Alifitti HiciTS-
Mratsmit- üillmllil
EEN LIEFDESDRAMA
TE GENEVE.
Kweebij „SURSUNICORDA"
Zaterdag 10 Februari 1929.
72ste Jaorgairag No. 8401.
Uitgevers: N.V. v.h. TRAPMAN &Co., Schagen.
Eerste Blad.
ten yoordeele van de jeugd?
te SCHOORL
wegens reorganisatie van
het bedrijf.
SCHAKER
COURA
ad verschijnt viermaal per week: Dinsdag, Woensdag, Donder-
i Zaterdag. Bij inzending tot 's morgens 8 uur, worden Adver-
i nog zooveel mogelijk in het eerstuitkomend nummer geplaatst.
POSTREKENING No. 23330. INT. TELEF. No. 20.
Prijs per 3 maanden f 1.65. Losse nummers 0 cent. ADVERTEN-
TlëN van 1 tot 5 regels 11.10, iedere regel meer 20 cent (bewijsno.
inbegrepen). Grootere letters worden naar plaatsruimte berekend.
UT NUMMER BESTAAT UIT ZES BLADEN.
i nieuwbenoemde schooljuffrouw, die getrouwd
jet een Hoofd der School, en bovendien zelf wacht
ster is, heeft haar functie aan onze openbare
jol nog niet aanvaard. Zij heeft wel haar benoe-
I aangenomen, maar uitstel van indiensttreding
agd tot 1 Maart a.s., omdatzij nog niet
|t een hulp in de huishouding.
Ar gezin bestaat uit haar man en haar zelf. Zij
's morgens vó6r half negen vertrekken en is om
I uur weer thuis, dus o.i. tijd in overvloed om
f haar huishouden nog zooveel zorg te dragen als
is, dat de boel niet in 't honderd loopt
1'ant eischt dat huishouden meer zorg en vraagt
[de heele persoon der huisvrouw, d&n was het
f geen wachtgeldster te blijven en op deze wijze
rtemonnaie extra te spekken. Wil men persé dat
|i en vrouw ieder een inkomen hebben, dan is het
i ook niet meer dan billijk dat er voor dat geld
Irdt gewerkt en men daarvoor ten volle zijn plicht
L En wij hopen dan ook, dat ons gemeentebestuur
[uitstel niet zal verleenen, tot schade van het on-
ijs als dit heele gescharrel maar is. Bovendien
lelt de juffrouw 3 dagen per maand ziekteverlof
Wig volgens een geneeskundige verklaring,
liet ware te wenschen dat onze gemeenteraad eens
tmeer ruggegraat had getoond inzake deze toe-
mrig. Op deze wijze is het een eindelooze misère.
\RKTO VERZICHT.
t ti handel in vette koelen was een Donderdag j.1.
jppr bij de vorige week, prijzen beter, nu van 45—52
v*Voor de beste koeien wilden ze dat betalen. Voor
vaAfkoeien komen wel liefhebbers; de handel daarvan
8 In de stal; het is ook veel te koud voor die beesten
do markt tegenwoordig. De veehandelaar A. Kaptein
)U® d daar prachtbeesten staan. In gelde 'koelen was niet
>ot4 ïl handel. Met de stieren waa het ook lang niet naar
i. nsch, stug.
h paarden schijnt nogal leven, tenminste de paarde-
- opman K. Stammes brengt er wekelijksch. nogal wat
ten a
)e aanvoer van nuchtere kalveren was groot, prijzen
nder, handel kalm.
>verhouders waren meer gewild, vlug, duur. Oude
ehtacbapen hoegenaamd niet aanwezig.
)o handel in biggen en schrammen waa vlug, hooger
(icn. De vette varkens golden 1 cent hooger bij de
vorige week, met «en luien handcL Zou tem niet aange
voerd.
Op de kippenmaritt was niet veel te doen. De boter
merkelijk duurder.
