AlitiEfi Nitiws-
De dolende Ridder.
Dinsdag 8 Januari 1929.
Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN Co., Schagen.
Eerste Blad.
VOOR DEN KANTONRECHTER
TE ALKMAAR.
rheumafie!
KINKHOEST
ACER
72sJc Jaargang No. 8387.
MUNT.
ui verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Dondcr-
Zaterdag. Hij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver-
nog zooveel mogelijk in het eeratuitkomeml nummer geplaatst.
POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 28.
Prijs per 3 maanden f 1.05. Losse nummers 0 cent. ADVEHÏEN-
TIöN v-m 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno.
inbegrepen). Grootore letters worden naar plaatsruimte berekend
DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN.
Zitting; van Vrijdag 4 Januari 1929.
HET WAS SIiECHTTS UITSTEL VAN EXECUTIE.
- 'De garagehouder J. C. P., wonende aan de Kennemer-
strant te Alkmaar, die voor 14 dagen alreeds terecht
stond wegens het wederrechtelijk neerwerpen van puin
op den geheiligd en grond der gemeente en zich had
verweerd met de mededeeling dat bedoelde grond eigen
dom was van de mede aldaar woonachtige mevrouw
wed. Hartland, verscheen heden opnieuw als verdachte,
orn zijn zaak verder te hooren behandelen. Enkele ge
tuigen werden gehoord teneinde het verweer van den
beer P. 'te controleeren en tot ons leedwezen moesten
vij constateeren, dat na dit verhoor'de waarde van de
verdediging versmolt als een kluit boter in de heete
Jullzon, zoodat het feit bewezen verklaard zijnde, de
heer J. C. P. werd veroordeeld tot f 8 boete of 8 dagen,
EEN GELUKKIGE ZET OP HET SCHAAKBORD.
Te Bergen had in de Eeuwige Laan op 8 Augustus
een aanrijding plaats tusschen 8 automobielen, waar
voor een der bestuurders, de reiziger B. J. H. K. terecht
stond en bij verstek werd veroordeeld tot f 40 boete of
30 degen, benevens schadevergoeding aan een der slacht
offers. de reiziger H. J. Bok ten bedrage van f 43.20.
De veroordeelde was tegen dit vonnis In verzet geko
men en stond nu ln persoon terecht, hoofdzakelijk om te
protesteeren tegen het bedrag der schadevergoeding,
aangezien hij alle schade aan het motorrijtuig van den
beer Bok voor zijn rekening had doen repareeren. Wat
nu nog van hem werd gevorderd, was niet anders dan
schede die met de aanrijding niet ln direct verband
stond..
De kantonrechter kwam dan ook tot de conclusie, dat
ten cnrechte die geldelijke verplichting was opgelegd en
werd de heer Bok thans in zijn vordering niet ontvan
kelijk verklaard, zoodat de heer K. die f 43.30 tn sdjn
*a k kap. houden.
ZIJN EIGEN NEST... GEGARNEERD.
De rietdekker Joh. M. te Bergen maakte eveneens
zijn onwachtin», voor de 2dó maal voor den k&ntonrech-
etr. Hij had voor 14 dagen terecht gestaan wegens het
ln gebruik nemen op 37 Juli van een zomerwoning zon
der vergunning van B. en W. en toen ontkend, dat hij
de woning inderdaad ten dienste van zijn gezin had ge
bezigd. Thans echter trad tegen hem op de veldwachter
Th mm in ga, die verklaarde niet alleen aan alle kentee-
kenen had kunnen constateeren, dat bedoelde woning
diende tot huisvesting van het gezin, doch ook op den
dag dat hij verdachte bezccht had, waargenomen, dat do
vrouw des huizes twee kinderen ln compleet nachtge
waad naar boven zond.
De verdachte, die meende voor ledore rpljker wel een
gat te kunnen vinden, merkte te dien aanzien op, dat de
kinderen voor «tra.? in dat huls naar boven waren ge
zonden .waarop de kantonrechter «snedig opmerkte, dat
verdachte wc" aanleg voor het advocatonambfc scheen te
hebben.
Helaas bracht het verweer van den rietdekker hem
geen voordeel, daar hij tot f 7 boete of T dagen werd
veroordeeld, dus belangrijk hooger dan een andere ge
meentenaar van Bergen, wién voor een dergelijke over
treding slechts f 8 boete of 8 dagen werd, opgelegd.
