DE RAADSELACHTIGE
MAN.
Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN &Co., Schagen.
Eerste Blad.
EGDE, VOOR DEN KANTONRECHTER
TE ALKMAAR.
fWinterteenen*\
Kloosterbalsem
Ingezonden Stukken.
n met
met]
in di
chili*
gelooi
pireert
kleedln
Dinsdag 18 December 1928
SCHAG
Alitmeei Kiens-
71sAe Jaargang No. 8376.
COURANT.
llitritmii- Lmiivllii.
oi d
téle
Z
esterea
it blad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver-
tenticn nog zooveel mogelijk in het eorstuitkomend nummer geplaatst.
POSTREKENING No. 23330.
INT. TELEF. No. 20.
1'rijs per !1 maanden I 1.05. Losso nummers G cent. ADVISHTEN-
TIö.N van 1 tot 5 regels 1.10, iedere regel meer 20 ccjit (bcwijsno.
inbegrepen)'. Groolere letters worden naar plaatsruimte berekend
rao
len e
hst
DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN.
o aanj
ven,
te
willen
even
Zitting van Vrijdag 14 December 1928.
HIER VERLIEP DE ZAAK NAAR WENSCH:
WE KREGEN EEN TEVREDEN MENSCH!
Onder de magistrale leiding van den waarnemenden
te
hU
De
i niets
slech kantonrechter had heden een spiksplinter nieuwe be
handeling plaats van de arbeidswetsovertreding contra
den met veel aardsche tegenspoeden geplaagden brood-
en banketbakker Jan O., die zich niet alleen door ziek-
e van een familielid, zich vreeselijk moet behelpen,
MJ [aar nu 00j^ n0g geplaagd werd door het sociale troe-
ingena sikinaje, de Arbeidswet.
Gehoord werd thans als getuige de arbeidscontroleur
Groening, alsmede de leergierige bakkersleerling, die
ntusschen den aanvalllgen leeftijd van 21 jaar bleek
te hebben bereikt.
Aangezien echter niets bijzonders meer aan het licht
gij I kwam en de reeds gedane mededeellngen van den heer
Jan O., grootendeels werden bevestigd, kwam hij er
buitengemeen goedkoop af met f 0.60 boete of 1 dag.
laat een chauffeur er toch naar
JjTRACHTEN,
kalm zijn beurt maar ae te wachten.
De héér B. J. H. KL, handelaar te Bergen, probeer-
de op 8 Augustus, in de Eeuwige Laan rijdend, met
lijn vierwielig luxe motorrijtuig nog gauw tusschen
een voor hem rijdende en tegemoetkomende auto
enHjf 2 door te glippen, doch dit roekelooze vraagstuk had
gekozen echter funeste gevolgen, daar een dubbele aanrijding
to ontstond en alle drie auto's werden beschadigd. De
vaijjeer te dier zake thans voor den kantonrechter ge-
Een zal (Jaagd, kon wegens een hartaandoening niet verschij-
stlgd aen jjet werd echter voor hem een zeer dure geschle-
passen jenjSi daar hij behalve de schade aan zijn eigen en do
ie,de andere auto's van de heeren Bok en Roos, werd
aroordeeld tot f 40 boete subsidiair 30 dagen en bo-
ndien aan den heer Blok nog zal hebben uit te
eeren een bedrag van f 43.20 voor bedrijfsschade.
zijn.
m lüeii
- Blau
knoop!
n de v
Ike kn
IN HEM WERD GEEN SCHULD BEVONDEN.
