SCSAEER
illtiiü Nimis-
COURANT.
MntiEDiit- Luüiivllil
PRIJSVERLAGING.
)e dolende Ridder.
Bullrlch-Maagzoui
De Stoomwasscherij van S. KROM, Alkmaar.
DE BR0EKER VEILING.
Woensdag 16 Januari 1929.
Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN &Co., Schagen.
Eerste Blad.
Arrondissements Rechtbank
te Alkmaar.
72s<te Jaargang No. 8392.
hij lilnd verschijnt vjermaul per weck: Dinsdag, Woensdag, Dumlor-
jlag en Zuterdag. llij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver-
plien nog zooveel mogeljjk in het eersLuitkomeiul nummer geplautst.
POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. .20.
Prijs per 3 maanden f 1.05. Losse nummers 0 cent. ADVERTEN*
TIoN van 1 tot 5 regels f 1.10, iedere regel meer 20 cent (bowijsno.
inbegrepen). Grootero letters worden naar plaatsrulmto berekend.
DIT NUMMER BESTAAT UIT TWEE BLADEN.,
VOOR DEN PQITEERECHTER.
Zitting van Maandag 14 Januari 1929.
TWEE MAANDEN DEN BAK IN.
Gedurende de behandeling van de eerste 3 zaken werd
M. de pers naar de corridor verwezen. Toen we daar
enoegzaam onze diverse doodzonden hadden overwogen,
as het ons vergund de zaal der gerechtigheid binnen
treden en konden we al onze beschikbare krachten
n talenten op litterair en juridisch gebied wijden aan
cn beschimmeld zaakje tegen zekeren Gerrit K., die in.
en loop van het jaar 1928 te Den Helder een rijwiel
ad verduisterd en sinds dien tijd onvindbaar was ge
leven. De reclasseerlngsambtenaar, meóeer Wlggers,
ias ook aan het eind van zijn latijn en gaf den moed
jp Gerrit te pakken te krijgen. Men besloot nu maar
en eind aan de ellende te maken en Gerrit te veroor-
eelen tot 2 maanden bruine boonebikken of ratsslik-
en, alwaar het menu is samengesteld door den chef-
ok in het hotel „zum Hollzem Doffel".
MIJNHEER WAS IN ZIJN WIEK GESCHOTEN.
De 43-jarige reiziger Joh. B., gedomocilieerd in Heer-
lugowaard, alias Blauwe relgerspolder, kreeg op Zon-
lag 7 October na kerktijd bezoek van den rijksveldwach-
er II. Visser, die hem het een en ander wilde afvragen
imtrent een door hem te Wognum veroorzaakte aan-
Ijding met 2 meisjes. Meneer B. scheen echter wel te
ouffreeren aan de nogal veel verspreide morgenziekte,
lij stond den politieman ver van welwillend te woord,
rergat zich zoover, dat hij 'm een stinkert noemde en
lem presenteerde de deur te zullen uitschoppen. Visser
iet zich deze onheusche behandeling niet aanleunen,
makte proces-verbaal op met gevolg, dat meneer B.
mlamks zijn druk verweer, door den politierechter juist
itaxeerd "en „kinderachtig" genoemd, tot f 20 boete of
!b <lagea\ werd veroordeeld.
'N RUITENTIKKER VAN GROOTE CAPACITEIT.
De in Den Helder niet bepaald onbekende heer Ger
it K. was uitgenoodlgd om den heer Politierechter eens
lader too te lichten, hoe het kwam, dat. de dikke sple-
elrult in het winkelpui van den heer Samuel Man-
elm in de Koningstraat eensklaps een groot gat ver-
oonde, nadat de ietwat „angeheiterde" heer Gerrit K. er
den nacht van 3 op 4 Nov. was langs gewandeld.
Gerrit had hot echter blijkbaar te volhandig en was
iet verschenen, welk gebrek aan belangstelling mr. A.
rins Jr., die mr. Zeegers zou vervangen als verdediger,
inleiding gaf ,zich bescheidenlek terug te trekken.
Jen tweetal gehoorde getuigen gaven zeer schaarsche
lilicht.ln.gen, rnaar er is geen bok zoo mager of er
raadt altijd nog wel wat vet uit en dus meende do
'olitierechter. na al dit vet -zorgvuldig bijeengeschraapt
hebben, voldoende bewijzen to .hebben verzameld om
en onrustigen heer K. te kunnen veroordeelen tot f 20
Mte of 20 degen.
nachtelijk tumult, opgeluisterd door
ibeloeflikker en revolverschoten.
