r
yROSSEM'ZEEPAARDl5cï WSffm
Radioprogramma
De stoel van Sing-Sing.
Tutti Frutti.
Derde Blad.
Eec blik in de Amerikaansche
Zaterdag 12 Januari 1929.
71ste Jaargang. No. 8390
Voor Zondag1 13 Jan.
8.30 HUIZEN (341) KRO Morgenwijding.
9.30 HUIZEN (341) NCRV Dienst uit Ger. Kerk te
Zaamslag.
9.60 HILVERSUM (1071) VARA-cursus.
£0.15 HILVERSUM (1071) VARA. Serie voordrachten
o. 1. v. Ir. R. A. Gorter.
10.30 HILVERSUM VPRO. Uitzending Ned. Herv.
Kerk te Naarden.
10.50 HAMBURG (395) Concert.
12.00 HILVERSUM (1071) 8chaakles.
12.30 HILVERSUM Lunchmuzlek.
12.30 HUIZEN (341) KRO. Lunchmuzlek.
1.05 PARIJS (R. 1760) Concert.
1.30 HUIZEN (341) KRO. Causerie door J. de Jong.
2 00 HUIZEN (341) K.R.O. Causerie B. J. Koldewey.
•2.00 HILVERSUM (1071) Pianorecital door Aglala von
Zech.
2.80 HILVERSUM (.1071) Concert door omroeporkest
o. 1. v. Nico Treep.
2.30 HUIZEN (341) KRO. Middagconcert door En-
schedeesch Dubbelmanncnlcwartet
2.50 BRUSSEL (509) Concert.
2.50 DAVENTRY (492) Concert
2.50 KALUNDBORG (1153) Namiddagconcert
3.35 KONINGSBERGEN (303) Concert
8.50 LANGENBERG (469) VeBperconcert
8.00 DAVENTRY (1563) Concert.
4.00 HILVERSUM (1071) Wedstrljdultelagen Voetbal
door Persbureau Vaz Dlas te A'dam.
In de tusschenpoozen gramofoonplaten.
4.00 HUIZEN (341) KRO. Zlekenlof uit Bloemendaal.
4.20 LEIPZIG (362) Concert
4.50 PARIJS (R. 1750) Gramofoonplaten.
5.00 HILVERSUM (1071) VARA Kinderuurtje.
5.20 BRUSSEL (509) Dansmuziek.
5.20 HAMBURG (395) Concert
5.25 DAVENTRY (492) Concert
5.50 HUIZEN (341) NCRV. Dienst Ned. Herv. Kerk
te Oosterend.
fl.00 HILVERSUM (1071) VARA. Vooravondconcert
Cinema Royal orkest
6.05 DAVENTRY (1503) Bachcantats.
0.00 BRUSSEL (509) Kamormuziek.
7.05 PARIJS (R. 1750) Concert
7.10 ZEESEN (1649) Langonbergprogramma, berich
ten, daarna muziek uit Berlijn.
7.30 HUIZEN (1852) KRO Causerie door F. van Beu-
kcrlng.
7.35 LANGENBERG (409) De Barbier van Bagdad.
7.45 HILVERSUM (1071) Persberichten Vaz Dlaa.
8.00 HILVERSUM (1071) Tijdsein.
8.00 HUIZEN (1852) KRO. Concertavond.
8.01 HILVERSUM (1071) Opera-ultzendlng. Mignon.
8.05 ROME (444) Operette La Signorlna Puck.
8.35 PARIJS (R. 1750) en Brussel (509) Concert
8.50 TOULOUSE (392) Concert
fi.30 DAVENTRY (492) Concert.
9.5^ LEIPZIG (362) Dansmuziek.
9.50 KATTOWTTZ (422) Dansmuziek.
9.50 KONINGSBERGEN (303) Dansmuziek.
10.00 HUIZEN (1852) KRO. Persberichten van Vaz
Dlas.
10.45 HUIZEN KRO. Epiloog door Kleln-Koor.
10.50 BERLIN (484) Concert
Voor Maandag 14 Jan.
10.00 HILVERSUM (1071) Tijdsein en morgenwijding.
10.20 HAMBURG (395) Gramophoonplaten.
11.00 HUIZEN (341) Zlekendlenst.
11.20 DAVENTRY (1563) Gramophoonplaten.
11.50 HAMBURG (395) Concert uit Hannover.
12.00 HILVERSUM (1071) Politieberichten.
12.15' HILVERSUM Lunchmuzlek.
