Schaper Courant Uit een Tutti Frutti. -staat. Tweede Blad. Staatsloterij. Uit onze Omgeving. SINT MAARTEN. NIEUWE NIED0RP. EEN BRIEF ZONDER POLITIEK. DE FEESTEN DER ZUID-SLAVEN. DE GROOTS DAG DER „WATERWIJDING". (Van onzen relzenjdcn oorrespondent). BELGRADO, 21 Januari 192». VAN 1 Doe. tot 20 Jan. bobben wo hier, tenminste in ia gohieden mot gomengdo bovolklng, nJot minder dan één on twintig Zon- en fcontclngen, wat inderduad wel Iets te veel le. In dezen tijd viel de Joego-Slavieche nationale feestdag, do verjaardag van don koning on die van de koningin. Tweomaal vier den we at.-Nlcolnae, tweemaal Kerstmie, tweomaal Nieuwjaar een tweemaal Driekoningen en ul die dogen had do post Zondagsdienst on waren de banken ge sloten, wnt zijn donkero cljdo heeft voor een buiten lander, die sterk op post er. bank is aangewezen. De oorzaak van die overgroot® aantal feestdagen Is te zoeken in het feit, dat men in Joego-Slavië twoo Icalendors heeft. De Roomsch-Katholleken en de Pro testanten (wier aantal zoer gering is) volgen den ook bij ons geldenden Gregorlaanschen kalender de Grleksch orthodoxe kerk heeft don Juliaansohon kalender en fusschcn belde bestaat thans eon verschil van dertien dagen. Op onze Kerstmis, 25 December, was het vol gens de eohte Serviërs (die vrijwel zonder uitzondering Griekseh-orthodox zijn) eerst 12 December en een kleine veertien dagen na de eerste Kerstmis volgde een tweoio; zoo waa het "ook mot Nieuwjaar en even eens met Driekoningen. De Servische Driekoningen heet echter „de dag van dc waterwijding". Het Kerstfeest in den Zuld-Slaviochen staat toont oen vermenging van oude en nieuwe gewoonten, die hoogst merkv.nnrdig zijn. Het eigenlijk karakteristieke van 't Zu(d-Slavlsche Kerstfeest, nis 't ware 't middel punt, vormde (en vormt gedeeltelijk nog) hot Kerst blok, oen st.uk hout of wol eon klolne boom, die plech tig ingehaald on verbrand wordt. Het Kerstblok wordt door den huisvader persoonlijk gehakt op 24 Decembor «n dan naar huls gebracht on vóór de deur gezet. Dit is de aanvang van hot feest, zooals het vooral op de dorpen in het eigenflijke Servië cn ook in Bulgarije nog gevierd wordt. Vóór de deur wacht de huisvrouw den brenger van hot Kerstblok en geeft hem w(Jn of sterken drank en een stuk taart dlo speciaal voor deze gelegenheid ia gebakken. Vreugdeschoten zijn on misbaar bij deze plechtigheid. Geheel deni dag van den 24on blijft het Kerstblok buiten, bij de deur, maar 's avond9 bij het glinsteren van de eerste «torren, wordt het binnen gehnald door den huisvader, die het drogen moet op den rechter schouder of onder den rechterarm. Mot den rechter voet ovcrschreidt hij den hulsdrempel, verwacht door alle hulHgenooteni Bij zijn binnentreden wordt hij door de huisvrouw bestrooid met graan. Tussohea twee rijen brandende kaarson door gaat de drager van het Kerstblok naar den haard. Hij legt het blok op het vuur met het dikste einde naar het oosten. Het Kerst blok wordt dan nog met wijwater besprenkeld en met wijn maakt men er een kruisteeken op. Eigenaardig is, dat enkele groepen M^liamedaanache Zigeuners in Joego-Slavië ook het gebruik kennen wan het plechtig te verbranden, zelf gehakte blok, Lichter zij do. n dat in den avond van 31 December. Vrij algemeen is nog (bij de Serviërs) de gewoonte, dat op den avond van 24 December stroo wordt ge strooid op den vloer. Vóórdat dit stroo wordt ge strooid, wandelt de huisvader of de hulsvrouw er in het