AlitiEfi Nitiws- De dolende Ridder. Dinsdag 8 Januari 1929. Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen. Eerste Blad. VOOR DEN KANTONRECHTER TE ALKMAAR. rheumafie! KINKHOEST ACER 72sJc Jaargang No. 8387. MUNT. ui verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Dondcr- Zaterdag. Hij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver- nog zooveel mogelijk in het eeratuitkomeml nummer geplaatst. POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 28. Prijs per 3 maanden f 1.05. Losse nummers 0 cent. ADVEHÏEN- TIöN v-m 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno. inbegrepen). Grootore letters worden naar plaatsruimte berekend DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN. Zitting; van Vrijdag 4 Januari 1929. HET WAS SIiECHTTS UITSTEL VAN EXECUTIE. - 'De garagehouder J. C. P., wonende aan de Kennemer- strant te Alkmaar, die voor 14 dagen alreeds terecht stond wegens het wederrechtelijk neerwerpen van puin op den geheiligd en grond der gemeente en zich had verweerd met de mededeeling dat bedoelde grond eigen dom was van de mede aldaar woonachtige mevrouw wed. Hartland, verscheen heden opnieuw als verdachte, orn zijn zaak verder te hooren behandelen. Enkele ge tuigen werden gehoord teneinde het verweer van den beer P. 'te controleeren en tot ons leedwezen moesten vij constateeren, dat na dit verhoor'de waarde van de verdediging versmolt als een kluit boter in de heete Jullzon, zoodat het feit bewezen verklaard zijnde, de heer J. C. P. werd veroordeeld tot f 8 boete of 8 dagen, EEN GELUKKIGE ZET OP HET SCHAAKBORD. Te Bergen had in de Eeuwige Laan op 8 Augustus een aanrijding plaats tusschen 8 automobielen, waar voor een der bestuurders, de reiziger B. J. H. K. terecht stond en bij verstek werd veroordeeld tot f 40 boete of 30 degen, benevens schadevergoeding aan een der slacht offers. de reiziger H. J. Bok ten bedrage van f 43.20. De veroordeelde was tegen dit vonnis In verzet geko men en stond nu ln persoon terecht, hoofdzakelijk om te protesteeren tegen het bedrag der schadevergoeding, aangezien hij alle schade aan het motorrijtuig van den beer Bok voor zijn rekening had doen repareeren. Wat nu nog van hem werd gevorderd, was niet anders dan schede die met de aanrijding niet ln direct verband stond.. De kantonrechter kwam dan ook tot de conclusie, dat ten cnrechte die geldelijke verplichting was opgelegd en werd de heer Bok thans in zijn vordering niet ontvan kelijk verklaard, zoodat de heer K. die f 43.30 tn sdjn *a k kap. houden. ZIJN EIGEN NEST... GEGARNEERD. De rietdekker Joh. M. te Bergen maakte eveneens zijn onwachtin», voor de 2dó maal voor den k&ntonrech- etr. Hij had voor 14 dagen terecht gestaan wegens het ln gebruik nemen op 37 Juli van een zomerwoning zon der vergunning van B. en W. en toen ontkend, dat hij de woning inderdaad ten dienste van zijn gezin had ge bezigd. Thans echter trad tegen hem op de veldwachter Th mm in ga, die verklaarde niet alleen aan alle kentee- kenen had kunnen constateeren, dat bedoelde woning diende tot huisvesting van het gezin, doch ook op den dag dat hij verdachte bezccht had, waargenomen, dat do vrouw des huizes twee kinderen ln compleet nachtge waad naar boven zond. De verdachte, die meende voor ledore rpljker wel een gat te kunnen vinden, merkte te dien aanzien op, dat de kinderen voor «tra.? in dat huls naar boven waren ge zonden .waarop de kantonrechter «snedig opmerkte, dat verdachte wc" aanleg voor het