12.20 DAVENTRY (1563) Balladenconcert
12.25
12.80
12.50
12.50
1.20
1.25
2.00
2.45
2.50
3.20
3.50
3.50
4.00
4.05
4.20
4.20
5.00
5.20
5.20
5.30
6.00
0.60
7.05
7.00
7.15
7.30
7.45
8.00
8.05
8.80
8.35
8.50
9.60
9.50
10.80
10.35
11.20
11.50
LANGENBERG (469) Mlddogoonoert.
HUIZEN (841) Orgelconcert.
PARIJS (R. 1750) Concert
DAVENTRY (1563) Dansmuziek.
DAVENTRY Orgel-recital.
HAMBURG (395) Conoart «lt Bremen.
HUIZEN (341) Schoolultzendlng.
HILVERSUM (1071) Filmmuziek uit City Thea
ter Den Haag.
KALUNDBORG (1153) Concert
DAVENTRY (492) Concert.
KONNIGSBERGEN (303) Concert
DAVENTRY (1563) Balladenconcert
HUIZEN (341) Ziekenuurtje.
PARIJS (R. 1750) Concert.
DAVENTRY (492) Dansmuziek.
MOTALA (1380) Gramophoonplaten.
HILVERSUM (1071) Kinderuurtje.
BRUSSEL (509) Dansmuziek.
HAMBURG (395) Concert.
HUIZEN (341) Literaire lezing.
HILVERSUM (1071) Tijdsein en dlnercnuzlek.
BRUSSEL (509) Concert
PARIJS (R. 1750) Concert.
HUIZEN (1852) Stenografie.
HILVERSUM (1071) Engelsohe les voor begin
ners.
HUIZEN (1852) Zangcursus.
HILVERSUM (1071) Politieberichten.
HILVERSUM Tijdsein en hanaelswetenschap-
polijke lezingen.
HUIZEN (3852) Ultzendavond. Daarna persbe-
rlchten Vaz Dlas.
ROME (449) Concert.
HILVERSUM (1071) Opera-Concert door Itallaan-
sche opera en omroeporkest
PARIJS (R. 1750) Conoert
BRUSSEL (509) Concert.
KATTOWICE (422) Dansmuziek.
KONINGSBERGEN (303) Dansmuziek.
HILVERSUM (2071) Persberichten Va* Dlaa.
DAVENTRY (492) Dansmuziek.
DAVENTRY (1563) Danamuzielc
BERLIN (484) Concert
TWEE PROGRAMMA'S OVER ééN
GOLFLENGTE.
Nieuwe oplossing voor den zendruimtenoocL
Naar de „Telegraaf" verneemt, is de heer W. P. C.
v. d. Horst, werktulgkunudlge en electrotechnlcus, te
Utrecht, er in geslaagd het vraagstuk der geheime ra-
dlotelefonle tot^ oplossing te brengen. In een gesprek
i vertelde hU, dat het door zijn vinding mogelijk is ge-
worden, verschillende gesprekken (natuurlijk ook mu-
j ziek) over één constante golflengte uit te zenden. Theo-
I retlsch zou b.v. Kootwijk een onbeperkt aantal geaprek-
kon met onze koloniën kunnen voeren, welke goinaon-
1 sohap vooral voor do zakenwereld van niet te onder-
I schatten betoekenls is. Gezien het feit echter, dat ln de
1 praotljk de gevoeligheid dor instrumenten een hartig
woordje meespreekt, zal het aantal gesprekken eenlgs--
zins beperkt blijven. De hoevoelheld hangt dus af van
j de meer of mindere volmaaktheid der Instrumenten.
I Het merkwaardige Is, dat de geheele vinding louter
het el van Columbus is. Juist op grond van de zeer
I eenvoudige methode, wilde do heer v.d. Horst zich niet
uitlaten over technische bijzonderheden.
Ir. Damme, directeur-generaal van P. T. T., is korte
lings met het resultaat van de door den uitvinder ge
dane laboratoriumproeven op de hoogte gesteld. Het
geheele systeem, dat tot ln aile onderdeelen is uitge
werkt, moet volgens den heer v. d. Horst aan zwaardere
elschen voldoen, dan die der gewone telefoon.
Do oorsprong van de pauze-teekens moot wollloht ge
zocht worden in d« morse signalen ,dlo vroeger steeds
voor het begin van oen telefonlo-uitzendlng ten gchoore
werden gebracht. Deze morse-signalen waren dan. de
roepletters van hot station. Onder de omroepstatlons
zijn er thans nog slechts enkele, die deze wijze van aan
kondigen gebruiken, b.v. alle Norag-statlons. De hoofd
zender van do groep, Hamburg, heeft als roepletters
HA -) Ook Bremen BMNKiel (KL.