woonvertrek mede rond en bootst het geluid van een hoen na. De andere hulsgenooten volgen den drager of de draagster van het stroo en bootsen het ge piep van kuikens na. Hierdoor worden, de gezondheid en de vruchtbaarheid van het pluimvee gunstig be ïnvloed, zoo gelooft men. DE VLUCHTENDE HELD. „Held" is hij, die sterke spieren heeft en zijn tegenstander in d& Grieksch- Romelnsche worsteling kar overwinnen. „Held" is, wie zijn medemensch bij eer. eventueels ont- ::-«oei\ig den „ring", diens neusbeen met zijr vuist vermorzeld of hem met een goed gemikten en dito krachtigen slag tegen den grond slaat, zoodat hij minstens 10 tellen blijft liggen, mis schien ook om nooit weer op te staan. „Heïl" ln, wie het witte balletje zoo over het tennisnet weet te slaan, dat zelfs een Helen Wills of de Fran- sche Suzanne het niet terug kan drijven. En „held" is tenslotte, en bovendien nog een voor treffelijke, wie met den voetbal over de groene grasvlakte stormt en het bruine leer, trots alle verdediging, tusschen de handen van den keeper door, in het vijandelijke doel weet te plaatsen. Ge lukt hem dit dikwijls, dan wordt hij voor de club onmisbaar, want van zijn spel hangt de zege van alle andere spelers af. Hij wordt verzorgd en.ver pleegd, aan zijn luimen en grillen worden offers gebracht, in zijn kring wordt de held tot een ti ran (alsof niet alle tirannen steeds helden waren) Doch als elke medaille heeft ook deze haar keerzijde. Nie't dat er tegenstanders waren te duchten, dlo den held van zijn tlrannenstoel dreig de te gooien. Veel eerder was hot tegendeel waar. Mon trachtte hem cr juls zoo vast mogelijk op te zetten, opdat hij het niet op een goeden dag in zijn hoofd zou krijgen, om stad en land te ver laten en elders zijn geluk te beproeven. Wie zou dan de club ter overwinning moeten voeren? Daarom het koste wat kost, maai* zooiets moest voorkomen worden, al zou de held er desnoods zijn persoonlijke vrijheid bij in moeten schieten. Aldus verging het G., den voetbal-kampioen van den Kanarische eilanden. G. had van het vaste land de meest verleidelijke aanbiedingen gekre gen. Barcelona bood hem 10.000 peseta's als hij maar b(j hen wilde komen. Een stad in het Noord- Westen wilde 5000 betalen. Maar de Kanarietjes dachten er ganschelijk niet aan, hem te laten ver trekken. Zij gingen zelfs zoover met hem dag en nacht te bewaken, omdat men bang was, ddt hij zou ontvluchten. Tegenover zijn woonhuis werd eon wachtpost neergezet Hiermee was G. dua foltelijk niets meer dan een gevangene geworden. De bewaking werd versoherpt, indien er een boot in de haven kwam te liggen, met bestem- Donderdag 31 Januari 1929 72ste Jaargang. No. 8401. Van het Kerststroo gaat bovennatuurlijke kracht uit. Men mag er niet met bloote voeten of gesoheurdj sokken over loopen, ander# krijgt men huiduitslag en daarom trekken allen voor het Kerstfeest nieuwe sok ken aan. Een paar halmen In de schoenen maken daarentegen voeten en beenen stork en, gezond. Het stroo mag echter nlot in het vuur wordon geworpen, want dat zou onheil over het huis brengen. Wie van hot op deni vloer liggende stroo van onder de tafel den lungsten halm trekt, zal in het komende jaar het meeste geluk hebben. In de stoden heeft de Korstbooxn de oude gebruiken reeds voor een deel verdrongen, al wordt toch In het koninklijk paleis nog steeds Jaarlijks het Kerstblok plechtig verhrond. Eigenaardig Is, dat, ook waar do Kerstboom tot «ere is gekomen, toch