ROODVONK.
In onze gemeente komt een geval van roodvonk voor.
PAASCHTENTOONSTELLINGEN.
Den dag en datum van onderstaande Paasch- en
Vee-Tentoonstellingen zijn thans bekend:
Donderdag 14 Maart, Eist; Maandag 18 Maart, Breda,
Tiel; Dinsdag 19 Maart, Rotterdam; Woensdag 20
Maart, 's-Hertogenbosch, Schagen; Donderdag 21 Maart
Amsterdam.
THEATER ROYAL.
In Theater Royal draait deze week de prachtige
speel-sensatie film: „De gevangene van Shanghai", met
in de hoofdrollen Carmen Boni en Berniard Goetz/ke.
Deze spannende avonturenfilm geeft den gegantl-
schen strijd van vierhonderd millioen Chineezen tegen
de vreemde overheersohing, waarvan een groot gedeelte
der scènes gedurende de laatste troebelen werkelijk in
China zijn opgenomen.
Wij moeten ons verplaatsen naar een Chineesche ha
venplaats, waar Ralf Sinclair, een Engelsch consul,
door de opstandelingen, die -de stad hebben bezet, ge
vangen is genomen. Hun generaal Hal Dung, een fana
tieke vreemdelingenhater, heeft zijn1 hoofdzetel geves
tigd, in het gebouw der legatie, ln welks bovenverdie
ping de consul gevangen zit. Tusschen de papleren van
den consul, welke hij alle doorzocht heeft, bevindt zich
ook het portret van diens Jonge vrouw, Maria.
Deze laatste is op weg naar China en voelt zich ge
lukkig ibij het vooruitzicht spoedig haar geliefden man
weer te zien. De andere passagiers aan boord zijn een
mysterleuse vrouw en een onbezorgde jongeman. Ted
Knickerbocker, een foto- en oorlogsjournalist voor eon
g^oot Engelaoh dagblad.
Als de „Liverpool" in de haven aankomt, krijgt de
kapitein telegrafisch order de mysterieus© vrouw, die
niemand anders blijkt te zijn dan Nastja Fedrowa, een
beruchte Sówjet-spionne, aan te houden. Maria Sinclair
en Ted gaan aan land, ondanks de waarschuwingen
van de zijde der schepelingen, dat het zeer gevaarlijk
is. Ze hebben dan ook nag geen voet aan wal gezet, of
Ohineesche soldaten houden ze aan, nemen al hun bar
gage in beslag, maken zich meester van hun papieren,
waarop ze voor den generaal worden geleld. Terwijl de
generaal den journalist eenige vrijheid van beweging
toestaat, verneemt Marie, dat haar man gevangen ge
nomen is, en om hetzelfde lot te ondergaan en om te
vens in de gelegenheid te zijn hem te redden, geeft zij
zich uit voor Nastja Fedrowo, de Sowjetoplorme.
Bij het hooren van diezen naam, verroert zich geen
spier van het onbewegelijke gelaat van generaal Hal
Dung hij had op het eerste gericht reeds de jonge
vrouw van de foto herkend.
Gedurende dezen tijd zat de consul nog steeds opge
sloten in zjjn studeerkamer, met zijn dienstmeisje Li,
een Ohineesche halfbloed, plannen makend ter ont
vluchting. Na eenige moeilijkheden uit den weg ge
ruimd te hebben, krijgen beide contact met Maria en
worden spoedig verdere ontvluchtingsplannen uitge
werkt
Do vlucht gelukt, maar even later vallen zo weer In
handen van generaal Hal Dunig, die met zijn officieren
juist het overwinnlgsfcest viert Op sarcastische wijze
noodlgt hij beiden uit aan te ritten en aan het feest
deel te nemen. Dan komt men tot de ontstellende ont
dekking, van den moord op een der schildwachten
ontkennen is niet mogelijk en Ralf wordt door gene
raal Hai Dung ter dood veroordeeld. Als de soldaten
Ralf wegleiden, bekent Maria zijn vrouw te rijn. Hai
Dung glimlacht
Ralf Sinclair wordt ter executie weggeleid. Li
wacht gelaten haar lot af. Maria alleen achtergeble
ven met Hai Dung smeekt om het leven van haar man
Tevergeefsch echter; de generaal is er wel toe bereid,
doch dan moet ze beloven, altijd bij hem te blijven, en
dat wijst ze verontwaardigd van de hand. Op hetzelfde
oogenblik wordt echter de stad door de EngelsChen be
schoten, die er een half uur daarna reeds meester zijn,
zoodat alle Chineesohe soldaten hals over kop de vlucht
nemen.
