Woensdag 12 December 1928 71ste Jaargainig No. 8373. Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN &Co., Schagen. Eerste Blad. Vrrondissements Rechtbank te Alkmaar. M RAADSELACHTIGE MAN. Ballrlch-naagzout Binnenlaiidsch Nieuws. Bruggen over de groote rivieren. X ml )on< ami i a]|| ir m htenl wih| 5or( de J >tabt aftr.l >1» -kon itori dezer 1 soonï 'Igd i zijn j dea r.gs,| SCHAGER COURANT. Almttfliic- LndMlit blad ver3chljnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver- Biiën nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst. POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20. Prijs per 3 maanden f 1.05. Losse nummers 0 cent. ADVER'i'EN- T'löN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno. inbegrepen). Grootero letters worden naar plaatsruimte berekend t dit nummer bestaat uit twee bladen. TJ toen. nwöJ t vo< OO J an de| ,nde toonj voor i aren, dg. titer ij 3.O. t het i nig x eva VOOR DEN POLITIERECHTER. Zitting van Maandag 10 December 1028. )IE WASCH IS beredderd. chauffeur Tinus S., die op Alkmaarsche kermls- iag 3 Sept. op de Paardenmarkt een motorrijwiel jerde, verscheen opnieuw voor den politierechter |werd tot 3 maanden gev. met aftrek van 14 dagen «rest veroordeeld. Het schijnt dat het jongemensch veel medewerking gaf om voorw. te wórden gestraft oonde zich heden zoo tevreden met het vonnis, dat lrect afzag van de hooger beroepstermijn. QEZELLIG FAMILIELEVEN OP DE BADPLAATS, ld," di HeJ. Dirkje Z„ de welgedane ega van Jacob O., real en hul irende te Egmond aan Zee, en welke dame, getooid te lat it den raadselachtlgen bijnaam „de Veiligheidsspeld", v&ni rwiji haar echtvriend wordt aangeduid als Jaepie van bepa verscheen heden met haar 17-jarige dochter al mo liertje op de boetelingencanapé, op grond van het >or t isationeele feit, dat zij op 13 October vereend van la i hun 18-jarige nicht Leentje Zwart hadden afgo- voor ,og(i. Volgens het kleurig relaas der mishandelde eft l ,ge dame was zij door haar hartelijke familieleden hoo jagen, gestompt en tegen een schutting geworpen. Hilst-l j scheen dat haar aanbidder, met wien zij de steeg s komen inwlandelen, zich wijzelijk neutraal had ge- doorli j^en> daar hem geen rol in dit drama was toebedeeld vau 1 faturlijk gaf dit zaakje stof tot een hevige kakel- 2*-' rtij, daar de Egmonder aan Zeeër in 't algemeen de 1 hee lllng is toegedaan: Als ge wat gedaan, hebt, loochen ende en de datmea van Jaepie Adam in dit geval geen Chrisj sondering maakten. Zij kwamen er evenwel bijzon- genadig af, daar de veiligheidsspeld werd vrijge- jrlich ^en en Kniertje veroordeeld tot f 10 boete of 10 <ee fen tuchtschool, met een stevige vermaning als ca- opscl tutje. om in t vervolg geen reden meer te geven Machten, daar zij anders onder toezicht zal worden bra |teld> toch i >llar EEN OPVOEDER DER JEUGD BELBEDÏGD. Een deel der ouders van kinderen, die de openbare 'n av( ïool te Oudeschlld bezoeken, schijnen niet te dweepen it den onderwijzer Jacob Zoete en het was een zekere ir Th. B., die den paedagoog op 25 September had poet met „snotneus" en hem voorts vriendelijk in srweging had gegeven om te barsten, voor deze on- Jffelijkheden moest B. heden terecht staan en werd hij f 10 boete of 10 dagen veroordeeld. Toorts verscheen inej. Antje L., huisvrouw van Th. B., ineens 'n