Schaper Courant
Uit een
Tutti Frutti.
-staat.
Tweede Blad.
Staatsloterij.
Uit onze Omgeving.
SINT MAARTEN.
NIEUWE NIED0RP.
EEN BRIEF ZONDER POLITIEK. DE FEESTEN
DER ZUID-SLAVEN. DE GROOTS DAG
DER „WATERWIJDING".
(Van onzen relzenjdcn oorrespondent).
BELGRADO, 21 Januari 192».
VAN 1 Doe. tot 20 Jan. bobben wo hier, tenminste in
ia gohieden mot gomengdo bovolklng, nJot minder
dan één on twintig Zon- en fcontclngen, wat
inderduad wel Iets te veel le. In dezen tijd viel de
Joego-Slavieche nationale feestdag, do verjaardag van
don koning on die van de koningin. Tweomaal vier
den we at.-Nlcolnae, tweemaal Kerstmie, tweomaal
Nieuwjaar een tweemaal Driekoningen en ul die dogen
had do post Zondagsdienst on waren de banken ge
sloten, wnt zijn donkero cljdo heeft voor een buiten
lander, die sterk op post er. bank is aangewezen.
De oorzaak van die overgroot® aantal feestdagen
Is te zoeken in het feit, dat men in Joego-Slavië twoo
Icalendors heeft. De Roomsch-Katholleken en de Pro
testanten (wier aantal zoer gering is) volgen den ook
bij ons geldenden Gregorlaanschen kalender de Grleksch
orthodoxe kerk heeft don Juliaansohon kalender en
fusschcn belde bestaat thans eon verschil van dertien
dagen. Op onze Kerstmis, 25 December, was het vol
gens de eohte Serviërs (die vrijwel zonder uitzondering
Griekseh-orthodox zijn) eerst 12 December en een
kleine veertien dagen na de eerste Kerstmis volgde een
tweoio; zoo waa het "ook mot Nieuwjaar en even
eens met Driekoningen. De Servische Driekoningen
heet echter „de dag van dc waterwijding".
Het Kerstfeest in den Zuld-Slaviochen staat toont
oen vermenging van oude en nieuwe gewoonten, die
hoogst merkv.nnrdig zijn. Het eigenlijk karakteristieke
van 't Zu(d-Slavlsche Kerstfeest, nis 't ware 't middel
punt, vormde (en vormt gedeeltelijk nog) hot Kerst
blok, oen st.uk hout of wol eon klolne boom, die plech
tig ingehaald on verbrand wordt. Het Kerstblok wordt
door den huisvader persoonlijk gehakt op 24 Decembor
«n dan naar huls gebracht on vóór de deur gezet. Dit
is de aanvang van hot feest, zooals het vooral op de
dorpen in het eigenflijke Servië cn ook in Bulgarije
nog gevierd wordt. Vóór de deur wacht de huisvrouw
den brenger van hot Kerstblok en geeft hem w(Jn of
sterken drank en een stuk taart dlo speciaal voor
deze gelegenheid ia gebakken. Vreugdeschoten zijn on
misbaar bij deze plechtigheid.
Geheel deni dag van den 24on blijft het Kerstblok
buiten, bij de deur, maar 's avond9 bij het glinsteren
van de eerste «torren, wordt het binnen gehnald door
den huisvader, die het drogen moet op den rechter
schouder of onder den rechterarm. Mot den rechter
voet ovcrschreidt hij den hulsdrempel, verwacht door
alle hulHgenooteni Bij zijn binnentreden wordt hij door
de huisvrouw bestrooid met graan. Tussohea twee
rijen brandende kaarson door gaat de drager van het
Kerstblok naar den haard. Hij legt het blok op het
vuur met het dikste einde naar het oosten. Het Kerst
blok wordt dan nog met wijwater besprenkeld en
met wijn maakt men er een kruisteeken op.
Eigenaardig is, dat enkele groepen M^liamedaanache
Zigeuners in Joego-Slavië ook het gebruik kennen
wan het plechtig te verbranden, zelf gehakte blok,
Lichter zij do. n dat in den avond van 31 December.