advocatonambfc scheen te hebben. Helaas bracht het verweer van den rietdekker hem geen voordeel, daar hij tot f 7 boete of T dagen werd veroordeeld, dus belangrijk hooger dan een andere ge meentenaar van Bergen, wién voor een dergelijke over treding slechts f 8 boete of 8 dagen werd, opgelegd. FEUILLETON Een verhaal uit den tijd van den Spaanschen Succlssle-Oorlog. EEN BOER MOET OOK NOG DOKTER ZIJN. Bij don veehouder Oorn. 8. t© Grootsohenner wo bedoelen natuurlijk bij gijn schapen word - op 23 Aug. door Rijksveearts Roodzant rotkreupel geconstateerd. Niet minder dan 11 woldragers leden aan die besmette lijk© ziekte en aangezien Kees verzuimd had,aangifte te doen, stond hij heden terecht. Zijn uitvlucht dat hij niet wis wat rotkreupel eigelijk was, sloeg absoluut niet in en de voorspelling van den kantonrechter, dat het wel eens dure schapen kon worden, ging volkomen in ver vulling over, daar de veehouder tot den vollen eisch van het O.M. f 60 boete of 60 dagen werd veroordeeld. HET WONDER KRASSE GENEESMIDDEL. De chauffeur HL G. L .uit Amsterdam reed op 21 Sep tember 's avonds omtrent half 8 met zijn vrachtauto op den Kanaaldijk onder de gemeente Bergen geheel links va.n den weg en veroorzaakte aldus een aanrijding met een vrachtauto, bestuurd door den vrachtrijder Jb. Bakker uit Wierlngen. De chauffeur L, stond voor dit feit heden terecht en hield een lang betoog, dat wel ala feuilleton van een sportblad had kunnen dienen en waar de 'korte zin hierop neerkwam, dat verdachte was ver blind door de hel stralende koplampen van de Wieringer vrachtauto. Heel veel nota werd van dit verweet niet genomen en de redenaar veroordeeld tot f 40 boete of 40 dagen. MISBRUIK \TAN DEN TIJD GEMAAKT EN DEN BAAS ER IN LATEN TIPPELEN? De heer M. B. te Bergen, fabrikant van de vermaarde B.B.B. (Bakkers Beschuit Bergen) moest verantwoording afleggen van het feit, dat hij op 12 October in zijn bak kerij 3 gezellen gedurende verboden tijd had laton wer ken. En zulks terwijl hij reeds 2 malen voor een derge lijke overtreding was veroordeeld. De verdachte ontkende hetgeen hem was ten laste ge legd niet, doch voerde aan, dat hij dien middag afwezig was. De knechts hadden toen hun werktijd verwouweld om voor zich zelf konijnenhokken te gaan maken en waren toen later, in den tijd, dat ze moesten rusten- volgens de wet, aan 't beschuitbakken gegaan. De kan tonrechter wilde, nu de zaken zóó stonden, er nog wel wat meer van weten en hield de zaak aan tot a.s. week, teneinde de bakkersknechts Bonman Wokke en den controleur Rus te hooren. DE ARBEIDSKAART KWAAD WEGGELOOPEN. Mej. Engelina KL, een elegant, winkeldamotjc uit Eg- mond aan Zeo, verfrlschto het dorre koffle-uurtje van den kantonrechter door haar fleurige verschijning, als gevolg van de omstandigheid, dat zij op 17 Nov. geen ren- tekaart had kunnen toon en aan den controleur Brandon •van den arbeidsraad to Alkmaar. De jonge dame erkende zul ka, maar beweerde dat bedoelde kaart nog ln het be zit moest zijn van den directeur vaa het Alkmaarach Warenhuis, alwaar zij in betrekking was geweest- 'Zij had die kaart toen ln bewaring gegeven, maar toen zij wegging en de kaart opvroeg, bleek die onvindbaar te zijn. Aangehouden tot ajj. week. smng, liet beste middel tegen cMngf In de spieren en verdrijft de pijn na enkele Inwrjjvlngen. - Dij apotheker» sa drogbtatt «wkrfjgbnar. (Naar het Engel-sch) van MORICE GEHARD. HOOFDSTUK I. IN DE HERBERG VAN SEHR. •/■Anthony stond van tafel