Terzelfdertijd laat ook generaal Hai Dung in het huis
van den EngelsChen. consul, doodelijk getroffen door
een granaatscherf, het leven. Als een held ia hij
voor zijn vaderland gestorven.
Voor Ralf en Maria, die. om weer op verhaal te ko
men, naar Engeland terugreisden, braken nu betere
en gelukkiger tijden aan.
BIZET'S „CARMEN".
Op de laatste Winterlering in dit seizoen, Donder-
avond j.1., was de bekende toonkunstenaar A. Alt van
Bolsward aan het woord, wiens voordracht was gewijd
aan de bekende opera „Carmen" van Georges Blzet
De spreker gaf eerst een korte levensschets van den
grooten Franschen componist, die na een leven van
ontbering, teleurstelling, ontgoocheling, Ja verguizing
op nog jeugdigen leeftijd In bittere armoede stierf.
Zijn laatste werk, de „Carmen" was in Parijs mis
lukt, ondanks een meesterlijke uitvoering en prachtige
ensoeneerlng was deze opera door 't Parijsahe publiek
en d<T pers uitgejouwd. Maar ziet, lang zou dat niet
OORD IN DE BAR VAN DE KURSAAL.
HET LIJDEN VAN EEN ROEMEENSCHE
DANSERES.
Een één-minuuts-echtgenoot voor 800 francs.
5e Geneefsche corr. van de N.R.Ct. geeft het volgen-
verhaal van een liefdesdrama te Genève in den zo-
van het vorige jaar, welke met een moord in de
irsaal aldaar eindigde.
Een strafproces voor het Geneefsche hof van gezwo
ren heeft dezer dagen in geheel Genève het onder
op van gesprek uitgemaakt Het betrof een moord-
tk. Verleden jaar in Mei was een jonge man van 28
"en .tot een der eerste Geneefsche families behoo
rd, in de bar van de Kursaal door zijn gewezen
Hendinnetje", een Roemeensche danseres, doodge
beten. Opzettelijk, missohlen zelfs met voorbedachten
Of in een oogenblilk van zinsverbijstering? Zoo-
II verleden jaar in Mei, onmiddellijk na het drama-
lche gebeuren ,als thans tijdens de terechtzitting he
ft de gevoelens hierover zeer uiteen. Deze onzeker
st gevoegd bij het zoo ibökende millieu waar het
ftina zich afspeelde, de algemeene geëerdheid van de
rilie van den vermoorde en de aangrijpende versla-
"beid ,die de daderes tijdens het geding voor de jury
Qde. maaktedat Genève met spanning het proces
fl?6 on da* "d® lessen van het drama van de Ktir-
°olc t-kans nog een dankbaar en veelgelezen on-
tTl van beschouwingen ln da Geneefsche dag
aden.
