Woensdag 12 December 1928
71ste Jaargainig No. 8373.
Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN &Co., Schagen.
Eerste Blad.
Vrrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
M RAADSELACHTIGE
MAN.
Ballrlch-naagzout
Binnenlaiidsch Nieuws.
Bruggen over de groote rivieren.
X
ml
)on<
ami
i a]||
ir m
htenl
wih|
5or(
de J
>tabt
aftr.l
>1»
-kon
itori
dezer 1
soonï
'Igd i
zijn j
dea
r.gs,|
SCHAGER
COURANT.
Almttfliic- LndMlit
blad ver3chljnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder
en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver-
Biiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20.
Prijs per 3 maanden f 1.05. Losse nummers 0 cent. ADVER'i'EN-
T'löN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno.
inbegrepen). Grootero letters worden naar plaatsruimte berekend
t dit nummer bestaat uit twee bladen.
TJ
toen.
nwöJ
t vo<
OO J
an de|
,nde
toonj
voor i
aren,
dg.
titer ij
3.O.
t het i
nig x
eva
VOOR DEN POLITIERECHTER.
Zitting van Maandag 10 December 1028.
)IE WASCH IS beredderd.
chauffeur Tinus S., die op Alkmaarsche kermls-
iag 3 Sept. op de Paardenmarkt een motorrijwiel
jerde, verscheen opnieuw voor den politierechter
|werd tot 3 maanden gev. met aftrek van 14 dagen
«rest veroordeeld. Het schijnt dat het jongemensch
veel medewerking gaf om voorw. te wórden gestraft
oonde zich heden zoo tevreden met het vonnis, dat
lrect afzag van de hooger beroepstermijn.
QEZELLIG FAMILIELEVEN OP DE BADPLAATS,
ld," di HeJ. Dirkje Z„ de welgedane ega van Jacob O., real
en hul irende te Egmond aan Zee, en welke dame, getooid
te lat it den raadselachtlgen bijnaam „de Veiligheidsspeld",
v&ni rwiji haar echtvriend wordt aangeduid als Jaepie van
bepa verscheen heden met haar 17-jarige dochter
al mo liertje op de boetelingencanapé, op grond van het
>or t isationeele feit, dat zij op 13 October vereend van
la i hun 18-jarige nicht Leentje Zwart hadden afgo-
voor ,og(i. Volgens het kleurig relaas der mishandelde
eft l ,ge dame was zij door haar hartelijke familieleden
hoo jagen, gestompt en tegen een schutting geworpen.
Hilst-l j scheen dat haar aanbidder, met wien zij de steeg
s komen inwlandelen, zich wijzelijk neutraal had ge-
doorli j^en> daar hem geen rol in dit drama was toebedeeld
vau 1 faturlijk gaf dit zaakje stof tot een hevige kakel-
2*-' rtij, daar de Egmonder aan Zeeër in 't algemeen de
1 hee lllng is toegedaan: Als ge wat gedaan, hebt, loochen
ende en de datmea van Jaepie Adam in dit geval geen
Chrisj sondering maakten. Zij kwamen er evenwel bijzon-
genadig af, daar de veiligheidsspeld werd vrijge-
jrlich ^en en Kniertje veroordeeld tot f 10 boete of 10
<ee fen tuchtschool, met een stevige vermaning als ca-
opscl tutje. om in t vervolg geen reden meer te geven
Machten, daar zij anders onder toezicht zal worden
bra |teld>
toch i
>llar EEN OPVOEDER DER JEUGD BELBEDÏGD.
Een deel der ouders van kinderen, die de openbare
'n av( ïool te Oudeschlld bezoeken, schijnen niet te dweepen
it den onderwijzer Jacob Zoete en het was een zekere
ir Th. B., die den paedagoog op 25 September had
poet met „snotneus" en hem voorts vriendelijk in
srweging had gegeven om te barsten, voor deze on-
Jffelijkheden moest B. heden terecht staan en werd hij
f 10 boete of 10 dagen veroordeeld.