Ben tweetal wakkeye Heldersche rustbewaarders, De
tan en Do dopper', hadden het ln don nacht van 14
op 15 October tot hun diep leedwezen noodlg geacht,
den heer Gerrit K, de held uit het splegelrulten-ver-
nielersdrama, op te pikken wegens dronkenschap en
ordeverstoring, waartegen diens broeder en «zekeren
mijnheer A. J. B. met kracht en geweld protesteerden;
Ook andere enthousiasten mengden zich in het spectakel,
zoodat De Haan zijn hem door de gemeente verstrekt
voorsnijmes ter verdediging meende te moeten ontblooten
Toen echter dit krachtig gebaar geen voldoende uitwer
king had,kwam de proppenschieter voor den dag en werd
een waarschuwingsschot in de lucht geblazen, waarop
een algemeene „save qul peut" volgde en de oppos-
santen hun billenwagen op de derde versnelling brach
ten. De heer B., die zich zoo had uitgesloofd, werd
echter niet vergeten en heden ter zake ambtsbelemme
ring tot f 35 boete of 35 dagen veroordeeld.
NUTTELOOZE LASTERPRAAT.
Een visscher uit Egmond aan Zee, Willem K., had
zich verdienstelijk trachten te maken door. het uitstrooi
en van allerlei leelijks ten opzichte van zekeren mijnheer
Dirk Groen, die volgens de wetenschap van den kwaad
sprekenden heer K. zich aan boord van zijn schip had
diefstal van boter, koffie en cornedbeaf zou hebben
schuldig gemaakt. In kleuren en geuren lepelde hij dit
op aan het echtpaar Visser en anderen, tot ook Dirk
Groen deze labbekakkerlj ter oore kwam en hij een
klacht indiende. Deze aanranding van eer en goeden
naam werd heden behandeld en de afwezige Willem K,
hoofdzakelijk uit medelijden met 2ijn ziekelijken toestand
en die zijner vrouw tot slechts f 7 boete of 7 dagen ver
oordeeld.
GRASSNOEPERS GESNAPT.
Door den altijd waakzamen rijksveldwachter Visser
te Heerhugowaard, werd ln den nacht van 1 Nov. be
trapt een tweetal wagenbewoners v. W. en L., terwijl
zij bezig waren een welland van het nog resteerende
gras te ontdoen. Deze zwervers, natuurlijk niet pre
sent, werden thans berecht en leder veroordeeld tot f 3
boete of 3 dagen.
ARMZALIGE LEFSCHOPPERIJ.
Zekere heer Sjoerd v. K. to Hoorn gevoelde zich in
den nacht van 15 op 18 Sept. na een rijkelijk gebruik
van Amstelpilsies en Hassebasries voor »dralnoerlng,
sterk genoeg om de heele 'wereld aan haverde-gort to
slaan en maakte alvast een begin door een glasruit in
het perceel, bewoond door don toenmalig te Hoorn wo
nenden galanterie-winkelier en oudo-boeken-koopman
Koster ln te beuken. Heel erg beviel do proef niet, want
Sjoerd schreeuwde als een Mexlcaansche hond: Au, au,
lk bloed dood! en was dolblij, dat een llevo dame zoo
altruïstisch was, zijn hevig bloedende holdenjat te
verbinden. De politierechter stelde heden Sjoerds bra-
vourstuk ook op de juiste waarde door den ruitentik
ker, reeds meermalen wegens allerlei ongerechtigheden
veroordeeld, f 80 boete of 30 dagen op te leggen.
'N ONVOORDEELÏG HANDELSZAAKJE.
De banketbakkersbediende Ferd. P. te Den Helder,
Reeds 100 Jaar onovertroffen voor alle maagaen«
doeningen en spijsverterlngs-stoornissen. Slechts
gegarandeerd met het portret van den uitvinder*
Het „Zoogenaamde fcu!lrlch-Zout" Is namaak en moet
Sewelgerd worden. Monsters gratis en franco van
en hoofdvertegenwoordiger R. de Bruin. Llnn-
aeuspsrkweg 16, Amsterdam, 250 gr. L —-co,
tabletten L —.23 en L 1.20.