Vrij algemeen is nog (bij de Serviërs) de gewoonte,
dat op den avond van 24 December stroo wordt ge
strooid op den vloer. Vóórdat dit stroo wordt ge
strooid, wandelt de huisvader of de hulsvrouw er in
het woonvertrek mede rond en bootst het geluid van
een hoen na. De andere hulsgenooten volgen den
drager of de draagster van het stroo en bootsen het ge
piep van kuikens na. Hierdoor worden, de gezondheid
en de vruchtbaarheid van het pluimvee gunstig be
ïnvloed, zoo gelooft men.
DE VLUCHTENDE HELD. „Held" is hij, die sterke
spieren heeft en zijn tegenstander in d& Grieksch-
Romelnsche worsteling kar overwinnen. „Held"
is, wie zijn medemensch bij eer. eventueels ont-
::-«oei\ig den „ring", diens neusbeen met zijr
vuist vermorzeld of hem met een goed gemikten
en dito krachtigen slag tegen den grond slaat,
zoodat hij minstens 10 tellen blijft liggen, mis
schien ook om nooit weer op te staan. „Heïl" ln,
wie het witte balletje zoo over het tennisnet weet
te slaan, dat zelfs een Helen Wills of de Fran-
sche Suzanne het niet terug kan drijven. En
„held" is tenslotte, en bovendien nog een voor
treffelijke, wie met den voetbal over de groene
grasvlakte stormt en het bruine leer, trots alle
verdediging, tusschen de handen van den keeper
door, in het vijandelijke doel weet te plaatsen. Ge
lukt hem dit dikwijls, dan wordt hij voor de club
onmisbaar, want van zijn spel hangt de zege van
alle andere spelers af. Hij wordt verzorgd en.ver
pleegd, aan zijn luimen en grillen worden offers
gebracht, in zijn kring wordt de held tot een ti
ran (alsof niet alle tirannen steeds helden waren)
Doch als elke medaille heeft ook deze haar
keerzijde. Nie't dat er tegenstanders waren te
duchten, dlo den held van zijn tlrannenstoel dreig
de te gooien. Veel eerder was hot tegendeel waar.
Mon trachtte hem cr juls zoo vast mogelijk op
te zetten, opdat hij het niet op een goeden dag
in zijn hoofd zou krijgen, om stad en land te ver
laten en elders zijn geluk te beproeven. Wie zou
dan de club ter overwinning moeten voeren?
Daarom het koste wat kost, maai* zooiets moest
voorkomen worden, al zou de held er desnoods
zijn persoonlijke vrijheid bij in moeten schieten.
Aldus verging het G., den voetbal-kampioen van
den Kanarische eilanden. G. had van het vaste
land de meest verleidelijke aanbiedingen gekre
gen. Barcelona bood hem 10.000 peseta's als hij
maar b(j hen wilde komen. Een stad in het Noord-
Westen wilde 5000 betalen. Maar de Kanarietjes
dachten er ganschelijk niet aan, hem te laten ver
trekken. Zij gingen zelfs zoover met hem dag en
nacht te bewaken, omdat men bang was, ddt hij
zou ontvluchten. Tegenover zijn woonhuis werd
eon wachtpost neergezet Hiermee was G. dua
foltelijk niets meer dan een gevangene geworden.
De bewaking werd versoherpt, indien er een
boot in de haven kwam te liggen, met bestem-
Donderdag 31 Januari 1929
72ste Jaargang. No. 8401.
Van het Kerststroo gaat bovennatuurlijke kracht uit.
Men mag er niet met bloote voeten of gesoheurdj
sokken over loopen, ander# krijgt men huiduitslag en
daarom trekken allen voor het Kerstfeest nieuwe sok
ken aan. Een paar halmen In de schoenen maken
daarentegen voeten en beenen stork en, gezond. Het
stroo mag echter nlot in het vuur wordon geworpen,
want dat zou onheil over het huis brengen. Wie van
hot op deni vloer liggende stroo van onder de tafel den
lungsten halm trekt, zal in het komende jaar het
meeste geluk hebben.