Een Roemeensche danseres, die ik tnaar op het voet-
r der Geneefsche bladen met haar voornaam „Vi
jl .aanduld€n was sedert 1923 met enkele korte
"rekingen als danseres werkzaam in de Kursaal-
l'des nachts voor de uitgaande Jongelui van Ge-
tl'iik mondaJn® dansinrlchting nog des te aanïok-
rone Vier ^aar lan£ leefde zij daar het go-
Mne
treurige leven dier personen uit de demimonr
telen We.reld' toWa* in eens ln Juni 1927 diepere ge-
et ii ,Z van kaar meester maken, die tenslotte tot
*x "efdesdrama lelden.
na r° 'a Juni 1927 becft n-L -en dan-
jnel €en kellner naar den jongen Boissier toegezonden
nitnoodigjng, of hij met haar dansen wil. Bols-
Achting, hem door den kellner aange-
zich in het tafeltje en... de klom tot het
i» geboren. Boissier en Viviila, door oea
vergissing met elkander In aanraking gekomen, zijn
weldra door een wederzijdsche sterke genegenheid aan
elkander verbonden. Een half Jaar lang kan men ln
den modernen tijd méér verlangen? -- hebben belden
slechts oog en hart voor elkander. Het is een ware llof-
d'es-idyllo, waarbij alleen de vrienden van den rijken
jongen man uit de boste Geneefsche kringen, zich wel
eens angstig afvragen, waarop dit moet uitloopen: een
Boissier kan toch niet een danseres met een verleden
huwen, ook al schijnt bij haar, sinds zij Boissier heeft
leeren kennen, een enorme verandering ten goede te
zijn ingetreden. Intusschen, Boissier betitelt Viviila
reeds op de adressen van door hem aan haar geschre
ven (brieven als „Madame Boissier", ook al schijnt van
een huwelijksbelofte nimmer sprake te zün geweest.
„Wat bekommerde ik mij om een huwelijk?" vertelaar
de de Roemeensche ten overstaan van de jury, „het
eenige, dat voor mtf telde, was, dat ik bij hem mocht
blijven." Alles wat tijdens het proces aan het licht is
gekomen .wijst erop, dat deze pathetische verklaring
met haar werkelijk gevoelen ln overeenstemming was.
Dan, in December 1927, komt er een verandering in
het samenleven dezer trwee geliefden. Viviila heeft aan
Boissier bekend, dat zij .indertijd, met valsche papieren,
Zwitserland is binnengedrongen, daar zij gevreesd had
op haar eigen pas niet te zullen worden toegelaten.
BoissLer wenscht, volkomen begrijpelijk, dat aan deze
onregelmatigheid een einde zal komen, schenkt haar
frc. 5000, om daarvoor naar Roemenië terug te gaan
en haar papieren in orde te laten brengen. Zoodra dit
geschied zal zijn, zal Boissier haar in Roemenië komen
halen en haar onder rijn gelelde wel in Zwitserland we-
ter terug te brengen.
Viviila gaat heen, doet in haar vaderland wat van
haar verlangd was, doch In plaats van Boissier zelf,
komt er een brief, waarbij hij de betrekkingen met
haar verbreekt. Wat den jongen Geneefschen aristo
craat daartoe precies bewogen heeft, is niet aan het
licht gekomen. Zijn oudera zoowel als zijn vrienden ont
kennen, dat zij sterken drang in die richting hebben
uitgeoefend. Het meest waarschijnlijk schijnt, dat de
aan een zware longziekte lijdende Jonge man zich niet
langer opgewassen gevoeld heeft tegen de meer of min
der openlijke afkeuring, die zijn samenleven met Viviila
in zijn familie- en vrienden-kring toch verwekt had.