-.-.-..) en Flensburg (..-.) gebruiken de morseslgnalen
nog steeds.
Oorspronkelijk werden als pauze-teekens steeds sig
nalen gebruikt, die werden voortgebracht door een me
tronoom of een klok. Nog zeer veel stations gebruiken
deze signalen. Aan het aantal tikken per minuut kan
men dan de stations herkennen. Het kost echter nogal
eenige moeite om de,zenders op deze wijze te identifi-
ceeren, daar het aantal signalen per minuut nooit zoo
heel veel varieert. De meeste Dultsche zenders geven
tusschen de 190 en 240 metronoomsignalen per minuut.
Munchen en Rabat gebruiken ook een metronoom-
signaal, dat eohter een vasten toon voortbrengt, die wol
let* weg heeft van het tikken op het „wood-block" van
een Jazas-slagwerk. Het aantal slagen ls van belde star
tions 60 per minuut.
Radlo-Toulouse heeft haar metronoom-signaal ver
wisseld voor een bolslgnaal, dat elke seconde een slag'
doet hooren.
Belslgnalen worden ook door verscheidene andeTe sta
tions gebruikt. Het Keulsche geklingel ls in Nederland
waarschijnlijk wel het bekendste, daar dit ook zeer vaak
door Langenberg doorgegeven wordt.
Laibach, met zijn koekoek-pauze-teeken, heeft thans
een concurrent gekregen ia Wilna, dat een dergelijk
signaal gebruikt.
Ongetwijfeld zijn deze teekens bij het opzoeken van
een station van zeer nut Het lijkt ons zeer wel mo
gelijk, dat de verschillende pauze-teekens, evenals
thans de golflengten, in de toekomst zullen worden ge
regeld, door een internationale commissie van afgevaar
digden der verschillende zend-stations.
DE KAMER, WAAR DE DOODSTRAF
VOLTRO.KKEN WORDT.
„De Eleotrische Stoel".
WELK STATION WAS DAT?
I Was het vroeger reeds moeilijk de verschillende sta-
1 tlons te identificeeren, door de snelle toeneming van
het aantal zenders in de laatste jaren is deze moellijk-
I heid nog vergroot Teneinde hieraan tegojnoet te ko-
J men, heeft het overgroots deel der zenders pauze-tee
kens ingevoerd.
DE EERSTE SCHOORSTEENVEGER. In de hoofd
stad Buenos Aires van de Zuid-Amerikaansche
republiek, Argentinië, zijn schoorsteenen ge
noeg. Toch heeft niet ieder huis er een, want
de primitieve architectuur, die eenvoudig de
éene kamer aan de andere houwt, waarvan de
laatste of voorlaatste alleen de kamer aan
de straat ia van vensters voorzien, de andere
hebben slechts deuren tot keuken is inge
richt is tevreden met het houtskoolvuur op
het open rooster of met den gashaard. Edoch,
deze huizen verdwijnen langzamerhand en
worden door bouwwerken in Europeeschen
stijl vervangen, nadat men de menschen er van
overtuigd had, dat Buenos Aires niet in de
Tropen ligt en centrale verwarming in den
winter zeer behaaglijk kan zijn. Bewoners uit
midden-E'uropa, die Buenos-Airea tot hun nieu
we woonplaats hebben gekozen, hebben ook
weldra het open vuur door het gemakkelijke
kookfornuis vervangen, zoodat men nu op tal-
looze huizen ook een schoorsteen ziet.
Schoorsteenvegers echter had men er tot
nu toe niet. Hans TCatzenhofer komt de eer tou,
dit zwarte bedrijf in Argentinië te hebben inge
voerd. Voor eenige maanden terug was hij uit
Weenen overgekomen om zijn geluk eens in de
nieuwe wereld t© beprooven. Hij moest tot zijn
grooto teleurstelling spoedig ondervinden, dat
men in Buenos Adres zelfs het beroop van
schoorsteenveger niet eens kende. Daarbij
kwam, dat hij van de taal geen sikkepit sprak
of verstond, maar ondanks dat liet hij zich niet
ontmoedigen en toog hij welgemoed op weg, op
zoek naar ragings-behoeftige schoorsteenen, de
hooge cylinder-hoed boven op zijn bol, en zijn
gereedschap ovor den schouder.