In de stoden heeft de Korstbooxn de oude gebruiken
reeds voor een deel verdrongen, al wordt toch In het
koninklijk paleis nog steeds Jaarlijks het Kerstblok
plechtig verhrond. Eigenaardig Is, dat, ook waar do
Kerstboom tot «ere is gekomen, toch van het oude
gebruik nog i6ts gebleven le. Men gaat nu niet het
Kerstblok zoeken, doch trekt er op uit ln het woud
een Kerstboom te halen en In enkele steden met een
gemengde bevolking la dat tot een groot feest gewor
den. Te Zemun, thans zooiets als een voorstad van
Belgrado, trok op de dagen vóór de beldo Kerstfeesten,
een groote optocht uit naar 't woud. Voorloopig ging uen
militair muziekcorps, dat den optocht opende. Daarop
volgde een afdeeling-oavalerie, de paarden met linten
en kleurig papier versierd, en vervolgens kwamen rij
tuigen en automobielen met burgerlijke cn militahe
autoriteiten, wagens met boeren, Donau-visschers in
een op wielen gestelde door paarden getrokken boot,
jagorn, te voet on ln wagens, die telkens vreugde
schoten afgaven, een ufdeeling brandweermannen,
jonge boeren ln eigenaardige drachten en pelsmutsen
op versierde paarden, aangevoerd door een ouderen
boer, die telkens Slavische liederen aanhief. Tot slot
kwam weder een afdecllng cavallerlo. Deze stoet trok
uit de stad en kwam na uren terug met versierde Kerct-
boomen,
Deze vertooning was niets anders dan de oude ge
woonte van het haler van het Kerstblok ln oen
nieuwen vorm. Vooral het verdwijnen der groots oper.
haarden bevordert natuurlijk sterk het verdringt. v*.u
het Kerstblok door den Kerstboom.
Kroaten en Slovenen hebben cle oude Zuld-*31avische
gebruiken minder bewaard dan de ilerviërs, daar zij
immers eeuwenlang den Invloed orulorgingen van
Oostenrijk, waardoor hot Kerstfeest naar Dultscho
mode won en do oude oorspronkelijke gebruiken ver
drongen werden. De Keretoptoeht der Serviërs was
dan ook veel eigenaardiger, veel typischer en ook veel
iuidruohttger dan die der Kroaten, dlo dertien dagen'
vroeger plaats had. Veel luidruchtiger, vooral omdat er
door de Serviërs V8el meer i>Ü gezongen werd. Boven
dien werd ook door de Serviërs ondor de toeschouwers
vuurwerk afgestoken en hoe meer lawaai, hoe mooier.
In elk Servisch huis wordt voor de Kerstdagen oen
varken geslacht en eon groot deel van het feent bestaat
uit goed eten en goed drinken, waarbij stroomen wijn
(de wijn van het land ls zeer goed) en „sllvovlts" (een
van pruimen gestookte jenever) vloeien. De eigenlijke
Heilige Avond viert men thuis, maar de volgende
dagen worden bij vrienden en verwanten bezoeken ge
bracht, waarbij weder veel gegeten en gedronken
wordt. De tafel, die 24 December is gedekt, wordt de
volgende dagen niet afgeruimd en ieder die binnen
komt, moet eten van het ges'achta varken, van de
speciaal voor deze gelegenheid gebakken taarten en
moet drinken. Daaraan ls eenvoudig niet te ontkomen,
en als er al eens een bezoeker te veel drinkt, wordt
hem dat niet verweten. Er ls echter één goede zijde aan
het geval: in het algemeen, is een Serviër, ook als hij
te veel genoten heeft van slivovits en wijn, gemoedelijk,
zoodat hij geen twist zoekt. De Kroaat is ln dit op
zicht anders.
Het laatste groote feest was dat van de „waterwij
ding", een plechtigheid, die alleen door de Grleksch-
ming naar het Spaansche vasteland. Dan was
voor G. de kans zooveel te grooter om heimelijk
het eiland te kunnen ontvluchten. Ook op dien
noodlottigen dag was dat weer het geval. Geen
enkele post had gezien dat G. het huis had ver
laten, er toch bleek later de vogel gevlogen. In
koortsachtige haast ging men de gansche stad
afzoeken, speciaal het havenkwartier. Een - om-
missie uit de voetbalclub ging zelfs aan boord
van het verdachte schip. En mocht hij zich daar
verscholen hebben, dan zou men den ontrouwen
clubgenoot, desnoods met geweld mee terugbren
gen. Maar alles was tevergeefsóh. G. bleef „ver-
schwunden". Toen het schip weer zee koos, zonder
dat men den vluchteling aan boord had kunnen
ontdekken, haalde heel Las Palmas weer ver
ruimd adem. Want ln leder geval moest G. zich
nu nog op het eiland bevinden.