Toorts verscheen inej. Antje L., huisvrouw van Th. B.,
ineens 'n Oudesohildsche inwoonster, die op 30
gustus even een 8 den opvoeder der jeugd, Zoete, als
snotneus had gekwalificeerd. Deze dame lepelde
Jge grieven op tegen mijnheer Zoete, doch de poll-
rechter was van oordeei, dat zij zich dan had moeten
nden tot de schoolautoriteiten, doch zich had moeten
uur houden den onderwijzer in het bijzijn der achool-
Koov Meren nog wel, te beleedigen. Ook zij kreeg dus haar
ptje boete of 10 dagen bromlmen.
aan
door;
uur
aanbr
j van
>or G
EEN WONDERLIJKE SNOESHAAN.
De heer Jacobus P. uit Oudkarspel, presenteerde zich
heden als landbouwer, voorheen Geluk-
i kig maar, want in die kwaliteit heeft het al heel slecht
I afgeschoten. Zoo versoheen hij op 5 September ten huiz6
van den groentenhandelaar P. Ris aan de Breedstraat
te Alkmaar, met eenlge kaasjes, die hij beweerde, ver
kocht te hebben voor f 18.60 aan den overbuurman van
Ris, genaamd Visser, doch dat deze niet thuis was.. Met
allerlei linke smoesjes wist Jaap den goeden groenten-
boer te bewegen de kaasjes in ontvangst te nemen en
het bedrag te voldoen. Maar het bleek later, dat Visser
in 't geheel geen kaas had gekocht en P. zelfs niet ken
de. Geen wonder, want de relatie van Jaap den kaas
handelaar bepaalde zich tot het feit, dat hij den naam
van Visser op de deur had gelezen en daarom handig
gebruik had gemaakt om Ris er in te laten tippelen.
Ter zake oplichting stond Jacob heden dan terecht,
erkennende hetgeen hem was ten laste gelegd, maar
tevens bewerend, dat hij niet geheel toerekenbaar was
tijdens het plegen van het delict.
Hij is trouwens al eens voorwaardelijk veroordeeld,
eveneen» wegens opliohtlng als kaasventer. Besloten
werd om de zaak nog eens nader te bezien en alzoo
uit te stellen tot 7 Januari 1929. Aan den verdachte
werd geadviseerd te zorgen, dat Ris ten spoedigste wlerd
schadeloos gesteld. De kaas kan verdachte terug krij
gen op de griffie.
EEN HELDERSCHE HUISMOEDER AFGEKNOKT.
Op 3 Ootober nam de visscher Hendrik A te Helder
de vrijheid mej. N., bewoonster van de Achterstraat, met
wie hij ruzie had over een postwissel, te onthalen op
eenige gevoelige klappen en stompen. Wat hem trou
wens niet moeilijk viel, daar men mej. N. voornoemd
wel met 'n slap krentebrood door een schoorsteen kan
slaan. Gezegde heer A, heden gedagvaard ter zake
mishandeling, was niet verschenen. Hij wt>rdt beschre
ven als ruw en stevig, maar financieel doodzwak. De
politierechter veroordeelde hem tot f 25 boete of 25 da
gen, maar van die boete zal wel niet veel terecht ko
men, aangezien een der getuigen vrijmoedig omtrent A
opmerkte: Als le wat verdient, verzuipt ie 'i.
MISPLAATSTE BROEDERLIEFDE,
De visscher Peter H. te Enkhuizen was in don avond
van 11 October geweldig overstuur, omdat de hoofagent
Ubbels zijn broer aanhield wegens wielrijden zonder
licht Hij gaf zijn broer allerlei revoluitionnaire advie
zen en bemoeilijkte den verbalisant zoodanig, dat hij
broerlief ter zake belemmering eener ambtshandeling
op den bon slingerde. Deze had het dan ook aan zijn
ongepaste bemoeizucht te wijten, dat hij heden tot f 20
boete of 20 dagen werd veroordeeld.
DAT WAS DE WARE WAKER NIET!