Zijn verschijning op straat gaf een heele
volksoploop; oude vrouwen sloegen een kruis,
kinderen holden luid schreeuwend weg, an
deren daarentegen begrepen al heel spoedig,
dat het hier een mensch van vleesch en bloed
gold, net als zij, en volgden hom terwijl ze het
grootste plezier hadden. Hans Katzenhcfen uit
Weenen liet zich echter door dit alles niet van
de wijs brengen. In Belgrano. het villa-dorp
van Buenos Aires, waar talrijke Duitscnsrs,
Engelschen, Noord-Amerikanen en mitidel-
Etiropeanen wonen, werd hij echter met geest
drift welkom geheeten. Zijn aantal klanten nam
geregeld toe; hij kocht weldra een fiets en al"
het zoo door gaat, zal het niet lang meer du
ren of hij zei er een auto op na houden.
Alléén kan hij het werk al niet moer af, zoo
dat er reeds een paar knechts hij hem in de
leer zijn en in Buenos Aires vraagt men zich
verbaasd' af, hoo men het al die jaren zonder
schoorsteenveger heeft kunnen redden.
NA ZESTIG JAAR WEER THUIS. Het Duitsche
„Reclam Verlag" heeft ter eere van zijn hon
derdjarig bestaan onlangs een tentoonstelling
gehouden van de boeken, die het sedert een
eeuw had uitgegeven. In de „Universal" colleo-
tie ontbrak Nlo. 1, namelijk Goethe's Faust, 1ste
deel, dat in 1827 verscheen. In binnen- en buï-
tenlandsche bladen werd een advertentie ge
plaatst, waarin het boekje tegen hooge vergoe
ding werd gevraagd. Er kwamen vier boekjes
binnen drie uit het buitenland geel cm
verlegen. Drie daarvan waren.... niet opengesne
den II
SCHEIDSGERECHT. In eon Parljach blad wordt
de volgende geschiedenis verteld:
In een eafé zitten aan eon tafeltje twee man
non, die bezig zijn om te steken om een „slok-
kie", De eene is een Franschman, de andere
een Dhltschor. De eerste wint en de laatste
moet betalen, een „Schnaps" voor vijftig cen
times,
„Ik drink geen „Schnaps", zegt de Fransch
man, „Geof maar hier de vijftig centimes, die
ik gewonnen hebl"
„Moet je net denkenl" antwoordt de Duit-
schor. „Ik heb een borrel te betalen, maar gaen
baar geld."
Natuurlijk volgt nu een heftige discussie, die
om de hardnekkigheid der beide tegenstanders
steeds scherper wordt
„Ik wil mijn recht!" zegt de Franschman.
„Ik wil gerechtigheid!" antwoordt de Duit-
scher en laai met een dreunenden slag zijn
DE Amerikaansche correspondent van het „Berli-
ner Tagcblatt", Arnold Höllriegel, geeft de vol
gende beschrijving van-een bezoek, dat hij heeft afge
legd aan de Sing-Sing, de beruchte strafgevangenis
in de Vereenigde Staten van Amerika. Hij is daarbij
speciaal in de gelegenheid gesteld een blik te slaan
in het vertrek, waar de Electrischce Stoel staat, en
waar dus de ergste straf voltrokken wordt, welke vol
gens menschelijke begrippen denkbaar is. Hij vertelt
dan:
„Wilt U niet een oogenblikje plaats nemen?" De
man wijst mij, in allen ernst en beslist hoffelijk, den
wijden, gemakkelijken, eenigszins aartsvaderlijk aan-
doenden houten stoel, den ^toel van Sing-Sing".
Boven een deur, de deur, door welke de dood bin
nenkomt, staat met groote letters: „Silence!"
In het hooge, goed verlichte, niet buitengewoon
groote vertrok (aan welks holle wanden op mans
hoogte oen donkere streep loopt), is niet8, maar dan
ook niets anders te zien dan de massieve en gemak
kelijke stoel, niet in het midden, maar meer naar de
deur toe, U bij het binnenkomen half en half de leu
ning latende zien. Er tegenover zijn ontzettender-
wijze eenige zitbanken opgesteld, zooals in de schouw
burg. Van daarbinnen roept inderdaad dit plakaat
boven de deur u toe: „Stilte!"