op. Blut! Verdraaid, nog maar één gulnea over! en hij klopte op zijn zak. Wo.ag die er aan, dan heb je kans alles terug, te v/hmen. stelde de vreemdeling die bij hem zat, voor. Hij leunde met zijn ellebogen op de tafel en keek met 'zijn kleine, flikkerende oogen den Engelschman aan. Er w?:-; eer. sluwe uitdrukking van voldoening op zijn ge acht. Dank je feestelijk, antwoordde Anthony. Ilc ben j wel eens meer in dien toestand geweest, msar van mijn laatste guinea heb ik nooit kunnen schelden en dat 2;i' oc.k nooit gebeuren, behalve wanneer Ut op het punt sta fce verhongeren. I Op dit oogenblik kwam Marston's dienaar, Mark Fa- g"n, binnen en raakte den arm van zijn meester aan. j Zal ik de paarden klaar maken, Sir? Er ws geen grootcr contrast denkbaar dan dat tus schen Anthony en zijn knecht: de eerste was groot on krachtig gebouwd, een reus; do andere was klefci en verschrompeld ais een verdroogdewinterappel, vlug, en slirn, het soort dat Marston uitstekend gebrui ken kon hij zijn honderd-en-één avonturen. gL .e h .cl den in den tuin van de herberg van Sehr aan een klein tafeltje onder een moerbezieboom gedobbeld. Zoover het oog leikte strekte zich het jonge, frissche i,ool van de bosschen uit; hier en daar zag men heu- evc,-')eons bedekt met jong lentegroen. Wat was het dat die twee marmen hier gebracht had, m ciie afgelegen herberg Ln het Rijnland. Anthony Marston, een van. de beste vechtersbazen in Europa, een r mfi'f** v°ldoende inkomen om» een leven van avon- r ,e aunr.en leiden en dien vreemdeling met zijn sluwe oogen en slechte manlren, die zoo listig wist te dobbelen. Anthony had er de lucht van gekregen dat er groote dingen gingen gebeuren, dat de brand ln het verdeelde Europa zou worden gestoken en dat die tweeling-vech tersbazen Marlborouffh on Eugenlus van Savoye op marach waren met een doel, dat Iedereen wel kon ra den. Anthony was op weg om den Hertog zijn dieneten aan te bieden; in de herberg van Sehr, waar zijn weg langs voerde, had hij gerust. Later zullen we hooren wat den ander op deze plaats had gebracht. Anthony gaf orders om de paarden voor te brengen en dronk een beker lichten landwijn, terwijl" hij den man, die de eenzaamheid van de herberg met hem ge deeld had, eens goed opnam. Hij vroeg zich af wat deze hier deed en van welke nationaliteit de man was, die hem Ln zoo'n korten tijd twintig goede harde gulneas lichter had weten te maken. Hij was als burger ge kleed, als een koopman, maar toen hij zijn jas open maakte om het geld op te bergen, dat hij zoo gemak kelijk verkregen had, zag Anthony een hemd met kan ten lubben en een dolk die aan 's mans zijde hing. Anthony Marston was vele talen meester. Hij had heel Europa door gezworven en sprak Fransch, Dultsch, Italiaansch .Magyaarsch en voldoende Spaansoh om zich verstaanbaar te maken. De vreemdeling had Duitsch gesproken, met een nauwelijks hoorhaar accent, dat Anthony in het onzekere liet of het echt of voorgewend was. Mark bracht de paarden; Anthony sprong in het za del van den grooten ruin; Moonstone. Hij gooide het bedrag wat. hij schuldig was voor zijn verblijf den her bergier toe hij had hier zijn mdidagmaal gebruikt •boog met een verachtelijke uitdrukking tegen den vreem deling en reed het hek uit, gevolgd door zijn knecht. Ze waren op weg naar Arnhem, waar Marston een geldzending uit Ierland dn ontvangst ging nemen en na dere berichten over Marlborough kon krijgen. Hun route ging over den top van den hoogsten heuvel. Na dat zij