De machinedrijver Jacob M. te Medemblik, M een
vader met een groot gezin en kleine verdiensten, welke
schrille tegenstelling hem in de verleiding bracht in den
nacht van 28 op 29 September, toen hij dienst deed als
waker op de betonfabriek, waar hij werkzaam was, 'n
bus smeerolie weg te nemen. Hij werd echter op hee-
terdaad betrapt en stond heden terecht. Natuurlijk werd
rekening gehouden met zijn weinig schitterende om
standigheden, doch in zijn nadeel sprak helaas, dat hij
met
huissli
I0G TT WEEK GEDULD 8.V.P.
)e zaak contra den reiziger A B. S. te Enkhutzen,
zijn hals had gebroken over een huurkoop-plano.
bus o f^maal weer aangehouden tot
sverew
sur»
ezet
rd, "wi
akk<
m, w!
i liebb
>eter
gen
en:
Naar het Engelsch van EDGAR WALLACE.
me.
't i
aast
3 wi
r kai
di
had zl
>af
betjhnj
itreepl Sk(
P»
it I
11 UZ ik!
en ree
/an
Bos
as, week.
FEUILLETON
Faust? Hoe vreemd, hoe bizonder toevallig!"
,.v Ik zie er niets vreemd of toevalligs in", zelde Elsa
ben een van die dolle liefhebbers van radio, die
y irae een opera aanhooren ik zou voor geen geld
t noot of een woord er van willen missen!"
rden **oe bevallig toch! zeide Amery nogmaals, „Faust!"
Elsa zag nog steeds de toevalligheid niet in, doch zij
f ide haar man te goed om over het onderwerp door
gaan; en, zooals zij had mogen verwachten, had het
'el gende dat hij zeide, niet de minste betrekking op
opera's.
vergeet niet hetgeen ik u zelde omtrent uw koffer,"
*k hy, en vóór zij kon antwoorden was hij terug-
p ;eerd naar zijn kamer en hoorde zij hem de deur op
slot draalen.
lral Üsa fronste de wenkbrauwen. Was hij heelemaal...?
BSchen, die lange jaren in de tropen gewoond hebben,
'ral in Indië, deden vreemd. Zij had een ouden Indi
en generaal gekend, die onveranderlijk zijn diner be-
met het dessert en eindigde met de soep. Zij kon
inlet voorstellen dat de raadselachtige man er der-
jke excentrieke gewoonten op na hield, dacht zij.
ht deed...zonderling.
u :ÜFet vrije uur voor de lunch schonk haar gelegenheid
naar de flat van Mevrouw Hallam terug te kee-
tot een zeer prozaïsch doel om een geladderde
o?rij«-J te verwisselen. Mevrouw Hallam had haar een
v mtel gegeven, en met behulp van dezen ging zij bin-
n> niet anders denkende of zij zou de flat voor zich
•en hebben, want de vrouw des huizes had haar me-
Irieeld, dat zij bij een vrienidn ging lunchen. Zij
langs de smalle gang, draalde den knop van haar
toerdeur om, en bleef stokstijf staan, terwijl een kreet
verrassing en verontwaardiging aan haar lippen
wnapte.
5e zwarte koffer stond geopend in het midden van
L3 jafl mer- Er naast, zat Balph op zijn knieën, in zijn
Odsmouwen, een schroevendraaier in de hand. en hij
bezig met het lossohroeven vaa den vierden bak.
Reeds 100 jaar onovertroffen voor alle maagaan
doeningen en spljsverterlngs-stoornisaen. Slechts
gegarandeerd met het portret van den uitvinder*
Het „Zoogenaamde ulIrlch-Zout" Is namaak en moet
Sewelgera worden. Monsters gratis en franco van
en hoofdvertegenwoordiger H. de Druln, Llnn*
aaisparttweg 16, Amsterdam, 250 g* t —«50,
tabletten t 15 en f, 1.2a
Verkoop voor Schagea en Omstreken i Gebr. Rotgans,
Hoogiljde E 16. Schagen. Ook voor «ngros.
HOOFDSTUK XXXIX.
KALPH GEEFT EEN "VERKLARING.
Hij keek verschrikt op, en werd vuurrood.
„Zoo, beste meid!" riep hij uit, met een poging tot
onverschilligheid, die hem niet zeer goed afging. ,Jk
was op het denkbeeld gekomen het geheim van je kof
fer eens op te lossen."