Een chauffeur in dienst van oen ijzerhandelaar uit
Amsterdam, J. H. L., had op 18 Juli op den Kenne-
"geli ®erstraatweg ter hoogte van de Roemer Visscher-
prdt. 0,traat te Alkmaar het ongeluk een fletsrijdenden
i knooj bakkersknecht aan te rijden op het moment dat deze
eèn voor hem rijdend fletser wilde voorbijrijden. Ge
lukkig had de jongen de tegenwoordigheid van geest
de laadbak van de vrachtauto te grijpen, waarop een
naast den chauffeur zittend magazijnbediende hem
greep en wist vast te houden, zoodat de bakker er zon
der lichamelijk letsel afkwam. De chauffeur stond he
den terecht wegens het onvoldoend naar llnksch uit
wijken, doch na het verhoor van een viertal getuigen,
waarbij wel vast kwam te staan dat verdachte be
hoorlijk zijn komst had aangekondigd door het geven
van geluidsignalen, kon de kantonrechter niet besluiten
hem te veroordeelen en werd verdachte, hoewel de
ambtenaar f 10 boete of 10 dagen vorderde, vrijgespro
ken,
NIET VAN OUDERDOMSRENTE GEDIEND.
Mademoiselle Annaten B., die dienstbode van een in
gezetene van Wieringen is, weigert pertinent de voor-
deelen van een ouderdomsrenteverzekering en blijft
dan ook in gebreke, ondanks herhaalde waarschuwin
gen, haar rentekaart te toonen. Evenmin had deze onaf
hankelijk aangelegde jongedame animo met haar pa
troon de reis naar Alkmaar te maken, teneinde voor
den kantonrechter haar weinig meegaande houding
nader toe te lichten. Het recalcitrante meisje werd
alsnu veroordeeld tot f 16 boete of 15 dagen en aan den
heer Paulus Helingman, haar heer en meester, de
boodschap mede gegeven, dat indien zij doorgaat de
I gunsten van de Arbeidswet af te wijzen, meerdere
boetestraffen haar deel zullen zijn.
'T IS NIET ALLES GOUD, WAT ER BLINKT.
Ook niet in de Arbeidswet, zooals de heer Dirk G.,
distillateur te Alkmaar, die heden terecht stond wegens
overtreding van deze wet, nader wist aan te toonen.
Aan den her G. was namelijk ten laste gelegd, dat hij
op Zaterdag 29 September 'n werknemer arbeid had
laten verrichten op 'n tijdstip, waarop zulks niet is
toegestaan. De heer G. gaf zulks toe, doch bracht in
zijn oratio pro domo naar voren, dat bedoelde werk
zaamheden op Zaterdagmiddag onvermijdelijk zijn, daar
het hier geldt het uitvoeren van ingekomen bestellin
gen, die denzelfden dag nog verzonden moeten worden.
De knechts blijven daarvoor gaarne een uurtje langer,
veel liever dan dat hun vrijen Zaterdagmiddag wordt
vervangen door een vrijen Woensdag- of anderen mid
dag. Deze regeling geschiedt dus met onderling goed
vinden en de heer G. bejammert het, dat de Arbeidswet
hier de goede verstandhouding tusschen patroon en
werknemer bemoeilijkt De rechterlijke heeren waren
het volmaakt met den „verdachte", met welken fraalon
eere-tltel een fatsoenlijk burger tegenwoordig wordt
getooid, bij uitzondering volmaakt eens. De ambtenaar
sprak zelfs van een belachelijke handhaving der wets
artikelen en eischte slechts, alhoewel de heer G. reeds
eenmaal was veroordeeld, f 0.50 boete of 1 dag.
Mr. de Groot veroordeelde conform dit requisitoir,
doch gaf den heer G. ernètig in overweging, eens
persoonlijk met den Arbeids-inspecteur te Haarlem te
gaan confereeren.
DIE HAD OP DIT AARDSCHE TRANENDAL BETER
KUNNEN TREFFEN.
H. de B., een 53-jarige los arbeider en «toelenmatter
te Schagen, stond terecht ter zake de overtreding
dat hij zijn rentekaart niet had getoond aan den ar
beidsraad, na een hem gedaan verzoek tot inzending.