Hoe het zij, de banden zijn verbroken, doch Viviila
komt desniettemin naar Zwitserland terug, wil ln Bos-
sier's nabijheid leven. Intusschen is zij nu zijn bescher
ming tegenover de zedenpolitie kwijt geraakt, zoodat
zij met uitzetting bedreigd wordt, ofschoon zij haar
droevig beroep als danseres im de Kurhaus4>ar, dat zij
kort na de kennismaking met Boissier heeft opgege
ven, niet heeft hervat en haar ook na diezen terugkeer
te Genève uit moreel oogpunt niets te verwijten valt
Haar verleden dreigt haar eohter noodlottig te worden,
zij zal Genève moeten verlaten, voor altijd uit Boissier's
nabijheid verbannen worden. Nu begaat zij een eerste
daad van wanhoop, die, hoe paradoxaal dit ook schij
nen moge, juist haar groote aanhankelijkheid jegens
haar vroegeren minnaar bewijst: om te voorkomen, dat
maakt heden bekend
dat dit voorjaar zeer vele artikelen
tegen enorm verlaagde prijzen zullen
worden verkocht
Wil men iets planten, geelt het ons
even op en wij zenden U direct uiterste
offerte; wacht niet langer.
Aanbevelend,
P. VAN BODEGRAVEN.
Speciaal adres voor nieuwen tuin
aanleg.
duren: in Italiü en ln Berlijn uitbundig euccea, doch
helaas! juist den/ vooravond van deze successen
stierf Blzet, hij mocht de roem van rijn werk niet
i beleven.
Na deze levendige schildering kregen we van den
heer Alt een uiteenzetting van den inhoud van do
„Carmen", geïllustreerd door lichtbeelden, waarbij hij
tevens de mooiste en bekendste, of wel meest karak
teristieke melodieën op de plano voorspeelde, of wel
I aria's door de fonograaf liet vertolken»,
I Met onverdeelde belangstelling luisterden de aanwezi
gen toe, en ieder heeft na de meesterlijke uiteenzetting
van den heer Alt een duidelijk begrip gekregen van
Inhoud en schoonheid der zeer bekende opera „Carmen".
De opkomst van het publiek was, ondank» de koude,
bevredigend.
Den spreker werd onder hartelijk applaus door den
heer Rezelman ftinit gebracht voor rijd interessante
voordracht
Bij het begin van den avond deelde de heer Rezel
man mede, dat de Vereen, voor WInterleringen gevaar
liep, door gebrek aan belangstelling te worden opge
heven. Hij wekte de aanwezigen op, present te zijn op
de eerstdaags te houden ledenvergadering, om daar
middelen te beramen, de Vereeniging nieuw leven ia
te blazen.
KUNST.
Onze plaatsgenoot, de heer Joh. Rotgans, zal ln
deze en in do volgende maand zingen op concerten to
Wormerveer en Haarlem. Te Wormerveer zal hij do
barryton-solo zingen in Erl Königs Tochter van
Niels W. Gade, terwijl in Haarlem verschillende lie-
deren zullen worden gezongen.
I INLIJVING DIENSTPLICHTIGEN.
I In verband met de heerschende griep, heeft de Mi-
1 nister van Defensie bepaald, dat de inlijving var*
I dienstplichtigen en de opkomst voor herhalingsoefe-
I ningen in het tijdvak van 13—25 Februari a.s., tot
nader bericht wordt uitgesteld.
GASVERSTIKKING.
Den geheelen dag had de heer S. op het Noord al
gemerkt dat er een gaslucht in zijn huis was, doch
had er geen aandacht aan geschonken. Het werd
echter al erger, zoo erg zelf dat tenslotte de vrouw
des huizes benevens een buurvrouw, die op visite
was, bewusteloos geraakten. Dokter v. d. Sluijs
heeft door middel van een zuurstofapparaat de
vrouwen wer tot bewustzijn gebracht. Zij zijn thans
weer goed. De oorzaak is, meent de bewoner, dat
er door de vorst een lek in de gasleiding is ontstaan,
welke al grooter is geworden.
BRAND. i 4
Gisteravond ruim elf uur ontstond brand in het
perceel bewoond door den heer K. op het Noord.
De geheel inboedel verbrandde, zoo goed als niets
kon uit den brand gered worden. De bewoner heeft
de brand zelf ontdekt en heeft de brandweer ge
waarschuwd,. welke spoedig aanwezig was en de
brand bluschte. De oorzaak is onbekend. Alles waa
laag verzekerd.
