11tuit tl Nieiws-
Mrattilit- Laillrallil
BENH0 MUSS0LINI.
DWARS
DOOR
CANADA.
Hypotheek op Landerijen a 4121„ rente.
ROODE rooi 00 CENT
GELE POOI 00 CENT
Zaterdag 29 December 1928
71sto Jaargang No. 8382.
Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN &Co., Schagen.
Eerste Blad.
FIJNPROEVERS
half
SCHAGER
COURANT.
Dit blad verschijnt viermaal per weck: Dinsdag, Woensdag, Donder
dag en Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Advcr-
t.enliön nog zooveel mogelijk in het ccrstuitlcomcnd nummer geplaatst.
POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20.
Prijs per 3 maanden f 1.05. Losse nummers 0 cent. ADVERTEN-
TIöN van 1 tot 5 regels f 1.10, icdoro regel meer 20 cent (bowijsno.
inbegrepen). Grnotcre letters" worden naar plaatsruimte berokend
DIT NUMMER BESTAAT UIT VIJF BLADEN.
Hieronder geven wij het slot hetwelk tosschen
twee haakjes „up to date" ls van de reeks ar
tikelen waarin een levensbescliryving werd gegeven
van den man, die zulk een groote rol speelde ln
de Jongste wereldgeschiedenis in het algemeen, en
in die van Italië ln het bijzonder, niet alleen
speelde, maar- nog steeds speelt en zeer zeker nog
zal spelen. Wij gelooven wel, dat wij onzen lezers
hiermee een blik hebben doen slaan in het leven
van dezen „menschelijken motor", zooals MussollnJ
dezer dagen nog door den correspondent van een
buitenlandsch blad genoemd werd.
DE REDACTIE.
(Slot).
Niet zoodra was het succes van den marsch naar
Rome dus van het Fascisme en zijn leider Mussollnl
bekend of er werd eigenaardig op gereageerd. De am
bassadeurs Sforza te Londen en Frassati te Berlijn,
die wisten, dat zij bij Mussollnl geen persona gratissime
waren, namen hun demissie.
De Bondsraad te Berlijn herriep hals over kop het
vroeger jaren door de Zwitsersche regeering genomen
besluit om Mussollnl over de grenzen te zetten en te
houden. Men begrijpt, wat een pret Mussollnl gehad
moet hebben, toen hij dat hoorde. Trouwens, de Zwit
ser# hadden alle reden om 'bevreesd te zijn, dat de
thans almachtige Mussollnl eens op Trentino zou laten
aanmarcheeren, om aldus de woorden van zijn rede
van 21 Juni 1921 gestand te doen.
Maar zooals dikwijls in de wereld het g*eval Is, kwam
alles juist anders uit dan men dacht en vreesde.
Mussollnl, inplaats van misbruik van zijn macht te
maken, deed zich van een allerminst verwachte, n.1.
zeer bescheiden zijde kennen, en gaf zich alle mogelijke
moeite om na den onconstitutioneelen staatsgreep alles
weer spoedig in het constitutioneels spoor te brengen.
Zoo vormde hij een Concentratie-ministerie. Na
tuurlijk werden aan de Fascisten en Nationalisten een
behoorlijk aantal portefeuilles toegewezen, doch daar
naast werden ook Clsricalen, Rechtsllberalen en De
mocraten aangezocht, deel uit te maken van zijn mi
nisterie. Zelfs liet hij doorschemeren, dat op den duur
ook plaats voor de socialisten In een Fascistisch mi
nisterie zou worden gemaakt. Immers, was de bedoeling
van het fascisme naar de eenheid en grootheid van
Italië te streven en bij eenheid moest men aan allen
denken. Wieer wist hij handig met de verbeeldingskracht
van het volk rekening te houden door Generaal Diaz,
de veldheer-held en Admiraal Thaon dl Revel, de ma-
rine-held, tot ministers van oorlog-en van marine te
benoemen. Zoodoende won hij ook veel sympathie ln
leger en vloot.
Mussolinl zelf behield de ministeries van Binnen-,
zoowel als van Buitenlandsche Zaken. Het teekent zijn
karakter. Hij voelt dat men zoowel in de Buitenland
sche als Binnenlandsche politiek een vaste lijn ver
langt en... verwacht.