FEUILLETON
Een verhaal uit den tijd van den
Spaanschen Succlssle-Oorlog.
EEN BOER MOET OOK NOG DOKTER ZIJN.
Bij don veehouder Oorn. 8. t© Grootsohenner wo
bedoelen natuurlijk bij gijn schapen word - op 23 Aug.
door Rijksveearts Roodzant rotkreupel geconstateerd.
Niet minder dan 11 woldragers leden aan die besmette
lijk© ziekte en aangezien Kees verzuimd had,aangifte te
doen, stond hij heden terecht. Zijn uitvlucht dat hij niet
wis wat rotkreupel eigelijk was, sloeg absoluut niet in
en de voorspelling van den kantonrechter, dat het wel
eens dure schapen kon worden, ging volkomen in ver
vulling over, daar de veehouder tot den vollen eisch
van het O.M. f 60 boete of 60 dagen werd veroordeeld.
HET WONDER KRASSE GENEESMIDDEL.
De chauffeur HL G. L .uit Amsterdam reed op 21 Sep
tember 's avonds omtrent half 8 met zijn vrachtauto
op den Kanaaldijk onder de gemeente Bergen geheel
links va.n den weg en veroorzaakte aldus een aanrijding
met een vrachtauto, bestuurd door den vrachtrijder Jb.
Bakker uit Wierlngen. De chauffeur L, stond voor dit
feit heden terecht en hield een lang betoog, dat wel ala
feuilleton van een sportblad had kunnen dienen en waar
de 'korte zin hierop neerkwam, dat verdachte was ver
blind door de hel stralende koplampen van de Wieringer
vrachtauto. Heel veel nota werd van dit verweet niet
genomen en de redenaar veroordeeld tot f 40 boete of
40 dagen.
MISBRUIK \TAN DEN TIJD GEMAAKT EN DEN
BAAS ER IN LATEN TIPPELEN?
De heer M. B. te Bergen, fabrikant van de vermaarde
B.B.B. (Bakkers Beschuit Bergen) moest verantwoording
afleggen van het feit, dat hij op 12 October in zijn bak
kerij 3 gezellen gedurende verboden tijd had laton wer
ken. En zulks terwijl hij reeds 2 malen voor een derge
lijke overtreding was veroordeeld.
De verdachte ontkende hetgeen hem was ten laste ge
legd niet, doch voerde aan, dat hij dien middag afwezig
was. De knechts hadden toen hun werktijd verwouweld
om voor zich zelf konijnenhokken te gaan maken en
waren toen later, in den tijd, dat ze moesten rusten-
volgens de wet, aan 't beschuitbakken gegaan. De kan
tonrechter wilde, nu de zaken zóó stonden, er nog wel
wat meer van weten en hield de zaak aan tot a.s. week,
teneinde de bakkersknechts Bonman Wokke en den
controleur Rus te hooren.
DE ARBEIDSKAART KWAAD WEGGELOOPEN.
Mej. Engelina KL, een elegant, winkeldamotjc uit Eg-
mond aan Zeo, verfrlschto het dorre koffle-uurtje van
den kantonrechter door haar fleurige verschijning, als
gevolg van de omstandigheid, dat zij op 17 Nov. geen ren-
tekaart had kunnen toon en aan den controleur Brandon
•van den arbeidsraad to Alkmaar. De jonge dame erkende
zul ka, maar beweerde dat bedoelde kaart nog ln het be
zit moest zijn van den directeur vaa het Alkmaarach
Warenhuis, alwaar zij in betrekking was geweest-
'Zij had die kaart toen ln bewaring gegeven, maar toen
zij wegging en de kaart opvroeg, bleek die onvindbaar
te zijn. Aangehouden tot ajj. week.
smng,
liet beste middel tegen
cMngf In de spieren en verdrijft
de pijn na enkele Inwrjjvlngen. -
Dij apotheker» sa drogbtatt «wkrfjgbnar.
(Naar het Engel-sch)
van
MORICE GEHARD.
HOOFDSTUK I.
IN DE HERBERG VAN SEHR.
•/■Anthony stond van tafel op.
Blut! Verdraaid, nog maar één gulnea over! en hij
klopte op zijn zak.