eenige minuten gegaloppeerd hadden, werd de weg steil en slecht; Anthony hield zijn paard in, Mark. Fagah kwam schuin achter hem rijden, Wat voert die kerel ln de herberg eigenlijk uit? vroeg Marston met een achterwaartsche beweging. Vliegenvangen Sir, antwoordde Faigan met een oolijken trek om zijn ooghoeken. Denk je dat hij een spion is? Ik den k het niet alleen Sir. Marston wist dat Faga.n's indruk van zijn medomen- schen zelden onjuist was. Nogal een afgelegen plaats om een web te spin nen. Niet veel vliegen, zou ik denken tenminste geen wordt verzacht Verzacht de hoestbuien, waaraan de kinkhoest de ver zwakte lichaampjes Uwer kinderen blootstelt, ver kort den duur der sloopende ziekte en vermijd het gevaar voorergere ge volgen met de steeds lekker smakende AKKER'S ABDUSIROOP VoordeBorst Zóó DICHT BIJ EN TOCH ONBEREIKBAAR. De chauffeur van een expeditie-auto, Corn. Z. uit Ber gen, had op Maandag 19 November de op dien marktdag afgesloten Pieterstraat bereden en stond deswege terecht Hij beweerde niet te weten, hoe hij anders de Koning straat moest bereiken, doch de kantonrechter wist deze puzzle ook niet op te lossen en veroordeelde verdachte tot f 8 boete of 8 dagen» BARON VON MUNCHHAUSEN WAS ER NIETS BIJ. Een iéder kent nog wel do wondere geschiedenis van Baron van Münchhausen, do kampioen-leugenaar van zijn tijd, die vertelde van een zoo hevigen sneeuwval, dat de sneeuw boven de hulzen uitkwam on hij zijn paard vastbond aan een kerktoren. Toen het begon te dooien, bleef het paard aan den kerktoren hangen. Iets dergelijks beleefden wij ook in de zaak van een aanrij ding tusschen een autobus uit Medemblik en een vracht* fordje, waarop S roarktkoeien uit Spierdijk, op den Mun- nikenweg te Oudoi*p, op 7 Nov. ter gelegenheid van de najaarskoemarkt te Alkmaar. Volgens den amateur- chauffeur Oud bleef am de aanrijding de ford met de koeien ln een boom aan den wegkant hangen. Daar echter zoowel de bestuurder van de autobus, Gerrlt B. uit Medemblik, als de getuige Oud alle schuld afwezen, vond de kantonrechter deze aangelegenheid be langrijk genoeg, om do zaak aan te houden tot 18 Janu ari, teneinde nog ©enige wederzjjdsche getuigen to hoo ren. VRIJ EN BLIJ LEVEN OP NE3ERLAND8 DIER- B'REN GROND. De 26-jarigc landbouwer E. HL te Egmond aan Zeo, die zich op i|8 November op »t)n eigen grond had ge amuseerd snot het zetten van een wildstrik en dito klem, kwam heden tot de ontdekking, dat ook de landgebrul- ker nog leelijk onder de pantoffel zit, zooala bleek uit een veroordeeling tot f 7 boete of 1 dagen met verbeurd verklaring van klem on strik. GEVAAR OPLEVEREND TRANSPORT. Do heer S. W. B. A. te Alkmaar, directeur dor N.V. fa. de W.'a ijzerhard/I te Alkmaar, opgeroepen om als verdachte voor de» kantonrechter te versehijnen, Het ziels dcov zijn procuratiehouder B. vertegenwoordigen ala gemachtigde. Aan de» heer A. was ton laste gelegd het doen vervoeren van ijzeren staven, die 4 M. buiten de vrachtauto uitstaken en niet waron verlicht, welk fait onder de gemeente Oppordces door een rijksveldwachter was geconstateerd. De heer B. doolde nnuiena zijn principaal medo, dat de auto waa verlengd, roodat hot bezwaar grootendeels wan vette, die het vangen waard zijn. Hij heeft u gepakt Sir. Ja, ongelukkig genoeg. U had ook niet bepaald veel kans, zei Fagan Ik ïieb niet veel ervaring op dat gebied; het goluk was niet aan mijn zijdo, dat is alles. En do dobbelsteenen waron van hom! Hij ver staat do kunst zeseen t.o