Oudesohildsche inwoonster, die op 30 gustus even een 8 den opvoeder der jeugd, Zoete, als snotneus had gekwalificeerd. Deze dame lepelde Jge grieven op tegen mijnheer Zoete, doch de poll- rechter was van oordeei, dat zij zich dan had moeten nden tot de schoolautoriteiten, doch zich had moeten uur houden den onderwijzer in het bijzijn der achool- Koov Meren nog wel, te beleedigen. Ook zij kreeg dus haar ptje boete of 10 dagen bromlmen. aan door; uur aanbr j van >or G EEN WONDERLIJKE SNOESHAAN. De heer Jacobus P. uit Oudkarspel, presenteerde zich heden als landbouwer, voorheen Geluk- i kig maar, want in die kwaliteit heeft het al heel slecht I afgeschoten. Zoo versoheen hij op 5 September ten huiz6 van den groentenhandelaar P. Ris aan de Breedstraat te Alkmaar, met eenlge kaasjes, die hij beweerde, ver kocht te hebben voor f 18.60 aan den overbuurman van Ris, genaamd Visser, doch dat deze niet thuis was.. Met allerlei linke smoesjes wist Jaap den goeden groenten- boer te bewegen de kaasjes in ontvangst te nemen en het bedrag te voldoen. Maar het bleek later, dat Visser in 't geheel geen kaas had gekocht en P. zelfs niet ken de. Geen wonder, want de relatie van Jaap den kaas handelaar bepaalde zich tot het feit, dat hij den naam van Visser op de deur had gelezen en daarom handig gebruik had gemaakt om Ris er in te laten tippelen. Ter zake oplichting stond Jacob heden dan terecht, erkennende hetgeen hem was ten laste gelegd, maar tevens bewerend, dat hij niet geheel toerekenbaar was tijdens het plegen van het delict. Hij is trouwens al eens voorwaardelijk veroordeeld, eveneen» wegens opliohtlng als kaasventer. Besloten werd om de zaak nog eens nader te bezien en alzoo uit te stellen tot 7 Januari 1929. Aan den verdachte werd geadviseerd te zorgen, dat Ris ten spoedigste wlerd schadeloos gesteld. De kaas kan verdachte terug krij gen op de griffie. EEN HELDERSCHE HUISMOEDER AFGEKNOKT. Op 3 Ootober nam de visscher Hendrik A te Helder de vrijheid mej. N., bewoonster van de Achterstraat, met wie hij ruzie had over een postwissel, te onthalen op eenige gevoelige klappen en stompen. Wat hem trou wens niet moeilijk viel, daar men mej. N. voornoemd wel met 'n slap krentebrood door een schoorsteen kan slaan. Gezegde heer A, heden gedagvaard ter zake mishandeling, was niet verschenen. Hij wt>rdt beschre ven als ruw en stevig, maar financieel doodzwak. De politierechter veroordeelde hem tot f 25 boete of 25 da gen, maar van die boete zal wel niet veel terecht ko men, aangezien een der getuigen vrijmoedig omtrent A opmerkte: Als le wat verdient, verzuipt ie 'i. MISPLAATSTE BROEDERLIEFDE, De visscher Peter H. te Enkhuizen was in don avond van 11 October geweldig overstuur, omdat de hoofagent Ubbels zijn broer aanhield wegens wielrijden zonder licht Hij gaf zijn broer allerlei revoluitionnaire advie zen en bemoeilijkte den verbalisant zoodanig, dat hij broerlief ter zake belemmering eener ambtshandeling op den bon slingerde. Deze had het dan ook aan zijn ongepaste bemoeizucht te wijten, dat hij heden tot f 20 boete of 20 dagen werd veroordeeld. DAT WAS DE WARE WAKER NIET! De machinedrijver Jacob M. te Medemblik, M een vader met een groot gezin en kleine verdiensten, welke schrille tegenstelling hem in de verleiding bracht in den nacht van 28 op 29 September, toen