ONDERLINGE PUIOLABVERZEKERING.
In het Noordhollandsch Koffiehuis had Vrijdag
avond onder voorzitterschap van den heer J. H.
Schene de algemeene vergadering plaats.
Opening en notulen hadden het gewone verloop.
I>e heer G. van Bodegraven brengt als directeur
zij Genève moet verlaten, huwt zij een Geneefsch bur
ger, waardoor zij zelf van rechtswege burgeres van Ge
nève wordt! Het geheele huwelijk is echter Biecht» een
formaliteit: haar man is een leeglooper, die tegen een
door Viviila betaalde vergoeding van 300 fres. erin
heeft toegestemd voor één minuut ten ovoretaan van
den ambtenaar van den burgerlijken stand haar echt
genoot te worden, onder de hem uitdrukkelijk door Vi
viila opgelegde voorwaarde, dat hij onmiddellijk na het
huwelijk heen zal gaan en geenerlei nasporingen naar
de verblijfplaat» van zijn wettige vrouw zal doen. „Nle
solist Du mich befragen!"...
Een tijd van angstig hopen en wanhopen breekt nu
voor Viviila aan. Zij tracht op alle mogelijke wijzen we
der met Boissier ln verbindling te kooien, schrijft hem
pathetische brieven, die wél niet voor een bekroning bij
een letterkundige prijsvraag in aanmerking zouden ko
men, docht die bij alle patho's en sentimentaliteit toch
ontroeren door den hartkreet der voormalige danseres,
die thans niets anders meer wil. dan dien éénen, waren
geliefde terug te zien en weer te ontmoeten. Zij bezoekt
gelegenheden, waar het jonge mondaine Genève des
nachts komt, doch alles tevergeefsch: Boissier krijgt
zij niet meer onder de oogen. Brieven en telefonische
mededeelingen blijven onbeantwoord, in bars en andere
dansgelegenheden vertoont Boissier rich niet meer.
Viviila heeft in deze weken geen leven meer, nu zij
niets van den jongen Boissier kan te weten komen, hem
niet van verre kan zien. De verklaringen .van de vrouw,
bij wie Viviila op kamers woonde, laten aan haar neer
slachtigheid, haar toenemende zenuwachtigheid geen
twijfel. In Mei komt dan Iets nieuws: zij hoort van den
„chasseur" van de Kursaal-bar, dat Boissier daar ein
delijk is teruggekomen. Zij gaat op een avond in Mei
ook daarheen, ziet hem Inderdaad zitten, doch hij ver
mijdt iedere nieuwe toenadering. Een noodlottig besluit
begint dan bij haar te rijpen: zij wil zich voor zijn
oogen dooden, hem aldus een bewijs gevend van de-
grootheid harer liefde. Een paar dagen later is het
haar 30ste verjaardag. Met een revolver gaat zij naar
de Kursaal-bar. Doch alvorens haar zelfmoord-besluit
uit te voeren, wil rij nog één laatste poging tot verzoe
ning doen. In de bar schrijft zij aan Boissier, die daar
met eenige vrienden rit, een briefje, dat het haar ver
jaardag is en zij hem ultnoodigt een glas champagne bij
haar aan tafel te komen drinken. In haar sentimen
taliteit meent zij, dat hij dit verzoek niet zal afslaan.
Doch een kellner brengt haar het weigerend antwoord
Dan staat zij op, gaat naar hem toe, vraagt hem «en
enkel woord met hem te mogen spreken.
Als hij weer weigert, komt plotseling de revolver uit
haar mantel te voorschijn en voordat iemand tusschen-
beide kan komen, ligt Boissier dood op den grond. On
middellijk is zij door Boissier's vrienden vastgegrepen,
nog voordot rij het wapen ook tegen zich zelf heeft
kunnen richten. Als de politie haar arresteert, staat zij
lachend naar haar slachtoffer te kijken.
