met schorre stem,
en schoof den Louis XV stoel beter op zijn plaats.
Amery stapte de kamer binnen en werd ontvangen met
juist die mate van eerbeid en koele beleefdheid, die hem
als gewezen cliënt van de Bank toekwamen.
„Ik ben bij u gekomen, omdat ik voelde u eenige op
heldering verschuldigd te zijn, Mijnheer Tupperwill. Gis
teren heb ik u mijn rokenlng opgezegd."
Mijnheer Tupperwill knikte ernstig met het hoofd.
„Het werd mij bericht," zeide hij, „en ik moet beken
nen tegelijkertijd verrast en verlicht te zijn geweest."
Een flauw lachje speelde om de lippen van den In-
diach-man,
„Uw verlichting vloeide zeker eerder voort uit den
twijfelaehtigen aard van den cliënt, dan uit den aard
van de rekening, die over een vrij hoog bedrag liep?"
„Het waa een tamelijk hoog bedrag," gaf Mijnheer
Tupperwill toe, „doch u zult mij de opmerking ton goede
hooiden, hot was een tamelijk geheimzinnige ook."
.Kleeft er aan alle rekonlngen, die bij u loopen, niet
iets geheimzinnigs?" vroeg Amery koeltjes, en do ban
kier wist daarop goen antwoord to geven.
„Ik kon het gevoel niet van mij afschudden," merkte
hij in plaats daarvan op, „dat Stebblng door u gebruikt
werd als een uitweg. Ik ben overtuigd, dat u mij ver
geven zult indien ik mij vergis. Doch de onbestendig
heid van uw rekening was mede een van de redenen,
waarom wij er ons niet over verheugden."
„Zij was als bestendig bedoeld," zeide Amery droogjes.
„Ik zal u eens opbiechten ik opende een rekening bij
Stebblng met een bizonder oogmerk. Ik wil zelfs nog
openhartiger zijn en zeggen dat hot mijn voornemen was
een onregelmatigheid uit te lokken, die mij het recht
zou gegegoven hobben, mij voor eon onderzoek van uw
boekon tot do justitie te wonden."
Bij deze monstoraohtlge bekentenis zat Mijnheer Tup
perwill als door don donder getroffen.
„Thans weet ik, dat de zaken een dergelijkon loop niet
hadden kunnen nemen. Om u de waarheid te zeggen,
wist ik minder van hot bankiersvak af, dan ik dacht."
„U wilde een onderzoek naar mijn boeken! laten in
stellen?" zeide Mijnheer Tupperwill langzaam, toen het
afschuwelijke van zulk eon werkelijkheid tot hem begon
door te dringen. „Zooieta zooleta heb Ik nog nooit go-
boord."
„Dat neem ik mot genoegen aan. Dooh ziet u, Mijnheer
Tupperwill, u leoft inderdaad zeer van de wereld afge
zonderd," zeide de ander. „Zooala Ik opmerkte, vond ik
dat het ln mij opgerezen voornomen onuitvoerbaar was,
en daar ik bovendien op denzelfden dag alles te weten
kwam wat ik wenschte te weten, zegde Ik mijn reke
ning op. Zeg eens, Tupperwill, wie is John Stlllman?"
Het was een onaangename gewoonte van Paul Amery,
dat hij de menschen altijd deed opspringen. Bij de laat
ste woorden, vloog Mijnheer Tupperwill bijna van zijn
stoel.
„Stilman?" «stamelde h«. „Ik... ik begrijp u niet."
„Niemand begrijpt mij, waarschijnlijk omdat lk te
duidelijk spreek, zeide Amory. „Gij staat ln rekening met
een man, Stlllman genaamd; zijn rekening is veel hooger
dan do mijne, on onoindlg gevaarlijker. Stebbing's Bank
zcu hot overleven ,indion mijn naam op de lijst van haar
rekeninghouders voorkwam, dooh die van Stillma» zou
u uw vermogen en uw Bank zoo diep in do modder wen
telen, dat u or onder zoudt verstikken I"
Wordt vervolgd,