Op het bewuste schip was echter een vroolijk
gezelschap bijeen. De meeste grappen verkocht
een| jongedame, die zich, in aanmerking genomen
de Spaansche etiquette, heel erg „vrij" bewoog.
Zij had spoedig een gansche zwerm van vereer
ders om zich heen, die vonden da de overvaart
veel te vlug ging.
Kort voor de Spaansche haven echter bereikt
was, verdween de kittige blondine uit den kring
harer bewonderaars en dook niet weer op. In
haar plaats verscheen nu de voetbalkampioen G.,
die ln deze vermomming misschien wel het groot
ste succes van zijn leven had gehad. Hij speelt
thans op het Spaansche vasteland. Naar de Ka
narische Eilanden zal deze held echter wel niet
spoedig terugkeeren.
o
EEN GRAPJE VAN OONAN DOYLE. Deze geschie
denis ls volgens Conan Doylo zelf, de meester-de-
tective-romanachrijver, van a tot z gelogen, m$ar
toch
Toen Conan Doyle bij een van zijn bezoeken
aan Amerika te Boston arrlveorde werd hij her
kend door zijn taxichauffeur. Toon hij nameüjk
wilde betalen, zei de man: „Wanneer het u niets
uitmaakt, zou ik u zeer verplicht zijn als u mij
Inplaats van geld oen toegangsbewijs tot het bij
wonen van uw voordracht wilde geven. Wanneer
U er geen bij u hebt, is ook een visitekaartje met
uw handteekening goed." Conan Doyle lachte:
„Zeg eens hoe Je or achter bent gekomen wie lk
ben, dan zal ik je een kaartje voor je heele fa
milie geven."
„Ik dank u beleefd," antwoordde de chauffeur.
„Nou, we wisten allemaal, dat ie te zeggen, allen
ernaoccow®, 8® SflPTgrrmn n* «m gr*-
dlenstoofening in de 'kork .trekken de geestelijken in
groot ornaat, gevolgd door burgerlijke en militaire
autoriteiten en de kerkbezoekers, voorafgegaan door
een militair muziekcorps en een afdeeiing troepdn
naar den Donau (of In een andera streek) naar eon
andere rivier). Koorknapen rinkelen bellen, het kerk
koor zingt nu en dan godsdienstige liederen, in de
zonnige vylnterluoht wapperen zijden vaandels. Aan den
rivier-oever wordt dan een godsdienstoefening gohouden
waarbij de troepen telkens eere-salvo'a afgeven en
vuurwerk wordt ontstoken.
Hier en daar heeft men nog aan de oude gewoonte
vastgehouden, dat een geestelijke een ijzeren kruis le
het water werpt, Mannen springen dan in den rnet
IJsschotsen bedekten stroom en duiken het op. Dit ge*
beurde o.a. nog te Novisad, elders weder heeft men
van tevoren een kruis van -ijs gegoten en dat wordt
door den priester gezegend.
Onder muziok, gezang, het lulden dor klokken, het
rinkelen; dor bellen, keert dan de kleurige stoet door de
hooge sneeuw terug naar de hoofdkerk, waar hij ont
bonden wordt
J. K. BREDETRODE.
Trekking van Dinsdag 20 Jan.
K» Klasse 10e Lijst.
Noa. 1861 488T 8525 9768 11218 112T1 11842 en 15049
leder f 1000.
Nos. 1888 4079 8222 8722 en 20642 leder f 400.
Nos. 14802 19432 en 20622 ieder f 200.
Nos. 356 1080 5551 5620 7209 9720 10930 11688 13201
13781 17383 17998 en 20520 ieder f 100.
Prijzon van f 70.