De goede man erkende dit verzuim, doch deelde ter
verontschuldiging mode, dat hij lezen noch schrijven
kon, een ziekelijke vrouw heeft en 'n eveneens niet go-
zonde dochter van 16 jaar die 218 pond weegt HU
Prikkelbaarheid
komt vaak" voort uit
slechte spijsvertering,
Alle spijsverterings
stoornissen moeten
spoedig zwichtenvoor
Posters Maagpillen.
het laxeermiddel bij
uitnemendheid.
Foeter'» Maagpillen
Alom verkrijgbaar S f 0.65 per flacon.
U behoeft niet met winterteenen te blijven
o pen. Maar U moet er wat tegen doen.
E U künt er wat tegen doen. Akker'a
K.oosterbalsem herstelt de cellen der
huid, verzacht onmiddellijk de pijn en
voorkomt ernstiger ontstekingen. Akker'»
„Geen goud
zoo goed"
verdient slechts f 11 per week en heeft dan wat on
geregelde 'inkomsten als stoelenmatter, met welke ver
dienste hy zyn zlekelyk gezin moet onderhouden. Zyn
echtgenoote zorgt gewooniyk voor het opzenden van
de rentekaart, doch heeft dat ditmaal verzuimd.
Men begrijpt, dat na dit relaas van rampen en tegen
spoeden geen oog kon droogbiyven en de delinquent
slechts de minste straf op de overtreding gesteld,
f 0.50 boete of 1 dag werd opgelegd.
DAT SCHOT WAS HEELEMAAL MIS.
De 21-jarige bakkersknecht Corn. P. uit Akersloot,
die er uitziet als 'n welgedane baby van 12 Jaar, doch
zyn manneiyke meederjarigheid kon toonen, door een
engagement8rlng, stond eveneens terecht wegens ver
zuimde inzending van zyn rentekaart, lichtte deze na
latigheid nader toe, door de imodedeeling dat zyn
ouders oen verkeerde kaart hadden ingezondon. Waar
hier dus van eenig gebrek aan medewerking geen
sprako was, werd hy dan ook direct vrijgesproken.
DAAR HAD HIJ MEER LOL MEE KUNNEN
MAKEN.
De heer C. K., 'n 38-jarige pensionhouder te Bergen
had verzuimd 30 rentezegels te plakken voor zyn
dienstmaagd, de lieftallige Johanna Zaadnoordyk, thans
als getuige gehoord. Evenals vele andere werkgevers
had de verdachte gerekend op een navordering, doch
deze faciliteit wordt door den Arbeidsraad niet meer
verleend. Men wachtte zich dus voor schade! De heer
K. voornoemd, werd veroordeeld én nog héél genadig,
tot 30 X 75 et boete of 30 X 1 dag.
EEN BÏNNENVISSCHER DIE NIET CONTENT
WAS.
Een te Oudkarspol ingezeten binnonvlsschor, de heer
D. N., verscheen als verdachte .voor den kantonreoh-
terszetel, omdat hy had gevlscht te Broek op Langen-
dyk met een schrobnet in oen water, Waarop de Groen-
tencentrale meende pretentie te hebben.
'De heer N. was zoo vrij, heden dit recht in twyfel
te trekken. De Centrale heeft een sloot, waarin hy
vlschrecht heeft, doen overkappen en meent nu zyn
pachtersaanspraken te kunnen bestrijden. Slecht» een
klein gedeelte van bedoelde sloot is nieuw gegraven.
Deze zaak, 'n eitje waar méér aan te lepelen viol, werd
besloten op 11 Januari meer grondig te onderzoeken.
NADERE BESTUDEERING, TOT NUT EN TOT
LEERING.
Den jongeheer Jacob O., uit Heiloo, timmerman van
zyn geloof, was ten lasto gelegd, roekeloos en onbe
suisd fietsen in de Ridderstraat te Alkmaar, waar
van het gevolg was, dat oen klein Joggio door hem
werd aangereden. De jakkoraar op het rywlol ging ech
ter in 't geheel niet accoord met deze besohuldiging en
beweerde, dat het uitgesloten is, by druk verkeer, om
komende uit het Payglop, alwaar op dit kruispunt een
verkeersagent ia geplaatst, in groote vaart de Laat
over te steken, ten einde de Ridderstraat in te rijden.