Dus neemt hij de verantwoordelijkheid voor belde
departementen op zich, beide departementen zullen
zijn geest ademen, zijn denkbeelden uitstralen.
Zoo trad Mussolinl den 16en November 1922 voor
Kamer en Senaat
Hij behandelde de Kamer van Afgevaardigden vrij
onhebbelijk, de Senaat veel vriendelijker. Hij bracht
den Senatoren, den vertegenwoordigers van den ouden-
dom. de eerbiedige groeten van de Fascistische jeugd
en hij erkende de Senaat als een noodzakelijk orgaan
in hiet wezen van den Staat
Den afgevaardigden riep hij toe, dat ze blij mochten
zijn, dat hij ze niet door zijn troepen naar huis had
doen jagen en dat hij weliswaar geen conflict zocht
maar geen moment zou aarzelen om de kamer te doen
ontbinden.
Hij bracht hulde aan den koning, die in het laatste
oogenblik den burgeroorlog had weten te vermijden,
bloedvergieten had weten te voorkomen en toegestaan
had, dat het frissche fascisten-bloed in de moede ade
ren van den parlementairen staat werd toegelaten.
De hulde aan den Koning verwierf een stormachtig
applaus van Senatoren en Afgevaardigden.
Bet programma der regeering?
Hij wenschte geen imperialistisch avontuur. Hij
zou de eenmaal gesloten verdragen, ook al mochten
ze nog zoo weinig in zijn smaak vallen, eerbiedigen.
Hij wilde met de vroegere geallieerden goede vrienden
blijven, maar op voet van gelijkheid en daarnaast met
de vorige vijanden die voeling zoeken, die in het be
lang van den vrede en van Italië gewenscht was. Hl]
moest nu eenmaal met de werkelijkheid rekening hou
den en dat was de leege schatkist en het gemis van
Kolofiles en ruwe producten. Daarmede moest btJ de
schuldregeling en de oplossing van andere vraagstuk
ken rekening gehouden worden.
HJVj wilde in vrede met Zwitserland leven en ook met
Rusland, zonder zich om de binnenlandsche politiek
van dit land te bekommeren.
In de binnenlandsche politiek wilde hij zoo veel mo
gelijk te verhouding tusschen de verschillende klassen
verbeteren en daarbij het algemeen belang dienen. Hij
wilde het vertrouwen van het volk verdienen door de
erkenning der religie en dier rechten zooals die door
de wet waren vastgelegd. Er moest in het land zelf
rust en orde heerschen, daarom elschte hij een ijzeren
discipline en zou niet alleen leger en vloot reorganl-
seeren, maar daarnnaast een corps van Fascistische
politietroepen creëeren.
Dan kon rustig gewerkt worden aan het wegwerken
van alle door den oorlog ontstane kostbare organen en
aa nhet opvoeren der productiviteit en het betrachten
der uiterste spaarzaamheid. Dan zou het Staatsbudget
weer in evenwicht gebracht kunnen worden en alle aan
dacht besteed aan de verbetering van arbeidsvoor
waarden. De emigratie zoti zijn volle aandacht bezitten,
Hoe inderdaad de Buitenlandsche politiek door Mus
solinl in den loop der tijden is gevoerd, weet feitelijk
wel iedere lezeres of lezer.
De Firma MEIJER PELS, Administrateurs-Rentmeesters te ALKMAAR, hebben
gelden beschikbaar voor le hypotheken op landerijen vanaf 4% rente en op hulzen
vanaf 4% rente. Sluiten alle verzekeringen.
Houden eiken Donderdag van 911 Vi uur zitting ln Café „Cérès" te SCHAGEN.
De belofte van niet imperialistisch is niet gehouden.
Wel is men tegenover Zwitserland trouw de belofte
nagekomen en heeft dit land meer vertrouwen ln de
fascistische regeering kunnen krijgen dan men daar
kon verwachten na de uitlatingen van het Kamerlid
Mussolinl in Juni 1921.
Overigens is men echter tegen de buurstaten minder
gemakkelijk opgetreden en de Dultsche bevolking van
Zuid-TIrol wordt met zacht geweld gedwongen om
Italiaansch te worden en t6 doen alsof ze dat pleizierlg
vindt.