„Ik was mij niet bewust, dat er een geheim aan ver
bonden was, Ralph," merkte zij koeltjes aan, „en in
ieder geval Is mij niet duidelijk, waarom je die verras
sing voor jou alleen wilt houden."
Hij stond op, stofte zijn knieën af, trok zijn jas aan.
„Om je de waarheid te zeggen, Elsa, wilde ik je een
ontdekking besparen, die je misschien in groote onge-
legenheid gebracht zou hebben," hernam hij. ,Jk bedoel
volstrekt geen kwaad te spreken van Maurice Tarn,
dooh ik heb reden te vermoeden dat er iets in zit,
waarvan je zou schrikken indien je het zag."
Het rustige glimlachje van Elsa stelde hem geens
zins gerust.
,Ik ben schokvrij, Ralph," zeide zij.
Hij nam den eersten van de uitgelichte bakken op en
wilde dezen op zijn plaats brengen, toen zij hem tegen
hield.
„Ga voort met je werk van barmhartigheid. Gun mij
nu ook eens een verrassing één schroef is er al uit,
en er zijn nog slechts drie andere."
„Wil je den bak er uit hebben?" vroeg hij ongerust.
„Ik zou liever wat wachten, Elsa. Laat mij het doen,
terwijl ik alleen ben, dan kan ik mij eerst oevrtuigen of
er niets in zit, waarvan Je zou schrikken."
Elsa trachtte hem den schroevendraaier te ontnemen,
doch hij hield het werktuig op zijn rug.
„Laat dat," zelde hij. „Het spijt mij zeer dat je het mij
kwalijk schijnt te nemen, doch geloof mij, ik had niets
anders dan je belangen op het oog."
„Waarom draal je dan die andere schroeven ook niet
los en laat mij zien wat er te zien is? En wees heusch
niet bang dat ik zou schrikken, Ralph, want ik kan
best tegen een schok, ik ben daartoe ten minste aardig
op weg. Waarom ga je niet voort?"
„Neen," antwoordde hij hoofdschuddend, „want juist
toen je binnenkwam, had lk bedacht dat het eigenlijk
de moeite niet waard was."
Zij hield hem in het oog, terwijl hij de bakken terug
plaatste; hij sloeg het deksel dicht, schoof den koffer
weer tegen den wand, op de plaats waar deze gestaan
had, en het viel haar op, dat hij den schroevendraaier
geen oogenblik uit de hand legde.
reeds vroeger zich aan strafbare feiten had schuldig ge
maakt. Niettemin zullen de heeren zien wat xnen voor
hean kan doen en is de zaak aangehouden tot nader
onderzoek door de reclasseering.
DOOR ZIJN CADO, KWAM IE OP 'T BURO.
De motorschipper Volket O. was in de kost geweest
bij de familie H. te Medemblik en had daar een bed-
achtergelaten, dat hij op 26 Sept* kwam opelschen. De
vrouw des huizes was échter van meening, dat hij 't
bewuste bed aan haar had afgestaan, zoodat zij hem
de deur wees. Er ontstond een groot «peetakel tusechen
den opgewonden motorechipper en juffr. H., 'n herrie,
die in een vechtpartij ontaarde, met het gevolg, dat
juffr. H. van overspanning van haar kastje rolde en
met eau de cologne weer moest worden bijgebracht
De motorschipper echter had weinig voordeel van
zijn actie. Hij moest heden terecht staan ter zake huis
vredebreuk en werd, daar hy er nogal goed bty zit tot
40 gulden boete of 25 dagen veroordeeld.
DIE NIET HOOREN WIL, ZAL VOELEN.