hij dienst deed als waker op de betonfabriek, waar hij werkzaam was, 'n bus smeerolie weg te nemen. Hij werd echter op hee- terdaad betrapt en stond heden terecht. Natuurlijk werd rekening gehouden met zijn weinig schitterende om standigheden, doch in zijn nadeel sprak helaas, dat hij met huissli I0G TT WEEK GEDULD 8.V.P. )e zaak contra den reiziger A B. S. te Enkhutzen, zijn hals had gebroken over een huurkoop-plano. bus o f^maal weer aangehouden tot sverew sur» ezet rd, "wi akk< m, w! i liebb >eter gen en: Naar het Engelsch van EDGAR WALLACE. me. 't i aast 3 wi r kai di had zl >af betjhnj itreepl Sk( P» it I 11 UZ ik! en ree /an Bos as, week. FEUILLETON Faust? Hoe vreemd, hoe bizonder toevallig!" ,.v Ik zie er niets vreemd of toevalligs in", zelde Elsa ben een van die dolle liefhebbers van radio, die y irae een opera aanhooren ik zou voor geen geld t noot of een woord er van willen missen!" rden **oe bevallig toch! zeide Amery nogmaals, „Faust!" Elsa zag nog steeds de toevalligheid niet in, doch zij f ide haar man te goed om over het onderwerp door gaan; en, zooals zij had mogen verwachten, had het 'el gende dat hij zeide, niet de minste betrekking op opera's. vergeet niet hetgeen ik u zelde omtrent uw koffer," *k hy, en vóór zij kon antwoorden was hij terug- p ;eerd naar zijn kamer en hoorde zij hem de deur op slot draalen. lral Üsa fronste de wenkbrauwen. Was hij heelemaal...? BSchen, die lange jaren in de tropen gewoond hebben, 'ral in Indië, deden vreemd. Zij had een ouden Indi en generaal gekend, die onveranderlijk zijn diner be- met het dessert en eindigde met de soep. Zij kon inlet voorstellen dat de raadselachtige man er der- jke excentrieke gewoonten op na hield, dacht zij. ht deed...zonderling. u :ÜFet vrije uur voor de lunch schonk haar gelegenheid naar de flat van Mevrouw Hallam terug te kee- tot een zeer prozaïsch doel om een geladderde o?rij«-J te verwisselen. Mevrouw Hallam had haar een v mtel gegeven, en met behulp van dezen ging zij bin- n> niet anders denkende of zij zou de flat voor zich •en hebben, want de vrouw des huizes had haar me- Irieeld, dat zij bij een vrienidn ging lunchen. Zij langs de smalle gang, draalde den knop van haar toerdeur om, en bleef stokstijf staan, terwijl een kreet verrassing en verontwaardiging aan haar lippen wnapte. 5e zwarte koffer stond geopend in het midden van L3 jafl mer- Er naast, zat Balph op zijn knieën, in zijn Odsmouwen, een schroevendraaier in de hand. en hij bezig met het lossohroeven vaa den vierden bak. Reeds 100 jaar onovertroffen voor alle maagaan doeningen en spljsverterlngs-stoornisaen. Slechts gegarandeerd met het portret van den uitvinder* Het „Zoogenaamde ulIrlch-Zout" Is namaak en moet Sewelgera worden. Monsters gratis en franco van en hoofdvertegenwoordiger H. de Druln, Llnn* aaisparttweg 16, Amsterdam, 250 g* t —«50, tabletten t 15 en f, 1.2a Verkoop voor Schagea en Omstreken i Gebr. Rotgans, Hoogiljde E 16. Schagen. Ook voor «ngros. HOOFDSTUK XXXIX. KALPH GEEFT EEN "VERKLARING. Hij keek verschrikt op, en werd vuurrood. „Zoo, beste meid!" riep hij uit, met een poging tot onverschilligheid, die hem niet zeer goed afging. ,Jk was op het denkbeeld gekomen het geheim van je kof fer eens op te lossen." „Ik was mij niet bewust, dat er een geheim aan ver bonden was, Ralph," merkte