Rondom de Adriatische en Mlddellandsche Zee wordt
de macht steeds uitgebreid. Albanië ls een vazalstaat,
in Noord-Afrika wordt aan de Italiaansche kolonies
een aandacht geschonken, die eenerzijds te loven, an
derzijds te vreezen ls.
Met Turkije werd een verdrag gesloten en de onder
minister van Buitenlandsche Zaken is van Lugano via
Rome naar Angora gereisd ten einde te trachten een
vriendschapsverdrag tusschen Griekenland en Turkije
tot stand te brengen, en wel ln het belang van het
stijgen der macht van Italië in de Mlddellandsche Zee.
Men kan het Frankrijk niet vergeven, dat het zich
indertijd van Tunis heeft meester gemaakt en het is
te vreezen, dat dit land nog eens de inzet zal worden
voor een gewapend conflict tusschen Italië en Frank
rijk. Wij weten allen hoe gespannen de verhouding
tusschen die beide landen is en mogen dankbaar zijn,
dat er geen geld In de schatkist zit, andera zou de
sabel niet in de schede blijven.
Italië moet geëerbiedigd worden, is reeds door den
Mussollnl van 1914 gezegd en geschreven en steeds
wordt getracht de grootheid van Italië naar bulten te
toonen. De Bernardi moest en zou de Coppa Schnelder
winnen. Zoo toonde Italië zijn superioriteit in de lucht.
Met Amundsen en Ellworth ging Noblle per Norge mee
naar de Noordpool. Noblle vertoonde zich ln Amerika
steeds in Italiaansche uniform, had die stlekum mee
genomen. Noblle ging met een Italiaansche bemanning,
zonder vreemde hulp per luchtschip Italia naar de
Noordpool. De eer, welke men van deze tocht voor
Italië verwacht had, werd inderdaad een schande voor
dat land. Men kan nu eenmaal niet dwingen om ge
ëerd te worden of de sympathie te erlangen.
Dat is wellicht de grootste fout van Mussollnl, dat
hij vergeet, dat een orkest heel melodieuse muziek kan
doen geniéten, maar dat elk instrument toch een eigen
klank, men zou kunnen zeggen een eigen ziel heeft.
Zoo gaat het ook bij de menschen.
Men heeft het ook bij de Bolsjewieken gezien. Lenin,
de idealist, daalde in het graf met de wetenschap dat
hij zich vergist had en dat van eenheid nooit sprake
kon zijn en dat reeds onder zijn naaste omgeving zijn
grootste benijders, dus bestrijders waren. Men zal Italië
nooit meer kunnen eeren dan het waard is. Mussollnl
kan het moeilijk verkroppen, maar het ls nu eenmaal
een feit, dat ln de wereld een rijk als Groot-Brltannlë
of als Frankrijk meer waard geacht wordt dan Italië.
Wanneer echter de Buitenlandsche politiek rustig ge
voerd wordt, dan zal Italië zeer zeker een rol in het
wereldorkest spelen. Het, toenadering zoeken met Hon
garije, Griekenland en Turkije kan de beteekenis van
Italië doen vermeerderen. Maar als het tegelijkertijd
Joego-Slavië en Frankrijk gaat dreigen, wordt het
belachelijk.
In de Binnenlandsche politiek heeft het Fascisme on
tegenzeggelijk veel goeds tot stand gebracht. Er Is
meer eenheid in de natie gekomen en men kan rustig
werken.
Verscheidene goede wetten kwamen tot stand. Ik
wil er een noemen, die ons Nederlanders sympathiek zal
wezen, n.1. de wet van 30 December 1923 1). op de
grondverbetering en ontwatering.
Mussolinl heeft^onlanga verkondigd, dat hij 400 mll-
lioen aan grondverbetering wil besteden in de eerst
volgende jaren.
Voorwaar een loffelijk streven. Het is echter jam
mer, dat ln die wet een gelegenheid geboden wordt
voor machtsmisbruik,
Men heeft daarin bepalingen opgenomen, waardoor
b.v. de Prefect het recht heeft, om een grondbezitter
te dwingen zijn land te verbeteren en goed te behee-
ren. In den Fascistlschen Staat, waar men nog steeds
het hardhandig optreden van 1914 en later gewend is,
kan zooiets spoedig lolden tot wraaknemen op anders
denkende grondbezitters en bevoordeeling van partij-
genooten of van de partij zelf.