Verkoop voor Schagen en OmstrekenGebr. Kot(
Hoogxijde B 16, Schagen. Ook ypor eagros.
had op afbetaling een rijwiel gekocht, raakte om spij
kers verlegen voor het rijwiel geheel zijn eigendom was,
verkocht het karretje, waarop hij bereids f 27 had afbe
taald voor f 25 aan den heer Jac. Meyer en verdween
toen uit Den Helder, zonder zich om verdere aflossin
gen druk te maken. De huurkoopleverancier nam daar
echter geen genoegen mee en'de justitie in den arm,
met gevolg, dat de banketbakker heden terecht stond
als verdacht ter zake verduistering
ÏHet bleek echter, dat hij n uweer in Den Helder was
teruggekeerd en met Ijver was begonnen zijn schuld bij
den rijwielhandelaar voor de fiets, die sinds lang zijn
eigendom niet is, af te lossen. En tot overmaat van
ramp werd hij heden ook nog tot f 20 boete of 20 dagen
veroordeeld. Nee, we gelooven niet dat Freddy ooit ln
de gelegenheid zal komen, een schoonzoon van Ford te
worden.
DE ERFENIS ZAT HEM DWARS.
Een te de Rijp woonachtige heer Engelbert B, heeft
op den igehelllgden Allerzielendag zijn schoonzustor A.
M. Westcr, met zijn broeder gehuwd, in het openbaar
gruwelijk beleedlgd, door haar te verwijten, dat zij de
Juffrouw speeldo van de oenton, haar door zijn en haar
mans moeder nagelaten. Men begrijpt, dat ten gevolge
van die erfeniskwestie de harmonie onder de familie
leden niet groot is. Het is echter wel treurig, dat hier
de politierechter-moet ingrijpen. Een veroordeeling van
den losllpplgen schoonboeder tot f 15 boete of 15 dagen
bleef dan ook niet uit
MET ZIJN GROVE GROENTEBOEREN-KNEUKEL»
GEDEBATTEERD.
De groentehandelaar Cornelis de B. te Grand Pantalon
was er heilig van overtuigd, dat zijn confrater In het
vegotarlërsvak, Th. M. Peerdeman, zijn schuldenaar
was en na een bezoek aan het café Tambach op 11
Nov. had hij Theo nog eens ter dege aangemaand, zijn
schuld ln maandelijksche termijnen van f 5 af te los
sen, maar het onwelwillende antwoord, dat hij ontving,
bracht zijn bloed aan hot koken. Hij wachtte zijn schul
denaar op en gaf hem een dóffer op zijn aangc-laat,
dat tot bloedens toe gehavend werd.
Do hardhandige schuldelscher stond heden terecht en
verkondigde den politierechter, dat Peerdeman een zoo
groote mond tegen hem had opgezet, dat er wel een
complete boerenplaats in kon.
Wat de bezitter van deze reuzemull betreft, deze
wilde het maar op ,,'n peraes" aansturen.
De politierechter maakte een eind aan de discussies en
legde Kees f 20 boete of 20 dagen op.
VOOR HET SLUITINGSUUR BRAK AAN,
KONDEN WIJ NAAR BUITEN GAAN.
De laatste zaak betrof den 33-jarigen kikkerslootje»-
pikbroek Teunis S., wiens schraal hoofd een goedge
slaagde kruinschering vertoonde, maar die zulke minder
smakelijke liefhebberijen had uitgevoerd, dat de politie
rechter ieder die niet direct met de bediening in da
was belast, het gat van de deur wees. Hoe Teun
het dan ook verder heeft afgeschoten, behoort tot da
secretale wetenschappen.
FEUILLETON
Een verhaal uit don tijd van den
Spaanschen Succlssle-Oorlog.
(Naar hot Engolsch)
van
MORICE OERARD.
Mark sprong zonder de minste aarzoling op den
«n mot de-lanfaarn toe en voordat deze een getuid
u kunnen doen hooren, had hij hem met al de
lult waarover hij. beschikte, de keel dichtgeknepen
'tegen den muur van de gang gedrukt.
Anthony en Hellebrand volgden hem op den voet;
hen kwam de rest van de expeditie haastig
Mtówermd.