Wo.ag die er aan, dan heb je kans alles terug, te
v/hmen. stelde de vreemdeling die bij hem zat, voor. Hij
leunde met zijn ellebogen op de tafel en keek met 'zijn
kleine, flikkerende oogen den Engelschman aan. Er
w?:-; eer. sluwe uitdrukking van voldoening op zijn ge
acht.
Dank je feestelijk, antwoordde Anthony. Ilc ben j
wel eens meer in dien toestand geweest, msar van mijn
laatste guinea heb ik nooit kunnen schelden en dat
2;i' oc.k nooit gebeuren, behalve wanneer Ut op het punt
sta fce verhongeren. I
Op dit oogenblik kwam Marston's dienaar, Mark Fa-
g"n, binnen en raakte den arm van zijn meester aan. j
Zal ik de paarden klaar maken, Sir?
Er ws geen grootcr contrast denkbaar dan dat tus
schen Anthony en zijn knecht: de eerste was groot on
krachtig gebouwd, een reus; do andere was klefci en
verschrompeld ais een verdroogdewinterappel, vlug,
en slirn, het soort dat Marston uitstekend gebrui
ken kon hij zijn honderd-en-één avonturen.
gL .e h .cl den in den tuin van de herberg van Sehr aan
een klein tafeltje onder een moerbezieboom gedobbeld.
Zoover het oog leikte strekte zich het jonge, frissche
i,ool van de bosschen uit; hier en daar zag men heu-
evc,-')eons bedekt met jong lentegroen.
Wat was het dat die twee marmen hier gebracht had,
m ciie afgelegen herberg Ln het Rijnland. Anthony
Marston, een van. de beste vechtersbazen in Europa, een
r mfi'f** v°ldoende inkomen om» een leven van avon-
r ,e aunr.en leiden en dien vreemdeling met zijn
sluwe oogen en slechte manlren, die zoo listig wist te
dobbelen.
Anthony had er de lucht van gekregen dat er groote
dingen gingen gebeuren, dat de brand ln het verdeelde
Europa zou worden gestoken en dat die tweeling-vech
tersbazen Marlborouffh on Eugenlus van Savoye op
marach waren met een doel, dat Iedereen wel kon ra
den. Anthony was op weg om den Hertog zijn dieneten
aan te bieden; in de herberg van Sehr, waar zijn weg
langs voerde, had hij gerust. Later zullen we hooren
wat den ander op deze plaats had gebracht.
Anthony gaf orders om de paarden voor te brengen
en dronk een beker lichten landwijn, terwijl" hij den
man, die de eenzaamheid van de herberg met hem ge
deeld had, eens goed opnam. Hij vroeg zich af wat deze
hier deed en van welke nationaliteit de man was, die
hem Ln zoo'n korten tijd twintig goede harde gulneas
lichter had weten te maken. Hij was als burger ge
kleed, als een koopman, maar toen hij zijn jas open
maakte om het geld op te bergen, dat hij zoo gemak
kelijk verkregen had, zag Anthony een hemd met kan
ten lubben en een dolk die aan 's mans zijde hing.
Anthony Marston was vele talen meester. Hij had
heel Europa door gezworven en sprak Fransch, Dultsch,
Italiaansch .Magyaarsch en voldoende Spaansoh om zich
verstaanbaar te maken. De vreemdeling had Duitsch
gesproken, met een nauwelijks hoorhaar accent, dat
Anthony in het onzekere liet of het echt of voorgewend
was.
Mark bracht de paarden; Anthony sprong in het za
del van den grooten ruin; Moonstone. Hij gooide het
bedrag wat. hij schuldig was voor zijn verblijf den her
bergier toe hij had hier zijn mdidagmaal gebruikt
•boog met een verachtelijke uitdrukking tegen den vreem
deling en reed het hek uit, gevolgd door zijn knecht.
Ze waren op weg naar Arnhem, waar Marston een
geldzending uit Ierland dn ontvangst ging nemen en na
dere berichten over Marlborough kon krijgen. Hun
route ging over den top van den hoogsten heuvel. Na
dat zij eenige minuten gegaloppeerd hadden, werd de
weg steil en slecht; Anthony hield zijn paard in, Mark.
Fagah kwam schuin achter hem rijden,
Wat voert die kerel ln de herberg eigenlijk uit?
vroeg Marston met een achterwaartsche beweging.