van het oude gebruik nog i6ts gebleven le. Men gaat nu niet het Kerstblok zoeken, doch trekt er op uit ln het woud een Kerstboom te halen en In enkele steden met een gemengde bevolking la dat tot een groot feest gewor den. Te Zemun, thans zooiets als een voorstad van Belgrado, trok op de dagen vóór de beldo Kerstfeesten, een groote optocht uit naar 't woud. Voorloopig ging uen militair muziekcorps, dat den optocht opende. Daarop volgde een afdeeling-oavalerie, de paarden met linten en kleurig papier versierd, en vervolgens kwamen rij tuigen en automobielen met burgerlijke cn militahe autoriteiten, wagens met boeren, Donau-visschers in een op wielen gestelde door paarden getrokken boot, jagorn, te voet on ln wagens, die telkens vreugde schoten afgaven, een ufdeeling brandweermannen, jonge boeren ln eigenaardige drachten en pelsmutsen op versierde paarden, aangevoerd door een ouderen boer, die telkens Slavische liederen aanhief. Tot slot kwam weder een afdecllng cavallerlo. Deze stoet trok uit de stad en kwam na uren terug met versierde Kerct- boomen, Deze vertooning was niets anders dan de oude ge woonte van het haler van het Kerstblok ln oen nieuwen vorm. Vooral het verdwijnen der groots oper. haarden bevordert natuurlijk sterk het verdringt. v*.u het Kerstblok door den Kerstboom. Kroaten en Slovenen hebben cle oude Zuld-*31avische gebruiken minder bewaard dan de ilerviërs, daar zij immers eeuwenlang den Invloed orulorgingen van Oostenrijk, waardoor hot Kerstfeest naar Dultscho mode won en do oude oorspronkelijke gebruiken ver drongen werden. De Keretoptoeht der Serviërs was dan ook veel eigenaardiger, veel typischer en ook veel iuidruohttger dan die der Kroaten, dlo dertien dagen' vroeger plaats had. Veel luidruchtiger, vooral omdat er door de Serviërs V8el meer i>Ü gezongen werd. Boven dien werd ook door de Serviërs ondor de toeschouwers vuurwerk afgestoken en hoe meer lawaai, hoe mooier. In elk Servisch huis wordt voor de Kerstdagen oen varken geslacht en eon groot deel van het feent bestaat uit goed eten en goed drinken, waarbij stroomen wijn (de wijn van het land ls zeer goed) en „sllvovlts" (een van pruimen gestookte jenever) vloeien. De eigenlijke Heilige Avond viert men thuis, maar de volgende dagen worden bij vrienden en verwanten bezoeken ge bracht, waarbij weder veel gegeten en gedronken wordt. De tafel, die 24 December is gedekt, wordt de volgende dagen niet afgeruimd en ieder die binnen komt, moet eten van het ges'achta varken, van de speciaal voor deze gelegenheid gebakken taarten en moet drinken. Daaraan ls eenvoudig niet te ontkomen, en als er al eens een bezoeker te veel drinkt, wordt hem dat niet verweten. Er ls echter één goede zijde aan het geval: in het algemeen, is een Serviër, ook als hij te veel genoten heeft van slivovits en wijn, gemoedelijk, zoodat hij geen twist zoekt. De Kroaat is ln dit op zicht anders. Het laatste groote feest was dat van de „waterwij ding", een plechtigheid, die alleen door de Grleksch- ming naar het Spaansche vasteland. Dan was voor G. de kans zooveel te grooter om heimelijk het eiland te kunnen ontvluchten. Ook op dien noodlottigen dag was dat weer het geval. Geen enkele post had gezien dat G. het huis had ver laten, er toch bleek later de vogel gevlogen. In koortsachtige haast ging men de gansche stad afzoeken, speciaal het havenkwartier. Een - om- missie uit de voetbalclub ging zelfs aan boord van het verdachte schip. En