De beide leiders gooiden de half-open deur verder
rn en bevonden zich in den laag-gezolderden, stee-
kerker van het kasteel. In het midden van de
iwte zagen zij een buitengewoon mooi jong meisje,
in n niet een. stevig koord op haar rug wa-
gebonden, voor haar, hoonend en dreigend stond
■n man met een jas over zijn schouders en rijlaar-
iön?' een ZWöre> met metaal gemonteerde zweep
aikke knoopen had hij in zijn hand. Aan beiden
rien van de cel, met hun ruggen tegen den voch-
B n muur, stonden hellebaardiers met norsche,
"nmige gezichten. Er waren er zes.
ik heb jo vanavond één lesje gegeven, Barones,
■ik sta op het punt je eon tweede te geven. Dit wa-
- üe woorden die de ooren van de twee mannen,
net eerst den kerker binnentraden, troffen.
vafÜ wist wat snel indelen was; met het
dara omhoog geheven in de hand, wierp hij zich
jscnen den geweldenaar en diens slachtoffer. Ver-
aiiu-or i c*° ®aron naar den indringer, zijn oogen
lin geloovend. Instinctmatig greep hij naar
;^aar,c!' maar hij had geen tijd om het te trekken.
omn^n hnhervuist gaf Marston hem een harden
in Lmnhet £elaah Hij tuimelde achterover en zou
anpri k i a's een van hellebaardiers niet zijn
arme weggeworpen en hem had opgevangen in
ih.kn RileVecllt was hevig maar kort. De mannen van
it &0" vii?n TYerüeil overweldigd door da overmacht en
F >91 minuten voorbij waren,, gaven zij zich op
Door algeheele reorganisatie van het bedrijf worden de prfjzen
vanaf 15 Januari 1929 BELANGRIJK VERLAAGD.
De vrij strenge winter ls oorzaak, dat de
kankerstrulkenzlekte het sterker voortwoe
keren ervan tegenhoudt Voor roode- en
gele kool wordt ongeveer de helft minder
betaald als verleden Jaar. Roode kool sta-
tionnaire prijzen; idem gele kool, onbevre
digend; Deensche witte kool beter gedispo
neerd. Uien beste prijzen.
Zoo'n wintertje als ln de nu afgeloopen week, brengt
de Langendljker koolbouwers ln hun element. Zooals de
effectenbezitters, aandeelhouders dn Naamlooze Ven
nootschappen, hun aandoelen zien rijzen bij een gunstig
verloop van het bedrijf, zoo zien zij in1 strenge vorst de
rijzing aankomen van do koolprlJzen, als winter hoog
tij viert. Dat do ervaring zulks moormalon heeft bewe
zen, hebben wo wol oens meer ln deze ovorzlchten ge
constateerd; dat or op ioderen regel echter uitzonderin
gen zijn, behoeft men niet meer te betoogen, omdat
ledereen daarvan ook zonder dat betoog wel overtuigd
ls.
Er heorschte hier ln de afgeloopen week een groote
bedrijvigheid. Door de strenge vorst waren alle slooten
en vaarten, waarlangs anders de toevoer naar en van
de velling plaats vindt, dichtgevroren. Met Ijsboeiers
moest het Ijs nu worden gebroken, om den aanvoer
mogelijk to maken. Wie vorder van do velling waren, of
waar het breken van het ijs niet aan een bepaalde cor
poratie was opgedragon, moesten hun stapel groenten nu
per wagen aanvoeren. De tuinbouwers hadden zoowel
voor het e.on als voor het ander wol eenlgo moeite over,
omdat zij ln do oerste plaats meonden, dat deze zou
worden beloond door hoogore prijzon, ln de tweede
plaats, omdat er In de koolschuron toch zeer weinig
werk aan de kool was. De aanvoeren waren daardoor
vrij groot, wat trouwens ook In de maand December van
het vorige Jaar het geval was. Een gepubliceerde aon-
voer-totaal over die maand bewijst dit wol.
In December 1927 werden van de velling der L.G.C.
227 wagons verzonden, ln dezelfde maand van 1928 was
dit 419 wagons. De kool ruimt du» hard op. Deze groote
aanvoer moet vooral worden toegeschreven aan de ern
stige kankerstrulken-zlekte, waardoor de kool ls aatv-
getast. Deze kool moet weg. Gelukkig dat do felle kou
de voortwookerlng van het ziekteproces heeft tegenge
houden, zoodat do kool nog ln vrij gfwen toestand kon
worden geveild. Nu do dooi is Ingevallen, vreezen onze
tuinbouwers het ergxte. Het rottingsproces zal nu on*
getwijfeld sterke afmetingen aannemen en bfj zacht, re
genachtig weer znl do qualltelt zoodanig achteruit gaan,
dat groote aanvoeren de markt nadoellg zullen beïn
vloeden.