iBuiten den leeren stoel en de leeren zitbanken is
er in de kamer niets te zien, dan alleen nog een
holte in een der wanden, waarin zich een bak met
waterkraan bevindt. Ik weet niet waarom, maar deze
beide kranen voor koud en warm water schijnen mij
op dit oogenbl'bik vreeselijker toe dan de leeren rie
men aan de armleuningen en pooten van den stoel,
vreeselijker zelfs dan de dikke stroomdraden, die op
twee plaatsen te zien zijn, namelijk daar, waar een
in den stoel zittend, mensch de kruin van zijn hoofd,
en daar, waar deze zijn rechter-kuit zou hebben. Deze
waschbak, waarin zich de beul waarschijnlijk de han
den wascht, als eens Pontius Pilatus, of met welk
water men, wie weet, van den harden, kouden beton-
vloer wegspoelt, nadat de aanblik van deze
noodzakelijke dingen in dit vertrek maken mij vol
slagen ziek; ik krijg een gevoel alsof ik braken moet.
Daarbij moet ik nog vriendelijk en voorkomend zijn:
„Neen, dank u, ik zal liever niet op den clectri-
schen stoel gaan zitten!"
vuist op tafel neerkomen.
De strijd wordt bedenkelijk, en daar ze bei
den nogal pootige kerels zijn, maken de om-
zittenden met een bezorgd gezicht een beetje
meer ruimte. Een van hen geeft reeds op zach*
ten toon den raad, om alvast maar een bood
schapper naar Getièvo ts sturen ik bedoel
np^ar het naastbljzijnde politie-bureau. Daar in
den hoek tegen den muur Bta&t echter een man,
die zich tot nu toe niets van de ruzie heeft aan
getrokken, maar plotseling óm stilte vraagt.
Hij wil eerst eens hooren, waar het eigenlijk
om gaat, waarna hij zich voorneemt een recht
vaardig oordeel te vellen. Eerst willen de an
deren van de tusschenkomst des vreemdelinge
niets weten, maar de laatste is groot, krachtig
gebouwd en hij staat in 't heele kwartier als
een rijke kerel bekend. Buitendien bezit hij
een paar geweldige vuisten aan een paar niet
minder geweldig lange armen. Dus vinden de
beide ruziemakers het toch maar het beste om
hem de zaak uit te leggen.
„Jij hebt dus gewonnen?" vraagt do scheids
rechter aan den Franschman.
„Jawel 1"
„En jij wil aiet betalen?" vraagt hij aan den
Duitscher.
„Ik wil wel", zegt deze, „doch niet in geld,
maar in een borrel."'
„Dan wordt eerst de borrel gesteld", gaat de
scheidsrechter verder, waarna de Duitaoher
zich haast, den kellner te roepen. 8poedig
staat nu de „Schnaps" op tafel; eon goed glas
vermouth, tot aan den rand gevuld.
„D'dt is de juiste borrel?" vraagt de scheids
rechter aan den Franschman.
„Jawel, maar ik wil hem niet opdrinken."
„Heeft de Duitscher den borrel betaald?"
vraagt nu weer (Je scheidsrechter aan den
kellner.'
„Dat heeft hij, en hij heeft er nog tien cen
time fooi bijgegeven".
Ziezoo, nu neemt de scheidsrechter het glas
vermouth op, beziet het met een zekeren ken
nersblik en laat het vervolgons in zijn keels-
gat leegloopen.
„Die zaak is dus opgelost", zegt hij dan tot
de beide heethoofden. Houdt je nu verder kalm
en stoor ons niet langer"
De gevangenisbemabte, die mij rondleidt, niet de
directeur zelf, denkt, dat ik mij angstig maak voor
een electrischen schok:
„U kunt er gerust in gaan zitten, het contact is im
mers uitgeschakeld!"
Ik schud met mijn hoofd. Ik zal niet gaan zitten op
den stoel, waarop honderden menschen met een
enkele beweging het leven werd afgesneden. Ik merk
op, dat mijn geleider mij van terzijde aanziet. Ik
was misschien wel sedert langen tijd de eenige be
zoeker in de strafgevangenis, die in de doodenkamer
niet eventjes op den stoel had plaats genomen.
De ter dood veroordeelde brengt de laatste oogen-
blikken, alvorens hij het tijdelijke met het eeuwige
zal verwisselen, in een soort vóórportaal van de doo
denkamer door, in de „danszaal", zooals dat in het
boeventaalt.je der „bewoners" van het tuschthuis heet.
Vroeger toen het nieuwe doodenhuis nog niet ge
bouwd was, moesten alle veroordeelden, die in deze
bijzondere afdeeling van de gevangenis op hun te
rechtstelling, of, natuurlijk, op hun begenadiging
wachten, de geluiden, waarmee de executie gepaard
ging, hooren; ook die van de anatomische sectie van
het lijk in de ijskast.