Vliegenvangen Sir, antwoordde Faigan met een
oolijken trek om zijn ooghoeken.
Denk je dat hij een spion is?
Ik den k het niet alleen Sir.
Marston wist dat Faga.n's indruk van zijn medomen-
schen zelden onjuist was.
Nogal een afgelegen plaats om een web te spin
nen. Niet veel vliegen, zou ik denken tenminste geen
wordt verzacht
Verzacht de hoestbuien,
waaraan de kinkhoest de ver
zwakte lichaampjes Uwer
kinderen blootstelt, ver
kort den duur der sloopende ziekte en
vermijd het gevaar voorergere ge
volgen met de steeds lekker smakende
AKKER'S
ABDUSIROOP
VoordeBorst
Zóó DICHT BIJ EN TOCH ONBEREIKBAAR.
De chauffeur van een expeditie-auto, Corn. Z. uit Ber
gen, had op Maandag 19 November de op dien marktdag
afgesloten Pieterstraat bereden en stond deswege terecht
Hij beweerde niet te weten, hoe hij anders de Koning
straat moest bereiken, doch de kantonrechter wist deze
puzzle ook niet op te lossen en veroordeelde verdachte
tot f 8 boete of 8 dagen»
BARON VON MUNCHHAUSEN WAS ER NIETS BIJ.
Een iéder kent nog wel do wondere geschiedenis van
Baron van Münchhausen, do kampioen-leugenaar van
zijn tijd, die vertelde van een zoo hevigen sneeuwval,
dat de sneeuw boven de hulzen uitkwam on hij zijn
paard vastbond aan een kerktoren. Toen het begon te
dooien, bleef het paard aan den kerktoren hangen. Iets
dergelijks beleefden wij ook in de zaak van een aanrij
ding tusschen een autobus uit Medemblik en een vracht*
fordje, waarop S roarktkoeien uit Spierdijk, op den Mun-
nikenweg te Oudoi*p, op 7 Nov. ter gelegenheid van de
najaarskoemarkt te Alkmaar. Volgens den amateur-
chauffeur Oud bleef am de aanrijding de ford met de
koeien ln een boom aan den wegkant hangen.
Daar echter zoowel de bestuurder van de autobus,
Gerrlt B. uit Medemblik, als de getuige Oud alle schuld
afwezen, vond de kantonrechter deze aangelegenheid be
langrijk genoeg, om do zaak aan te houden tot 18 Janu
ari, teneinde nog ©enige wederzjjdsche getuigen to hoo
ren.
VRIJ EN BLIJ LEVEN OP NE3ERLAND8 DIER-
B'REN GROND.
De 26-jarigc landbouwer E. HL te Egmond aan Zeo,
die zich op i|8 November op »t)n eigen grond had ge
amuseerd snot het zetten van een wildstrik en dito klem,
kwam heden tot de ontdekking, dat ook de landgebrul-
ker nog leelijk onder de pantoffel zit, zooala bleek uit
een veroordeeling tot f 7 boete of 1 dagen met verbeurd
verklaring van klem on strik.
GEVAAR OPLEVEREND TRANSPORT.
Do heer S. W. B. A. te Alkmaar, directeur dor N.V.
fa. de W.'a ijzerhard/I te Alkmaar, opgeroepen om als
verdachte voor de» kantonrechter te versehijnen, Het
ziels dcov zijn procuratiehouder B. vertegenwoordigen
ala gemachtigde. Aan de» heer A. was ton laste gelegd
het doen vervoeren van ijzeren staven, die 4 M. buiten de
vrachtauto uitstaken en niet waron verlicht, welk fait
onder de gemeente Oppordces door een rijksveldwachter
was geconstateerd.
De heer B. doolde nnuiena zijn principaal medo, dat de
auto waa verlengd, roodat hot bezwaar grootendeels wan
vette, die het vangen waard zijn.
Hij heeft u gepakt Sir.
Ja, ongelukkig genoeg.
U had ook niet bepaald veel kans, zei Fagan
Ik ïieb niet veel ervaring op dat gebied; het goluk
was niet aan mijn zijdo, dat is alles.
En do dobbelsteenen waron van hom! Hij ver
staat do kunst zeseen t.o gooien als hij dat wil.
Donk Je dat er lood aan zat?
Ik ben er van overtuigd.