De aanryding was dan ook niet zyn schuld, rnaar die
van het kind zelf, dat eensklaps de drukke straat
overstak. Aangehouden tot 11 Januari, ten einde den
verbalisant aan te hooren.
ZIJN BATTERIJTJE HAD DEN GEEST GEGEVEN.
De 18-jarige bakkersknecht Corn, de waarn.
kantonrechter verbaasde zich over het aantal bakkers,
dat heden de zitting passeerde. was In.den avond
van 1 Dec. betrapt op wielrijden zonder licht en stond
nu bij oproeping terecht. Hy gaf de schuld aan zyn
te vroeg gestorven batterij, wat geen voldoend excuus
bleek om een veroordeeling tot f 4 of 4 dagen te ont
loop en.
EEN VERLOREN MORGEN.
De fabrieksarbeider en vogelhandelaar G. T. du P.
te Alkmaar, moest terecht staan wegens het weinig
belangwekkende feit dat hy zyn hond zonder belasting
penning op straat had laten rondloopen. Hy was niet
aanwezig, doch in zyn plaats was zyn vrouw verschenen,
die echter geen volmacht had en nu van kwart voor 10
tot kwart voor 1 haar kostbaren tyd nutteloos had
zitten verklungelen, toen ze op de behandeling van dit
zaakje zat te wachten. We kunnen ons de ontstemd
heid van de goede vrouw best indenken, toen haar
man tot f 2 boete of 2 dagen werd veroordeeld.
Als de arme hond het nu maar niet heeft moeten ont
gelden.
Van Ewijcksluls, Deo. 1928.
Mynheer de Redacteur,
Mag ik een klein plaatsje ln Uw veelgelezen blad?
by voorbaat myn dank.
AL IS DE LEUGEN NOG ZOO SNEL,
DB WAARHEID ACHTERHAALT HAAR WEL.
Naar aanleiding van het ingezonden stuk van den
heer W. Walboer, op het gezegde van den heer Van
der Ham in de laatste raadsvergadering. Ja, do heer
Van der Ham heeft dat zeker bij zyn neus langs ge-
zogd, die weet waarschijniyk niet-hoe het mot da
zaak staat, die Is onkundig ln dit zaakje.
Vandaar deze uiteenzetting. Ik bcgryp nog niet, dat
Iemand zoo brutaal kan zijn, om openiyk in de courant
te zotten: zy hebben altijd mijn zaal gratis gehad.
Ik zit al 7 Jaar ln de commissie van bet Sint Nico-
laasfoest, de laatst 5 jaar als penningmeester, dus ik
kan het toch wel weten, of wy de zaal moesten huren,
Ja of neon. Wy hebben altyd f 5.— zaalhuur moeten
geven, of was er f 40.— of f 50.— winst van 't dansje,
dat er word gegeven. In 1927 hadden wy al heel veel
klachten gehad over het kinderfeest, ten eerste dat het
te laat begon, en dan dat bal. En nu ln 1928 was alge
meen het wachtwoord: Ja, wij gevoelen veel voor dat
kinderfeest, maar het moest wat vroeger beginnen, en
geen bal-na houden, dat zoogenaamde dansje,
i De zaak werd besproken ln de commissie, er kwam
een voorstel om Walboer wat tegemoet te komen, en
hem in plaats van f 5.dan f 15.vergoeding te ge-
i ven, ons dunkt dat was toch billijk, voor een feestje
i dat boglnt om half 2 en afgeloopen is om half 0.
j Maar wij wisten al zoo wat, wat voor vleesch wij
in de kuip hadden en zoodoende meteen naar een an-
FEUILLETON
Naar hot Engelscb van EDGAR WALLACE.