109
238
297
303
445
457
539
619
670
986
1018
1026
1055
1205
1582
1710
1831
1933
2055
2092
2151
2233
2243
2253
2277
2417
2546
2684
2888
3043
3122
3139
3208
3251
8275
3339
3433
3449
3546
3681
3835
3950
3967
3983
4008
4067
4121
4334
4469
4775
4868
4927
4008
5095
5121
5194
5640
5707
5718
5897
5964
5900
0128
0212
6214
0421
6470
6508
6515
6588
6621
6631
6632
6678
6733
6805
6868
6935
6940
7070
7125
7371
7457
7481
7529
7570
7583
7681
7743
7787
7887
8052
8140
8154
8204
8414
8471
8622
8778
8808
88837
8907
8913
8948
9070
9200
9338
9623
9672
9890
9979
i 10158
10157 10168 10226 10234 10278 10311 10351 10440
10518 30589 10590 10736 10756 10787 10796 10909
10976 10978 11000 11047 11081 11087 11228 11303
11388 11851 11404 11515 11556 11777 11827 11910
11940 11970 32170 12195 12228 12229 12455 12483
12667 12628 12"42 12059 12917 12937 18082 13105
18106 13267 13291 13309 13327 13377 13430 13484
13538 18617 18751 13878 14022 14065 14092 14275
14359 14415 14401 14505 14564 14686 1459D 14653
14749 1*801 14803 14807 14903 14929 14947 15300
15535 13878 16055 16147 16182 16191 16277 16287
.16311 16304 16379 16490 16602 16717 16761 10806
16814 16821 16801 16881 16981 17051 17100 17248
17252 17270 17302 17318 17350 17403 17494 17504
17561 17610 17621 18059 18103 18151 18390 18479
18698 18718 19092 19168 19339 10478 39502 19549
19591 19603 19674 19786 19912 20264 20302 20420
20465 20535 20582 20601 20620 20811 20831 20864
20867
Dinsdag vergaderde de tuinbouwvereeniging „Groen
teteelt" alhier, ten huize van den heer P. Schrijver.
Aanwezig met bestuur 17 leden.
Voorzitter, de heer D. Swart, opende de vergadering,
waarbij hij de leden met gezin een voorspoedig jaar
toewenecht. Voorts memoreerde hij het beloop van
1928, wat betreft de uitkomst der tuinbouwbedrijven,
welke op een enkel product na, goed kan worden ge
noemd. Alleen de bewaarkool, zegt. spr., is tot heden
nog een fiasco geweest. Voorts spreekt spr. nog zijn
dank cn blijdschap uit, dat het ln 1928 is mogen go-
die lid zijn van de letterkundige club van de
chauffeursvereeniging, dat u met dezen trein
zoudt. komen. Toevallig was lk vanmorgen alleen
aan het station. Wanneer u het me niet kwalijk
neemt, zal ik u zeggen waaraan ik u herkend
heb: uw reve~s zijn omgekruld en verfrommeld,
natuurlijk hebben de verslaggevers ln New York
er aan gehangen. Üw haar is naer het model
te oordeelen geknipt door een kapper te Phila-
delphia, uw hoed heeft van voren een zeer scher
pe snede, een bewijs, dat u ze in het gevecht om
een plaatsje in een schouwburg te Chicago ln de
hand hebt geklemd. Uw rechterschoen is niet
goed gepoetst, de lucht van Utica-sigaren hangs
nog ln uw ltleeren en uw jas toont bovendien
sporen van den borstel van de bediende in den
D.-trein van Albanly. Bovendien staat op beid©
zijden van uw koffer mot koelen van letters:
Conan Doyle."
o
HET IS ALLES GEEN GOUD, WAT ER BLINKT,
In de Itallaansche couranten kwam dezer dagen
het volgende verhaal voor: Een heer stapt te Mi
laan ln den D.-trein naar Tui'ijn. Op de zitplaats
tegenover hem ligt een elegant lederen handkof
fertje. Het plaatsje Is bezet, denkt de zoo juist
ingestapte reiziger. De eigenaar van het koffertje
zal zoo direct wel weer terugkomen uit den res
tauratiewagen. Onder het maken van deze ver
onderstelling slaapt hij In zijn hoekje In en ont
waakt niet eerder dan dat Novara bereikt Is. De
plaats, waar het koffertje ligt, is nog altijd niet
door haar bezitter ingenomen. D© trein komt
achtereenvolgens in Vercelll en Santhia, en nog
altijd is de plaats leeg.
Zou iemand ln Milaan bij het uitstappen het
koffertje vergeten bobben? De heer kijkt eens op
den gang van den doorloopenden wagon rond.