,Een fabrieksarbeider te Alkmaar, Jb. B., die zich ln
den avond van Zondag 14 October byzonder interes
seerde voor de relletjes die steeds plaats hebben by het
uitgaan van de dancing „Concordia", bleef doof voor
het verzoek van de politie om door te loopen. Hy kreeg
toen 'n vriendschappeiyke mep met de gummlworst en
toen ook deze aanmaning geen gevolg had, opgepakt en
naar het bureau getransporteerd, tegen welke expeditie
hy zich met geweld verzette. Het mag dan eenige vol
doening geven, in zoo'n straathelbel te vertoonen, dat
je 'n held bent, het is voor de port'emonnaie zeer on-
voordeellg. Althans niet voor den heer B., die primo
door den Kantonrechter word veroordeeld tot f 5 boete
of 5 dagen wegens het niet voldoen aan het bevel der
politie en wien thans ter zake wederspannigheid tot
f 25 boete of 25 dagen werd veroordeeld.
ALS DE DRANK IS IN HET VENTJE, DAN IS
DAT EEN RAAR PRESENTJE.
De heer J. N. v. B., wiens antwoord op de vraag
naar zyn beroep juist samenviel met het doodsgeroohel
van een verkouden baliekluiver en dus aan onze aan
dacht ontsnapte, stond terecht wegens vernieling, ge
pleegd aan hot door zyn kostheer bewoonde perceel en
diens onroerende goederen. De heer v. B., woonachtig
te Alkmaar, laat ons die byzonderheid niet vergeten,
^.^udt bijzonder van een piere verschrikkertje en zelfs
nog van veel meer hassebassie» en verkeert dan in een
prikkelbare stemming. Op 'n Zaterdagavond (de datum
werd alweer verdoezeld door den verkouden balieklui
ver) verscheen hy in zijn kosthuis ln een toestand, die
zyn kostbaas aanleiding gaf hem niet toe te laten. Hij
verdween, maar kwam 's Zondagsavonds terug met
7 andere booze geesten, nog boozer dan hy en vernielde
raamkozyn, ruiten en daar achter hangende gordynen.
Hedeen stond hy terecth wegens vernieling, maar het
bleek, dat hy inmiddels maar eieren voor zyn geld had
gekozen en weer met liefde ln het gezin was opgeno
men. Zelfs wlas het verzoek gekomen de vervolging ln
te trekken, doch daar de verdachte reeds meermalen
veroordeeld was wegens in dronkenschap begane del lo
ten, had de Officier daar nu eens geen zin in en
wenschte een voorw. gevangenisstraf op te leggen, ten
einde zyn cliënt van den drank af te brengen. Maar de
Politierechter was daarvoor nog niet te vinden en ver
oordeelde mijnheer van B. tot f 25 boete of 25 degen.
HOE MEN TWIST- EN VECHTZIEKB BOEREN
JONGENS DRESSEERT.
De jeugdige tuinder Piet A uit Heiloo is een lastig
potnat, maar hy ls nu toch van een koude kermis
thuis gekomen. Op 7 Ootober bevond hy zich ln bet
kerml»-vierende Egmond-Blnnen cn bezocht ook het
café van de weduwe Zwiart. De rijksveldwachter Mine,
„Je bent vroeg terug," merkte hy op. „Men zelde my
dat Je vanmorgen vroeg vertrokken, waart. Amery heeft
zeker wel zooveel mensoheiyka in zich, dat hy Je den
verderen dag vrijaf gegeven heeft? Ik sprak vanmorgen
TupperwiU; hy vroeg naar Je. Een rare vent, die Tup-
perwill! Je hebt hem ingepalmd, Elsa, en het zou my
verwonderen indien hy niet spoedig een aanleiding voor
een tweede diner verzon..."
Hy rammelde voort, biykbaar niet op zyn gemak,
verlangend om heen te gaan, en tevens verlangend naar
zekerheid dat zy zyn gestoorden arbeid niet zou voort
zetten. zy hakte den knoop voor hem door.
„Nu zou ik byn kamer gaarne voor my alleen heb
ben," zelde zy, en duwde hem byna de deur uit
Toen zy de andere kousen aangetrokken had en de
eetkamer binnengetreden was, stond hy op het punt van
vertrekken.
Kan ik je ergens heenbrengen? Heb Je reeds ge
luncht?"
„Ja, ik heb reeds geluncht," jokte zy.