De procureur-generaal heeft dien lach aangegrepen
als argument, om de jury te overtuigen, van de gewe
tenloosheid van Viviila, als bijdrage tot zijn stelling,
dat zij den moord „met voorbedachten rade" gepleegd
heeft De Jury heoft die steUing van de hand gewezen.
Het le maar al te goed bekend, dat een lach ook een
zenuwachtige uiting van wan/hoop (kan zijn. Intusschen
heeft do JuriJ. ondanks het aangrijpend» verdriet, dat
Viviila meer dan eens tijden» het rXrafproces toonde
over den dood van Boissier, wel bevestig*rA to«antr
woord de vraag, of zij „opzettelijk" haar vorlgen min
naar gedood beeft. Gelijktijdig rijn echter „zeer ver
zachtende" omstandigheden aangenomen, zoodat de
straf niet meer dan 5 Jaar geworden ie, onder aftrek
jvan de reeds ondergane 9 maanden voorloopige hechte
nis on met de bepaling, dat bij goed gedrag in de ge
vangenis één derde van den straftijd haar zal worden
vrijgesproken. Viviila zelf, die tijdens de terechtzitting
hardnekkig volhield, dat zij zichzelf wilde dooden en
dat alleen een plotselinge zinsverbijstering, die zij nog
niet verklaren kon, haar het wapen tegen Boissier had
doen richten, scheen voor het aantalJaren ,dat rij in
de gevangenis door te brengen heeft, onverschillig te
zijn. Toen de voorzittet haar vroeg, voordat d®
zich voor het vaststellen van haar uitspraak terugtrok,
of zij nog iets in haar belang wiide in het midden bren
gen, stamelde zij niets anders dan: eenige wat ik
vraag is, dat men mij toestaat te sterven."
Zij heeft besliri geen onsympathieken indruk ge
maakt deze „animeer-danscres" met een „verleden," de
ze moordenares van een ziekelijken.Jongen uit de beste
Geneefsche kringen, die zeker ook niet het type van
den -antipathieken Don Juan was. Een PariJs®*1® Jury
zou deze Jonge vrouw zeker hebben vrijgesproken; er
zijn daar wel vrouwen vrij gelaten, die minder mede
lijden verdienden dan Viviila! Toch heeft de uitspraak
van het Geneefsche hof van gezworenen aan het ge-
rechtlgheldsgevoel der openbare meening wei voldoe
ning geschonken, meer dan bij een algeheele vrijspraak
of bü een langduriger gevangenisstraf het geval zou
zijn geweest. Voor het begin der terechtzittingen kon
men in de openbare meening twee etroomingen ontdek-
ken: de ééne, die den „voornamen" Boissier verdedig-
j de als het droevige slachtoffer van den haat van een
I zedelooze demi-mondaine met wie hij het ongeluk had
j gehad in aanraking te komen; de andere, die Viviila
(verontschuldigde als het wreed-verstoofcen offer van de
liefdesavonturen van een ongevoeligen aristocraat Het
strafproces heeft beider stroomingen tot een zachter
oordeel gebracht Viviila en Boissier zün beiden, leder
individueel sympathieker, beklagenswaardiger gewor
den dan zij voorheen schenen. Daartoe heeft ook bijge
dragen het waardige optreden van de familie van den
vermoorde, die zich geheel onthouden heeft van het
werpen van eenigon klad op Vivilla's leven, terwijl ook
de danseres zelf met geen enkel woord de bewering van
i de harteloosheid van den jongen aristocraat heeft on
derschreven. Niet haat van den een tegen den ander,
I doch wederzijdsch medelijden met het over beiden, go-
j komen noodlot waj de grondtoon der verklaringen van
de aangeklaagde en van de getuigen. Zoo ging men
j naar huis onder den indruk van de beklagenwwaardig-
Ihedd van belde slachtoffers.