De Cdrto del Lavoro goed bedoeld n.1. om feitelijk
een gildewezen voor alle ambachten en betrekkingen in
te voeren Is vrijwel een mislukking, wijl onuitvoerbaar
gebleken.
Men neemt steeds meer toevlucht tot despotische
maatregelen. Andersdenkenden hebben een slecht leven,
het aantal verbannenen is groot
De aanslagen op Mussolinl hebben tot hevige repres-
saile-maatregelen aanleiding gegeven. Ik heb Mussollnl
gezien, hoe hij op het balcon Chigi verscheen, na den
mislukten aanslag door Miss Gigson gepleegd en kan
niet anders zeggen, dan dat ik respect had voor den
moed van den Duce, den leider.
Maar toen later nog een aanslag in Bologna geschied
was, werden door de omgeving zulke overdreven be
schermingsmaatregelen genomen, dat het den schijn
krijgt alsof Mussollnl bang is geworden.
Dit maakt echter geen goeden indruk! Wat moet men
dan wel denken van den vereerder van Benlto Musso
linl, die eischt dat iedereen, die hem in zijn jonge jaren
gekend heeft, dat moet vergeten en dat niemand ge
moedelijk of vrijpostig tegen den Duce mag zijn, omdat
die zoo hoog boven allen staat, dat een gemeenzaam
optreden gelijk zou staan met heiligschennis. Men krijgt
langzamerhand den indruk, dat Mussollnl door een hem
omringende camarilla beheerscht wordt en zich niet
meer los kan maken uit haar greep.
Zoo vraag Ik mij af, of de wet op de grondwettig-
heidsverleenlng aan den Fascistlschen Grooten Raad
het werk van Mussolnl kan zijn.
Bij de behandeling in Senaat en Kamer werd uit
drukkelijk gezegd, dat de Groote Raad geen souvereine
macht zou hebben, maar het lijkt er toch aardig op.
De Raad heeft te beslissen wie troonopvolger en even
zoo wie Eerste Minister zal zijn.
Waar blijft dan de stem van Senaat en Parlement, dus
van het Volk?
Trouwens, er is geen volkswil meer in Italië. Er is
maar één wil, die van de Fascistische partij.
Mussollnl heeft vele lessen getrokken uit de historie.
Hij vertrouwt niet op leger en vloot, maar heeft zijn
eigen Milltia, zijn Zwarthemden.
Hij is gedachtig aan de uitspraak van de Roomsche
Kerk, adt wie het kind beheerscht het volk beheerscht
en dus wordt de Italiansche Jeugd geheel Fascistisch
geschoold.
De Jeudorganisaties zijn Fascistisch. Er waren Katho
lieke en Neutrale Padvinders-organisaties, Zij bestaan
niet moer. In Maart J.l. heeft Musolinl alle Jeugdorga
nisaties, die niet Fascistisch waren, verboden. Maar
tevens heeft hij vrijwel bevolen, dat elk kind in Italië
tot een jeugdorganisatie moet behooren, n.1. de Fas-
oistische: Opera Nazionale Balllla.
Van 8 tct 14 jaar ls het kleine Itallaantje ballllla, op
zijn 14de jaar wordt hij avanguardista en dan treedt hij
langzamerhand in de gelederen van de Fascistische
Milltia. Door eiken Zondag te exceroeeren en te mar-
cheeren, door het houden van sport- en andere feesten,
door het mogen assisteeren bij alle grootere en kleinere
feestelijkheden wordt op de verbeeldingskracht van de
Italiaansche jeugd gewerkt. Zij hooren niets dan lof
liederen op hun Vaderland, d.w.z. op hun Fascistisch
Vaderland.
Toen Mussolini den 8 December van dit jaar zijn
groote rede hield ter sluiting van het zittingsjaar van
het 27 Parlement van het Koninkrijk Italië, was dat
daarom van zoo groote beteekenis, omdat er nu nog
leden van de oppositie in Kamer en enaat zitten, maar
ook die enkelen wel niet meer in het nieuwe Parlement
zullene terugkeeren.