Zy gaf zulke duideiyke biyken dat zy van hem ont
slagen wenschte te zyn, dat hy eindelijk begon zijn
handschoenen aan te trekken,
„Je moet Je niet verbeelden dat ik een aanval op Je
bezittingen in den zin had," sprak hy schertsend. „En
geloof my, Elsa, lk meen het in ernst wanneer ik Je
verzoek dien koffer niet anders dan ia myn tegenwoor
digheid te openen.
„Welnu, maak hem dan nu open." zeide zij.
„Neen, dit ls niet het geschikte oogenblik," antwoordde
hy. „Je zult beter begrijpen wanneer" hy kon niet
woord niet vinden „wanneer je ouder bent"
Zoodra hy vertrokken was, begon zy in het keukentje
nasLr een schroevendraaier te zoeken, vastbesloten zich
te overtuigen wat hy voor haar verbergen wilde, doch
klaarbiykeiyk behoorde gereedschap niet tot de huis
houdelijke benoodigdheden van Mevrouw Hallam. Zy
deed dus 'de deur van haar kamer op slot, stak den
sleutel in haar zak, ging naar buiten en stiet op Ralph,
die, zeer ontevreden op zlchzelven, op straat voor de
Mansions op zyn nagels liep te byten. Het scheen hem
een verlichting te zyn dat zij zoo spoedig naar bulten
gekomen was.
„Je hebt een sleutel van de flat, wil Je dien aan my
geven?" vroeg zij.
Eén oogenblik scheen hy op het punt van weigeren;
toen bedacht hy zich, en, met een glimlach, nam hy den
sleutel uit zijn vestzak.
„Waariyk, Elsa, je neemt het veel te hoog op, dat je
my myn sleutel afneemt..."
„Het ls Immers jou flat niet? Het denkbeeld dat je
die zijn pappenheimers kent, kreeg er de lucht van en
waarschuwde Piet vaderiyk irijn gemak te houden en
geen heibel te maken, daar het andera zijn beste beurt
niet zou worden. Maar Plet sloeg deze waarschuwing
in den wind en weldra waa het noodig hem uit het lo
kaal te kegelen. Dat ging niet gemakkeiyk, doch Mine
en zyn oollega Koelewyn zijn knapen, die niet by lam-
mertjespap en geklutste eitjes zyn grootgebracht, dus
bevond Piet zich al heel gauw ln de buitenlucht Toch
maakte de taaie opposant nog zooveel kabaal, dat de
sterke Gerrit Mine kwam te vallen an s&n bezie Zoa-
dagsche uniformbroek scheurde.
later kwam de ongezeggeiyke Plet nog weer terug,
maar toen werd hy zoo hartelijk onthaald, dat deze
emotioneel© kermlsnacht hem nog lang heugde.
zyn papa moet natuurUjk voor Pietje het gelag be
talen, daar hy door den kantonrechter werd veroor
deeld wegens ordeverstoring tot f 10 boete of 10 dagen
en thans ter zake wederspanlngheid tot f 40 boete of
40 dagen. De Officier, die een afkeer heeft van den
Mammon, had zelfs 8 weken zukkalanvriand lengt gere-
quireerd.
AANGENAME PASSAGIERS.
De jonge Egmond-zeesche trollervissohers, sommigen
tenminste, zyn gezellige tramjpassagiers, vooral wanneer
zy hun keelgat rijkeiyk hebben gesmeerd met plnkolie
en de neusprikkelende nieuwe-harlnggeuren zich ver
mengen met een smakeiyken Jeneverstank. Maar ook de
stemming van die scholletjesmeppera is opvallend lief
en beminneiyk, zooals op 1 Ootober de hoofdconducteur
van het Egmonder trammetje, G. J. Kapteyn, in de ge
legenheid was te oonstateeren. Hy kwam de plaats
kaartjes controleeren en wfeis verplicht een der troller
vissohers, die op de bank lag te snurken als 'n verkou
den walvisch, wakker te trommelen. De gestoorde maf*
fer barstte uit ln vloeken en schelden, doch zyn collega
Jacob P. meende zich ook ln de kwestie te moeten
mengen, door Kapteyn vinnig by de keel te grijpen en
hem tot 2 maal toe tegen den wand van de coupé te
drukken. Nu sohynt die hoofdconducteur een zeer lang-
moedlg christen, die de vergevingvolle leer: „vader, zij
weten niet wat ze doen" huldigt, doch ditmaal liep de
maat toch over en deed hy aangifte met het resultaat,
dat de ruw» zeebonk heden tot t 20 boete of 20 dagen
werd veroordeeld.