„De ijskast", aldus beantwoordde mijn geleider mijn
vreemden blik, „zoo heet bij ons in Sing-Sing do
abductie-kamer hiernaast, de ruimte, waar de gerech
telijke lijkschouwing wordt gehoudeh. Zooals u weet,
moeten Volgens de wetten in den Staat, New York,
do lijkon der terechtgestelden, dadelijk, na den elec
trischen schok, door eon dokter worden „zcrschnit
ten", zooals de schrijver zich uitdrukte, omdat het
somtijds niet uitgesloten is, dat de terechtgestelde op
nieuw in het leven zou terugkeeren.Thans
echter, nu het nieuwe doodenhuis in gebruik is ge
nomen, hooren de overige veroordeelden niets van do
executie, behalve dan natuurlijk wanneer de onge
lukkige uit zijn cel gehalad wordt en in het aange
zicht van den dood zijn «bezinning verliest.
Het is ook niet waar, wat men vertelt, dat in de
nachten, wanneer een terechtstelling plaats heeft, op
eens alle lichten in de Sing-Sing uitgaan, tengevolge
van de groote stroomafname, wanneer het contact van
den stoel wordt ingeschakeld. Het is daarom niet
waar, omdat het doodenhuis zijn eigen electrische cen
trale heeft, dus met de lichtleiding in de overige dee-
len van de strafgevangenis niets te maken heeft.
Zelfs de helft van de dingen is niet waar, die men
vertelt, en veelal ook neerschrijft. Den veroordeelden
wordt al evenmin het hoofd geschoren; alleen wordt
het haar boven op de kroon verwijderd. U weet, de
executie heeft aldus plaats. De misdadiger wordt met
die leeren riemen daar op den stoel vastgebonden;
dan zet de electricien, of, indien u de voorkeur aan
dat andere woord geeft: de beul een soort metalen
metalen vliegkap op het hoofd van den veroordeelde,
die als de eene electrode van het doodelijke toestel
dienst doet; de andere electrode is de inrichting «hier
Wat er daarop nog verder in het café ge
beurde, wordt er niet bij verteld. Alleen is la
ter nog gebleken, dat de verstandige scheids
rechter met de groote portemonnaie en de ster
ke vuisten een Amerikaan geweest is.
De moraal uit deze geschiedenis ka» elk
van de lezers naar lijn eigen believen trekken.
ÏRSKVOQELZIERTE. Broeder B. Smulders (uit
Strijp), missionaris op de Kei-eilanden, schrijft
uit Roemaat (Klein-Kei) aan de Annalen van
Tilburg:
Hier, in den omtrek van Roemaat is er ondor
de jonge mannen een Boort trekvogelziekte. Zij
moeten en willen weg, den vreemde in, en of
het hun nu baat of schaadt, naar ziel en li
chaam, daar bekommeren zij zich niet om.
Als het nu nog was om iets te leeren of iets
vreemds te zien, neen; want er zijn er vertrok
ken naar een eiland op «de Noord-Westkust
van Nieuw-Guinea, waar geen menschen wo
nen. Daar heeft vroeger veel ijzerhout gestaan,
en dat is nu allemaal weggehaald door een
Chiaeeschen handelaar. Deze wil daar nu een
kokosnotenplantage aanleggen. De lui hier ken
nen die eilanden, want er liggen daar twee
mannen begraven, die daar voor den Chineesch
hout kapten, maar aan de koorts stierven.
Het moet er dan ook ellendig zijn. Het eiland
ligt maar even boven den zeespiegel; 't drink
water is er zeer slecht en vuil, voedsel is er
geen dan ingevoerde rijst, die de lui dan nog
duur moeten koopen.
Daar op dien lagen grond moeten die Jonge
lui het bosch openkappen, het hout verbran-
en en dan kokosnoten planten. Als zij dan goed
werken on gezond blijven en terugkomen in
hun dorp, hebben de meesten schuld in plaats
van een goed gevulden buidel met geld. En of
men den jongens dat nu zegt of niet: het heeft
precies dezelfde uitwerking. Zijn ze eenmaal
door die trekvogel-ziekte aangetast, dan is er
geen houden meer aan, en na e'en maand of
acht komen ze meest als geraamten terug met
een flinke malaria-koorts, die zeer dikwijls
overgaat in tuberculose en de jongens een lang-
zamen weg naar 't kerkhof bezorgt