mocht hij zich daar verscholen hebben, dan zou men den ontrouwen clubgenoot, desnoods met geweld mee terugbren gen. Maar alles was tevergeefsóh. G. bleef „ver- schwunden". Toen het schip weer zee koos, zonder dat men den vluchteling aan boord had kunnen ontdekken, haalde heel Las Palmas weer ver ruimd adem. Want ln leder geval moest G. zich nu nog op het eiland bevinden. Op het bewuste schip was echter een vroolijk gezelschap bijeen. De meeste grappen verkocht een| jongedame, die zich, in aanmerking genomen de Spaansche etiquette, heel erg „vrij" bewoog. Zij had spoedig een gansche zwerm van vereer ders om zich heen, die vonden da de overvaart veel te vlug ging. Kort voor de Spaansche haven echter bereikt was, verdween de kittige blondine uit den kring harer bewonderaars en dook niet weer op. In haar plaats verscheen nu de voetbalkampioen G., die ln deze vermomming misschien wel het groot ste succes van zijn leven had gehad. Hij speelt thans op het Spaansche vasteland. Naar de Ka narische Eilanden zal deze held echter wel niet spoedig terugkeeren. o EEN GRAPJE VAN OONAN DOYLE. Deze geschie denis ls volgens Conan Doylo zelf, de meester-de- tective-romanachrijver, van a tot z gelogen, m$ar toch Toen Conan Doyle bij een van zijn bezoeken aan Amerika te Boston arrlveorde werd hij her kend door zijn taxichauffeur. Toon hij nameüjk wilde betalen, zei de man: „Wanneer het u niets uitmaakt, zou ik u zeer verplicht zijn als u mij Inplaats van geld oen toegangsbewijs tot het bij wonen van uw voordracht wilde geven. Wanneer U er geen bij u hebt, is ook een visitekaartje met uw handteekening goed." Conan Doyle lachte: „Zeg eens hoe Je or achter bent gekomen wie lk ben, dan zal ik je een kaartje voor je heele fa milie geven." „Ik dank u beleefd," antwoordde de chauffeur. „Nou, we wisten allemaal, dat ie te zeggen, allen ernaoccow®, 8® SflPTgrrmn n* «m gr*- dlenstoofening in de 'kork .trekken de geestelijken in groot ornaat, gevolgd door burgerlijke en militaire autoriteiten en de kerkbezoekers, voorafgegaan door een militair muziekcorps en een afdeeiing troepdn naar den Donau (of In een andera streek) naar eon andere rivier). Koorknapen rinkelen bellen, het kerk koor zingt nu en dan godsdienstige liederen, in de zonnige vylnterluoht wapperen zijden vaandels. Aan den rivier-oever wordt dan een godsdienstoefening gohouden waarbij de troepen telkens eere-salvo'a afgeven en vuurwerk wordt ontstoken. Hier en daar heeft men nog aan de oude gewoonte vastgehouden, dat een geestelijke een ijzeren kruis le het water werpt, Mannen springen dan in den rnet IJsschotsen bedekten stroom en duiken het op. Dit ge* beurde o.a. nog te Novisad, elders weder heeft men van tevoren een kruis van -ijs gegoten en dat wordt door den priester gezegend. Onder muziok, gezang, het lulden dor klokken, het rinkelen; dor bellen, keert dan de kleurige stoet door de hooge sneeuw terug naar de hoofdkerk, waar hij ont bonden wordt J. K. BREDETRODE. Trekking van Dinsdag 20 Jan. K» Klasse 10e Lijst. Noa. 1861 488T 8525 9768 11218 112T1 11842 en 15049 leder f 1000. Nos. 1888 4079 8222 8722 en 20642 leder f 400. Nos. 14802 19432 en 20622 ieder f 200. Nos. 356 1080 5551 5620 7209 9720 10930 11688 13201 13781 17383 17998 en 20520 ieder f 100. Prijzon van f 70. 