gooien als hij dat wil. Donk Je dat er lood aan zat? Ik ben er van overtuigd. Wat deksels, waarom heb je met dat niet gezegd? Ik ko-n het niet bewijzen. Daarbij dacht ik dat U oud genoeg was om op 'Uzelf te passen, Sir. -- Dus je dacht, dat Ik wel een lesje noodig had, jou rakker! Mark lachto, tenminste er kwam een geluid uit zijn keel, dat op lachen leek. Marston draalde zich ooi la zijn zadel en hield Moonstone ln. Ilc heb grooten zin om terug te ga au en dien vont zijn nek om te draaien. De herberg, waar hij gerust" had was nog zichtbaar, beschenen door do middagzon, In een hoek stond oen tuinhuis, uit stevige deunenplanken opgetrokken mot een rieten dak, tegen den stam van een geweldigen plant aam. Als we tijd hadden en niets anders hadden te doen zou het wel amusant zijn om eens op te letten wat voor bezoek erin de herberg kwam. Hoe zoo? Meester Spion wacht op zijn prooi, antwoordde Fa gan. Hij had mij immers al te pakken. Die prooi was niet groot genoeg, zei hij. Wat! Ia twintig gulneas niet genoeg! Niet bepaald. Hij nam ze omdat zo altijd te ge bruiken zijn. Een havik neemt wel eens een musch, ter wijl hij bezig is op een duif te loeren. En een arend neemt een konijn, ala hij een lammetje kan krijgen. i Je bent vandaag niet bepaald complimenteus, lachte Anthony goedmoedig. De „Spin" is met een zeer bepaalde bedoeling naar Sehr gekomen, verduidelijkte Fagan. Hij had niet zoo heel veel aandacht voor die dobbelsteenen hij luis terde telkens. De paarden stonden naast elkaar op den top van den heuvel. Langzaam gingen ze verder. Van hier uit had den zij een uitgestrekt vergezicht op de omgeving. Een vruchtbaar landschap lag voor hen; een land vol koren velden en wijngaarden aan den oever van den Rijn, een land „vloeiende van melk on honing." Antkony's gedachten gingen naar z(jn eigen bezitting: heide en moeras met hier en daar een armelijke boer- opgeheven, waarop veroordooling tot f 12 boete of 12 da gen volgde, NOG NIET MET DE SITUATIE EN DE TARIEVEN OP DE HOOGTE. Do 18-Jarlgo ambachtsscholier I* K, thans te Borgen, doch voor korten tijd te Harderwük wonondo, waa be keurd wegens het fietsen door den „Tunnel" bij den overweg nabij de Wognumeche buurt to Alkmaar en stond nu deswege terecht. HftJ beriep zich op zijn onbe kendheid met den plaatselijken toestand en vond het erg duur, toen de ambtenaar f 7 boete of 7 dg. vorderde Hij had gedacht van 'n gulden of anderhalf! Zoo goed koop wilde de kantonrechter het echter niet doen, doch Z.Ed. reduceerde den eisch tot 6 boete of 5 dagen» ZIJN RECHT ZAL HEM MET DE VOLLE MAAT WORDEN TOEGEMETEN. De vrachtautochauffeur Adr. B. uit Egmond a.d. Hoef was op 11 Januari geverbaliseerd te Alkmaar door den chef van het verkeerswezen Wijnberg ter zake: primo het rijden aan de linkerzijde van het Ritsevoort en ee- eundo het ontbreken van een wegspiegel op zijn vier wielig motorrijtuig. Verdachte, heden terecht staande, beweerde echter, dat hij op het Ritsevoort had moeten uitwijken voor cenige kinderen, terwijl hij voorts ver meende op zijn open wagen geen wegspiegel noodig te hebben. Nader onderzoek en verhoor van den verbali sant gewenscht zijnde, wordt de zaak aangehouden tot aa. week. DAT GEKLUNGEL MOET UIT ZUN. Een te Broek op Langendijk woonachtig 18-jarig jon geling, genaamd Stmon K., is wel een van de eerste zondebokken, die heden terecht stond wegens het rijden naast een anderen wielrijder te Broek op Langendijk, ln den avond van 18 Nov., waardoor gevaar