zij koeltjes aan, „en in ieder geval Is mij niet duidelijk, waarom je die verras sing voor jou alleen wilt houden." Hij stond op, stofte zijn knieën af, trok zijn jas aan. „Om je de waarheid te zeggen, Elsa, wilde ik je een ontdekking besparen, die je misschien in groote onge- legenheid gebracht zou hebben," hernam hij. ,Jk bedoel volstrekt geen kwaad te spreken van Maurice Tarn, dooh ik heb reden te vermoeden dat er iets in zit, waarvan je zou schrikken indien je het zag." Het rustige glimlachje van Elsa stelde hem geens zins gerust. ,Ik ben schokvrij, Ralph," zeide zij. Hij nam den eersten van de uitgelichte bakken op en wilde dezen op zijn plaats brengen, toen zij hem tegen hield. „Ga voort met je werk van barmhartigheid. Gun mij nu ook eens een verrassing één schroef is er al uit, en er zijn nog slechts drie andere." „Wil je den bak er uit hebben?" vroeg hij ongerust. „Ik zou liever wat wachten, Elsa. Laat mij het doen, terwijl ik alleen ben, dan kan ik mij eerst oevrtuigen of er niets in zit, waarvan Je zou schrikken." Elsa trachtte hem den schroevendraaier te ontnemen, doch hij hield het werktuig op zijn rug. „Laat dat," zelde hij. „Het spijt mij zeer dat je het mij kwalijk schijnt te nemen, doch geloof mij, ik had niets anders dan je belangen op het oog." „Waarom draal je dan die andere schroeven ook niet los en laat mij zien wat er te zien is? En wees heusch niet bang dat ik zou schrikken, Ralph, want ik kan best tegen een schok, ik ben daartoe ten minste aardig op weg. Waarom ga je niet voort?" „Neen," antwoordde hij hoofdschuddend, „want juist toen je binnenkwam, had lk bedacht dat het eigenlijk de moeite niet waard was." Zij hield hem in het oog, terwijl hij de bakken terug plaatste; hij sloeg het deksel dicht, schoof den koffer weer tegen den wand, op de plaats waar deze gestaan had, en het viel haar op, dat hij den schroevendraaier geen oogenblik uit de hand legde. reeds vroeger zich aan strafbare feiten had schuldig ge maakt. Niettemin zullen de heeren zien wat xnen voor hean kan doen en is de zaak aangehouden tot nader onderzoek door de reclasseering. DOOR ZIJN CADO, KWAM IE OP 'T BURO. De motorschipper Volket O. was in de kost geweest bij de familie H. te Medemblik en had daar een bed- achtergelaten, dat hij op 26 Sept* kwam opelschen. De vrouw des huizes was échter van meening, dat hij 't bewuste bed aan haar had afgestaan, zoodat zij hem de deur wees. Er ontstond een groot «peetakel tusechen den opgewonden motorechipper en juffr. H., 'n herrie, die in een vechtpartij ontaarde, met het gevolg, dat juffr. H. van overspanning van haar kastje rolde en met eau de cologne weer moest worden bijgebracht De motorschipper echter had weinig voordeel van zijn actie. Hij moest heden terecht staan ter zake huis vredebreuk en werd, daar hy er nogal goed bty zit tot 40 gulden boete of 25 dagen veroordeeld. DIE NIET HOOREN WIL, ZAL VOELEN. ,Een fabrieksarbeider te Alkmaar, Jb. B., die zich ln den avond van Zondag 14 October byzonder interes seerde voor de relletjes die steeds plaats hebben by het uitgaan van de dancing „Concordia", bleef doof voor het verzoek van de politie om door te loopen. Hy kreeg toen 'n vriendschappeiyke mep met de gummlworst en toen ook deze aanmaning geen gevolg had, opgepakt en naar het bureau getransporteerd, tegen