41.
De bankier was blUkbaar slecht op zyn gemak. Hy
tioot de deur achter zich en bleef aohter den stoel, dien
Amery hem aanbood, etaan, zyn handen op de rugleu
ning. bespotteiyke geiykenls vertoonend met een ontlui
kend politicus, die zyn eerste redevoering zal gaan hou
den.
„Dit bezoek zal u min of meer bevreemden, Majoor
Amery," begon hy met heesche «tem, „des te meer, om
dat ik geen aanspraak mag maken een 'hm! oen
boezemvriend, of zelfs een intieme kennis van u te zyn."
„Ik verwachtte u," zeide Amery afgemeten. „Neemt u
plaats."
Mynheer Tupperwill spreide zyn jaspanden uit en
ïette zich voorzichtig neer.
„De zaak is, dat ik ln zulk een verwarden gemoeds-
itand verkeer, dat lk niet weet waarheen my te wen
den, wiens raad te vragen; en toen lk in de eenzaam
van myn privé-kantoor de dingen overdacht, kwam
it ln my op, dat u, als anan van de wereld, en boven-
len als man van zulk een rype ervaring als nooit myn
deel geweest is, misschien in staat zoudt zyn my te
loggen welk besluit lk moet nemen. Majoor Amery, ik
frord omringd door vyanden en indien zulks u wat
iverdreven en melodramatisch mocht toeschynen, ver
bek ik u, een oogenbllk geduld met my te hebben. De
toak, waarmede ik my veroorloof uw geduld op de
Proef te stellen, betreft niet alleen de eer van myn
leam, doch ook de allereerste grondregels, waarop myn
token gebouwd zU'n."
Hij zweeg en bevochtigde zyn droge lippen. Amery
Haakte geen enkele opmerking hy bleef rustig en; aan
dachtig zitten, wachtende op hetgeen volgen zou.
•.In een oogenblik, waarin ik my tot hevige veront-
aardiging had laten vervoeren, waart gy vriendelyk
Sertoeg mij een voorspelling te doen, die helaas! op het
Hint staat verwezeniykt te worden," hervatte Mynheer
Tupperwill. „Die voorspelling, indien ik het nog eens
terhalen mag, luidde, dat een zekere cliënt van de
Bank mij en myn zaken door het siyk zou sleuren. Ik
ben bevreesd, zeeT bevreesd, dat uw woorden bewaarheid
jullen worden. Majoor Amery, lk heb Iemand myn ver
houwen geschonken in grootere mate dan aan een ban
Haa
dach
Vaai
kier en een man van zaken geoorloofd 1». Ik ben be
drogen, afsohuweiyk bedrogen geworden. De Bank is
het slachtoffer geweest van het grofste misbruik van
vertrouwen; en ten gevolge van myn onvergeefiyko dom
heid, staat thans niet alleen myn fortuin, doch selfs
myn levon op het spel.
„Tweo Jaren geleden stond ik aan het hoofd van een
bloeiend handelslichaam, ln de City van Londen overal
geacht en geëerd..."
„Twee Jaar geleden," viel AemeriJ hom ln de rede,
„stond gy aan het hoofd van een faillieten boedel, die
zich staande wist te houden door het vervalschen van
rekeningen!"
zyn woorden klonken als een (hamer dlo op staal neer
komt.
„Stebbing is reeds sedert jaren Insolvent", ging' Amery
onverstoorbaar voort. „Gy Het u er hoog op voorstaan
dat gy de pogingen van de Banken op aandeelen uw
Bank aan de hunne te verbinden, schipbreuk Het ïyden.
De waarheid IS dat gy het niet aandurft anderen g&-
deelteiyk hun neus in de zaken van Stebbing te laten
stegen, zeer goed wetende, dat fatsoeniyke accountants
u aan de justitie zouden overleveren, en u dientenge
volge tot logeergast maken in een van Zyner Majestelts
hotels."