Niemand te zien! Eens kijken of het koffertje
gesloten ls? Neen, warempel, het slot springt
vanzelf open, wanneer hU er met de hand op
drukt. Er zijn toch merkwaardig slordige men-
echen ,om een koffertje ongesloten zoomaar in
den trein te laten staan, en waar zich bovendien
nog wel een juweelen-etui ln bevindt De heer
opent het eerste, het tweede alle goden! Zijn
oogen worden verblind door den glans van edel-
steenen, ringen en armbanden en paarlencolliers.
De reiziger is een gentleman. Geen moment ko
men minder eerlijke gedachten bij hem op. Hij
roept den hoofdconducteur er bij en In Turijn
wordt het koffertje op het politie-bureau afge
geven.
hrtckon van taearig -ttsxx. w tte%s «treft-
ten rast een daarbij bahoorende overdekte ligplaats.
Hierna kregen wij lezing van de notulen, welke de
goedkeuring der vergadering verwierven.
Ingekomen waa een stuk van het Bureau belasting
zaak van den heer H. van Zuljlen uit Broek op Lan-
gowdijk, hetwelk voor kennisgeving werd aangenomen.
Voorts een verzoek om bijdrage voor stichting monu
ment voor prof. Rltzema Bos. 'Voorzitter zegt hier
veel voor te voelen, dooh meent dat het zelfde ver
zoek aan het Centraal Bestuur ook gedaan zal zijn en
het daarom beter achte deze zaak aldaar af te wikr
kelen. Goedgevonden.
Uit het nu gelezen jaarverslag stippen wij ean, dat
4 bestuur»- en S ledenvergaderingen sijn gehouden, dat
G leden dit Jaar zijn toegetreden en d« vereer:!#ing
thans 70 leden telt.
Uit de rekening van den penningmeester bleek een
ontvangst met saldo vorig Jaar van f 862.81, uitgaaf
f 725.00, dus saldo f 137.21.
Bij behandeling salaris voor voorzitter, secretaris en
ponnlngmooster, bleef hot salaris, reep. f 15, f 25 en
f 15 gehandhaafd.
Do aftredende bestuursleden, do heeron O. de Geus
on W. Bijpoat werden herbenoemd en <Jo heer D. Swart
bij acclamatie als lid van het Centraal bestuur. Deze
lieoron nemen allon/ hunne benoeming weer aan.
Bij punt „voorstellen voor de algemeone vergadering"
wist, In tegenstelling met voorgaand© Jaren, niemand
iot« in te brengen.
Thans werd één aandeel groot f 50 uitgeloot sn wel
no. 8.
Bij do rondvraag werd voorzitter, bij monde van den
heer Heneweer dank gebracht voor zijn woorden bei
treffende leden en gezin, bij de opening gesproken.
Daar niets meer te be- of verhandelen waa, sloot voor
zitter onder dank de vergadering,
- Wlar. de Stroet voor eenige jaren her een rijwiel-
zaak rijk, welke bij gebrek aan kooplui of anderszins
is opgeheven, thans zal door den heer P. Groenveld,
in het perceel, nu bewoond door den heer M. Ulst,
een rijwielzaak werden gesticht Do heer Groenveld,
die al gedurende langen tijd dè reparateur van rij
wielen te Stroet was, en zich als accuraat hierin heeft
doem kennen, voorspellen wij een langerea duur in
deze branche als zijn voorgangor.
Dinsdagmiddag had IJ. en V. voor haar loden ver
schillende wedstrijden uitgeschreven:
500 M. hardrijden ronde baan voor jongens 17—19
Jaar, 9 deelnemers: le prijs W. Koetman, Winkel; 2e
prijs K. Kaaij, Nieuwe Niedorp; 3e prijs G. Vries, Win-
ko!.
500 M. Hardrijden ronde baan voor Jongen» van 14
tot 16 Jaar, 8 deelnemers: le prijs Jo. Faus, Nieuwe
Nlodorp; 2o prijs H. Toepoel, Nieuwe Niedorp; 8e prijs
Jo. Silver, Nieuwe Niedorp.
Wedstrijd schoonrijden voor dames tot em met 20
jaar, 22 deelneemsters: le prijs Mart. Sepera, 2e prijs
Tr. Jee; 3e prijs Jansje Fijnheer; 4e prijs L. Arts,
allon to Nieuwe Niedorp.