welke expeditie hy zich met geweld verzette. Het mag dan eenige vol doening geven, in zoo'n straathelbel te vertoonen, dat je 'n held bent, het is voor de port'emonnaie zeer on- voordeellg. Althans niet voor den heer B., die primo door den Kantonrechter word veroordeeld tot f 5 boete of 5 dagen wegens het niet voldoen aan het bevel der politie en wien thans ter zake wederspannigheid tot f 25 boete of 25 dagen werd veroordeeld. ALS DE DRANK IS IN HET VENTJE, DAN IS DAT EEN RAAR PRESENTJE. De heer J. N. v. B., wiens antwoord op de vraag naar zyn beroep juist samenviel met het doodsgeroohel van een verkouden baliekluiver en dus aan onze aan dacht ontsnapte, stond terecht wegens vernieling, ge pleegd aan hot door zyn kostheer bewoonde perceel en diens onroerende goederen. De heer v. B., woonachtig te Alkmaar, laat ons die byzonderheid niet vergeten, ^.^udt bijzonder van een piere verschrikkertje en zelfs nog van veel meer hassebassie» en verkeert dan in een prikkelbare stemming. Op 'n Zaterdagavond (de datum werd alweer verdoezeld door den verkouden balieklui ver) verscheen hy in zijn kosthuis ln een toestand, die zyn kostbaas aanleiding gaf hem niet toe te laten. Hij verdween, maar kwam 's Zondagsavonds terug met 7 andere booze geesten, nog boozer dan hy en vernielde raamkozyn, ruiten en daar achter hangende gordynen. Hedeen stond hy terecth wegens vernieling, maar het bleek, dat hy inmiddels maar eieren voor zyn geld had gekozen en weer met liefde ln het gezin was opgeno men. Zelfs wlas het verzoek gekomen de vervolging ln te trekken, doch daar de verdachte reeds meermalen veroordeeld was wegens in dronkenschap begane del lo ten, had de Officier daar nu eens geen zin in en wenschte een voorw. gevangenisstraf op te leggen, ten einde zyn cliënt van den drank af te brengen. Maar de Politierechter was daarvoor nog niet te vinden en ver oordeelde mijnheer van B. tot f 25 boete of 25 degen. HOE MEN TWIST- EN VECHTZIEKB BOEREN JONGENS DRESSEERT. De jeugdige tuinder Piet A uit Heiloo is een lastig potnat, maar hy ls nu toch van een koude kermis thuis gekomen. Op 7 Ootober bevond hy zich ln bet kerml»-vierende Egmond-Blnnen cn bezocht ook het café van de weduwe Zwiart. De rijksveldwachter Mine, „Je bent vroeg terug," merkte hy op. „Men zelde my dat Je vanmorgen vroeg vertrokken, waart. Amery heeft zeker wel zooveel mensoheiyka in zich, dat hy Je den verderen dag vrijaf gegeven heeft? Ik sprak vanmorgen TupperwiU; hy vroeg naar Je. Een rare vent, die Tup- perwill! Je hebt hem ingepalmd, Elsa, en het zou my verwonderen indien hy niet spoedig een aanleiding voor een tweede diner verzon..." Hy rammelde voort, biykbaar niet op zyn gemak, verlangend om heen te gaan, en tevens verlangend naar zekerheid dat zy zyn gestoorden arbeid niet zou voort zetten. zy hakte den knoop voor hem door. „Nu zou ik byn kamer gaarne voor my alleen heb ben," zelde zy, en duwde hem byna de deur uit Toen zy de andere kousen aangetrokken had en de eetkamer binnengetreden was, stond hy op het punt van vertrekken. Kan ik je ergens heenbrengen? Heb Je reeds ge luncht?" „Ja, ik heb reeds geluncht," jokte zy. Zy gaf zulke duideiyke biyken dat zy van hem ont slagen wenschte te zyn, dat hy eindelijk begon zijn handschoenen aan te trekken, „Je moet Je niet verbeelden dat ik een aanval op