De beste finantleeli uitkomsten, die da velilr.gcn, naar
nu is bekend geworden, ln 1923 bobben opgeleverd, rijn
voor een belangrijk deel te danken aan de beste prijzen
welke In het eerste kwartaal van 1028 z.jn gemaakt. Ia
do afgeloopen week waren de prijzon niet slecht, maar
genade of ongenade over.
Het touw, waarmee do smalle jolson vun Barones
August© gebonden waren geweest, werd om do meer
massieve ledematen gelegd van don man die haar
kasteel gestolen en daarin iedere denkbare wandaad
bedreven had.
Vun den kerker trokkon zij naar hot bovengedeel
te van het kasteel, don gevangone met zich mee
voerend. De reet van de bezetting bood weinig tegen
stand; binnen een half uur was hot onneembare
kasteel Hansau in hot onbetwiste bezit van Anthony
Marston en zijn mannen. De standaard van don Ba
ron werd neergehaald; de Baron-zelf opgehangen aan
een van de kanteelon en zoo werd hij getroffen door
het lot dat hij den trouwen hofmeester nog maar
eenige uren tevoren had toegedacht.
HOOFDSTUK VIII.
In het Kasteel.
De redders waren na hun opwindenden tocht hon
gerig en moe. De Barones, of liever gezegd, haar tan
te, Gravin von Ardleim, die in het kasteel verblijf
hield, scheen deze omstandigheid voorzien te hebben.
De major-domo ontmoette Marston, toen deze gevolgd
door Kapitein Hellebrand cn een paar luitenants, de
trappen afdaalde; hij boog eerbiedig:
Mijn meesteres verzoekt mij u mede te deelen
dat het avondmaal in de groote eetzaal gereserveerd
is; bedden en ander gerief zullen na het souper ge
reed zijn.
De barones is heel attent, lachte Marston, na
dat ik mij verfrischt heb zal ik gaarne van haar gast
vrijheid gebruik maken. Warempel, ik kom als een
rat uit een riool en ik zal blij zijn als mijn gezicht
en mijn kleeren weer toonbaar zijn.
De major-domo boog opnieuw. Wil uw lordschap
mij maar volgen? Hij nam Marston onder zijn hoede,
een page nam de zorg voor kapitein [Hellebrand op
zich; volgens ranl .werd voor de anderen gezorgd.
Kort daarna waü het heele gezelschap verzameld
in de groote hal van het kasteel; deze was door vlam
mende toortsen langs de wanden verlicht; een enor
me zilveren lamp hing aan de eiken zoldering boven
de hoofdtafel, die op een verhooging stond.
Verschillende soorten gebraad, pasteien, vruchten en
dranken waren voor de gasten gereed gezet. Biezen
matten bedekten de vloer, behalve aan het boven
einde, waar een dik Oostersch tapijt was neergelegd
voer diegenen, die bei- voorrecht hadden aan de
„hooge" tafel te mogen zitten. Langs de wanden, tua-
flchon vuurbakken, hingen verschillende banieren,
die aan het geslacht van do von Marclcens hadden
toebehoord.
Marston nam het heele fraaie tooneel met een blik
ln zich op toen hij naar een stoel op de verhooging
geleid word: één armstoel met gebeeldhouwde wa
pens op arm- en rugleuningen en rood-fluweclen zit
ting was onbezet; links ervan was een dergelijke
zetel, maar niet zoo groot; ook deze was nog leeg.
Marston kreeg den stoel rechts van den hoofdzetel,
Hellebrand zat aan zijn rechterzijde.
De major-domo nam zijn plaats in achter den groo-
ton gebeeldhouwden armstoel, op hetzelfde oogenblik
kwam de kapelaan in priesterkleed door een zijdeur,
maakte een buiging naar het gezelschap dat nog
stond, en zeido een gebed in het Latijn.