109 238 297 303 445 457 539 619 670 986 1018 1026 1055 1205 1582 1710 1831 1933 2055 2092 2151 2233 2243 2253 2277 2417 2546 2684 2888 3043 3122 3139 3208 3251 8275 3339 3433 3449 3546 3681 3835 3950 3967 3983 4008 4067 4121 4334 4469 4775 4868 4927 4008 5095 5121 5194 5640 5707 5718 5897 5964 5900 0128 0212 6214 0421 6470 6508 6515 6588 6621 6631 6632 6678 6733 6805 6868 6935 6940 7070 7125 7371 7457 7481 7529 7570 7583 7681 7743 7787 7887 8052 8140 8154 8204 8414 8471 8622 8778 8808 88837 8907 8913 8948 9070 9200 9338 9623 9672 9890 9979 i 10158 10157 10168 10226 10234 10278 10311 10351 10440 10518 30589 10590 10736 10756 10787 10796 10909 10976 10978 11000 11047 11081 11087 11228 11303 11388 11851 11404 11515 11556 11777 11827 11910 11940 11970 32170 12195 12228 12229 12455 12483 12667 12628 12"42 12059 12917 12937 18082 13105 18106 13267 13291 13309 13327 13377 13430 13484 13538 18617 18751 13878 14022 14065 14092 14275 14359 14415 14401 14505 14564 14686 1459D 14653 14749 1*801 14803 14807 14903 14929 14947 15300 15535 13878 16055 16147 16182 16191 16277 16287 .16311 16304 16379 16490 16602 16717 16761 10806 16814 16821 16801 16881 16981 17051 17100 17248 17252 17270 17302 17318 17350 17403 17494 17504 17561 17610 17621 18059 18103 18151 18390 18479 18698 18718 19092 19168 19339 10478 39502 19549 19591 19603 19674 19786 19912 20264 20302 20420 20465 20535 20582 20601 20620 20811 20831 20864 20867 Dinsdag vergaderde de tuinbouwvereeniging „Groen teteelt" alhier, ten huize van den heer P. Schrijver. Aanwezig met bestuur 17 leden. Voorzitter, de heer D. Swart, opende de vergadering, waarbij hij de leden met gezin een voorspoedig jaar toewenecht. Voorts memoreerde hij het beloop van 1928, wat betreft de uitkomst der tuinbouwbedrijven, welke op een enkel product na, goed kan worden ge noemd. Alleen de bewaarkool, zegt. spr., is tot heden nog een fiasco geweest. Voorts spreekt spr. nog zijn dank cn blijdschap uit, dat het ln 1928 is mogen go- die lid zijn van de letterkundige club van de chauffeursvereeniging, dat u met dezen trein zoudt. komen. Toevallig was lk vanmorgen alleen aan het station. Wanneer u het me niet kwalijk neemt, zal ik u zeggen waaraan ik u herkend heb: uw reve~s zijn omgekruld en verfrommeld, natuurlijk hebben de verslaggevers ln New York er aan gehangen. Üw haar is naer het model te oordeelen geknipt door een kapper te Phila- delphia, uw hoed heeft van voren een zeer scher pe snede, een bewijs, dat u ze in het gevecht om een plaatsje in een schouwburg te Chicago ln de hand hebt geklemd. Uw rechterschoen is niet goed gepoetst, de lucht van Utica-sigaren hangs nog ln uw ltleeren en uw jas toont bovendien sporen van den borstel van de bediende in den D.-trein van Albanly. Bovendien staat op beid© zijden van uw koffer mot koelen van letters: Conan Doyle." o HET IS ALLES GEEN GOUD, WAT ER BLINKT, In de Itallaansche couranten kwam dezer dagen het volgende verhaal voor: Een heer stapt te Mi laan ln den D.-trein naar Tui'ijn. Op de zitplaats tegenover hem ligt een elegant lederen handkof fertje. Het plaatsje Is bezet, denkt de zoo juist ingestapte reiziger. De eigenaar van het koffertje zal zoo direct wel weer terugkomen uit den res tauratiewagen. Onder het maken van deze ver onderstelling slaapt hij In zijn hoekje In en ont waakt niet eerder dan dat Novara bereikt Is. De plaats, waar het koffertje ligt, is nog altijd niet door haar bezitter ingenomen. D© trein komt achtereenvolgens in Vercelll en Santhia, en nog altijd is de plaats leeg. Zou iemand ln Milaan bij het uitstappen het koffertje vergeten bobben? De heer kijkt