Je bezittingen in den zin had," sprak hy schertsend. „En geloof my, Elsa, lk meen het in ernst wanneer ik Je verzoek dien koffer niet anders dan ia myn tegenwoor digheid te openen. „Welnu, maak hem dan nu open." zeide zij. „Neen, dit ls niet het geschikte oogenblik," antwoordde hy. „Je zult beter begrijpen wanneer" hy kon niet woord niet vinden „wanneer je ouder bent" Zoodra hy vertrokken was, begon zy in het keukentje nasLr een schroevendraaier te zoeken, vastbesloten zich te overtuigen wat hy voor haar verbergen wilde, doch klaarbiykeiyk behoorde gereedschap niet tot de huis houdelijke benoodigdheden van Mevrouw Hallam. Zy deed dus 'de deur van haar kamer op slot, stak den sleutel in haar zak, ging naar buiten en stiet op Ralph, die, zeer ontevreden op zlchzelven, op straat voor de Mansions op zyn nagels liep te byten. Het scheen hem een verlichting te zyn dat zij zoo spoedig naar bulten gekomen was. „Je hebt een sleutel van de flat, wil Je dien aan my geven?" vroeg zij. Eén oogenblik scheen hy op het punt van weigeren; toen bedacht hy zich, en, met een glimlach, nam hy den sleutel uit zijn vestzak. „Waariyk, Elsa, je neemt het veel te hoog op, dat je my myn sleutel afneemt..." „Het ls Immers jou flat niet? Het denkbeeld dat je die zijn pappenheimers kent, kreeg er de lucht van en waarschuwde Piet vaderiyk irijn gemak te houden en geen heibel te maken, daar het andera zijn beste beurt niet zou worden. Maar Plet sloeg deze waarschuwing in den wind en weldra waa het noodig hem uit het lo kaal te kegelen. Dat ging niet gemakkeiyk, doch Mine en zyn oollega Koelewyn zijn knapen, die niet by lam- mertjespap en geklutste eitjes zyn grootgebracht, dus bevond Piet zich al heel gauw ln de buitenlucht Toch maakte de taaie opposant nog zooveel kabaal, dat de sterke Gerrit Mine kwam te vallen an s&n bezie Zoa- dagsche uniformbroek scheurde. later kwam de ongezeggeiyke Plet nog weer terug, maar toen werd hy zoo hartelijk onthaald, dat deze emotioneel© kermlsnacht hem nog lang heugde. zyn papa moet natuurUjk voor Pietje het gelag be talen, daar hy door den kantonrechter werd veroor deeld wegens ordeverstoring tot f 10 boete of 10 dagen en thans ter zake wederspanlngheid tot f 40 boete of 40 dagen. De Officier, die een afkeer heeft van den Mammon, had zelfs 8 weken zukkalanvriand lengt gere- quireerd. AANGENAME PASSAGIERS. De jonge Egmond-zeesche trollervissohers, sommigen tenminste, zyn gezellige tramjpassagiers, vooral wanneer zy hun keelgat rijkeiyk hebben gesmeerd met plnkolie en de neusprikkelende nieuwe-harlnggeuren zich ver mengen met een smakeiyken Jeneverstank. Maar ook de stemming van die scholletjesmeppera is opvallend lief en beminneiyk, zooals op 1 Ootober de hoofdconducteur van het Egmonder trammetje, G. J. Kapteyn, in de ge legenheid was te oonstateeren. Hy kwam de plaats kaartjes controleeren en wfeis verplicht een der troller vissohers, die op de bank lag te snurken als 'n verkou den walvisch, wakker te trommelen. De gestoorde maf* fer barstte uit ln vloeken en schelden, doch zyn collega Jacob P. meende zich ook ln de kwestie te moeten mengen, door Kapteyn vinnig by de keel te grijpen en hem tot 2 maal toe tegen den wand van de coupé te drukken. Nu sohynt die hoofdconducteur een zeer lang- moedlg christen, die de vergevingvolle leer: „vader, zij weten niet wat ze doen" huldigt, doch ditmaal liep de maat toch over en deed hy aangifte met het resultaat, dat de ruw» zeebonk heden tot t 20 boete of 20 dagen werd veroordeeld. VXEB TON ER VOOR UITGETROKKEN. Eerst over de Waal bij Nymegen» In de memorie van toelichting ln zake de begrooting van inkomsten en uitgaven van het Wegenfonds voor het dienstjaar 1929, wprdt opgemerkt, dat voor den bouw van bruggen over groote rivieren, een eerste post van f 400.000 is uitgetrokken. In groote trekken en on der voorbehoud van wijziging na nadere bestudeering staat den minister van waterstaat het volgende pro gramma voor oogen: de overbrugging van de Waal by Nijmegen kan vanwege den stand der voorbereiding het eerst worden ter hand genomen; voorts kan, daar elke eigeniyke brugbouw ongeveer drie Jaren zal vor deren, elk volgend jaar met een nieuwe overbrugging w'orden begonnen, zoodat aangenomen mag worden, dat, wanneer in 1931 dit programma in Volle werking is, jaarlijks aan drie overbruggingen wordt gzwzrkf na Jaarlijks een overbrugging voltooid kan rijn. Een uitzondering moet hierby gemaakt wórden voc© dag en nacht zoudt kunnen binnenkomen, stelt my niet gerust, Ralph", zelde zy bedaard, en voor de tweede maal kleurde hy hevig." zyn geleide afwyzende, vond Idf een tesS en reed In deze naar een restaurant in de City, waar rij, alvorens naar kantoor terug te keerea, lunchte, De deur van de kamer van Amery was nog afgeslo ten, en toen zy aanklopte, vroeg hy met barsche stem wat zy verlangde. Een paar minuten later hoorde zij den sleutel omdraaien, doch toen binnentredende, vond zy het vertrek ledig. Te drie uur ging de telefoonschel. Zij bediende te vens het schakelbord en verbond haar patroon met den aanvrager indien deze met eerstgenoemd en wenschte te spreken, na eerst gevraagd te hebben of hy te spreken was. zy luisterde. „Kan ik Juffrouw Marlowe eren spreken?" vroeg een bekende stem. „U spreekt met haar," antwoordde Elsa. „Ik ben Mynheer TupperwiU, Ia Majoor Amery op kantoor?" zy had zyn stent berkend, neg voor hQ rijn naam ge* noemd had. „Neen .Mynhoer TupperwiU, hy la weggegaan." „Kan lk u dan misschien sprekon, Juffrouw Marlowe? Het gaat om eon tnmelljk belangrtjko zaak. on ik ben er bizonder op gosteld dat Majoor Amery er onwetend van biyft dat ik u opgebeld heb." „Ik zou u na kantoortyd kunnen ontmooten," zeide zy. „Anders zou ik hem vergunning mooten vragen het kan toor te verlaten." Een langdurige stilta. „Is dat volstrekt en onvoorwaardelijk noodig?" vroeg de gejaagde stem van den bankier. ,Jk verzeker u dat ik u geen onderhoud bulten weten van uw patroon zou vorzoeken, indien het niet dringend was, en het ls bui tengewoon dringend, Juffrouw Marlowe.- Ik sou Q na verloop van een half uur gaarne sprekon." Elsa overwoog de mogeiykheld. „Ik zal komen", zelde zy, en voorkwam zyn dankbe tuigingen door den haak terstond op te hangen. Amery liet haar meer vrijheid dan by de meeste par ticuliere secretaressen het geval is, en zy zou hebben kunnen uitgaan zonder zich tot hem te wenden; doch by deze gelegenheid zagl zy er tegen op, van de vrijheid die hy haar verleende zonder meer gebruik te maken. zij overdacht de zaak nog eens en klopte toen aan zUn deur. Wordt vervolgd.

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1928 | | pagina 1