Men was in grooten getale naar de Kamer gestroomd.
Bijna alle Diplomaten waren verschenen. Men wist dat
Mussolini zou spreken. Op zijn tafel lag een bouquet
roode rozen met de nationale kleuren. De Fascistische
afgevaardigden waren allen in het Zwarte Hemd ver
schenen. Toen de Duce binnenkwam, had de leider een
stormachtige ovatie In ontvangst te nemen.
In zijn rede bracht Mussolini hulde aan het kleine
kerntroepje van 35 partijgenooten, die reeds zitting
hadden, toen hij der 10 November 1922 de machteloos
heid van het oude regime had angetoond.,
Mussolini ging de geschiedenis van de Fascistische
revolutie na en kwam ten slotte tot de verkiezingen.
Duizend candldaten zouden er zijn voor 400 zetels. Voor
die zetels zou geen plaats zijn voor de vijanden van het
land, de luiaards, de1 twijfelaars, de anti-nationalen en
de O.W.'ers Men zou dan ook zien, dat terwijl deze
Kamer 85 pet. Fascistisch was geweest, de a.s. Kamer
300 pet. Fascistisch zou zijn. Men zou vrij uit zijn mee
ning mogen zeggen, de regeering becrltiseeren, maar...
haar niet mogen omverwerpen (gelach). Hij sprak over
de grondverbeterings- en landbouw-kwestle, over de con
solideering van de financleele situatie, die hij door en
door sollede noemde. Hij meende dat binnenkort, dank
zij de Carto del Lavoro, de Coöperatieve Staat zou wer
ken, en hij constateerde, dat de werklieden zouden moe
ten toegeven, dat zij niets dan sympathieke daden van
het Fascistische regiem hadden ondervonden.
Hij verklaarde verder, dat de Italianen uiterst vrede-
lieend warep, maar zij moesten nu eenmaal rekening
houden met de feiten, dat ondanks Volkenbond en
Kellogg Pact en welke vredelievende betooging dan ook,
de geheele wereld bezig was zich te bewapenen.
Hij lachte de lieden uit die zeiden: de wereld zou een
paradijs van melk en honing zijn, wanneer er maar geen
Fascistisch imperialisme bestond. Neen, de Fascisten
waren voor vrede, maar streefden tevens naar den
voorspoed van het eigen land Italië. Dat was hun goed
recht! Hij eindigde met te zeggen, dat hij lederen dag
den Almachtige bad om hem zoo lang te doen leven,
dat hij de de grootheid van Fascistisch Italië te land en
ter zee zou mogen aanschouwen.
Mussolini verliet de zaal onder zulke onstuimige toe
juichingen, dat niemand hoorde hoe de President Signor
Sasertano de bel luidde en de 27e zitting voor gesloten
verklaarde. Men zong het Fascistenlied, dat lied gewijd
aan Jong Italië, aan Italië's Jeugd. Een lied, dat men
ln Italië meer hoort dan de Marcia Reale, het Volks
lied!
Wanneer werkelijk Mussollnl een Fascistisch Italië
zal mogen aanschouwen, laat het dan zijn zooals in dat
lied beloofd wordt ,dat het voorjaar der schoonheid, de
redding van de vrijheid verkregen zal worden.
De vrijheid is voor andersdenkenden ln het Italië van
den in zijn jeugd zoo vrijheidsllevenden Benlto Mussollnl
ver te zoeken.
De leuze van de Fascisten kon eerder zijn: „TTnd
willst du nicht mein Bruder sein, so schlage ich dir
den Schadel ein" dan het hetgeen in het eerste couplet
va.n het Fascistenlied staat:
Giovanezza, Giovanezza
Primavera di bellezza
Nel Fasclsmo la salvezza
Della nostra liberta! 2).
De 1eugd van Italië zal omtrent de toekomst van het
Fascisme uitspraak doen en de geschiedenis omtrent
den ontegenzeggelijk grooten Staatsman
Benlto Mussolini.
11 Beschreven ln: J. Korthals Altes: „Poldorland ln
Tfo]jp". uitgave van W. P. van Stockum Zoon, Den
Haag. 1928.