eens op den gang van den doorloopenden wagon rond. Niemand te zien! Eens kijken of het koffertje gesloten ls? Neen, warempel, het slot springt vanzelf open, wanneer hU er met de hand op drukt. Er zijn toch merkwaardig slordige men- echen ,om een koffertje ongesloten zoomaar in den trein te laten staan, en waar zich bovendien nog wel een juweelen-etui ln bevindt De heer opent het eerste, het tweede alle goden! Zijn oogen worden verblind door den glans van edel- steenen, ringen en armbanden en paarlencolliers. De reiziger is een gentleman. Geen moment ko men minder eerlijke gedachten bij hem op. Hij roept den hoofdconducteur er bij en In Turijn wordt het koffertje op het politie-bureau afge geven. hrtckon van taearig -ttsxx. w tte%s «treft- ten rast een daarbij bahoorende overdekte ligplaats. Hierna kregen wij lezing van de notulen, welke de goedkeuring der vergadering verwierven. Ingekomen waa een stuk van het Bureau belasting zaak van den heer H. van Zuljlen uit Broek op Lan- gowdijk, hetwelk voor kennisgeving werd aangenomen. Voorts een verzoek om bijdrage voor stichting monu ment voor prof. Rltzema Bos. 'Voorzitter zegt hier veel voor te voelen, dooh meent dat het zelfde ver zoek aan het Centraal Bestuur ook gedaan zal zijn en het daarom beter achte deze zaak aldaar af te wikr kelen. Goedgevonden. Uit het nu gelezen jaarverslag stippen wij ean, dat 4 bestuur»- en S ledenvergaderingen sijn gehouden, dat G leden dit Jaar zijn toegetreden en d« vereer:!#ing thans 70 leden telt. Uit de rekening van den penningmeester bleek een ontvangst met saldo vorig Jaar van f 862.81, uitgaaf f 725.00, dus saldo f 137.21. Bij behandeling salaris voor voorzitter, secretaris en ponnlngmooster, bleef hot salaris, reep. f 15, f 25 en f 15 gehandhaafd. Do aftredende bestuursleden, do heeron O. de Geus on W. Bijpoat werden herbenoemd en <Jo heer D. Swart bij acclamatie als lid van het Centraal bestuur. Deze lieoron nemen allon/ hunne benoeming weer aan. Bij punt „voorstellen voor de algemeone vergadering" wist, In tegenstelling met voorgaand© Jaren, niemand iot« in te brengen. Thans werd één aandeel groot f 50 uitgeloot sn wel no. 8. Bij do rondvraag werd voorzitter, bij monde van den heer Heneweer dank gebracht voor zijn woorden bei treffende leden en gezin, bij de opening gesproken. Daar niets meer te be- of verhandelen waa, sloot voor zitter onder dank de vergadering, - Wlar. de Stroet voor eenige jaren her een rijwiel- zaak rijk, welke bij gebrek aan kooplui of anderszins is opgeheven, thans zal door den heer P. Groenveld, in het perceel, nu bewoond door den heer M. Ulst, een rijwielzaak werden gesticht Do heer Groenveld, die al gedurende langen tijd dè reparateur van rij wielen te Stroet was, en zich als accuraat hierin heeft doem kennen, voorspellen wij een langerea duur in deze branche als zijn voorgangor. Dinsdagmiddag had IJ. en V. voor haar loden ver schillende wedstrijden uitgeschreven: 500 M. hardrijden ronde baan voor jongens 17—19 Jaar, 9 deelnemers: le prijs W. Koetman, Winkel; 2e prijs K. Kaaij, Nieuwe Niedorp; 3e prijs G. Vries, Win- ko!. 500 M. Hardrijden ronde baan voor Jongen» van 14 tot 16 Jaar, 8 deelnemers: le prijs Jo. Faus, Nieuwe Nlodorp; 2o prijs H. Toepoel, Nieuwe Niedorp; 8e prijs Jo. Silver, Nieuwe Niedorp. Wedstrijd schoonrijden voor dames tot em met 20 jaar, 22 deelneemsters: le prijs Mart. Sepera, 2e prijs Tr. Jee; 3e prijs Jansje Fijnheer; 4e prijs L. Arts, allon