Wat deksels, waarom heb je met dat niet gezegd?
Ik ko-n het niet bewijzen. Daarbij dacht ik dat U
oud genoeg was om op 'Uzelf te passen, Sir.
-- Dus je dacht, dat Ik wel een lesje noodig had, jou
rakker!
Mark lachto, tenminste er kwam een geluid uit zijn
keel, dat op lachen leek. Marston draalde zich ooi la
zijn zadel en hield Moonstone ln.
Ilc heb grooten zin om terug te ga au en dien vont
zijn nek om te draaien.
De herberg, waar hij gerust" had was nog zichtbaar,
beschenen door do middagzon, In een hoek stond oen
tuinhuis, uit stevige deunenplanken opgetrokken mot
een rieten dak, tegen den stam van een geweldigen
plant aam.
Als we tijd hadden en niets anders hadden te doen
zou het wel amusant zijn om eens op te letten wat voor
bezoek erin de herberg kwam.
Hoe zoo?
Meester Spion wacht op zijn prooi, antwoordde Fa
gan.
Hij had mij immers al te pakken.
Die prooi was niet groot genoeg, zei hij.
Wat! Ia twintig gulneas niet genoeg!
Niet bepaald. Hij nam ze omdat zo altijd te ge
bruiken zijn. Een havik neemt wel eens een musch, ter
wijl hij bezig is op een duif te loeren. En een arend
neemt een konijn, ala hij een lammetje kan krijgen.
i Je bent vandaag niet bepaald complimenteus,
lachte Anthony goedmoedig.
De „Spin" is met een zeer bepaalde bedoeling naar
Sehr gekomen, verduidelijkte Fagan. Hij had niet zoo
heel veel aandacht voor die dobbelsteenen hij luis
terde telkens.
De paarden stonden naast elkaar op den top van den
heuvel. Langzaam gingen ze verder. Van hier uit had
den zij een uitgestrekt vergezicht op de omgeving. Een
vruchtbaar landschap lag voor hen; een land vol koren
velden en wijngaarden aan den oever van den Rijn, een
land „vloeiende van melk on honing."
Antkony's gedachten gingen naar z(jn eigen bezitting:
heide en moeras met hier en daar een armelijke boer-
opgeheven, waarop veroordooling tot f 12 boete of 12 da
gen volgde,
NOG NIET MET DE SITUATIE EN DE TARIEVEN
OP DE HOOGTE.
Do 18-Jarlgo ambachtsscholier I* K, thans te Borgen,
doch voor korten tijd te Harderwük wonondo, waa be
keurd wegens het fietsen door den „Tunnel" bij den
overweg nabij de Wognumeche buurt to Alkmaar en
stond nu deswege terecht. HftJ beriep zich op zijn onbe
kendheid met den plaatselijken toestand en vond het
erg duur, toen de ambtenaar f 7 boete of 7 dg. vorderde
Hij had gedacht van 'n gulden of anderhalf! Zoo goed
koop wilde de kantonrechter het echter niet doen, doch
Z.Ed. reduceerde den eisch tot 6 boete of 5 dagen»
ZIJN RECHT ZAL HEM MET DE VOLLE MAAT
WORDEN TOEGEMETEN.
De vrachtautochauffeur Adr. B. uit Egmond a.d. Hoef
was op 11 Januari geverbaliseerd te Alkmaar door den
chef van het verkeerswezen Wijnberg ter zake: primo
het rijden aan de linkerzijde van het Ritsevoort en ee-
eundo het ontbreken van een wegspiegel op zijn vier
wielig motorrijtuig. Verdachte, heden terecht staande,
beweerde echter, dat hij op het Ritsevoort had moeten
uitwijken voor cenige kinderen, terwijl hij voorts ver
meende op zijn open wagen geen wegspiegel noodig te
hebben. Nader onderzoek en verhoor van den verbali
sant gewenscht zijnde, wordt de zaak aangehouden tot
aa. week.
DAT GEKLUNGEL MOET UIT ZUN.
Een te Broek op Langendijk woonachtig 18-jarig jon
geling, genaamd Stmon K., is wel een van de eerste
zondebokken, die heden terecht stond wegens het rijden
naast een anderen wielrijder te Broek op Langendijk,
ln den avond van 18 Nov., waardoor gevaar voor het
verkeer werd veroorzaakt De heer Slomn ontving een
hartige vermaning en een correctie in den vorm vaa
f 4 boete of 4 dagen.