2). Jeugd, Jeugd, lente van de schoonheid,
Bij het fasclBme ls de redding
Van onze vrijheid,
rooken Roode of Oele Pool,
omdat ze met ons zeggen
„ER IS NIET BETER".
15
Slot
Niagara Falls, 6 November 1928.
Zoo ls dan na acht weken mijn Canadeesche tournée
ten einde. Dwars door Canada is het gegaan, van Hali-
fax .bij den Atlantischen tot Vancouver aan den Stillen
Oceaan, heen en terug met Montreal als aanknoopings-
punt van Oost en West.
Ik wil tegenover niemand beweren dat ik Canada ntf
door en door ken. Welke reiziger, die acht weken door
Europa rondzwerft, zou hetzelfde durven zeggen van
zoo'n tournée, doch bijna twee maanden intensief door
een land te reizen, alle provincies te bezoeken en de
meest voornaamste steden meer dan één keer rond te
toeren, niet alleen langs de groote hairbaan die van
Oost tot West spant, doch met auto of wagen langs
schaarsch betreden wegen naar de uithoeken van het
bewoonde land, dat geeft toch wel eenige ervaring.
En veel hooger nog dan wat ik zelf heb mogen zien,
sla ik de waardevolle inlichtingen aan, die mij gege
ven zijn door de honderden personen in deze weken ge
sproken, van den waarnemenden Minister-President in
diens werkkaibinet aan het parlementsgebouw, tot den
armen daglooner ,even uitrustend bij zijn dorschmar
chine In de middaghitte op de afgelegen prairie.
Het eenigste gebrek waarvoor ik mij meen te moeten
verontschuldigen, is de al te vlugge, al te overzichtelijke
behandeling der stof, doch Canda is zulk een ontzet
tend groot land en de problemen in elk zijner negen
provincies zijn dikwijls weer zoo geheel verschillend, dat
zelfs de gastvrijheid van vijftien artikelen plaatsruimte
te kort moet doen schieten.
"In zekeren zin heeft dafc zijn voordeel, want ge^n pu
blicist kan bij mogelijkheid pretendeeren voor elk af
zonderlijk geval een solutie te geven. De taak van ver
dere speciale informaties ligt ln andere handen en per
soonlijk ben ik overtuigd, dat de te Rotterdam geves
tigde vertegenwoordiger der Canadeesche Staatsspoor
wegen, de heer J. C. Stengel, hiervoor wel een der meest
aangewezen deskundige is. Daarnaast staat dan de Hol
land Amerika Lijn, waarop ik ln de loop van deze arti
kelen reeds eerder gewezen hdb, in de uiteenzetting van
de groote voordeelen welke de eigen nationale scheep
vaartlijn den emigrant biedt en in oprechte bewondering
voor de wijze, waaróp haar vertegenwoordiger in Canada
de 'belangen der uitgekomen Nederlanders ter harte
neemt
Als ik nu, alles resumeerende, wat ik hierover reeds
in uitvoerige trekken behandeld heb,'een oordeel zou
moeten uitspreken over Canada als emigratieland, dan
luidt dit volmondig gunstig, zeer gunstig zelfs.
In het algemeen genomen is er alleen plaats voor den
landarbeider. Kundige vakarbeiders heb ik ook in de
steden zien slagen, doch daar is een risico en alleen
wanneer men nog jong en energiek is en vooral bekend
met de Engelsche taal en ongehuwd, kan men het in de
stad wagen. Canada's ontwikkeling moet echtor uiter
aard vooreerst nog op het land liggen.
De man met kapitaal, doch die in Holland geen uit
weg meer ziet voor de toekomst van zijn vele kinderen,
hij heeft in Canada een benijdenswaardig prachtige
kans. Dat is dan feitelijk geen kans meer, het is een
wiskundige zekerheid! De man met weinig kapitaal kan
zich op zeer gunstige afbetallngstermijnen een eigen
boerderij aanschaffen en de man zonder kapitaal, doch
met ondervinding van het landbouwbedrijf, kan als ar
beider in loondienst ^prden geplaatst en na twee tot
drie jaren hajd, werkén eri sparen, een eigen bedrijf be
ginnen. In het' algemeen is individueel uitkomen te