Mynheer Tupperwill verschoot niet van kleur, doch hy
liet zyn onderlip slag hangen en er stond een byna roe
rende uitdrukking In zyn oogen, toen hy zyn beschuldi
ger wezenloos zat aan te staren,
„Ik hoop dat hetgeen gy zegt niet waar Is," sprak hy
met hoesche stem. „Zoo ja, dan ben ik op nog grooter
schaal bedrogen dan lk meende, en heeft er een complot
bestaan, my er ln te laten loopen. Het is waar, dat ik
er slecht voorsta. Zekere onbescheidenheden, die ter
kennis van een gewetenloos man kwamen, hebben my
in diens handen overgeleverd. De omstandigheden heb
ik op schrift gesteld," ging hy gewichtig voort, „en ik
ben gekomen om u te vragen, of dat document, indien
ik het aan u ter hand stelde u of my van eenigen dienst
zou kunnen zyn."
„Van hoegenaamd geen," antwoordde Amery zonder
zich te bedenken, en het gelaat van Mynheer Tupperwill
betrok.
„By onze laatste ontmoeting, werd door u gesproken
van een heer, genaamd hm! Stillman. En nu. Ma
joor Amery, wensch ik alle onaangenaamheid, wensch
ik myn ondergang te vermynden! Zooveel vernomen
hebbende, kunt u mij raad geven. Het is misschien de
laatste keer dat wy deze zaak met elkander bespreken
kunnen, de laatste gelegenheid haar ln het reine te
brengen."
Amery zag hem met strakken blik aan.
Er zullen zich meer gelegenheden voordien," merkte
hy op.
Alvorens het onderhoud ten «inde was, had Mynheer
Tupperwill nog iets te zeggen.
„Ik ben een man des vrede», De heftig» uitingen van
mensoheiyke gevoelen» «tuiten my togen da borat, «y
zyn my Inderdaad een gruwel. Ik heb één afschuwelijk»
ervaring opgedaan, en wen»oh geen herhaling van deze."
Met een pyniyken trek op zyn gezicht, botastte hy h»t
llttoeken op zijn voorhoofd.
i „En tooh hob Ik het gevoel als werd lk gedreven naar
een onbedwlngbaron stroom van gewold. Alsof ik om
ringd bon door gowetcnloozo, slechte, misschien wreedo
mannen, die niet zullen aarzolen hun wraak aan my te
j koelen, en op u, al» man van de daad, doe Ik een beroep
om hulp en bystand. Majoor Amery, een week geleden,
heb ik een nieuwen chauffeur in myn dienst genomen.
De man toonde my de schitterendste getuigschriften; hy
was op de meest eervolle wyze uit het leger ontslagen,
zyn vorige meesters waren uitbundig in hun lof, en lk
kan my als chauffeur geen beteren wenschen, behalve"
hy hield even op „dat lk het van my kan afzetten
dat hij niet is hetgeen hy schynt. De man is in myn
huis vrij in- en uitgegaan en myn huismeester vertelt
mij dat hy hem ééns In myn slaapkamer betrapt heeft.'
Het boveniyf voorover buigende, vervolgde hy met
zachtere stem:
I „In my'n slaapkamer bevindt zich ln een van de wan
den een brandvrye kluis, waarin ik eenige belangrijke
papieren, wat snuisterijen van geen bizondere waarde
bewaar, en dezen morgen vermiste ik een klein boekje,
aanteekeningen bevattende omtrent myn prlvéé-rekening
Het was geen gewoon boekje: het geleek op een gouden'
sigarettenkoker en werd my vele jaren geleden door
myn vader ten geschenke gegeven.
„Wat staat er in dat boekje behalve cyfera van uw
rekening?"
„Zoo goed als niets. Een aantal adressen, een paar
notities omtrent het familievermogen, bizonderheden
over het letterslot van myn groote kluis op kantoor,
mijn privé deposito's in de Bank van Engeland, en der-
j gelijke."