De 8-jarlge Jo Gaijaard, alhier, ontving voor hare
prestaties een troostprijs; /Ij bood ondank» haar Jeug
digen leeftijd voor de ouderen reeds zwaro concur
rentie. De prijzen bestonden allen uit kunstvoorwer
pen. i
TJlsprnak proces N.H. Bank.
Naar we vernemen, ls het proces tusschen crediteu
ren ert direoteuren en commissarissen van de Noord-
hollandsche Bank ten einde, en zou dit proces (hoe
wel toch de eerste uitspraak ten gunste was) thans de
tweede uitspraak ten ongunste van crediteuren zijn
uitgesproken. <Een réchtsuispraak kan nu eenmaal
verrassend zijn).
Waarschijnlijk zal na verloop van tijd de respec
tabele siotuitkeering kunnen plaats vinden, welke
volgens geruchten 1 a 2 zal bedragen. Voorwaar
geen roemrijk einde voor de gewezen financiers der
Bank, welke zich hier waarschijnlijk weinig aan ge
legen zullen laten liggen.
Het verschrikkelijkste is wel, dat. de vele kleine men
schep welke zoo vol vertrouwen, hun ln veel gevallen
zoo zuur verdiende centen in handen van zulke he«ren
hebben overgegeven Welke tooh ln geen enkel op
zicht berekend bleken te zijn, deze ten gunste van de
Op honderdduizend lire wordt de waarde van
de juweelen geschat, Honderdduizend lire! De
vinder moet wel een buitengewoon eerlijk man
geweest zijn. Honderdduizend lire zoo maar even
afgeleverd. Niet eens heeft hij aan dn 10 pet vin
dersloon gedacht. Hij heeft zich slechts gespie
geld in de g^aus der glinsterende steenen en in
die van zijn sriijkheld voor honderdduizend
lire. Alle couranten spraken vol !of over hem.
En toch, de juweelen waren niet zoo eerlijk als
dc vinder. Geenszins. Ze waren zelfs valsch.
Nadat zij twee dagen ln de kluis van het po
litiebureau opgesloten hadden gelegen, zonder
dat een vertwijfelde dame bulten haar bezinning
was komen binnenvaleln om navraag te doen naar
haar verloren geraakte kostbare sieraden hon
derdduizend lire - liet de commissaris den inhoud
van het koffertje eens door een deskundige schat
ten. En „o shocking" de Juweelen bleken valsch
zooals reeds gezegd. Waardedriehonderd lire
Zij hadden den eerlijken vinder bedrogen. Zij lie
ten hem als een vinder van 100.000 lire verschij
nen en namen vervolgens 99.700 lire van zijn
glans weg! Alsof eerlijkheid gemeten kan worden
naar de waarde, die het gevondene vertegenwoor
digd
o
ALS DAT GEEN PECH HEET!!! De Parijsche mllli-
ardair baron de Rothschild kreeg eens een ar
men drommel bij zich op bezoek, die hem hevig
zijn nood klaagde.
Monsieur de baron, zei hij, ik ben een echte
ongeluksvogel, Ik heb altijd pech gehad in mijn
leven. Ik ben kunstenaar, monsieur 1c baron, ik
ben musicus. Maar alles is me altijd tegengeloo-
pen, in de kunst zoo goed als in het leven.
Zoo! zei Rothschild; zoo, u is dus musicus?
Ja, monsieur le baron.
Welk im'.rument bespeelt u?
Ik ben fagottist, monsieur le baron.
Zoo, is u fagottist... Excuseert u mij een
oogenblikje.
En Rothschild ging de kamer uit en kwam een
oogenblik later weer bij den musicus terug met
een fagot in zijn hand. Die reikte hij den musicus
toe en zei:
Speelt u nu eens voor mij. Net wat u wilt
De musicus nam het instrument van Rotschild
aan, bekeek het van alle kanten, gaf het hem
toen weer terug en zei:
Nu ziet uzelf, monsieur le baron, wat een
pech lk altijd heb. Ik zeg tegen u, qat ik fagot
speel en daar hebt u me nu warempel net zoo'n
ellendig instrument bij de hand!