voor het verkeer werd veroorzaakt De heer Slomn ontving een hartige vermaning en een correctie in den vorm vaa f 4 boete of 4 dagen. Deze zaak kan ook tevens als waarschuwing dienen voor hen, dier gewend zijn op dergelijke wijze de verkeer»* etiquette te veronachtzamen. HALLUCTNATTES VAN DE RXJKBPOLITIE? De 21-jarige chauffeur Klaas KL te Alkmaar, was bp 14 Nov. op den Rustenburgerweg ondor Heerhugowaard door Brigadier Tjalsma op don bon gezet omdat hij als bestuurder van een vrachtauto had verzuimd door een duidelijk verkeersteekon kenbaar té makon, welken weg hij wilde inslaan. Verdachte, heden ter verantwoording geroepen, ontkende pertinent Hij had het. niet noodig. geoordeeld oen verkoorsteeken te geven, aangezien hij voornemens was gowecat, recht door te ï-ijdeu. A.b. week voortzetting en zal do brigadier worden uitgenoodlgd, nadere toelichting te'geven. Ziet gij ouder uit dan gij zijt? I Slecht® vpflaverts- rJDtf, v..:.y wèüL-;U t i-rfcg .c# uw htnotü;- stel. Postere Mat.:;, plllenzJjn een zacht- werkend laxeermid del. dat ow kwaal doet verdwijnen. Aaagpiilen I 0.65 per flacon. Foster'9 Alom verkrijgbaar dorij. HU vergat een oogenblik het doel van zijn tocht en do vermoeden» die zijn knecht uitgesproken had. Mark Fagan had, voor hU zijn, tegenwoordigen mees ter in dienst waa gekomen, zijn ervaringen opgedaan ir. Noord-Amerika, waar hij gejaagd en in de bosschen had geloofd en allorloi gevaren doorstaan had. Begiftigd met een geweldige sllmheiJ, /.iet een haast abnormale scherpte van gezicht er; gehoor, die niet. voor die der Indianen, waartusschen hij had geleefd, onder deed, had hij zich gewoonten e'-gen die hem ook ln een meer g:eciviil»>tr-i kv -A '-*x\ te r-'-s k f.;v Verduiveld! Yo;»r 'jen paar roeden var. dit .V.u/J. zou Ik wei verscheidene morgen van het mijne ir-. Ke.vry wil len geven, merkte Anthony op. Fagan gromde. Dat geluid befcsejcer.de bij hem d?>. hij lete belangrijks ontdekt had. Anthony hic'.d <2c i<:.;,gels van Moonstone in en keek zijn knecht onderzoekend aan. Wat is er? vroeg hij- Dat .zullen de vliegen zijn. antwoordde Mark. Wadf 2it je nu over te broeden? Ik verwachtte tets, en Jk geloof dat ik het gevon den heb. De listige kleine oogjes van den dienaar schit terden. Waar de eptn op zit té wachten, dat komt al naar het web toe. Hij hief zijn rijzweep omhoog en wee3 naar de rivier. De stralen van do ondergaande zon schitterden op het water, dat wel bloedrood leek. In het midden van den stroom zagen zij een veerboot, die zoowel mannen als paarden vervoeren kon en die van. de een© zijde naar de ander© geroeid werd. Marston hield de hand boven de oogen en keek edherp voor zich uit Hij kon niet anders onderscheiden, dan dat iemand of Iets in het midden van de boot was; hij wist wel dat zijn knecht beter kon opmerken dan hij. Wat zie je daar? vroeg hij. Twee mannen en twee paarden en wat roeiers. Heeft dat iets te maken mot onzen man? 7,ij zullen wel dezen kant uitkomen. Dat is niet gezegd. Mark haalde zijn schouders op, alsof hij 'wilde zeg gen: Ik heb toch gelijk. Daarbij ,als het er twee zijn, «al Meester Spin zijn handen vol hebben! Ze bleven staan kijken. De boot bereikte den oever en was weldra door het gebladerte aan hun oog ont trokken. Eenige minuten verstreken ,toen kwamen twee ruiters denweg op, die van de hooge standplaats, die Anthony en zijn knecht innamen, op een wit lint leek. Wordt vervolgd

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1929 | | pagina 1