De major-domo hief met beide handen een grooten
gedreven zilveren beker, gevuld met gekruiden wijn,
boven zijn hoofd, en zei met welluidende stem:
Mijn meesteres, Barones von Marken, roept u
allen het welkom toe en betuigt u haar innigste
dank; zoodra ze voldoende is uitgerust zal zij zelf
verschijnen om het persoonlijk te herhalen; ze ver
zoekt u dezen liefdebeker te willen ledigen als ant
woord op haar begroeting. Hij reikte den beker aan
Marston die opstond -om. ervan te drinken; daarna
kreeg Hellebrand hem en zoo ging hij de heele zaal
rond en werd meerdere malen bijgevuld. Volgens de
gewoonte dier tijden stonden telkens drie mannen te
zamen op; de middelste hield den beker vast, terwijl
de twee andere toekeken terwijl hij dronk.
Na dit plechtstatig begin verliep het maal verder
onder vroolijken kout. Anthony zag met genoegen dat
Hans, die een evengoed tafelschuimer bleek als trou
we knecht en gids, naast Mark Fagan zat.
De hofmeester zat aan het eind van een der lagere
tafels en scheen niet veel nadeel te hebben ondervon
den van het doodsgevaar waarin hij verkeerd had.
De maaltijd liep ten einde, toen de major-domo, die
eenige oogenblikken tevoren verdwenen was, de groo
te vouwdeuren opende, die de hoofdingang van de
zaal afsloten. Hij kondigde aan:
Barones Auguste von Marken toen na een
pauze Gravin von Ardlein.
Het gezelschap verhief zich; Anthony Marston, het
zwaard kletterend aan zijn zijde, kwam naar voren
om de dames van den huize te begroeien.
De barones was gekleed overeenkomstig haar rang; j
een klein, gouden baronnenkroontje flonkerend van!
juweelen, schitterde in haar kapsel. Marston koni
haast niet gelooven dat dit het angstige meisje dat
hij zoo kort geloden uit de macht van den wree-
don baron had bevrijd, was. Zij wan nu een loon-
I beeld van waardigheid, maar zoo ftandoenJlJk-Jeug-
dig, zoo teeder en fijn, dat heel zijn mannelijke kracht
on nobele ridderlijkheid naar haar uitging in toege
wijde ontroering. In zijn roezig, avontuurlijk leven
had hij tot nog toe weinig aandacht geschonken aan
vrouwen, maar hier was een vrouw die het edelste
in zijn gemoed opriep, die hij de hulde kon brengen
die een bovenaardsch wezen toekwam, die al de eigen
schappen bezat die zijn onbewuste behoefte aan liefde
geven en vereering in zijn hart, kon wekken.
Hij boog de rechterknie voor haar en bracht de
kleine, fijne hand, die ze hem reikte, aan zijn lippen.
Ze keek omlaag in zijn oogen mei een blik.»... die
(terstond alleB zag, bet was de blik van een echte
viouw. Ze zag een man, sterk en standvastig en van
een ontembaren moed, een man die in zijn riddel-
(lijkheid aan de eerste roepstem van een vrouw-in-
nood gehoor zou geven; een knap en goedgebouwd
man met een prettig gezicht, intelligent, actief en
eenvoudig geen heilige cn geen geleerde een
krijgsman in den besten zin de3 woords! Haar hand
lag in zijn krachtige gebruinde hand en <le aanra
king ervan deed een vreemde tinteling door haar
licen gaan. Een zedige verlegenheid maakte zich van
haar meester; ze was in sommige opzichten nog een
kind, maar op dit oogenblik was de vrouw in haar
wakker geworden.
Marston boog weer en kuste haar hand opnieuw.
I Eerst was het slechts een uiting van courtoisie ge-
(weest: een hulde aan de meesteres het kasteel; maar
nu was het méér, het was wiarmer, van grooter tee-
derhoid, het tot een zachte kus geworden verlangen
van het ecne hart naar het andere.
Zij sloeg de oogen neer totdat haar oogharen op
haar wangen rustten; ze poogde haar hand terug ta
trekken, maar toen hij deze stevig bleef vasthouden
verzocht ze hem op te staan.
Allen in de zaal keken toe. NÜemand bewoog mes
'of vork of bracht een glas aan zijn lippen; er was
een tastbare stilte bij dit tafereel.
Leid mij naar mijn plaats, Sir, zei ze, - Ik heb
;nog niets gegeten, maar ik wildo niet nalaten mijn
dankbaarheid to betuigen en te doen drinken op Uw
gezondheid en Uw succes in Uw ondernemingen van
Uw grooten veldheeren op het zijne.
Wordt vervolgd.