VXEB TON ER VOOR UITGETROKKEN.
Eerst over de Waal bij Nymegen»
In de memorie van toelichting ln zake de begrooting
van inkomsten en uitgaven van het Wegenfonds voor
het dienstjaar 1929, wprdt opgemerkt, dat voor den
bouw van bruggen over groote rivieren, een eerste post
van f 400.000 is uitgetrokken. In groote trekken en on
der voorbehoud van wijziging na nadere bestudeering
staat den minister van waterstaat het volgende pro
gramma voor oogen: de overbrugging van de Waal by
Nijmegen kan vanwege den stand der voorbereiding
het eerst worden ter hand genomen; voorts kan, daar
elke eigeniyke brugbouw ongeveer drie Jaren zal vor
deren, elk volgend jaar met een nieuwe overbrugging
w'orden begonnen, zoodat aangenomen mag worden, dat,
wanneer in 1931 dit programma in Volle werking is,
jaarlijks aan drie overbruggingen wordt gzwzrkf na
Jaarlijks een overbrugging voltooid kan rijn.
Een uitzondering moet hierby gemaakt wórden voc©
dag en nacht zoudt kunnen binnenkomen, stelt my niet
gerust, Ralph", zelde zy bedaard, en voor de tweede
maal kleurde hy hevig."
zyn geleide afwyzende, vond Idf een tesS en reed In
deze naar een restaurant in de City, waar rij, alvorens
naar kantoor terug te keerea, lunchte,
De deur van de kamer van Amery was nog afgeslo
ten, en toen zy aanklopte, vroeg hy met barsche stem
wat zy verlangde. Een paar minuten later hoorde zij
den sleutel omdraaien, doch toen binnentredende, vond
zy het vertrek ledig.
Te drie uur ging de telefoonschel. Zij bediende te
vens het schakelbord en verbond haar patroon met den
aanvrager indien deze met eerstgenoemd en wenschte te
spreken, na eerst gevraagd te hebben of hy te spreken
was. zy luisterde.
„Kan ik Juffrouw Marlowe eren spreken?" vroeg een
bekende stem.
„U spreekt met haar," antwoordde Elsa.
„Ik ben Mynheer TupperwiU, Ia Majoor Amery op
kantoor?"
zy had zyn stent berkend, neg voor hQ rijn naam ge*
noemd had.
„Neen .Mynhoer TupperwiU, hy la weggegaan."
„Kan lk u dan misschien sprekon, Juffrouw Marlowe?
Het gaat om eon tnmelljk belangrtjko zaak. on ik ben
er bizonder op gosteld dat Majoor Amery er onwetend
van biyft dat ik u opgebeld heb."
„Ik zou u na kantoortyd kunnen ontmooten," zeide zy.
„Anders zou ik hem vergunning mooten vragen het kan
toor te verlaten."
Een langdurige stilta.
„Is dat volstrekt en onvoorwaardelijk noodig?" vroeg
de gejaagde stem van den bankier. ,Jk verzeker u dat
ik u geen onderhoud bulten weten van uw patroon zou
vorzoeken, indien het niet dringend was, en het ls bui
tengewoon dringend, Juffrouw Marlowe.- Ik sou Q na
verloop van een half uur gaarne sprekon."
Elsa overwoog de mogeiykheld.
„Ik zal komen", zelde zy, en voorkwam zyn dankbe
tuigingen door den haak terstond op te hangen.
Amery liet haar meer vrijheid dan by de meeste par
ticuliere secretaressen het geval is, en zy zou hebben
kunnen uitgaan zonder zich tot hem te wenden; doch
by deze gelegenheid zagl zy er tegen op, van de vrijheid
die hy haar verleende zonder meer gebruik te maken.
zij overdacht de zaak nog eens en klopte toen aan zUn
deur.
Wordt vervolgd.