Deze zaak kan ook tevens als waarschuwing dienen
voor hen, dier gewend zijn op dergelijke wijze de verkeer»*
etiquette te veronachtzamen.
HALLUCTNATTES VAN DE RXJKBPOLITIE?
De 21-jarige chauffeur Klaas KL te Alkmaar, was bp
14 Nov. op den Rustenburgerweg ondor Heerhugowaard
door Brigadier Tjalsma op don bon gezet omdat hij als
bestuurder van een vrachtauto had verzuimd door een
duidelijk verkeersteekon kenbaar té makon, welken weg
hij wilde inslaan. Verdachte, heden ter verantwoording
geroepen, ontkende pertinent Hij had het. niet noodig.
geoordeeld oen verkoorsteeken te geven, aangezien hij
voornemens was gowecat, recht door te ï-ijdeu.
A.b. week voortzetting en zal do brigadier worden
uitgenoodlgd, nadere toelichting te'geven.
Ziet gij ouder uit dan gij zijt? I
Slecht® vpflaverts-
rJDtf, v..:.y
wèüL-;U t i-rfcg .c#
uw htnotü;-
stel. Postere Mat.:;,
plllenzJjn een zacht-
werkend laxeermid
del. dat ow kwaal
doet verdwijnen.
Aaagpiilen
I 0.65 per flacon.
Foster'9
Alom verkrijgbaar
dorij. HU vergat een oogenblik het doel van zijn tocht
en do vermoeden» die zijn knecht uitgesproken had.
Mark Fagan had, voor hU zijn, tegenwoordigen mees
ter in dienst waa gekomen, zijn ervaringen opgedaan ir.
Noord-Amerika, waar hij gejaagd en in de bosschen had
geloofd en allorloi gevaren doorstaan had.
Begiftigd met een geweldige sllmheiJ, /.iet een haast
abnormale scherpte van gezicht er; gehoor, die niet. voor
die der Indianen, waartusschen hij had geleefd, onder
deed, had hij zich gewoonten e'-gen die hem
ook ln een meer g:eciviil»>tr-i kv -A '-*x\ te r-'-s k f.;v
Verduiveld! Yo;»r 'jen paar roeden var. dit .V.u/J. zou
Ik wei verscheidene morgen van het mijne ir-. Ke.vry wil
len geven, merkte Anthony op.
Fagan gromde. Dat geluid befcsejcer.de bij hem d?>. hij
lete belangrijks ontdekt had. Anthony hic'.d <2c i<:.;,gels
van Moonstone in en keek zijn knecht onderzoekend
aan.
Wat is er? vroeg hij-
Dat .zullen de vliegen zijn. antwoordde Mark.
Wadf 2it je nu over te broeden?
Ik verwachtte tets, en Jk geloof dat ik het gevon
den heb. De listige kleine oogjes van den dienaar schit
terden. Waar de eptn op zit té wachten, dat komt
al naar het web toe.
Hij hief zijn rijzweep omhoog en wee3 naar de rivier.
De stralen van do ondergaande zon schitterden op het
water, dat wel bloedrood leek. In het midden van den
stroom zagen zij een veerboot, die zoowel mannen als
paarden vervoeren kon en die van. de een© zijde naar
de ander© geroeid werd.
Marston hield de hand boven de oogen en keek
edherp voor zich uit Hij kon niet anders onderscheiden,
dan dat iemand of Iets in het midden van de boot was;
hij wist wel dat zijn knecht beter kon opmerken dan hij.
Wat zie je daar? vroeg hij.
Twee mannen en twee paarden en wat roeiers.
Heeft dat iets te maken mot onzen man?
7,ij zullen wel dezen kant uitkomen.
Dat is niet gezegd.
Mark haalde zijn schouders op, alsof hij 'wilde zeg
gen: Ik heb toch gelijk.
Daarbij ,als het er twee zijn, «al Meester Spin zijn
handen vol hebben!
Ze bleven staan kijken. De boot bereikte den oever
en was weldra door het gebladerte aan hun oog ont
trokken. Eenige minuten verstreken ,toen kwamen twee
ruiters denweg op, die van de hooge standplaats, die
Anthony en zijn knecht innamen, op een wit lint leek.
Wordt vervolgd