I „Indien u vermoedt, dat het door dien man gestolen is,
I waarom geeft u dan geen kennis aan de politie?" zeide
Amery met een vermoeiden zucht.
I Mijnheer Tupperwill richtte zyn oogen langzaam op
1 den ander.
Uzeide my dat myn zaak insolvent is; u heeft mU
opmerkzaam gemaak* op het feit dat ik een vrij onder
zoek van myn boeken niet kan doorstaan; u heeft er op
gewezen dat Stebbing's Bank de bewaarster is van ge
heimen, die het licht, niet kunnen velen. Een paar van
die geheimen staan óók in dat boekje. Majoor Amery."
Hy stond onder het loozon van een diepen zucht op.
„Ik vrees, dat lk u verveeld heb," zeide hy, „doch be
denk dat ik een tusschen twyfel en angst heen en weer
geschud man ben, een man, die zidh voor het wreedste
dilemma geplaatst ziet. Uw raad, uw hulp, uw medewer
king zouden my veel gebaat hebben, en misschien u ook"
(Hy Isoretelde zijn hoogen hoed verstrooid met zijn
mouw af, keek peinzend naar het verbrijzelde peneel
van de kastdeur naast den haard, en met een nieuwen
zucht en na een kleine buiging gemaakt te hebben, ver-
i liet hy wankelend het kantoor, een toonbeeld van neer
slachtigheid on ellende.
j Amory luisterde naar (het wegsterven van zijn voet-
stappen, tot er ln het kantoor stilte beerschte. Toen
Btak hy een dunne, zwarte sigaar aan en blies een wolk
van rook naar do zoldering. Een diepe rimpel toekende
I zich op zyn voorhoofd af; zyn gelaat droeg een uitdruk-
king van verbittering. Niemand zou geraden hebben dat
I zyn volle denkvermogen door Elsa Marlowe ln beslag
genomen werd.
HOOFDSTUK XLTV.
MAJOOR AMERY GAAT UIT.
De kerkklokken sloegen zeven uur toen hy Wood
Street betrad, en by Cheapside gekomen, liet hij drie
taxi's voorbyrijden alvorens de vierde aan te roepen.
Vóór hy aan de schel van zyn voordeur had. kunnen
trekken, werd deze laatste geopend door Feng Ho, die
hem naar zyn werkkamer volgde.
I „Kent u iemand die Jarvie heet?"
I Amery knikte bevestigend.
„Hy werd vanmiddag in hechtenis genomen. Hy en
een zekere Sainson, te Huil."
Wederom knikte Amery met het hoofd.
„Bickerson maak zich zeer druk," merkte hy op. „Men
zou mogen vermoeden dtt de val van Dr. Ralpfa Hallam
zeer aanstaande is."
„In dien ik mijn zin had, dan hing hy vanavond nog
aan de galg te bengelen,' 'zeide Feng Ho op m oordlus-
tigen toon. Zy spraken Chineesch. en de Chinees stond
by het schrijfbureau, zn meester aanziende, terwijl deze
een paar brieven doorliep.
„Dat is een zware straf voor een domheid, Feng Ho."
„Voor moord, meester," zeide Feng Ho. „Want die
oude man werd vermoord door Hallam. Was ik niet in
de kamer aan het snuffelen, toen hy binnenkwam?
Hoorde ik niet met myn eigen ooren, hot „zzzzt" van het
mes, toen het uit zijn zak getrokken werd? Het was
dwaas van my dat ik de lichten uitdraaide toen ik in
huis was, doch het was zeer verleideiyk. Het schakel
bord bevindt zich vlak by de deur, onder aan de trap, en
lk verbrak het contact omdat ik zekerheid wilde heb
ben of de oude man wakker was. Wave hy wakker ge
weest, dan zou het uitgaan van hot licht hem op het
portaal hebben doen verschynen."
„En toch vergis je Je. De man, die Tarn doodde, was
Stillman."
Wordt vervolgd.