to Nieuwe Niedorp. De 8-jarlge Jo Gaijaard, alhier, ontving voor hare prestaties een troostprijs; /Ij bood ondank» haar Jeug digen leeftijd voor de ouderen reeds zwaro concur rentie. De prijzen bestonden allen uit kunstvoorwer pen. i TJlsprnak proces N.H. Bank. Naar we vernemen, ls het proces tusschen crediteu ren ert direoteuren en commissarissen van de Noord- hollandsche Bank ten einde, en zou dit proces (hoe wel toch de eerste uitspraak ten gunste was) thans de tweede uitspraak ten ongunste van crediteuren zijn uitgesproken. <Een réchtsuispraak kan nu eenmaal verrassend zijn). Waarschijnlijk zal na verloop van tijd de respec tabele siotuitkeering kunnen plaats vinden, welke volgens geruchten 1 a 2 zal bedragen. Voorwaar geen roemrijk einde voor de gewezen financiers der Bank, welke zich hier waarschijnlijk weinig aan ge legen zullen laten liggen. Het verschrikkelijkste is wel, dat. de vele kleine men schep welke zoo vol vertrouwen, hun ln veel gevallen zoo zuur verdiende centen in handen van zulke he«ren hebben overgegeven Welke tooh ln geen enkel op zicht berekend bleken te zijn, deze ten gunste van de Op honderdduizend lire wordt de waarde van de juweelen geschat, Honderdduizend lire! De vinder moet wel een buitengewoon eerlijk man geweest zijn. Honderdduizend lire zoo maar even afgeleverd. Niet eens heeft hij aan dn 10 pet vin dersloon gedacht. Hij heeft zich slechts gespie geld in de g^aus der glinsterende steenen en in die van zijn sriijkheld voor honderdduizend lire. Alle couranten spraken vol !of over hem. En toch, de juweelen waren niet zoo eerlijk als dc vinder. Geenszins. Ze waren zelfs valsch. Nadat zij twee dagen ln de kluis van het po litiebureau opgesloten hadden gelegen, zonder dat een vertwijfelde dame bulten haar bezinning was komen binnenvaleln om navraag te doen naar haar verloren geraakte kostbare sieraden hon derdduizend lire - liet de commissaris den inhoud van het koffertje eens door een deskundige schat ten. En „o shocking" de Juweelen bleken valsch zooals reeds gezegd. Waardedriehonderd lire Zij hadden den eerlijken vinder bedrogen. Zij lie ten hem als een vinder van 100.000 lire verschij nen en namen vervolgens 99.700 lire van zijn glans weg! Alsof eerlijkheid gemeten kan worden naar de waarde, die het gevondene vertegenwoor digd o ALS DAT GEEN PECH HEET!!! De Parijsche mllli- ardair baron de Rothschild kreeg eens een ar men drommel bij zich op bezoek, die hem hevig zijn nood klaagde. Monsieur de baron, zei hij, ik ben een echte ongeluksvogel, Ik heb altijd pech gehad in mijn leven. Ik ben kunstenaar, monsieur 1c baron, ik ben musicus. Maar alles is me altijd tegengeloo- pen, in de kunst zoo goed als in het leven. Zoo! zei Rothschild; zoo, u is dus musicus? Ja, monsieur le baron. Welk im'.rument bespeelt u? Ik ben fagottist, monsieur le baron. Zoo, is u fagottist... Excuseert u mij een oogenblikje. En Rothschild ging de kamer uit en kwam een oogenblik later weer bij den musicus terug met een fagot in zijn hand. Die reikte hij den musicus toe en zei: Speelt u nu eens voor mij. Net wat u wilt De musicus nam het instrument van Rotschild aan, bekeek het van alle kanten, gaf het hem toen weer terug en zei: Nu ziet uzelf, monsieur le baron, wat een pech lk altijd heb. Ik zeg tegen u, qat ik fagot speel en daar hebt u me nu warempel net zoo'n ellendig instrument bij de hand!

Kranten Regionaal Archief Alkmaar

Schager Courant | 1929 | | pagina 5